ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Με την παγκοσμιοποίηση και το νεοφιλευθερισμό το τραπεζικό-χρηματιστηριακό κεφάλαιο, οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, με τη συνδρομή των  ΜΜΕ  και με εργαλεία τους θεσμούς, όπως ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, Παγκόσμια Τράπεζα, Ε.Ε. κ.λ.π.  και τις δυτικές κυβερνήσεις, αφαιρούν από τα φτωχά και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα, δηλ. από το 99% των κοινωνιών, τεράστια ποσά από τα εισοδήματά τους μέσω της υπερφορολόγησης, της ανεργίας, της αποβιομηχάνισης, της ραγδαίας μείωσης των αμοιβών, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και της «εισαγωγής» εκατομμυρίων λαθρομεταναστών με πρόσχημα την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά. […]

Οι λαοί δεν είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν.

Οσο πληθαίνουν οι λαοί που ψηφίζουν, είτε με δημοψηφίσματα είτε με εκλογές, ό,τι ή όποιους εκφράζουν αντίθεση σε θεσμούς της παγκοσμιοποίησης τόσο η δημοκρατία θεωρείται περιττή  πολυτέλεια από τις ελίτ που  θέλουν να  πλουτίζουν με την επιβολή της φτωχοποποίησης των κοινωνιών. […]

Η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ προκάλεσε σοκ στο παγκόσμιο κατεστημένο (ΗΠΑ, Ε.Ε, Γερμανία, Γαλλία κ.λ.π),  όταν κατάλαβε ότι οι Αμερικανοί, ιδιαίτερα της περιφέρειας, με την εκλογή αυτού, του ανεξέλεγκτου από το πολιτικό τους σύστημα και, παρά τον ανηλεή πόλεμο που του έκαναν, εκφράσανε την αγανάκτησή τους για τα δεινά που υποστήκανε κατά την οκταετία του, κατά τα άλλα, δημοκράτη Ομπάμα, του υπέρμαχου της παγκοσμιοποίησης και των εμπορικών συμφωνιών (NAFTA. TTIP κ.λ.π) με την δραματική φτωχοποιήσή τους, την αποβιομηχάνιση της χώρας τους και την είσοδο εκατομμυρίων λαθρο-μεταναστατών, κυρίως Μεξικανών, θυμάτων της ανεργίας που προκάλεσε εκεί η NAFTA (Εμπορική Συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά). 

Τα δημοψηφίσματα, δηλ. η άμεση έκφραση της λαϊκής βούλησης,  στις χώρες της Ε.Ε. που αφορούν μειζονα ζητήματα γι’αυτήν, επειδή όσους εκβιασμούς και μέσα χειραγώγησης κι αν μετέλθουν τα αποτελέσματά τους είναι κατά κανόνα αρνητικά γι’αυτούς, με κορυφαίο το Brexit, οι διάφορες ελίτ θέλουν να τα καταργήσουν. Μερικοί άρχισαν να μιλάνε και για κατάργηση των εκλογών! Θυμίζουμε ότι πρώτος διδάξας ήταν ο Α. Τσοχατζόπουλος, που το 1992, όντας μάλιστα στην αντιπολίτευση, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν μπαίνει σε δημοψήφισμα η συνθήκη του Μάαστριχτ, απάντησε ότι τα δημοψηφίσματα είναι «οχλοκρατικές εκδηλώσεις» !!

«Εφτασε η στιγμή που οι ελίτ πρέπει να εξεγερθούν απέναντι στις αμαθείς μάζες»,  μας προετοιμάζει το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy. «Οι εκλογές είναι επικίνδυνες για τη δημοκρατία», γράφει σε επώνυμο άρθρο η βρετανική Guardian μετά το Brexit.και συνεχίζει «τα δημοψηφίσματα είναι πρωτόγονες διαδικασίες, που μετατρέπονται σε επικίνδυνα τσεκούρια στα χέρια απογοητευμένων και κακώς πληροφορημένων πολιτών»!!!

Στις ΗΠΑ διαδηλώνουν κατά του Τραμπ, λες και δεν εκλέχτηκε με το δικό τους εκλογικό σύστημα. «Δεν είναι δικός μας προέδρος» λένε ως προοίμιο για τη χειραγώγησή του από το πολιτικό σύστημα σε θέσεις παρεμφερείς με Κλίντον και Ομπάμα.

Οι υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης «ανησυχούν» ότι με τις ογκούμενες αντιστάσεις των λαών κατά της παγκοσμιοποίησης ενισχύεται ο  «εθνικισμός» και ο «λαϊκισμός». Ιδωμεν...

[...](σ.σ. Ολόκληρο το κείμενο στην ιστοσελίδα του ΑΣΚΕ στα επίκαιρα κείμενα)

Από καταβολής της μεταπολίτευσης ο εκάστοτε Υπουργός Παιδείας θεωρούσε δικαίωμα και καθήκον του τη μεταρρύθμιση στην Παιδεία, που θα τον καθιέρωνε ως μέγα ευεργέτη της νέας γενιάς, της παιδείας και της εκπαίδευσης! 

Είναι γνωστή η ιστορία και οι παρενέργειες. Για τον Υπουργό Μπαλτά και τη θητεία του έχουμε αναφέρει λεπτομερώς παλαιότερα. Ο τέως Υπουργός Νίκος Φίλης, συνέχισε την ίδια τακτική του προκατόχου του. Δηλαδή έσπειρε το χάος.

Κατ αρχάς έχοντας ως μοναδικά προσόντα ότι κάποτε ήταν γραμματέας του «Ρήγα Φεραίου», φοιτητής της Νομικής, αρχισυντάκτης ραδιοφωνικών σταθμών και αρχισυντάκτης της «Αυγής», με πλήρη άγνοια της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, ανέλαβε να «υπηρετήσει» τον τομέα της παιδείας – εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων, με τραγικά αποτελέσματα.

- Προγραμμάτισε τεράστιες αλλαγές στη λειτουργία των Γυμνασίων και Λυκείων, ως προς τη δομή και τα χρόνια λειτουργίας τους, που ελπίζουμε να μην πραγματοποιηθούν από τη νέα ηγεσία του Υπουργείου, γιατί θα διαλύσουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι αλλαγές μεταμορφώνουν και τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. (Έχουν τρελάνει υποψηφίους και τις οικογένειές τους, που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους). Καταστροφική αλλαγή στον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών των Γυμνασίων, με κατάργηση της αριθμητικής βαθμολογίας και καθιέρωση της ποιοτικής !! Μείωση  των ωρών διδασκαλίας των Αρχαίων (ξένη γλώσσα!), των Θρησκευτικών στο Γυμνάσιο, με αλλαγή των βιβλίων και της διδασκαλίας στο Λύκειο,(αιτία πολέμου με την Εκκλησία και οι συνέπειες γνωστές). Όλα στο πόδι, χωρίς μελέτη, χωρίς τη συμβολή των μάχιμων εκπαιδευτικών, χωρίς την αποδοχή των νέων μέτρων από την επιστημονική κοινότητα και την κοινωνία.

- Περιορισμός και πολλές φορές κατάργηση των Ολοήμερων Σχολείων, ελλιπής λειτουργία της Ενισχυτικής Διδασκαλίας, (έναρξη για το 2015-16, τον Μάρτιο!)  και κατάργηση της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης, λόγω «έλλειψης πόρων»!

-  Πρόσκληση των εκπαιδευτικών για συζήτηση και προτάσεις στην υλοποίηση της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, το ολοήμερο σχολείο και την Ειδική Αγωγή, που έχουν απαξιωθεί εντελώς, τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα, τον όγκο και την ποιότητα της ύλης των μαθημάτων, τις επιπτώσεις του εξεταστικού συστήματος στην εκπαιδευτική διαδικασία, τη μαθητική διαρροή και τη σχολική αποτυχία, την επιμόρφωση και η παιδαγωγική στήριξη των εκπαιδευτικών, (που έχουν αναεγκαταλειφθεί στην τύχη και το φιλότιμό τους), τα προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής και στελέχωσης των σχολείων. Και όλα αυτά, αφού είχαν παρθεί αποφάσεις(!) και με τρόπο που φανέρωνε ξεκάθαρα ότι επρόκειτο για μια επικοινωνιακή – προσχηματική διαδικασία.

- Πρόσκληση των εκπαιδευτικών για προσφορά εθελοντικής εργασίας στο σχολείο ως κριτήριο αξιολόγησης !!!

Στο νέο ανασχηματισμό και με την πίεση της Εκκλησίας, ο Φίλης απομακρύνθηκε και δε δέχτηκε άλλο Υπουργείο. Ο νέος Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου, (όπως λέγεται με πρόταση της Εκκλησίας), έδειξε από την πρώτη στιγμή τις προθέσεις του. «Υπάρχουν δεσμεύσεις προς τους θεσμούς για τις αλλαγές στο Λύκειο» !!! «Καμία αλλαγή στο μάθημα των Θρησκευτικών. Σέβομαι τον Ιερώνυμο». «Θα κάνω τα πάντα(;) για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων».

Η πολύπαθη και παραμελημένη Παιδεία της νεολαίας μας, φαίνεται πως οδηγείται σε προμελετημένο σχέδιο απαξίωσης και συρρίκνωσης. Οι «θεσμοί» και οι ευρωπαίοι «σύμμαχοι – εταίροι», με τη σύμπραξη των εντοπίων υπαλλήλων και εφαρμοστών των μνημονίων, όλων των χρωμάτων, προσπαθούν να πλάσουν πολίτες ανίκανους να δημιουργήσουν, να διατυπώσουν κάθε είδους σκέψη και να αγωνιστούν αντίθετα σε κάθε χειραγώγηση. Έφηβους κλεισμένους σχεδόν αυτιστικά στον εικονικό κόσμο του υπολογιστή ή του κινητού τους.

Ας ελπίσουμε πως δε θα τα καταφέρουν. Ομως τουλάχιστον ο εκπαιδευτικός κόσμος (οι λεγόμενοι διανοούμενοι για άλλα τυρβάζουν) έπρεπε ήδη «ο καθείς και τα όπλα του»...

Εθεωρείτο σοβαρός καθήγητής και σίγουρα είναι πολυμαθής και, πιθανόν, καλλιεργημένος άνθρωπος, καίτοι εγωπαθώς εκκεντρικός. Πρόκειται για τον κ. Ζουράρι, τον πάλαι υποψήφιο βουλευτή του... ΚΚΕ στο Λασήθι, νυν βουλευτή των ΑΝΕΛ στη Θεσσαλονίκη και νεωστί υφυπουργό της κυβέρνησης που, μεταξύ άλλων εμμονών, καταδιώκει εμμανώς και τα Αρχαία Ελληνικά!

Και καλώς, έως εδώ. Ομως παρασυρμένος και αυτός από τη θεόπεμπτη (κατά την περίεργη, διαλεκτική φυσικά, αυτοκριτική τους) συριζαίικη αυταρέσκεια απέκτησε αυτοκρατορικές τάσεις δικαιωματικής ακράτειας λόγων τόσης, ώστε να αποκαλέσει όσους θεωρούν τον Κάστρο δικτάτορα, «μαλάκες»!

Και έστω ότι μέχρις εδώ μικρόν το κακόν. Ομως επιχειρώντας να δικαιολογήσει το λεχθέν, σε ραδιοφωνική εκπομπή μεγάλης ακροαματικότητας εξεστόμισε τοσαύτας «μα...ας», με το συμπάθειο, και μάλιστα εις άπταιστα αρχαιοελληνικά, επικαλούμενος και μεγάλους αρχαιοέλληνας στοχαστάς και συγγραφείς, ώστε να κινδυνεύει να επιτύχει το ακατόρθωτον: Να μισήσουν πάντες οι τυχόν ακροατές του, τα Αρχαία Ελληνικά!

Το τελευταίο, έως τώρα, όμως κατόρθωμά του, «προκειμένου να χαθεί η Ελληνική γλώσσα δε με νοιάζει να δώσουμε και μερικά νησιά» (!), που ακολούθησε το άλλο ανάλογο (6/6/2015), «θα ψηφίζω ό,τι προτείνει ο Τσίπρας, ακόμη και αν παραδίδει τη Μακεδονία στα Σκόπια, τη Χιλή ή...». Για αυτά λοιπόν τι να πούμε; Βλακεία (λέξη παραγόμενη από την... παραπάνω) ή κάτι πολύ πολύ χειρότερο; Μήπως μας «προετοιμάζει» γι’αυτά τα αδιανόητα; Και δεν είναι καν Συριζαίος!                         Ελεος!

Στις 21/1/2017, Σάββατο, ώρα 6:30μμ, θα γίνει στα γραφεία του ΑΣΚΕ η κοπή της πίτας, για Αίσιον το νέον έτος !! Θα ακολουθήσει πολιτική ομιλία και γενική συζήτηση.

Κανείς, ούτε καν οι φανατικότεροι των εχθρών του, δεν αμφισβήτησαν ποτέ το Μέγεθος του ίδιου του Κάστρο, του ονόματος και του θρύλου του, που κυριάρχησε για μισό αιώνα σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και εγκαινίασε τους αγώνες των λαών της για χειραφέτησή τους, από τα ποικίλα δεσμά που τους είχε επιβάλει η Βόρεια Αμερική, ακυρώνοντας το κατόρθωμα του Μπολίβαρ και των διαδόχων του στον αγώνα κατά των Ισπανών κατακτητών.

Το παράδειγμά του, το κύρος και η επιρροή εξ’αυτού υπήρξαν (και πιθανόν υπάρχουν...) δικαιολογημένα και δικαιωμένα. Προσέφερε κοινωνικες και ευρύτερα πολιτιστικές κατακτήσεις πρωτόφαντες σε λαούς για αιώνες δυναστευόμενους και, το μέγιστο, τη συλλογική, τουλάχιστο, Αξιοπρέπεια, όρο απαράβατο για την επιβίωση και ανάπτυξη κάθε λαού. Παράδειγμα επικίνδυνο για τις δυναστεύουσες Δυνάμεις, που κάνουν κατανοητές (όχι όμως και δικαιολογημένες) τις εχθρικές μέχρι και επιθετικές ενέργειές τους για ακύρωσή του καθώς και, τουλάχιστο..., τη διστατικτική, και μάλιστα όχι αφιλοκερδή, βοήθεια εκ μέρους του, τότε, λεγόμενου Ανατολικού Μπλοκ, στο οποίο δεν υποτάχθηκε ποτέ.

Υπάρχει, βέβαια, και άλλη πλευρά (υπερτονισμένη, ίσως, αν υπολογιστεί πως δεν υπήρξε ποτέ εκεί, έστω και τυπική, πόσο μάλλον πραγματική, Δημοκρατία) στην κουβανέζικη επανάσταση (που ονομάστηκε γρήγορα και «κομμουνιστική»...), αυτή της αυταρχικής έως και δικτατορικής διακυβέρνησης. Και πρώτοι που αποκάλεσαν Δικτάτορα τον Κάστρο ήσαν οι ΗΠΑ, που εισέπραξαν  την καυστική απάντησή του: «Είμαι δικτάτορας του εαυτού μου και διερωτώμαι γιατί δε μας δίνουν χείρα βοηθείας όπως κάνουν με τους άλλους δικτάτορες της Λατινικής Αμερικής»!

Είναι αλήθεια ότι, μετά την αναίμακτη σχεδόν επικράτηση, στο τέλος του 1959, της επανάστασης, ακολούθησαν αντεκδικήσεις στις προηγούμενες βαρβαρότητες της δικτατορίας του Μπατίστα, οξύτατη λεκτική επίθεση κατά των ΗΠΑ, που μέχρι τότε ευνοούσαν σιωπηρά την αλλαγή καθεστώτος, φυγή των οργάνων της νεοφεουδαρχικής αμερικανικής (ΗΠΑ) κατοχής και των πιο θερμών οπαδών-ωφελημένων της δικτατορίας Μπατίστα, ιδιαίτερα της Μαφίας, και οξεία αντεπίθεση των ΗΠΑ.

Ταυτόχρονα, ενώ επιβαλλόταν πλήρης κρατικοποίηση των πάντων, μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων (ακόμη και τα κουρεία έγιναν κρατικά!), επιβάλλεται ολοκληρωτικό εμπορικό εμπάργκο (τότε αρχίζει, συμπτωματικά..., και ο παγκόσμιος πόλεμος κατά των «βλαβερών στην υγεία», της ζάχαρης και του καπνού...), στροφή προς Σοβιετική Ενωση για βοήθεια και προστασία, με επακόλουθο αύξηση (ή επιθυμία) φυγής και περιορισμός μέχρι και κατάργηση ατομικών και πολιτικών ελευθεριών (που ούτως ή άλλως δεν υπήρχαν προηγουμένως) και αποχώρηση του Τσε Γκεβάρα, που έγινε ο θρύλος της παγκόσμιας νεολαίας, λόγω της δράσης και του ηρωικού τέλους του.

Πάρα ταύτα και παρά το γεγονός ότι συνέβαλε και ο Κάστρο, άθελα ίσως και λόγω των συνθηκών, στη διατήρηση της άποψης πολλών ότι υπάρχει αντιθετικό χάσμα ανάμεσα στο Σοσιαλισμό και τη Δημοκρατία, ενώ μπορούσε, λόγω και της ευρύτατης λαϊκής στήριξης, να επιχειρήσει το αντίθετο, μια και πραγματικός, ανθρώπινος, Σοσιαλισμός δε νοείται χωρίς πραγματική Δημοκρατία, το τελικό, ανεξάρτητα από την περαιτέρω πορεία της Κούβας, συναγόμενο κρίνεται θετικό για την ανθρωπότητα.

Και η κρίση αυτή επιβεβαιώνεται από την αθρόα συμμετοχή στις εξόδιες τελετές της τέφρας του Κάστρο, του Κουβανέζικου λαού και νοερά όλων των λαών της Λατινικής Αμερικής (και όχι μόνο...) και των ηγετών τους, καθώς και των αντιπροσώπων των ηγεσιών, υποβαθμισμένων φυσικά..., όλων των κρατών ακόμη και, εξ’ αντιθέτου(!), της γελοίας παρουσίας και ομιλίας του, πρωθυπουργού, κακή τη τύχη, της Ελλάδας.