«Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια- φαίνονταν οι φλέβες, τόσην εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο,τα ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ” Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων χίλια τάλαρα γύρευαν. [...]
Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: «Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μη καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι' αυτά πολεμήσαμε».
(Στρατηγός Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα, 1829 – 1850)
Η ίδρυση του Υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων τον Μάιο του 2016 για 99 χρόνια(!) αποτέλεσε την απτή απόδειξη ότι η χώρα είναι πλέον και επίσημα υπό κατοχή, όπου η δημόσια περιουσία της δεν ελέγχεται από την Ελληνική(;) κυβέρνηση αλλά από τις νέες δυνάμεις κατοχής, όπου «αξιοποιείται», παραχωρείται και (ξε)πουλιέται κατά το δοκούν.
Μετά την επαίσχυντη συμφωνία του Ιουλίου του ’15, ύστερα από το περήφανο ΟΧΙ του Ελληνικού λαού, που μετέτρεψε ξεδιάντροπα σε ΝΑΙ, ο Έλληνας(;) πρωθυπουργός, βγήκε αυτός περήφανος να δηλώνει ότι τουλάχιστο είπε όχι στις απαιτήσεις των δανειστών να ιδρυθεί το υπερταμείο στο Λουξεμβούργο, υπό την εποπτεία εταιρείας συμφερόντων του Σόιμπλε.
Τα ψέματα της κυβέρνησης για το υπερταμείο ακολουθούσαν το ένα μετά το άλλο. Σε ανακοίνωση που έβγαλε το κόμμα τον Σεπτέμβρη του ’15, έλεγε ότι στο νέο πρόγραμμα προβλέπονταν 9 ιδιωτικοποιήσεις έναντι 23 του προηγούμενου, που συμπεριλάμβαναν την πώληση μεταξύ άλλων της ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ, ΕΛΤΑ, κ.α. Πανηγύριζαν στην ίδια ανακοίνωση ότι με την ίδρυση του υπερταμείου τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις θα πήγαιναν 50% για την επιστροφή της ανακεφαλοποίησης των τραπεζών, το 25% για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους και το 25% για επενδύσεις.
Το ψέμα όμως έχει κοντά πόδια και έτσι τον Μάιο του ’16 με την ίδρυση του νέου υπερταμείου αποκαλύφθηκε ότι το υπερταμείο ιδρύεται για 99 χρόνια, τον έλεγχο του οποίου έχει ένα εποπτικό συμβούλιο που αποτελείται από 3 μέλη που θα προτείνονται από την Ελληνική κυβέρνηση, αλλά θα πρέπει να εγκρίνονται από τους πιστωτές, και άλλα 2 μέλη που θα επιλέγονται απευθείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον μηχανισμό στήριξης ESM. Οι αποφάσεις του, όμως, δε θα είναι με απλή πλειοψηφία των 3, αλλά με των 4/5, δηλαδή τουλάχιστο να συμφωνεί ο ένας εκ των «θεσμών». Στο κείμενο της ίδρυσης του υπερταμείου δεν αναφέρεται πουθενά ότι μέρος των εσόδων θα πηγαίνει για επενδύσεις, παρά μόνο στην αποπληρωμή του δανείου από τον ESM Ο κυνισμός της κυβέρνησης ξεπέρασε κάθε όριο με την αμίμητη δήλωση της βουλευτού κ. Βαγενά «Τα 99 χρόνια δεν μας τρομάζουν. Και η τουρκική κατοχή ήταν τέσσερις αιώνες. Είμαστε ανθεκτικός λαός»
Στο υπερταμείο πέρασαν το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ), που έχει την κυριότητα σε 71.500 ακίνητα(!).
Με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε το Σεπτέμβρη και τα τελευταία ψέματα της κυβέρνησης αποκαλύφθηκαν. Στο υπερταμείο περάσανε 6 ΔΕΚΟ, μεταξύ των οποίων και η ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ «τα δημόσια αγαθά, που δεν πωλούνται», όπως φώναζε, μεταξύ άλλων, ο. Τσίπρας, όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση. Συνολικά, μαζί με το νομοσχέδιο του Μαίου, έχουν περάσει στο υπερταμείο 11 ΔΕΚΟ : ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΑΚΑ, ΕΛΤΑ και ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Κτηριακές Υποδομές, ΕΛΒΟ και Αττικό Μετρό.
Αφήσαμε για τελευταίο το τίμημα με το οποίο έχουν αποφασίσει να ξεπουλήσουν τη δημόσια περιουσία. Αν κρίνουμε από την παραχώρηση των αεροδρομίων έναντι 1,2 δις για 40 χρόνια, του ΟΣΕ έναντι 45 εκ. (με τα ταμειακά διαθέσιμά του να φτάνουν στα 25 εκ.!) και άλλων μέχρι στιγμής αποκρατικοποιήσεων, τότε φανταζόμαστε τι θα επακολουθήσει.
Ευτυχώς γι’ αυτούς ο Στρατηγός Μακρυγιάννης δεν ζη, εμείς όμως για πόσο θα τους κοιτάμε απαθείς να χαρίζουν ό,τι ανήκει στον ελληνικό λαό;
Στις 6 Νοεμβρίου, ημέρα Κυριακή, στις 1:30 το μεσημέρι, στα γραφεία μας, όπως πάντα, θα πραγματοποιηθεί η συνεστίαση του ΑΣΚΕ.
Θα συζητήσουμε, θ’ ακούσουμε μουσική, θα έχουμε πολιτική ομιλία γύρω στις 2:30 και θ’ απολαύσουμε τους μεζέδες που θα φτιάξουμε μόνοι μας, σε πείσμα των μνημονίων.
Σας περιμένουμε.
Στις 8 Νοεμβρίου διεξάγονται οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ και το ενδιαφέρον όλου του πλανήτη αυξάνεται γι’αυτές, για πολλούς λόγους.
Συνήθως το ενδιαφέρον αυτό είναι επίπλαστο ή, έστω, επιφανειακό, μια που τα πρόσωπα που ανταγωνίζονται έχουν περάσει διαδοχικά φίλτρα ασφαλείας του συμπαγούς (παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις του, μικρής σημασίας για τον υπόλοιπο κόσμο όμως) Συστήματος εξουσίας στις ΗΠΑ, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος εκπλήξεων σε βάρος του και υπέρ, ενδεχομένως, του λαού τους ή και, λιγότερο ενδεχομένως, άλλων λαών. Γι’αυτό άλλωστε, ο αμερικανικός (των ΗΠΑ) λαός ελάχιστα ενδιαφέρεται γνωρίζοντας, έστω και υποσυνείδητα, ότι η Πολιτική Δημοκρατία είναι απλώς μύθος για τις ΗΠΑ και οι λαϊκές τάσεις εκφράζονται μόνο μέσω των γκάλοπ, τα ευρήματα των οποίων όμως υπολογίζονται σοβαρά από τις υπηρεσίες του Συστήματος, ώστε να αντιδρά εγκαίρως…
Παρά ταύτα (τα εντελώς περιληπτικά) υπάρχει παγκόσμιο ενδιαφέρον. Οι ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια Δύναμη, οικονομική και στρατιωτική, με δυνατότητες ελέγχου ή επιρροής μεγάλες ακόμη. Οχι, βέβαια, στο βαθμό που ήλπιζαν μετά την κατάρρευση, το 1990, του κύριου αντίπαλου δέους, μια που ο διπολισμός, αναπάντεχα για τις ΗΠΑ, έγινε πολυπολισμός: Κίνα-Ρωσία-BRICS! Πάντως παραμένει ο κύριος διεθνής παίκτης.
Το ενδιαφέρον για τις εκλογές αυτές γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, λόγω της ιδιαιτερότητας των υποψηφίων, για πρώτη φορά τόσο έντονης.
Από τη μία η Χίλαρι Κλίντον, ακραίο δημιούργημα των ποικίλων ελίτ και κύριος εκφραστής τους. «Το πλέον διεφθαρμένο πρόσωπο», όπως δηλώνει ο αντίπαλός της, το πλέον διαπλεκόμενο θα λέγαμε εμείς, και πιο ευάλωτο επομένως λόγω και της προϊστορίας της στις «περιπέτειες» τις οικογενειακές…
Από την άλλη ο Τραμπ, μια έντονα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που αποτελεί όμως την πρώτη επιτυχημένη «επανάσταση» στην ελεγχόμενη πλήρως μέχρι τώρα από το κατεστημένο πολιτική διαδικασία και για τούτο, αν όχι επικίνδυνος, πάντως επίφοβος για το μέχρι τώρα συμπαγές κατεστημένο. Αυξημένο, λοιπόν, το παγκόσμιο ενδιαφέρον για το «πού θα το πάει», αν τυχόν εκλεγεί πρόεδρος, κάτι που μέχρι πρότινος εθεωρείτο απίθανο.
Για τον παραπάνω λόγο και το οσημέραι εντονότερο ενδιαφέρον στην Ελλάδα, όπου όλοι οι «ενδιαφερόμενοι» είχαν συστοιχηθεί στο στρατόπεδο της Κλίντον και διαγκωνίζονταν για την εύνοιά της και τώρα «τρέχουν και δεν προφταίνουν» ζαλισμένοι για το απευκταίο (γι’αυτούς…) ενδεχόμενο. Ιδιαίτερα, φυσικά, ανήσυχοι οι Φίλης-Μπαλτάς και το «κακό συναπάντημα» γύρω τους(…), η μούσα των λαθρομεταναστών και οι χρυσοφόρες Μ.Κ.Ο. της, ο αλλόγλωσσος, γελοίος Ευκλείδης(!) και, βεβαίως, το παιδί του σωλήνα των αμερικανικών εργαστηρίων, που όμως άδικα ανησυχεί, μια που η μοίρα του έχει ήδη προδιαγραφεί. Και από κοντά ο Κούλης…
Δεν γνωρίζουμε, τώρα πια, ποιος θα εκλεγεί.
Εκείνο που θέλουμε όμως εμείς είναι να επιτύχουμε ώστε να μην ενδιαφερόμαστε και πολύ για το ποιος θα εκλέγεται και πού, αλλά τι κάνουμε εμείς εδώ για όλους μας!
Ο διεθνής περίγυρός μας απειλητικός
Ο ανελέητος οικονομικός πόλεμος ΗΠΑ-Γερμανίας συνεχίζεται, όχι μέσω οργάνων πλέον, όπως Γιωργάκη και Τσίπρα-Βαρουφάκη, αλλά ανοικτά, πρώτα στη Siemens και Volkswagen και τώρα στον ετοιμόρροπο κολοσσό της Ντόιτσε Μπανκ (αναμένεται η αντίδραση Σόιμπλε και η τύχη των «ελληνικών» συστημικών, τρομάρα τους!), κι έτσι η Γερμανία (και Ε.Ε.) εξουδετερώνεται στη διεθνή αρένα… Συνεχίζεται όμως η αντιπαλότητα ΗΠΑ-Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, κυρίως στη Συρία, όπου, αποκλειόμενου για τέτοια αιτία παγκόσμιου πολέμου, τελικά θα τα βρουν, όπως γίνεται και στην Ουκρανία (η Ρωσία δε βιάζεται..), προς μεγάλο «εκνευρισμό», κατά το χαμηλόβαθμο εκπρόσωπο της αμερικανικής πρεσβείας κ. Κοτζιά, της Τουρκίας, που εκβιάζει του πάντες, αγωνία των Κούρδων και μεγάλη ανησυχία (όχι στους κυβερνώντες…) των Ελλήνων.
Το ίδιο και στα Βαλκάνια, όπου τα χαμόγελα, χειραψίες και «επαφές» του ίδιου κ. Κοτζιά ανοίγουν συνεχώς την όρεξη των Σκοπίων και Τιράνων, που εύχονται κι αυτοί να διατηρηθεί στην εξουσία η συζυγία Αλέξη-Κυριάκου. Και το παιχνίδι με τους πρόσφυγες, «πρόσφυγες» και λαθρομετανάστες (από τον κοντινό και απώτατο περίγυρο!) συνεχίζεται σε βάρος της χώρας μας.
Γενική εικόνα στο εσωτερικό
Η διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και Πολιτείας συνεχίζεται απτόητη, χειρότερα ακόμη και από αυτήν της δεύτερης, κυρίως, θητείας του Κ. Σημίτη, που εξακολουθεί, ελεύθερος, ακόμη, να βυσσοδομεί, κι αυτός, κατά της Ελλάδας. Το έγκλημα της αφαίμαξης όσων ακόμη κάτι είχαν (αυτοί που κατέχουν, φυσικά, ουδόλως ανησυχούν, δείτε και τη γελοιογραφία !) και όσων δεν έχουν σχεδόν τίποτα για να ζήσουν, όχι βέβαια για να συγκεντρώσουν ποσά για … αποπληρωμή του χρέους (!), μείωση των ελλειμμάτων(!!), δημιουργία… πλεονάσματος (!!!), αλλά για αύξηση των ιδιωτικών και επιχειρηματικών χρεών. Ετσι θα κατασχεθούν τα υπάρχοντα των οφειλετών (λόγω των μνημονιακών επιθέσεων εναντίον τους) και θα παραχωρηθούν στα διάφορα όρνεα των αδηφάγων «επενδυτικών» funds αντί αστείου τιμήματος (αλλά με μεγάλο, υποθέτουμε, μπαχτσίσι στους παραχωρούντες), το οποίο απαγορεύεται να καταβάλει ο οφειλέτης και να ελευθερωθεί, κάτι που γίνεται ακόμη και στην Κύπρο, και μάλιστα χωρίς να το έχουν ζητήσει οι «θεσμοί»!
Από το Παρόν 10/07/2016
Εν τω μεταξύ «παραχωρήθηκαν» ανάλογα τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, οι μαρίνες, οι μεγάλοι δρόμοι, το Ελληνικό (τους ενοχλεί και το όνομα), ετοιμάζεται η Εγνατία και όλα όσα (δηλ. ολόκληρη η δημόσια περιουσία, λες και ήταν πατρογονικά των επιλεγμένων από τους δανειστές και λοιπούς ξένους μέσα από τα απόβλητα της ελληνικής κοινωνίας…) περιέρχονται στο λεγόμενο Υπερταμείο, όπου αποφασίζουν πλήρως (τα λοιπά είναι απλά φληναφήματα) οι εκπρόσωποι των «θεσμών». Χάριν της… Ανάπτυξης, φυσικά, όπως μας λένε οι «αρμόδιοι», χωρίς να διευκρινίζουν… ποιανών αναπτυσσόμενων!
Και ήδη 500 χιλιάδες Ελλήνων, νέων σχεδόν όλων, φεύγουν για άλλες χώρες (και έτσι μειώνονται οι… άνεργοι!), οι αυτοκτονίες αυξάνονται αλματωδώς, η δύσμοιρη Δικαιοσύνη σπαράσσεται και διαλύεται ιδιαίτερα στις κορυφές της, Αρειο Πάγο και Σ.τ.Ε., η Δημόσια Υγεία εξαφανίζεται, η Παιδεία μωαμεθανοποιείται και αφελληνίζεται, η διαφθορά γιγαντώνεται παντού, όπως και το χάος στη Δίοικηση που προκαλεί αμήχανα χάχανα στους υπαλλήλους, κ.λπ. κ.λπ.
Στα εθνικά θέματα όλα αρνητικά, τουλάχιστον…
Η ευκαιρία με Τσίπρα, Μητσοτάκη, Αναστασιάδη και τις ομάδες τους είναι μεγάλη για όλους τους εχθρούς της Ελλάδας, ώστε, επωφελούμενοι και της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής που οι παραπάνω και οι όμοιοί τους δημιούργησαν λόγω της υποτέλειάς τους, να αρπάξουν ό,τι προλάβουν.
Ολοι τους προδικάζουν «λύση» του Κυπριακού, και μόνο λίγο πριν από την υπογραφή με «ναι» σε όλα, αντιτάσσεται τάχα στις «εγγυήσεις» και τα στρατεύματα κατοχής ο Αναστασιάδης, λησμονώντας το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας των επήλυδων εποίκων, με τη συμπαράσταση του Τσίπρα, όπως αυτός δηλώνει, και, αλίμονο, του υπέρμαχου του επαίσχυντου σχεδίου Ανάν, Μητσοτακαίικου.
Στο Αιγαίο και τα νησιά (που πάντοτε, εδώ και χιλιετίες, κατοικούνταν από Ελληνες) οι παραβάσεις και οι παραβιάσεις πυκνώνουν και τώρα γίνονται και ρητές οι τουρκικές απειλές, χωρίς καμιά ουσιαστική αντίδραση από την Ελληνική πλευρά, που επικαλείται μόνο το διεθνές δίκαιο και την απειλή μη ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.! Το χειρότερο είναι ότι συμπίπτουν οι κραυγαλέες προκλήσεις «των τρελών Τούρκων», όπως δηλώνει ο Ερντογάν, εννοώντας προφανώς τον εαυτό του (…), με την αποκάλυψη ότι η Κυβέρνηση έχει «επιτύχει» να μην επιτρέπεται μετακόμιση των μουσουλμάνων προσφύγων και λαθρομεταναστών από τα νησιά ούτε καν σε άλλο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας, ώστε να εξασφαλιστεί «πάτημα» ακόμη και για επέμβαση, όποτε μπορέσουν. Η μόνη άμυνα που προβάλλεται είναι, να μας καθησυχάζουν ότι «Οι Τούρκοι δε μπορούν, αλλά και αν ακόμη ήθελαν δε θα τους αφήσουν οι άλλοι». Δε μας λένε όμως ποιοι θα κοπιάσουν για μας, αλίμονο! Οσο για τη Θράκη, εκεί πια αλωνίζει ανενόχλητο το Τουρκικό προξενείο, που έπρεπε από καιρό να έχει καταργηθεί, τουλάχιστο.
Η ίδια «αδράνεια», επιεικώς, επικρατεί στην αντιμετώπιση των Σκοπιανών και Αλβανών, που προβάλλουν ανενόχλητοι (αν δεν τους παρακινούν κιόλας οι «δικοί» μας…) παραλογισμούς για Μακεδονία και Ηπειρο (βοηθούσης της κ. Σπυράκη)!
Και όλα αυτά υπό τη σιωπηλή ή φανερή συνέργεια και των δύο ακραία νεοφιλελεύθερων πόλων του πολιτικού μας συστήματος, και στα εσωτερικά και τα εξωτερικά μας προβλήματα. Ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (που υποτίθεται ότι κατηγορεί το νεοφιλευθερισμό) δηλώνει απερίφραστα: «Η Ελλάδα θα βαδίζει αταλάντευτα μέσα στην Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ», δηλαδή στο λίκνο του νεοφιλελευθερισμού και αμφισβήτησης των δικαίων όλων των Ελλήνων.
Η κυβερνητική παράταξη σπαράσσεται και πλησιάζει στο "o σώζων εαυτόν…"
Τα έργα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ήδη σε όλους, επώδυνα, γνωστά και, σχεδόν σε όλους, ευδιάκριτοι οι στόχοι αυτών που υπαγορεύουν την πολιτική τους. Και στα εσωτερικά και στα εξωτερικά θέματα: Οικονομική και κοινωνική διάλυση, πολιτιστική και εθνική αλλοτρίωση, πληθυσμιακή εξαλλαγή και συρρίκνωση εθνικής κυριαρχίας και επικρατείας: Ο μέγας στόχος της αμερικανικής παγκοσμιοποίησης, με μπροστάρη στην περιοχή μας τον oυγγροεβραίο αμερικανό(!) Σόρος, γνωστό φανατικό ανθέλληνα, μάλιστα. Το βασικό σύνθημά του «ανοικτά σύνορα, ανοιχτές κοινωνίες» είναι και ο φάρος που καθοδηγεί ολόκληρο το στελεχιακό ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον έρωτα για την «καρέκλα», ιδιαίτερα για τους Ανελίτες.
Αποπροσανατολισμός και αυταρχικές, καθεστωτικές εκδηλώσεις…
Ομως η αντίσταση και αντίδραση με αρχική αιτία την οικονομικοκοινωνική καταστροφή ήδη τρομοκρατεί την κυβέρνηση και αντιδρά με αντιπερισπασμούς, πάλι, και αποπροσανατολισμούς: Η αναστάτωση στη Δικαιοσύνη, το φιάσκο της αδειοδότησης των ιδιωτικών σταθμών, ο «πόλεμος» με την εκκλησία στην παιδεία, η επιχείρηση προσέλκυσης αστείων πασοκικών «ορφανών» και λοιπά ανάλογα, πολλά.
Δεν αποδίδουν όμως αυτά και μάλιστα σχεδόν όλα γίνονται μπούμερανγκ, αν και μερικά από αυτα θα μπορούσαν, υπό άλλες συνθήκες και πρόσωπα, να έχουν και θετικά (γι’αυτούς) αποτελέσματα. Ετσι καταφεύγει σε πιο δραστικά μέτρα, με πρωτοβουλίες που ούτε η χούντα δε θα τολμούσε, όπως απαγόρευση κυκλοφορίας(!) πέριξ του μεγάρου Μαξίμου, προπηλακισμός διαμαρτυρομένων διαδηλωτών, αδιανόητες (άλλοτε) παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη και την «πληροφόρηση», ακόμη και... διαγραφή από την ύλη των βιβλίων ιστορίας βασικών για τον ελληνισμό κεφαλαίων και, σε όλο και πιο αυξανόμενο βαθμό, μια παραλογική αλαζονεία και ασυναρτησία, κάτι που προκαλεί αηδία και οργή, όπως συμβαίνει και με τις απαράδεκτες ΕΡΤ τους.
Εκλογές, λοιπόν, τώρα;
Είναι σε όλους φανερό, πλέον, και ιδιαίτερα, φυσικά, (παρά τις διαψεύσεις) στην κυβέρνηση, ότι αυτή έχει απολέσει οριστικά τη λαϊκή στήριξη και την ανοχή, έστω, σε τέτοιο βαθμό, που θα καθιστούσε αναπόφευκτη, με βάση τις προηγούμενες συνταγματικές ρυθμίσεις, την προσφυγή στις κάλπες «λόγω προφανούς δυσαρμονίας προς τη λαϊκή θέληση» της κυβέρνησης. Τώρα, όμως, μόνο ο πρωθυπουργός μπορεί να τις προκαλέσει, «για σοβαρό εθνικό λόγο».
Ολα τα σημάδια έδειχναν, κάτι που και η απλή πολιτική λογική θα «απαιτούσε», ότι ο Τσίπρας το «σκεπτόταν» σοβαρά, με αφορμή κάποιο μέτρο των θεσμών που θα το χαρακτήριζε απαράδεκτο(!), να επιχειρήσει ηρωική έξοδο, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μην εχει το ίδιο τέλος με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ίδιος του (ομόσταβλού του) Γιωργάκη· κάτι που αναπόφευκτα θα συμβεί, αν ψηφίσει και τα λοιπά «προαπαιτούμενα» και ιδίως αν αρχίσει να τα εφαρμόζει.
Αντιδρούν, όμως, σφόδρα, τόσο για την «καρέκλα» όσοι την άρπαξαν, όσο και οι υπόλοιποι (δεκάδες χιλιάδες...), που πρόλαβαν να βολευτούν παντοιοτρόπως. Και μην ξεχνάμε ότι πάγια αντίληψη των ποικίλων «παλαιοκομμουνιστικογενών (και όχι μόνο...), είναι ότι «εξουσία που κατακτήθηκε, με οποιονδήποτε τρόπο, πρέπει να κρατηθεί για πάντα, πάλι με οποιοδήποτε μέσο». Μόνο έτσι, μάλιστα, μπορεί να ερμηνευτεί η βόμβα της τρομερής (για αυτούς!) δημοσκόπησης της «Αυγής»(!) που ελέγχεται πλήρως από τον απειλούμενο με καρατόμηση Φίλη, με μεγαλοποιημένα(!) πιθανόν «ευρήματα», άκρως αρνητικά για τον Τσίπρα...
Αλλοι υποθέτουν ότι είναι μια, ανορθόδοξη έστω, προετοιμασία για εκλογές, άλλοι ως μια «γενναία επίδειξη ειλικρίνειας και αυτοκριτικής», άλλοι ως πρώτο μέρος μιας επόμενης που θα δείχνει μεγάλη, ευνοϊκή, ανατροπή, άλλοι (το πιθανώς πιθανότερη!) ότι έγινε για να τρομάξει (αν είναι δυνατό...) τον Τσίπρα και να κάνει πιο έντονη την αντίθεση στο ενδεχόμενο εκλογών των παραπάνω, ενόψει μάλιστα του... επερχόμενου Συνεδρίου τους και των διεργασιών του, αν προλάβει, βέβαια, να γίνει... Ιδωμεν.
Αμηχανία και φόβος στην «Αντιπολίτευση»
Δεν παίζουν σοβαρό, επί του παρόντος, ρόλο στην τωρινή πολιτική φάση, όσοι απαρτίζουν την ελάσσονα Αντιπολίτευση. Το ΚΚΕ ηθελημένα δε συμμετέχει στα πολιτικά δρώμενα, δηλαδή στα περί την εξουσία, συνεχίζοντας απλώς να ασκεί «κομματική γυμναστική», με μια όμως ευχάριστη έκπληξη, την ανακοίνωσή του σχετικά με τις απειλές Ερντογάν για το Αιγαίο, ιδιαίτερα αν θυμηθούμε την αντίστοιχη στην εποχή του «Σεισμίκ» και «Χόρα», όπου ενδιαφερόταν μόνο για την ελεύθερη ναυσιπλοΐα των σοβιετικών, προφανώς, πλοίων στο Αιγαίο.
Η «Χρυσή Αυγή» έχει άλλα, δικαστικά προβλήματα, το σημιτικό «Ποτάμι» εξατμίζεται, ο Β. Λεβέντης περιδινίζεται παιγνιωδώς και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ελπίζει (άδικα;) σε επιστροφή τον εις ΣΥΡΙΖΑ αυτομόλων. Η «Πλεύση» της Ζωής προβάλλεται εντυπωσιακά (Κωνσταντόπουλος-Βαρδινογιάννης ->ΗΠΑ…) αλλά…, ενώ η αρχικά πολλά καλά υποσχόμενη ΛΑΕ του Λαφαζάνη, λόγω ενδογενών μειονεκτημάτων και της συμπόρευσης με ξεφωνημένους ανθέλληνες, δυστυχώς μένει, τουλάχιστον, στάσιμη, παρά τη σχετική, πολύ μικρή, προβολή της.
Στην αξιωματική αντιπολίτευση της Ν.Δ. του Μητσοτάκη..., όμως τα φαινόμενα είναι ενδιαφέροντα και άκρως σημαντικά, αρνητικά πάντως. Το όνομα Μητσοτάκης και οι ακραία νεοφιλελεύθερες, ρητά δηλούμενες μάλιστα(!), απόψεις του αποτελούν τη μοναδική ελπίδα επιβίωσης του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ! Τη μόνη διαφορά από την κυβέρνηση που προβάλλουν όλοι οι νεοφιλελεύθεροί της είναι ότι η Ν.Δ. θα εφαρμόσει πιστότερα και πιο έγκαιρα(!) όλα τα μέτρα των μνημονίων.
Γιατί, λοιπόν, να στραφούν, λίγοι έστω, από τους απογοητευμένους έως και εξοργισμένους εξαπατημένους από τον Τσίπρα πολιτών προς τη Ν.Δ., όταν μάλιστα δε διαφοροποιείται ουσιαστικά, ούτε καν ονομαστικά στα αίσχη του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με λαθρομετανάστες, την επίθεση εναντίον κάθε ελληνικού στοιχείου, εσωτερικά και εξωτερικά, ούτε καν στην Παιδεία και την Ορθοδοξία; Δηλώνει μάλιστα ότι θεωρεί δεδομένη την υποταγή στην κατοχική αιωνόβια(!) αρπαγή ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας από το Υπερταμείο των Θεσμών (πλην των Μουσείων Οι αρχαιολογικοί χώροι όμως;) , ενώ γνωρίζει ότι το Σύνταγμα απαιτεί τουλάχιστον 180 ψήφους στη Βουλή και για την παραμικρή εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Όσο για το «Χρέος» λησμονεί ότι ο ίδιος ο Σόιμπλε(!) έχει δηλώσει ότι όλος ο πλούτος της Ελλάδας βρίσκεται στο εξωτερικό (και στις γερμανικές τράπεζες, φυσικά!) και έχει απειλήσει ότι εξόφλησή του θα γίνει από τις καταθέσεις αυτές στο εξωτερικό!!
Δε θέλει όμως η Ν.Δ. εκλογές τώρα και φροντίζει να «καλοπιάνει», ρητά ή σιωπηρά, μέσω, κυρίως των τάχα αντιπολιτευτικών ή ουδέτερων(!) ΜΜΕ, αυτών που ζητούσαν απεγνωσμένα ψήφιση των πάντων για την πάση θυσία παραμονή στο ΕΥΡΩ (και επομένως στα μνημόνια…). Θέλει να έχουν ψηφιστεί όλα από το ΣΥΡΙΖΑ, να έχει αρχίσει τουλάχιστον η εφαρμογή τους και μετά να τα εφαρμόσει πιο πιστά εκείνη, ως πιο αξιόπιστος εταίρος! Η θεωρία του ώριμου φρούτου.
Γι' αυτό, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές θα «νικήσει», βέβαια, η Ν.Δ. (ακόμη και με Κυριάκο!), θα υπάρξει όμως θηριώδης αποχή ή λευκό και ενδεχόμενα θα προωθηθούν κατάλληλα μικρά νέα σχήματα ως πιθανοί μελλοντικοί διάδοχοι, εφόσον φυσικά δεν προτείνουν έξοδο από ΕΥΡΩ και Ε.Ε., τουλάχιστον, η Απελευθέρωση από τα οποία αποτελεί την ουσιώδη προϋπόθεση για Εθνική και Κοινωνική επιβίωση.
Κάθε πολιτική και ειρηνική ελπίδα μετατίθεται επομένως στις... μεθεπόμενες εκλογές!
Ακόμη και το Αιγαίο;
Η κυβέρνηση των ανδρείκελων ΗΠΑ, της (κατά προσωρινή παραχώρηση...) Γερμανίας και του, κορυφαίου ανθέλληνα, ουγγροεβραίου αμερικανού Σόρος, αφού ολοκλήρωσε, σχεδόν, την παράδοση ολόκληρης κινητής και ακίνητης δημόσιας περιουσίας και οργανισμών κοινής ωφέλειας, ακόμη και του νερού, ξεκινα και τη διαδικασία (αυτός ήταν ο κύριος στόχος των πατρώνων τους) εκχώρησης του Ανατολικού Αιγαίου (και Κύπρου-Θράκης και...) ως αντίβαρο(;) δημιουργίας Κουρδικής οντότητας.
Η αντίδραση στις ακραίες αυτές απειλές των «τρελών Τούρκων» είναι αστεία, όχι μόνο η κυβερνητική αλλά (ακόμη χειρότερο) και της «Αντιπολίτευσης», μητσοτακικής Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ, Σημιτικού Ποταμιού κ.λπ, ευτυχώς εκτός Κ.Κ.Ε.
Δεν έφτασε πλέον ο καιρός να ξεπεραστεί η «Αντίσταση» μόνο μέσω Διαδικτυακών Μέσων και να ξεκινήσει ο Αγώνας για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση της Ελλάδας;
Οι καιροί ου μενετοί!
ΣΧΟΛΙΟ
Για ένα μικρό πικρό μειδίαμα μέσα στη μαυρίλα
- Ο γνωστός Σεβαστάκης ο Σάμιος ξαναχτυπά: «Οι συντάξεις δε μειώνονται. Απλά αναπλαισιώνονται»!! Θα το θυμόμαστε.
- Εκφραστής, κι αυτός της συριζαίικής… διαλεκτικής ο Σκουρλέτης, στην επέτειο του ΟΧΙ εξέμεσε: «Το ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα είχε σαν αποτέλεσμα να αποτρέψει το Grexit, που είχε έτοιμο ο Σόιμπλε» !!! (στο Real FM).
Μα, ω’γαθέ, ίσα-ίσα που το διευκόλυνε, αν πράγματι το ήθελε!
ΣΧΟΛΙΟ
Για το «σπίτι» του Τσίπρα, την Ε.Ε. με την άδεια, φυσικά, των ΗΠΑ του!
- Ο θεωρούμενος «πατέρας» της ΕΟΚ-ΕΕ-ΕΥΡΩ Ζαν Μονέ άφησε τότε την ανήκουστη παρακαταθήκη: «Τα τότε έθνη της Ευρώπης πρέπει να οδηγηθούν στο υπερκράτος χωρίς οι πολίτες να αντιληφθούν τι συμβαίνει. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε διαδοχικά στάδια, καθένα με τη συγκάλυψη οικονομικής στόχευσης, τα οποία θα οδηγήσουν τελικά και αμετάκλητα στη δημιουργία ομοσπονδίας…» (από άρθρο στο «ΠΑΡΟΝ», η Δικτατορία της 10ης/7/2016).
Και τώρα ο πρόεδρος (γερμανός, φυσικά) του ευρωκοινοβουλίου Σουλτς δήλωνε, τέλος Ιουνίου 2016, στο γερμανικό κρατικό ραδιόφωνο:
«Η Ευρώπη (σ.σ. η γερμανική Ε.Ε.) δεν μπορεί να λειτουργήσει, εάν οι εθνικές κυβερνήσεις συνεχίσουν να δίνουν προτεραιότητα στα εθνικά τους συμφέροντα. Είναι λάθος δρόμος» !!
Για τη (δύστυχη) Ελλάδα των ΓΑΠ, Τσίπρα, Μητσοτάκηδων και των καλόπαιδων τους, βεβαίως, δεν τίθεται θέμα. Εξ ου και το επαινούμενο πειραματόζωο.
Ολα τα Μίντια, τηλεοπτικά-ραδιοφωνικά-δικτυακά και έντυπα, παίζουν στους συριζαίικους ρυθμούς πολιτικαντισμού και αποπροσανατολισμού. Το «μέγα» θέμα είναι ο νέος εκλογικός νόμος που προωθεί η κυβέρνηση, αφού διαπίστωσε ότι εδραιώνεται η δημοσκοπική κατρακύλα ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ και μάλιστα παρά το ότι έχει ως αντίπαλο τη Μητσοτακική Ν.Δ.
Οι στόχοι του, κραυγαλέα, ιδιοτελείς, να εμποδίσει το Μητσοτάκη (αν μέχρι τις εκλογές παραμένει πρόεδρος της Ν.Δ….) να καταγάγει ευρεία (με το bonus!) εκλογική νίκη και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α εκλογική επιβίωση και… συμμετοχή σε μελλοντικές κυβερνήσεις, ώστε να αποφύγει εξεταστικές περιπέτειες (…), όπως τα κατάφερε ο ομόσταβλός τους ΓΑΠ, που ήδη δηλώνει ότι «μπαίνει μπροστά»!! Και, ακόμη, αυτό το σχέδιο νόμου, έκδηλα δημοκρατικότερου των προηγούμενων, ελπίζουν(…) ότι θα μπορεί να «πωληθεί» (κατά τη φρασεολογία Τσακαλώτου) στον κόσμο τους που τους απέμεινε ως δείγμα της πίστης τους στις δημοκρατικές αρχές(!) και της εφαρμογής των «δεσμεύσεών» τους!! Εννοείται ότι θα έχουν ετοιμάσει και τον αντίλογο στις εύλογες απορίες, γιατί δεν τον πρότειναν και πριν από τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, στις οποίες κέρδισαν και τις 50 υπό κατάργηση έδρες, χάρις στις οποίες κυβερνούν και τώρα νομοθετούν να μην τις έχουν οι άλλοι…
Για την ώρα συζητούν σε άτυπη, ακόμη, «διαβούλευση» μόνο τα, ευνοϊκά για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α, 2 άρθρα του άγνωστου, ακόμη, συνολικού νομοσχεδίου, αυτά για την κατάργηση του bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα και για το δικαίωμα ψήφου στους 17χρονους, σκοπεύοντας να δημιουργήσουν προβλήματα στα κόμματα της «Αντιπολίτευσης» για προφανείς λόγους, άρθρα που δύσκολα θα κατά ψηφίζονταν από τα μικρότερα, τουλάχιστον, κόμματα.
Επί της ουσίας, αν προς στιγμήν αγνοηθούν οι συγκεκριμένες συνθήκες και σκοτεινές σκοπιμότητες, δεν τίθεται θέμα για την ορθότητα της κατάργησης του bonus εδρών για το πρώτο κόμμα ή όποιου πολιτικάντικου συνδυασμού κομμάτων, αφού αυτό καταστρατηγεί κάθε έννοια πολιτικής Δημοκρατίας, η οποία, επί τη ευκαιρία, σε κανένα μέρος του κόσμου δεν ευδοκιμεί (!)…
Για την επέκταση της ψήφου στους 17χρονους (γιατί όχι και στους 16χρονους κ.ο.κ.;) δεν υπάρχει δικαιολογία. Στην Ελλάδα οι εγκύκλιες σπουδές στο μεγαλύτερο μέρος των νέων, μοναδική κατάκτηση, συμπληρούνται στο 18ο έτος. Φαντάζεται κανείς τι θα γίνεται στις αίθουσες κ.λπ. – Ο μόνος λόγος είναι να κερδηθούν ψήφοι κολακεύοντας τους νέους, διαλύοντας τα σχολεία, κάτι που ούτως ή άλλως επιδιώκουν με συνέπεια.
Ο μεγάλος στόχος, 200 ψήφοι
Το σχέδιο του νέου εκλογικού νόμου επιτελεί, ήδη, το ρόλο του Αποπροσανατολισμού, όμως υπάρχει και ουσιαστικός στόχος, όπως προαναφέρθηκε. Και μόνο με τις 153 ψήφους • το νομοσχέδιο γίνεται Νόμος, που θα ισχύσει στις μεθεπόμενες εκλογές, που ο Τσίπρας κ.λπ. ελπίζουν ότι θα τον εκμεταλλευθούν καταλλήλως μετά από σύντομο (και αδιέξοδο) intermedio, σύντομη παρένθεση, της Ν.Δ.
Διαφορετικά, αν εξασφαλιστούν 200 ψήφοι ο νέος νόμος θα ισχύσει και για τις άμεσα (;) επόμενες, οπότε πολύ δύσκολα ο Μητσοτάκης θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Αυτό το είχε επιτύχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1989 σε βάρος του πατρός Μητσοτάκη, αλλά τότε δεν απαιτούνταν 200 ψήφοι για να ισχύσει άμεσα ο νέος νόμος!
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι τους έχει, σχεδόν, εξασφαλίσει ! 153 δικοί της, ο Λεβέντης, το ΚΚΕ (που όμως το 1989 αρνήθηκε να συμπράξει με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την απλή… αναλογική!), η Χρυσή Αυγή και ο Θεοχαρόπουλος, η μόνη προίκα του Κουβέλη στο …γάμο με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.!
Πλην, όμως, του τελευταίου, τίποτα δεν είναι βέβαιο, μέχρι και την τελευταία στιγμή, μια που δύσκολα μπορεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις όλων και ιδιαίτερα την πιθανή απαίτηση του Μιχαλολιάκου για αθώωση όλων των δικών του.
Πάντως, αν τυχόν και τελικά τα καταφέρει ο Τσίπρας, δεν αποκλείεται να υποκύψει στον πειρασμό για εκλογές το Σεπτέμβρη (!), αν μάλιστα οι θεσμοί του ζητούν «τον ουρανό με τ’άστρα» για τη 2η αξιολόγηση, όπως έκαμαν στο Σαμαρά στο τέλος του ’14...
Αλλωστε, όλα αυτά εξαρτώνται από τους πάτρωνες και, τουλάχιστο με τις επόμενες εκλογές, οι Ελληνες πολίτες γνωρίζουν ότι τίποτα δεν μπορούν να περιμένουν απ’όλους αυτούς!
Η είδηση της επικράτησης, έστω και οριακά, της εξόδου από την Ε.Ε. της Βρετανίας στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου είναι ένα καλό νέο, όχι μόνο για τους Βρετανούς αλλά και για τους λαούς των χωρών που υποφέρουν κάτω από τη μπότα των απάνθρωπων μέτρων της γερμανικής πολιτικής που εφαρμόζονται μέσω αυτής της λεόντειας ένωσης και των πρόθυμων εγχώριων υποτακτικών της, των ευρωπαϊστών.
Ο Κάμερον είχε εξαγγείλει το δημοψήφισμα το 2013, για να αποφύγει την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών του κόμματός του καθώς και την αύξηση της εκλογικής δύναμης του κόμματος του Φάρατζ, που τελικά βγήκε τρίτο με 13% στις εκλογές του Μαίου 2015, παρόλο που ο ίδιος ο Φάρατζ δεν εκλέχτηκε βουλευτής, ξεπερνώντας τους Φιλευθέρους, που συνεργάζονταν έως τότε με τον Κάμερον. Ο Κάμερον άλλωστε χρησιμοποίησε το δημοψήφισμα για να διαπραγματευθεί, με την Ε.Ε., και ουσιαστικά με τη Γερμανία, μια πιο ευνοϊκή για τη Βρετανία συμφωνία. Ο ίδιος προφανώς δεν πίστευε ότι θα επικρατούσε το ΟΧΙ.
Το ΟΧΙ επικράτησε παρά τη θηριώδη προπαγάνδα υπέρ της παραμονής από την βρετανική κυβέρνηση, το τραπεζικό και επιχειρηματικό κατεστημένο του Λονδίνου στο Σίτυ, ηθοποιούς, νομπελίστες, τον Ομπάμα, τη Μέρκελ, τον Ολάντ, το Ρέντσι, και από όλο τον εσμό των κοινοτικών παρατρεχάμενων. Για καταστροφή του δυτικού πολιτισμού φοβέριζε ο Τουσκ!!!
Δημοσκοπήσεις, εταιρείες στοιχημάτων ακόμη και η «περίεργη» δολοφονία βουλευτίνας επιστρατεύτηκαν υπέρ του ΝΑΙ. Μάλιστα ο Ενρίκο Λέτα, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, στο συνέδριο του Economist στη Βουλιαγμένη στις 22/6, χαρακτήρισε ορόσημο το αποτέλεσμα για το Brexit και εξέφρασε την ελπίδα η «θυσία» της βουλευτού Κοξ να μην πάει χαμένη!!!
Οι υπέρμαχοι του ΝΑΙ παρουσιάζονταν «προοδευτικοί», ενώ αυτοί του ΟΧΙ χαρακτηρίζονταν ακροδεξιοί, ξενοφοβικοί ρατσιστές, εθνικιστές χωρίς σχέδιο που θα καταστρέψουν τη Βρετανία. Ο,τι λέγανε και στην Ελλάδα, αλλά εδώ δυστυχώς υπάρχει Τσίπρας(!). Δυστυχώς η λεγόμενη ευρωπαϊκή Αριστερά, αυτή που εμπαίζει τους λαούς ότι μπορεί ν’αλλάξει η Ε.Ε., ήταν υπέρ του ΝΑΙ. «Θλιβερή μέρα για την Ευρώπη» ο κ. Πάμπλο Ιγγλέσιας. «Ψηφίζουμε και οι δύο υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε.» ο Τσίπρας δίπλα στον Γιούνγκερ στις 21/6, λίγες μέρες πριν την επέτειο ενός χρόνου του συντριπτικού ΟΧΙ του ελληνικού λαού, που το μετέτρεψε σε ΝΑΙ ο άθλιος.
Ευτυχώς το ΚΚ Βρετανίας υποστήριζε το ΟΧΙ σε αντίθεση με το ΚΚΕ που δεν υποστήριζε ούτε το ΝΑΙ ούτε το ΟΧΙ, όπως και στο περσινό δημοψήφισμα !!!
Τα περί αλλαγής της Ε.Ε. λόγω Brexit του Τσίπρα, του Ρέντσι, του Γκάμπριελ, του Σουλτς και άλλων «προοδευτικών» είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Η Γερμανία θα γίνει ακόμη πιο άτεγκτη και αυταρχική και θα επισύρει ακόμη μεγαλύτερο μίσος από τους δυναστευόμενους.
Το Brexit επικράτησε για πολλούς λόγους, όπως :
· Η εξαθλίωση κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων που προκάλεσε η Ε.Ε. και που διευρύνθηκε μέσα σ’αυτήν.
· Η ιδιαιτερότητα της βρετανικής περηφάνειας για την πατρίδα τους ως νικήτριας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σε συνδυασμό με την σημερινή κυριαρχία της Γερμανίας, που για τους Βρετανούς είναι «κόκκινο πανί».
· Οι πολυάριθμοι ξένοι (Ινδοί, Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Αφρικανοί κ.λ.π), που σήμερα είναι το 14% του συνολικού πληθυσμού (65 εκατομμύρια) και έχουν δημιουργήσει συμπαγείς πολιτισμικές κοινότητες και υπολογίζονται ότι το 2050 θα είναι το 33%. Οι ξένοι από τις χώρες της Ε.Ε. αντικαθιστούν με φθηνότερες αμοιβές θέσεις εργασίας των Βρετανών.
Δηλ. οι βασικοί λόγοι της υπερψήφισης του ΟΧΙ ήταν ταξικοί, κοινωνικοί και εθνικοί.
Το ίδιο θηριώδης είναι και η προπαγάνδα για τα βρετανικά δεινά, μετά το σοκ του ΟΧΙ, που κατά τα φαινόμενα δεν το περίμενε το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο καθώς και ο υπερατλαντικός σύμμαχος. Αλλωστε πάγια θέση της διοίκησης Ομπάμα είναι η ακεραιότητα της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, όπου κυριαρχεί η Γερμανία εις βάρος των υπολοίπων, ως αντίβαρο για την αντιμετώπιση της Ρωσίας, παρά τις αμερικανογερμανικές αντιθέσεις. Αντίθετα ο Τραμπ υποστήριζε το Brexit.
Εκτοξεύονται απειλές για διαλυση της Βρετανίας με αποχώρηση Σκωτίας και Β. Ιρλανδίας, για οικονομική καταστροφή της, ότι θα υποστεί τις 10 πληγές του Φαραώ. Ολα αυτά υποκρύπτουν το φόβο τους μήπως το Brexit δημιουργήσει ντόμινο τάσεων φυγής από τη μπότα της γερμανικής κυριαρχίας της Ε.Ε.
Οι βρετανικές ελιτ που στήριξαν την παραμονή δε βιάζονται να αποδεσμεύσουν τη χώρα τους από την Ε.Ε. και πολλοί απ’ αυτούς μαζί με τα ξένα όρνεα θα θέλανε επανάληψη του δημοψηφίσματος αλά Ιρλανδία και Δανία, κάτι που πιθανότατα θα αύξανε το ποσοστό του Brexit και θα ήταν εξευτελισμός για μια μεγάλη χώρα. Το πιθανότερο είναι να μην το αποτολμήσουν παρά την ισχυρή επιθυμία των ΗΠΑ. Κέρι «Πιστεύω ότι υπάρχουν ορισμένα μέσα» απάντησε σε ερώτηση αν υπάρχει το ενδεχόμενο η απόφαση για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ να ανατραπεί στο τέλος. Το πιθανότερο είναι ότι όλοι αυτοί μαζί με τη νέα πρωθυπουργό, που ήταν κατά του Brexit, θα επιδιώξουν ουσιαστικά την ίδια σχέση με την Ε.Ε., δηλ. να μην αλλάξουν τίποτα, όντας τυπικά μόνο η Βρετανία εκτός Ε.Ε.
Ούτε, φυσικά, και η Γερμανία βιάζεται να φύγει η Βρετανία από την Ε.Ε., επειδή κερδίζει από το διμερές εμπόριο, χωρίς δασμούς, και ήδη το βρετανικό εμπορικό έλλειμμα είναι πολύ μεγάλο . Η Γερμανία κερδίζει, επίσης, με τα αρνητικά επιτόκια δανεισμού, όταν η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία βλέπουν με το Brexit να αυξάνονται τα δικά τους επιτόκια. Γι’ αυτό αυτές οι χώρες βιάζονται να φύγει από την Ε.Ε. η Βρετανία για να μην αποδυναμωθεί το ευρώ, κάτι που μόνο τη Γερμανία ενισχύει. Είναι προφανές ότι εκτός Ε.Ε. η Βρετανία θα ανακάμψει, πράγμα που προκαλεί τρόμο στα ιερατεία των ευρωπαϊστών, επειδή θα αποδείξει ότι μπορεί οι χώρες να προοδεύουν έξω απ’ αυτή τη μέγγενη της γερμανικής Ε.Ε. Ηδη πανικοβληθηκαν, όταν ο Βρετανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι θα μειώσει τους επιχειρηματικούς φόρους κάτω του 15% από 21% που είναι σήμερα.
Οι λαοί των χωρών της Ε.Ε. εκδηλώνουν την αποστροφή τους γι’αυτήν όποτε καλούνται σε δημοψηφίσματα.
Στη Δανία, Ιρλανδία, Γαλλία, Ολλανδία οι λαοί είπαν όχι στις διάφορες συνθήκες (Μάαστριχτ η Δανία, συνθήκη της Νίκαιας η Ιρλανδία, ευρωσύνταγμα η Γαλλία και η Ολλανδία), παρόλο που στην Ιρλανδία και Δανία τους υποχρέωσαν αυτοί οι «δημοκράτες» να το επαναλάβουν(Αναλυτικά στην έκδοση ΑΣΚΕ-4 του 2006 «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚ/ΕΕ Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟΥ»). Στην Ελλάδα το 61,3% του ΟΧΙ πέρσι εξέφρασε, παρά τους εκβιασμούς, τη συσσωρευμένη οργή του ελληνικού λαού γι’αυτόν τον απάνθρωπό οργανισμό. Πρόσφατα οι Ολλανδοί (Απρίλιος 2016) απέρριψαν με 64% τη συμφωνία σύνδεσης Ε.Ε.-Ουκρανίας. Κατά κανόνα σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις η πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών κομμάτων ήταν αντίθετη με τη λαϊκή βούληση, κάτι που δείχνει την αυξανόμενη διάσταση κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης με τους λαούς. Μέσα στην Ε.Ε. δημοκρατία είναι ό,τι συμφέρει τους ολίγους, την «ευρωπαϊκή φάρα».
Θέλουν να καταργήσουν τα δημοψηφίσματα και τη δημοκρατία
Τα δημοψηφίσματα, δηλ. η άμεση έκφραση της λαϊκής βούλησης, στις χώρες της Ε.Ε. που αφορούν μειζονα ζητήματα γι’αυτήν, επειδή όσους εκβιασμούς και μέσα χειραγώγησης κι αν μετέλθουν τα αποτελέσματα τους είναι κατά κανόνα αρνητικά με κορυφαίο το Brexit, οι διάφορες ελίτ θέλουν να τα καταργήσουν. Μερικοί άρχισαν να μιλάνε και για κατάργηση των εκλογών. Θυμίζουμε ότι πρώτος διδάξας ήταν ο Α. Τσοχατζόπουλος, που το 1992 όντας στην αντιπολίτευση, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν μπαίνει σε δημοψήφισμα η συνθήκη του Μάαστριχτ απάντησε ότι τα δημοψηφίσματα είναι «οχλοκρατικές εκδηλώσεις» !!
«Εφτασε η στιγμή που οι ελίτ πρέπει να εξεγερθούν απέναντι στις αμαθείς μάζες», μας προετοιμάζει το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy. «Οι εκλογές είναι επικίνδυνες για τη δημοκρατία», γράφει σε έπωνυμο άρθρο η βρετανική Guardian μετά το Brexit.και συνεχίζει «τα δημοψηφίσματα είναι πρωτόγονες διαδικασίες, που μετατρέπονται σε επικίνδυνα τσεκούρια στα χέρια απογοητευμένων και κακώς πληροφορημένων πολιτών».
«Τα εθνικά κοινοβούλια αναθέτουν τη λήψη σοβαρών αποφάσεων σε πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση στο σύνολο των πληροφοριών» Τζον Μπράτον Ιρλανδός πρώην πρωθυπουργός
«Σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι σαφές ποιος λαμβάνει τις αποφάσεις και μπορεί να του επιρριφθεί η ευθύνη. Σε ένα δημοψήφισμα, κανείς δεν είναι υπεύθυνος για τίποτα» Γκι Φέρχοφστατ, γνωστός και μη εξαιρετέος. Ωραίοι, τω όντι, δημοκράτες!!!
Το ΟΧΙ των Βρετανών και η απροκάλυπτη κυριαρχία και επιβολή της Γερμανίας θα επιταχύνει την πορεία προς τη διάλυση αυτού του μορφώματος της παγκοσμιοποίησης, της E.E., που εξαθλιώνει και αποδυναμώνει τους πολλούς και πλουτίζει και δίνει μεγαλύτερη εξουσία στους λίγους. Οι Βρετανοί τόλμησαν. Εμείς;
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ(;) ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Αναμένεται με ενδιαφέρον εντός των προσεχών ωρών οργίλη, μετά λυγμών, διάψευση της ανά την Επικράτεια φήμης ότι εκλήθη επειγόντως εις την Γηραιά Αλβιώνα ο Α. Τσίπρας ως ο μοναδικός εις τον πλανήτη ειδικός στην ακαριαία μετατροπήν του ΟΧΙ σε ΝΑΙ.
Για τους λυγμούς ας επιδειχθή, ολιγόλεπτος, έστω, ανθρωπιστική κατανόηση, λόγω και του πλήθους των, ένθεν κακείθεν, πασχόντων.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό