ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κείμενο σε pdf

Η είδηση της επικράτησης, έστω και οριακά, της εξόδου από την Ε.Ε. της Βρετανίας στο δημοψήφισμα της 23^ης Ιουνίου είναι ένα  καλό νέο, όχι μόνο για τους Βρετανούς αλλά και  για τους λαούς των χωρών που υποφέρουν  κάτω από τη μπότα των απάνθρωπων μέτρων της γερμανικής πολιτικής που εφαρμόζονται μέσω αυτής της λεόντειας ένωσης και των πρόθυμων εγχώριων υποτακτικών της, των ευρωπαϊστών.

Ο Κάμερον είχε εξαγγείλει το δημοψήφισμα το 2013, για να αποφύγει την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών του κόμματός του καθώς και την αύξηση της εκλογικής δύναμης του κόμματος του Φάρατζ, που τελικά βγήκε τρίτο με 13%  στις εκλογές του Μαίου 2015, παρόλο που ο ίδιος ο Φάρατζ δεν εκλέχτηκε βουλευτής, ξεπερνώντας τους Φιλευθέρους, που συνεργάζονταν έως τότε με τον Κάμερον. Ο Κάμερον άλλωστε χρησιμοποίησε  το δημοψήφισμα για να διαπραγματευθεί, με την Ε.Ε., και ουσιαστικά με τη Γερμανία, μια πιο ευνοϊκή για τη Βρετανία συμφωνία. Ο ίδιος προφανώς δεν πίστευε ότι θα επικρατούσε το ΟΧΙ.

Το ΟΧΙ επικράτησε παρά τη θηριώδη προπαγάνδα υπέρ της παραμονής από την βρετανική κυβέρνηση, το τραπεζικό και επιχειρηματικό κατεστημένο του Λονδίνου στο Σίτυ, ηθοποιούς, νομπελίστες, τον Ομπάμα, τη Μέρκελ, τον Ολάντ, το Ρέντσι, και από όλο τον εσμό των κοινοτικών παρατρεχάμενων. Για καταστροφή του δυτικού πολιτισμού φοβέριζε ο Τουσκ!!!

Δημοσκοπήσεις, εταιρείες  στοιχημάτων ακόμη και η «περίεργη» δολοφονία βουλευτίνας επιστρατεύτηκαν υπέρ του ΝΑΙ.  Μάλιστα ο Ενρίκο Λέτα, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, στο συνέδριο του Economist στη Βουλιαγμένη στις 22/6, χαρακτήρισε ορόσημο το αποτέλεσμα για το Brexit και εξέφρασε την ελπίδα η «θυσία» της βουλευτού Κοξ να μην πάει χαμένη!!!

Οι υπέρμαχοι του ΝΑΙ παρουσιάζονταν «προοδευτικοί», ενώ αυτοί του ΟΧΙ χαρακτηρίζονταν ακροδεξιοί, ξενοφοβικοί ρατσιστές, εθνικιστές χωρίς σχέδιο που θα καταστρέψουν τη Βρετανία. Ο,τι λέγανε και στην Ελλάδα, αλλά εδώ δυστυχώς υπάρχει Τσίπρας(!). Δυστυχώς η λεγόμενη ευρωπαϊκή Αριστερά, αυτή που εμπαίζει τους λαούς ότι μπορεί ν’αλλάξει η Ε.Ε., ήταν υπέρ του ΝΑΙ. «Θλιβερή μέρα για την Ευρώπη» ο κ. Πάμπλο Ιγγλέσιας. «Ψηφίζουμε και οι δύο υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε.» ο Τσίπρας δίπλα στον Γιούνγκερ στις 21/6, λίγες μέρες πριν την επέτειο ενός χρόνου του συντριπτικού ΟΧΙ του ελληνικού λαού, που το μετέτρεψε σε ΝΑΙ ο άθλιος.

Ευτυχώς το ΚΚ Βρετανίας υποστήριζε το ΟΧΙ σε αντίθεση με το ΚΚΕ που δεν υποστήριζε ούτε το ΝΑΙ ούτε το ΟΧΙ, όπως και στο περσινό δημοψήφισμα !!!

Τα περί αλλαγής της Ε.Ε. λόγω Brexit του Τσίπρα, του Ρέντσι, του Γκάμπριελ, του Σουλτς και άλλων «προοδευτικών» είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Η Γερμανία θα γίνει ακόμη πιο άτεγκτη και αυταρχική και θα επισύρει ακόμη μεγαλύτερο μίσος από τους δυναστευόμενους.

 Το Brexit επικράτησε για πολλούς λόγους, όπως :

·         Η εξαθλίωση κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων που προκάλεσε η Ε.Ε. και που διευρύνθηκε μέσα σ’αυτήν.

·          Η ιδιαιτερότητα της βρετανικής περηφάνειας για την πατρίδα τους  ως νικήτριας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σε συνδυασμό με την σημερινή κυριαρχία της Γερμανίας, που για τους Βρετανούς είναι «κόκκινο πανί».

·          Οι πολυάριθμοι ξένοι (Ινδοί, Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Αφρικανοί κ.λ.π),   που σήμερα είναι το 14% του συνολικού πληθυσμού (65 εκατομμύρια)  και έχουν δημιουργήσει συμπαγείς πολιτισμικές κοινότητες και υπολογίζονται ότι το 2050 θα είναι το 33%. Οι ξένοι από τις χώρες της Ε.Ε. αντικαθιστούν με φθηνότερες αμοιβές θέσεις εργασίας των Βρετανών.  

Δηλ. οι βασικοί λόγοι της υπερψήφισης του ΟΧΙ ήταν ταξικοί, κοινωνικοί και εθνικοί.

Το ίδιο θηριώδης είναι και η προπαγάνδα για τα βρετανικά δεινά, μετά το σοκ του ΟΧΙ, που κατά τα φαινόμενα δεν το περίμενε το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο καθώς και ο υπερατλαντικός σύμμαχος. Αλλωστε πάγια θέση της διοίκησης Ομπάμα είναι η  ακεραιότητα της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, όπου κυριαρχεί η Γερμανία εις βάρος των υπολοίπων, ως αντίβαρο για την αντιμετώπιση της Ρωσίας, παρά τις αμερικανογερμανικές αντιθέσεις. Αντίθετα ο Τραμπ υποστήριζε το Brexit.

Εκτοξεύονται απειλές για διαλυση της Βρετανίας με αποχώρηση Σκωτίας και Β. Ιρλανδίας, για οικονομική καταστροφή της, ότι θα υποστεί  τις 10 πληγές του Φαραώ. Ολα αυτά υποκρύπτουν το φόβο τους μήπως το Brexit  δημιουργήσει ντόμινο τάσεων φυγής από τη μπότα της γερμανικής κυριαρχίας της Ε.Ε.

 Οι βρετανικές ελιτ που στήριξαν την παραμονή δε βιάζονται να αποδεσμεύσουν τη χώρα τους από την Ε.Ε. και πολλοί απ’ αυτούς μαζί με τα ξένα όρνεα θα θέλανε επανάληψη του δημοψηφίσματος αλά Ιρλανδία και Δανία, κάτι που πιθανότατα θα αύξανε το ποσοστό του Brexit και θα ήταν εξευτελισμός για μια μεγάλη χώρα. Το πιθανότερο είναι να μην το αποτολμήσουν παρά την ισχυρή επιθυμία των ΗΠΑ. Κέρι «Πιστεύω ότι υπάρχουν ορισμένα μέσα» απάντησε σε ερώτηση αν υπάρχει το ενδεχόμενο η απόφαση για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ να ανατραπεί στο τέλος. Το πιθανότερο είναι ότι όλοι αυτοί μαζί με τη νέα πρωθυπουργό, που ήταν κατά του Brexit, θα επιδιώξουν ουσιαστικά την ίδια σχέση με την Ε.Ε., δηλ. να μην αλλάξουν τίποτα, όντας τυπικά μόνο η Βρετανία εκτός Ε.Ε.

Ούτε, φυσικά, και η Γερμανία βιάζεται να φύγει η Βρετανία από την Ε.Ε., επειδή κερδίζει από το διμερές εμπόριο, χωρίς δασμούς, και ήδη το βρετανικό εμπορικό έλλειμμα είναι πολύ μεγάλο . Η Γερμανία κερδίζει, επίσης, με τα αρνητικά επιτόκια δανεισμού, όταν η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία βλέπουν με το Brexit να αυξάνονται τα δικά τους επιτόκια. Γι’ αυτό αυτές οι χώρες βιάζονται να φύγει από την Ε.Ε. η Βρετανία για να μην αποδυναμωθεί το ευρώ, κάτι που μόνο τη Γερμανία ενισχύει. Είναι προφανές ότι εκτός Ε.Ε. η Βρετανία θα ανακάμψει, πράγμα που προκαλεί τρόμο στα ιερατεία των ευρωπαϊστών, επειδή θα αποδείξει ότι μπορεί οι χώρες να προοδεύουν έξω απ’ αυτή τη μέγγενη της γερμανικής Ε.Ε. Ηδη πανικοβληθηκαν, όταν ο Βρετανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι θα μειώσει τους επιχειρηματικούς φόρους κάτω του 15% από 21%  που είναι σήμερα.

Οι λαοί των χωρών της  Ε.Ε. εκδηλώνουν την αποστροφή τους γι’αυτήν όποτε καλούνται σε δημοψηφίσματα.

Στη Δανία, Ιρλανδία, Γαλλία, Ολλανδία οι λαοί είπαν όχι στις διάφορες συνθήκες (Μάαστριχτ η Δανία,  συνθήκη της Νίκαιας η Ιρλανδία, ευρωσύνταγμα η Γαλλία και η Ολλανδία),  παρόλο που στην Ιρλανδία και Δανία τους υποχρέωσαν αυτοί οι «δημοκράτες» να το επαναλάβουν(Αναλυτικά στην έκδοση ΑΣΚΕ-4 του 2006  «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚ/ΕΕ Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟΥ»).  Στην Ελλάδα το 61,3% του ΟΧΙ πέρσι εξέφρασε, παρά τους εκβιασμούς, τη συσσωρευμένη οργή του ελληνικού λαού γι’αυτόν τον απάνθρωπό οργανισμό. Πρόσφατα οι Ολλανδοί (Απρίλιος 2016) απέρριψαν με 64% τη συμφωνία σύνδεσης Ε.Ε.-Ουκρανίας. Κατά κανόνα σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις η πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών κομμάτων ήταν αντίθετη με τη λαϊκή βούληση, κάτι που δείχνει την αυξανόμενη διάσταση κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης με τους λαούς. Μέσα στην Ε.Ε.  δημοκρατία είναι ό,τι συμφέρει τους ολίγους, την «ευρωπαϊκή φάρα».

Θέλουν να καταργήσουν τα δημοψηφίσματα και τη δημοκρατία

Τα δημοψηφίσματα, δηλ. η άμεση έκφραση της λαϊκής βούλησης,  στις χώρες της Ε.Ε. που αφορούν μειζονα ζητήματα γι’αυτήν, επειδή όσους εκβιασμούς και μέσα χειραγώγησης κι αν μετέλθουν τα αποτελέσματα  τους είναι κατά κανόνα αρνητικά με κορυφαίο το Brexit, οι διάφορες ελίτ θέλουν να τα καταργήσουν. Μερικοί άρχισαν να μιλάνε και για κατάργηση των εκλογών. Θυμίζουμε ότι πρώτος διδάξας ήταν ο Α. Τσοχατζόπουλος, που το 1992 όντας στην αντιπολίτευση, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν μπαίνει σε δημοψήφισμα η συνθήκη του Μάαστριχτ απάντησε ότι τα δημοψηφίσματα είναι «οχλοκρατικές εκδηλώσεις» !!

«Εφτασε η στιγμή που οι ελίτ πρέπει να εξεγερθούν απέναντι στις αμαθείς μάζες»,  μας προετοιμάζει το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy. «Οι εκλογές είναι επικίνδυνες για τη δημοκρατία», γράφει σε έπωνυμο άρθρο η βρετανική Guardian μετά το Brexit.και συνεχίζει «τα δημοψηφίσματα είναι πρωτόγονες διαδικασίες, που μετατρέπονται σε επικίνδυνα τσεκούρια στα χέρια απογοητευμένων και κακώς πληροφορημένων πολιτών».

 «Τα εθνικά κοινοβούλια αναθέτουν τη λήψη σοβαρών αποφάσεων σε πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση στο σύνολο των πληροφοριών» Τζον Μπράτον Ιρλανδός πρώην πρωθυπουργός

 «Σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι σαφές ποιος λαμβάνει τις αποφάσεις και μπορεί να του επιρριφθεί η ευθύνη. Σε ένα δημοψήφισμα, κανείς δεν είναι υπεύθυνος για τίποτα» Γκι Φέρχοφστατ, γνωστός και μη εξαιρετέος. Ωραίοι, τω όντι, δημοκράτες!!!

            Το ΟΧΙ των Βρετανών και η απροκάλυπτη κυριαρχία και επιβολή της Γερμανίας θα επιταχύνει την πορεία προς τη διάλυση αυτού του μορφώματος της παγκοσμιοποίησης, της E.E., που εξαθλιώνει και αποδυναμώνει τους πολλούς και πλουτίζει και δίνει μεγαλύτερη εξουσία στους λίγους. Οι Βρετανοί τόλμησαν. Εμείς;