Μέχρι τώρα ο πρωθυπουργός «μας» μας έλεγε πως κάθε συζήτηση για τον διάδοχο της τωρινής ενοίκου του Προεδρικού Μεγάρου (ούτε να ακούσουμε το όνομά της, πόσο μάλλον και να το γράψουμε!) είναι πρόωρη και θα το δούμε τον προσεχή Μάρτιο. Και ξαφνικά τώρα τα παπαγαλάκια του (πώς κατάντησαν ακόμη και σοβαροί [έστω σε «»] δημοσιογράφοι!) όρμησαν στην ονοματολογία των υποψήφιων Προέδρων, αποκλείοντας, ήδη μάλιστα δεξιούς, και ειδικά της ...Λαϊκής Δεξιάς!
Είναι, μάλλον, προφανής η αιτία της ...βιασύνης. Οι «ερωτήσεις» προς την Κυβέρνηση του Μητσοτάκη «κυβερνητικών» βουλευτών (σε άλλο άρθρο αναλυτικά…) και τα αναμενόμενα σκληρότερα βέλη οδήγησαν σε εσπευσμένο αποπροσανατολισμό και μάλιστα «προεδρικού» περιεχομένου. Χα! Μας θύμισαν την αποπροσανατόλιστη σπουδή του Τσίπρα να στείλει τον Τζανακόπουλο (τι γίνεται αυτή η ψυχή;) στον Αρειο Πάγο και να απαιτήσει να σταλεί αμέσως στην κυβέρνηση (όχι τη βουλή!) η «απόφαση» για τη δίωξη (!) των 9 κορυφαίων πολιτικών για το «σκάνδαλο της Nοβάρτις, αμέσως μετά τη μεγαλειώδη (εκατομμυρίων) συγκέντρωση στο Σύνταγμα (μέχρι και του ΦΙΞ) για το απειλούμενο «διπλωματικό αριστούργημα» Τσίπρα των κατάπτυστων «Πρεσπών» !
Και ποια ονόματα τοποθέτησαν ήδη στην σέντρα; Τον Ευάγγελο (συνταγματολόγο που μεταχειρίζεται το Σύνταγμα ως ξεσκονόπανο κ.λπ), την Αννούλα (που οραματίζεται εθνική γλώσσα την Αγγλική και την συγγραφή κοινής ελληνοτουρκικής ιστορίας!!) και τον Στουρνάρα, τον διαπρύσιο κήρυκα της απόλυτης, γενικής Παγκοσμιοποίησης, που ακόμη και η μητέρα του διαμαρτυρόταν για τα μνημονιακά κατορθώματά του, ως υπουργού της κυβέρνησης Παπαδήμα! Γιατί ξέχασαν την κ. Δαμανάκη, που εκινείτο παλαιότερα σχετικώς;
Τι έχουμε να ακούσουμε! Κουράγιο.
Συνεχώς ακούγεται (μήπως από ανταγωνιστές;) ότι το κανάλι του Αλαφούζου ελέγχεται από τουρκικά κεφάλαια μέσω ενός πάμπλουτου Τούρκου σχετικού με τηλεοπτικές παραγωγές, τουρκικών σίριαλ(!) και λοιπών προπαγανδιστικών προγραμμάτων. Θα πρόκειται, λένε πολλοί και καλόπιστοι, για υπερβολές ή, έστω, για μια αθώα ματιά στα τουρκικά πράγματα για ενημέρωση των Ελλήνων θεατοακροατών, χωρίς «κακούς» σκοπούς.
Αν αντέχει κάποιος, όμως, να παρακολουθήσει προσεκτικά την ενημέρωση για τα τουρκικά τεκταινόμενα και δη για τις τουρκικές απειλές και πράξεις κατά της Ελλάδας, τις πανηγυρικές εικόνες των διαφόρων σόου(!), επιδεικτικών εικόνων δοξαστικών της τουρκικής «δύναμης», των πολυδάπανων εορτασμών, κατά σύμπτωση, κατά της Ελλάδας, και γενικά τη «θαυμαστή» παρουσίαση του Ερντογάν κυρίως, και προσέξει ιδιαίτερα τις ατάκες του που «πάγωναν» για ώρες στους δέκτες, ανεξάρτητα από τα λεγόμενα, μάλλον η απάντηση στο ερώτημα της επικεφαλίδας του μικρού αυτού κειμένου θα είναι μάλλον καταφατική.
2 μικρά παραδείγματα αρκούν: Α) Ο Ερντογάν μας πληροφόρησε ότι: «Είναι αδαείς όσοι πιστεύουν ότι η Τουρκία θα περιοριστεί στα σύνορά της» και η προειδοποίηση αυτή «πάγωσε» εκεί επί μισή ώρα περίπου.
Β) Το κανάλι μάς πληροφόρησε και πάλι η εικόνα πάγωσε επί πολύ: «Θετικές οι εξελίξεις για την απόκτηση από την Τουρκία των περίφημων Γιουροφάιτερ αεροπλάνων». Θετικές για ποιον;
Εν όψει του γενικώς σε ρευστοποίηση πολιτικού προσκηνίου φαίνεται πως κάποια «κέντρα» (εξωτερικά και, σχετικά ανεξάρτητα, εσωτερικά) προσπαθούν να δρομολογήσουν εξελίξεις εκπροσωπούμενες από κάποια … πρόσωπα που χρειάζονται ενίσχυση και πιστεύουν πως αυτό επιτυγχάνεται με κάποια… βραβεία, που (ελπίζουν πως) είναι εντυπωσιακά.
Εκ προοιμίου, πάντως, ας δηλώσουμε πως οι απόπειρες αυτές καταντούν αστείες έως γελοίες και μόνο από το γεγονός πως μέσα σ’αυτές, άμεσα ή έμμεσα, κυριαρχεί ο περιβόητος Soros, ο γνωστός ουγγροεβραίος Αμερικανός μεγαλοκερδοσκόπος των διεθνών χρηματιστηρίων, που ονειρεύεται, κι αυτός, την «Δυτική» παγκόσμια (!) διακυβέρνηση…
Πρώτο βραβείο αυτό που απονεμήθηκε πρόσφατα από κάποιες «οργανώσεις», σχετικά αόρατες, στον Κυρ. Μητσοτάκη, στον οποίο απονεμήθηκε ο τίτλος του global citizen, του «παγκόσμιου πολίτη»!!
Τι να ήθελαν να πουν οι ποιητές; Να μας πουν πως πρέπει(!) να τον ακολουθήσουμε στην έξοδό του από την Ελληνική σκηνή και την… είσοδό του στην παγκόσμια σφαίρα; Μήπως να τον στηρίξουν, μέσω και των πάμπολλων εσωτερικών οργάνων τους, τώρα που ετοιμάζεται να προβεί στις αδιανόητες παραχωρήσεις που μας έχει προαναγγείλει με «θαυμαστή» θρασύτητα; Ή μήπως για να τον παρηγορήσουν για την πιθανότητα … πανηγυρικής πτώσης του;
Το δεύτερο βραβείο είναι αυτό που προσφέρθηκε από αντίστοιχες οργανοσούλες στον Αλεξ. Τσίπρα για το διπλωματικό αριστούργημα (όπως ο ίδιος το αποκάλεσε) της επαίσχυντης συμφωνίας των Πρεσπών!!
Τι τους «φώτισε» άραγε να μας θυμίσουν το «μεγάλο αυτό κατόρθωμα» των Τσίπρα-Κοτζιά και σύμπαντος του, τότε ΣΥΡΙΖΑ, (που ζητούσαν και κάτι ανάλογο για το ...Αιγαίο!!) καθώς και των εξωνημένων λοιπών βουλευτών που το εψήφισαν (και όσων το εξύμνησαν… μέσω των 50 εκατ. που καταγγέλθηκαν, και των πολύ περισσοτέρων που παραμένουν στο σκότος);
Σε τι σκοπεύει άραγε η βράβευση αυτή για το πελώριο φιάσκο, όπως ήδη εξελίσσεται, σε βάρος της χώρας; Να στηριχθεί ο Αλεξ. Τσίπρας στα …μεγαλεπήβολα σχέδιά του για ανασύνταξη του αριστερού και προοδευτικού τόξου(!!); Ο Τσίπρας του ενός νόμου με ένα άρθρο κατάργησης των δύο πρώτων Μνημονίων, του περίφημου Δημοψηφίσματος του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, στα επόμενα, που μας έδεσαν 99 χρόνια(!!!), του ανωτέρω «αριστουργήματός» του. Κύριε, ελέησον!
Το τρίτο βραβείο αποτελεί επιτομή της ανοησίας και της γελοιότητας. Παραμένει άγνωστος ο επινοητής της ιδέας ο νυν Δήμαρχος της Αθήνας (το 14% ενίκησε τον τέως Δήμαρχο κ. Μπακογιάννη του 41%, μόνο και μόνο λόγω της απέχθειας που προκαλείται πλέον επι τη εμφανίσει απλώς μέλους της γνωστής φαμίλιας…) και υποψήφιος για την Προεδρία του επανερχόμενου ΠΑΣΟΚ κ. Δούκας, ο εκλεκτός της λέσχης της Κηφισιάς, να χορηγήσει βραβείο στον ...Ελληνικό Λαό(!!!) και να το παραλάβει η απερχόμενη, ευτυχώς και… ας άργησε, ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου, μήπως και ευοδωθεί η φιλοδοξία του με δεύτερο, και μεγαλύτερο, στέμμα…, αλλά, φευ, ατύχησαν και οι δύο…
Αυτά προς γνώσιν του ποιοι μας κυβερνούν, μέχρι τώρα, και ποιοι μας τους «σερβίρουν», καθώς και πώς, πλέον, θα τους «πληρώσουμε».
Στις 10:30πμ, την Τρίτη 22/10/2024, ο θεωρούμενος, μέχρι τότε…, σοβαρός και συγκροτημένος, παρά την ακροδεξιά προϊστορία του, κ. Βορίδης συνεντευξιαζόμενος στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών και ερωτώμενος για τις «ερωτήσεις» κ.λπ βουλευτών της Ν.Δ., άφησε τους ακροατές… άναυδους διερωτώμενους αν ακούν καλά.
Επετέθη οργισμένος ουσιαστικά, στους Καραμανλή, Σαμαρά (που τον έφερε στη Ν.Δ.) ευθέως για τις ευδιάκριτες καταγγελίες τους για τις ετοιμαζόμενες, αδιανόητες, παραχωρήσεις στην Τουρκία του Ερντογάν λέγοντας «εσείς τι κάνατε για την άμυνα της χώρας μας μπροστά στα δικά μας Ραφάλ, τα F16 και τα F35, στις κορβέτες κ.λπ, και τα 12 μίλια (χωρικών υδάτων) στο Αιγαίο!!
Πότε έγιναν και δεν το «πήραμε είδηση»; Μήπως εννοούσε στο Ιόνιο; Τα έχει χαμένα; Βάλθηκε να ξεπεράσει ακόμη και το διαρκώς στροβιλιζόμενο Αδωνι; Εκεί κατήντησε; Κύριε, ελέησον! Εζήλωσεν μήπως την «δόξαν» των θυμάτων της ...Κίρκης;
Η λιλιπούτεια Αλβανία μας αντιμετωπίζει ως μεγάλη, προστάτρια(!), δύναμη και μας προκαλεί συνεχώς, με τουρκική παραίνεση προφανώς, βέβαιη για την «Ελληνική» ψοφοφοβική εξωτερική πολιτική του Κυρ. Μητσοτάκη με τον υπουργό του Γεραπετρίτη !
Διαρκώς, μετά τις εκλογές του 2023 και τη νέα κυβέρνηση, αντί των «κατάλληλων» επικίνδυνων για την Αλβανία απαιτήσεών μας στις προσπάθειες εξάλειψης, εξαφάνισης, γενοκτονίας της μεγάλης ομογένειας της Βόρειας Ηπείρου, περιοριζόμαστε σε απειλές για μη ένταξη στην Ε.Ε. !
Ο,τι έκανε δηλαδή και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και τελικά τους δώσαμε εμείς και (πριμ) δώρο γλώσσας και εθνικότητας για να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με τη γνωστή επονείδιστη σημερινή κατάσταση…
Εγινε ήδη η έναρξη της ένταξής της στην Ε.Ε. με τους επαίνους της Μητσοτακικής «Ελλάδας» και «επιφυλασσόμαστε» σιωπηλά (!!) να αντιδράσουμε στο μέλλον, αν δεν κ.λπ. κ.λπ.
Και αυτά, ενώ ήδη μετατρέπεται η Αλβανία σε ιταλική αποθήκη λαθρομεταναστών (που, φυσικά, θα περνούν στην Ελλάδα) και εκεί ιδρύεται το Ερντογανικό κέντρο εξόρμησης για την ισλαμοποίηση της Ευρώπης μέσα από το «ανεξάρτητο» «Βατικανό» των 100 στρεμμάτων(!), τυπικά για τους μυστικιστές Μπεκτασήδες, ουσιαστικά όμως για τους χιλιάδες σουνίτες που θα εξορμούν από εκεί παντού.
Τουλάχιστον, ας απαιτήσει και η Ελλάδα ανεξάρτητο «Βατικανό» της Ελληνορθοδοξίας στην παλαιά Κωνσταντινούπολη και τα Πριγκιπονήσια, να δούμε πόσο ιπποτικά(!) θα το δεχτεί ο Ερντογάν!!!
Με κομμένη την ανάσα ο «Δυτικός» κόσμος και με μεγάλο ενδιαφέρον οι «Ανατολικοί» αναμένουν ποιος από τους Τραμπ και Κάμαλα θα ηγηθεί, με μεγάλες ούτως ή άλλως, εσωτερικές αντιδράσεις, των ΗΠΑ.
Μπορεί γενικά να θεωρούνται οι ΗΠΑ ότι βρίσκονται σε καθοδική οικονομική πορεία, όμως στρατιωτικά εξακολουθούν να ευρίσκονται στην πρώτη θέση και ως εκ τούτου να μπορούν να θεωρούν (και να θεωρούνται από πολλούς) εαυτούς την ηγέτιδα (…) δύναμη στον πλανήτη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Το πώς θα «ηγηθούν» του κόσμου θα φανεί μετά τον προσεχή Ιανουάριο, αν εκλεγεί ο Τραμπ, περίπου όπως σήμερα (όχι καλά…), αν εκλεγεί η Κάμαλα. Περιληπτικά με την παγκοσμιοποιητική πορεία στην δεύτερη περίπτωση και, αντίθετα, με περιορισμό ή και απειλή εξαφανισμού αυτής, αν εκλεγεί ο Τραμπ, με αποτέλεσμα μεγάλες εντάσεις στο «Δυτικό» κόσμο και γενικά και, κυρίως, στο εσωτερικό των ανεξάρτητων κρατών που τον συναποτελούν. Και, στην περίπτωση αυτή (του Τραμπ) οι συνθήκες συνεννόησης με τον «Ανατολικό» κόσμο θα είναι ευνοϊκές, με τις υπάρχουσες και άλλες νεώτερες αντιθέσεις μεταξύ, ή και ενδογενείς(!) να επιχειρείται να λύονται μέσω του ΟΗΕ, (των «Ηνωμένων» Εθνών, που τώρα πορεύεται προς την παραλυσία)…
Φυσικά τα «πράγματα» είναι πολύ πολυπλοκότερα της παραπάνω εικόνας, κάτι που δεν είναι δυνατό σ’αυτές τις γραμμές να αναλυθούν...αναλυτικότερα. Μπορούμε, πάντως, για την εν τω μεταξύ περίοδο να μιλήσουμε. Ετσι:
Στις ΗΠΑ επί 8 χρόνια, στην Αντιπολίτευση και την Κυβέρνηση οι Δημοκρατικοί «πολεμούσαν» πολιτικά και δικαστικά, ανελέητα, τον Τραμπ, οδηγώντας, προς παγκόσμια απορία, την χώρα τους σε οιονεί εμφύλιο πόλεμο, κάτι που θα εξακολουθήσει και μάλιστα οξύτερα, αν ο Τραμπ επανέλθει στην προεδρία, κάτι που φαίνεται πολύ πιθανό, αν δεν υπάρξει «πρόβλημα» με την επιστολική ψήφο...!
Διακυβεύονται, φαίνεται, πολλά, και εσωτερικά και εξωτερικά(…). Και, πάντως, μάλλον λειτουργώντας αποδυναμωτικά για την μέχρι τώρα παγκόσμια εικόνα και επιρροή τους.
Δεν είναι εύκολα κατανοητή η συνεχιζόμενη εμπλοκή στην Ουκρανική καταστροφή και στην απόπειρα αφανισμού των Παλαιστινίων, οδηγώντας σε απόγνωση τους «συμμάχους» και φίλους και κυρίως τους Ευρωπαίους και μεγάλο μέρος των αμερικανών πολιτών.
Και πολλοί, έτσι, εύχονται να κερδίσει ο Τραμπ, θεωρώντας ότι «τα πράγματα» θα αλλάξουν.
Στην Ε.Ε., όλοι ανησυχούν, ακόμη και οι σύμμαχες ελίτ τους στις αντίστοιχες των ΗΠΑ στο όνειρό τους για ...παγκόσμια κυριαρχία εις βάρος όλων των λαών (και των ίδιων των λαών τους!), βλέποντας πως ό,τι συμβαίνει με τις πρωτοβουλίες των ΗΠΑ λειτουργούν εις βάρος των «Ευρωπαίων».
Ετσι, μη έχοντας, πλέον, ισχυρές πολιτικές ηγεσίες αναγκάζονται να ακολουθούν στα σχέδια των ΗΠΑ, απρόθυμα όμως. Και η αντίδραση των λαϊκών στρωμάτων, που βλέπουν ότι όλα όσα αποφασίζονται από τα κυρίαρχα όργανα της «Ευρωπαϊκής Ενωσής» τους καταλήγουν εις βάρος τους με σχέδιο(!), μεγαλώνει συνεχώς σε, σχεδόν, επαναστατική μορφή. Και η μεταναστευτική απειλή την οδηγεί σε ...διαλυτική πορεία. Πώς να συνεχιστεί το όνειρο ...παγκόσμιας κυριαρχίας;
Οταν μάλιστα και οι φίλιες χώρες, (Καναδάς, Αυστραλία, χώρες μεταναστών(…), Ιαπωνία δεν είναι και τόσο πιστοί σύμμαχοί τους(…) και αρκετές από τον σκληρό πυρήνα της Δυτικής Παγκοσμιοποίησης «συνδιαλέγονται» με την άλλη πλευρά.
Αυτή η «άλλη πλευρά», η «Ανατολή», που συνεχώς… εμπλουτίζεται προχωρά χωρίς τυχοδιωκτικές πρωτοβουλίες (ακόμη και η ...Ρωσία) και κερδίζει έδαφος. Ηδη στο Καζάν της Ρωσίας συνήλθε η γνωστή BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια [South] Αφρική), μαζί με τα νέα μέλη της, Ιράν, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αιθιοπία, εξομαλύνοντας, μάλιστα τις μεταξύ τους διαφορές (Κίνα με Ινδία), με άγνωστο για την ώρα, περιεχόμενο των συνομιλιών τους, εμφανώς όμως «φιλειρηνικό» …
Ο μεγάλος ωφελημένος έγινε η Ρωσία, που «έσπασε» την λεγόμενη απομόνωσή της, και η Κίνα, που εμφανίζεται με αυτοπεποίθηση ως η ήρεμη παγκόσμια δύναμη…! Το νέο αυτό μπλοκ δύναμης θα επιχειρήσει να λειάνει τις εχθροπραξίες (Ουκρανία και, κυρίως, το δράμα της Μέσης Ανατολής) και πιθανόν να επιχειρήσει ενδυνάμωση του ΟΗΕ που τόσο βάναυσα «περιφρονεί» το Ισραήλ (και φυσικά, η Τουρκία).
Προς μεγάλη απορία του «δυτικού» μπλοκ παρουσιάστηκε στη «συνάντηση» του Καζάν και η ...Τουρκία(!), που προσπαθεί, φαίνεται να πλασαρίζεται (!) ως ενωτικός κρίκος με τη Δύση, χωρίς, πάντως, να φανεί ότι επέτυχε κάτι, ώστε να παρηγορηθεί για τον παραμερισμό της στην όποια «λύση» του Μεσανατολικού…
Είναι, πάντως, πολύ δύσκολο να περιμένουμε κατάπαυση των πολεμικών συγκρούσεων ανά τον πλανήτη μας, μια που οι «μεγάλοι» παίκτες αρέσκονται να εφαρμόζουν πάντα τη θεωρία των «παιγνίων» με κίνδυνο να καταλήγουν σε όλεθρο, κι από την άλλη να συνεχίζονται οι αιματοχυσίες, παρά τις αντιδράσεις των λαών, με συνεχείς εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, αρνήσεις στράτευσης ή επώδυνες χρηματοδοτήσεις πολεμικών συγκρούσεων.
Και έτσι η γενική εικόνα των διεθνών σχέσεων παραμένει ρευστή και απρόβλεπτη.
Και η Ελλάδα πώς συμπεριφέρεται
και τι μπορούμε να περιμένουμε ;
Δυστυχώς, η χώρα μας δεν φαίνεται να «επιχειρεί» γενικά ως ανεξάρτητο κράτος που λειτουργεί προς το συμφέρον των πολιτών και οι παντός είδους ηγεσίες και ελίτ αποδεικνύουν διαρκώς πως αρκούνται στην κατάσταση του προτεκτοράτου και, μάλιστα, του πειραματόζωου, όπου δοκιμάζονται τα σχέδια και παίγνια των «προστατών» και, τώρα πλέον, τα «παγκοσμιοποιητικά» ολέθρια «όνειρα» των δυτικών αόρατων «Μεγάλων Αδελφών»…
Ετσι, συντάσσονται άκριτα στον πόλεμο της Ουκρανίας και απογυμνώνουν την άμυνα της χώρας, δέχονται ασμένως όλα τα «μέτρα» των προστατών που πτωχοποιούν την μεγάλη πλειονότητα των πολιτών και υποκλινόμενοι ασύστολα στους εχθρούς μας αποδέχονται, σιγά-σιγά, τον αφελληνισμό και την χυλοποίηση της κοινωνίας μας, αφαιρώντας ό,τι μας χαρακτηρίζει ως Ελληνες.
Δεν είναι τυχαίο το ότι μας διατάσσει σκαιότατα η Γερμανία να μη διαμαρτυρόμαστε για τον εξοπλισμό (ενώ υποτίθεται ότι ισχύει το εμπάργκο) της Τουρκίας, μια που τα «έχουμε βρει» και χαριεντιζόμαστε με αυτήν, ούτε ότι μαθαίνουμε αγγλικά στα νηπιαγωγεία(!) και δοκιμαζόμαστε στις αντοχές μας στην, σχεδόν, πείνα και κακομοιριά.
Και οι μικρές εξαιρέσεις συνήθως εξατμίζονται, παρά τα κάπως ευοίωνα σημάδια αφύπνισης… Δεν θα αργήσει όμως.
Αφού αποστρατεύτηκε από αρχηγός, παρόλο που παραμένει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε νέα ασχολία. Αντέγραψε από τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών της ΝΔ (Καραμανλή, Σαμαρά) και του ΠΑΣΟΚ (Α. Παπανδρέου) και ίδρυσε ινστιτούτο με το όνομά του ( Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα, «Διαμορφώνοντας το κοινό μας μέλλον»). Μέσω αυτού παριστάνει τον γκουρού υπεράνω, μια και η επάνοδός του στην τρέχουσα πολιτική θα καταντήσει φάρσα. Δύσκολη εποχή για «σωτήρες».
Ετσι διοργανώνει ημερίδες με διάφορα θέματα στις οποίες εκφέρει τους «χρησμούς» του, όπως στις 22-10-2024 με θέμα «Προκλήσεις και προοπτικές της ελληνικής οικονομίας»! Εκεί μίλησε μεταξύ άλλων για ανάπτυξη και αναδιανομή και κανείς, φυσικά, από τους συμμετέχοντες «συνοδοιπόρους» δεν του θύμισε τι έπραξε ως πρωθυπουργός με τα μνημόνια. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων επιχειρήσεων, την άγρια φορολόγηση των μικρομεσαίων, τη δραστική μείωση μισθών και συντάξεων (ο νόμος Κατρούγκαλου ζει και βασιλεύει), τους πλειστηριασμούς κατοικιών (ο Λαφαζάνης ηδη καταδικάστηκε για την αντίστασή του στους πλειστηριασμούς) και για τις «Πρέσπες», εφ’ ω ετάχθη από τους αμερικανογερμανούς «φίλους» μας. Αλλά ποιος αφελής είπε ότι το θράσος δεν είναι ηθικό πλεονέκτημα;
Μας θεωρεί ο «γκουρού», όπως φαίνεται, λωτοφάγους που ξεχνάμε, αν και οι συριζαίοι έχουν ανάγκη τους λωτούς που τους ταΐζει αφειδώς.
Το Σάββατο στις 2 Νοεμβρίου, ώρα 17:30, στα γράφεια του ΑΣΚΕ θα γίνει συνάντηση για να μιλήσουμε και να συζητήσουμε για την πολύ σοβαρή και επικίνδυνη συγκυρία. Υπενθυμίζουμε για συνδρομές μας, όσοι μπορούν φυσικά, ώστε να καλύπτονται οι δραστηριότητές μας.
Σας περιμένουμε...
Ευτυχώς, «οργανώνεται» η Αντίσταση…
Εδώ, τώρα, συνασπίζονται Μητσοτάκης με τον Γεραπετρίτη του, ΕΛΙΑΜΕΠ, (ευτυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ αλληλοεξοντώνεται, κι έτσι δεν συμμετέχει), οι οργανώσεις του Soros, το ΣΚΑΙ, και οι χιλιάδες των ανθελλήνων προπαγανδιστών που δρουν σε όλα, σχεδόν, τα ΜΜΕ, με επικεφαλής τα κυβερνητικά Μέσα, τα του Μαρινάκη, του Αλαφούζου κ.λπ κ.λπ, για να προβάλλουν «τα ήρεμα νερά στο Αιγαίο» (υπό το ειρωνικό μειδίαμα του Ερντογάν…) και την ...ευκαιρία(!) να λυθούν τα Ελληνοτουρκικά «προβλήματα» με τις ομολογουμένες παραχωρήσεις στην Τουρκία!
Να υπενθυμίσουμε, εκ προοιμίου, ότι οι ΗΠΑ είχαν επιλέξει και προωθήσει τον Αλέξη Τσίπρα για τα Σκόπια (με τα γνωστά αποτελέσματα) και (μετά της Γερμανίας) τον Κυρ. Μητσοτάκη, της γνωστής φαμίλιας, για το Αιγαίο (και Θράκη, Κύπρο), χωρίς, όμως, και ευτυχώς, απτά αποτελέσματα, ακόμη…
Βιάζεται ο, σε αποδρομή ήδη, Μητσοτάκης να ανοίξει διάπλατα τις πύλες για την Δυτική επέκταση του Ερντογάν, ίσως και με το δέλεαρ ευρωπαϊκής υψηλής θέσης, πιστεύοντας ότι θα επιτύχει, όπως και ο Τσίπρας! Ομως δεν πρόσεξε πως ο Αλέξ. είχε ολόκληρο το κόμμα του μαζί του στον ανθελληνισμό, ενώ ο Μητσοτάκης όλους τους στον πρόλογο, αλλά πολύ λίγους στη Ν.Δ. και, μάλλον, κανένα (για λόγους αντιπολιτευτικούς, έστω) κόμμα στα Αριστερά του και, φυσικά, στο απελευθερωμένο, μετά το 1990, ΚΚΕ! Και Ε.Ε. και ΗΠΑ αυτοσπαράζονται διαλυτικά, και η Τουρκία δεν διαθέτει απεριόριστα οικονομικά έσοδα για τις εξωνήσεις της και ήδη ο Δήμαρχος της Νέας Υόρκης διώκεται ανηλεώς…!
Πώς εκδηλώνεται
η εσωνεοδημοκρατική Αφύπνιση;
Μόλις ο Ερντογάν αποκάλυψε τι ετοιμάζει, η έτοιμη ήδη Αντίδραση, μετά τις έντονες προειδοποιήσεις Καραμανλή και Σαμαρά συνεχώς σε εντονότερο τρόπο, ξεκίνησε με τους πιο τολμηρούς 11 και 8 βουλευτές με τις «ερωτήσεις» τους οικονομικοκοινωνικού περιεχομένου, ώστε να τονιστεί ο επιθετικός προσδιορισμός του τίτλου κοινωνικός φιλελευθερισμός, τον οποίο, φραστικά, τουλάχιστον, υπηρετούν. Ετσι, επιτίθενται και κατά των ακραίων νεοφιλελεύθερων της Ν.Δ. και κυρίως του Χατζηδάκη, τον μόνο της τετράδας [Μητσοτάκης, Χατζηδάκης, υιός Βαρβιτσιώτης, Αρης Σπηλιωτόπουλος (;)] που του απόμεινε…
Είχε, ήδη, προηγηθεί η άκρως επιθετική, σχεδόν πολεμική, επίθεση του Σαμαρά από την Κύπρο (και έπεται η προσεχής του Καραμανλή από την Πάτρα!) και ακολούθησε αυτή του Νικήτα Κακλαμάνη με θέμα τη ΔΕΗ κ.λπ και αναμένεται, πιθανόν, η τελική «ερώτηση» περισσοτέρων, πιθανότατα, βουλευτών με θέμα τις δρομολογημένες παραχωρήσεις, ουσιαστικά εθνικού ακρωτηριασμού και μάλιστα μεγάλης κλίμακας.
Υπήρξαν (και εξακολουθούν ίσως …, ελπίζουμε όχι… δικαιολογημένες…) επιφυλάξεις για το αν θα τολμήσουν να φθάσουν μέχρι την ανοικτή ρήξη οι «επαναστατημένοι ευνούχοι μέχρι τώρα» (του Κοττάκη), μια που στις προηγούμενες τελικά έκαναν πίσω. Εικαζουμε πως όχι, αλλά ας περιμένουμε, αν δεν έχει, μέχρι την κυκλοφορία του φύλλο αυτού της «Ε» του ΑΣΚΕ, αποδειχθεί η αναμενόμενη και σκληρότερη επίθεση…
Πώς αντιδρά ο Κυρ. Μητσοτάκης και η φατρία του, πολυάριθμη όντως, και μέχρι πού.
Αρχικά, μετά την πρώτη και δεύτερη «ερώτηση» των 10 και 8 η γραμμή ήταν ότι «δεν σχολιάζουμε» τις δηλώσεις Καραμανλή και Σαμαρά, γιατί έχουν πλήρες δικαίωμα να λένε τις γνώμες τους, και για τους βουλευτές ότι με τις «ερωτήσεις» τους βοηθούν την κυβέρνηση(!) στο νομοθετικό και εκτελεστικό έργο της. Μόνο κάποιοι «ελεύθεροι» σκοπευτές εψέλλισαν κάτι για «πικραμένους» που δεν έγιναν υπουργοί(!) με κάποιους άλλους να αγγίζουν ακροθιγώς τους 2 πρώην πρωθυπουργούς, πιστεύοντας ότι δεν θα συνέχιζαν την «επανάσταση».
Ακολούθησαν προσκλήσεις στους βουλευτές για συζήτηση και «μασάζ» καλοπιάσματος, προς μεγάλη διασκέδαση και απουσίαν (!) των προσκεκλημένων, και, πιθανόν, με κεκαλυμμένες «υποσχέσεις». Προσκλήθηκε μάλιστα και ο κ. Δένδιας για ...φιλοξενίαν(!) στο «παλάτι» του Κυριάκου στα Χανιά και για συνομιλίες με τους Αμερικανούς Γερουσιαστές(…), μήπως και τον «κάνει» δικό του με, υποθέτουμε υποσχέσεις (ξέρουν όλοι πια την τύχη των μητσοτακικών υποσχέσεων…) ακόμη και για διάδοχό του! Είχε άλλωστε υποσχεθεί και στο Σαμαρά προεδρία της Δημοκρατίας ή ως Επίτροπο της Κομισιόν...
Οταν όμως άκουσε ότι προετοιμάζεται «ερώτηση» για τα εθνικά θέματα, αποφάσισε να αντεπιτεθεί από το εξωτερικό με «σκληρό»(!) ύφος, χωρίς, πάντως να τολμήσει απειλές… Και ταυτόχρονα άλλαξε η γραμμή στα παπαγαλάκια... Ευθεία αμφισβήτηση, κυρίως των 2, με ειρωνείες μέχρι έως και σαρκασμούς, χωρίς, πάλι, πάντως απειλές, για την ώρα…
Τι θα επακολουθήσει;
Δεν φαίνεται πως οι διαμαρτυρόμενοι και ευθέως, σε λίγο, επιτιθέμενοι θα κάνουν πίσω.
Είναι, επίσης, σχεδόν βέβαιο ότι ο Μητσοτάκης δεν θέλει και δεν μπορεί να κάνει πίσω και να ακυρώσει ακόμη και τις «αθώες»(!) συνομιλίες με τους, κατά Σαμαρά, πειρατές. Επομένως μένει να απειλήσει με διαγραφές όπως του Σαλμά (άλλο που δεν θέλουν οι «απειλούμενοι»).
Μήπως να απειλήσει με εκλογές άμεσα; Και μάλιστα εντός του 18μήνου, όπου οι λίστες των βουλευτών δεν θα εμπεριέχουν τους διαφωνούντες; Και αν οι «πικραμένοι» (!) έχουν ήδη προετοιμαστεί γι’ αυτό το ενδεχόμενο;
Μακάρι, φυσικά, να αναβληθούν τα προετοιμασμένα και να ματαιωθούν οι συναντήσεις και οι τυπικές συνομιλίες. Σχεδόν αδύνατο.
Θα είναι μόνοι τους οι απειλούντες «αντάρτες»; Τι θα κάνουν οι αντιπολιτευόμενοι; Και το κυριότερο, τι θα μηχανευτούν οι μεγάλοι (και μικροί…) «προστάτες».
Ενδιαφέρουσες και ενθαρρυντικές εξελίξεις, που, όμως, θα περίμενε κανείς να πρωταγωνιστούν οι πραγματικά αριστεροί και προοδευτικοί Ελληνες πολίτες και όχι αυτοί να συντάσσονται εθελουσίως με τα όρνεα της απάνθρωπης Παγκοσμιοποίησης και, επομένως, και με τους ορκισμένους εχθρούς της Ελλάδας, που καραδοκούν...
Από το προηγούμενο φύλλο της «Ε» (φύλλο 196, Ιούλιος 2024, άρθρο «Μετά τις ευρωεκλογές το πολιτικό σύστημα σε «περίεργη» αστάθεια») είχαμε θέσει το ερώτημα του τίτλου για το καθεστώς της εξάρτησης λόγω της εξέλιξής του σε «μονοκομματικό». Οπως επίσης το ότι ο ξένος παράγοντας, που καθόριζε καταλυτικα φίλιες κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις, στην τρέχουσα περίοδο απέχει, επειδή έχει μείζονα προβληματα (εκλογές, πόλεμοι κλ.π.) καθώς και το ότι οι εγχώριες ελίτ θεωρούνται φιλήκοοι των ξένων(Μητσοτάκης: «η Ελλάδα είναι ο πιο αξιόπιστος και ο πιο προβλέψιμος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών»).
Εκλογή αρχηγού από το «λαό»
Ενα νέο στοιχείο των μεγάλων αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ).είναι η εγκατάλειψη της εκλογής αρχηγών από τα συνέδρια, στα οποία μετείχαν εκλεγμένα μέλη από τις κομματικές οργανώσεις. Ετσι τότε οι αρχηγοί αντλούσαν την εξουσία τους από τα μέλη τους και επιδιώκανε να διαμορφώνουν ευνοϊκούς γι’ αυτούς συσχετισμούς στα ανώτερα κομματικά όργανα
(π.χ. Πολιτικό Γραφειο, Κεντρική Επιτροπή κ.λπ.).
Στις αρχές της μεταπολίτευσης η πολιτικοποιήση μεγάλης μερίδας των Ελλήνων, λόγω της χούντας, διαμόρφωσε τις συνθήκες για την αύξηση των κομματικών οργανώσεων και των κομματικών μελών, που η πλειονότητα τους είχε την ειλικρινή διάθεση να προσφέρει στην εμπέδωση της δημοκρατίας, ενώ μια μειονότητα ήθελε την εξασφάλιση πολιτικής καριέρας ή ρουσφετιών. Οι παλιοί πολιτευτές, πολλοί απ’ αυτούς ήταν «συνομιλητές» της χούντας, είχαν απαξιωθεί. Στην πράξη οι ηγεσίες τα απλά μέλη τα προόριζαν, κυρίως, για αφισοκόλληση, για διεύρυνση της εκλογικής τους πελατείας με αύξηση των οργανώσεων («είσαι φίλος γίνε μέλος» της ΝΔ) και για οικονομική ενίσχυση. Οταν όμως τα κόμματα γίνονταν κυβερνητικά, δεν ήθελαν πλέον τις οργανώσεις, αφού δεν τους είχαν αναγκη. (Λαλιώτης : «Ο λαός πολιορκεί και θα καταλάβει εξ εφόδου τις οργανώσεις» 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ άνελαβε την κυβέρνηση) Η εξουσία δρα ως μαγνήτης μόνο για τους καριερίστες.
Αυτό συνέβη και στα τρία κόμματα. Ετσι οι οργανώσεις και τα ανιδιοτελή κομματικά μέλη φυλλορόησαν. Εμειναν οι «άλλοι» οι λίγοι. Ετσι ο Γιωργάκης ως μόνος υποψήφιος, (ποιος Αμερικανός τον συμβούλεψε;) το 2004 εγκαινίασε το «νέο σύστημα». Ο αρχηγός αντλεί την εξουσία του μόνο από τον ανώνυμο «λαό» του δίευρου ή τρίευρου , που ένα τμήμα του μπορεί να προέρχεται από άλλο κόμμα (όπως ο Κύρτσος που ψήφισε οικογενειακώς στις προσφατες εκλογές του ΠΑΣΟΚ), και πρακτικά παύει να ελέγχεται από το κόμμα του. Αν μάλιστα γίνει πρωθυπουργός, το κόμμα παραμερίζεται τελείως.
Η Ν.Δ. δημοσκοπικά κινείται χαμηλότερα από το ποσοστό των ευρωεκλογών. Η φθορά και η αμφισβήτηση της κυβερνητικής πολιτικής Mητσοτάκη προέρχεται κατ’ αρχάς από την κοινωνία, που υφίσταται τα πάνδεινα από την ακρίβεια, την υπερφορολόγηση, τις ιδιωτικοποιήσεις (π.χ. ΛΑΡΚΟ), που προκαλούν εκτεταμένες απολύσεις και παραδίδουν ό,τι απέμεινε από τη ελληνική βιομηχανία στους ξένους, από την ασυδοσία των τραπεζών, που τις ζημιές τους τις πληρώνουν οι Ελληνες φορολογούμενοι με αντίτιμο να μας παίρνουν τα σπίτια τα «κοράκια» τους. Επί πλέον πρόσθετο άχθος για τη μητσοτάκεια κυβέρνηση είναι οι «σκελετοί» του «γάμου», των παρακολουθήσεων, του εγκλήματος των Τεμπών, της αδιαφορίας για τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας και όλα όσα απέρρεαν από την αλαζονεία και το «αλάθητο» του 41%, που δεν αντιλήφθηκαν ότι δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Τώρα φοβούνται, επειδή χάνουν ψήφους και προς προς το Βελόπουλο και τη Λατινοπούλου, στην οποία επιτέθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, γιατί αποκάλεσε το Μητσοτάκη «αριστερή ψυχούλα». Θα χάσει και τους δεξιούς εκτός από τους κεντρώους, που οδεύουν προς το ΠΑΣΟΚ ; Στην απελπισία τους σκέφτονται να αλλάξουν πάλι τον εκλογικό νόμο με ελάχιστο όριο 5%.
Με αφορμή αυτά συν το γεγονός ότι το μητσοτάκειο «επιτελικό κράτος» βρίθει σημιτικών, έχει προκαλέσει τη δημόσια αντίδραση, εκτός των δυο πρώην πρωθυπουργών, σημαντικού αριθμού βουλευτων της ΝΔ στην κυβερνητική πολιτική απορρίπτοντας, μάλιστα, την υποστήριξη της Σακεραλλοπούλου για επέκταση της θητείας της ως ΠτΔ. Αυτό είναι πρωτοφανές, είναι ένα είδος επανάστασης Αυτό δυσκολεύει τις κινήσεις Μητσοτάκη για μειοδοτικές παραχωρήσεις στην Τουρκία, που ίδιος διακαώς επιθυμεί,( «...μια συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης» συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ 13/7/2023), δηλ. παραδίδει εκ των προτέρων στην Τουρκία εθνική κυριαρχία. Με το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη η Τουρκία γιατί να μη ζητά ακόμη περισσότερα; Ομως έτσι ο δρόμος για τη διεκδίκηση 3ης θητείας φαίνεται κλειστός, αν και ο πολιτικος αφανισμός Μητσοτάκη θα ωχριά μπρος στη μειδοσία του.
Πάντως δεν τον διευκολύνουν δηλώσεις όπως: «...Με καμία κυβέρνηση θέλω να πιστεύω, πόσω μάλλον με τη ΝΔ, η Ελλάδα δεν θα μπει σε καμία κουβέντα που εκχωρεί σπιθαμή εθνικής κυριαρχίας» (Θαν. Πλεύρης στο Realfm).
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από τον καιρό του Τσίπρα είχε πάρει την άγουσα της αποδρομής. Η κυβερνητική του θητεία ήταν τελειώς αντίθετη με τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Υπηρέτησε με συνέπεια το καθεστώς της εξάρτησης (ΗΠΑ- Γερμανία μνημόνια, «Πρέσπες», ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών, αεροδρομίων, ΔΕΗ κ.λπ.), δηλ. έγινε ένα ακόμη αστικό κόμμα. Το 2022 ο Τσίπρας αντιγράφοντας τον Γιωργάκη ήθελε να εκλεγεί από το «λαό» ως μόνος αρχηγός και όχι πλέον από Συνέδριο, όπως επίσης και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής να εκλέγονται και αυτά από το «λαό». Νόμιζε ότι έτσι θα διεύρυνε την εκλογική του επιρροή και θα αποτελούσε ισχυρό «παίκτη» του δικομματισμού. Φρούδες ελπίδες. Τώρα για να μην ξεχαστεί διοργανώνει ημερίδες με το φερώνυμο ινστιτούτο του. Αποχωρώντας ο Τσίπρας βλέποντας το αναπόφευκτο έστρωσε το δρόμο στον Κασσελάκη, που διάλυσε ό,τι είχε απομείνει από το ΣΥΡΙΖΑ. Οσα τραγελαφικά συμβαίνουν εκεί σήμερα είναι ο προπομπός μιας ακόμη διάσπασης και μιας ακόμη συρρίκνωσης. Το ερώτημα είναι αν ο Κασσελάκης θα αποδιαλύσει το ΣΥΡΙΖΑ ή θα κάνει δικό του κόμμα ή και τα δύο είναι πλέον αντικείμενο των σατιρικών συγγραφέων.
Στο ΠΑΣΟΚ, που αμέσως μετά τις ευρωεκλογές ορισμένοι έθεσαν θέμα ανεπάρκειας της ηγεσίας Ανδρουλάκη, κάποιοι υποψήφιοι αρχηγοί επί 4 μήνες υπόσχονταν ότι θα είναι «πιο πρωθυπουργίσιμοι», δηλ. ότι στις εκλογές του 2027 θα κάνουν το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση. Ειδικά ο δήμαρχος Αθηναίων, που ορισμένοι κύκλοι τον προωθούσαν παρουσιάζοντάς τον ως διωκόμενο από το μηχανισμό Ανδρουλάκη, κατάφερε να εκλεχθεί 2ος. Ο σοβαρός με αστική ευγένεια Γερουλάνος έχασε τη δεύτερη θέση για λίγους ψήφους, ενώ η δεξιόστροφη Διαμαντοπούλου, που οι δημοσκοπήσεις την έφερναν στη 2η θέση, έβαλε ήδη πόδι στο ΠΑΣΟΚ. Ο πιο σοβαρός υποψήφιος ήταν ο Κατρίνης, που ήταν ο μοναδικός που μίλησε ανοικτά για το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ. Τελικά ο Ανδρουλάκης με την επανεκλογή του επιβεβαίωσε ότι ελέγχει τους κομματικούς μηχανισμούς και είναι ισχυρότερος προς το παρόν. Ομως τον περιμένουν στη γωνία στις προσεχείς εκλογές.
Το ερώτημα είναι μπορεί το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει στις εκλογές τη ΝΔ και να αναβιώσει το δικοματισμό; Η απάντηση συνδέεται με την αποφυγή οποιασδήποτε συμπόρευσης με τη ΝΔ του Μητσοτάκη, της καθαρής θέσης απέναντι στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, τις καθαρές θέσεις για τη δημόσια παιδεία, υγεία, για τη ακρίβεια, τη στέγαση, την αντιμετώπιση των καρτέλ στην ενέργεια και στα τρόφιμα κ.λπ.
Εν κατακλείδι αν τα συμφέροντα της Ελλάδας θα υπερτερούν απ’ αυτά των ξένων και ιδιαίτερα της Ε.Ε. Δύσκολα πράγματα...
Τα κόμματα δεξιότερα της ΝΔ. Βελόπουλος και Λατινοπούλου ενισχύονται δημοσκοπικά με ψηφοφόρους από τη ΝΔ. Τα κόμματα αυτά είναι αρχηγοκεντρικά και γι αυτό ο πολιτικός τους ορίζοντας είναι πεπερασμένος. Ετσι ο πολιτικός τους ρόλος εκτός από αντιπολιτευτικός θα μπορούσε να είναι και ενισχυτικός σε μια νεοδημοκρατική κυβέρνηση μειοψηφίας. Αλλωστε το κόμμα του Βελόπουλου μαζί με την κυβερνητικό κόμμα υπερψήφισαν την αλλαγή των μελών της ΑΔΑΕ (Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών), όταν η Αρχή ετοιμαζόταν να επιβάλει κυρώσεις στην ΕΥΠ επειδή δεν της έδινε στοιχεία των παρακολουθήσεων.
Το ΚΚΕ, παρόλο που έχει ελληνοποιήσει την
πολιτική του και ο Κουτσούμπας έχει αυξήσει τη δημοφιλία του, βρίσκεται, δυστυχώς, εκούσια εκτός πολιτικού παιχνιδιού. Οι λόγοι της απομονωτικής επιλογής αυτής μόνο σε φόβους διαρροής στελεχειακού δυναμικού μπορεί να οφείλεται, έχοντας το προηγούμενο του ενιαίου Συνασπισμού.
Το κόμμα της Ζωής ανήκει και αυτό στα αρχηγοκεντρικά. Παρά την εκκεντρικότητα, και την εγωπάθειά της, την αντίθεσή της στα μνημόνια της κυβέρνησης Τσίπρα, δημοσκοπικά διατηρεί την κοινοβουλευτική της παρουσία κοντά στο 3%. Εκτός και αν το όριο πάει στο 5%...
Η Νέα Αριστερά, το κόμμα των πρώην υπουργών της κυβέρνησης Τσίπρα με τους δικαιωματισμούς και τις θολές θέσεις για τα εθνικά θέματα, μοιάζει με κακέκτυπο του ΣΥΡΙΖΑ, που συνολικά αποδοκιμάστηκαν στις δύο εκλογές του 2023. Δεν φαίνεται να μακροημερεύει.
Ο Βαρουφάκης έχει χρόνο να γράφει βιβλία.
Η ΛΑΕ;
Η σημερινή πολιτική κατάσταση εγκυμονεί αρνητικές εξελίξεις, όχι μόνο για την κοινωνία και την οικονομία, που σε μεγάλο βαθμό είναι ανατάξιμες, αλλά και κυρίως για την εθνική μας κυριαρχία, που κινδυνεύει από τον ενδοτισμό των ελίτ, που υπηρετούν ξένα συμφέροντα και λεόντειους συνασπισμούς. Η ανάγκη ελληνοποίησης των πολιτικών δυνάμεων είναι αδήριτη, ώστε να διευρύνουν τη δημοκρατία, να προωθούν την κοινωνική δικαιοσύνη και να προασπίζονται την Εθνική κυριαρχία, ιδιαίτερα την υπεράσπιση και διαφύλαξη της πατρίδας ως όρους επιβίωσης και προόδου.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό