ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΝΤΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Κι ενώ όλος ο κόσμος περίμενε την άνετη νίκη του Τραμπ προς κακοφανισμό των Ευρωπαίων νατοϊκών «εταίρων», που θα υποχρεώνονταν αυτοί πλέον να ρίχνουν δισεκατομμύρια και όπλα στον ουκρανικό πίθο των Δαναΐδων, η αποχώρηση Μπάιντεν και η υποψηφιότητα της κ. Καμάλα τους έκαναν να αναθαρρήσουν. Θα ήθελαν να συνεχίσουν να πληρώνουν αδρά οι Αμερικανοί , στο πλαίσιο της αναζήτησης «βολικών» εχθρών, τον Ζελένσκι για να συντηρεί τον καταστροφικό για την Ουκρανία και τους Ουκρανούς πόλεμο με τη Ρωσία. Φυσικά οι «εταίροι» για τη σφαγή στη Γάζα συντάσσονται με τη «νόμιμη άμυνα» του σφαγέα.
Με τον τρόπο αυτό οι ΗΠΑ με το Μπάιντεν, αναγορεύοντας ως εχθρό τη Ρωσία, αναβίωσαν το κατά Μακρόν «εγκεφαλικά νεκρό» ΝΑΤΟ με τους θλιβερούς Ευρωπαίους «εταίρους» να υποτάσσονται και μάλιστα αντίθετα με τα συμφέροντά τους, όπως π.χ. η Γερμανία που χρωστούσε την οικονομική της υπεροχή στα φθηνά ρωσικά καύσιμα, ενώ σήμερα η οικονομία της φθίνει.
Από κοντά και ο Μητσοτάκης που στέλνει κρίσιμα οπλικά συστήματα από τα νησιά του Αιγαίου στον Ζελένσκι. Ο ίδιος παραδέχθηκε κυνικά στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ ότι οι συνεχείς μαζικές αποστολές όπλων στην Ουκρανία δημιουργούν «κενά στις δικές μας αμυντικές ικανότητες».
Αυτό δεν είναι τυχαίο, εξυπηρετεί τις τουρκικές αξιώσεις για αφοπλισμό των νησιών. Είναι φαίνεται η αρχή ενός σχεδίου των «Πρεσπών του Αιγαίου» που διακαώς ο Μητσοτάκης επιθυμεί να τα «βρούμε» με την Τουρκία παραχωρώντας εθνικό χώρο. Αλλωστε η οικογένεια Μητσοτάκη έχει εκεί ιδιαίτερη επιχειρηματική σχέση.
Η δεύτερη θητεία Μητσοτάκη χαρακτηρίζεται από προϊούσα δημοσκοπικά πολιτική φθορά συσσωρεύοντας όλα τα αρνητικά αποτελέσματα της νεοφιλεύθερης πολιτικής του από το 2019 που προκαλεί όλο και περισσότερες επι μέρους κοινωνικές αντιδράσεις. Είναι, πλέον, δύσκολο να διεκδικήσει ο Μητσοτάκης 3η θητεία. Ετσι φαίνεται ότι σ’αυτή την περίοδο της αποδρομής του να θέλει να «τακτοποιήσει» τις παραχωρησεις στην Τουρκία με συμπαραστάτη τον οσφυοκάμπτη στον Ερντογάν υπουργό του, τους οποίους ευχαρίστησαν οι Τούρκοι για το σεβασμό τους στο τουρκολιβυκό μνημόνιο στη Κάσο! Αντίθετος στην ενδοτική στάση του Μητσοτάκη, εκτός των δύο πρώην πρωθυπουργών, είναι ο Υπουργός Αμυνας που φαίνεται να εκφράζει ένα τμήμα των κυβερνητικών βουλευτών.
Ευνοϊκά προς το Μητσοτάκη είναι τα τεκταινόμενα ιδιαίτερα στο ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως στο ΠΑΣΟΚ και που στρέφουν την επικαιρότητα σ’αυτά.
Στο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη οι κρίσεις, ελέω αρχηγού, είναι συνεχείς. Ετσι εύλογα αναρωτιέται κανείς αν ο Κασσελάκης λειτουργεί σκόπιμα υπέρ του Μητσοτάκη.
Στο ΠΑΣΟΚ το ενδιαφέρον είναι η υποψηφιότητα της διαβόητης Διαμαντοπούλου, (ναι αυτής που ζητούσε την καθιέρωση ως επίσημης γλώσσας τα αγγλικά και να γραφεί κοινή ελληνοτουρκική ιστορία!!), που μετά από το μακροχρόνιο φλερτ με τη μητσοτάκεια ΝΔ εμφανίστηκε αίφνης στο ΠΑΣΟΚ. Πολλοί την θεωρούν δούρειο ίππο του Μητσοτάκη, πιθανόν όμως να σημαίνει ότι δεν έχει πλέον τίποτα να κερδίσει από ένα Μητσοτάκη σε αποδρομή.
Οι κίνδυνοι για την Ελλάδα και τους Ελληνες από την ενδοτική στάση Μητσοτάκη πρέπει να αποτραπούν. Η απώλεια κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας δεν αντισταθμίζεται με τον πολιτικό αφανισμό Μητσοτάκη.
Για την Ε.Ε.
Νίκος Λεοντόπουλος
Σήφης Στενός