ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κείμενο σε pdf 

Η «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» ΚΑΙ ΤΟ «ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ»

Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν διπλασιασμό των ποσοστών της «Χρυσής Αυγής», ενώ τα ποσοστά σχεδόν όλων των άλλων κομμάτων μειώνονται. Όσο αναξιόπιστα και «μαγειρεμένα» κι αν είναι τα αποτελέσματα αυτών των δημοσκοπήσεων, είναι μάλλον βέβαιο ότι το ποσοστό της «Χρυσής Αυγής» ανεβαίνει ανησυχητικά.

Τα αίτια

   Στο προηγούμενο φύλλο της «Ε» (αρ. 146) είχαμε αναφερθεί στα βασικά αίτια του πρωτοφανούς φαινομένου μέσα σε 2,5 χρόνια ένα κόμμα να εκτοξευτεί από το 0,29% στο 7%(!), και μάλιστα με ηγεσία γελοία έως αποκρουστική.

   Πρώτο και κύριο αίτιο η οικονομική και κοινωνική κρίση, για την οποία ο κόσμος θεωρεί δικαίως ότι ευθύνεται ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, κυρίως όσοι κυβέρνησαν, δευτερευόντως όσοι αντιπολιτεύτηκαν. Οι πολλοί θεωρούν ότι η «Χρυσή Αυγή» είναι «καθαρή», γιατί δε γνωρίζουν ότι ενισχύεται και χρηματοδοτείται από κέντρα που συμμετέχουν στη χειραγώγηση του πολιτικού συστήματος και μας κατάντησαν στη σημερινή κατάσταση.

   Δεύτερο αίτιο η εισβολή των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, την οποία μεθόδευσαν ξένα κέντρα, με κύριο μοχλό το τουρκικό κράτος και το παρακράτος του, την ανέχθηκαν τα κόμματα εξουσίας (αν δε συμμετείχαν κι αυτά στο σχέδιο) και την καλύπτει πολιτικά το μεγαλύτερο μέρος της αριστεράς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας υποχρεώνει να κρατήσουμε όλους αυτούς στην Ελλάδα (Δουβλίνο-2). Η «Χρυσή Αυγή» εμφανίζεται ως το μόνο κόμμα που αντιδρά στην εισβολή, έστω και με τρόπο που δε συνάδει προς τον πολιτισμό μας, ενώ είναι όργανο των ξένων κέντρων που μεθόδευσαν την εισβολή.

   Τρίτο αίτιο η μειοδοσία ολόκληρου του πολιτικού συστήματος στα εθνικά θέματα, με την οποία η «Χρυσή Αυγή» εμφανίζεται να διαφωνεί. Το κόμμα αυτό, όμως, θαυμάζει τους χειρότερους προδότες της Ελλάδας, αυτούς που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις του Άξονα (που, μεταξύ άλλων, ήθελαν την προσάρτηση της Αν. Μακεδονίας και της Δυτ. Θράκης στη φασιστική Βουλγαρία) και τους χουντικούς, που έκαναν τα πάντα για να μπορέσει η Τουρκία να εισβάλει και να καταλάβει το 37% της Κύπρου. Όπως οι συνεργάτες του Άξονα και οι χουντικοί, έτσι και οι χρυσαυγίτες παριστάνουν τους υπερπατριώτες.

Ρατσιστές και ναζιστές οι Έλληνες;

   Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμιά σχέση με το ρατσισμό. Το απέδειξε όταν εισέβαλαν στην Ελλάδα τα πρώτα κύματα των μεταναστών, τους οποίους σύσσωμος καλοδέχθηκε και περιέθαλψε. Το γεγονός ότι πολλοί (και «αντιρατσιστές» μεταξύ αυτών) τους εκμεταλλεύτηκαν, όχι γιατί ήσαν ξένοι ή «κατώτεροι», αλλά ως φτηνό εργατικό δυναμικό (όπως κάνουν και με Έλληνες, αν τους βρουν σε έσχατη ανάγκη), δεν αλλάζει την εικόνα. Όταν, όμως, οι λαθρομετανάστες κατέκλυσαν γειτονιές ολόκληρες, της Αθήνας κυρίως, όταν

τα παιδιά δεν μπορούσαν να βγουν μόνα τους από το σπίτι να παίξουν ή να πάνε σχολείο, όταν οι ηλικιωμένοι δεν μπορούσαν να πάνε στην τράπεζα να εισπράξουν την πενιχρή σύνταξή τους, όταν η εγκληματικότητα έφτασε στο σημείο να αφαιρεί ανθρώπινες ζωές για λίγες δεκάδες ευρώ, κυρίως όταν πολλοί κατάλαβαν ότι υπάρχει σχέδιο εθνοκάθαρσης και αντικατάστασης του ελληνικού λαού από ένα «πολυπολιτισμικό» συνονθύλευμα, που δε θα είναι σε θέση να αντιδρά στα σχέδια των ΗΠΑ και της Ε.Ε., τότε όλοι ανησύχησαν. Όσοι δεν ήξεραν, απελπισμένοι ή αγανακτισμένοι, στράφηκαν εκλογικά προς τη «Χρυσή Αυγή». Είναι ένα εγκληματικό λάθος τους, δεν είναι αποτέλεσμα ρατσιστικής νοοτροπίας. Ρατσιστικά είναι όσα συμβαίνουν εις βάρος των Ελλήνων, από τους οποίους αφαιρείται το δικαίωμα να ζουν σύμφωνα με τις παραδόσεις τους και τον πολιτισμό τους, τους αφαιρείται σταδιακά και αθόρυβα ακόμη και το δικαίωμα να έχουν πατρίδα.

   Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμιά σχέση ούτε με το ναζισμό. Το απέδειξε με τη μεγαλειώδη Εθνική Αντίσταση 1940-45. Εξαίρεση οι ελάχιστοι μαυραγορίτες, κουκουλοφόροι, γερμανοντυμένοι και πάσης φύσεως συνεργάτες. Το αποδεικνύει και σήμερα με το μίσος που τρέφει και εκδηλώνει εναντίον της άξιας απογόνου του Αδόλφου Χίτλερ και των εντοπίων συνεργατών της.

   Όποιος, λοιπόν, ισχυρίζεται ότι οι ψηφοφόροι της «Χρυσής Αυγής» είναι ρατσιστές και ναζιστές, ότι πρέπει να τους μισούμε και να τους πολεμούμε, της χαρίζει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που δεν της ανήκουν, δηλ. προσφέρει υπηρεσία σ’ αυτήν και κυρίως, όπως εξηγούμε παρακάτω, στους ξένους δυνάστες μας που τη χρησιμοποιούν.

Γιατί και πώς ενισχύεται;

      Η «Χρυσή Αυγή» μέχρι πριν από 2 χρόνια ήταν μια περιθωριακή ομάδα, άγνωστη στους περισσοτέρους και χωρίς αξιόλογη οργάνωση, που στήθηκε για να κάνει «βρώμικες δουλειές», βομβιστικές ενέργειες και άλλες προβοκάτσιες. Είναι προφανές ότι, όσο κι αν οι συνθήκες την ευνοούν, δε θα μπορούσε ποτέ να γιγαντωθεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, αν δεν ενισχυόταν από κάποιους μηχανισμούς του συστήματος της εξάρτησης.

   Όταν το σύστημα με τα μνημόνια περιήλθε σε βαθειά κρίση και το πολιτικό του προσωπικό σε πλήρη ανυποληψία, οι μηχανισμοί αυτοί την ενίσχυσαν, για ν’ αποτελέσει την πολιτική έκφραση ενός μέρους των θυμάτων του συστήματος, τα οποία θύματα το φυσικό θα ήταν να εκφραστούν από δυνάμεις πατριωτικές, δημοκρατικές και αριστερές. Η «Χρυσή Αυγή» εμφανίστηκε ως αντιμνημονιακή και ως η μοναδική πατριωτική δύναμη (με τις πραγματικά πατριωτικές δυνάμεις πλήρως αποκλεισμένες από τα καθεστωτικά ΜΜΕ), φέρνοντας σε δύσκολη θέση κάθε δημοκρατικό άνθρωπο, που φοβάται μήπως ταυτιστεί με τις θέσεις της.

   Η αρχή έγινε με τη στρατολόγηση αντικοινωνικών στοιχείων από τα γήπεδα και άλλους χώρους βίαιης ή άκρως παραβατικής συμπεριφοράς, από τους ίδιους χώρους όπου στρατολογούνται με τον ίδιο τρόπο και οι «αντίπαλοί» τους. Το κίνητρο είναι η αίσθηση της δύναμης και το (έστω μικρό) οικονομικό όφελος, ενώ η ιδεολογική επένδυση έρχεται εκ των υστέρων. Είναι ενδεικτικό ότι και οι δύο «αντίπαλοι» έχουν στις τάξεις τους πολυάριθμους Αλβανούς, όχι βέβαια ανθρώπους που ήρθαν στην Ελλάδα για να βγάλουν με τίμιο τρόπο ένα κομμάτι ψωμί.

   Οι χρυσαυγίτες άρχισαν τη δράση τους σε γειτονιές σαν τον Άγιο Παντελεήμονα, ως «προστάτες» των ανίσχυρων Ελλήνων πολιτών. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ βοήθησαν, διαφημίζοντας αρνητικά το έργο αυτό. Έτσι η «Χρυσή Αυγή» έγινε γνωστή και στις περιοχές της Ελλάδας όπου δεν υπήρχε σοβαρό πρόβλημα.

Αντιναζιστικό ή απελευθερωτικό κίνημα;

   Η κυρίαρχη αντίθεση σήμερα στην Ελλάδα είναι ανάμεσα στις δυνάμεις της κατοχής, Ε.Ε. και ΗΠΑ και των οργάνων τους, και στον ελληνικό λαό, που στη συντριπτική του πλειοψηφία καταστρέφεται από την κατοχή και τα μνημόνιά της. Οι  δυνάμεις της κατοχής πανικοβλήθηκαν πέρσι, όταν είδαν σύσσωμο τον ελληνικό λαό να στρέφεται εναντίον τους (πλατείες κ.λπ.) και να γκρεμίζει το πολιτικό τους σύστημα. Έπρεπε, λοιπόν, να διασπάσουν την ενότητα του ελληνικού λαού, να μεταθέσουν την αντίθεση. Έτσι προσπαθούν να παρουσιάσουν ως κυρίαρχη μια αντίθεση ανάμεσα σε νεοναζί και «εθνοπροδότες» (που έχουν μαζί τους και τους λαθρομετανάστες), με τον έναν «αντίπαλο» να «νομιμοποιεί» την ύπαρξη του άλλου και με το ίδιο το σύστημα να ελέγχει και τους δύο.

   Κάποιοι άφρονες από τον ευρύτερο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς (λίγοι, ελπίζουμε) θεωρούν ότι η παρουσία της «Χρυσής Αυγής» τους βολεύει ως αντίπαλο δέος, ότι το «αντιναζιστικό μέτωπο» τους βοηθάει για ν’ αναρριχηθούν στην εξουσία, μετά την κατάρρευση του Σαμαρά, που φαίνεται ότι δε θ’ αργήσει. Δε βλέπουν ότι έτσι ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου.

      Η απάντηση του ελληνικού λαού και στο φαινόμενο της «Χρυσής Αυγής» είναι η ανάπτυξη ενός μεγάλου Κινήματος Εθνικής και Κοινωνικής Απελευθέρωσης, που θα εκφράσει τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, θα εξαλείψει τα αίτια που γιγαντώνουν το νεοναζισμό, δηλ. θ’ απελευθερώσει τη χώρα από τα μνημόνια και την τρόικα (Ε.Ε, ΕΚΤ, ΔΝΤ-ΗΠΑ), θα επαναπατρίσει το σύνολο σχεδόν των ξένων (κρατώντας μόνο τους πραγματικούς πολιτικούς πρόσφυγες και τους ολιγάριθμους άλλους που αντέχει η ελληνική οικονομία και κοινωνία), θα προασπίσει την εθνική μας κυριαρχία, θα εξαλείψει τη βία και την παρανομία, θα αποκαλύψει την υποκρισία και το αποκρουστικό πρόσωπο του νεοναζισμού και θ’ αγκαλιάσει και όλα τα θύματα της κατοχής που έκαναν κάποια στιγμή το εγκληματικό λάθος να ψηφίσουν «Χρυσή Αυγή» (όχι τους οργανωμένους τραμπούκους, βεβαίως). Μέχρι τότε πρέπει να μπει μπροστά στην περιφρούρηση των συνοικιών με λαϊκές επιτροπές και να μην αφήνει το πεδίο ελεύθερο ν’ αλωνίζουν οι νεοναζί.

   Ο νεοναζισμός αντιμετωπίζεται κυρίως ιδεολογικά και πολιτικά. Βεβαίως ο εξευτελισμός των δημοκρατικών θεσμών και οι παράνομες πράξεις πρέπει να τιμωρούνται, αλλά η πρόταση των «αντιρατσιστών» να τεθεί εκτός νόμου η «Χρυσή Αυγή» είναι έξω από τη δημοκρατική μας παράδοση, αναποτελεσματική και επικίνδυνη, ιδίως τώρα που η επιρροή της στο εκλογικό σώμα αυξάνεται. Το «αντιναζιστικό μέτωπο» θα ενισχύσει, αντί να αποδυναμώσει, τους νεοναζί. Εξ άλλου και ο αγώνας του 1940-45 ονομάστηκε «εθνικοαπελευθερωτικός» κι όχι «αντιναζιστικός».  

ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ

   Κάποιοι αριστεροί, αφελείς και ανιστόρητοι (αν δε μιλούν εκ του πονηρού), θεωρούν υποχρέωσή μας να επιτρέπουμε την ελεύθερη είσοδο στην Ελλάδα οποιουδήποτε ξένου το επιθυμεί, χωρίς αριθμητικούς περιορισμούς, να τους δίνουμε όλα τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών (δικαίωμα ψήφου κ.λπ.), αφού «όλοι οι εργάτες είμαστε αδέλφια, ανεξαρτήτως φυλής».

   Επειδή πολλοί από αυτούς δεν κάνουν τον κόπο να αναλύουν την ελληνική κοινωνία, ίσως δεν ασχολούνται καν μαζί της, αλλά μελετούν μόνο «το ευαγγέλιο», θα τους παραπέμψουμε στη στάση του Μαρξ και της Κομμουνιστικής Διεθνούς, που προσπάθησαν με κάθε τρόπο (δημοσιεύσεις στον τύπο, επαφές με συνδικάτα των χωρών προέλευσης κ.λπ.) ν’ ανακόψουν το κύμα των ξένων εργατών που οι εργοδότες έφερναν στην Αγγλία, για να τους χρησιμοποιούν ως απεργοσπαστικό μηχανισμό και ως φτηνό εργατικό δυναμικό (βλ. Καρλ Μαρξ: «Μια προειδοποίηση» 4/5/1866).

   Μεταξύ των ενεργειών της Διεθνούς ήταν και η αποστολή 2 εκπροσώπων της στο Εδιμβούργο, οι οποίοι κατάφεραν να πείσουν τους νεοφερμένους ξένους εργάτες ν’ ακυρώσουν τα συμβόλαιά τους και να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Έτσι τα σχέδια των εργοδοτών απέτυχαν και τα αιτήματα των Άγγλων εργατών ικανοποιήθηκαν.

   Στην Ελλάδα του 2012 μεγάλο μέρος της αριστεράς όχι μόνο καλύπτει την παρουσία λαθρομεταναστών, αλλά προσπαθεί να στρατολογεί κάποιους στις οργανώσεις της, ενώ ξέρουν ότι στη χώρα μας τους φέρνουν και για έναν επιπλέον (και σοβαρότερο) σκοπό: να τους χρησιμοποιήσουν και για τη διάλυση της πατρίδας μας.