ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

18/5/2012

Η αγωνία των μνημονιακών και το μέλλον της χώρας

Κείμενο σε pdf

Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
 
Οι συνέπειες του εκλογικού αποτελέσματος
 
  Το νέο καθεστώς της εξάρτησης, που οικοδομήθηκε με την ένταξη στην ΕΟΚ και, στη συνέχεια, στην Ε.Ε. και στο ευρώ, έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα. Η συντριβή στις εκλογές της 6ης Μαΐου των πολιτικών δυνάμεων του μνημονίου, που στηρίζουν τη νέα κατοχή των Ράιχενμπαχ-Φούχτελ, σε συνδυασμό με την αποκάλυψη του ρόλου των καθεστωτικών ΜΜΕ, που διακινούν διαρκώς το φόβο και τις απειλές ξένων και εγχώριων αρπακτικών, απελευθερώνει σταδιακά τον ελληνικό λαό από μύθους και στερεότυπα δεκαετιών. Αυτό συμβαίνει, επειδή πλέον έχει σπάσει ο μόνος συνεκτικός κρίκος που συνέδεε τα κυβερνητικά κόμματα με τους εκάστοτε ψηφοφόρους τους, δηλ. η νομή και η λεηλασία της εξουσίας με την εκτεταμένη διαφθορά. Το εκλογικό αποτέλεσμα σηματοδοτεί την οριστική διάλυση του παλαιού δικομματικού πολιτικού συστήματος, που κατ’ αρχήν είναι θετική για τον ελληνικό λαό.

 

Απέτυχαν να κάνουν μνημονιακή κυβέρνηση

 

  Παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες, με απειλές χρεοκοπίας και στάσης πληρωμών και εκβιασμούς ξένων και ντόπιων, με προβοκάτσιες, κινδυνολογίες και χονδροειδή ψέματα, για να μη γίνουν άμεσα εκλογές, το καθεστώς της Ε.Ε. απέτυχε να τις αποτρέψει. Με νύχια και με δόντια προσπάθησαν να κάνουν μνημονιακή κυβέρνηση με αριστερό μανδύα, προσφέροντας γην και ύδωρ σε κάθε πρόθυμο. Όμως το τίμημα συμμετοχής για ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ θα ήταν ανάλογο με αυτό του ΠΑΣΟΚ. Οι νέες εκλογές, φοβούνται, ότι θα συρρικνώσουν τα φιλοευρωπαϊκά μνημονιακά κόμματα και θα αναδείξουν κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που οι θέσεις τους για κατάργηση των μνημονίων, αντικειμενικά ευνοούν την αμερικανική εκδοχή, δηλ. την υποβάθμιση του ρόλου του ευρώ, ώστε να μη γίνει διεθνές αποθεματικό νόμισμα, σε αντίθεση με τις γερμανικές επιδιώξεις.

 

Οι αμερικανικές επιδιώξεις

 

Οι ΗΠΑ, όπως και άλλες χώρες (Κίνα, Ινδία, πετρελαιοπαραγωγές χώρες, κ.λπ.), επίσης αντιδρούν στη γερμανική λιτότητα, επειδή προκαλεί ύφεση στην παγκόσμια οικονομία, που πλήττει τα συμφέροντά τους. Δε θέλουν η Ελλάδα ν’ αποχωρήσει από την Ε.Ε. και δεν έχουν αντίρρηση να παραμείνει σ’ ένα υποβαθμισμένο ευρώ. Θέλουν όμως τον έλεγχο των γεωστρατηγικών ενεργειακών μας πηγών (φυσικό αέριο, πετρέλαιο), υποχωρήσεις στο Αιγαίο, στη Θράκη, στην Κύπρο και, για το σκοπό αυτό, θα τους βόλευε μια γονατισμένη Ελλάδα. Γι’ αυτό οι εκφραστές των αμερικανικών συμφερόντων μέσα στα αντιμνημονιακά κόμματα, εάν θα σχημάτιζαν κυβέρνηση, δε θα ανέτρεπαν άρδην τα μνημόνια, παρά τις προσδοκίες του ελληνικού για ένα καλύτερο μέλλον Κατά κανόνα οι αντιθέσεις των ξένων οδηγούνται σε συμβιβασμούς, που τελικά τους πληρώνει η χώρα και ο ελληνικός λαός, όπως δυστυχώς διδάσκει η πρόσφατη ιστορία μας.
 
Ποιοι ήθελαν οπωσδήποτε μνημονιακή κυβέρνηση;
 
Α) Οι ξένοι: Ασφαλώς τα ξένα αρπακτικά, δηλ. οι Γερμανοί με τους βόρειους συμμάχους τους, είναι οι εμπνευστές της άγριας, μέχρις απανθρωπιάς, λιτότητας. Με τα χρήματα που αφαιρούν από τους λαούς στηρίζουν τις χρεοκοπημένες ευρωπαϊκές τράπεζες, που επιβιώνουν με τα δανεικά της ΕΚΤ του Ντράγκι. Οι τραπεζίτες, παρότι κερδοσκοπούν ασύστολα, χρηματοδοτούνται επιπλέον από το αίμα των πιο αδύνατων στρωμάτων των χωρών της Ε.Ε., γιατί μεταφέρουν τις ζημιές τους στους κρατικούς προϋπολογισμούς, οι οποίοι αυξάνουν τα ελλείμματά τους.
Όλοι αυτοί θέλουν να παραμείνει η χώρα μας πειραματόζωο, ώστε να διευκολύνονται οι ξένες κυβερνήσεις να παίρνουν μέτρα λιτότητας, επικαλούμενες απαξιωτικά ως παράδειγμα προς αποφυγήν τα πάθη της Ελλάδας. Θέλουν ουσιαστικά οι ίδιοι να κυβερνούν τη χώρα μας μ’ έναν εξαθλιωμένο λαό, για να λεηλατήσουν τον πλούτο της.
Β) Οι ντόπιοι: Αυτοί πουπροσπαθούν να συνεχιστεί με σκληρότητα το μνημόνιο είναι: 1) Οι παρατρεχάμενοι της τρόικας, όπως π.χ. ο (χωρίς βιομηχανία) εστέτ πρόεδρος του ΣΕΒ, ο παρακαθήμενος του Τόμσεν, οι μεγαλοεπιχειρηματίες- «νταβατζήδες», που εποφθαλμιούν τα «φιλέτα» των δημοσίων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας, με εργαζόμενους αμειβόμενους με μισθούς πείνας. 2) Οι ντόπιοι τραπεζίτες, που περιμένουν τις επιπλέον κρατικές εγγυήσεις των 60 δισ., πέραν των 155 δισ. που έχουν ήδη τσεπώσει, χωρίς να βάζουν ούτε ευρώ από τις παχυλές περιουσίες τους. Έτσι θέλουν να διατηρήσουν τις χρεοκοπημένες τράπεζές τους στην ιδιοκτησία τους. Αν οι τραπεζίτες δεν αποπληρώσουν τα χρέη τους, που είναι βέβαιο, τότε θα τα φορτωθεί ο ελληνικός λαός. Σημειώνεται ότι η σημερινή χρηματιστηριακή αξία όλων των τραπεζών στη χώρα μας δεν υπερβαίνει τα 7,5 δισ. 3) Τα καθεστωτικά ΜΜΕ, που όλα είναι χρεοκοπημένα και περιμένουν εναγωνίως να αποκτήσουν οι τράπεζες ρευστότητα, για να εξακολουθούν να παίρνουν δάνεια. Γι’ αυτό έχουν επιδοθεί στην απροκάλυπτη προπαγάνδα υπέρ μιας κυβέρνησης του μνημονίου. 4) Όσοι, λόγω ευρώ, διακινούν ανεξέλεγκτοι χρήμα στο εξωτερικό και φοροδιαφεύγουν μόνιμα και προκλητικά, με την ανοχή των στηριγμάτων του καθεστώτος.

 

Συνέχεια «διλημμάτων»

 

Οι νέες εκλογές στερούν πλέον από τους ευρωπαϊστές υπερμάχους των μνημονίων, δηλ. το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, κάθε αξιοπιστία. Δεν μπορούν πλέον να πουλάνε «υπευθυνότητα» και «σοβαρότητα». Τώρα μάλιστα είναι υποχρεωμένοι να παριστάνουν και τους αντιμνημονιακούς. Η ΝΔ κάνει μεταγραφές, που θα της προκαλέσουν νέες διαρροές ψηφοφόρων, εξαντλώντας όποια αξιοπιστία της απέμεινε. Αυτή η προεκλογική περίοδος θα είναι πολωτική, με διλήμματα, που κρύβουν πίσω τους την αμερικανογερμανική διαμάχη περί το ευρώ. Κανένας απ’ αυτούς, δεξιούς κι αριστερούς, δεν πρόκειται να θέσει θέμα αποχώρησης από την Ε.Ε., που είναι το πρώτο βήμα για την εθνική απελευθέρωση.
Το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» έχει ήδη φθαρεί. Το επιχείρημά τους ότι με την επάνοδο της δραχμής (φυσικά, χωρίς αποχώρηση από την Ε.Ε.) κάποιοι θα φέρουν πίσω τα ευρώ που έβγαλαν έξω και θ’ αγοράσουν κοψοχρονιά την Ελλάδα είναι ανέκδοτο, αφού με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις έχουν απαξιώσει και υποθηκεύσει κάθε δημόσια και ιδιωτική ιδιοκτησία και ήδη βγάζουν στο σφυρί τα κερδοφόρα δημόσια περιουσιακά στοιχεία. Άλλωστε με τη δραχμή, έστω με τη δική τους νεοφιλελεύθερη λογική, θα γίνουν επενδύσεις και θα εισρεύσει συνάλλαγμα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα μνημόνια οδηγούν ολοταχώς προς τη δραχμή.
Κανένα τέτοιο πρόβλημα δε θα υπήρχε, αν η χώρα μας είχε απελευθερωθεί από την Ε.Ε. και είχε καθιερώσει έλεγχο στη διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και επενδύσεων, ώστε να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της παραγωγής της, που διαλύθηκε λόγω ΕΟΚ-ΕΕ-ευρώ.
Είναι αυταπάτη ότι η παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ είναι δυνατή χωρίς μνημόνια, χωρίς συνεχή δανεισμό, χωρίς διαρκή ύφεση και εξαθλίωση. Όποιες οριακές τροποποιήσεις επιχειρήσουν στα μνημόνια, για να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή, θα είναι παραχάραξη της βούλησης του ελληνικού λαού.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)