Η Λιβύη, ο Ερντογάν, η υπεράσπιση της Δύσης και οι «λαγοί»…
Η Λιβύη ανακοίνωσε πρόσφατα την επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 νμ και την ανακήρυξη της συνορεύουσας ζώνης των επιπλέον 12νμ πέραν των χωρικών υδάτων. Και ενώ αυτό είναι καταρχήν μια αυτονόητη άσκηση δικαίωματοςκυρίαρχου κράτους, όπως του το παρέχει το διεθνές δίκαιο, ουσιαστικά πρόκειται για μια πράξη εφαρμογής του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, από τη στιγμή που η Λιβύη έχει θέσει ως γραμμή βάσης για αυτές τις επεκτάσεις το έκνομο με βάση το διεθνές δίκαιο κλείσιμο του κόλπου της Σύρτης. Η Ελλάδα, η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ και δεν έχει ανακηρύξει συνορεύουσα και αρχαιολογική ζώνη, ακόμα δεν έχει αντιδράσει σε όλο αυτό. Όπως δεν έχει αντιδράσει σε τόσα άλλα, όπως στις περίφημες επιστολές του Τούρκου μόνιμου αντιπροσώπου Σινιρλίογλου στον ΟΗΕ από το 2020, που ουσιαστικά ξεδιπλώνουν όλη την επεκτατική τουρκική ατζέντα.
Αντ’ αυτού δέχεται τον Ερντογάν στην Αθήνα σε μια επίσκεψη πετσοκομμένη από το αρχικό της πρόγραμμα σε Θεσσαλονίκη και Θράκη και την αρχική αποστολή των 300 (!) επιχειρηματιών, που όμως κατέληξε στο περίφημο κείμενο της «Διακήρυξης των Αθηνών», μια πολιτική συμφωνία που θέτει το πλαίσιο των σχέσεων των δύο χωρών, όπως εξήγησαν οι κυβερνητικοί και όχι μόνο υποστηρικτές της. Οι υποστηρικτές της «διακήρυξης» υποστηρίζουν ότι εμπεδώνεται ένα καλό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών και ότι οι δύο χώρες υπόσχονται να απόσχουν από ενέργειες που αφίστανται από το πνεύμα της συμφωνίας. Άρα με βάση αυτούς, η Τουρκία θα απόσχει από προκλητικές και έκνομες ενέργειες. Αυτό φυσικά, αν η Τουρκία τηρήσει την υπογραφή της, όπως δεν έχει κάνει ποτέ. Αυτό, όμως, που δε λένε οι υποστηρικτές της συμφωνίας είναι ότι την ίδια στιγμή η Ελλάδα δεσμεύεται να απόσχει από ενέργειες που ενοχλούν την Τουρκία. Μόνο που όλες οι ενέργειες που ενοχλούν την Τουρκία είναι ασκήσεις νόμιμων δικαιωμάτων της Ελλάδας. Άρα η Ελλάδα συμφωνεί να μην ασκήσει νόμιμα κυριαρχικά της δικαιώματα και εθνική κυριαρχία σε αντάλλαγμα για αποφυγή έκνομων ενεργειών της Τουρκίας. Άλλη μια λεόντειος συμφωνία…
Επιπλέον, το ερώτημα είναι τι ακριβώς μπορεί να συμφωνήσει η Ελλάδα με ένα κράτος που την επιβουλεύεται και επιζητά την εξάλειψή της; Τι μπορούμε να συμφωνήσουμε με ένα κράτος που διατηρεί στρατεύματα παρανόμως σε 3 χώρες (Ιράκ, Συρία, Κύπρος), που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο συστηματικά και απειλεί τη χώρα μας με πόλεμο, αν η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο και μονομερές δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12νμ; Τέλος, ποια συμφωνία μπορεί να υπογράψει κανείς με ένα κράτος που δεν έχει τηρήσει ΟΥΤΕ ΜΙΑ συμφωνία που έχει συνάψει από ιδρύσεώς του;
Το περίεργο είναι ότι όλα αυτά γίνονται σε μια συγκυρία που η Τουρκία του Ερντογάν φαίνεται στριμωγμένη και σχετικά απομονωμένη από τη Δύση. Τουλάχιστον αυτό διακηρύττουν οι της κυβέρνησης και των συνεργατών της για να μας πείσουν ότι η Τουρκία δεν είναι ισχυρός και επικίνδυνος αντίπαλος αυτή την περίοδο. Άρα το επιχείρημα της ασφυκτικής πίεσης της Δύσης προς την Ελλάδα για υποχωρήσεις δε θα έπρεπε να ευσταθεί. Και ενώ συμβαίνουν αυτά, η Ελλάδα δίνει συγχωροχάρτι στον Ερντογάν με αυτή τη συνάντηση και διακήρυξη και ο υπουργός του Φιντάν το προωθεί στις ΗΠΑ για να λάβει την έγκριση για τα F16.
Και είναι τουλάχιστον αστείο να κατηγορεί κανείς το ισλαμιστικό κίνημα της Χαμάς ως μέλος της προσπάθειας εξισλαμισμού της Ευρώπης και να συμπαραστέκεται στο Ισραήλ στον «αγώνα υπεράσπισης της Δύσης» και ταυτόχρονα να δίνει συγχωροχάρτι στην Τουρκία, που είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της Χαμάς και το κυβερνόν κόμμα του ΑΚΡ το αδελφοποιημένο τουρκικό κόμμα με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους.
Ακόμα πιο ανησυχητικά είναι τα πράγματα, διότι μια σειρά από κυβερνητικούς και συστημικούς παράγοντες, ακόμα και μέχρι πρότινος «σοβαροί και ευυπόληπτοι» διεθνολόγοι και ακαδημαϊκοί επιδίδονται συστηματικά ως «λαγοί» σε προετοιμασία του ελληνικού λαού για να δεχθεί ανήκουστες προτάσεις, όπως ότι «η Λωζάνη είναι παρωχημένη». Τους έχουμε μάθει όμως. Από τότε που μας έλεγαν ότι «πρέπει η Τουρκία να αποδεχθεί την επαναστρατικοποίηση (σ.σ.!) των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου» ως εάν να έχουν αυτά αποστρατικοποιηθεί.
Πολύ δύσκολες μέρες έρχονται μέσα στο 2024 με βάση τη σπουδή του συστήματος Μητσοτάκη για συμφωνία με την Τουρκία. Και όλοι, κόμματα, οργανώσεις και πολίτες, να είμαστε προετοιμασμένοι.