ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αισθανόμενος ο Γεώργιος κάτι μεταξύ προέδρου ΗΠΑ και βασιλικής οικογένειας αποστέλλει τον αδελφό του (και κύριο σύμβουλό του) Νικόλαο επικεφαλής αντιπροσωπείας στο Ντουμπάι, για να ιδρύσει παράρτημα του ιδρύματος Παπανδρέου που χρηματοδοτείται από το Δημόσιο! ’ξιος ο μισθός τους...

Ο πρόεδρος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χ. Μ. Μπαρόζο και ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, αμφότεροι εντεταλμένα όργανα της αμερικανικής πολιτικής, επισκέφθηκαν διαδοχικά την Κύπρο, με μοναδικό σκοπό να νομιμοποιήσουν την εισβολή του Αττίλα και την κατοχή του 40% της Κύπρου, με την παρουσία τους στο «προεδρικό» μέγαρο του ψευδοκράτους.

Ο Μπαρόζο είναι λογικό να κρατά αυτή τη στάση στο Κυπριακό (και σ’ όλα τα εθνικά μας θέματα), διαψεύδοντας όσους βαυκαλίζονται με τις «ευρωπαϊκές» λύσεις, γιατί προεδρεύει ενός οργανισμού που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου ευρωπαϊκού κεφαλαίου, αλλά ο Μπαν Κι Μουν θα έπρεπε να ντρέπεται, αφού παραβιάζει τις αρχές και τα ψηφίσματα του ίδιου του οργανισμού που εκπροσωπεί.

Σ’ αυτή τη θλιβερή κατάσταση μας έφερε η μειοδοτική πολιτική πολλών κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Κύπρου και σήμερα των Γ. Παπανδρέου και Δ. Χριστόφια. Πιστεύουμε, όμως, ότι ο κυπριακός ελληνισμός, με τη συμπαράσταση όλων των Ελλήνων και όλων των δημοκρατικών ανθρώπων όπου γης, θα ακυρώσει και τα νέα σχέδια των Αγγλοαμερικανών, υψώνοντας άλλο ένα μεγάλο ΟΧΙ, αντίστοιχο εκείνου για το σχέδιο Ανάν επί ημερών του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου.

Μας λένε ότι τα μέτρα είναι «αναγκαία» και πρέπει να καθόμαστε σαν καλά παιδιά να τρώμε τις φάπες εκ Βρυξελών, Αγγλίας, Γερμανίας, Γαλλίας και ΔΝΤ. Μα η ακρίβεια; Η κερδοσκοπία; Οι ανεξέλεγκτες και αναίτιες ανατιμήσεις σε όλα σχεδόν τα είδη και τις υπηρεσίες;

Μας έπρηξαν με τον «ανταγωνισμό» στην αγορά από την εποχή του Ανδριανόπουλου με τις αντλίες που ανεβοκατέβαιναν -θυμάστε;- μέχρι τώρα, που κοινοτικά στελέχη υπόσχονται ότι (όπως στην Ουγγαρία) οι επιχειρήσεις, για να αυξήσουν τον τζίρο, θα ρίξουν τις τιμές. Δηλαδή αφού δε θα μπορεί ο κόσμος να αγοράζει, τι θα κάνουν;

Βέβαια εμείς έχουμε απτά παραδείγματα και πρόσφατα. Πριν ανακοινωθούν τα μέτρα, τα βενζινάδικα έσπευσαν να αυξήσουν τις τιμές. «Ελεύθερη αγορά»! Για τα ολιγοπώλια και τον ψεύτικο ανταγωνισμό, μιλιά! Όμως αυτό συμφέρει τα πολυκαταστήματα ευρωπαϊκών συμφερόντων και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Γιατί, όταν όλες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείσουν, αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, τότε όλοι αυτοί που σήμερα κάνουν «προσφορές» και «υποχωρήσεις» θα μας ξετινάξουν ακόμα περισσότερο, αφού ήδη σήμερα έχουν για μας τις ακριβότερες τιμές απ’ όλη την Ευρώπη, όπως δείχνουν όλες οι έρευνες. Όμως να δούμε τότε πού θα βρουν αγοραστές!

Είναι τόσο αποτρόπαιο πλέον το πρόσωπο που δείχνει η Ε.Ε., ώστε αρχίζουν να ακούγονται φωνές αμφισβήτησής της από χώρους που κανείς μέχρι τώρα δεν μπορούσε να διανοηθεί. Όποιος άνθρωπος διατηρεί στοιχειώδη αυτοσεβασμό αισθάνεται ότι πρέπει να πει μια κουβέντα παραπάνω.

Στο ΣΥΝ, το κατ’ εξοχήν ευρωπαϊστικό κόμμα στην Ελλάδα, στη συζήτηση των θέσεων για το Συνέδριο, ο Π. Λαφαζάνης με ομάδα στελεχών έθεσαν θέμα αποχώρησης της Ελλάδας από την Ε.Ε.!

Ο Τ. Φωτόπουλος, με πολύ καλές πάντα αναλύσεις στην «Ελευθεροτυπία», για πρώτη φορά προτείνει αποχώρηση από την ΟΝΕ!

Το «Παρόν» σε κύριο άρθρο του γράφει στις 7/2/10: «Και εδώ που τα λέμε, χαμένοι είμαστε από την ένταξή μας στο κλαμπ. Γιατί το αντάλλαγμα ήταν ότι έκλεισαν όλες οι βιομηχανίες, τα αγροτικά μας προϊόντα μένουν απούλητα και η μόνη παραγωγή μας είναι οι … εισαγωγές.»

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ’ρις Καζάκος χαρακτηρίζει «τεράστιο οικονομικό και πολιτικό ψεύδος» ότι η χώρα μας κερδίζει από την ένταξη, γράφει για τη σημασία της απώλειας της δασμολογικής κυριαρχίας, του ολοένα αυξανόμενου δανεισμού από τράπεζες, της εκβιαστικής οικονομικής διπλωματίας, τους μύθους της σύγκλισης των μισθών και της εδραίωσης του κοινωνικού κράτους και το κυριότερο: «Ένα μεγάλο μέρος της αύξησης του εξαγωγικού εμπορίου χωρών όπως η Γερμανία στηρίζεται, ακριβώς, στη χρέωση χωρών της κοινής αγοράς, όπως η Ελλάδα, και των λαών τους.»

Θα ακολουθήσουν πολλοί άλλοι από τους επώνυμους, παρότι όλοι αυτοί εξαρτώνται από τα κοινοτικά κονδύλια. [Να περιμένουμε ότι κάποιος απ’ αυτούς θα έχει τη λεβεντιά να υπενθυμίσει ότι το ΑΣΚΕ εδώ και πολλά χρόνια προειδοποιεί για όλ’ αυτά που τώρα αυτοί διαπιστώνουν;] Όσο για τους ανώνυμους, ας τολμήσουν να τους ρωτήσουν με κανένα δημοψήφισμα μήπως και νοστάλγησαν τη δραχμούλα τους!

Η εξέλιξη του δημόσιου χρέους της χώρας είναι αλματώδης μετά την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ και ιλιγγιώδης μετά την ένταξη στην ΟΝΕ. Ο πίνακας και το διάγραμμα είναι εύγλωττα