ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Όταν ψηφιζόταν ο νόμος επικύρωσης του μνημονίου «βοήθειας» Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και Κομισιόν, το ΚΚΕ απαίτησε να ισχύσει η διάταξη του Συντάγματος για 180 (3/5) ψήφους. Είχε δίκιο.

Ο και συνταγματολόγος, όμως, υπουργός ’μυνας Ευάγγελος Βενιζέλος πρότεινε ν’ αναβληθεί η συζήτηση της πρότασης για μετά τις τοποποθετήσεις των κομμάτων επί της αρχής του νομοσχεδίου, ώστε, αν θα συμφωνούσε ο Σαμαράς στο νομοσχέδιο, να δεχθεί η κυβέρνηση τα 3/5 (180 ψήφοι), αν όχι, να υποστηρίξει την άποψη πως αρκούν οι 151!

Θαυμάσια «ερμηνεία» του Συντάγματος και προσαρμογή του στις ανάγκες του Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου… όπως και σε πολλά άλλα ζητήματα, άλλωστε.

Ο πρωθυπουργός δήλωσε στη Βουλή ότι δε συνδέεται η οικονομία με τα εθνικά θέματα και ότι «αποτελεί casus belli για όποιον επιχειρήσει να συνδέσει τα εθνικά με τα οικονομικά θέματα». Η δήλωση αυτή αντιβαίνει ίσως το βασικότερο πρακτικό κανόνα άσκησης της εξωτερικής πολιτικής: η διεθνής ισχύς των κρατών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομική τους ισχύ.

Εδώ και μήνες η κυβέρνηση Παπανδρέου προκαλεί σκόπιμα (βλ. πολιτικό άρθρο) την κρίση δανεισμού μας και την υπαγωγή μας στη μέγγενη των Δ.Ν.Τ.-Ε.Ε., διασύροντας τη χώρα στο εξωτερικό. Την ίδια περίοδο η κυβέρνηση ασκεί εξωτερική πολιτική που συνδυάζει υπερδραστηριότητα και εκκωφαντική αδράνεια. Η υπερδραστηριότητα σε μια δεινή πέριοδο για τη διεθνή θέση της Ελλάδας, με δηλωμένο στόχο τη διευθέτηση ζεόντων και εκκρεμών εδώ και δεκαετίες εθνικών θεμάτων, φαντάζει από υπεραισιόδοξη έως και καταστροφική. Ο συνδυασμός της, όμως, με τη χαρακτηριστική αδράνεια και τις δράσεις στο οικονομικό πεδίο ολοκληρώνει την εικόνα συντονισμένου σχεδίου με ανάδοχο διεκπεραιωτή τη σημερινή κυβέρνηση για διευθέτηση κατά τα γνωστά σχέδια των αμερικανοευρωπαϊκών κύκλων και εις βάρος των εθνικών μας δικαίων. Την ίδια στιγμή που η κοινή γνώμη οφείλει να είναι απασχολημένη με τα οικονομικά μέτρα.

Κυρίαρχο γεγονός αποτέλεσε η σκανδαλωδώς προβεβλημένη από τα Μ.Μ.Ε επίσκεψη Ερντογάν, κατόπιν αυτοπροσκλήσεως(!) και της ανταλλαγής των περίφημων μυστικών επιστολών. Μια επίσκεψη που στόχευε επισήμως στη βελτίωση του κλίματος μεταξύ των δύο χωρών και στην έναρξη μιας νέας εποχής αυξημένης συνεργασίας.

Η επίσκεψη αυτή έπρεπε να είχε ματαιωθεί, λόγω της κλιμάκωσης της τουρκικής προκλητικότητας το προηγούμενο διάστημα: τουρκικές κορβέτες να προσεγγίζουν το Σαρωνικό, να παραβιάζουν τα εθνικά χωρικά ύδατα και να ασκούν κυριαρχία σε ελληνικό χώρο! Οπλισμένα τουρκικά αεροσκάφη να παρεμποδίζουν ελληνικά και ευρωπαϊκά της FRONTEX και να εφορμούν πάνω από Φαρμακονήσι, Αγαθονήσι και Φούρνους. Και ολόκληρες περιοχές στο κέντρο του Αιγαίου να δεσμεύονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα για αεροναυτικές ασκήσεις με ταυτόχρονη έκδοση τουρκικών οδηγιών που στοχεύουν στην εμπέδωση της αυθαίρετης τουρκικής θέσης ότι η έρευνα και διάσωση σε όλο το ανατολικό Αιγαίο, ανατολικά του 25^ου Μεσημβρινού, ανήκει στην ’γκυρα. Η ελληνική απάντηση σε όλα αυτά ανύπαρκτη!! Ταυτόχρονα, η τουρκική προκλητικότητα στηρίζεται, όπως πάντα, στη νατοϊκή–αμερικανική συνδρομή. Το ΝΑΤΟ, με οδηγία του αμερικανού διοικητή του στρατηγείου της Σμύρνης, κήρυξε το Αιγαίο «γκρίζα» ζώνη, αμφισβητούμενης κυριαρχίας. Τουλάχιστον εκεί, το υπουργείο Εθνικής ’μυνας απάντησε επισήμως ότι δεν αποδέχεται αυτή την οδηγία.

Και υπό αυτές τις δυσμενείς συνθήκες όμως, δύσκολα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι η επίσκεψη Ερντογάν θα εξελισσόταν τόσο αρνητικά σε επίπεδο συμβολισμού και περιεχομένου.

Από το πρωτόκολλο της επίσκεψης, με την πρωτοφανή απόδοση τιμών από άοπλο άγημα και την αποφυγή κατάθεσης στεφάνων στο μνημείο του ’γνωστου Στρατιώτη, δηλαδή στα ελληνικά όπλα(!), μέχρι τα ζητήματα που έθεσε, τη φρασεολογία και το ύφος του Τούρκου πρωθυπουργού η επίσκεψη παραπέμπει ευθέως σε επίσκεψη αποικιοκράτη σε αποικία του. Μέχρι και ρητές οδηγίες στην αντιπολίτευση να στηρίξει την κυβέρνηση στην οικονομία έδωσε και στα ΜΜΕ να καλύπτουν τις τουρκικές προκλήσεις σύμφωνα με την τουρκική οπτική! Και ο Παπανδρέου, αφού τον υποδέχτηκε στα αμερικάνικα, έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός που προσπάθησε να καλλιεργήσει επισήμως κλίμα φόβου στον ελληνικό λαό, λέγοντας για πρώτη φορά επισήμως ότι η Ελλάδα ζει υπό το φόβο τουρκικής επίθεσης σε κάποιο ελληνικό νησί!!

Επί του περιεχομένου, το νεοσυσταθέν ανώτατο συμβούλιο συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών με συμμετοχή 10 υπουργών από κάθε χώρα, ουσιαστικά κοινό υπουργικό συμβούλιο και οι συμφωνίες-μνημόνια, υποτίθεται χαμηλής πολιτικής, στην πραγματικότητα όμως κεφαλαιώδους σημασίας για τη διαμόρφωση σχέσεων σε βάθος χρόνου, οδηγούν στην πραγμάτωση του πάγιου αμερικανικού και του πρόσφατου νεο-οθωμανικού οράματος Ερντογάν-Νταβούτογλου για κυριαρχία της Τουρκίας στην περιοχή, που περιλαμβάνει δορυφοροποίηση της Ελλάδας. Στην Παιδεία η ρεπούσεια αναθεώρηση των βιβλίων Ιστορίας καλλιεργεί την ιστορική λήθη και προετοιμάζει γενιές νεοραγιάδων. Στην ’μυνα και τη διπλωματία οι κοινές εκπαιδεύσεις, ασκήσεις και ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ επιτιθέμενου και αμυνόμενου προετοιμάζει τη διάτρητη ελληνική άμυνα και το αμβλυμένο ηθικό των ενόπλων δυνάμεων. Στην οικονομία η εξάρτηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου ενεργειακά και τουριστικά-οικονομικά από τα τουρκικά παράλια, η κατά τυπική παρέκκλιση από τη συνθήκη Σένγκεν και την επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική προσπάθεια διευκόλυνσης εγκατάστασης Τούρκων υπηκόων στα ελληνικά νησιά με συνεργία και τοπικών παραγόντων του παπανδρεϊκού κλίματος (νομάρχης Χίου) δημιουργούν για πρώτη φορά τις προϋποθέσεις για τουρκοποίηση των νησιών.

Ο Ερντογάν έδειξε ότι σε τίποτα δε διαφέρει επί της ουσίας η πολιτική του από αυτή των κεμαλιστών και διέλυσε τις όποιες αυταπάτες. Εξίσωσε τον Τούρκο εισβολέα με τον Έλληνα αμυνόμενο, ζητώντας να καταθέτουν και οι δύο αεροπορίες σχέδια πτήσεων και τα αεροπλάνα να πετούν άοπλα καθώς πετούν εντός του ελληνικού εναέριου χώρου. Εξίσωσε τον ψευδομουφτή της Κομοτηνής με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και έδειξε ανυποχώρητος σε λύση τύπου σχεδίου Ανάν. Η μόνη θετική εξέλιξη, που ήταν η ματαίωση της επίσκεψης Ερντογάν στη Θράκη, μετριάστηκε από την πανηγυρική υποδοχή εκ μέρους του όλης της τουρκοεξαρτημένης ηγεσίας της Θράκης. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο Παπανδρέου αναγνώρισε τη γενναιότητα του Ερντογάν κατά τις διαπραγματεύσεις για το Ανάν, απάντησε σε όλες τις τουρκικές θρασύτατες απαιτήσεις με την πρόταση για συνεργασία για την κλιματική αλλαγή και την ολυμπιακή εκεχειρία(!!) και τα ξενόδουλα ΜΜΕ πανηγύριζαν που η ελληνοτουρκική συνεργασία θα μας κάνει όλους πλούσιους!!

Η κυβέρνηση Παπανδρέου γενικότερα κάνει ό,τι μπορεί για να εξυπηρετήσει τις τουρκικές επιδιώξεις με τη δράση και την αδράνειά της. Αποκλείει πομάκικες εφημερίδες από την κρατική χρηματοδότηση, προσπαθεί να καθιερώσει την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα των μειονοτικών σχολείων πίσω από την τουρκική, για να ρίξει τους Πομάκους και τους Ρομά στην αγκαλιά της Τουρκίας, ενώ σχεδιάζει τον «Καλλικράτη» διχοτομώντας γεωγραφικά τη Θράκη κατά το κυπριακό πρότυπο. Η Γ.Γ. του υπουργείου Παιδείας Θάλεια Δραγώνα διατυπώνει απειλές προς καθηγήτρια μειονοτικού σχολείου στη Θράκη, για να μην ετοιμάσει γιορτή της 25^ης Μαρτίου!! Η κυβέρνηση αδρανεί σκοπίμως μαζί με την κυπριακή, παρότι ενημερωμένες, για την επαναπροώθηση του κανονισμού απ’ ευθείας εμπορίου με τα κατεχόμενα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που θα οδηγήσει σε de facto αναγνώριση του ψευδοκράτους. Ταυτόχρονα, αδιαφορεί για την έντονη τουρκική δραστηριότητα εκμετάλλευσης των πετρελαίων του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου, κατά παράβαση των αντίστοιχων διμερών συμφωνιών και παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, που στόχο έχουν να δημιουργήσουν τετελεσμένα.

Και η ευρύτερη περιφερειακή πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου εκθέτει συνεχώς την Ελλάδα στη διεθνή σκηνή και της μειώνει το κύρος. Η Αλβανία ακυρώνει τη διμερή συμφωνία που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ως επιζήμιας για τα συμφέροντά της. Φαίνεται, αποφάσισε ότι η αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα της επιτρέπει να διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους. Ταυτόχρονα, Αλβανία και Τουρκία υπογράφουν διμερή συμφωνία για εγκατάσταση τουρκικής ναυτικής βάσης σε αλβανικό έδαφος. Η Ρωσία συνεχώς προσεγγίζει οικονομικά και ενεργειακά την ’γκυρα. Οι Σκοπιανοί κατηγορούν την Ελλάδα για κωλυσιεργεία και επιμένουν σε «μακεδονική» προεδρία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο Παπανδρέου γίνεται δεκτός από τον Αιγύπτιο πρόεδρο στο «Ελεύθεριος Βενιζέλος»(!), αφού ο τελευταίος έχει επισκεφτεί εσπευσμένα τον Παπούλια (μήπως για την υφαλοκρηπίδα;). Και η κυβέρνηση υποδέχεται κατά εξόφθαλμη αθέτηση των προεκλογικών εξαγγελιών τους Κινέζους της Cosco, για επέκταση των κινεζικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή που η ’γκυρα προωθεί με συνέπεια τις στρατηγικές της επιδιώξεις και συνεργασίες (Ιράν, Ρωσία, αραβικός κόσμος).

Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και στα εθνικά θέματα δεν έχει την παραμικρή δημοκρατική νομιμοποίηση για τις πράξεις της. Και αποδεικνύει πως δεν εξυπηρετεί ελληνικά συμφέροντα. Η ελληνικός λαός αυτή τη δύσκολη ώρα οφείλει να είναι ενωμένος και, με φρόνημα υψηλό, να αγωνιστεί για τη ματαίωση όλων των σχεδίων που στη μέση της οικονομικής κρίσης στοχεύουν να αφήσουν πίσω τους τετελεσμένα εις βάρος των εθνικών συμφερόντων.

Δεν πρόλαβε να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νέος νόμος του Λοβέρδου 3846/2010 (ΦΕΚ 66 Α/11.5.2010), που αφορά τις εργασιακές σχέσεις και ορισμένα ασφαλιστικά θέματα, και ψηφίσθηκε στη Βουλή στις 6-5-2010 ο οιονεί κατοχικός νόμος ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ-Γ. Παπανδρέου που επιβάλλει νέα μεσαιωνικά δεσμά στους εργαζόμενους.

Ο νόμος Λοβέρδου, ο 3846/2010, έχει στόχο να νομιμοποιήσει πρακτικές που ήδη χρησιμοποιούν οι εργοδότες, που το ΠΑΣΟΚ αποκήρυττε μετά βδελυγμίας προεκλογικά.

Οι πιο σημαντικές ρυθμίσεις του νόμου αυτού είναι: α) Οι διαθεσιμότητες των εργαζομένων επιτρέπονται τρίμηνο παρά τρίμηνο, δηλ. ένα τρίμηνο σε διαθεσιμότητα, ένα τρίμηνο όχι κ.ο.κ. β) Επιτρέπει την εκ περιτροπής απασχόληση μέχρι 6 μήνες το χρόνο καθώς και την κατάτμηση της άδειας σε περισσότερες των δύο περιόδων διάρκειας 5 έως 12 ημερών. γ) Το μπλοκάκι (σύμβαση έργου) υποτίθεται ότι θα ισχύει μέχρι 3 συνεχόμενους μήνες και μετά θα μετατρέπεται σε σύμβαση ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Φυσικά τίποτε δεν εμποδίζει τον εργοδότη ν’ απολύει πριν από το τρίμηνο τον εργαζόμενο με μπλοκάκι και να τον επαναπροσλαμβάνει την επόμενη μέρα πάλι με μπλοκάκι. δ) Νομιμοποιεί την ενοικίαση εργαζομένων από εταιρείες προσωρινής απασχόλησης (Ε.Π.Α.) σε άλλο εργοδότη, υποτίθεται για έκτακτες, πρόσκαιρες και εποχικές ανάγκες, παρόλο που αυτός μπορεί να προσλάβει εργαζόμενους για ορισμένο χρόνο ή και για μερική απασχόληση, και μάλιστα με ατομική και όχι συλλογική σύμβαση. Δηλ. πριμοδοτούνται οι δουλέμποροι και θεσμοθετείται εργασιακή σχέση δουλέμπορου και δούλου. ε) Πρακτικά μηδενίζει τις υπερωρίες με τη, λεγόμενη, διευθέτηση του ωραρίου εργασίας, με την οποία επιτρέπει στους εργοδότες μέχρι 4 μήνες να αυξάνουν το νόμιμο ωράριο κατά 2 ώρες χωρίς πρόσθετη αμοιβή, είτε με μείωση ωραρίου σε άλλη χρονική περίοδο είτε με ρεπό. Όπως είναι γνωστό, πολλοί εργοδότες ούτε αυτό τηρούν. Εργαζόμενοι, ακόμη και μειωμένου ωραρίου, δουλεύουν 10 και 12 ώρες χωρίς αποζημίωση υπό το φόβο της απόλυσης.

Τα όποια θετικά υπέρ των εργαζομένων που προβλέπει ο νόμος είναι εύκολα καταστρατηγήσιμα από τους εργοδότες, αφού προϋποθέτουν μηχανισμούς ελέγχου (επιθεώρηση εργασίας), που μονίμως απουσιάζουν, λόγω «έλλειψης προσωπικού», ενώ οι εργοδότες λειτουργούν ανεξέλεγκτα.

Ο τρίτος γύρος

Μετά το Σύμφωνο «σταθερότητας και ανάπτυξης», που είχε υποβάλει τον Ιανουάριο του 2010 η κυβέρνηση στην Κομισιόν, και τα συμπληρωματικά μέτρα το Φεβρουάριο (βλ. «Ε» φύλλο 133), ο υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε στο τέλος Απριλίου τη «συμφωνία» ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ-Γ. Παπανδρέου για το «μηχανισμό στήριξης». Για τα εργασιακά είπε :

Με απλά λόγια δηλ. οι νέοι, και όχι μόνο, αν ποτέ βρούν δουλειά, θα δουλεύουν με 400 έως 500 ευρώ. Θα δουλεύουν χωρίς ωράρια και υπερωρίες. Δε θα παίρνουν αποζημίωση, αν απολυθούν. Όπως φαίνεται, σύντομα θα χάσουν το 13^ο και το 14^ο μισθό και είναι αμφίβολο αν θα φθάσουν στη σύνταξη. Επαναφέρουν το καθεστώς μαθητείας (STAGE) για ανέργους νέους κάτω των 24 ετών με το 80% του κατώτατου μισθού ή ημερομισθίου, ενώ τις ασφαλιστικές εισφορές θα πληρώνει ο ΟΑΕΔ, δηλ. εμείς.

Το ερώτημα είναι αν αυτή η τραγωδία της εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, που του επιφύλαξε η κατοχική κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, εκτός από τη διασφάλιση των κερδών των δανειστών και των ντόπιων υπηρετών τους, θα βοηθήσει τη χώρα. Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική. Ο φιλελεύθερος μύθος, ότι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας εξασφαλίζεται μόνο με τη συμπίεση του εργατικού κόστους, είναι παραπλανητικός.

Στη χώρα μας ακόμη και τα εισαγόμενα προϊόντα από άλλες χώρες της ΕΕ, που είναι ανταγωνιστικότερες, πωλούνται ακριβότερα. Το πρόβλημα των υψηλών τιμών οφείλεται στο σκληρό γερμανικό ευρώ, που μας αφαιρεί το δικαίωμα της υποτίμησης, που θα μας έκανε ανταγωνιστικότερους, π.χ στον τουρισμό, για τον οποίο χύνονται κροκοδείλια δάκρυα. Οφείλεται επίσης στα δυσθεώρητα κέρδη που, στο όνομα του δήθεν ελεύθερου ανταγωνισμού, παραμένουν τελείως ανεξέλεγκτα υπό την προστασία των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων και οργανισμών. Γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι στη χώρα μας οι θυσίες των εργαζομένων στο Μολώχ του κέρδους όχι μόνο είναι αναποτελεσματικές, αλλά και οδηγούν στην πλήρη χρεοκοπία. Συνειδητά επέλεξαν την εξαθλίωσή μας, επειδή είμαστε ατίθασοι και θέλουν να μας τιμωρήσουν και να μας καθυποτάξουν.

Είναι γνωστή η απόφαση της Ε.Ε. για το απ’ ευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα. Δεν είναι γνωστό, όμως, ότι η κυβέρνηση του κ. Χριστόφια και η επίτροπος κ. Αντρούλα Βασιλείου (δε συζητούμε για την κ. Δαμανάκη), που συμμετείχε στη συνεδρίαση, απέκρυψαν από τον κυπριακό λαό ότι ετοιμάζεται μια τέτοια απόφαση, τον αιφνιδίασαν και δεν του επέτρεψαν να κινητοποιηθεί, μήπως και την αποτρέψει.

Στο κύμα των επικρίσεων ανέλαβε να απαντήσει ο σύζυγος, πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (με τις ψήφους του ΑΚΕΛ, βεβαίως), με το εξής απίστευτο (συνέντευξη στο ραδιόφωνο ΑΣΤΡΑ): «Μα πρέπει να καταλάβετε ότι η Αντρούλα είναι Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν έχει υποχρέωση να ενημερώνει την Κύπρο.»!!

Τέτοιοι άνθρωποι χειρίζονται τα εθνικά μας θέματα!

Ποιος είναι ο κ. Πέτρος Χριστοδούλου, τον οποίο διόρισε ο Γιωργάκης το Φεβρουάριο στη θέση του Γενικού Διευθυντή του ΟΔΔΗΧ (Οργανισμού Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους); Το «ΕΘΝΟΣ» στις 9/5/10 μας ενημερώνει ότι έκανε λαμπρή καριέρα σε διάφορα ευαγή ιδρύματα, μεταξύ των οποίων και η Goldman Sachs. Η «Le Monde» μας ενημερώνει ότι η αμερικανική κεντρική τράπεζα FED ερευνά το ρόλο του κ. Χριστοδούλου στο swap με το οποίο αρχές του 2009 ελληνικό δημόσιο χρέος μεταφέρθηκε στην Εθνική Τράπεζα, χάρη στις τεχνικές συμβουλές της Goldman Sachs και με μεσάζουσα την εταιρεία Titlos, επόπτης της ίδρυσης της οποίας ήταν ο κ. Χριστοδούλου. Οι Times της Ν. Υόρκης γράφουν ότι την πρακτική αυτή ακολουθούσαν από το 2001 οι ελληνικές κυβερνήσεις σε συνεργασία με την Goldman Sachs και ότι μόνο για ένα απ’ αυτά τα επίμαχα swap η Goldman Sachs κέρδισε 300 εκατομμύρια δολάρια σε βάρος του ελληνικού δημοσίου!

Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι για το δημόσιο χρέος μας!