ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η σχολική χρονιά ξεκίνησε (σε κάποια πανεπιστήμια δεν ξεκίνησε ακόμη) με μια μεγάλη κινητοποίηση της εκπαιδευτικής κοινότητας και των τριών βαθμίδων, που αμύνεται για να μην καταρρεύσει και διαλυθεί, υπό την πίεση της «τρόικας» (ΗΠΑ και ΕΕ) και των εντοπίων υποτελών της. ας θυμηθούμε και ας σχολιάσουμε.

Κάθε κοινωνία μέσω της παιδείας προσπαθεί να διαμορφώνει τους πολίτες της έτσι όπως οραματίζεται. Στην Ελλάδα η μόρφωση ως αυτοσκοπός είναι ιδιαίτερο στοιχείο του πολιτισμού μας. Πρόσβαση στην πανεπιστημιακή μόρφωση μπορούσαν να έχουν και παιδιά χαμηλότερων κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων (αν και δεν ανταγωνίζονταν επί ίσoις όρoις), άρα είχαν και πρόσβαση σε όλα τα πολιτιστικά αγαθά και δυνατότητα για κοινωνική ανέλιξη. Αυτή η ιδιαιτερότητα της Eλλάδας, ο δημοκρατικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης, ήταν πάντοτε πολύ ενοχλητική στις άρχουσες ελίτ της Κεvτρoδυτικής Ευρώπης, ιδιαίτερα της Γερμανίας, όπου η εκπαίδευση είναι καθαρά ταξική, όπου τα παιδιά των εργατών δεν διανοούνται ότι μπορούν να αλλάξουν κοινωνική τάξη και από το δημοτικό σχολείο είχε αποκλειστεί η εισαγωγή τους στα πανεπιστήμια.

'Οταν η Γερμανία θεώρησε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να επιχειρήσει και πάλι την κατάκτηση της Ευρώπης, μέσω της EOK / ΕΕ αυτήν τη φορά, όταν απέκτησε τη δυνατότητα να υπαγορεύει σε κάθε υπουργό της ελληνικής κυβέρνησης την πολιτική που οφείλει να ακολουθήσει, σχεδίασε και υλοποιεί την αντικατάσταση του υπερήφανου και πολιτισμένου ελληνικού λαού από νέες γενιές, που θα της προσφέρουν ημιμαθές, υπερεξειδικευμένο, ευέλικτο και εύκολα αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, χωρίς ταυτότητα και συνείδηση. Η αλλαγή του χαρακτήρα της εκπαίδευσης αποτελεί προϋπόθεση για την αλλοτρίωση του λαού. Εξάλλου, ο αρχιερέας της Νέας Τάξης Χένρι Κίσινγκερ, χρόνια πριν, έθεσε τον στόχο: «Ο ελληνικός λαός είναι ατiθασος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες... τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα... ώστε να μη μαςπαρενοχλεί...». Το σχέδιο είχε ήδη μπει σε εφαρμογή γύρω στο 1980. Τώρα απλώς οι διαδικασίες επιταχύνονται. Επιστρατεύονται όλοι.

«Γ...ώ την τέχνη σας, τη χώρα σας και τον πολιτισμό σας», έγραψαν στον τοίχο Πνευματικού Κέντρου κάποιοι που πλασάρονται ως «αναρχικοί» ή «αντιεξουσιαστές». Από κοντά και το «αντίπαλον δέος», οι Χρυσαυγίτες, με τον (μη) πολιτισμό που εκπέμπουν. Και με την εγκληματική συμπεριφορά τους και οι δύο. Μαζί και η αθλιότητα των συστημικών ΜΜΕ. Τρόποι για την αλλαγή του χαρακτήρα της εκπαίδευσης είναι ο κατακερματισμός των αντικειμένων και η υπερεξειδίκευση. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τόση πρόσβαση σε πληροφορία και τέτοια έλλειψη μόρφωσης. Αποθεώνεται ο ατομικισμός και εκλείπουν ο ανθρωπισμόςκαι η αλληλεγγύη, η εθνική και κοινωνική συνείδηση. Ο βαθμός επιρροής του σχολείου μειώνεται.Έχουμε σχολεία πολλών τύπων - ταχυτήτων, υποχρηματοδότηση, εξευτελιστικούς μισθούς, αύξηση ωραρίου, αξιολόγηση που δεν αποσκοπεί σε βελτίωση αλλά απλώς σε κατατρομοκράτηση, απολύσεις μονίμων καθηγητών και αντικατάστασής τους από ωρομίσθιους (τρομαγμένους και πειθήνιους), και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Οι εύποροι μαθητές οδηγούνται στην ιδιωτική εκπαίδευση και οι οικονομικά αδύναμοι απλώς στο πουθενά.

Η παιδεία και ο πολιτισμός ενός λαού είναι η αφετηρία του, η Ιστορία του και η δυνατότητα του να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, να κατανοεί τον άλλο, να αλλάζει, να προοδεύει. Η εθνική και κοινωνική μας απελευθέρωση, όρoς για την επιβίωσή μας, εμπεριέχει την ανόρθωση και τον αναπροσανατολισμό της παιδείας.

Δημοσιεύτηκε στο "ΠΑΡΟΝ" 20/10/2013

Υπενθυμίζουμε ότι η ΧΑ (και τα συναφή) είναι δημιούργημα ειδικού σκοπού αυτών που μας επέβαλαν τη νέα Κατοχή, οι οποίοι δήθεν ανησυχούν για έναν κίνδυνο που οι ίδιοι κατασκεύασαν και συντηρούν. Η νεοναζί κ. Μέρκελ με την παρέα τnς (ΕΕ και ΔΝΤ, δηλαδή ΗΠΑ) ανησυχούν για τη γιγάντωση του παλαιοναζί κ. Μιχαλολιάκου! Οσοι, λοιπόν, σήμερα στην Ελλάδα ανάγουν την αντιμετώπιση του ναζισμού σε ζήτημα αιχμής, απλώς αφήνουν περίπου ανενόχλητη τη νέα Κατοχή. Όσοι «χτυπούν» τη ΧΑ με τους δικούς της τρόπους, περιφρονώντας Σύνταγμα και νόμους (διακοπή χρηματοδότησης, «δεν απαντώ σε ερωτήσεις και επερωτήσεις της ΧΑ» κ.λπ.) αποδιαρθρώνουν μεν τις οργανώσεις τη, δεν μετακινούν όμως τους ψηφοφόρους τnς. Πολύ περισσότερο αφού δεν εκλείπουν τα αίτια που τη γιγάντωσαν (Μνημόνια, λαθρομετανάστες, διαφθορά και απαξίωση πολιτικών κ.λπ.). Βεβαίως στη δημοκρατική Ελλάδα κάθε εγκληματική πράξη πρέπει να τιμωρείται ταχύτατα και παραδειγματικά, αλλά το φρόνημα δεν διώκεται! Το οποιοδήποτε φρόνημα! Μήπως, τότε, προέχει ο αγώνας εναντίον του Μνημονίου «και μετά βλέπουμε»;Ή, μήπως, είναι όλοι ίδιοι (μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί), όπως ισχυρίζεται το ΚΚΕ; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το ΑΣΚΕ, που δεν μπόρεσε για οικονομικούς λόγους να πάρει μέρος στις προηγούμενες εκλογές, κάλεσε τους φίλους του να ψηφίσουν τα αντιμνημονιακά κόμματα. Προειδοποίησε, όμως (και σήμερα προειδοποιεί), ότι κατάργηση των Μνημονίων εντός ΕΕ και ευρώ (όπως διακηρύσσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ) είναι αδύνατη, ότι η επικράτηση αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων δεν σημαίνει υποχρεωτικά μια ευοίωνη εξέλιξη.

Οφείλουμε να επαναλάβουμε ότι (κατά τη γνώμη μας και μακάρι να διαψευστούμε) η ηγετική ομάδα που έχει επιβληθεί στον ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί την πολιτική κύκλων του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, που εκφράζονται από τον Ομπάμα. Το Μνημόνιο δεν ήρθε εξ ουρανού, αλλά ως αποτέλεσμα τnς βαθιάς εξάρτησης τnς πατρίδας μας, που γίνεται όλο και πιο καταστροφική και από το 2010 παίρνει τη μορφή Kaτoχής με τα Μνημόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ αρνούνται ότι σήμερα έχουμε Κατοχή!

Μια επικράτηση αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων μπορεί να δημιουργήσει μια δυναμική απελευθέρωσης, εφόσον υπάρχει ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα και, ειδικότερα, ένα κίνημα εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσnς, στο οποίο θα προσχωρούν συνεχώς δυνάμεις απ' όλο το πολιτικό φάσμα, Κυρίως το αντιμνημονιακό. Στην αντίθετη περίπτωση, μια ανιιμνημονιακή κυβέρνηση εντός ΕΕ και ευρώ δεν θα μπορέσει (και πιθανότατα δεν θα θελήσει καν) να πάρει κανένα φιλολαϊκό μέτρο. Θα το απαγορεύουν οι δανειστές, που θα εκβιάζουν ότι δεν θα δώσουν την επόμενη δόση, την οποία πάντοτε θα χρειαζόμαστε, εφόσον δεν αποχωρούμε από την ΕΕ και το ευρώ, γιατί θα παραμένει σφιχτή η θηλιά του χρέους. Τότε η αντιμνημονιακή κυβέρνηση θα φθαρεί ταχύτατα και θα εμφανιστούν δικαιωμένοι οι μνημονιακοί, που θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι «πάνω που ολοκληρώναμε το πρόγραμμα σταθεροποίησης και θ' αρχίζαμε την ανάπτυξη, ήρθε ο Τσίπρας και τα διέλυσε όλα»! Που σημαίνει άλλα πολλά χρόνια Κατοχής!

Αρα η ελληνική κοινωνία σήμερα δεν έχει ανάγκη από ένα αντιμνημονιακό μέτωπο. Άλλωστε, τώρα πια ακόμη κι αυτοί που ψήφισαν τα Μνημόνια (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ) δηλώνουν αντιμνημονιακοί. Αυτό που σε κάθε περίπτωση απαιτείται είναι ένα ισχυρό κίνημα εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, το οποίο, ακόμη κι αν δεν μπορέσει άμεσα να διεκδικήσει την εξουσία, θα μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις.

Αλλά περί αυτού, όσοι πιστοί, θα τα ξαναπούμε.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΑΡΟΝ 3/11/2013

Το … κομμουνιστικό ΑΚΕΛ ως κυβέρνηση (2008-2013) έκανε απαράδεκτες και πρωτοφανείς υποχωρήσεις προς τους Τούρκους. Ένα τέτοιο κόμμα είναι φυσικό να είναι βουτηγμένο στη ρουσφετολογία και τη διαφθορά.

Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση Χριστόφια επέτρεψε παράνομα τη μεταβίβαση ακινήτου που ανήκε σε τουρκοκύπριο στον πρόεδρο του ποδοσφαιρικού σωματείου «Αλκή», που ανήκει στο ΑΚΕΛ, έναντι 1,5 εκατομμυρίου ευρώ, ο οποίος αμέσως μετά το πούλησε στο Ταμείο Συντάξεων της κρατικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών (Cyta) έναντι 24 εκατομμυρίων ευρώ! Κέρδος 22,5 εκατομμύρια ευρώ! Από αυτά μόνο 234.000 ευρώ πήγαν επισήμως στα ταμεία του κόμματος και πολλά άλλα σε μίζες συνδικαλιστών και μελών του Δ.Σ. της Cyta. Διερευνώνται καταγγελίες για μίζες και σε υψηλόβαθμα στελέχη του ΑΚΕΛ, δύο από τα οποία έχουν ήδη συλληφθεί.

Η ηγεσία του άλλου μειοδοτικού κόμματος, του ΔΗΣΥ του Ν. Αναστασιάδη, δεν πρόλαβε να πάρει την εξουσία και στενός συγγενής του Προέδρου φυγάδευσε τεράστια χρηματικά ποσά στο εξωτερικό την παραμονή της κατάρρευσης των τραπεζών!

Η τούνα (ο τόνος) είναι ένα μεγαλόσωμο (εκατοντάδων κιλών) ψάρι, μεγάλης εμπορικής αξίας, που υπάρχει σε αφθονία στις ελληνικές θάλασσες και μέχρι το 1998 ήταν ένα σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν της πατρίδας μας, με μεγάλη ζήτηση στις αγορές της Ιαπωνίας (φτιάχνουν το σούσι), του Καναδά κ.λπ. Μέχρι το 1998 η Ελλάδα ήταν η δεύτερη χώρα της Ευρώπης σε εξαγωγές τούνας, με τα έσοδα μόνο από την Ιαπωνία να ξεπερνούν τα 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Το Νοέμβριο του 1998 στο Βίγκο της Ισπανίας ορίστηκαν οι ποσοστώσεις στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για την αλίευση της τούνας. Στην Ελλάδα επιβλήθηκε ποσόστωση 1,77% (επί συνόλου 26.000 τόνων αλιευμάτων της Μεσογείου), η μικρότερη σε χώρα μέλος, στην Ισπανία 35%, που δεν το καλύπτει ποτέ, στη Γαλλία 37%, στην Ιταλία 20%! Το 2007 η Μάλτα αλίευσε 355 τόνους και η Ελλάδα 287! Στο Βίγκο η Ελλάδα δεν παραβρέθηκε (κυβέρνηση Σημίτη!), παρότι είχε προσκληθεί!

Το αποτέλεσμα είναι οι Τούρκοι να ψαρεύουν τούνες στο Αιγαίο σχεδόν χωρίς ανταγωνισμό και κάποιοι Έλληνες ψαράδες να τις ψαρεύουν παράνομα, να τις πουλούν παράνομα (και αφορολόγητα, βεβαίως) σε εμπόρους στην Τουρκία (ανάμεσα στους εμπόρους και Έλληνες, που έχουν εγκατασταθεί εκεί γι’ αυτό το σκοπό) και στη συνέχεια η Τουρκία να τις εξάγει στην Ιαπωνία ως τουρκικές! Όλ’ αυτά συμβαίνουν όταν επίτροπος Αλιείας της Ε.Ε. είναι η (διαβόητη, πλέον) Μ. Δαμανάκη, διορισμένη από τον αλήστου μνήμης Γιωργάκη.

Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ οι επίτροποι της Ε.Ε. είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν «υπερεθνικά» και να μην ευνοούν τη χώρα από την οποία προέρχονται. Στην πράξη όλοι λειτουργούν υπέρ της Γερμανίας και των άλλων πλουσίων χωρών και σε βάρος των φτωχότερων και ιδίως της Ελλάδας. Ακόμη κι όταν (ή ιδίως όταν;) ο επίτροπος προέρχεται από την Ελλάδα!

Όταν η ίδια η Ε.Ε. αναγνωρίζει ότι οι λαοί των κρατών μελών δεν την εμπιστεύονται, οι «δικοί μας» πολιτικοί εξακολουθούν να αναμασούν τα περί μονόδρομου.

Σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο, μεταξύ 2004 και 2012 ο αριθμός των πολιτών που δεν εμπιστεύονται την Ε.Ε. έχει αυξηθεί στη Μ. Βρετανία από 47% σε 75%, στην Πολωνία από 27% σε 46%, στη Γερμανία από 42% σε 61%, στη Γαλλία από 40% σε 56%, στην Ιταλία από 27% σε 62% και στην Ισπανία από 27% σε 72%! Το «Βήμα» της 3/11/13, που αναφέρει τα στοιχεία, αποφεύγει να γράψει τα ποσοστά για την Ελλάδα.

Η άρση της εμπιστοσύνης των λαών προς την Ε.Ε. δεν οδηγεί πάντοτε τους πολίτες προς μια προοδευτική-απελευθερωτική κατεύθυνση. Ειδικά σ’ αυτή τη φάση έχουν καταφέρει να οδηγήσουν μεγάλο μέρος από τους εξοργισμένους πολίτες προς ακροδεξιά ή λαϊκιστικά κόμματα. Το φαινόμενο αυτό ας προβληματίσει τους δημοκρατικούς πολίτες. Πάντως, έστω κι έτσι, έγινε το πρώτο βήμα.</di