ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κείμενο σε pdf

Είναι φυσική και αναμενόμενη η πάνδημη συμπαράσταση των Ελλήνων πολιτών στην, επιτέλους, αποφασιστική κινητοποίηση της Ελληνικής πολιτείας στην απόπειρα εισβολής της, εκούσιας ή ακούσιας, εμπροσθοφυλακής των Τουρκικών δυνάμεων στη χώρα μας. Και οι υστερικές φωνασκίες του εσωτερικού (συνειδητά ή ασυνείδητα) εχθρού την καθιστά, πιο έκδηλη και πιο αποτελεσματική(...), παρά τον περίεργο παροξυσμό κατά του κορονοϊού...

Γεννιούνται όμως πολλά ερωτήματα, διερευνητικά των πιθανοτήτων να συνεχιστεί η αποφασιστική αμυντική στάση στην ενδεχόμενη πιο απροκάλυπτη τουρκική επίθεση, παρόλο που η δυναμική αντίστασης που ήδη δημιουργήθηκε πολύ δύσκολα μπορεί να ανακοπεί.

- Πώς και αποφάσισε ξαφνικά η Κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη να αλλάξει τακτική, ενώ μέχρι τώρα μιλούσαν για «διαύλους επικοινωνίας», για «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης» (!), για την επιδίωξη «πολυπολιτισμικής κοινωνίας»(!!), για λύση του δημογραφικού προβλήματος (ωσάν γνήσιοι συριζαίοι!) μέσω των επήλυδων ; Τι μεσολάβησε ;

- Μήπως η βιασύνη του «παρανοϊκού Ερντογάν» να διερευνήσει αν ισχύουν οι «υποσχέσεις» των διατλαντικών συμμάχων του ότι, αν παραιτηθεί των νοτιανατολικών ονείρων του, θα του επιτρέψουν την επέκτασή τους στα δυτικά...;

- Μήπως, το πιθανότερο, τα γεγονότα στη Λέσβο και τη Χίο, που έδειξαν ότι οι Ακρίτες μας συνειδητοποίησαν τον κίνδυνο σταδιακής... τουρκοποίησής τους, και η αποφασιστική στάση του περιφερειάρχη Κ. Μουτζούρη, του πρώτου αιρετού άρχοντα που εκφράζει πλήρως τις αγωνίες αυτών που εκπροσωπεί ;

- Μήπως ο φόβος να εκφράσει ανοικτά ο Α. Σαμαράς τον κίνδυνο της λαθρομετανάστευσης, που πρώτος και μόνο αυτός την ονόμασε με το πραγματικό όνομά της ;

-  Ή μήπως κάτι άλλαξε, πράγματι, στο πώς βλέπουν (και στο τι προσβλέπουν από) την Τουρκία οι μέχρι τώρα σύμμαχοί της (πλην, φυσικά, της πάντοτε ανθελληνικής Γερμανίας), «κουρασμένοι» από τα καμώματά της και την ιστορία της;

Οπως κι αν έχει, η προϊστορία του Κυρ. Μητσοτάκη και η ιστορία όλων όσων διόρισε σε όποια καίρια θέση ο ίδιος, κάνουν όλους να στέκονται επιφυλακτικοί, τουλάχιστον..., για τις μελλοντικές κινήσεις του ίδιου και των προστατών του.

Ευχόμενοι για το καλύτερο και για διάψευση των παραπάνω επιφυλάξεων, ας έχουμε ως παράδειγμα το τι επέτυχαν ήδη και πώς αντιδρούν «τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου και η Θράκη»!