Τα «περίεργα» στα εθνικά μας θέματα
Ολοένα και συσσωρεύονται τα «περίεργα» στα εθνικά μας θέματα. Δημοσιεύματα για μερική αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και του Εβρου στα πλαίσια της «νέας δομής» των Ε.Δ. δε διαψεύδονται, όταν η Τουρκία ζητά την αποστρατικοποίηση όλων των νησιών και αμφισβητεί την κυριαρχία μας σε 18 απ’ αυτά, ενώ βάζει και θέμα Θράκης. Είναι η υπακοή στα αμερικανογερμανικά κελεύσματα για μείωση του «στρατιωτιωτικού αποτυπώματος» (!) Μόνο της Ελλάδας προφανώς. Ολα αυτά μας θυμίζουν την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο με απόφαση της χούντας το 1967, που διευκόλυνε την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή της μισής Κύπρου το 1974.
Ο Μητσοτάκης αν πίστευε ότι δεν θα είχε εσωκομματικό πρόβλημα θα ήταν ακόμη ενδοτικότερος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ξεσκολισμένος σ’ αυτά, δε διαφωνεί. Εμμεσα με την «αντιπολίτευσή» του τον αβαντάρει.
Εσπευσε ο Μητσοτάκης να μιλήσει για «μείζονα διαφορά» με την Τουρκία, χωρίς να διευκρινίσει ποιες είναι οι «ελάσσονες». Θα είναι ουτοπία να πιστέψουμε ότι θα απαιτούσε, τουλάχιστον, την άρση του Casus Belli για τα 12 μίλια και την υπογραφή της ισχύος του Δικαίου της θάλασσας από την Τουρκία, προκειμένου να ξεκινήσουν οι διερευνητικές, που ασμένως προσβλέπουν Αμερικανοί και Γερμανοί για να «εξευμενίσουν» την Τουρκία.
Οσο για τις «κυρώσεις της Ε.Ε.» στην Τουρκία «φρόντισε» η προαιώνια «φίλη» Γερμανία, που ιστορικά έχει πολλαπλά καταστρέψει την Ελλάδα.
Αυτή η Ε.Ε θα προασπίσει τα εθνικά μας συμφέροντα, όπως μας έλεγε τότε ο αείμνηστος ; Η Ελλάδα κινδυνεύει να συρρικνωθεί εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά όσο παραμένει εκεί.
Κι από κοντά ο Πομπέο με την επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη, το όνειρο των ΗΠΑ για πρωτεύουσα των Βαλκανίων, με πρώτο βήμα τη «Βόρεια Μακεδονία» (εξ ου και η «ιστορική» συμφωνία των Πρεσπών που είχε εκ προοιμίου αποδεχθεί ο Μητσοτάκης και που προκάλεσε τόση ταραχή στη ΝΔ ). Οι συνομιλίες στην Κρήτη απ’ ευθείας με το Μητσοτάκη (χωρίς τον καραμανλικό Δένδια) είναι σφόδρα πιθανό να αφορούν κρυφές «συμφωνίες», που σύντομα θα φανούν. Στόχος των ΗΠΑ είναι να κρατήσουν την Τουρκία μακριά από τη Ρωσία, ακόμη και με θυσία της Ελλάδας του «δεδομένου και αξιόπιστου» Μητσοτάκη. Αυτά μας θυμίζουν τη συνάντηση του πατρός Μητσοτάκη με τον τότε αμερικανό πρέσβυ Τάλμποτ το 1965 για την πτώση του Γ. Παπανδρέου και την άνοδο των αποστατών.
Οσο υπάρχουν ενδοτικές ηγεσίες τύπου Μητσοτάκη-Τσίπρα οι κίνδυνοι συρρίκνωσης της Ελλάδας ελλοχεύουν. Οι καιροί ου μενετοί.