Η «ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ»
Πριν αλέκτορα φωνήσαι κατέρρευσαν οι μύθοι και τα κατασκευασμένα στερεότυπα των εγχώριων ευρωπαϊστών, ιδιαίτερα των κυβερνητικών, για τη «μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια» (το κατά κ. Τσίπρα κοινό μας σπίτι) που διέπεται από τις αρχές της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και του ορθού λόγου. Για το ότι η δημοκρατία στην Ευρώπη δεν εκβιάζεται, όπως αρέσκεται να αναφωνεί ο κ. Τσίπρας που μας έλεγε και για εκείνη τη συμμαχία των χωρών του Νότου της Ε.Ε. που θα αντιτασσόταν στο γερμανικό βόρειο συνασπισμό... Αφέλεια ή κοροϊδία ;
Προσπαθεί εναγωνίως η κυβέρνηση να μας πείσει ότι οι «εταίροι» θα συμφωνήσουν, επειδή θα πεισθούν από τα λογικά της επιχειρήματα, θα σεβασθούν την εκλογική ετυμηγορία του ελληνικού λαού και θα φοβηθούν την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Τώρα αποκαλύπτεται ότι στο βωμό μιας πρόσκαιρης συμφωνίας θυσιάζει το κυβερνητικό πρόγραμμα, όπως αυτό αποτυπώθηκε στις προγραμματικές δηλώσεις.
Ο «έντιμος συμβιβασμός», που θα υπέγραφε ασμένως, όπως δήλωσε, ο κ.Βαρουφάκης στο περιβόητο σχέδιο Μοσκοβισί, μεταξύ άλλων περιελάμβανε :
«Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται ότι <... > θα διασφαλίσει ότι οποιοδήποτε νέο μέτρο δεν θα αναστρέφει υπάρχουσες δεσμεύσεις και ότι θα έχει πλήρη χρηματοδότηση. Θα απέχει από μονομερείς ενέργειες και θα εργαστεί σε στενή συνεννόηση με τους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους <...> Η Ελλάδα θα σεβαστεί πλήρως τις δεσμεύσεις της στους εταίρους, για να διασφαλίσει υγιή και βιώσιμα δημόσια οικονομικά, επιτυγχάνοντας και στη συνέχεια διατηρώντας μεγάλα (sizeable) πρωτογενή πλεονάσματα<...> Την ίδια στιγμή, οι ελληνικές αρχές επανέλαβαν την ξεκάθαρη δέσμευση τους να τιμήσουν τις υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους.»
Αφού οι Γερμανοί διαπίστωσαν ότι η πρώτη μεγάλη υποχώρηση έγινε θα εκβιάσουν μέχρι τέλους με τελεσίγραφα, απειλές και προθεσμίες ώστε η κυβέρνηση να παραδοθεί στα μνημόνια τους.
Τι θα απομείνει συνεπώς στην κυβέρνηση; Μήπως να πάρει μέτρα υπέρ της ... ανακούφισης των λαθρομεταναστών ;
Από την άλλη οι μνημονιακοί ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ επιχαίρουν για τη σαδιστική συμπεριφορά των «εταίρων». Ο κ. Σαμαράς, αυτός που υπέγραφε αμέσως ό,τι του ζητούσε η τρόικα ΗΠΑ-Γερμανίας «ανησυχεί» για το «αδιέξοδο με την Ευρώπη», που δημιουργεί ανασφάλεια στις ελίτ που ό ίδιος υπηρέτησε και θέλουν το ευρώ πάση θυσία, των άλλων, όμως, φυσικά.
Είναι πάντως απορίας άξιον γιατί η κυβέρνηση ευνοεί λαϊκές κινητοποιήσεις υπέρ των διαπραγματευτικών της θέσεων, όταν είναι διατεθειμένη να υπογράψει τέτοιους επαίσχυντους όρους. Ετσι πιστεύει οτι θα «πεισθεί» η Γερμανία να συμφωνήσει; Ή (άθελα της) ριζοσπαστικοποιεί τον ελληνικό λαό και έτσι οποιαδήποτε κωλοτούμπα της (δες «έντιμο συμβιβασμό») να έχει δυσβάστακτο πολιτικό κόστος;
Το θετικό σ’ όλα αυτά είναι ότι όλο και περισσότεροι βλέπουν τι είναι πραγματικά η σημερινή Ε.Ε και ολοένα θα πείθονται ότι η παραμονή της χώρας σ’ αυτήν και στο ευρώ της είναι η καταστροφή και όχι το αντίθετο που για δεκαετίες μόχθησαν και μοχθούν να μας πείσουν οι καθε λογής ελίτ με τα ΜΜΕ τους, μηδέ του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα εξαιρουμένου.
Μακάρι όλα αυτά να κινητοποιήσουν τις αντίρροπες δυνάμεις για να συμβάλλουν στην απελευθέρωση της πατρίδας και της κοινωνίας μας από το άγος αυτής της νέας κατοχής που μας έχει επιβληθεί.