Σχεδιάζουν το νέο μνημόνιο. Μόνη ελπίδα η αποφασιστική αντίδραση
Η κυβέρνηση του Α. Τσίπρα κατόρθωσε το ακατόρθωτο. «Διαπραγματευόμενη σκληρά» υπό την καθοδήγηση των εγκάθετων του ΔΝΤ (πρώην «συμβούλων» του ομόσταυλου ακατονόμαστου), φέρνει αποτελέσματα τρισχειρότερα αυτών της προηγούμενης κυβέρνησης (που άλλωστε, αποτελούν εν πολλοίς βασικούς στόχους του ρητού «προγράμματός» της!).
Θα είχε νόημα η τακτική του Τσίπρα, αν απέβλεπε σε «ρήξη» με τους «δανειστές και αποχώρηση από την Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ της (αναγκαία προϋπόθεση για ό,τι θα μπορούσε να επιφέρει κάτι καλό για τη χώρα), πράγμα που δε διαφαίνεται να επιδιώκουν οι ΗΠΑ και που η απομύζηση κάθε αποθέματος, φυσικά, το απέκλειε. Και τώρα που ο πρώτος στόχος, η αναστάτωση της Ευρωζώνης, επετεύχθη, ήρθε η υπερατλαντική «οδηγία», να σοβαρευτεί (!) η κυβέρνηση Τσίπρα και τους άφησε όλους σύξυλους(!) και το σεντόνι των προεκλογικών (και προγραμματικών) υποσχέσεων διάτρητο.
Εν τω μεταξύ και ενώ ο πρωθυπουργός και η παρέα του επιδιώκουν να καταστήσουν όλους τους άλλους υπεύθυνους για το καταστροφικό για την κοινωνία πολιτικό τους φιάσκο, αφού θα τους πιέζουν μέσω των ΜΜΕ με το «καλύτερα μια κακή συμφωνία από τη μη συμφωνία», επιδίδονται με μανία να καταστρέψουν και την Ελλάδα εσωτερικά (παιδεία, λαθρομετανάστες, ασφάλεια κ.λπ) και εξωτερικά με τα «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης!» (ΜΟΕ) με αυτούς που απειλούν ανοικτά, προκλητικά και ανενδοίαστα τη χώρα μας, χωρίς κανένα κόστος…
Μοναδική άμεση ελπίδα, πέρα από τις (αμφίβολες, για την ώρα) λαϊκές αντιδράσεις και τα μικρά κόμματα που θα τις ευνοούσαν, όπως και το ΑΣΚΕ, παραμένουν οι πολλοί που αντιδρούν, μέσα, στο ΣΥΡΙΖΑ, όπως π.χ. το Αριστερό Ρεύμα, που θα πρέπει να αντιταχθούν σύντομα, γιατί το φθινόπωρο θα είναι πλέον αργά.