ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Έχει γίνει πλέον πεποίθηση σ' όλους τους Έλληνες ότι την τελευταία διετία η οικονομική κατάσταση τόσο σε ατομικό όσο και σε εθνικό επίπεδο έχει επιδεινωθεί ραγδαία.

Η ακρίβεια, η ανεργία, η προϊούσα αδυναμία του κράτους να πληρώνει τις υποχρεώσεις του (σε εργαζόμενους, νοσοκομεία, σεισμοπαθείς, ασφαλιστικά ταμεία, αθλητικές ομοσπονδίες κ.λ,π.), η ντε φάκτο κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων και η επιστροφή σε εργασιακό μεσαίωνα, η συνεχής εξαπάτηση με την απόκρυψη των πραγματικών μεγεθών της οικονομίας είναι μερικοί από τους ορατούς λόγους αυτής της πεποίθησης.

Αυτή η πεποίθηση, επίσης, ενισχύεται με το γεγονός ότι τεράστια ποσά διοχετεύονται σε λίγους επιχειρηματίες (ημέτερους εργολάβους, ΜΜΕ κλπ), με δεδομένο ότι αυτοί καρπώθηκαν τη μερίδα του λέοντος από το μεγάλο φαγοπότι του χρηματιστηρίου, καθώς και με την προκλητική χλιδή, τις αφ' υψηλού συμπεριφορές και τις θηριώδεις σπατάλες της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων.

Πολλοί αποδίδουν την ευθύνη αποκλειστικά στη σημερινή κυβέρνηση και ελπίζουν ότι με μια κυβέρνηση της ΝΔ ίσως να καλυτερέψουν τα πράγματα. Αλλη μια ασύγγνωστη πλάνη.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας και το ευρώ

Το ΑΣΚΕ έχει από χρόνια και κατ' επανάληψη αναφερθεί με άρθρα στην «Ε» και αλλού στις επιπτώσεις της ένταξης στην ΕΟΚ-ΕΕ καθώς και της εφαρμογής του ευρώ. Αυτές είναι πλέον επώδυνα αισθητές, ιδιαίτερα από την προσχώρηση μας ως χώρας στο Σύμφωνο Σταθερότητας και στο ευρώ.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας και το ευρώ, που επιβλήθηκε για να μπορεί το μεγάλο κεφάλαιο χωρίς κανένα ρίσκο (πληθωρισμό, υψηλά επιτόκια, διακύμανση νομισματικών ισοτιμιών κ,λ.π.) ν' αποκομίζει τεράστια κέρδη, κυρίως μέσω χρηματιστηρίων και τραπεζών, στηρίζεται στην περιστολή της ανάπτυξης. Δηλ. τα κέρδη δεν επενδύονται για την αύξηση της παραγωγής, αλλά για κερδοσκοπία. Δεν αναδιανέμονται, όπως συνέβαινε πριν (σ' ένα ποσοστό), κι έτσι ακόμη και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα έχουν περιέλθει σε κατάσταση προϊούσας φτώχειας.

Η εφαρμογή του παραλογισμού αυτού πλήττει ακόμη και τις χώρες της Ε.Ε. που το εμπνεύστηκαν και το επέβαλαν (Γερμανία, Γαλλία). Αυτές όμως έχουν ασυλία, όταν παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας (έλλειμμα προϋπολογισμού μεγαλύτερο του 3 %). Η κυβέρνηση, παρ' ότι επιμένει στην τήρηση του, ψηφίζει υπέρ της παραβίασης του από τους Γαλλογερμανούς!!

Η επιλογή της ένταξης μας στην ΕΟΚ από τη μεταπρατική αστική (τρόπος του λέγειν) τάξη σήμαινε ότι η Ελλάδα δε θα αναπτυσσόταν αυτοδύναμα, δε θ'αποκτούσε αυτοτελείς παραγωγικές δομές· ότι θα παραμείνει, δηλ., ο οικονομικός παρίας των άλλων κοινοτικών χωρών και όχι μόνο.

Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Τα πιο σημαντικά αποτελέσματα αυτών των επιλογών είναι:

Συρρίκνωση παραγωγής και εξαγωγών

Οι εξαγωγές μας είναι μικρότερες και από αυτές του Λουξεμβούργου.

Σύμφωνα με το Eurostat to 2001

Η κατάσταση θα επιδεινωθεί με την ένταξη των νέων χωρών στην Ε Ε.

Σύμφωνα με έκθεση του ΚΕΠΕ :

«Η εμπορική θέση της Ελλάδας είναι ήδη δυσχερής. Μέχρι σήμερα ήταν η τελευταία των 15 σε εξαγωγικές επιδόσεις και από το 2004 γίνεται τελευταία των 25. Η αξία των εμπορικών συναλλαγών της Ελλάδας (εξαγωγές και εισαγωγές) είναι η πιο μικρή σε αξία από κάθε άλλο κράτος-μέλος ή υπό ένταξη, ακόμη και χωρών όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που έχουν απορριφθεί σε αυτή τη φάση της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»

Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις όχι μόνο δε βελτιώνουν τις παραγωγικές υποδομές, αλλά συμβάλλουν στην αθρόα εισαγωγή κοινοτικών προϊόντων και καλύπτουν ένα μικρό μέρος των εμπορικών μας ελλειμμάτων. Το 2002 το εμπορικό έλλειμμα ήταν 14,7 δις €, ενώ οι καθαρές κοινοτικές εισροές 3,9 δις €, δηλ. μόλις το 26,5%. Αυτό αφιερώνεται σ' όσους ισχυρίζονται ότι, αν δεν είχαμε τα λεφτά της Ε.Ε., θα πεινάγαμε. Δυστυχώς, λόγω αυτών πεινάμε και θα πεινάσουμε περισσότερο.

Επειδή δεν έχουμε παραγωγή, άρα και στοιχειώδη ανταγωνισμό, παρουσιάζουμε υψηλό πληθωρισμό, λόγω κερδοσκοπίας. Η άνοδος των τιμών είναι υπέρμετρη και οι τιμές υπερβαίνουν ακόμη και αυτές των πλούσιων χωρών της ΕΕ. Εκτός των επιπτώσεων στην ελληνική κοινωνία ο πληθωρισμός μειώνει τις εξαγωγές.

Αυτό έχει προκληθεί από την εφαρμογή του ευρώ, επειδή πλέον δε μας επιτρέπεται να ελέγχουμε εμείς την ισοτιμία του νομίσματος.

Η υπερχρέωση της χώρας

Φυσικό αποτέλεσμα της παραγωγικής συρρίκνωσης είναι ο δανεισμός και το τεράστιο χρέος. Με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (ΥΠΟΙΚΟ, όπως μετονομάστηκε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, για να θυμίζει καλύτερα υπηκόους) το 2002 το χρέος ήταν συνολικά (μαζί με το χρέος των Ενόπλων Δυνάμεων και των εγγυήσεων τρίτων) 187,2 δις € (64 τρις δρχ.), δηλ. 132,4% του ΑΕΠ. Χώρια αυτά που κρύβονται στους περίπου 300 ειδικούς λογαριασμούς, που έχουν συσταθεί, για να μη φαίνονται στον ελληνικό λαό τα πραγματικά χρέη, όπως αποκαλύφθηκαν με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί της δημοσιονομικής διαχείρισης του έτους 2002.

Το ίδιο έτος μόνο για τοκοχρεωλύσια η χώρα πλήρωσε 29,9 δις €, δηλ. το 20 % του ΑΕΠ.

«Ελπίζουμε το 2004 να μειώσουμε το Εθνικό Χρέος κάτω από το 100 % του ΑΕΠ. Αυτή τη φορά πραγματικά», είπε εν τη αφελεία του ο Ακης.

Η κατάσταση θα χειροτερέψει μέσα στην ΕΕ

Η Ελλάδα μέσα στην ΕΟΚ και την ΕΕ, αντί ν' αναπτυχθεί με βάση τα συμφέροντα της ως χώρας και κοινωνίας, αποδιάρθρωσε ακόμη και αυτή την παραγωγική υποδομή που είχε, ώστε από παραγωγός να μετατραπεί σε καταναλωτή των κοινοτικών προϊόντων.

Η μεταπρατική αστική τάξη δεν ενδιαφέρεται να κερδίζει από την παραγωγή, αλλά από τη μεσιτεία. Δεν ενδιαφέρθηκε ούτε καν για στοιχειώδη παραγωγική επένδυση των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων. Το 46,4% αυτών επιστρέφει στους «εταίρους» υπό μορφή εισαγωγών. Τα υπόλοιπα τα μοιράζονται μέσω προγραμμάτων, δημόσιων έργων κλπ.

Απόδειξη όλων αυτών είναι ότι έχουν επενδύσει 6,7 δις € κερδοσκοπικά (χρηματιστήρια, ομόλογα κ.λ.π.) σε διάφορες χώρες. Μάλιστα «ελληνική» τράπεζα (Eurobank) με πληρωμένη καταχώρηση προτρέπει: «Επενδύσεις σε τουρκικές αξίες» (τουρκικά ομόλογα, μετοχές κ.λ.π).

Στα αμέσως επόμενα χρόνια, μετά και την είσοδο των 10 νέων χωρών, οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις θα μειωθούν στο ένα έβδομο των σημερινών, δηλ θα είναι περίπου 0,5 δις €, που είναι αμελητέα μπρος στις τεράστιες δαπάνες της χώρας, που, εκτός των άλλων, θα πληρώνει τα τεράστια χρέη των Ολυμπιακών Αγώνων, επίσημου προϋπολογισμού 4,6 δις € και πολύ μεγαλύτερου πραγματικού.

Αν το 2002 πληρώναμε το 20 % του ΑΕΠ για τοκοχρεωλύσια, τι θα πληρώνουμε μετά το 2004; Το 50 %; Και από πού θα εξοικονομούνται οι πόροι αυτοί; Από μισθούς, συντάξεις, υγιεία, κοινωνική πρόνοια, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, αυξήσεις φορολογίας, ασφαλιστικών εισφορών. Από παντού.

Το ευφυολόγημα ότι, αν φύγουμε από την ΕΕ, θα γίνουμε Αλβανία θα μετατραπεί στο ότι μέσα στην ΕΕ μας οδηγούν ακόμη χειρότερα.

Συνεπώς όσοι πιστεύουν ότι, ψηφίζοντας ένα κόμμα, που αποδέχεται, ακόμη και σιωπηρά, την ΕΕ, θα βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση αυταπατώνται. Λόγω της φύσης της ελληνικής οικονομίας, του καθαρά εμπορομεσιτικού χαρακτήρα της αστικής μας τάξης και της σε ακραίο βαθμό υποτέλειας της πολιτικής μας ηγεσίας οι συνέπειες της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε. είναι βαρύτερες από κάθε άλλη χώρα. Γι' αυτό η λύση προϋποθέτει την αποχώρηση από την ΕΕ όσο γίνεται ταχύτερα.

ΥΣΤΕΡΙΑ ΥΠΕΡΔΑΝΕΙΣΜΟΥ

Δεν είναι μόνο οι ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το 1982 κυρίως, που (μιμούμενες την οικονομική πολιτική του 19^ου αιώνα, που κατέληξε στο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη) δανείζονται αφειδώς, όχι για επενδυτικούς-παραγωγικούς σκοπούς, αλλά για κατανάλωση και κάλυψη της εξυπηρέτησης των προηγούμενων δανείων! Τα τελευταία χρόνια το ίδιο έκαναν και, δυστυχώς, παρά τους προφανείς κινδύνους συνεχίζουν και τώρα εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά. Ανακοινώθηκε από τις τράπεζες ότι κάθε μέρα χορηγούνται 30.000 εορτοδάνεια! Όσο για τις πιστωτικές κάρτες...

Είναι γνωστό και στους πιο αδαείς ότι κάποιος συνάπτει δάνειο, για να κάνει μια επένδυση, που θα το υπερκαλύψει μελλοντικά ή για να καλύψει υπαρκτές ανάγκες, περιμένοντας καλύτερες μέρες. Εκτός από τα δάνεια για αγορά κατοικίας, κανένα από τα υπόλοιπα, που αποτελούν και το μέγα μέρος αυτών, δεν πληρεί αυτές τις προϋποθέσεις. Και εκτός από τις τράπεζες, που θριαμβολογούν για τα, εν πολλοίς παράνομα, κέρδη τους και την ...αγορά που κινείται (!), όλοι οι άλλοι άρχισαν ήδη να αγωνιούν. Πώς θα ξεπληρωθούν αυτά; Δε βρίσκονται ήδη χώροι αποθήκευσης για τα αυτοκίνητα που κατάσχονται και πολύς ήδη λόγος γίνεται για τις σπείρες (που τάχα τώρα τις ανακάλυψαν!) που νέμονται τις κατασχέσεις ακινήτων.

Γιατί όμως ένας τέτοιος παραλογισμός κατέλαβε τόσους πολλούς Έλληνες; Οι λόγοι είναι πολλοί, με κυριότερους την υπερκαταναλωτική νοοτροπία, που καλλιεργεί γενικά το σύστημα του κέρδους, αλλά και ειδικότερα στη χώρα μας για ευκολότερη χειραγώγηση του πλήθους, αλλά και την πραγματική οικονομική δυσπραγία των πολλών, την έξοδο από την οποία δεν επιδιώκουν με πολιτικούς και παραγωγικούς τρόπους, αλλά με μεθόδους ευκολίας και αφέλειας. Η αφύπνιση όμως θα είναι οδυνηρή και όχι μόνο για τα θύματα...