Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η σημερινή κατάληξη των «στοιχημάτων» της ΟΝΕ και του ευρώ αποκαλύπτει κατά τον πλέον οδυνηρό τρόπο την εξαπάτηση του ελληνικού λαού, με τις επικοινωνιακές θριαμβολογίες της «ισχυρής οικονομίας» και των υπονοούμενων οικονομικών παραδείσων.
Αντί της οικονομικής ευημερίας, της αύξησης της ανάπτυξης, της μείωσης της ανεργίας ,του δημόσιου χρέους και του πληθωρισμού συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Η κυβέρνηση, όμως, ακολουθώντας την ίδια μεθοδολογία με άλλους εταίρους της στην Ε.Ε. παρουσιάζει πλέον ψευδή στοιχεία για να μας πείσει ότι όλοι εμείς ζούμε σε άλλη χώρα.
Το χρέος έχει φθάσει τα 56 τρις δρχ., χωρίς να υπολογίζονται τα χρέη για την Αμυνα, τα αφανή χρέη των ΔΕΚΟ και άλλα που κρύβονται πίσω από δαιδαλώδη κονδύλια.
Στον προϋπολογισμό του 2002 είχαν το θράσος να γράψουν ότι το δημόσιο χρέος έπεσε στο 98,6 % του ΑΕΠ από 100 % το 2001. Η EUROSTAT, όμως, βρήκε ότι είναι το 105,7% του ΑΕΠ, δηλ.βρέθηκαν επι πλέον χρέη 2,5 τρις δρχ. Το πραγματικό δημόσιο χρέος εκτιμάται το 2002 στο 117 % του ΑΕΠ και το 2003 στο 118 %.
Απροκάλυπτα πλέον μετέρχονται διάφορα τεχνάσματα για να παρουσιάζουν μειωμένο χρέος, όπως η αγορά ομολόγων από τις Τράπεζες για λίγες μέρες, στο τέλος του έτους, ύψους 400 έως 800 δις δρχ., με τόκους που υπερβαίνουν το ένα δις δρχ.
Παρ ολα αυτά το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού το 11μηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2002 έφθασε τα 2,4 τρις δρχ (7 δις ευρώ), δηλ. 5 % αντί του προβλεπόμενου 3,5 % του ΑΕΠ.
Οι αποκρατικοποιήσεις
Για να καλύψουν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού ξεπουλάνε τις δημόσιες επιχειρήσεις όσο-όσο. Οι μετοχές των ΔΕΚΟ έχουν απαξιωθεί ακόμη και έως το ένα τρίτο της ονομαστικής τους αξίας.
Στον προϋπολογισμό του 2003 προβλέπουν έσοδα 3 % του ΑΕΠ, δηλ 1,1 τρις δρχ. για αποκρατικοποιήσεις, όπως της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, της Ολυμπιακής κ.λπ., δηλ δημόσια περιουσία κάτω από την πραγματική της αξία. Οι αποκρατικοποιήσεις -μετοχοποιήσεις καθιστούν τις επιχειρήσεις αυτές προβληματικές, λόγω της χρηματιστηριακής λογικής να εμφανίζουν κέρδη με αυξήσεις τιμολογίων και συμπιεσμένες δαπάνες με μειώσεις-απολύσεις προσωπικού και περικοπή των αναπτυξιακών επενδύσεων. Τέλος τις καθιστούν ταμειακά ελλειμματικές και τις οδηγούν σε δυσβάστακτο τραπεζικό δανεισμό για κάλυψη των λειτουργικών τους δαπανών..
Ο πληθωρισμός και ευρώ
Διαφήμιζαν ότι με το «σκληρό» ευρώ ο πληθωρισμός θα ήταν .... παρελθόν.Ομως , όπως αναμενόταν, το επιχείρημα αυτό είναι ένα ακόμη ψέμα.
Η μείωση του τζίρου, σε συνδυασμό με τη δυσκολία σύγκρισης των τιμών μεταξύ ευρώ και δραχμών, καθώς και η κατάργηση του κρατικού αγορανομικού ελέγχου, που μας επιβλήθηκε από την Ε.Ε. στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, διευκολύνει την κερδοσκοπία και τις αδικαιολόγητες αυξήσεις των τιμών. Κι όμως αρμόδιος (σ.σ !!) υπουργός...θύμωσε. «Αφήστε τα καλαμπούρια περί ανατιμήσεων».
Θυμίζουμε ότι, όπως είχαμε γράψει σε προηγούμενο φύλλο της «Ε», έχουμε στη διάθεσή μας καθορισμένο ποσόν ευρώ να διαχειρισθούμε (114 δις ). Προβλέψαμε τότε ότι με την πάροδο του χρόνου το ποσόν αυτό θα μειώνεται λόγω των ελλειμμάτων, που δε θ αναπληρώνονται από το δανεισμό. Πριν, λοιπόν, περάσει ένας χρόνος από την εφαρμογή του ευρώ, η νομισματική κυκλοφορία μειώθηκε κατά 12,5 % , σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας.
Η υπερχρέωση
Η υπερχρέωση των νοικοκυριών έχει αυξηθεί δραματικά. Ηδη μόνο η Γιούρομπανκ έχει υπό πλειστηριασμό 2.000 σπίτια, ενώ η Αλφαμπανκ τους τελευταίους μήνες έχει κατασχέσει 25.000 αυτοκίνητα και η Εθνική δεν έχει χώρους για τα κατασχεμένα αυτοκίνητα.
Τα χειρότερα αναμένονται όταν η ραγδαία μείωση των εισοδημάτων των μεσαίων στρωμάτων και η ήδη μεγάλη υπερχρέωση θα οδηγήσει τις Τράπεζες είτε σε χρεωκοπία, είτε σε δραστική άνοδο των επιτοκίων. Τότε βέβαια θα έχει περιέλθει σε ένδεια μεγάλο τμήμα της κοινωνίας με φαινόμενα ακόμη και υποσιτισμού όπως στην λεηλατημένη από το διεθνές κεφάλαιο πλούσια Αργεντινή.
Οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν πειθήνια τις επιλογές της Ε.Ε καταδικάζουν τη χώρα σε κρίση χωρίς διέξοδο, που η οικονομική της πλευρά, μάλιστα, δεν είναι η πλέον σημαντική.
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003