ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μετά από πολύμηνη προετοιμασία, κυρίως από τα ιδιωτικά ΜΜΕ (με τους γνωστούς στόχους και τις φανερές ή αφανείς ιδιοκτησίες και επιρροές), τέθηκε από μερίδα του πολιτικού φάσματος το αίτημα για το χωρισμό εκκλησίας και κράτους, με την ευκαιρία μάλιστα της δρομολογούμενης από τώρα αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος (στην οποία θα αναφερθούμε αναλυτικότερα σε επόμενο φύλλο).

Το ζήτημα (πρόβλημα σοβαρό για πολλούς) είναι πράγματι υπαρκτό. Όμως, όσοι αναφέρονται (θετικά ή αρνητικά) σ’ αυτό δεν έχουν πάντα (ομολογημένα ή ανομολόγητα) τις ίδιες σκέψεις και τους ίδιους στόχους στο μυαλό τους.

Αν ενδιαφέρονται για την κατοχύρωση της Ανεξιθρησκείας, της Ελευθερίας θρησκευτικής ή μη συνείδησης και στο βαθμό που θεωρούν ότι η κρατούσα κατάσταση δημιουργεί προβλήματα ή εμπόδια σ’ αυτήν, έχουν ασφαλώς δίκιο. Το ίδιο το Σύνταγμα, άλλωστε, την κατοχυρώνει.

Αν, αντίθετα, με το χωρισμό εκκλησίας-κράτους εννοούν π.χ. ότι θα περιορίσουν την επιρροή της Ορθοδοξίας, όπως έστω εκφράζεται από την Ελληνική Εκκλησία, στις διάφορες μορφές αυτονομίας της, άλλοι παράγοντες θα επηρεάσουν κυρίως την ενίσχυση ή αποδυνάμωσή της και όχι αυτός καθαυτός ο χωρισμός.

Αν πάλι με το χωρισμό αυτό αποβλέπουν στην αποδυνάμωση ενός, δυνητικά ή πραγματικά, ισχυρού πόλου αντίστασης στην αμερικανο-ευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση-πολτοποίηση (κάτι πολύ πιθανό, αν προσέξουμε ότι οι περισσότεροι θιασώτες του χωρισμού είναι και ένθερμοι υποστηρικτές του κατάπτυστου σχεδίου Ανάν), είναι βέβαιο ότι οι απόπειρές τους θα οδηγήσουν στο αντίθετο αποτέλεσμα.

Η λύση με δημοψήφισμα

Γενικά το ζήτημα-πρόβλημα είναι πολύ πιο πολύπλοκο απ’ όσο θα επέτρεπε μια γρήγορη και επιπόλαιη λύση και γι’ αυτό, πριν από οποιαδήποτε πρόταση λύσης, πρέπει να προηγηθεί σοβαρή και ευρύχρονη συζήτηση, ώστε να φωτιστούν όλες οι πλευρές του και όλες οι δυνατές αντιμετωπίσεις τους. Και, φυσικά, λόγω της μεγάλης σημασίας του θέματος, θα πρέπει η απόφαση να ληφθεί από το σύνολο του ελληνικού λαού με δημοψήφισμα.

Παραδόξως, κάποιοι υποστηρικτές του χωρισμού, ενώ δήθεν κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες, απορρίπτουν τη διενέργεια δημοψηφίσματος για όλα τα σημαντικά ζητήματα και απαιτούν την επιβολή της δικής τους άποψης ασυζητητί, ακόμη κι όταν αποτελούν ελάχιστη μειοψηφία!