ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Σε συμφωνία κατέληξαν τα ανατολίτικα παζάρια μεταξύ της προεδρεύουσας Βρετανίας και της Γαλλίας, με ενδιάμεσο τη Γερμανία, για τον κοινοτικό προϋπολογισμό της περιόδου 2007-2013. Χαρακτηριστικό της συμφωνίας αυτής είναι ότι στις 10 νέες χώρες, που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να «συγκλίνουν» ταχύτερα από τις υπόλοιπες, έδωσαν ψίχουλα, κι αυτές τα δέχτηκαν, και μάλιστα ευχαρίστως, αρκεί να τα έπαιρναν εγκαίρως.

Φυσικά όλα έγιναν με τρόπο που όλες οι κυβερνήσεις να εμφανίζονται στους λαούς τους κερδισμένες. Ο Μπαρόζο πρότεινε προϋπολογισμό 1,14 % του κοινοτικού ΑΕΠ, η προηγούμενη προεδρία του Λουξεμβούργου 1,06% , ο Μπλερ 1,03% και κατέληξαν στο 1,045% (!), δηλ.στα 862,3 δισ. ευρώ για 7 χρόνια. Μεσολάβησαν και οι Αμερικάνοι, που πίεζαν τους κοινοτικούς να καταλήξουν σε συμφωνία, πράγμα που έγινε, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά πόσο ... ανεξάρτητη είναι η Ε.Ε. από τις ΗΠΑ.

Επιβεβαιώνεται η πορεία διάλυσης της Ε.Ε.

Οι 3 μεγάλες χώρες ουσιαστικά απέδειξαν με τη στάση τους, δηλ. με τον περιορισμό κατά το δυνατόν έμμεσα ή άμεσα των χρηματοδοτήσεων και της δικής τους συνεισφοράς, ότι η λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα επισφαλές οικοδόμημα. Πήγαν περίπατο οι περιβόητοι, προπαγανδιστικοί εν πολλοίς, στόχοι της οικονομικής σύγκλισης και της κοινωνικής συνοχής. Επιπλέον ανοιχτό είναι και το θέμα της πλήρους κατάργησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής το 2013, μετά τη συμφωνία της Ε.Ε. με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για κατάργηση των αγροτικών επιδοτήσεων. Έτσι άρχισαν πλέον να συζητούν πού και πώς θα απορροφήσουν τον αγροτικό τους πληθυσμό. Φαίνεται πλέον καθαρά ότι οι κοινές προσδοκίες των εμπνευστών του λεγόμενου ευρωπαϊκού οικοδομήματος έχουν περιορισθεί στο ελάχιστο.

Η Ελλάδα και τα 20,1 δισ.

Με κυβερνητικές θριαμβολογίες ανακοινώθηκαν τα περιβόητα 20,1 δις ευρώ που εξασφαλίσθηκαν για την ερχόμενη επταετία. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται ν’ απορροφηθούν όλα από την Ελλάδα, όπως και με το Γ΄ ΚΠΣ, ονομαστικού ύψους 25 δις ευρώ, από το οποίο έχουν απορροφηθεί μόλις 11 δις ευρώ και απομένουν 14 προς απορρόφηση στο διάστημα 2006-2008. Επίσης, απ’ όσα απορροφούνται τα μισά περίπου διαρρέουν κυρίως σε χώρες της Ε.Ε. υπό μορφή εισαγωγών. Επί πλέον οι εθνικοί φορείς, που ως τώρα έπαιρναν κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, περιορίζονται. Οι φορείς που θα μπορούν να αναλαμβάνουν συγχρηματοδοτούμενα έργα θα πρέπει να είναι πλέον «πιστοποιημένοι» από διεθνή οίκο, προφανώς της αρεσκείας της Κομισιόν και της κοινοτικής γραφειοκρατίας, κάτι που θα περιορίσει ακόμη περισσότερο την περιβόητη απορροφητικότητα. Έτσι και αλιώς, τα κονδύλια αυτά τροφοδοτούν την εοκική φάρα (εργολάβους, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, πανεπιστημιακούς κλπ.), που είναι πια δεδομένη για τους κοινοτικούς, άρα δε χρειάζεται να τη χρυσοπληρώνουν.

Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι δεν καλύπτουν ούτε το 25% του ετήσιου ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών της χώρας, δηλ. είναι ασήμαντες. Η συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. και η καθιέρωση του ευρώ προκαλούν τα διευρυνόμενα χρέη και ελλείμματα, τους συνεχείς δανεισμούς, τη διαρκή λιτότητα και την προϊούσα φτώχεια. Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις αποτελούν το προπαγανδιστικό όπλο των ευρωπαϊστών, για να μην προκαλούνται αντιδράσεις κατά της Ε.Ε. Για πόσο καιρό ακόμη;