ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο προκλητικός πρωθυπουργός, ο «αμερόληπτος» διαμεσολαβητής και η γαλαντόμος θυγατέρα

Τους θερινούς μήνες η προκλητικότητα των Σκοπιανών εντάθηκε, κυρίως από στόματος του θρασύτατου Γκρούεφσκι. Εγέρθησαν μάλιστα και επισήμως νέες, μύχιες μέχρι τώρα, αξιώσεις από μέρους τους για αναγνώριση μακεδονικής μειονότητας και γλώσσας στην Ελλάδα και για επιστροφή των περιουσιών στους δήθεν εκδιωχθέντες κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα «Μακεδόνες» από την ελληνική Μακεδονία. Οι αξιώσεις αυτές, διατυπωμένες υπό μορφή επίσημης καταγγελτικής επιστολής από το Γκρούεφσκι προς το Γ.Γ. του ΟΗΕ και προς τον Έλληνα πρωθυπουργό, παραβιάζουν το γράμμα και το πνεύμα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και στερούνται ηθικού και ιστορικού ερείσματος.

Η ελληνική κυβέρνηση

Ήταν, λοιπόν, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αιτιολογηθεί από ελληνικής πλευράς η αναθεώρηση της πολιτικής περί σύνθετης ονομασίας και για σκλήρυνση της στάσης της σε όλα τα επίπεδα. Αντ’αυτού ο Καραμανλής προέβη σε μια αμφιβόλου αποτελέσματος κίνηση να απαντήσει στον Γκρούεφσκι και, το κυριότερο, διατήρησε τη γραμμή της κυβέρνησης, δίνοντας παράλληλα το πράσινο φως στην ανήσυχη για το μέλλον των Σκοπίων Ντόρα να αποδεσμεύσει κεφάλαια ύψους 50 εκ. ευρώ «ως ελληνική αναπτυξιακή βοήθεια προς τα Σκόπια». Η ελληνική στάση, όπως αναμενόταν, ενθάρρυνε την σκοπιανή αδιαλλαξία και προκλητικότητα.

Ο Νίμιτς και ο ΟΗΕ

Το ανησυχητικότερο όμως είναι ότι έδωσε την ευκαιρία στο διαμεσολαβητή Νίμιτς (τυπικά εκπρόσωπο του ΟΗΕ, ουσιαστικά όργανο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ) να δείξει ξανά τη μεροληψία του και να παραβιάσει τον επίσημο ρόλο του, αποδεχόμενος εμμέσως πλην σαφώς τις σκοπιανές αξιώσεις, στα πλαίσια των νέων, απόρρητων, προτάσεων που κατέθεσε για την ονομασία. Για τη στάση Νίμιτς είχε προϊδεάσει άλλωστε και η αντίδραση του αμερικανοκίνητου Γ.Γ. του ΟΗΕ στην επιστολή Γκρούεφκι, δείχνοντας το κλίμα που διαμορφώνεται σε αυτή τη διαπραγμάτευση για την Ελλάδα.

Και οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν πόσο αναγκαία και ρεαλιστική είναι η ριζική αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής στο ζήτημα αυτό, με βάση τους άξονες που ήδη έχουμε περιγράψει στην «Ε».