ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο πρωθυπουργός δήλωσε στη Βουλή ότι δε συνδέεται η οικονομία με τα εθνικά θέματα και ότι «αποτελεί casus belli για όποιον επιχειρήσει να συνδέσει τα εθνικά με τα οικονομικά θέματα». Η δήλωση αυτή αντιβαίνει ίσως το βασικότερο πρακτικό κανόνα άσκησης της εξωτερικής πολιτικής: η διεθνής ισχύς των κρατών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομική τους ισχύ.

Εδώ και μήνες η κυβέρνηση Παπανδρέου προκαλεί σκόπιμα (βλ. πολιτικό άρθρο) την κρίση δανεισμού μας και την υπαγωγή μας στη μέγγενη των Δ.Ν.Τ.-Ε.Ε., διασύροντας τη χώρα στο εξωτερικό. Την ίδια περίοδο η κυβέρνηση ασκεί εξωτερική πολιτική που συνδυάζει υπερδραστηριότητα και εκκωφαντική αδράνεια. Η υπερδραστηριότητα σε μια δεινή πέριοδο για τη διεθνή θέση της Ελλάδας, με δηλωμένο στόχο τη διευθέτηση ζεόντων και εκκρεμών εδώ και δεκαετίες εθνικών θεμάτων, φαντάζει από υπεραισιόδοξη έως και καταστροφική. Ο συνδυασμός της, όμως, με τη χαρακτηριστική αδράνεια και τις δράσεις στο οικονομικό πεδίο ολοκληρώνει την εικόνα συντονισμένου σχεδίου με ανάδοχο διεκπεραιωτή τη σημερινή κυβέρνηση για διευθέτηση κατά τα γνωστά σχέδια των αμερικανοευρωπαϊκών κύκλων και εις βάρος των εθνικών μας δικαίων. Την ίδια στιγμή που η κοινή γνώμη οφείλει να είναι απασχολημένη με τα οικονομικά μέτρα.

Κυρίαρχο γεγονός αποτέλεσε η σκανδαλωδώς προβεβλημένη από τα Μ.Μ.Ε επίσκεψη Ερντογάν, κατόπιν αυτοπροσκλήσεως(!) και της ανταλλαγής των περίφημων μυστικών επιστολών. Μια επίσκεψη που στόχευε επισήμως στη βελτίωση του κλίματος μεταξύ των δύο χωρών και στην έναρξη μιας νέας εποχής αυξημένης συνεργασίας.

Η επίσκεψη αυτή έπρεπε να είχε ματαιωθεί, λόγω της κλιμάκωσης της τουρκικής προκλητικότητας το προηγούμενο διάστημα: τουρκικές κορβέτες να προσεγγίζουν το Σαρωνικό, να παραβιάζουν τα εθνικά χωρικά ύδατα και να ασκούν κυριαρχία σε ελληνικό χώρο! Οπλισμένα τουρκικά αεροσκάφη να παρεμποδίζουν ελληνικά και ευρωπαϊκά της FRONTEX και να εφορμούν πάνω από Φαρμακονήσι, Αγαθονήσι και Φούρνους. Και ολόκληρες περιοχές στο κέντρο του Αιγαίου να δεσμεύονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα για αεροναυτικές ασκήσεις με ταυτόχρονη έκδοση τουρκικών οδηγιών που στοχεύουν στην εμπέδωση της αυθαίρετης τουρκικής θέσης ότι η έρευνα και διάσωση σε όλο το ανατολικό Αιγαίο, ανατολικά του 25^ου Μεσημβρινού, ανήκει στην ’γκυρα. Η ελληνική απάντηση σε όλα αυτά ανύπαρκτη!! Ταυτόχρονα, η τουρκική προκλητικότητα στηρίζεται, όπως πάντα, στη νατοϊκή–αμερικανική συνδρομή. Το ΝΑΤΟ, με οδηγία του αμερικανού διοικητή του στρατηγείου της Σμύρνης, κήρυξε το Αιγαίο «γκρίζα» ζώνη, αμφισβητούμενης κυριαρχίας. Τουλάχιστον εκεί, το υπουργείο Εθνικής ’μυνας απάντησε επισήμως ότι δεν αποδέχεται αυτή την οδηγία.

Και υπό αυτές τις δυσμενείς συνθήκες όμως, δύσκολα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι η επίσκεψη Ερντογάν θα εξελισσόταν τόσο αρνητικά σε επίπεδο συμβολισμού και περιεχομένου.

Από το πρωτόκολλο της επίσκεψης, με την πρωτοφανή απόδοση τιμών από άοπλο άγημα και την αποφυγή κατάθεσης στεφάνων στο μνημείο του ’γνωστου Στρατιώτη, δηλαδή στα ελληνικά όπλα(!), μέχρι τα ζητήματα που έθεσε, τη φρασεολογία και το ύφος του Τούρκου πρωθυπουργού η επίσκεψη παραπέμπει ευθέως σε επίσκεψη αποικιοκράτη σε αποικία του. Μέχρι και ρητές οδηγίες στην αντιπολίτευση να στηρίξει την κυβέρνηση στην οικονομία έδωσε και στα ΜΜΕ να καλύπτουν τις τουρκικές προκλήσεις σύμφωνα με την τουρκική οπτική! Και ο Παπανδρέου, αφού τον υποδέχτηκε στα αμερικάνικα, έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός που προσπάθησε να καλλιεργήσει επισήμως κλίμα φόβου στον ελληνικό λαό, λέγοντας για πρώτη φορά επισήμως ότι η Ελλάδα ζει υπό το φόβο τουρκικής επίθεσης σε κάποιο ελληνικό νησί!!

Επί του περιεχομένου, το νεοσυσταθέν ανώτατο συμβούλιο συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών με συμμετοχή 10 υπουργών από κάθε χώρα, ουσιαστικά κοινό υπουργικό συμβούλιο και οι συμφωνίες-μνημόνια, υποτίθεται χαμηλής πολιτικής, στην πραγματικότητα όμως κεφαλαιώδους σημασίας για τη διαμόρφωση σχέσεων σε βάθος χρόνου, οδηγούν στην πραγμάτωση του πάγιου αμερικανικού και του πρόσφατου νεο-οθωμανικού οράματος Ερντογάν-Νταβούτογλου για κυριαρχία της Τουρκίας στην περιοχή, που περιλαμβάνει δορυφοροποίηση της Ελλάδας. Στην Παιδεία η ρεπούσεια αναθεώρηση των βιβλίων Ιστορίας καλλιεργεί την ιστορική λήθη και προετοιμάζει γενιές νεοραγιάδων. Στην ’μυνα και τη διπλωματία οι κοινές εκπαιδεύσεις, ασκήσεις και ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ επιτιθέμενου και αμυνόμενου προετοιμάζει τη διάτρητη ελληνική άμυνα και το αμβλυμένο ηθικό των ενόπλων δυνάμεων. Στην οικονομία η εξάρτηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου ενεργειακά και τουριστικά-οικονομικά από τα τουρκικά παράλια, η κατά τυπική παρέκκλιση από τη συνθήκη Σένγκεν και την επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική προσπάθεια διευκόλυνσης εγκατάστασης Τούρκων υπηκόων στα ελληνικά νησιά με συνεργία και τοπικών παραγόντων του παπανδρεϊκού κλίματος (νομάρχης Χίου) δημιουργούν για πρώτη φορά τις προϋποθέσεις για τουρκοποίηση των νησιών.

Ο Ερντογάν έδειξε ότι σε τίποτα δε διαφέρει επί της ουσίας η πολιτική του από αυτή των κεμαλιστών και διέλυσε τις όποιες αυταπάτες. Εξίσωσε τον Τούρκο εισβολέα με τον Έλληνα αμυνόμενο, ζητώντας να καταθέτουν και οι δύο αεροπορίες σχέδια πτήσεων και τα αεροπλάνα να πετούν άοπλα καθώς πετούν εντός του ελληνικού εναέριου χώρου. Εξίσωσε τον ψευδομουφτή της Κομοτηνής με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και έδειξε ανυποχώρητος σε λύση τύπου σχεδίου Ανάν. Η μόνη θετική εξέλιξη, που ήταν η ματαίωση της επίσκεψης Ερντογάν στη Θράκη, μετριάστηκε από την πανηγυρική υποδοχή εκ μέρους του όλης της τουρκοεξαρτημένης ηγεσίας της Θράκης. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο Παπανδρέου αναγνώρισε τη γενναιότητα του Ερντογάν κατά τις διαπραγματεύσεις για το Ανάν, απάντησε σε όλες τις τουρκικές θρασύτατες απαιτήσεις με την πρόταση για συνεργασία για την κλιματική αλλαγή και την ολυμπιακή εκεχειρία(!!) και τα ξενόδουλα ΜΜΕ πανηγύριζαν που η ελληνοτουρκική συνεργασία θα μας κάνει όλους πλούσιους!!

Η κυβέρνηση Παπανδρέου γενικότερα κάνει ό,τι μπορεί για να εξυπηρετήσει τις τουρκικές επιδιώξεις με τη δράση και την αδράνειά της. Αποκλείει πομάκικες εφημερίδες από την κρατική χρηματοδότηση, προσπαθεί να καθιερώσει την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα των μειονοτικών σχολείων πίσω από την τουρκική, για να ρίξει τους Πομάκους και τους Ρομά στην αγκαλιά της Τουρκίας, ενώ σχεδιάζει τον «Καλλικράτη» διχοτομώντας γεωγραφικά τη Θράκη κατά το κυπριακό πρότυπο. Η Γ.Γ. του υπουργείου Παιδείας Θάλεια Δραγώνα διατυπώνει απειλές προς καθηγήτρια μειονοτικού σχολείου στη Θράκη, για να μην ετοιμάσει γιορτή της 25^ης Μαρτίου!! Η κυβέρνηση αδρανεί σκοπίμως μαζί με την κυπριακή, παρότι ενημερωμένες, για την επαναπροώθηση του κανονισμού απ’ ευθείας εμπορίου με τα κατεχόμενα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που θα οδηγήσει σε de facto αναγνώριση του ψευδοκράτους. Ταυτόχρονα, αδιαφορεί για την έντονη τουρκική δραστηριότητα εκμετάλλευσης των πετρελαίων του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου, κατά παράβαση των αντίστοιχων διμερών συμφωνιών και παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, που στόχο έχουν να δημιουργήσουν τετελεσμένα.

Και η ευρύτερη περιφερειακή πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου εκθέτει συνεχώς την Ελλάδα στη διεθνή σκηνή και της μειώνει το κύρος. Η Αλβανία ακυρώνει τη διμερή συμφωνία που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ως επιζήμιας για τα συμφέροντά της. Φαίνεται, αποφάσισε ότι η αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα της επιτρέπει να διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους. Ταυτόχρονα, Αλβανία και Τουρκία υπογράφουν διμερή συμφωνία για εγκατάσταση τουρκικής ναυτικής βάσης σε αλβανικό έδαφος. Η Ρωσία συνεχώς προσεγγίζει οικονομικά και ενεργειακά την ’γκυρα. Οι Σκοπιανοί κατηγορούν την Ελλάδα για κωλυσιεργεία και επιμένουν σε «μακεδονική» προεδρία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο Παπανδρέου γίνεται δεκτός από τον Αιγύπτιο πρόεδρο στο «Ελεύθεριος Βενιζέλος»(!), αφού ο τελευταίος έχει επισκεφτεί εσπευσμένα τον Παπούλια (μήπως για την υφαλοκρηπίδα;). Και η κυβέρνηση υποδέχεται κατά εξόφθαλμη αθέτηση των προεκλογικών εξαγγελιών τους Κινέζους της Cosco, για επέκταση των κινεζικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή που η ’γκυρα προωθεί με συνέπεια τις στρατηγικές της επιδιώξεις και συνεργασίες (Ιράν, Ρωσία, αραβικός κόσμος).

Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και στα εθνικά θέματα δεν έχει την παραμικρή δημοκρατική νομιμοποίηση για τις πράξεις της. Και αποδεικνύει πως δεν εξυπηρετεί ελληνικά συμφέροντα. Η ελληνικός λαός αυτή τη δύσκολη ώρα οφείλει να είναι ενωμένος και, με φρόνημα υψηλό, να αγωνιστεί για τη ματαίωση όλων των σχεδίων που στη μέση της οικονομικής κρίσης στοχεύουν να αφήσουν πίσω τους τετελεσμένα εις βάρος των εθνικών συμφερόντων.