ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στο απεργιακό φύλλο της «Ελευθεροτυπίας» της 23-6-12 υπήρχε μια ανάλυση για τη Χρυσή Αυγή του Σεραφείμ Σεφεριάδη, επίκουρου καθηγητή Πολιτικών Επιστημών της Παντείου, ειδικού, όπως χαρακτηρίζεται, σε θέματα «συγκρουσιακής πολιτικής και κοινωνικών κινημάτων»!

«Μια μεγάλη μερίδα πολιτών, που δεν καταφέρνει να προσεγγίσει το ριζοσπαστικό αριστερό λόγο, πέφτει θύμα αυτής της οπτικής». Δηλ., κατά τον κύριο καθηγητή, οι πολίτες έχουν δύο επιλογές: ή να είναι οπαδοί του ριζοσπαστικού αριστερού λόγου ή θύματα της Χρυσής Αυγής. ’λλη επιλογή δεν υπάρχει. Προφανώς είναι ένθερμος θιασώτης της ευρωπαϊκής προοπτικής και νομέας ευρωπαϊκών προγραμμάτων και δε θέλει να πει τους πραγματικούς λόγους της ανόδου της Χρυσής Αυγής: την κατοχή και τον ανθρώπινο πόνο (που έφεραν τα μνημόνια), την πυριτιδαποθήκη των λαθρομεταναστών (που συντηρεί το Δουβλίνο ΙΙ). Αν έκανε τον κόπο να διαβάσει ιστορικά ανάλογα, θα διαπίστωνε ότι η άνοδος του φασισμού συνδέεται κατά κανόνα με μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις. Επιπλέον η κοινοβουλευτική παρουσία ενός αντιμνημονιακού νεοναζιστικού κόμματος είναι πολύ βολική για το σύστημα, επειδή μεταθέτει το πραγματικό πρόβλημα «κατοχή ή απελευθέρωση» στο ψευτοδίλημμα «δημοκρατία ή φασισμός», κι όποιος είναι εναντίον των μνημονίων και της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί φασίστας.

Και συνεχίζει ο κ. καθηγητής: «Ωστόσο αυτοί οι ψηφοφόροι δε μπορούν να θεωρούνται νεοναζί ... είναι σαφές ότι η επιρροή της Χρυσής Αυγής όπου ψηφίζουν αστυνομικοί είναι πολύ υψηλή και αποτελεί κοινό μυστικό». Δηλ. απονέμει έμμεσα τον «τίτλο» του νεοναζί μόνο στους αστυνομικούς, που είναι κι αυτοί χαμηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι, διαχωρίζοντάς τους από τους άλλους πολίτες-ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής. Συνιστά, στις περιοχές όπου η Χρυσή Αυγή παίρνει μεγάλα ποσοστά, οι ίδιοι οι κάτοικοι να περιφρουρούν τις γειτονιές από το φασισμό. Τέτοιες διχαστικές αντιλήψεις οδήγησαν τη χώρα και το λαό σε περιπέτειες, προς όφελος ξένων προστατών και των ντόπιων υποτακτικών τους. Έτσι και τώρα γι’ αυτούς το ιδεολόγημα της ... Αγίας Γερμανικής Ευρώπης υπερτερεί της έννοιας της πατρίδας και του λαού.

Μια πραγματική αριστερά θα πρέπει να ενώνει τον ελληνικό λαό κατά της κατοχής. «Ο λαός ενωμένος είναι δυνατός, χωρισμένος είναι αδύναμος» (Niccolo Machiavelli). Ο κ. καθηγητής και οι όμοιοί του επιχειρούν το αντίθετο, αποστρεφόμενοι ο,τιδήποτε στηρίζει το έθνος και την πατρίδα.