ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το «πρωτογενές πλεόνασμα» είναι ο νέος μύθος της κυβέρνησης, απαραίτητος για εσωτερική, αλλά κυρίως για εξωτερική χρήση. Απόλυτα αναγκαίος, για να δικαιολογήσει η Μέρκελ προεκλογικά την απάνθρωπή πολιτική της για την Ελλάδα και να προαναγγείλει τα νέα μνημόνια που απεργάζονται, για να στηρίξουν το ευρώ, το νόμισμα του κατακτητή, σχεδιάζοντας το ξεπούλημα της χώρας και νέα δεινά για τον ελληνικό λαό, ερήμην του. Γι’ αυτό στο νέο παραμύθι (το άλλο ήταν η «ανάπτυξη») συνέπραξε και η τρόικα.

Αυτή λοιπόν η συμπαιγνία κυβέρνησης-τρόικας για «δημιουργική λογιστική» συμφωνήθηκε στις 16 Ιουλίου με το «Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης», που συνυπέγραψαν ο Στουρνάρας και η τρόικα, όπου, μαζί με τις βασικές απαιτήσεις του τελευταίου μνημονίου, συμφώνησαν:

Α) Να μην καταγραφούν στο έλλειμμα και στο πρωτογενές αποτέλεσμα του προϋπολογισμού του έτους 2013 όσες πληρωμές επιστροφών φόρου αφορούν σε αιτήσεις που έχουν υποβληθεί στις Δ.Ο.Υ. όλης της χώρας πριν από τον Σεπτέμβριο του 2012, δηλ. πάνω από 600 εκατομμύρια ευρώ.

Β) Nα συμπεριληφθούν στα έσοδα του προϋπολογισμού του 2013 οι εισπράξεις της 5ης δόσης του «χαρατσιού» στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν μέσω της ΔΕΗ τον Μάρτιο του 2014 και θα μεταφερθούν στα δημόσια ταμεία Απρίλιο με Μάιο και είναι πάνω από 350 εκ.

Έτσι, το πρώτο 8μηνο του 2013 η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρωτογενές πλεόνασμα 3 δισ., ενώ αντίθετα η Τράπεζα της Ελλάδας ανακοίνωσε πρωτογενές έλλειμμα 3,2 δισ., υπολογίζοντας, μεταξύ άλλων, και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προηγούμενων ετών, ύψους 4,632 δισ., που η κυβέρνηση δεν περνά στα έξοδα, με τη δικαιολογία ότι τα είχε εμφανίσει ως ελλείμματα τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης μηδενίζει τα ελλείμματα των ΟΤΑ, ασφαλιστικών ταμείων και λοιπών φορέων, που πρέπει να πληρώσει το δημόσιο. Με τα «κόλπα» αυτά, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μετά και την αφαίρεση των δαπανών για τόκους μετατρέπεται σε «πρωτογενές πλεόνασμα». [Πώς και η ΤτΕ λέει την αλήθεια; Μήπως θέλουν κι άλλα οι τράπεζες μέσω του προστάτη τους Προβόπουλου;]

Τι αξία θα είχε όμως το πρωτογενές πλεόνασμα, έστω και «μαγειρεμένο», όταν αυτό προκύπτει από μία άνευ προηγουμένου άδικη υπερφορολόγηση μεσαίων και αδύνατων κοινωνικών στρωμάτων, που φτωχοποιούνται ραγδαία, με την περικοπή ή και την έκπτωση ή και κατάργηση ζωτικών κρατικών και κοινωνικών λειτουργιών. όπως υγεία, παιδεία, εθνική άμυνα, πρόνοια, δημόσια ασφάλιση κ.λπ.; Όταν η επίσημη ανεργία έχει υπερβεί το 30%, η μαύρη εργασία έχει εκτοξευθεί και οι νέοι δεν έχουν καμιά προοπτική αξιοπρεπούς δουλειάς; Όταν ο πληθυσμός που εργάζεται δε φθάνει για να συντηρήσει ανέργους και συνταξιούχους; Όταν υγιείς επιχειρήσεις κλείνουν ή φεύγουν στο εξωτερικό (όπως πρόσφατα η ΒΙΟΧΑΛΚΟ); Όταν το δημόσιο χρέος δεν μπορεί ν’ αποπληρωθεί και όταν o παραγόμενος πλούτος, δηλ. το ΑΕΠ της χώρας, συνεχώς μειώνεται και η ανεργία διαρκώς αυξάνεται;

Η απάντηση είναι ότι, με τον τρόπο που προκύπτει, το «πρωτογενές πλεόνασμα» όχι μόνο δεν έχει καμιά αξία, αλλά συμβάλλει ακόμη περισσότερο στην ύφεση και στην οικονομική καταστροφή, επειδή συνεπάγεται αφαίμαξη και εξασθένηση του παραγωγικού τομέα και, συνεπώς, όχι μόνο δεν προαναγγέλλει ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά αντίθετα απομακρύνει από αυτή.

Ο θλιβερός Σαμαράς ψεύδεται. όταν ισχυρίζεται ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλα μέτρα, επειδή καθημερινά επιβάλλει νέα μνημονιακά μέτρα, προετοιμάζοντας το έδαφος για τα νέα κατοχικά μνημόνια.

Όπως επίσης ψεύδεται, όταν θριαμβολογεί για την ανάπτυξη με ξένες επενδύσεις, ουσιαστικά «αρπαχτές», ξεπουλώντας την περιουσία της χώρας σε όρνεα. Δεν πρόκειται όμως να τον σώσει το «πρωτογενές πλεόνασμα» ή ανάλογα μυθεύματά του.