ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

 

 

Η από καιρό διαφαινόμενη μείωση της παγκόσμιας επιρροής των ΗΠΑ, σε θετικές και αρνητικές σχέσεις, λόγω της ανάδυσης νέων δυνάμεων αλλά και των εκρηκτικών εσωτερικών αντιθέσεών τους, μοιάζει να σημαίνει πρώιμο τέλος της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης(!), να δημιουργεί την αίσθηση κενού εξουσίας και, με την προσπάθεια πολλών νέων «παικτών» να επωφεληθούν, να επικρατεί πλέον χάος στις διεθνείς σχέσεις, προοίμιο παγκόσμιων αλλαγών.

 

Η επίθεση της μισής Αμερικής (ΗΠΑ) και όλων των άλλων (πλην, ίσως, της Ρωσίας...) κατά της πολιτικής Τραμπ, το «ατύχημα» του κορονοϊού, το καταστροφικό όπως εξελίσσεται, η επίθεση της κινεζικής οικονομίας και ισχύος, το τζιχαντικό Ισλάμ (με επικεφαλής την Τουρκία του Ερντογάν) και η αφύπνιση των κρατών-εθνών δημιουργούν παγκόσμια ρευστότητα, δυνητικές ευκαιρίες σε μικρούς παίκτες (με πραγματικά εθνικές ηγεσίες) και, για την ώρα, διαφαινόμενο χάος, άγνωστης κατάληξης.

 

Το φαινόμενο Τραμπ

 

Είχαμε γράψει το Σεπτέμβριο του 2016 (αρ φύλλου «Ε» 167) τι σημαίνει η επιτυχής άνοδος του Τραμπ στις ΗΠΑ, που διέρρηξε όλα τα φίλτρα ελέγχου του πολιτικού (και όχι μόνο) κατεστημένου της χώρας, ώστε ο εκάστοτε Πρόεδρος, δυνητικά παντοδύναμος πλανητάρχης, να είναι υποτακτικά υπό τον έλεγχο και, προς γενική και παγκόσμια έκπληξη και παρά τα προγνωστικά, εξελέγει Πρόεδρος. Δεν είχαν προσέξει τις αλλαγές των καιρών! Δεν είχαν παρατηρήσει ή εκτιμήσει σωστά τις αντιδράσεις στις υπερεθνικές συνάξεις τύπου Μπίλντεμπεργκ, Ελβετικών απόρθητων θέσεων (Νταβός κ.λπ), Δελφών (!), που όμως γίνονταν αλλού(!!), συνεδρίων του «Economist» κ.λπ, όπου εξυφαίνονταν τα σχέδια και οι πρακτικές των ανώνυμων ηγετών της Παγκοσμιοποίησης. Δεν είχαν ανησυχήσει από τις Ευρωπαϊκές διαλυτικές τάσεις, που είχε δημιουργήσει η φιλοδοξούσα νέου τύπου χιτλερική επέκταση Γερμανία, τι γινόταν σε Βρετανία, Ιταλία, Ουγγαρία, Πολωνία κ.λπ. Και το κυριότερο για τις ΗΠΑ, δεν είχαν διαισθανθεί τις τάσεις στις περιθωριοποιούμενες ομάδες και πολιτείες πληττόμενες από τις εταιρίες που μετανάστευαν σε χώρες με χαμηλό κόστος παραγωγής, δηλ. με γελοίες αμοιβές, χωρίς τα υπέρογκα κέρδη (αφορολόγητα, ουσιαστικά) να επιστρέφουν στη χώρα. Και, τέλος, δεν πρόσεξαν ότι οι λαοί είχαν αρχίσει να... προσέχουν και να διαπιστώνουν ότι δεν επιλέγουν οι ίδιοι πώς να ζουν, αλλά υπερεθνικοί κύκλοι (!), στους οποίους οι κυβερνήτες τους συμμετέχουν όπως και πολλοί παρατρεχάμενοι, που καλούνται σε αυτές για να κερδίσουν ψίχουλα εξουσίας τοπικής με τα παρεπόμενα κέρδη.

 

Αυτά οδήγησαν και τους αμερικανούς πολίτες να επιλέξουν τον, φαινομενικά γι’αυτούς, έξαλλο Τραμπ. Και ακολούθησε η εσωτερική αντίδραση, πρωτοφανής για τις ΗΠΑ, συνεπικουρούμενη από όλες τις «παγκοσμιοποιητικές» δυνάμεις και τα οργανέτα τους.

 

Είπαν πολλοί από όσους συμμερίζονται τις αντιπαγκοσμιοποιητικές επιθέσεις του Τραμπ, ιδίως τις 2 ομιλίες του στον ΟΗΕ, για τις οποίες έχουμε γράψει στην «Ενημέρωση», ότι ο Τραμπ ήταν ο λάθος άνθρωπος για να εκφράσει αυτήν την αντίδραση στην καταστροφή των λαών. Μάλλον κάνουν ένα λάθος. «Αυτός» ο Τραμπ ήταν ο μόνος που μπορούσε να το κάνει. Πάμπλουτος (δεν είχε ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης στην εκστρατεία του) με τους τρόπους του κατεστημένου, που το γνώριζε καλά ως μέρους του, και κάπως «τρελός», ώστε να τολμήσει να το πολεμήσει.

 

Και αν χάσει στις 3 Νοεμβρίου, δε σημαίνει ότι η αναγκαιότητα που τον ανέδειξε θα πάψει να υπάρχει. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα συνεχιστεί και θα επιβάλει το αναπότρεπτο τελικά.

 

Πάντως τα συμφέροντα, και διεθνώς, είναι ιλιγγιώδη που διακυβεύονται και δεν πρόκειται η τύχη τους να κριθεί οριστικά από την έκβαση των εκλογών της 3ης Νοεμβρίου. Αν κερδίσει ο Τραμπ, κάτι όχι απίθανο, η αντίδραση θα είναι ακόμη βιαιότερη και ο διχασμός στις ΗΠΑ ακόμη βαθύτερος. Αν κερδίσει ο Μπάιντεν (κάτι που θεωρείται πως μπορεί να βοηθήσει στην τιθάσευση του Ερντογάν...) και η νίκη του είναι «καθαρή», ίσως ο διχασμός να γίνει ηπιότερος. Πρόσκαιρα, όμως. Αν είναι μη «καθαρή», είναι απροσδιόριστη η εξέλιξη.

 

Ο,τι πάντως και να γίνει, η Αμερική ως παγκόσμια δύναμη θα εξασθενίσει, κάτι όχι καλό για την όποια παγκόσμια ισορροπία.

 

Η Κίνα «επιτίθεται» μάλλον απρόσεκτα

 

Σε αντίθεση με τη Ρωσία, που κινείται προσεκτικά (παρά την άδοξη εμπλοκή της με την Τουρκία, εξ ου και η επίσκεψη του Λαβρόφ στην Αθήνα και η προσεχής του Πούτιν), η Κίνα κάνει, βιαστικά, ίσως, την εμφάνισή της στην παγκόσμια σκηνή με τρόπο επιθετικό, και όχι μόνο οικονομικά. Θεωρώντας ότι οι ΗΠΑ δε μπορούν να θέλουν(!) τη συνέχιση, με όλο το συνεπαγόμενο κόστος, του παγκόσμιου ελέγχου, ξεκινούν ήδη την παγκόσμια πορεία τους (στην Ελλάδα π.χ. με την COSCO κάνουν ό,τι θέλουν!) μέσω του 5G και μέσω της μάχης κατά του κορονοϊού της σχεδόν προσβάλλουν ανοικτά Ε.Ε. και ΗΠΑ με «προτάσεις» του δικού της ΠΟΥ! Είναι οικονομικά και στρατιωτικά ισχυρή και παρακολουθώντας τη φαινόμενη εξασθένιση των ΗΠΑ και την ανυπαρξία ουσιαστικά της Ε.Ε., λόγω των γενικευμένων αντιδράσεων κατά της γερμανικής πολιτικής, πιθανόν να αρχίσει να αποθρασύνεται. Ελπίζουμε, όμως, λόγω κυρίως της ...COSCO στον Πειραιά να μην αφεθεί στον πειρασμό να δεχθεί την Τουρκία, που την βολιδοσκοπεί. Αλλωστε εκεί βρίσκεται, κάπως, η Ρωσία, που γνωρίζει καλά ποιος είναι ο μελλοντικός της αντίπαλος...

 

Η Τουρκία φαντασιώνεται παγκόσμιο ρόλο μέσω του Ισλάμ

 

Η Τουρκία του Ερντογάν (μόνο;) θεωρεί ότι εκμεταλλευόμενη τα συμβαίνοντα σε Ευρώπη και ΗΠΑ επιδιώκει, παρά τα γυάλινα πόδια της, να απλωθεί παντού, όπου είχε φθάσει η Οθωμανική αυτοκρατορία. Εχει εξαγοράσει Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία και Τραμπ(!) μέσω παραγγελιών όπλων και κοινών εταιριών και την «Ελληνική» πολιτική ηγεσία (και οικονομικούς, οικογενειακούς παράγοντες και μιντιακά μέσα για εξωφρενική προπαγάνδισή της), ώστε να θεωρεί ότι έχει εξασφαλίσει την ανοχή, αν όχι και τη συμπαράστασή τους, στην αλλόφρονη επίθεση σε όλα τα μέτωπα που ανοίγει.

 

Το κύριο όπλο του είναι το Ισλάμ, με τους φανατικούς πιστούς του στο Τζιχάντ, τον ιερό πόλεμο κατά των απίστων, δηλ. κατά πάντων.

 

Το τζιχάντ υπήρξε ο κυριότερος τρόπος εξάπλωσης των Αράβων τον 7ο και τον 8ο αιώνα μ.Χ. Τώρα είναι στα χέρια του Ερντογάν όπλο κατά πάντων ακόμη και μέσα σε Μουσουλμανικές χώρες(!), με ενδιάμεσο μέσο, όπου δε στοχεύει άμεσα για πολεμική εμπλοκή, τη μετανάστευση. Ηδη όμως η Ευρώπη, κυρίως, άρχισε να κατανοεί...

 

Οι Ευρωπαϊκές χώρες τους τελευταίους 3 αιώνες έχουν ουσιαστικά αποθρησκειαστεί(!), λόγω της σχετικής ευμάρειας από την τεχνολογική τους πρόοδο και τα κέρδη από τις αποικιακές τους κατακτήσεις, εκτός Ιρλανδίας και Πολωνίας, όπου ο καθολικισμός-παπισμός τους είναι πατριωτικό όπλο κατά των εχθρικών γειτόνων τους, Αγγλων, μη καθολικών-παπιστών και Γερμανών Ευαγγελιστών. Θεωρώντας ότι και οι πρώην «υπήκοοί» τους από τις αποικίες τους ήταν εύκολο να αφομοιωθούν, ανεξάρτητα από χρώμα, τώρα έντρομοι διαπιστώνουν ότι ο μουσουλμανισμός τους, που περιλαμβάνει τον «ιερό πόλεμο κατά των απίστων» και στις χώρες των πρώην αφεντικών, δημιουργεί ήδη δυσεπίλυτα προβλήματα και κινδύνους και με αρχή τη Γαλλία παίρνουν μέτρα εναντίον τους, με άγνωστες τις νέες επιπτώσεις, κάτι που θα περιλαμβάνει και τους μουσουλμάνους μετανάστες τους.

 

Τραγική εξαίρεση η Ελλάδα, που με τον «ανέμελο» ανθελληνισμό (που αυξάνεται ανάλογα με τη... χρηματοδότηση του, κυρίως...) και την, ανθρωπιστική(!) εύνοια στους μετανάστες (που πάντως δεν είναι όλοι τους δυνητικοί τζιχαντιστές) δημιουργούν εστίες κινδύνων...

 

 Ο κορονοϊός, πιθανόν προοιωνίζεται πολύ χειρότερα στο μέλλον ;

 

Η πανδημία του covid-19 δείχνει να αποτελεί επανάληψη των πανδημιών του Μεσαίωνα (τουλάχιστον στην Ευρώπη, όπου και καταγράφονταν), που στοίχησαν εκατομμύρια θυμάτων (έως και το 1/3 των πληθυσμών, όπου ενέσκυψαν), αλλά και στα νεότερα χρόνια, όπως η ασιατική γρίπη (παράξενη σύμπτωση με την κινεζική, κατά τον Τραμπ) και μάλιστα στην Ελλάδα.

 

Και το ότι οι θάνατοι (για τις παρεπόμενες παρενέργειες είναι πολύ ενωρίς για να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις) είναι σχετικά λιγότεροι, δεν οφείλεται, μάλλον, σε πιθανή ήπιας καταστροφικότητας απειλή. Σήμερα οι συνθήκες, κοινωνικές και επιστημονικές κυρίως είναι πολύ διαφορετικές και έτσι οι αντιδράσεις στην απειλή είναι αποτελεσματικές, ελπίζουμε.

 

Και όπου τα μέτρα περιορισμού της μετάδοσης του κορονοϊού ήσαν άμεσα και αυστηρά, όπως στην Ελλάδα, ο κίνδυνος, κατά μεγάλη πιθανότητα, θα γίνει δυνατό να ελεγχθεί, ελπίζουμε (και πάλι).

 

Ομως οι επιστήμονες λένε πως θεωρούν 100, τουλάχιστον, ανάλογα είδη θανατηφόρων ιών, από τα οποία «γνωρίζουν» μόνον τα 5 (!) και μόνο το 1(!) μπορεί για την ώρα να ελεγχθεί!! Φανταζόμαστε,  λοιπόν, τι μπορεί να συμβεί στο όχι μακρινό μέλλον και ποιες κοσμογονικές αλλαγές, οικονομικές και κοινωνικές κυρίως, πρέπει να δρομολογηθούν, ώστε να αποφευχθούν καταστροφές μεγαλύτερες, ίσως, από αυτές των πυρηνικών εκρήξεων. Αλλαγές αδύνατο, ίσως, να μπορούν να αποφασιστούν από κοινωνίες «ελεύθερες», όπου η ατομική και ομαδική (όχι συλλογική...) επιδίωξη του κέρδους κυριαρχεί σχεδόν απόλυτα. Και πρώτα-πρώτα ποια κοινωνία θα δεχόταν εύκολα το τεράστιο κόστος προληπτικών μέτρων, κυρίως υγειονομικών, ιδρυμάτων, ερευνών, φαρμάκων, εμβολίων και πάνω απ’όλα ιατρικού προσωπικού. Και δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τα προληπτικά μέτρα όσο πιο πολύ αποδεικνύονται αποτελεσματικά, άλλο τόσο και δε «δικαιώνονται»(!), μια που όλοι σχεδόν θα διατείνονται ότι τα μέτρα, αναγκαστικά αυστηρά, δεν ήταν απαραίτητα, αφού ο κίνδυνος ούτε καν εμφανίστηκε!

 

Με δεδομένο τα παραπάνω είναι εμφανής πλέον ο κίνδυνος μελλοντικής απειλής και μάλιστα τριπλής.

 

Α) Τα μέτρα αποτροπής του ιού είναι αναγκαστικά αυστηρά και περιοριστικά των ελευθεριών, ειδικότερα, στις μετακινήσεις. Είναι φυσικό να υπάρχουν αντιδράσεις, αν δεν υπάρχει αποτελεσματική πειθώ για την αναγκαιότητά τους. Αν όμως επιτευχθεί η αποδοχή τους, κάποιοι θα μπορούσαν να δελεαστούν έτσι, ώστε να επεκτείνουν και να τα χρησιμοποιήσουν για την αύξηση της δικής τους εξουσίας...

 

Β) Κάποια κράτη, αυταρχικού, ολοκληρωτικού καθεστώτος δελεαζόμενα (και αυτά!) από τις δραματικές, σχεδόν επιπτώσεις της πανδημίας στα γειτονικά ή και απομακρυσμένα κράτη, θα μπορούσαν να επιχειρήσουν επέκταση της κυριαρχίας τους σ’αυτά ή της οικονομικής και πολιτικής, αρχικά, στα απομακρυσμένα, ακόμη και να «συνεισφέρουν» στη διάδοση του ιού...

 

Γ) Κάποια από τα παραπάνω κράτη, μεγάλης πάντως ισχύος, οικονομικής, στρατιωτικής και πληθυσμιακής, με μεγαλύτερους, παγκόσμιους, στόχους θα μπορούσαν όχι απλώς να επωφεληθούν της, φαινομενικά τουλάχιστο, απροσδόκητης καταστροφικής ισχύους του κορονοϊού αλλά και να ανακαλύψουν (ή και να «δημιουργήσουν») ανάλογους κορονοϊούς ή και άλλου τύπου με τους παραπάνω στόχους. Προϋπόθεση, βέβαια, να είναι ανύπαρκτη η ελεύθερη, δημοκρατική κοινή γνώμη...

 

Ενα, όχι υποθετικό, παράδειγμα: η Κίνα

 

Στις 20/10/2020 ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καλεί Ευρώπη και Βόρεια Αμερική να... μάθουν για το κορονοϊό (covid-19) από την ... Ασία ! Με δεδομένο ότι είναι γνωστό πως ο ΠΟΥ είναι ο πρώτος Διεθνής Οργανισμός που ελέγχεται από την Κίνα,  είναι η πρώτη φορά που η Κίνα τολμά να κάνει... Παγκόσμιας σημασίας υποδείξεις (!) και φαίνεται να θεωρεί όλη την Ασία ως... Κίνα, εκτός, υποθέτουμε, τη Σιβηρία...

 

Στην Κίνα πρωτοπαρουσιάστηκε ο κορονοϊός, στα βιολογικά εργαστήρια της Γιουχάν, μετά τα περίεργα δούναι-λάβειν με αντίστοιχα ιδρύματα του Καναδά. Ελαβε όμως αμέσως (ήταν προετοιμασμένη;) αυστηρότατα μέτρα περιορισμού εξάπλωσης έως και εξαφάνισης της απειλούμενης πανδημίας, επέβαλε αμέσως τη χρήση μάσκας (είχε έτοιμο στοκ;) και αμέσως μετά, όταν είχε ήδη διαδοθεί ταχύτατα(!) σε ολόκληρο τον πλανήτη, δώριζε μάσκες παντού.

 

Στην αρχή εθεωρείτο βέβαιο ότι η οικονομία της θα παρουσίαζε μεγάλη πτώση και η λεγόμενη Δύση χαμογελούσε με τις εικόνες βάναυσης σύλληψης παντός που κυκλοφορούσε και μάλιστα χωρίς μάσκα. Τώρα όμως, μετά την παγκόσμια (εκτός Κίνας;) καταστροφική κρίση, ανακοινώνει ανάπτυξη 4,5% και ότι θα οδηγήσει αυτή την παγκόσμια ανάκαμψη της Ανάπτυξης! Και ταυτόχρονα υπομειδιά για τη θεωρούμενη βέβαια (;) ήττα του Τραμπ στις 3 του Νοέμβρη ! Ηταν ένας από τους τους στόχους της;

 

Ευχόμαστε οι παραπάνω εικασίες-σενάρια να αποδειχθούν έωλα.  Ας προετοιμαζόμαστε πάντος και για τα χειρότερα.

 

Ας αρχίσουμε με προληπτικά μέτρα για την υγεία, όποιου κόστους.

 

Ούτως ή άλλως χρειάζονται.

 

Επίλογος

 

Κάτω από αυτές τις συνθήκες διεθνώς καλείται να επιβιώσει η χώρα μας, στοχαζόμενη τις πρέπουσες σχέσεις και συμμαχίες και αποφασίζοντας πώς να αντιμετωπίσει πρώτα τους εσωτερικούς εχθρούς της, όργανα, εν πολλοίς των ξένων, κάτι όχι και τόσο απλό.

 

Οι τωρινές γενικότερες αποφάσεις μας είναι συνώνυμες με την επιβίωσή μας, πλέον.-

 

            Είναι, πλέον, ολοφάνερο το ότι ο ενδοτισμός του πολιτικού, και όχι μόνο, συστήματος κυριαρχεί στην αντιμετώπιση των  εθνικών μας θεμάτων. Με την Τουρκία, να απαιτεί την υποταγή μας, με το Κυπριακό να έχει «ξεχαστεί», με τη «Βόρεια Μακεδονία» αναγνωρισμένη με την «συμφωνία» των Πρεσπών να αναγορεύεται σε «ιστορική» και γενικά να πράττουμε ό,τι μας ζητούν οι «άλλοι» θεωρώντας μας δεδομένους, σύμφωνα με το «δόγμα» Μητσοτάκη.

 

Οι «κόκκινες γραμμές» Μητσοτάκη στον Εβρο το Μάρτη, που σημειωτέον στήριξε αφανώς η Γερμανία για να μην κατακλυσθεί η ίδια  από εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες, καταργήθηκαν στο Αιγαίο και  στην ΑΟΖ μας αφήνοντας την Τουρκία ασύδοτη. «Η προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων» δηλ. της ΑΟΖ μας, που δήλωναν τότε κυβερνητικοί  αξιωματούχοι («Η υπεράσπιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων δεν είναι διαπραγματεύσιμο αγαθό» ο καραμανλικός Δένδιας 13/5/2020) κατέληξε στο να «παρακολουθούμε» ως θεατές τηλεοπτικά  τις βόλτες των τουρκικών ερευνητικών και πολεμικών πλοίων και τις ευθείες απειλές των Τούρκων. Και όχι μόνο αυτό· Μητσοτάκης και Τσίπρας μας παραπλανούν ότι για την τουρκική επιθετικότητα  θα μας υποστηρίξουν οι ξένοι, δηλ. η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η Γαλλία κ.λπ., όπως μας βομβαρδίζουν καθημερινά τα ΜΜΕ τους, ενώ σε όλους τους τόνους ο Μητσοτάκης μας προετοιμάζει για τη Χάγη. Στις 9/9 /2020 με άρθρο του σε ξένες εφημερίδες αναγνώριζε γιά πρώτη φορά ότι υπάρχουν «διαφορές» και δήλωνε ότι η περιοχή τοῦ Καστελλόριζου όπου «Ελλάδα και Τουρκία διεκδικούν δικαιώματα» είναι «μή οριοθετημένη».

 

«...Κατά τήν ἐπίσκεψη Πομπέο ὁ Πρωθυπουργός δήλωσε «εὐθυγραμμισμένος μέ τό Σταίητ Ντηπάρτμεντ» καί δεσμεύτηκε ὅτι δέν θά προχωρήσει σέ «μονομερεῖς ἐνέργειες» (σ.σ. 12 μίλια, ἔρευνες), ἐνῶ ὁ Ἀμερικανός Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν χωρίς νά πεῖ οὔτε μία φορά τήν λέξη «Τουρκία» δέχθηκε ὅτι ὑπάρχει θέμα ἀποστρατιωτικοποίησης τῶν νήσων ἀλλά τό παρέπεμψε πρός ἐπίλυση στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης.<...> Τούτων δοθέντων τό συνυποσχετικό εἶναι ἕτοιμο καί ἡ διαδικασία γιά τήν Χάγη τροχιοδρομεῖται, ἄν ὁ διάλογος ἀποτύχει λόγω τῆς ἀναμενόμενης ἡρωικῆς μας ἀντίστασης. Ἡ Χάγη θά δικάσει λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν τούς χάρτες τοῦ τουρκολιβυκοῦ μνημονίου, τίς συμφωνίες ὁριοθέτησης Ἑλλάδος – Ἰταλίας καί Ἑλλάδος – Αἰγύπτου μέ τούς χάρτες τους, τά ὁποῖα τετελεσμένα δημιουργήθηκαν ἀπό τό «Ὀρούτς Ρέις» στήν ὑφαλοκρηπῖδα μας, καί βεβαίως μέ βάση τίς νέες διαφοροποιημένες ἑλληνικές θέσεις περί ἐπήρειας νήσων, μέσης γραμμῆς, συνεκμετάλλευσης, 12 μιλίων, ἀμφισβητούμενων περιοχῶν, θαλασσίων ζωνῶν ὅπως αὐτές προκύπτουν ἀπό ἐπίσημα κείμενα, Συμφωνίες καί δημόσιες δηλώσεις.» (από το άρθρο του καραμανλικού Μανώλη Κοττάκη «ΟΤΑΝ ἡ ἀλλαγή γίνεται σταδιακά, σταγόνα σταγόνα…» στη «Δημοκρατία» 3/10/2020).

 

Το «δόγμα του μη πολέμου» που προωθούσε και προωθεί  η Ντόρα, συνομιλητής με τους εκπροσώπους του τουρκικού προξενείου στη Θράκη, έχει βρεί «άξιους συμπαραστάτες», όπως ο επαναδιορισμένος  από το Μητσοτάκη  «σύμβουλος» Εθνικής Ασφαλειάς (!!!) Θαν. Ντόκος, αυτός του ΕΛΙΑΜΕΠ, που υποστηρίζει τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία. Οπως ο σημιτικός, τι άλλο,  Παν. Ιωακειμίδης, συμβουλος και της Φώφης, υπέρμαχος της Χάγης, υπέρ της «μη απομόνωσης της Τουρκίας» και αντίθετος στην απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Οπως ο Άξελ Σωτήρης Βαλντέν  «αριστερός» του ΣΥΡΙΖΑ (υπηρέτησε στις Βρυξέλλες και διδάσκει εκεί) ο οποίος, πιστός στο «δόγμα του μη πολέμου», συμφωνεί (άρθρο του στην ΕφΣυν)  με το Γεραπετρίτη για τα 6 μίλια και διαφωνεί με το ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα παριστάνοντας τον υπερπατριώτη υπερθεματίζει για τα 12 μίλια, που δεν τα επέκτεινε όταν ήταν κυβέρνηση. Αλλά και το ΚΚΕ υποστηρίζει με τον Κουτσούμπα στη Βουλή ότι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων σε 12 μίλια είναι αντίθετη με τα «λαϊκά συμφέροντα»(!), παρόλο που  η Ρωσία δεν είναι πλέον ΕΣΣΔ ώστε να εμποδίζεται η διέλευση των πλοίων της από το Αιγαίο. Αλλωστε η Ρωσία αναγνωρίζει ότι είναι δικαίωμα μας η επέκταση στα 12 μίλια.

 

            Είναι φανερό ότι οι «πρόθυμοι», που υποστηρίζουν τη φινλαδοποίηση της Ελλάδας ως δορυφόρου της Τουρκίας δε λείπουν. ΕΛΙΑΜΕΠ, ΜΚΟ, ΜΜΕ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν πληθώρα από αυτούς. Φαίνεται ότι και η κατάργηση των παρελάσεων, που ξαναποφάσισε η κυβέρνηση, εντάσσεται στη λογική της «αποφυγής μονομερών ενεργειών», προς αγαλλίαση των συριζαίων.

 

            Η αφωνία Μητσοτάκη για το Κυπριακό είναι αποτέλεσμα της επίσκεψης Πομπέο για «αποφυγή μονομερών ενεργειών». Παρά τις κατάφωρες τουρκικές παραβιάσεις στην Κύπρο, απέφυγε  οποιαδήποτε αναφορά σ’ αυτές και στο Κυπριακό στη Γεν. Συνέλευση   του ΟΗΕ, παρόλο που η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι εγγυήτρια δύναμη.  Ενώ η Τουρκία παραβιάζει στην Κύπρο ΑΟΖ, ψηφίσματα του ΟΗΕ και ό,τι άλλο θέλει με σκοπό την  αποκοπή της Ελλάδας από το Κυπριακό, ο ενδοτισμός Μητσοτάκη και σια τη διευκολύνουν.

 

            Η «συμφωνία» των Πρεσπών στις 12/6/2018, που υπαγόρευσαν στον Τσίπρα ΗΠΑ και Γερμανία και η απέλαση των Ρώσων διπλωματών ένα μήνα αργότερα, όλοκλήρωσε τον πολιτικό κύκλο του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν επιβλαβής για τους ξένους να αναλάβει ο Τσίπρας, που συνομιλούσε μόνος του επί 2 ώρες με τον Ερντογάν χωρίς να ανακοινωθεί τί ελέχθη (τώρα μάλιστα κατηγορεί τη ΝΔ για μυστική διπλωματία!), και άλλη μειοδοτική συμφωνία, αυτή με την Τουρκία. «Να μην είμαστε μοναχοφάηδες» μας κατηγορούσε ο Κοτζιάς, ενώ συριζαίοι βουλευτές ήθελαν μια «συμφωνία» των Πρεσπών με την Τουρκία . Θα ξεσηκώνονταν κι οι πέτρες.

 

             Ετσι η «δουλειά» ανατέθηκε στο Μητσοτάκη, ο οποίος, μάλιστα, αποδέχθηκε πλήρως  τη «συμφωνία» των Πρεσπών, γι’ αυτό και ο Ζάεφ τον ευχαρίστησε για τους...  αγώνες του υπέρ της «Βόρειας Μακεδονίας», που δεν έχει εφαρμόσει πλήρως την  «ιστορική συμφωνία». Αυτή συντάχθηκε έτσι ώστε να μη  προβλέπει ρήτρα κατάργησης, σε περίπτωση μη πλήρους εφαρμογής της από έναν από τους συμβαλλόμενους. Προφανώς τη συνέταξαν οι «άλλοι». Ετσι ο Μητσοτάκης, που δημοσκοπικά υπερτερεί, ανέλαβε τις «υποχρεώσεις» του Τσίπρα και για τα ελληνοτουρκικά και για το Σκοπιανό, εκλιπαρώντας την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ για «συνομιλίες» και συμβιβασμούς με τον Ερντογάν. Και θα το είχε πράξει νωρίτερα, αν δεν φοβόταν τις εσωκομματικές αντιδράσεις και τη λαϊκή οργή.  

 

            Ο Ελληνισμός κινδυνεύει πλέον σοβαρά όσο υπάρχουν ενδοτικές ηγεσίες τύπου Μητσοτάκη-Τσίπρα. Οι κίνδυνοι συρρίκνωσης της Ελλάδας και του Ελληνισμού είναι πλέον ορατοί.

 

 «… η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύσει εις την ακαρδίαν μας μόνον το αίσθημα το Ελληνικόν. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης».(Ιωάννης Καποδίστριας)

 Η πανδημία και οι συνέπειές της εδώ

             Η πανδημία, που ξεκίνησε από την Κίνα το 2019 και με ευθύνη της καθώς και του ελεγχόμενου από αυτήν Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που καθυστέρησαν να προειδοποιήσουν για τις συνέπειες, εξαπλώθηκε ραγδαία σε όλο τον πλανήτη και άλλαξε άρδην τις ζωές μας και τις κοινωνίες μας (δες σχετικό  άρθρο στο φύλλο της «Ε» 183 του Ιουνίου και άλλο στο παρόν φύλλο) .

 

              Η πανδημία έχει πολλαπλές επιπτώσεις στη δημοκρατία, στην κοινωνία, στην οικονομία, στις διεθνείς  και στις ανθρώπινες σχέσεις. Οι ασφυκτικοί περιορισμοί στην ελεύθερη διακίνηση, η οικονομική συρρίκνωση, που έκανε τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους, ο δραστικός περιορισμός των ανθρώπινων σχέσεων, ο ουσιαστικός αποκλεισμός της Τέχνης  σε συνδυασμό με τον συνεχή βομβαρδισμό από τα ΜΜΕ για την πανδημία, που σπέρνουν το φόβο, καθιστούν τις πλειονότητες της κοινωνίας πιο συντηρητικές. Κι αυτό βάζει σε πειρασμό τις κάθε λογής εξουσίες...     

 

            Στη χώρα μας, η κυβέρνηση της ΝΔ επαίρεται ότι έχει πετύχει καλύτερες επιδόσεις από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όμως αφού διανύθηκε η πρώτη φάση με το γενικό lockdown, στη συνέχεια άνοιξε τα σύνορα πρακτικά ανεξέλεγκτα (δειγματοληπτικοί έλεγχοι με «αλγόριθμο» μας είπαν). Στην πραγματικότητα υπέκυψε στους ισχυρούς tour operators, όπως η γερμανική TUI, που απείλησαν ότι θα ακυρώσουν τα τουριστικά «πακέτα» τους, αν επιβληθεί, έστω και ολιγοήμερη, καραντίνα σε ξένους τουρίστες, ακόμη κι από χώρες με πολύ αυξημένο αριθμό κρουσμάτων. Ετσι  στο όνομα του ξένου τουρισμού και της τόνωσης της οικονομίας, τα κρούσματα που μπήκαν στη χώρα προκάλεσαν απότομη έξαρση της πανδημίας. Το κλίμα της θερινής χαλάρωσης, που προκάλεσε αυτή η κυβερνητική πολιτική (δικαιολογημένη, κακώς) εκλήφθηκε, κυρίως  από τους νέους, ως μήνυμα σμίκρυνσης, τουλάχιστον,  του κινδύνου από τον κορωνοϊό, σε συνδυασμό με τον δίμηνο εγκλεισμό τους και την έμφυτη άρνησή τους να ακολουθήσουν συστημικά πρότυπα ή στερεότυπα. Οι συγκεντρώσεις, τα πάρτι και οι καταλήψεις τους τους δαιμονοποιήθηκαν από τα συστημικά ΜΜΕ ενισχύοντας έτσι τον αρνητισμό τους. Αντί της προσέγγισης ο ψόγος.

 

Αλλά στο μεταξύ «πρόλαβε» η θαμώνας της λέσχης Μπίλντερμπεργκ και εν πολλαίς αμαρτίαις ...Υπουργός Παιδείας (;) να αυξήσει τον αριθμό των μαθητών από 22 σε 26  ανά τάξη στηριζόμενη σε «επιστημονική μελέτη» ότι 25 μαθητές ανά τάξη προστατεύονται το ίδιο σε σχέση με τους 15 ανά τάξη (!!!), για να μην αναφερθούμε στο  «κατόρθωμα» Θεοδωρικάκου-Κικίλια-Κεραμέως  με τις μάσκες-κουκούλες, που κοστίζουν 6,2 εκ. ευρώ(!!!), δηλ. αν μια μάσκα κοστίζει 1 ευρώ στο εμπόριο  θα έπρεπε να έχουμε πάνω από 3 εκατομμύρια(!!!) μαθητές, καθηγητές και δασκάλους στην Ελλάδα που θα εφοδιάζονταν από 2 μάσκες ο καθένας αξίας 2 ευρώ. Οπως λένε, η κρίση είναι ευκαιρία, ευκαιρία για μίζες. Οι αστικές συγκοινωνίες, που συνωστίζονται οι επιβάτες, κατά τον αρμόδιο Υπουργό «θα» ενισχυθούν,  αφού πρώτα βόλεψε τους ιδιώτες των ΚΤΕΛ με μια οιονεί ιδιωτικοποίηση. Πάλι η κρίση είναι ευκαιρία. Κι’ από κοντά ανεξέλεγκτοι ιερωμένοι να επιχειρούν να πείσουν τους πιστούς ότι ο κορωνοϊός αποφεύγει...τις  εκκλησίες. Τέλος,  οι «ειδικοί» σε καθημερινές τηλεοπτικές παρελάσεις να «προβλέπουν» εκατόμβες στοχεύοντας στα φοβικά μας σύνδρομα, που αυξάνουν τις τηλεθεάσεις.

 

              Η καθημερινή παρουσίαση του υψηλού αριθμού των κρουσμάτων, χωρίς περαιτέρω ανάλυση, που μάλιστα ζήτησε ο καθ. Μόσιαλος, δεν αποδίδει την ακριβή διασπορά που παραμένει σε γνώση μόνο των «ειδικών». Δεν γνωρίζουμε γιατί γίνεται αυτό.  Ελπίζουμε μόνο να μην οφείλεται  σε διασπορά φόβου... 

 

 

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέσπασε κάποιους δημοσκοπικούς πόντους συμπάθειας στην κοινή γνώμη με τους αρχικούς χειρισμούς της στην υγειονομική κρίση και τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης στον Έβρο. Αυτή την ανοχή, αν όχι αποδοχή, της κοινής γνώμης χάνει σταδιακά με τους χειρισμούς της κατά το δεύτερο κύμα της πανδημίας και στα ελληνοτουρκικά. Και αν η διαχείριση της πανδημίας είναι μεν σοβαρό ζήτημα, με αντιστρεπτές συνέπειες δε, δεν ισχύει το ίδιο με το ελληνοτουρκικό μέτωπο. Και αυτό διότι, η τουρκική απειλή είναι υπαρξιακή για την Ελλάδα, η αντιμετώπιση της οποίας θα κρίνει το αν θα παραμείνει η χώρα μας εδαφικά ακέραιη τις επόμενες δεκαετίες.

 

Είναι πραγματικά δύσκολο να κατανοήσει κανείς τους χειρισμούς της κυβέρνησης τους τελευταίους δύο μήνες. Από το «είναι κόκκινη γραμμή η προσβολή της υφαλοκρηπίδας μας» περάσαμε μέσα σε δύο μήνες στην ανεκδιήγητη δήλωση Γεραπετρίτη ότι «η κόκκινη γραμμή μας είναι τα 6ν.μ.». Την ίδια ώρα το Οruc Reis έχει ερευνήσει (;) όλη την ελληνική υφαλοκρηπίδα τους τελευταίους δύο μήνες και έφτασε ήδη ακριβώς έξω από τα 6ν.μ. στο Καστελλόριζο. Χωρίς να υπάρξει επί της ουσίας καμμία κύρωση ελληνική (ας μην αναφερθούμε στην αστειότητα των ευρωπαϊκών...) προς την Τουρκία. Που σημαίνει ότι εγκαταλείπεται εν τοις πράγμασι το αναφαίρετο δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12ν.μ. Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση, ιδιαίτερα το Μέγαρο Μαξίμου, εμφανίζεται να έχει ως «στόχο» (!) την έναρξη των περίφημων διερευνητικών, στην πράξη διαπραγματεύσεων με τον εισβολέα. Και ο πρωθυπουργός δηλώνει «ότι η Τουρκία κάνει έρευνες σε αμφισβητούμενη περιοχή». Όλα αυτά έπονται της θλιβερής εγκατάλειψης της Κύπρου και των δύο συμφωνιών με Ιταλία και Αίγυπτο, που ουσιαστικά συνιστούν υποχώρηση από την πάγια ελληνική θέση ότι τα νησιά έχουν ίσα δικαιώματα σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ και ουσιαστικά παραδίδουν την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στις τουρκικές διεκδικήσεις. Με όλα τα παραπάνω, η Ελλάδα συρρικνώνεται κάθε μέρα που περνάει. Τα παραπάνω, επαναλαμβάνουμε, είναι δύσκολο να τα κατανοήσει κανείς. Με μία όμως προϋπόθεση: ότι έχει στο νου του ότι η ελληνική κυβέρνηση υπερασπίζεται αυστηρά τα ελληνικά συμφέροντα και μόνο. Δυστυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει και αυτό αφορά όλο το πολιτικό σύστημα και όχι μόνο την κυβέρνηση.

 

Η κυβέρνηση, μάλλον, ξεχνάει πώς έπεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το ρόλο της Συμφωνίας των Πρεσπών σε αυτό. Και φαίνεται ότι αδυνατεί να καταλάβει ότι η ελληνική κοινωνία έχει πια κατανοήσει τον υπαρξιακό χαρακτήρα της τουρκικής απειλής. Η στάση της κυβέρνησης, εφόσον συνεχιστεί, στα ελληνοτουρκικά είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει την αρχή του τέλους της. Ελπίζουμε, στο μεταξύ, να μην την πληρώσει ακριβά και ανεπανόρθωτα η ίδια η Ελλάδα.

 

 

              

              Ολοένα και συσσωρεύονται τα «περίεργα»  στα εθνικά μας θέματα.    Δημοσιεύματα για μερική αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και του Εβρου στα πλαίσια της «νέας δομής» των Ε.Δ. δε διαψεύδονται, όταν η Τουρκία ζητά την αποστρατικοποίηση όλων των νησιών  και αμφισβητεί  την κυριαρχία μας σε 18 απ’ αυτά, ενώ βάζει και θέμα Θράκης. Είναι η υπακοή στα αμερικανογερμανικά κελεύσματα για μείωση του «στρατιωτιωτικού αποτυπώματος» (!)  Μόνο  της Ελλάδας προφανώς. Ολα αυτά μας θυμίζουν την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο με απόφαση της χούντας το 1967,  που διευκόλυνε την εισβολή  της Τουρκίας και την κατοχή της μισής Κύπρου το  1974.

 

            Ο Μητσοτάκης αν πίστευε ότι δεν θα είχε εσωκομματικό πρόβλημα θα ήταν ακόμη ενδοτικότερος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ξεσκολισμένος σ’ αυτά, δε διαφωνεί. Εμμεσα με την «αντιπολίτευσή» του τον αβαντάρει.

 

              Εσπευσε ο Μητσοτάκης να μιλήσει για  «μείζονα διαφορά» με την Τουρκία, χωρίς να διευκρινίσει ποιες   είναι οι «ελάσσονες».  Θα είναι ουτοπία να πιστέψουμε ότι θα απαιτούσε, τουλάχιστον, την άρση του Casus Belli για τα 12 μίλια και την υπογραφή της ισχύος του Δικαίου της θάλασσας από την Τουρκία, προκειμένου να ξεκινήσουν  οι διερευνητικές, που ασμένως προσβλέπουν Αμερικανοί και Γερμανοί για να «εξευμενίσουν» την Τουρκία.

 

            Οσο για τις «κυρώσεις της Ε.Ε.» στην Τουρκία «φρόντισε» η προαιώνια «φίλη» Γερμανία, που ιστορικά έχει πολλαπλά καταστρέψει την Ελλάδα.

 

            Αυτή η Ε.Ε θα προασπίσει τα εθνικά μας συμφέροντα, όπως μας έλεγε τότε ο αείμνηστος ; Η Ελλάδα κινδυνεύει να συρρικνωθεί εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά  όσο παραμένει εκεί.

 

            Κι από κοντά ο Πομπέο με την επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη, το όνειρο  των ΗΠΑ για πρωτεύουσα των Βαλκανίων, με πρώτο βήμα τη «Βόρεια Μακεδονία» (εξ ου και η «ιστορική»  συμφωνία των Πρεσπών που είχε εκ προοιμίου αποδεχθεί ο Μητσοτάκης  και που προκάλεσε τόση ταραχή στη ΝΔ ). Οι συνομιλίες στην Κρήτη απ’ ευθείας με το Μητσοτάκη  (χωρίς τον καραμανλικό Δένδια)  είναι σφόδρα πιθανό να αφορούν κρυφές «συμφωνίες»,  που σύντομα θα φανούν. Στόχος των ΗΠΑ είναι να κρατήσουν την Τουρκία μακριά από τη Ρωσία, ακόμη και με θυσία της Ελλάδας του «δεδομένου και αξιόπιστου» Μητσοτάκη. Αυτά μας θυμίζουν τη συνάντηση του πατρός Μητσοτάκη με τον τότε αμερικανό πρέσβυ Τάλμποτ το 1965 για την πτώση του Γ. Παπανδρέου και την άνοδο των αποστατών.

 

Οσο υπάρχουν ενδοτικές ηγεσίες τύπου Μητσοτάκη-Τσίπρα  οι κίνδυνοι συρρίκνωσης της Ελλάδας ελλοχεύουν. Οι καιροί ου μενετοί.        

 

    

 

 

 Η Αγία Σοφία (το όνομα είναι Ελληνικό και όχι «βυζαντινό»(!), κ. Μητσοτάκη...) δεν είναι ένα απλό «Μνημείο». Αποτελεί το ιερό σύμβολο του Μέσου και Νεότερου Ελληνισμού και όλης της Χριστιανοσύνης.

 

Ως εκ τούτων η αντίδραση στην ακραία βεβήλωση της Αγίας Σοφίας έπρεπε να είναι ακαριαία και διαρκής σύμπαντος του Ελληνισμού και να μην αναμένεται ανάλογη δράση της, σε διαδικασία κατάδυσης στον παρακμιακό ηδονισμό,  Δύσης.

 

Αλλωστε, ένας από τους στυλοβάτες της, ο Πάπας (με το «αλάθητό του!») παρασημοφόρησε (Φεβρουάριος του 2018) τον κ. Ερντογάν με το μετάλλιον του «Αγγέλου της Ειρήνης»!!

 

Δε γνωρίζουμε αν αληθεύουν οι φήμες ότι ο δικτάτορας της γείτονος σκοπεύει να προσκαλέσει τους νυν και σχετικά πρόσφατους πολιτικούς ηγήτοράς «μας» (εκτός, φυσικά, του Α. Σαμαρά...) να συμμετάσχουν στις 24 Ιουλίου στην έναρξη επίσημων προσευχών στο νέο Τζαμί, με επικεφαλής το σεπτό Πατριάρχη, τον Αναστασιάδη και τη σημερινή ένοικο του Προεδρικού Μεγάρου μετά του (αγνώστων λοιπών στοιχείων του) σύνευνού της.

 

Στην περίπτωση επαλήθευσης των ανωτέρω, κάτι που ελπίζουμε ότι δε θα συμβεί, παρότι αποτέλεσε μύχια επιθυμία τους, οι «ημέτεροι» θα υπόσχονταν αποφυγή αντίμετρων, όπως π.χ. κατάργηση προξενείων Αδριανούπολης(!), Ρόδου(!!), Κομοτηνής και Σμύρνης. Εμπάργκο τουρκικών προϊόντων και της πύλης των Κήπων, 12 μίλια κ.λπ

 

Οπότε και ο μεγαλόψυχος Ερντογάν θα προσφερθεί, ως αντίδωρον, να προσφέρει την αμέριστον βοήθειά του να μας απαλλάξει από το «βάρος» των «απομακρυσμένων» από τον κορμό της Ελλάδος νήσων και νησίδων και, μάλιστα, να συμβάλει αποφασιστικά στη λύση του δημογραφικού προβλήματος στέλνοντάς μας 2-3 εκατομμύρια μουσουλμάνων εποίκων, ώστε να υλοποιηθεί και η βαθύτατη λαχτάρα των δοτών ηγεσιών «μας» για την «πολυπόθητη» πολυπολιτισμικότητα !

 

Εννοείται, φυσικά, ότι αρκεί μία μόνον σταγόνα τύπου «διπλωματικού αριστουργήματος» του Τσίπρα των Πρεσπών, για να ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής των Ελλήνων, οπότε...                      Για την Ε.Ε. του ΑΣΚΕ

 

                                                                                   Ν. Λεοντόπουλος

 

                                                                                   Σ. Στενός

 

 

Στις 12 Ιουνίου στα γραφεία της "Χριστιανικής" έγινε συζήτηση με αφορμή το βιβλίο "Ευρώπη της Δικαιοσύνης". Από το ΑΣΚΕ μετείχαν οι Σήφης Στενός και  Νίκος Λεοντόπουλος.

 

Βίντεο 1

Βίντεο 2

 

 

 

Δεν είναι τα ΜΜΕ καταστατικά αναγνωρισμένα, όμως θεωρούνται πλέον και (θα έπρεπε να) είναι ο λαϊκός ελεγκτής των 3 πυλώνων της πολιτειακής εξουσίας (ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ, ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ, ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ).

 

Ηταν, ίσως, κάποτε με τη μορφή μόνο του Τύπου, η Ελευθερία της έκφρασης του οποίου ήταν η πιο απτή μορφή και κριτήριο της Δημοκρατίας στα νεότερα χρόνια, γιατί τότε πράγματι σε μεγάλο βαθμό εξέφραζε το Λαό.

 

Σήμερα, στον 20ο, και ιδιαίτερα 21ο αιώνα, δυστυχώς, δεν ισχύει πλέον. Ο έντυπος, ο ραδιοφωνικός, ο τηλεοπτικός (και εικόνας) λόγος και το διαδίκτυο έφυγε από τους Δημοσιογράφους και περιήλθε, σχεδόν ολοκληρωτικά, στα χέρια (και τα συμφέροντα) μεγάλων κεφαλαιούχων ή συμπλεγμάτων κεφαλαίων, που, φυσικά, είναι αστείο το να πει κανείς ότι αυτοί ενδιαφέρονται για την Ενημέρωση (και αποτελούν τη φωνή) του Λαού!

 

Ας το γνωρίζουμε αυτό, στην Ελλάδα, τουλάχιστον, που ουσιαστικά δεν υπάρχουν, τώρα, με πολύ λίγες εξαιρέσεις, δημοσιογράφοι.

 

Ως πρώτο βήμα…

 

 

Την Τετάρτη 27/5/2020 ο Θέμος Στοφορόπουλος έφυγε και για όσους τον γνωρίσαμε μας άφησε φτωχότερους.  Το 1988 παραιτήθηκε, όντας πρέσβυς στην Κύπρο, από το διπλωματικό σώμα διαφωνώντας με τη συμφωνία του Νταβός Παπανδρέου-Οζάλ.

 

Εκτοτε ως ενεργός πολίτης αγωνίσθηκε για μια ελεύθερη Κύπρο, κατά του σχεδίου Ανάν με τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο. Προασπιζόταν τα  Εθνικά Θέματα και οι απόψεις του επηρέασαν ευρύτερα.

 

Σ’εμάς στο ΑΣΚΕ, ως φίλος,  συμμετέσχε σε αρκετές εκδηλώσεις για τα Εθνικά Θέματα και ιδιαίτερα για το Κυπριακό.

 

Καλό ταξίδι Θέμο.

 

 

Ο τέως Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης διαβόητος Μίμης Παπαγγελόπουλος αντιμετωπίζει άμεσα κίνδυνο καταδίκης για «συμμορία» και λοιπά γνωστά και ήδη αισθάνεται μόνος και εγκαταλειμμένος από τους τέως φίλους και πάτρωνες.

 

Συμβουλή: Ας μην υπαινίσσεται... ανοικτά(!) αποκαλύψεις, αν δεν προστατευτεί. Ας θυμηθεί τι «έγινε» με τον Κουτσόγιωργα, όταν δήλωσε, προ βέβαιης καταδίκης στο Ειδικό Δικαστήριο, το 1991, ότι δε θα γίνει αυτός το εξιλαστήριο θύμα(!)...

 

Το ίδιο ισχύει, πιθανότερο(...), και για τον κ. Ν. Παππά, το νο2 της κυβέρνησης Τσίπρα (κάτι σαν τον Κουτσόγιωργα). Ας συνεχίσει, μέχρι το όποιο τέλος, να διατυμπανίζει ότι δεν εγνώριζε κανένας άλλος, και ιδιαίτερα ο..., για όσα κατηγορούν και όσα έπονται.

 

Είναι νέος και θα ήταν... κρίμα να...

 

 

Πριν από μερικές βδομάδες προσωπικό από το κορυφαίο πανεπιστήμιο της Φινλανδίας Τουρκ δημοσίευσε μια μελέτη για το μεταναστευτικό στην Ελλάδα. Το συμπέρασμα αυτής της («)έρευνας(») ήταν ότι η Ελλάδα δεν ασκεί εθνική κυριαρχία στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ότι πλέον η νόμιμη (!!) πλειονότητα του πληθυσμού των νησιών αυτών δεν είναι Έλληνες αλλά μετανάστες και ότι η Ελλάδα κακομεταχειρίζεται και καταπιέζει τον πληθυσμό αυτό στα νησιά αυτά. Η αντίδραση του Έλληνα πρέσβη στο Ελσίνκι ήταν άμεση και οξεία, αποτέλεσμα της οποίας ήταν το πανεπιστήμιο να επιχειρήσει να ανασκευάσει και να πάρει πίσω την έρευνα επί της ουσίας.

 

Είναι απορίας άξιο πώς σκέφτηκαν οι εν λόγω ερευνητές (;) να διεξαγάγουν τέτοια έρευνα. Ποιο το ελατήριο της έρευνάς τους; Πέρα όμως από αυτό, είναι προφανές και από το περιστατικό αυτό ότι δεν είναι απλά και μόνο η Τουρκία που επιδιώκει τη διάλυση της Ελλάδας. Είναι σαφές και στους πλέον καλόπιστους ότι υπάρχουν και δυνάμεις στην Ευρώπη, αλλά και στο ΝΑΤΟ, που εξυπηρετούν αυτά τα σχέδια και τα προωθούν ενεργά. Αλλωστε, δεν είναι μόνο η «φίλη» Φινλανδία (με κατοίκους Φίνες τουρανοτουρκικής ασιατικής καταγωγής...). Ταξιδιωτικός «οδηγός» στην Αυστραλία έστειλε τουρίστες στην Οθωμανική Κρήτη(!) και ΜΚΟ του Soros στη Λέσβο μιλούσε για Ελληνική πλευρά της νήσου, ενώ η άλλη...; Και παραμένει άγνωστη η Ελληνική αντίδραση!

 

Είναι ευθύνη της διαχρονικής ελληνικής στάσης που άφησε τέτοια φαινόμενα να εκδηλώνονται. Είναι τώρα η ώρα να γίνουν όλες εκείνες οι ενέργειες που θα καταστήσουν σαφές σε όλους στη διεθνή κοινότητα ότι η ακεραιότητα της Ελλάδας και η συνοχή της είναι θέματα που η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν ούτε καν παιχνίδια και υπόνοιες. Θα το κάνουν, επιτέλους, όλοι (έστω, οι περισσότεροι) οι κρατούντες ή μήπως έχουν συναινέσει ιδιοτελώς σε τέτοιες εξελίξεις, που θα εκδηλώνονται σταδιακά, όταν θα «ωριμάςζουν» οι συνθήκες έτσι, ώστε να μην εκραγούν εναντίον τους οι Ελληνες πολίτες;

 

 

 


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)