Όπως είχαμε γράψει στο προηγούμενο φύλλο της «Ε», η επιδίωξη μονομερούς αμερικανοβρετανικής επέμβασης στο Ιράκ, που προωθούν τα «γεράκια», έχει περιέλθει σε αδιέξοδο.
Οι προσπάθειες της αμερικανικής και της βρετανικής κυβέρνησης να πείσουν την κοινή γνώμη των χωρών τους όχι μόνο δεν είχε θετικό γι αυτούς αποτέλεσμα, αλλά αύξησαν τα ποσοστά αυτών που είναι αντίθετοι με τον πόλεμο.
Οι λεονταρισμοί του Μπους για άμεση επέμβαση των ΗΠΑ και μερικών φίλων τους», χωρίς την κάλυψη της «διεθνούς νομιμότητας» του ΟΗΕ, εναλλάσσονται με δηλώσεις όπως ότι ο αφοπλισμός του Ιράκ, αν επιτευχθεί μέσω του ΟΗΕ, σημαίνει ότι το καθεστώς άλλαξε. Φυσικά τα «γεράκια» δεν έχουν εγκαταλείψει το στόχο τους, δηλ τον έλεγχο από τις δικές τους εταιρείες των πετρελαίων του Ιράκ και ταυτόχρονα να εξασφαλίσουν υπερκέρδη και πεδία δοκιμών για τις πολεμικές τους βιομηχανίες.
Είναι φανερό ότι όλες αυτές οι παλινωδίες οφείλονται στις σοβαρές ενδοαμερικανικές αντιθέσεις, που σχηματικά εκφράζονται από τη μια πλευρά από το Υπουργείο ’μυνας και από την άλλη από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Οι θέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που εκφράζει το κεφάλαιο που έχει εξασφαλίσει κέρδη με το σημερινό ιρακινό καθεστώς, διοχετεύονται και σε άλλες χώρες (κυρίως Γαλλία, Ρωσία, Κίνα, Γερμανία), οι οποίες λόγω συμφερόντων είναι αντίθετες με την επέμβαση. Οι θέσεις των «γερακιών» μόνο σύμμαχό τους έχουν το θλιβερό Μπλέρ.
Είναι γεγονός ότι τα «γεράκια» τάζουν μερίδιο από την πίτα των ιρακινών πετρελαίων και μελλοντικά μερίδια επιρροής μέσα στα κράτη που έχουν «βαφτίσει» ως «άξονα του κακού», μερίδια χωρίς τον ξενοδόχο, με πενιχρά, όπως φαίνεται, αποτελέσματα.
Η σημερινή κατάσταση στις ΗΠΑ θυμίζει άλλα ιστορικά ανάλογα, αυτοκρατοριών που υπονομεύθηκαν και τελικά
κατέρρευσαν από τις εσωτερικές τους αντιθέσεις.
κατέρρευσαν από τις εσωτερικές τους αντιθέσεις.Οι τρομοκρατικές ενέργειες σε Υεμένη (γαλλικό δεξαμενόπλοιο), Μπαλί και Μόσχα ευνοούν την επικράτηση της γραμμής των «γερακιών» σε χώρες που αντιδρούν στα σχέδιά τους, εις μάτην για την ώρα.
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Παρά τις αντιρρήσεις και απειλές των ΗΠΑ, παρά τις κινήσεις απόσυρσης ξένων κεφαλαίων, παρά τη δυσαρέσκεια της Ε.Ε. και τις επιδείξεις «κατσαρόλας» της μεσαίας και ανώτερης τάξης ο ριστερός Λουλά εξελέγη θριαμβευτικά ρόεδρος της Βραζιλίας.
Τώρα αναγκάζονται όλοι να τον αναγνωρίσουν,παρά το ότι δηλώνει ότι στόχος του θα είναι η ανεξαρτητοποίηση από τη NAFTA, το Σύμφωνο για την υποταγή όλων των λατινοαμερικάνικων χωρών στο άρμα των ΗΠΑ, τα αποτελέσματα των οποίων φάνηκαν με την εξαθλίωση και το χάος που επεκράτησαν στην Αργεντινή.
Δε θα είναι εύκολο το έργο του. Το νομοθετικό σώμα δεν είναι ακόμα φιλικό. Όμως έγινε το πρώτο βήμα.
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Παγκόσμιο το ενδιαφέρον, η συγκίνηση αλλά και η ανησυχία για την τραγική κατάληξη της "τρομοκρατικής" απόπειρας στο θέατρο της Μόσχας των Τσετσένων αυτονομιστών. Αλλά και πολλά τα ερωτηματικά που δημιούργησε.
Δεν εξετάζουμε εδώ το πρόβλημα του αγώνα των Τσετσένων για αυτονομία, αγώνα που είναι, βέβαια, πολύ παλιός, από την εποχή ήδη των Τσάρων, όμως η αναζωπύρωση του τα τελευταία χρόνια, όταν άρχισε να εκδηλώνεται το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τα πετρέλαια της περιοχή, δημιουργεί υπόνοιες και συσχετισμούς.
Ούτε το φοβερό γεγονός του θανάτου τόσων ανθρώπων με αέρια φονικά από αυτούς που υποτίθεται ότι έπρεπε να τους προστατεύουν.
Εξετάζουμε το θλιβερό γεγονός ως ενδεχόμενο να είναι εμπνευσμένο και καθοδηγούμε από τις ΗΠΑ, δηλ απο την περί Μπους κλίκα, για να υπενθυμίσουν στον Πούτιν ποιος (πιστεύουν ότι) είναι το αφεντικό και τι μπορεί να πάθει όποιος φέρνει εμπόδια στην επίθεση στο Ιράκ.
Είναι, πράγματι, αξιοσημείωτο ότι και η απόπειρα κατά του γαλλικού πολεμικού στην Υεμένη και η τραγωδία στο Μπαλί με το θάνατο τόσων αυστραλέζων τουριστών, συμπτωματικά φαίνεται να φοβίζουν χώρες που εκφράζουν αντιρρήσεις για το Ιράκ.
Αν κάτι τέτοιο έχει στοιχεία αλήθειας, τότε η σκληρή στάση του Πούτιν, αλλά και η μη υποχώρηση του Σιράκ μάλλον θα οδηγήσει σε αμηχανία τα γεράκια του Μπους.
Αν δε θυμηθούμε και το ότι άρχισε να φουντώνει και στις ίδιες τις ΗΠΑ η υποψία για τους πραγματικούς εμπνευστές της 11ης Σεπτεμβρίου, με πιο θαραλλέα φωνή αυτή του συγγραφέα Βιντάς, τότε τα πράγματα για τους πολεμοκάπηλους πετρελαιάδες και εβραιόπληκτους αμερικανούς δεν πάνε καθόλου καλά, πέρα από την παγκόσμια, όπως εξελίσσεται, αντίθεση στα πολεμικά σχέδιά τους.
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Ένα από τα απροσδόκητα (;) αποτελέσματα των δημοτικών-νομαρχιακών εκλογών ήταν η ανάδειξη προβλήματος ακροδεξιάς στην κοινωνία μας.
Ακροδεξιά, ως υπολείμματα των παλαιών (και νέων) φιλοβασιλικών, μεταξικών και φιλοχουντικών, υπήρχε ήδη [στις εκλογές μάλιστα του 1977 με σεβαστό ποσοστό 6-7%], ως ασήμαντη διακριτή πολιτική οντότητα. Η ανοησία (;), όμως, της Ν.Δ. με την επιλογή Τζανετάκου που δημιούργησε τη φούσκα του Καρατζαφέρη, και η κοντόφθαλμη πολιτική της διόγκωσης ακροδεξιών χαρακτηριστικών στους Ψωμιάδη (Θεσσαλονίκη), Αμοιρίδη (Δράμα) και Καζάκου (Ζωγράφου) φαίνονται να δρομολογούν προσπάθεια δημιουργίας σοβαρής νεοφασιστικής πολιτικής δύναμης.
Το γιατί προπαγανδίζει κάτι τέτοιο το ΠΑΣΟΚ, μετά την αποτυχία της απόπειρα Αβραμόπουλου, είναι εντελώς φανερό. Αγωνίζεται με κάθε τρόπο να κρατηθεί στην εξουσία. Από την άλλη, αν υπάρχει πραγματική ακροδεξιά, όντως και πρέπει να έχει πολιτική εκπροσώπηση. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν πράγματι υπάρχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο.
Αν προϋπόθεση είναι η ύπαρξη αντιδημοκρατικών, αυταρχικών, ολοκληρωτικών αντιλήψεων, ο όρος αυτός πληρούται, μόνο που κατανέμεται σε όλες, σχεδόν, τις πολιτικές δυνάμεις και επομένως δεν οδηγεί σε ακροδεξιό κόμμα. Αν, αντίθετα, προϋπόθεση είναι η ύπαρξη πραγματικών προβλημάτων και η εκμετάλευσή τους από επιτήδειους με την υποβοήθηση από εκείνους που δε θέλουν, φυσικά, την αντιμετώπιση τους με την ορθή επίλυσή τους, τότε ο κίνδυνος ακροδεξιάς και μάλιστα αξιόμαχης είναι ορατός και μεγάλος.
Αν τα προβλήματα που δημιουργούνται από την λαίλαπα της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης, όπως εξειδικεύονται σε μας από την Ε.Ε., δεν τύχουν στην ολότητά τους (οικονομικά, κοινωνικά, θεσμικά, πολιτιστικά, εθνικά, ακόμη και θρησκευτικά) της αναγκαίας ανάλυσης και αντιμετώπισής τους από την προοδευτική πλευρά, τότε είναι λογικά αναμενόμενο να αναφανεί η απλοϊκή, λαϊκίστικη και επομένως εύληπτη και αποτελεσματική ακροδεξιά εκδοχή της. Αν τα αισθήματα αδικίας και εγκατάλειψης, ατομικής ή συλλογικής (π.χ στην περιφέρεια), ανησυχίας και φόβου από την ανεργεία και τους μετανάστες, αγανάκτησης για την πανδημία της διαφθοράς και απόγνωσης από την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων δε βρουν έκφραση και πρόταση θεραπείας και υπέρβασης, σε προοδευτικές δυνάμεις, τότε θα τα εκφράσει η ακροδεξιά, με τα αναμενόμενα, γνωστά, αποτελέσματά της.
Αν μάλιστα, όπως συμβαίνει παντού, σχεδόν, στην Ευρώπη, την τάση αυτή την υποδαυλίζουν οι κατεστημένες δυνάμεις, ώστε να αποφύγουν την επίλυση των προβλημάτων με τον εξορκισμό της ακροδεξιάς επίκλησής τους, τότε ο κίνδυνος γίνεται μεγαλύτερος, με πρώτα θύματα, πολιτικά όμως μόνο δυστυχώς(!), τους υποδαυλιστές.
Οι καιροί, ίσως, ου μενετοί για την πραγματική αριστερά και ευρύτερα για τους πραγματικά προοδευτικούς, ανεξάρτητα από τις ταμπέλες.
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν κατάλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. και τα φερέφωνα της ότι το σίριαλ της "17ης..." έχει κουράσει πια σε τέτοιο βαθμό, που προκαλεί όχι, πλέον, γέλια αλλά... αηδία. Όλοι γνωρίζουν πού στοχεύει διεθνώς και εσωτερικά η "αντιτρομοκρατική εκστρατεία". Γιατί, λοιπόν,συνεχίζει και εμπλουτίζει μάλιστα με την προφυλάκιση τον Σερίφη ("έγκλημα κατά της Δικαιοσύνης", φωνάζει ακόμη και ο Ευαγ. Γιαννόπουλος!) αυτό το κακόγουστο θέατρο;
Επιμένουν, λένε πολλοί, οι Αμερικάνοι. Μόνο έτσι θα διατηρείται ο Σημίτης και θα προωθείται ο ... Χρυσοχοΐδης, συνεχίζουν, και στο μικρό, έστω, βαθμό που εξασφαλίζει ακροαματικότητες μπορεί να συνεχιστεί ο αποπροσανατολισμός και η αποπληροφόρηση στα πολύ σοβαρά και τρέχοντα θέματα.
Μπορεί και να είναι έτσι. Όταν μάλιστα και ο (όχι ανόητος) Λαλιώτης προτείνει να μετατραπεί η πορεία του Πολυτεχνείου σε διαδήλωση... κατά της τρομοκρατίας (υποθέτουμε μπροστά στις... γιάφκες των Ξηρέδων αντί στην Αμερικάνικη Πρεσβεία), φαίνεται ότι και η αυτοάμυνα κατά της γελοιότητας έχει τα όρια της.
Λαλιώτης και Πολυτεχνείο
Ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ πρότεινε να αφιερωθεί η φετεινή πορεία του Πολυτεχνείου στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, δηλ. να πάμε φέτος όχι για να καταγγείλουμε τους Αμερικανούς, αλλά να τους συμπαρασταθούμε!
Εμείς, που δυσκολευόμαστε να παρακολουθούμε τις σκέψεις του, απλώς υπενθυμίζουμε ότι κάθε χρόνο αυτό κάνουμε: καταγγέλλουμε τους υπ' αρ. 1 τρομοκράτες του πλανήτη,τους προστάτες του κ. Λαλιώτη.
Μερικοί έγραψαν ότι με την πρόταση αυτή ο Λαλιώτης ξέχασε τα νώτα του. Μήπως, αντιθέτως, τα θυμήθηκε;
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Είναι νωρίς για να γίνουν σοβαρές εκτιμήσεις στο νέο πολιτικό σκηνικό της γειτονικής χώρας, μετά τις εκλογές της 3ης του Νοέμβρη. Πολύ περισσότερο προβλέψεις για την πολιτική της νέας κυβέρνησης και τις επιπτώσεις της στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό. Υπάρχει όμως χώρος για κάποιες επισημάνσεις.
Είναι ευοίωνο, γενικά, να σαρώνεται εν μια νυκτί ολόκληρο το πολιτικό προσκήνιο της Τουρκίας, που η διαφθορά, η προκλητικότητα και απόσταση του από τις ανάγκες του λαού που υποτίθετο ότι εκπροσωπούσε, μόνο με τα αντίστοιχα φαινόμενα της δικής μας χώρας μπορούσε να συγκριθεί.
Είναι αξιοπρόσεκτο ότι το στρατιωτικο-οικονομικό κατεστημένο δεν επιχείρησε, μέχρι στιγμής, φανερή ανάμειξη, κάτι που από μόνο του συνιστά πρόοδο για τη γείτονα. Οι προκλήσεις στο Αιγαίο και τις νησίδες αποτολμήθηκαν λόγω πλήρους έλλειψης ελληνικής ηγεσίας. Γιωργάκης, Γιάννος και Σημίτης (και από κοντά ο περί πάντων ομιλών Βενιζέλος) είναι η χαρά, άλλωστε, παντός ανωμάλως σκεπτόμενου...
Η γενική αναφορά του πανίσχυρου, αυτή τη στιγμή, Ερντογάν για απόλυτη(!) συμμόρφωση στις αποφάσεις του ΟΗΕ και προτίμηση του μοντέλου Βελγίου για την Κύπρο,' θα ήταν επίσης ευοίωνη, αν είχαμε εθνικές ηγεσίες εδώ και στην Κύπρο.
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι γνήσιο, όμως το ότι το 45% των ψηφισάντων δεν εκπροσωπείται στη νέα Βουλή (λόγω του 10% που είχαν επιβάλει οι προηγούμενοι προύχοντες, για να μη μπορούν να εκπροσωπηθούν οι διασπασμένοι Κούρδοι...) συνιστά ένα σοβαρό πρόβλημα, που ενδέχεται σύντομα να οδηγήσει σε αναστατώσεις, που με τις "κατάλληλες" παρεμβάσεις των θιγομένων να αλλάξουν πλήρως την εικόνα και τις προοπτικές.
’λλωστε, ακόμη δεν είναι σαφές αν οι εξελίξεις αυτές είναι σύμφωνες με τις επιθυμίες των ΗΠΑ ή, έστω, ανεκτές και αν διευκολύνουν ενδεχόμενο πόλεμο στο Ιράκ, οπότε, βέβαια, τα πράγματα αλλάζουν.
Ας περιμένουμε, όμως, λίγο, πιέζοντας με όλους τους τρόπους για άσκηση... ελληνικής πολιτικής από τους κυβερνώντες, που δεν μπορεί παρά να αισθάνονται, έστω αμυδρά, τον κίνδυνο της «πλήρους εκπαραθύρωσής τους»!
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Σε παλιότερο άρθρο μας είχαμε παραθέσει στοιχεία από τα επίσημα κείμενα τα σχετικά μετον ευρωστρατό (αποφάσεις NATO, αποφάσεις Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κείμενοΚωνσταντινούπολης-Αγκυρας), με τα οποία αποδεικνύεται ότι:
Ο ευρωστρατός σχεδιάζεται ως παράρτημα τουNATO και θα λειτουργεί με τις υποδομές τουNATO και υπό τις διαταγές του NATO, δηλ. των ΗΠΑ.
Ο ευρωστρατός δεν αποσκοπεί στην εδαφική"ακεραιότητα των μελών του από απειλές τρίτων.
Παρ' όλα αυτά τα πεντακάθαρα οι εν Ελλάδιευρωπαϊστές, μεταξύ αυτών και η κυβέρνηση τουΠΑΣΟΚ, επέμεναν με απίστευτο θράσος καιβασιζόμενοι στη μη ενημέρωση των ΜΜΕ ναισχυρίζονται ότι με τον ευρωστρατό: Ενισχύεται η δημοκρατική Ευρώπη ωςαυτόνομος από τις ΗΠΑ πόλος. Ο ευρωστρατός θα μας προστατεύει από την τουρκική απειλή.Η συνέχεια ήταν στο ίδιο κλίμα. Οπρωθυπουργός Κ. Σημίτης βγήκε από τη Σύνοδοτης Σεβίλης τον Ιούνιο και με θριαμβευτικό ύφοςανακοίνωσε on κατατροπώθηκε η Τουρκία, γιατίαπορρίφθηκε ομόφωνα το κείμενο Κ-Α και στηθέση του αποφασίστηκε ομόφωνα ένα άλλοκείμενο, που μας ικανοποιεί πλήρως. Σύσσωμα,ως παπαγαλάκια, τα ΜΜΕ πανηγύριζαν για τηνελληνική νίκη, ξεχνώντας μια λεπτομέρεια: ναδημοσιεύσουν το κείμενο που συμφωνήθηκε!!Δηλαδή ο ελληνικός λαός έπρεπε να πανηγυρίζειγια κάτι που δεν ήξερε! Πιθανόν και οι ίδιοι οιαστέρες της TV να μην το ήξεραν!Τελικά το ΒΗΜΑ της 30/6/02 δημοσίευσε τιςαποφάσεις της Σεβίλης για τον ευρωστρατό (γιατίάραγε;) και αποδείχτηκε ότι αυτό πουαποφασίστηκε ήταν το κείμενο Κ-Α με μια άνευσημασίας προσθήκη στο άρθρο 2, δηλ. ότι τοNATO δε θα αναλάβει την οποιαδήποτε(στρατιωτική δράση εναντίον της Ε.Ε., ήοποιουδήποτε κράτους-μέλους. [Αυτά για τοNATO ως σύνολο, γιατί για ένα κράτος-μέλος,π.χ. την Τουρκία, δε γίνεται καμμία μνεία].
Έτσι, επί της ουσίας, η Τουρκία όχι μόνομπορεί να συμμετέχει στα σχέδια και τιςεπιχειρήσεις του ευρωστρατού (σαν να ήτανμέλος της Ε.Ε.), αλλά αναγνωρίζεται ως ζωτικόςτης χώρας το Αιγαίο και η Κύπρος, όπουανακηρύσσεται ως περιφερειακός χωροφύλακας.Παρ' όλα αυτά η Τουρκία αρνείται να υπογράψειτη συμφωνία, όχι γιατί δεν καλύπτεται πλήρως,αλλά γιατί οι ελίτ της εκβιάζουν την Ε.Ε. ναορίσα ημερομηνία έναρξης των ενταξιακώνδιαπραγματεύσεων. Μετά την πρόσφατη Σύνοδο των Βρυξελών η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ανακοινώνεται μετάτύμπανων ότι οι 15 συμφώνησαν για τονευρωστρατό και ο αφελής τηλεθεατής απορεί τιάλλο συμφώνησαν, αφού είχαν συμφωνήσει πριν4 μήνες στη Σεβίλη. Τελικά στα ψιλά τωνεφημερίδων γράφτηκε ότι στις Βρυξέλεςσυμφώνησαν γραπτώς αυτά που στη Σεβίλη είχανσυμφωνήσει προφορικώς!!
Τι να πρωτοπεί κανείς! Εμείς ας σχολιάσουμεμόνο ότι κανείς από τους αμφισβητίες πουσυμπληρώνουν ρόλους στα παράθυρα τωνκαναλιών δεν έβγαλε κουβέντα!
Ο Σημίτης, που πριν λίγους μήνες έκανε τολιοντάρι ότι αποκλείεται να αποδεχτεί το κείμενοΚ-Α, μπερδεύοντας τα λόγια του, δικαιολόγησετην αποδοχή των τουρκικών απαιτήσεων με τοεξής αμίμητο: υποχωρούμε στον ευρωστρατό, γιανα μην υπάρξει εμπλοκή στην ένταξη της Κύπρουστην Ε.Ε.! Λες και η ένταξη είναι προς τοσυμφέρον της Κύπρου!
Ο άλλος αμίμητος, ο «εν δυνάμειπρωθυπουργός» Κ. Καραμανλής, που κι αυτός τοΜάιο έκανε το λιοντάρι, έχει κατεβάσειχαρακτηριστικά τους τόνους! Προηγήθηκε,βλέπετε η επίσκεψη στις ΗΠΑ...
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Ποιος είναι ο πιο δεξιός;
Βεβαίως στο θέμα της ξενοφοβίας ο Καρατζαφέρης έχει τις πιο δεξιές θέσεις. Αλλά στα υπόλοιπα, δηλ. την ευθυγράμμιση προς τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε., τα εθνικά θέματα κλπ. ποιος είναι πιο δεξιός από τον Τζαννετάκο και τους λοιπούς πρώην κνίτες της ΑΕΚΑ και του ΣΥΝ;
Αυτά ως προς τον πολιτικό λόγο, γιατί στην πραγματικότητα οι διάφοροι τύποι σαν το Λεπέν, το Χάιντερ, τον Καρατζαφέρη και σία παίζουν απλώς το ρόλο τους ως η βολική αντιπολίτευση, σ' ένα παιχνίδι σικέ. Ας μας λείπει, λοιπόν, ο πανικός για την «ακροδεξιά»!
Το άτιμο το χρήμα!
Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί που συγκράτησε τις εντυπώσεις το ΠΑΣΟΚ ήταν στο Λεκανοπέδιο, όπου εκτελούνται τα ολυμπιακά έργα και διοργανώνονται πάσης φύσεως εκδηλώσεις (πολιτιστική Ολυμπιάδα κλπ.). Στη Γλυφάδα, όπου ο υποψήφιος της Ν.Δ. Λανδράκης πέτυχε το 1998 συντριπτική νίκη, το 2002 4(!) δικοί του αντιδήμαρχοι προσχώρησαν στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, που στο δεύτερο γύρο κέρδισε το δήμο! Στην Καλλιθέα, απ' όπου απομακρύνεται ο Ιππόδρομος και απομένει τεράστιος χώρος για αξιοποίηση (εμπορικά κέντρα κλπ.), ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ πέτυχε άνετη νίκη, έχοντας μαζί του προηγούμενο υποψήφιο δήμαρχο της Ν.Δ. και άλλους δεξιούς!
Η Νίκαια
Αν η αποδοκιμασία του Τζαννετάκου ήταν ένα θετικό γεγονός, γιατί έδειξε ότι η ανοχή του ελληνικού λαού έχει και τα όρια της, άλλο ένα ευχάριστο γεγονός ήταν το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου της Νίκαιας, όπου προβλέπεται να γίνουν οι αγώνες άρσης βαρών το 2004.
Επί μία βδομάδα οργίασαν οι μηχανισμοί του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής το Λαλιώτη, να απειλούν να εκβιάζουν, να εξαγοράζουν, να περιφέρουν ολυμπιονίκες .όπως ο αρκουδιάρης τα αξιοθέατα του, με αποτέλεσμα ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ να πάρει στο δεύτερο γύρο λιγότερες ψήφους από τον πρώτο! Μοναδικό φαινόμενο σ' όλη την Ελλάδα!
Επί τη ευκαιρία: οι αξιωματικοί των Ε.Δ. έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε προεκλογικούς
αγώνες; Γιατί, αν θυμόμαστε καλά, κάποιους από τους ολυμπιονίκες αυτούς τους έχουν διορίσει στις Ε.Δ., ανεξαρτήτως αν δεν πατάνε ποτέ σε στρατόπεδο.
Κνίτες
Για τους νεώτερους και όσους δε γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα σας ενημερώνουμε ότι πολλά από τα «αστέρια» που κρατούν στα χέρια τους την ενημέρωση μας και μας εκνευρίζουν συνέχεια στην TV διετέλεσαν φανατικά μέλη της ΚΝΕ, π.χ. Π.Τσίμας, Στ. Θεοδωράκης, Παπαχελάς και, βεβαίως, ο και δημοσιογράφος κ. Γ.Τζαννετάκος! Ακολούθησαν την πορεία του πνευματικού τους πατέρα Γρ. Φαράκου, υπεύθυνου από το Π.Γ. του ΚΚΕ για την ΚΝΕ(!) και των άλλων φανατικών, του Ν. Μπίστη, της Μ. Δαμανάκη, του Μ. Ανδρουλάκη και πολλών άλλων, που δεν καταδέχονται να πολυασχολούνται με την πολιτική, γιατί έγιναν αιφνιδίως μεγαλοεπιχειρηματίες!
Ο κ. εκπρόσωπος τύπου
’σχετο! Πριν 1-2 χρόνια ένας περίεργος ελληνοαμερικανός, ο Ουίλιαμ Αναγνωσταράς, με την ιδιότητα του εκπροσώπου τύπου της ισραηλινής πρεσβείας, είχε πάρει αμπάριζα όλους τους πολιτικούς συντάκτες εφημερίδων και καναλιών με πολλά «δωράκια» στα χέρια και πολλή διάθεση για φιλίες». Δυστυχώς, η πληροφορία μας προέρχεται από δημοσιογράφους που δε δέχτηκαν τα «δωράκια» κι έτσι δε γνωρίζουμε τη συνέχεια. Ούτε μπορούμε να τη φανταστούμε!..
Μισθοι Ελλάδας - Τιμές Ευρώπης
Ακούμε κατά καιρούς τα παραμύθια για σύγκλιση της Ελλάδας με την Ευρώπη, για την άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου, για τη συμμετοχή μας στο club των "ισχυρών". Βέβαια, όλοι γνωρίζουμε την πικρή πραγματικότητα. Τη σύγκλιση των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών στην Ελλάδα με τις αντίστοιχες της Ευρώπης, - προς μεγάλη ικανοποίηση των μεγαλοεπιχειρηματιών και χονδρεμπόρων, και την υπόκλιση των αμοιβών, μισθών και ημερομισθίων. Το κοινό νόμισμα έκανε ολοφάνερες τις διαφορές και πανεύκολες τις συγκρίσεις. Τελικά είμαστε οι τελευταίοι της Ευρώπης. Είμασταν φτωχοί, γίναμε φτωχότεροι. Καλύτερα ταμίας στην Αγγλία με 1800 , παρά καθηγητής στην Ελλάδα με 1700 , καλύτερα πωλητής στη Γερμανία με 1920 , χαρά γιατρός στην Ελλάδα (νοσοκομείου) με 1750 , καλύτερα τηλεφωνήτρια στη Γαλλία (1370 ), παρά χημικός τροφίμων στην Ελλάδα (1115 ). Όσο για το κόστος ζωής, με την αλματώδη άνοδο των τελευταίων χρόνων, συναγωνίζεται η Ελλάδα επάξια τα κόστη των πλουσιοτέρων χωρών της Ευρώπης. Αν μάλιστα υπολογίσαμε τις οικογενειακές δαπάνες για την παιδεία - υγεία -ασφάλιση, τότε γινόμαστε πρωταθλητές.
Και πολύ μικρή είναι η "παρηγοριά" ότι σε 25 περ. χρόνια (!) θα επιτευχθεί η σύγκλιση, όταν όλοι, πλέον, γνωρίζουν πως και σε απόλυτους και σε σχετικούς αριθμούς η θέση των εργαζομένων στη χώρα μας συνεχώς θα επιδεινώνεται, όσο θα συνεχίζεται η παραμονή μας στην Ε.Ε., που βλέπει τη χώρα μας (και άλλες) ως χώρο απομύζησης και όχι, βέβαια, ανάπτυξης και ανθρώπινης επιβίωσης.
Πολιτική ... Φιλάθλων
Δεν είναι, βέβαια, ευχάριστο για μια χώρα φίλαθλοι - οπαδοί (και μάλιστα όχι μόνο μιας ομάδας...) να παίρνουν στα χέρια τους την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της. Δυστυχώς, ακόμη και αυτό προετοιμάζεται να συμβεί
Οι οπαδοί του "Παναθηναϊκού", που προκλήθηκαν και προπηλακίστηκαν στην Πόλη από τους οπαδούς της "Φενέρ Μπαχτσέ" (όχι, πιθανόν, και χωρίς δική τους ευθύνη, μερική έστω), χωρίς καμία, απολύτως, προστασία ή κάλυψη από τους υπεύθυνους της ομάδας τους και τους Υπουργούς (Ελληνες, παρακαλώ) που έσπευσαν να πάρουν μέρος στο πανηγύρι και να φωτογραφηθούν (και όχι μόνο...) καταλλήλως, έχουν δηλώσει "επανάσταση". Η σύγκριση με την... πανεθνική κινητοποίηση στην Αγγλία, για
να προστατέψουν τους πολίτες τους που ασκούσαν, όντως, κατασκοπεία στην Ελλάδα, μόνο θλίψη προκαλεί για τους δικούς μας.
Το γιαούρτωμα, συνεπώς, και καρέκλωμα του Γιωργάκη απ' αυτούς (τους Βενιζέλο και Λιανή τους είχαν αφήσει όρθιους (!) σε όλο τον αγώνα οι Τούρκοι και γι' αυτό, ίσως, τους λυπήθηκαν οι εξαγριωμένοι οπαδοί), τα συνθήματα "Γιωργάκη, είσαι τρέλα με την τούρκικη σημαία!", "εσείς με τσιφτετέλι ως τα χαράματα κι εμείς γεμάτοι με ράμματα" κ.λ.π. δεν προοιωνίζουν τίποτα καλό για τη ρεβάνς στην Αθήνα, ούτε για την κατάληξη της ... συνδιοργάνωσης τουπανευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2008, ούτε, φυσικά, για το μεγάλο στοίχημα του George περί μετατροπής της Ελλάδας σε τουρκική επαρχία.
Αν ελληνική πολιτική δεν ασκείται από τους υπεύθυνους, τότε τέτοιες συνέπειες θα έχουμε, που θα είναι ακόμη πιο επικίνδυνες, αν βοηθήσουν και οι... ακροδεξιοί.
Παράνομοι οι Γενικοί Διευθυντές του «2004». αλλά... κανένα πρόβλημα!
Παράνομους έκρινε τους διορισμούς των γενικών διευθυντών η ελεγκτική επιτροπή, που διενήργησε διαχειριστικό έλεγχο πεπραγμένων του έτους 2000 στην οργανωτική επιτροπή του 2004, όπως δημοσιεύθηκε στον «Επενδυτή» της 19 & 20-10-2002. Δεν ακολούθησαν, αναφέρει η έκθεση, τη διαδικασία προκήρυξης των θέσεων σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο της οργανωτικής επιτροπής και τους διόρισαν απ' ευθείας. Το ίδιο πρόβλημα ανακύπτει και για τα έτη 2001-2002.
Ε και, σιγά το πρόβλημα,ανέκραξαν οι χρυσοκάνθαροι με τις προκλητικές αμοιβές, που έχουν εθισθεί στη κατασπατάληση τεράστιων χρηματικών ποσών, που θα τα πληρώνει για πολλά χρόνια ο ελληνικός λαός.
'Οπως διαδίδουν «κύκλοι» του 2004, με τροπολογία σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο θα ευλογήσουν αναδρομικά τα «πεπραγμένα» τους
Το Σύμφωνο Σταθερότητας
Μία, μία οι χώρες της Ε.Ε., με προεξάρχουσες τη Γερμανία και τη Γαλλία, άρχισαν να ζητούν εκπτώσεις από το Σύμφωνο Σταθερότητας, μέχρι που τελικά ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ρ. Πρόντι το χαρακτήρισε βλακώδες!!
Και ποιοι έμειναν να το υποστηρίζουν; Οι εν Ελλάδι «σοσιαλιστές», δια του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργού κ. Χριστοδουλάκη!
Τόσα χρόνια τους είχαν βάλει να το υποστηρίζουν και τώρα να τους κρεμάσουν έτσι!
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση [Τ.Α.] στην Ελλάδα γνώρισε περιόδους ακμής. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι δυσπρόσιτες στους Τούρκους ορεινές και νησιωτικές περιοχές, με πολλαπλάσιο πληθυσμό του σημερινού, ήταν ουσιαστικά ελεύθερες και αυτοδιοικούμενες. Στην περίοδο 1941-44 στην Ελεύθερη Ελλάδα υπήρχε κατά κανόνα ένα καθεστώς άμεσης δημοκρατίας.
Αντιθέτως, στο σκληρό μετεμφυλιακό καθεστώς η Τ.Α., χωρίς πόρους και αρμοδιότητες, ασφυκτιούσε κάτω από τον έλεγχο της κεντρικής εξουσίας. Όμως αρκετοί δήμοι, ακόμη και μεγάλων πόλεων, περνούσαν στα χέρια προοδευτικών ή και αριστερών δυνάμεων, και αποτελούσαν ένα στήριγμα για τους διωκόμενους πολίτες και τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής εκείνης.
Στη σημερινή εοκική εποχή η Τ.Α. έχει και πόρους και αρμοδιότητες, αλλά δεν αποτελείται από κύτταρα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, όπως ήθελαν τα παλιά οράματα. Αντιθέτως, λειτουργούν κατ' εικόνα και ομοίωση της κεντρικής εξουσίας και σε διαπλοκή με αυτή, με τον απλό πολίτη να ρουσφετολογεί για μια από τις πάμπολλες θέσεις εργασίας ή κάποια άλλη εξυπηρέτηση και τους επιτήδειους να αρπάζουν κάτω από αδιαφανείς συνθήκες δουλειές εκατομμυρίων.
[Στον πειρασμό μιας τέτοιας λειτουργίας υποκύπτουν και τα κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς, όταν ελέγχουν την Τ. Α.]
Στην περίοδο μετά τη μεταπολίτευση η αριστερά με τις πανίσχυρες οργανώσεις της [και πριν το 1967 χωρίς διάσπαση και με ανοιχτή αντίληψη] κατάφερνε να ελέγχει μεγάλο αριθμό δήμων, αναντίστοιχο προς την εκλογική δύναμη που εμφάνιζε στις βουλευτικές εκλογές. Τα κόμματα εξουσίας δε μπορούσαν να την ανταγωνιστούν, γιατί οι παλαιοκομματικοί τους μηχανισμοί δεν είχαν ισχυρό κίνητρο για να αναπτυχθούν σ' αυτό το επίπεδο.
Σήμερα η ιδεολογική ανεπάρκεια και η σύγχυση της αριστεράς οδήγησαν στην οργανωτική της αποδυνάμωση, ενώ, αντιθέτως, λόγω των κινήτρων, τα κόμματα εξουσίας διαθέτουν πλέον ισχυρότατους μηχανισμούς σε κάθε δήμο και νομό. Έτσι το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. έφτασαν να ελέγχουν το σύνολο σχεδόν των δήμων και των νομαρχιών. [Η θέση του ΑΣΚΕ για την Τ.Α. και τις εκλογές στο φύλλο της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ του Ιούνη 2002.]
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Είναι πραγματικά το πιο θλιβερό και (απαράδεκτο) φαινόμενο στην κοινωνία μας. Παρά τους κόπους των παιδιών, των γονέων και της πλειονότητας των εκπαιδευτικών, παρά τα χρηματικά ποσά που διατίθενται, παρά τα σεμινάρια επί των σεμιναρίων, παρά τα βουνά των βιβλίων που φορτώνονται οι μαθητές, τα αποτελέσματα στη Μέση Παιδεία (για την Ανώτατη ας μη γίνεται λόγος) πλησιάζουν το μηδέν. Η Ελλάδα κατατάσσεται, σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, σε όλα τα πεδία της Μ. Παιδείας στην τελευταία θέση των ευρωπαϊκών χωρών (εκτός των ξένων γλωσσών, όπου έχουμε την πρώτη θέση, γιατί φυσικά κανείς δε μαθαίνει ξένη γλώσσα στο σχολείο). Και το αποκορύφωμα: ένας στους επτά μαθητές χαρακτηρίζεται αναλφάβητος!
Είναι, βέβαια, το θέμα τεράστιο και δε μπορεί ούτε να θιγεί σε τόσο μικρό χώρο. Όμως μια ματιά στην ύλη Γυμνασίου και Λυκείου, μια ματιά στα βιβλία και τους ονομαστικούς στόχους θα μας οδηγήσει στην αποκαρδίωση. Κανένα σύστημα. Όλα φύρδην μίγδην, ανάλογα του τι ήρθε ξαφνικά στο μυαλό του διαπλεκόμενου συγγραφέα. Ύλη πανεπιστημιακή, για ειδικούς, εκσφενδονίζεται στα κεφάλια των δύστυχων παιδιών...
Ο κοινός νους, το πραγματικό ενδιαφέρον λείπουν παντελώς. Το κάνουν επί σκοπού άραγε; Δε ντρέπονται,τουλάχιστον, όταν βλέπουν νέους με 2,8 σ' αυτά τα Μαθηματικά και 3,8 σ' αυτή την Ιστορία να προάγονται και να εισάγονται στα πανεπιστήμια;
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό