ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ανησυχία προκαλούν οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια. Η επέμβαση των νατοϊκών γκάγκστερς και η ανοιχτή υποστήριξή τους στον UCK έχει δρομολογήσει συνθήκες αποσταθεροποίησης για όλη την ευρύτερη περιοχή.

Η ευκολία με την οποία δρουν στρατιωτικά στην ΠΓΔΜ σε συνδυασμό με την πίεση των δυτικών προς τους Σκοπιανούς για "εξεύρεση" ειρηνικής λύσης θα πρέπει να κάνουν τη χώρα μας να προετοιμαστεί, για να αντιμετωπίσει πιθανές ανάλογες δράσεις, όχι μόνο αλβανικής προέλευσης.

Τα σημάδια είναι πολλά. Απειλές έχουν διατυπωθεί, όπως · το σχέδιο της Ακαδημίας της ΠΓΔΜ για επέκταση της "Μακεδονίας" προς νότο στην "Μακεδονία του Αιγαίου", δηλ. στη χώρα μας, σε αντιστάθμισμα των περιοχών των αλβανοφώνων. Το κατέβασμα της σημαίας μας, από "Μακεδόνες" με έμβλημα τους τον ήλιο της Βεργίνας· οι απειλές του UCK με αναφορά στην Τσαμουριά και η διαδήλωση "τσάμηδων" στα Τίρανα.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη πιστή στο δόγμα "ό,τι θέλουν οι προστάτες" έχει λειτουργήσει ως φερέφωνο των ΗΠΑ και εις βάρος των συμφερόντων της χώρας (στις βαλκανικές χώρες έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σημαντικές ελληνικές επενδύσεις) με το γιο της κ. Τσαντ και με το τσιράκι της Ολμπράϊτ, το διαβόητο Ρόντος. Στην ΠΓΔΜ, μάλιστα, είναι πλέον ανεπιθύμητοι και οι δύο, επειδή, με τις πρώτες τουφεκιές του UCK, πίεζαν απροκάλυπτα τη σκοπιανή κυβέρνηση για ομοσπονδία με τους αλβανόφωνους. Τώρα προτείνουν για την ΠΓΔΜ, οι άθλιοι, διεθνή διάσκεψη τύπου Ραμπουγέ, που ήταν το προοίμιο της νατοϊκής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία.

Έτσι, δυστυχώς έχουν καταντήσει τη χώρα μας αναξιόπιστη στα Βαλκάνια και την έχουν καταστήσει ευάλωτη στα σχέδια για επαναχάραξη των βαλκανικών συνόρων.

Μετά τους Δανούς, που το φθινόπωρο του 2000 απέρριψαν με 53% την ένταξή τους στην ΟΝΕ, και τους Ελβετούς, που στις αρχές του 2001 ανέβαλαν επ' αόριστον με 72% την ένταξή τους στην ΕΟΚ, οι Ιρλανδοί έδωσαν ένα τρίτο χαστούκι στις 8/6, απορρίπτοντας τη Συνθήκη της Νίκαιας με 54%. Το δημοψήφισμα αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί οι Ιρλανδοί εθεωρούντο ο πιο φιλοεοκικός λαός της Δυτ. Ευρώπης και, μάλιστα, είχαν εγκρίνει με 60% τη Συνθήκη του ’μστερνταμ.

Όπως και στη Δανία, το σύνολο σχεδόν των πολιτικών κομμάτων ήταν υπέρ του ΝΑΙ. Μαζί και τα συνδικάτα, οι εργοδότες και η παντοδύναμη καθολική εκκλησία. Μόνο κάποιες μικρές δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ολιγάριθμοι οικολόγοι, επιτροπές πολιτών (δικαστικών, καθηγητών κλπ) και το Σιν Φέϊν (η πολιτική πτέρυγα του IRA) ήταν υπέρ του ΟΧΙ.

Το ιρλανδικό αποτέλεσμα δημιούργησε πανικό στο Διευθυντήριο των Βρυξελών. Διέδωσαν ψευδώς ότι οι Ιρλανδοί ψήφισαν ΟΧΙ, γιατί δεν ήθελαν τη διεύρυνση, που θα περιόριζε τα κονδύλια προς την Ιρλανδία (η Ιρλανδία είναι μία από τις 4 χώρες, μαζί με Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, που παίρνουν χρήματα από το ταμείο Συνοχής). Όμως η διεύρυνση ελάχιστα απασχόλησε τον προεκλογικό αγώνα. Κυρίαρχα θέματα ήταν η αντιλαϊκή οικονομική και κοινωνική πολιτική της ΕΟΚ, ο αντιδημοκρατικός τρόπος που η ΕΟΚ αποφασίζει και η δημιουργία του ευρωστρατού, στον οποίο καθόλου δε θέλουν να συμμετέχουν οι Ιρλανδοί.

Σύμφωνα με την εοκική νομοθεσία η Συνθήκη της Νίκαιας είναι τώρα άκυρη. Πολιτικά έχει δεχθεί κι άλλα σοβαρά πλήγματα, αφού την απέρριψαν τόσο το Ευρωκοινοβούλιο, όσο και ο πρώην Πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ! Μια λύση για την ΕΟΚ είναι να την τροποποιήσει και να ξαναψηφίσουν οι Ιρλανδοί! Αλλά, αν ψηφίσουν πάλι ΟΧΙ;

’ρθρο του Ν. Καργόπουλου στην εφημερίδα "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ"

Ευρωπαϊκή ένωση: μύθος. Απλώς μερική σύμπτωση αδηφάγων οικονομικών συμφερόντων: Η ενοχή Γερμανία, με ψευδώνυμο, για να ξανατολμήσει την κυριαρχία στην Ευρώπη. Η Γαλλία, πολιτική ηγεσία στην αρχή, θεώρησε ότι η Γερμανία θα χρειάζεται εσαεί το ψευδώνυμο. Οι ΗΠΑ, έχοντας τον έλεγχο σε ευρωπαϊκές χώρες (και με το σχέδιο Μάρσάλ), σε άλλες περισσότερο (Ιταλία, Ελλάδα, Ολλανδία) και σε άλλες λιγότερο, μέσω ΕΟΚ διεμβολίζουν ευκολότερα τις υπόλοιπες. Το εβραϊκό κεφάλαιο, που κερδίζει περισσότερα κινούμενο διακρατικά.

Ευρωπαϊκό έθνος: ιδεολόγημα, που στηρίζεται πράγματι σε κάποια κοινά στοιχεία που έχουν (πλην Ελλήνων). Ιδεολόγημα χρήσιμο, για να καλύψει τον πραγματικό στόχο, την άγρια εκμετάλλευση των ασθενέστερων χωρών και όλων των λαών. Που, όμως, εγκαταλείπεται σιγά-σιγά, καθώς τα συμφέροντα άρχισαν να αποκλίνουν. Από τα κέρδη αυτής της εκμετάλλευσης (τουλάχιστον στην Ελλάδα) χρηματοδοτούνται πολιτικοί, ΜΜΕ και πανεπιστημιακοί και διαλαλούν: μονόδρομος. Γιατί; Έτσι, χωρίς επιχειρήματα. Αρκεί να ακούγεται χιλιάδες φορές (Γκαίμπελς).

Διασφαλίζουμε τη δημοκρατία, λένε, όταν για κανένα ζήτημα δεν αποφασίζει (ούτε ερωτάται) ο ελληνικός λαός, ούτε γνωρίζει ποιος αποφασίζει και τι αποφασίζει για την τύχη του.

Διασφαλίζουμε τα σύνορα μας, λένε, όταν επανειλημμένα η ίδια η ΕΟΚ και έργω (Ίμια) και λόγω αρνείται να το κάνει: "Δεν έχουμε κανένα συμφέρον να αναμιχθούμε", είπε για το Αιγαίο ο "προεδρεύων".

Θα ανέβει το βιοτικό μας επίπεδο, λένε, όταν συνεχώς φτωχαίνουμε, όταν εξαθλιώνονται αγρότες, απολύονται εργάτες, απειλούνται υπάλληλoι, εξαφανίζεται η ελληνική βιομηχανία και βιοτεχνία, όταν μπαίνει στο στόχαστρο η κοινωνική πρόνοια, όταν οδηγούμαστε σε οικονομική κρίση.

Υπερασπίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, λένε αυτοί που βομβαρδίζουν αδιακρίτως με ουράνιο Σέρβους, Αλβανούς, Ιρακινούς (και άλλους αύριο, αν συνεχίσουμε να τους ανεχόμαστε), άνδρες, γυναίκες, παιδιά, σχολεία, νοσοκομεία ταυτιζόμαστε με τους υπερατλαντικούς γκάνγκστερ.

Το παραμύθι, σε νέα διασκευή, προβλέπει πως η ΕΟΚ στο μέλλον θα γίνει καλύτερη, ίσως σοσιαλιστική!

Αποτελεσματικό το παραμύθι. Κοιμίζει. Αλλά μέχρι πότε; ’λλοι λαοί, που ερωτώνται, διαχωρίζουν τη θέση τους, παρ' ότι το σύνολο των πολιτικών τους κομμάτων (σχεδόν) είναι υπέρ της ΕΟΚ, παρά την εξωφρενική πλύση εγκεφάλου. Οι Νορβηγοί και οι Ελβετοί με 2 δημοψηφίσματα απέρριψαν την ένταξη στην ΕΟΚ. Το 49% των Δανών είπαν ΟΧ/ στο Μάαστριχτ και το 53% ΟΧΙ στο ευρώ. Το 48% των Γάλλων και το 48% των Σουηδών είπαν ΟΧΙ στο Μάαστριχτ. Το 40% των Ιρλανδών είπαν ΟΧΙ στο Αμστερνταμ. Οι σημερινές (δικές τους) δημοσκοπήσεις είναι ακόμη δυσμενέστερες γι'αυτούς.

Εμείς πότε θα αντιδράσουμε; Τελευταίοι; Εμείς, που με στοιχεία της ίδιας της ΕΟΚ υφιστάμεθα βαρύτερα απ' όλους τις οικονομικές, πολιτιστικές και κοινωνικές συνέπειες της ένταξης; Εμείς, που δεν έχουμε πολιτιστική ή φυλετική συγγένεια με τα γερμανικά φύλα, που κυριάρχησαν στη Δυτική Ευρώπη, ούτε ιστορική, με τους μισθοφόρους, τον παπισμό, την αποικιοκρατία και το μιλιταρισμό;

Ας μην περιμένουμε τίποτα από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις. Ήταν πάντοτε εξαρτημένες. Κι αυτό δεν αφορά μόνο στο συντηρητικό χώρο, αλλά και σε μεγάλη μερίδα της αριστεράς. Ας τολμήσουμε τα πρώτα ΟΧΙ, απέναντι στα ατελείωτα δικά τους ΝΑΙ. Όσοι "αρχαϊκοί" επιμένουμε να διατηρούμε την αξιοπρέπειά μας, την εντιμότητά μας, το θάρρος μας, την αγάπη μας για την πατρίδα μας, την απέχθεια για την κοινωνική αδικία, την πίστη μας στη δημοκρατία, ας συναντηθούμε στο αίτημα: άμεση αποχώρηση από την ΕΟΚ. Προς το συμφέρον του συνόλου (σχεδόν) των κατοίκων αυτής της χώρας. Προς το συμφέρον του συνόλου των πολιτών αυτής της χώρας.

Πριν από 3 χρόνια οι Αμερικανοί επιχειρηματίες είχαν απαιτήσει από την κυβέρνηση Κλίντον να παρέμβει μέσω του Π.Ο.Ε. (Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου), για να καταργηθεί η νομοθετική προστασία του Δημόσιου Συστήματος Υγείας που υπήρχε σε χώρες της Ευρώπης, ώστε να μπορέσουν να κάνουν επενδύσεις! Κλασικό παράδειγμα της αρχής: τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο.

Σήμερα το μοναδικό δημόσιο Νοσοκομείο στην Ουάσινγκτον αδυνατεί να λειτουργήσει, λόγω έλλειψης πόρων. Το άλλοτε αξιοζήλευτο Δημόσιο Σύστημα Υγείας της Μ. Βρετανίας έχει πλέον διαλυθεί, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. ’λλη μια υπηρεσία της... σοσιαλιστικής κυβέρνησης του κ. Μπλερ προς το μεγάλο κεφάλαιο (βλ. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ 24/6/01).

Ο δρόμος για τις ιδιωτικοποιήσεις έχει ένα πρώτο στάδιο: τη διάλυση του φορέα που λειτουργεί για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, ώστε οι αφελείς να θεωρήσουν ως αναγκαία λύση την ιδιωτικοποίηση. Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε να εξευτελίσει θεσμούς, για τους οποίους είχαν γίνει μεγάλοι αγώνες: συνεταιρισμοί, κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις κλπ. Δεν είναι μόνο οι ρεμούλες και οι προσλήψεις άχρηστου προσωπικού, αλλά και η (φαινομενικά) αναιτιολόγητη ταλαιπωρία του κόσμου. Ατέλειωτες ουρές στις κρατικές Τράπεζες, στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, για να αγανακτούν οι πολίτες.

Σ' αυτά τα πλαίσια το ΠΑΣΟΚ κι άλλα να παρέχουν άθλιον επιπέδου ανέλαβε και τη διάλυση των δημόσιων Νοσοκομείων, ώστε άλλα απ' αυτά να ξεπουληθούν σε ιδιώτες περίθαλψη.

Ποια είναι σήμερα η κατάσταση;

Τα δημόσια Νοσοκομεία έχουν εγκαταλειφθεί στη τύχη τους, χωρίς εξοπλισμό, χωρίς επισκευές, χωρίς ανανέωση, με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που δεν επαρκεί ούτε για το 1/3 των ασθενών. Για να κάνεις μια σοβαρή εξέταση, πέρα από εξετάσεις αίματος και ακτινογραφίες (που και γι' αυτές πρέπει να περιμένεις ώρες στην ουρά και μετά ραντεβού), πρέπει να περιμένεις εβδομάδες ή και μήνες. Τα κρεβάτια δεν επαρκούν και τα ράντζα γεμίζουν τους διαδρόμους. Για να κάνεις μια εγχείρηση, πρέπει να διαθέσεις από 200.000 μέχρι 3.000.000 ως φακελάκι στους μεγαλογιατρούς "καθηγητές" αλλά και σε κατώτερους.

To Δημόσιο πληρώνει τεράστια ποσά σε ιδιώτες για εξετάσεις που δεν μπορεί να κάνει, είτε γιατί δεν έχει τα μηχανήματα, είτε γιατί αυτά που υπάρχουν δεν επαρκούν ούτε για τις άμεσες ανάγκες. Υπολογίστηκε σε ένα Νοσοκομείο ότι τα χρήματα για αγορά και λειτουργία αξονικού τομογράφου θα ήταν πολύ λιγότερα, από αυτά που πληρώνουν σε ένα χρόνο σε ιδιώτες για τις εξετάσεις αυτού του είδους.

Ο δεύτερος τομέας της Υγείας είναι η πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (η εκτός νοσοκομείων), που κατά κύριο βαθμό παρέχεται από το ΙΚΑ. Οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ γνωρίζουν την τραγική του κατάσταση, που έχει ως συνέπεια την προώθηση των ασφαλισμένων στην ιδιωτική περίθαλψη. Τελικός στόχος τους η πλήρης διάλυση του ΙΚΑ και όλων των ασφαλιστικών Ταμείων.

Το παρήγορο είναι ότι μέσα σ' όλο αυτό το αρνητικό κλίμα πολλοί γιατροί, ιδίως νέοι, επιμένουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, να φροντίζουν τους ασθενείς τους μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

Η υπόθεση της δημόσιας περίθαλψης πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του ελληνικού λαού. Να την περιφρουρήσουμε και να τη βελτιώσουμε. Αλιώς, οι λίγοι εύποροι θα καλύπτονται από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι πολλοί φτωχότεροι (που θα γίνονται όλο και περισσότεροι) ουσιαστικά δε θα έχουν περίθαλψη και θα πεθαίνουν σε μικρότερη ηλικία, ώστε να έχει το κεφάλαιο και αυτό το όφελος, αφού θα περιοριστούν τα έξοδα των ασφαλιστικών ταμείων (το ομολόγησε, άλλωστε, ο κ. Σπράος).

ΕΡΩΤΗΣΗ: Και τώρα που η ίδια η Παγκόσμια Τράπεζα είπε ότι η ιδιωτική ασφάλιση είναι μια απάτη ;