Επί εβδομάδες ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, χωρίς μάλιστα να διαφαίνεται σύντομα ευοίωνη διέξοδος. Ο τραγικός χαμός του 15χρονου μαθητή και οι κινητοποιήσεις των συνομηλίκων του, που «κάλυψαν» τις πρωτοφανείς καταστροφές του κέντρου της Αθήνας και λιγότερο άλλων μεγάλων πόλεων (ανάλογες των περυσινών, πρωτοφανών επίσης, πανελληνίων πυρκαγιών), οι θηριώδεις επιθέσεις του τέκνου της Δύσης Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων της Λωρίδας της Γάζας, οι πρόσφατες, αναπάντητες δυστυχώς, ιταμές προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, το πενιχρό, σε σχέση με ό,τι ανεμένετο, πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, οι δολοφονικές επιθέσεις κατά αστυνομικών και άλλες διεθνείς εξελίξεις (όπως η διαμάχη Ουκρανίας-Ρωσίας για το φυσικό αέριο) εντάσσονται στη στρατηγική του ίδιου κέντρου: Των ΗΠΑ του Μπους και των συμμάχων τους (ξένων ή εντόπιων, συνειδητών ή ασυνείδητων και τελικά θυμάτων τους), λίγο πριν τον ερχομό του Ομπάμα. Ας δούμε όμως αναλυτικότερα:
Το «ξέσπασμα» της νεολαίας και οι βανδαλισμοί
Δε μας συγχωρούν οι ΗΠΑ (και η Ε.Ε.;) τη στοιχειωδώς αυτονόητη αυτοδιαχείριση των εθνικών μας θεμάτων (Σκόπια, Κυπριακό, Αιγαίο) και τη συνεργασία με τη Ρωσία, έστω και μόνο στους αγωγούς ενέργειας, και επιχειρούν να μας «τιμωρήσουν» κι έτσι να μας «συνετίσουν» και να μας γυρίσουν στο δρόμο που «δόξασαν» οι Σημίτης-Γιωργάκης. Ας μην ξεχνάμε ότι το ίδιο σκηνικό έστηναν στην περίοδο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, κάθε φορά που επεδείκνυε ανάλογες προθέσεις και κινήσεις.
Έτσι: Προετοιμάζουν τα ΜΜΕ τους και στέλνουν εκ των προτέρων (μέγα λάθος τους!) τηλεοπτικά συνεργεία καταγραφής και μετάδοσης σ όλο τον κόσμο των επικείμενων δράσεων. Ο τραγικός θάνατος του 15χρονου Αλέξη ήταν η θρυαλλίδα για το ξέσπασμα της μαθητιώσας νεολαίας, αυθόρμητο και υποκινούμενο.
Οι νέοι είναι και θα είναι πάντα νέοι και τα παιδιά πάντα παιδιά. Μόνο μια κοινωνία οργανωμένη και πειθαρχημένη σε όλους τους τομείς και τα επίπεδα μπορεί να τα χειριστεί όπως πρέπει και να τα οδηγήσει στη γνώση, τη δημιουργία και την αυτοπραγμάτωση, μέσω υπεύθυνων παιδαγωγών οχυρωμένων κοινωνικά, σχολείων πραγματικών και με το δικό της παράδειγμα και όχι να αφήνονται έρμαια στις επιρροές της σημερινής εικόνας της, στα φρικαλέα ΜΜΕ μας και στους ασυνείδητους και ανεύθυνους δημαγωγούς και κουκουλοφόρους. Αυτοί, έτσι, θα γίνουν και οι «ήρωες» πολλών παιδιών μέσα στη φρενίτιδα της γενικής, φυσικής γι αυτά, αμφισβήτησης.
Ήσαν έτοιμοι από καιρό οι γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι, εν μέρει απόρροια της ίδιας της κοινωνίας μας, κυρίως όμως μίσθαρνα όργανα όσων επιδιώκουν το χάος, μαζί τώρα και με ευκαιριακούς μετανάστες, θύματα κι αυτοί της αβελτηρίας και της απληστίας της κοινωνίας μας. Κατέστρεφαν και λεηλατούσαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, ενώ η αστυνομία αδυνατούσε να προστατεύσει τη δημόσια και την ιδιωτική περιουσία, αφού είχε εντολή: «μην προβείτε σε καμία ενέργεια»! Ποιος ευφυής νους έδωσε την εντολή αυτή; Ο υπουργός ή ο πρωθυπουργός; [Μετά τον ανασχηματισμό και για πολύ μικρότερης σημασίας επεισόδια η αστυνομία έκανε επίδειξη αυταρχισμού επί δικαίων και αδίκων!]
Η υφήλιος έμεινε άναυδη μπροστά στις επιλεγμένες εικόνες που εξέπεμπαν τα έτοιμα ήδη ξένα ΜΜΕ και τα αχαλίνωτα δικά μας. Εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας έδινε γραμμή στα παιδιά με πηχυαίους τίτλους, όπως ο φρικιαστικός: «Μάθημα 1ο: Επίθεση στα τμήματα»!
Η κοινωνία μας, όμως, σιγά σιγά βγήκε από το λήθαργο και αντέδρασε, τα παιδιά «κορεσμένα» και υπό την πιεστική συζήτηση με τους γονείς τους άρχισαν να επιστρέφουν στα μαθήματά τους και οι κουκουλοφόροι στις φωλιές και τις βίλες τους. Μετά τις γιορτές όλα τα σχολεία ως δια μαγείας άρχισαν να λειτουργούν σαν να μη συνέβη τίποτα(!) και στο κέντρο της Αθήνας μόνο τα κατεστραμμένα καταστήματα που δεν επιδιορθώθηκαν θύμιζαν την κόλαση που προηγήθηκε! Το «πανεκπαιδευτικό» συλλαλητήριο που είχε προαναγγελθεί πριν από τις γιορτές για τις 9 Γενάρη, ως επανέναρξη των κινητοποιήσεων, ήταν μια μικρή συγκέντρωση κυρίως των συνήθων πολιτικών οργανώσεων και λιγότερο της εκπαιδευτικής κοινότητας (με την επιδεικτική απουσία του ΚΚΕ, που την ίδια ώρα πορευόταν προς την ισραηλινή πρεσβεία).
Έτσι οι κουκουλοφόροι έμειναν χωρίς πολιτική κάλυψη και τη σκυτάλη τους πήραν άλλοι «λαϊκοί αγωνιστές», με δολοφονικές επιθέσεις κατά αστυνομικών, σε μια προσπάθεια των Αμερικανών να ξαναστριμώξουν την Ελλάδα στην «αντιτρομοκρατική» τους σταυροφορία, ελπίζουμε χωρίς επιτυχία.
Γάζα Αιγαίο Ουκρανία
Η συστηματικά προωθούμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα και η κλιμάκωση των Τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο, που αναλύονται σε ειδικά άρθρα, έχουν δυο κοινά σημεία: Την ανοχή έως υποκίνησή τους από την εκπνέουσα(;) βαρβαρότητα των μπουσικών ΗΠΑ και την επωφελούμενη απαυτή ισραηλινή και τουρκική μανία επέκτασης.
Κάπως διαφορετική είναι η διαμάχη Ρωσίας Ουκρανίας για την απρόσκοπτη ροή του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Η Ουκρανία υποκινείται από τις ΗΠΑ να μην εκπληρώνει τις οικονομικές υποχρεώσεις της προς την Ρωσία, να κλέβει από το αέριο προς την Ευρώπη κι έτσι να υποχρεώνει τη Ρωσία να διακόπτει, εν μέσω πολικού χειμώνα, ολόκληρη την παροχή. Επιδιώκεται, έτσι, η πρόκληση αγανάκτησης και η σύμπηξη αντιρωσικού μετώπου. Το πιθανότερο, είναι πως οι αμερικανοουκρανικοί εκβιασμοί θα αποτύχουν και θα εξελιχθούν σε μπούμερανγκ.
Οι αντιδράσεις των κομμάτων και οι προοπτικές
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει βέβαια εδώ και καιρό πλήρη γνώση και συνείδηση των επιθέσεων που δέχεται η χώρα μας, ώστε να υποχρεωθεί να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τις επιταγές των ΗΠΑ σε όλα τα θέματα και τα συμφέροντά τους. Έχει όμως περιορισμένα περιθώρια αντίδρασης (στο ποσοστό που το θέλει, αφού ακόμη κι ένα μέρος της συντάσσεται απροκάλυπτα με τις ΗΠΑ και τις ουρές των, π.χ. η θυγατέρα Μητσοτάκη). Και τα στενά αυτά περιθώρια δεν οφείλονται στην τάχα παντοδυναμία τους, αλλά στο εσωτερικό μέτωπο μειοδοσίας που διαπερνά (ή και κυριαρχεί σε) όλα τα κόμματα (ακόμη και στο ΚΚΕ για Σκόπια και Θράκη) και κυρίως στα εσωτερικά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, αποτελέσματα της απληστίας των ελίτ των ΗΠΑ και της Ε.Ε., αλλά και στις δικές της νεοφιλελεύθερες επιλογές.
Έτσι η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά ευάλωτη και σε προπαγάνδες που εκμεταλλεύονται την κοινωνική δυσφορία προς αλλότρια οφέλη, γι αυτό και αντιδρά πάντα σπασμωδικά και αμυντικά: Κλείσιμο του βατοπεδινού ανοσιουργήματος, δημιουργήματος ούτως ή άλλως δικού της, πέραν πάσης λογικής αντιμετώπιση των βανδαλισμών, υποτονική αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο και αμηχανία για το δράμα των Παλαιστινίων. Η θαρραλέα επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Αγαθονήσι και η άδεια για τις ασκήσεις του ρωσικού στόλου στο Ν.Α. Αιγαίο αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό.
Ο Ανασχηματισμός
Το τελευταίο, πλην των εκλογών, όπλο της κυβέρνησης, ο ανασχηματισμός της, φαίνεται να πέτυχε τους, όχι φιλόδοξους φυσικά, στόχους του. Προκάλεσε αμηχανία στους εντόπιους αντιπάλους της, ιδιαίτερα στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, και σπασμωδικές απόπειρες, ανεπιτυχείς για την ώρα, αποδόμησής του. Ενισχύθηκε, βέβαια, η εικόνα του Καραμανλή εντός κι εκτός της Ν.Δ., κάτι σημαντικό γιαυτήν. Όμως επί της ουσίας δεν έγινε τίποτα που να προοιωνίζει αλλαγή πλεύσης. Το αντίθετο μάλιστα. Παρέμειναν στη θέση τους, και άρα με αυξημένη πεποίθηση στην πολιτική τους, η θυγατέρα και ο Μεϊμαράκης και οι πρώτες αντιδράσεις τους, προκλητικά ψοφοδεείς, στις τουρκικές προκλήσεις υπονομεύουν μέχρι κατεδαφίσεως τη σχετικά θετική εικόνα του πρωθυπουργού σε σχέση με τα εθνικά θέματα. Η απομάκρυνση του νεοφιλελεύθερου τεχνοκράτη Αλογοσκούφη μόνο στιγμιαία ανακούφιση προκάλεσε. Και μόνο, άλλωστε, η προώθηση του Χατζηδάκη, φορέα των πιο στυγνών νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, στο Υπουργείο Ανάπτυξης και η ασάφεια για τη θέση του νέου υπουργού Δημ. Τάξης μάλλον επιτείνει το αλαλούμ των Σωμάτων Ασφαλείας, διάτρητων από κομματικές και ξένες επιρροές, που δεν επιτρέπουν την απρόσκοπτη θεσμική λειτουργία τους, σηματοδοτεί τις κοινωνικοοικονομικές επιλογές. Οι υπόλοιπες αλλαγές δε σημαίνουν τίποτα, πέραν των εντυπώσεων «κάθαρσης» και «εντιμότητας».
Τα άλλα κόμματα της Βουλής
Το ΠΑΣΟΚ αντιμετώπισε την εσωτερική «κρίση» πολυφωνικά! Δεν αναγνωρίζεται, πλέον, ουσιαστικά ενιαίο κέντρο. Η δημοσκοπική προοπτική πρωθυπουργίας Γεωργίου δείχνει να τρομάζει όλα, σχεδόν, τα στελέχη του. Οι Πάγκαλος, Αλ. Παπαδόπουλος, Διαμαντοπούλου, Ρέππας κ.λπ. διαφοροποιούνται ανοικτά σε διάφορα θέματα. Γνωρίζουν πολύ καλά το Γιώργο, τι σημαίνει για τη χώρα και τους ίδιους τυχόν νίκη, τώρα, του ΠΑΣΟΚ με ένα τέτοιο αρχηγό. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι τελικά θα ακολουθήσουν την έως τώρα τακτική της κότας, με αστερίσκους. Έτσι άλλοι μίλησαν για «εξέγερση», άλλοι επιτέθηκαν κατά της αστυνομίας, άλλοι κατά των κουκουλοφόρων και του ΣΥΝ, άλλοι χωρίς παραγραφές, άλλοι εμπλέκοντας τον πρόεδρο Κ. Παπούλια, άλλοι για το «άσυλο» και άλλοι αντ άλλων. Αμηχανία και ανησυχία, που θα ενταθούν μάλιστα, αν οι δημοσκοπικοί δείκτες πάψουν να είναι ευνοϊκοί. Εξελίξεις ενδιαφέρουσες γενικώς...
Το ΚΚΕ προ καιρού αποφάσισε να ερευνήσει τα αίτια της κατάρρευσης των καθεστώτων την ανατολικής Ευρώπης. Πολλοί ήλπισαν σε μια βελτίωση της φυσιογνωμίας του ΚΚΕ, που θα βοηθούσε τη γενικότερη πρόοδο της χώρας μας. Δυστυχώς το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Το ΚΚΕ όχι μόνο επιμένει στα στερεότυπα περί δικτατορίας του προλεταριάτου κ.λπ., αλλά θεωρεί ότι η πορεία της Σοβιετικής Ενωσης αρχίζει να αποκλίνει από τον ορθό δρόμο με το 20ο Συνέδριο του 1956. Ιδεολογία παραμένει η σταλινική ορθοδοξία. Επιπλέον μέσα σε τόσες σελίδες θέσεων δεν υπάρχει θέση για το Σκοπιανό, και στο Κυπριακό υποστηρίζεται η γραμμή Χριστόφια! Όλες οι προοδευτικές εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, που προκαλούν πανικό στις ΗΠΑ, χαρακτηρίζονται ως αποτελέσματα του ανταγωνισμού μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων!!
Ο ΣΥΝ, μετά την ευφορία των πρώτων ημερών, αναδιπλώνεται εν μέσω ισχυρών εσωτερικών κραδασμών. Οι «επαναστατικές» ιαχές οδήγησαν σε ανοικτές διαφοροποιήσεις, όπως του Φ. Κουβέλη, και ισχυρές αμφισβητήσεις του ηγετικού δίδυμου και ακολούθησαν τριγμοί για τις ευρωεκλογές και την εκπροσώπηση των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο ΛΑΟΣ επιχαίρει σιωπηλώς.
Τι μέλλει γενέσθαι;
Η εσωτερική κατάσταση γενικώς θα επιδεινώνεται και οι κίνδυνοι για τα εθνικά θέματα θα αυξάνονται. Αυτό επιβάλλει συσπείρωση όσων ενδιαφέρονται για τη χώρα.
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
’ρθρο στην εφημερίδα Χριστιανική 19/3/09
«Η Ευρώπη είναι σήμερα πολύτιμη, επειδή πειθαναγκάζει σε ιδιωτικοποιήσεις και φιλελευθεροποίηση, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα ήταν σε θέση ούτε καν να ονειρευτεί. Διότι οι κυβερνήσεις, ακόμη και δεξιότερες από αυτήν του κ. Κολ, διατηρούν ευαισθησίες, έστω και για ψηφοθηρικούς λόγους
Κύρια ευεργετική συνέπεια του ευρώ είναι ότι εγκαθιστά επ άπειρον λιτότητα εισοδημάτων των εργαζομένων στην Ευρώπη
Καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα μπορούσε να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα.» Αυτά δήλωσε ο πρόεδρος των Γερμανών Βιομηχάνων Χανς-Όλαφ Χένκελ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Monde στις 31/5/1999.
Από τότε η Ε.Ε. έγινε ακόμη πιο απάνθρωπη και η λιτότητά της ακόμη σκληρότερη και ιδιαίτερα για την Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση, για να στηρίξει έστω και ελάχιστα το αγροτικό εισόδημα, υπό την πίεση των κινητοποιήσεων, χρησιμοποιεί τεχνάσματα, για να παρακάμψει, αν τα καταφέρει, τις απαγορεύσεις των Βρυξελών, παρότι η ενίσχυση αυτή προέρχεται αποκλειστικά από εθνικούς πόρους!
Επιπλέον η Ε.Ε. περιορίζει ασφυκτικά τη δημοκρατία μας, δε μας επιτρέπει καμιά προοδευτική αλλαγή, επιχειρεί να μας ξεκόψει από τις πολιτιστικές μας ρίζες και στηρίζει κάθε επιβουλή κατά του ελληνισμού, π.χ. όλα τα όργανα και όλοι οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. σε κάθε ευκαιρία υποστήριξαν το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν.
Όσοι σιτίζονται από τα «ευρωπαϊκά προγράμματα» (επιχειρηματίες, ΜΜΕ, πανεπιστημιακοί, εκδοτικοί οίκοι κ.λπ.), επειδή δεν μπορούν να μας πείσουν για τις καλές προθέσεις της Ε.Ε., (υποτίθεται ότι) κάνουν κριτική σ αυτήν, αλλά κινδυνολογούν για το ενδεχόμενο αποχώρησής μας. Διαδίδουν το ψεύδος ότι τα χρήματα που μας δίνει η Ε.Ε. (που πολυδιαφημίζονται) είναι περισσότερα από τα χρήματα που μας παίρνει (για τα οποία καμιά κουβέντα δε γίνεται). Στην πραγματικότητα η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. σημαίνει (τουλάχιστον στα οικονομικά και κοινωνικά θέματα) την εκχώρηση της διακυβέρνησης της πατρίδας μας σε ξένους, τους οποίους πληρώνουμε κι από πάνω! [Ολόκληρος ο λογαριασμός στην έκδοσή μας ΑΣΚΕ-4 «Η Ελλάδα στην ΕΟΚ/Ε.Ε.» και στο προεκλογικό μας φυλλάδιο]
Γι αυτούς τους λόγους η αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε. είναι ο πρώτος όρος για οποιαδήποτε πρόοδο της πατρίδας μας, ακόμη και για την επιβίωσή της.
Κύριος στόχος του ΑΣΚΕ σε κάθε ευρωεκλογές είναι να εξηγεί και να εκφράζει την ανάγκη άμεσης αποχώρησης από την Ε.Ε. Κάθε αρνητική τοποθέτηση απέναντι στην Ε.Ε. χωρίς το λογικό συμπέρασμα-πρόταση για άμεση αποχώρηση θεωρούμε ότι αποτελεί κακή υπηρεσία προς τη χώρα και τελικά σημαίνει στήριξη της Ε.Ε. Όπως και στο παρελθόν, έτσι και σ αυτές τις ευρωεκλογές εκφράσαμε την επιθυμία μας να μοιραστούμε το βάρος της προσπάθειας με άλλους αξιόπιστους προοδευτικούς φορείς που πιστεύουν και διακηρύσσουν, όπως κι εμείς, την ανάγκη για άμεση αποχώρηση από την Ε.Ε. Όσοι γνωρίζουν έστω και λίγο το ΑΣΚΕ γνωρίζουν επίσης ότι οι θέσεις σε τυχόν κοινό ψηφοδέλτιο θα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μας απασχολούσε.
Δυστυχώς, μια τέτοια συνεργασία δεν επιτεύχθηκε, γι αυτό το ΑΣΚΕ θα συμμετάσχει και πάλι αυτοδύναμα στις ευρωεκλογές. Με την ιστοσελίδα μας, τα φυλλάδια, τις προκηρύξεις και τις αφίσες μας και μέσω των ελάχιστων ΜΜΕ, όπως η «Χριστιανική», που επιτρέπουν την έκφραση όλων των απόψεων (μια και από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων-μεσαζόντων της Ε.Ε. είμαστε πλήρως αποκλεισμένοι) θα προσπαθήσουμε να διαδώσουμε τις θέσεις μας και από τους πολίτες στους οποίους θα φτάσει η φωνή μας θα ζητήσουμε την υποστήριξή τους. Η πρώτη προεκλογική μας συγκέντρωση θα γίνει στα γραφεία μας Τζορτζ 12, πλ. Κάνιγκος, στις 4 Απριλίου 6μ.μ. και όποιος φίλος θέλει να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο την προσπάθειά μας καλείται να παραβρεθεί.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Ψηφίστηκε στη Βουλή στις 5-3-2009 η συμφωνία ΟΛΠ και κινεζικής COSCO, που αφορά στην ιδιωτικοποίηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του ΟΛΠ, του λιμανιού του Πειραιά, που έργο έχει τη διακίνηση εμπορευμάτων. Η ιδιωτικοποίηση συνίσταται στην παραχώρησή του για 35 χρόνια με φορολογικές απαλλαγές και άλλες ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ της κινεζικής εταιρείας. Η παραχώρηση του λιμανιού είναι αποτέλεσμα διακρατικής συμφωνίας, δηλ. πολιτικής απόφασης. Κατά τα γνωστά, η Κομισιόν θ αποφασίσει αν η συμφωνία είναι του γούστου της ή μήπως υπάρχει ενδιαφέρον από το γαλλογερμανικό άξονα.
Το άνοιγμα των οικονομικών μας σχέσεων και προς την Κίνα είναι χρήσιμο, αλλά το λιμάνι δεν έπρεπε να φύγει από τα χέρια του ελληνικού δημοσίου.
Η ιδιωτικοποίηση, όπως έχει αναφέρει η «Ε» σε προηγούμενα φύλλα, ξεκίνησε επί Σημίτη με υπουργό Ναυτιλίας το Σουμάκη, που με το νόμο 2688 του 1999 μετέτρεψε τους Οργανισμούς Λιμένων από δημόσιους σε μετοχικές ανώνυμες εταιρείες. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πούλησε το 25% των μετοχών του ΟΛΠ στο χρηματιστήριο, αντί 40 εκ. ευρώ. Ο Οργανισμός του λιμανιού του Πειραιά, όπως και της Θεσσαλονίκης (που επίσης θέλουν να πουλήσουν), είναι δημόσιες πολύ κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Η ιδιωτικοποίηση ευνοεί τα γεωστρατηγικά και εμπορικά συμφέροντα της Κίνας, που, πέραν των άλλων, προσπαθεί να προωθεί προς την Ευρώπη χωρίς τους αναγκαίους ελέγχους εμπορεύματα που δεν τηρούν τις προδιαγραφές και είναι επικίνδυνα για την υγεία των καταναλωτών. Η ιδιωτικοποίηση δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελλάδας και της οικονομίας μας, επειδή η εμπορευματική λειτουργία ανατίθεται σε ξένους, που θα έχουν την επιλογή των χρηστών του λιμανιού, άρα και τον έλεγχο του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου της χώρας. Ο ελληνικός λαός θα πληρώσει και πάλι τα κέρδη των άλλων, με την επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων από εθελούσιες εξόδους εργαζομένων και την απώλεια εσόδων από το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Η οικονομική κρίση έχει δυσμενείς επιπτώσεις σε όλο τον ελληνικό λαό, μεγάλο μέρος του οποίου (που αυξάνεται ραγδαία) περιέρχεται σε απελπιστική κατάσταση. Όλες οι προβλέψεις συμφωνούν ότι οι προσεχείς μήνες θα είναι ακόμη χειρότεροι και αρκετοί είναι αυτοί που εκτιμούν (μεταξύ τους και το ΑΣΚΕ) ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση θα είναι πιο βαθιά και πιο μακροχρόνια από την κρίση του μεσοπολέμου (βλ. άλλο άρθρο). Το ΑΣΚΕ, μάλιστα, εκφράζει το φόβο ότι η κατάσταση στην Ελλάδα δε θα βελτιωθεί ακόμη κι όταν περάσει η παγκόσμια κρίση, εάν εξακολουθούμε να συμμετέχουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι μετανάστες, που αποτελούν ήδη πάνω από το 10% του πληθυσμού της χώρας μας, θα υποφέρουν περισσότερο. Σε πρώτη φάση ίσως αντέξουν, γιατί δεν έχουν την καταναλωτική νοοτροπία που απέκτησαν πολλοί από εμάς και γιατί θα είναι πιο πρόθυμοι να κατεβάσουν τα μεροκάματα και να δουλέψουν με χειρότερες συνθήκες. Σε δεύτερη φάση, όμως, οι περισσότεροι θα μείνουν άνεργοι, α) γιατί οι τομείς της οικονομίας που πλήττονται είναι κυρίως αυτοί που απασχολούν μετανάστες, π.χ. η οικοδομή έχει πέσει ήδη 25%, β) γιατί πολλοί Έλληνες εργοδότες θα αναβάλουν επ αόριστον εργασίες στις οποίες απασχολούσαν μετανάστες, π.χ. ελαιοχρωματισμοί και επισκευές σπιτιών, και γ) γιατί πολλοί Έλληνες θα κάνουν οι ίδιοι εργασίες που βολευτήκαμε να αναθέτουμε σε μετανάστες, π.χ. αγροτικές εργασίες, οικιακές βοηθοί. Επιπλέον οι μετανάστες, αντίθετα με τους περισσότερους Έλληνες, πρέπει να πληρώνουν νοίκι και δεν έχουν στην οικογένειά τους ένα τουλάχιστον σίγουρο μισθό (έστω μειωμένο) ενός δημοσίου ή ιδιωτικού υπαλλήλου ή την οικιακή οικονομία στην ύπαιθρο, που αντιστοιχεί σε ένα μισθό. Έτσι κάποιοι μετανάστες θα επιστρέψουν μόνοι τους στη χώρα τους, αλλά αυτό είναι δύσκολο για πολλούς.
Με τα δεδομένα αυτά η κατάσταση στην ελληνική κοινωνία έχει ήδη αγριέψει και είναι βέβαιο ότι θα αγριέψει περισσότερο. Η εγκληματικότητα θα αυξηθεί, χωρίς να αναφερόμαστε στη δραστηριότητα των κουκουλοφόρων, που υπηρετούν άλλες σκοπιμότητες. Συγκρούσεις θα υπάρξουν όχι μόνο μεταξύ Ελλήνων και ξένων, αλλά και μεταξύ των μεταναστών, η πρώτη γενιά εναντίον της δεύτερης.
Όλ αυτά είναι ένα ακόμη τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε, για να θησαυρίζουν οι τραπεζίτες και οι πάσης φύσεως εκμεταλλευτές. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για να πάρουμε την τύχη της πατρίδας μας στα χέρια μας. Το ΑΣΚΕ έχει κάνει τις προτάσεις του και για την παρουσία των ξένων στην Ελλάδα και για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και γενικά για μια καλύτερη πορεία του τόπου.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Ο Υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε πρόσφατα την οικονομική ενίσχυση των κομμάτων για τις ευρωεκλογές της 7 ης Ιουνίου 2009, με το συνολικό ποσό των 13,4 εκατ. ευρώ (!) εκ των οποίων το 60 % θα κατανεμηθεί αναλογικά στα κόμματα της Βουλής και το υπόλοιπο 40 % σε όλα τα κόμματα που θα λάβουν άνω του 1,5 % των ψήφων (με ποικίλες πριμοδοτήσεις για εφεδρείες...), μετά τις εκλογές.
Αυτή, φαίνεται, είναι η (συσταλτική) ερμηνεία της διάταξης περί ισότητας του ελληνικού Συντάγματος, βάσει της οποίας επιδιώκεται να μην ακούγεται η φωνή των άλλων κομμάτων και των ψηφοφόρων τους, ώστε να μην υπάρξει δυνατότητα αμφισβήτησης της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης. Και αυτά χωρίς αντίρρηση από κανένα άλλο κόμμα.
Εκτιμάται, φαίνεται και πάλι, ότι δεν αρκούν για την εδραίωση του του πολιτικού status quo οι υπερπολλαπλάσιες της κρατικής ενισχύσεις των εκατοντάδων επιχειρήσεων, τύπου Siemens (που λόγω ...ατυχήματος απεκαλύφθη) και άλλων πηγών προς τα γνωστά κόμματα, που τόσο εύκολα διαρρηγνύουν τον ιστό του ελέγχοντος νόμου.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Η παιδεία, καθοριστικός παράγοντας για την πρόοδο μιας κοινωνίας και πρώτο μέλημα μιας πολιτείας, αντιμετωπίζεται από κυβέρνηση, κόμματα και συνδικάτα με μια λογική ταπεινών συμφερόντων.
Ο νέος υπουργός, ορθώς, κάλεσε τους αρμόδιους φορείς σε διάλογο, όμως ο ίδιος προσέρχεται χωρίς προτάσεις και θέτει ως πρώτα θέματα στην ατζέντα τη λειτουργία του Λυκείου και τον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια, που κυρίως σχετίζονται με την επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών, άρα επηρεάζουν βραχυπρόθεσμα το εκλογικό σώμα. Μια σοβαρή συζήτηση θα έπρεπε να ξεκινήσει από το ρόλο και το χαρακτήρα της εκπαίδευσης γενικά, να εξειδικευτεί στο περιεχόμενο των σπουδών κάθε βαθμίδας και να τελειώσει με το εξεταστικό. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο νέος υπουργός βλέπει το διάλογο περισσότερο επικοινωνιακά, δηλ. να κερδίσει χρόνο και να αποφύγει αντιδράσεις και κινητοποιήσεις, τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές, που θα είχαν πολιτικό κόστος και για τον ίδιο προσωπικά και για την κυβέρνησή του, ίσως δευτερευόντως να επιδιώκει αποπροσανατολισμό της κοινωνίας από τη ζοφερή οικονομική κατάσταση και μερική συναίνεση στη μέχρι τώρα κυβερνητική πολιτική για την παιδεία, που δε φαίνεται να προτίθεται να τη μεταβάλει στους βασικούς της άξονες.
Ανεξαρτήτως αυτών, όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την παιδεία θα έπρεπε να ανταποκριθεί στην πρόσκληση και να καταθέσει τις προτάσεις του, τουλάχιστον να αξιοποιήσει την ευκαιρία, για να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του, πολύ περισσότερο αν θεωρεί ότι είναι αριστερός και αντιπαλεύει το σύστημα, το οποίο φυσικά φροντίζει να μη δημοσιοποιούνται ενοχλητικές απόψεις. Αν, μάλιστα, ο υπουργός παρέμενε αμετακίνητος σε θέσεις αντιδραστικές, θα είχε τη δυνατότητα μέσα από αυτή τη διαδικασία να τον καταγγείλει. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ, όμως, προτίμησαν την αποχή, για να μην κάνουν προτάσεις και δημιουργήσουν δυσαρέσκειες, αποσκοπώντας σε βραχυπρόθεσμα μικροκομματικά οφέλη.
Ίδια στάση κράτησαν και οι συνδικαλιστικοί φορείς των εκπαιδευτικών, ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, που τις θέσεις τους για την παιδεία δε γνωρίζουν ούτε τα μέλη τους, που δεν έχουν καν πειστεί, και δικαίως, ότι οι συνδικαλιστές τους έχουν ως κύριο μέλημα το συμφέρον της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Οι συνδικαλιστές δεν κατάφεραν ποτέ να αρθρώσουν έναν ουσιώδη λόγο για την παιδεία, που να ξεφεύγει από τα συνήθη αιτήματα για αύξηση δαπανών, βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής και μείωση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση, ώστε να αποσπάσουν και τη συμπάθεια της κοινωνίας.
Η αποχή των συνδικαλιστών οφείλεται και στην κομματικοποίησή τους, λόγω της οποίας κρατούν επιθετική στάση, διότι έτσι νομίζουν ότι προκαλούν μεγαλύτερη φθορά στο κυβερνών κόμμα και οι ίδιοι αναβαθμίζονται μέσα στα κόμματά τους, ίσως φιλοδοξώντας και να πολιτευτούν.
Το ΠΑΣΟΚ προσήλθε στο διάλογο με εκπρόσωπό του την τέως επίτροπο των Βρυξελών, την κ. Διαμαντοπούλου, η οποία, μέσα στα πλαίσια της εθελοδουλίας της, έφτασε στο σημείο να προτείνει να καθιερώσουμε ως δεύτερη επίσημη γλώσσα την αγγλική!
Με αυτά τα δεδομένα, το μόνο που θα μπορούσαμε να περιμένουμε από αυτό το διάλογο είναι κάποιες καλές ιδέες από κάποιον εκπαιδευτικό που ενδιαφέρεται πραγματικά για την παιδεία και ίσως μια αύξηση του ενδιαφέροντος της κοινωνίας.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Απόρρητη περσινή έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, που διέρρευσε στη Βρετανία, απεκάλυψε παράξενες και τεράστιες αμοιβές συνεργατών των ευρωβουλευτών, πολλοί από τους οποίους είναι συγγενείς τους, πληρωμές σε ανύπαρκτες εταιρείες, καταχρήσεις στις μετακινήσεις και φοροδιαφυγή. Έρχεται κι αυτό να προστεθεί στα τόσα άλλα περί διαφθοράς στην Ε.Ε. που αναφέρουμε στο ΑΣΚΕ-4. Οι ευρωπαϊστές (θυμίζουμε) μας έλεγαν να μπούμε στην ΕΟΚ, για να χτυπηθεί η διαφθορά!
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Το τελευταίο διάστημα στα εξωτερικά θέματα παρατηρείται φαινομενική στασιμότητα. Το μέτωπο Καραμανλή, Παπούλια και λοιπών φαίνεται να υποχωρεί, τουλάχιστον προσωρινά. Η θυγατέρα και η ενδοτική μερίδα (και) του ΠΑΣΟΚ επελαύνουν και οικοδομούν το πολιτικό τους μέλλον.
Στο σκοπιανό η διαπραγματευτική διαδικασία έχει διακοπεί εν αναμονή των εκλογών (και) στην ΠΓΔΜ και λόγω της προσφυγής της κυβέρνησης Γκρούεφσκι στη Χάγη, καταγγέλλοντας την Ελλάδα για αθέτηση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας! Η πλευρά των Σκοπίων όχι μόνο δεν έχει μετακινηθεί από τις θέσεις της, αλλά καθημερινά προβαίνει σε νέες προκλητικές ενέργειες.
Στα ελληνοτουρκικά οι καθημερινές τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο συνεχίζονται και το υπουργείο Εξωτερικών το μόνο που κάνει είναι να δυσφορεί όταν η τουρκική προκλητικότητα γίνεται πρωτοσέλιδο! Μάλιστα ανέκυψε ενδοκυβερνητική, συγκεκαλυμμένη, διαφωνία μεταξύ υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας, επειδή από κύκλους του τελευταίου διοχετεύτηκαν στον τύπο λεπτομέρειες της επικείμενης τουρκικής άσκησης «Ηγεμών», με τη συμμετοχή ΗΠΑ, Βρετανίας, Ολλανδίας και Βελγίου. Αναγκάστηκε, ευτυχώς, το υπουργείο Εξωτερικών να αναδιπλωθεί και να διαψεύσει, όταν έγινε γνωστή και καταγγέλθηκε η μονομερής προσπάθεια υπηρεσιών των υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας και της ... διαβόητης πια γι αυτές τις πρωτοβουλίες Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας για αλλαγή του ελληνικού εναέριου εθνικού χώρου και χώρου ευθύνης (FIR) στο Αιγαίο κατά τρόπο που ικανοποιεί πλήρως την Τουρκία. Η συμπερίληψη του ’η Στράτη σε προηγούμενη άσκηση του ΝΑΤΟ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, παρά τις λυσσώδεις αντιδράσεις της ’γκυρας, καταγράφεται ως ελληνική διπλωματική επιτυχία, αλλά δεν είναι ικανή να αντιστρέψει τη γενική εικόνα και να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα.
Στη Θράκη οι προξενικοί δρουν ανεξέλεγκτα. Φοβερίζουν, απειλούν και ασκούν μέχρι και σωματική βία σε όποιον μειονοτικό δηλώσει ότι δεν είναι Τούρκος. Αυτό καταγγέλλουν εκπρόσωποι της μειονότητας, όπως ο νεοϊδρυθείς σύλλογος Πομάκων. Και το ελληνικό κράτος απόν, ανέχεται στην εθνική αντιπροσωπεία τον Τσετίν Μάνταντζη (ΠΑΣΟΚ), που δηλώνει ότι «στο κοινοβούλιο υπηρετεί τα συμφέροντα των Τούρκων της Θράκης» και τον Ορχάν Χατζηιμπραήμ (ΝΔ), σύμφωνα με τον οποίο «η μειονότητα της Θράκης ανήκει στο μεγάλο τουρκικό έθνος» (!) .
Στην Κύπρο οι απευθείας συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ συνεχίζονται, παρά την ομολογημένη απουσία σύγκλισης σε όλα τα μείζονα ζητήματα, που με τον τρόπο αυτό οδηγούνται σε επιδιαιτησία. Συγχρόνως συνεχίζεται η συστηματική προσπάθεια να ξαναγραφτούν τα βιβλία ιστορίας που διδάσκονται οι μαθητές στην Κύπρο κατά τα πρότυπα του ρεπούσιου άγους. Οι Αμερικανοευρωπαίοι και Ισραηλινοί, με όχημα το γνωστό ίδρυμα του Σόρος και διεκπεραιωτή τον υπουργό Παιδείας Δημητρίου, επιχειρούν τώρα να αφελληνίσουν τους Έλληνες της Κύπρου. Στη Μεγαλόνησο, δυστυχώς εδραιώνεται η πεποίθηση ότι ο Χριστόφιας πληρώνει στους ’γγλους τα γραμμάτια για την προώθησή του στο Προεδρικό και μεθοδεύουν από κοινού «λύση» μέχρι τέλους 2009, ώστε να διευκολύνουν την Τουρκία στις διαπραγματεύσεις της με την Ε.Ε. Ήδη όμως οι πρώτες ισχυρές αντιδράσεις εκδηλώθηκαν.
Την ίδια ώρα οι «εταίροι» μας όχι μόνο ανέχονται τις προκλήσεις εναντίον της χώρας μας, αλλά και υπερθεματίζουν. Η επίτροπος του αμερικανοκρατούμενου ΟΗΕ για τις μειονότητες Μακ Ντούγκαλ, αφού περιόδευσε ανά την Ελλάδα, δήλωσε ότι «το ελληνικό κράτος πρέπει να αναγνωρίσει το δικαίωμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού στη μακεδονική μειονότητα στη Μακεδονία και στην τουρκική στη Θράκη»!! Σημειωτέον ότι η Τουρκία απαγορεύει σε τέτοιους επιτρόπους να επισκέπτονται περιοχές όπου δεν αναγνωρίζεται από το Σύνταγμά της ύπαρξη μειονότητας. Και ο Χάμαρμπεργκ, επίτροπος για τις μειονότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης, δήλωσε ότι «η συμφωνία της Λοζάνης είναι πλέον παρωχημένη σε ό,τι αφορά στα μειονοτικά»! Τρίτος και
καλύτερος ο αντιπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ’γκυρα Μαρκ Πιερίνι, που στην τακτική συνάντηση των 27 πρεσβευτών των χωρών μελών μοίρασε φακέλους, που περιείχαν χάρτες με τα νησιά του Αιγαίου να ανήκουν στην Τουρκία!
Τα περιθώρια αισιοδοξίας στενεύουν.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Από το 1975 λεηλατούσαν ποικιλοτρόπως την «Ολυμπιακή», μηδέ των συνδικαλιστών εξαιρουμένων, με τα δωρεάν ταξίδια των ψηφοφόρων τους και των ιδίων, με το ρουσφετολογικό διορισμό υπερπληθώρας προσωπικού, με τους κάθε λογής εγχώριους και ξένους «μάνατζερ», που τη βούλιαζαν συνεχώς, με την τεράστια επιβάρυνση της μεταφοράς της από το Ελληνικό στο γερμανικό «Ελευθέριος Βενιζέλος» και τέλος με την κατασυκοφάντηση και την πλήρη απαξίωσή της από τον εντεταλμένο υπάλληλο της Κομισιόν, υπουργό κ. Χατζηδάκη, σε αγαστή συνεργασία με τους καταδότες της στην Κομισιόν, την ΑEGEAN, που πολύ θα ήθελαν την Ολυμπιακή διαρκώς διαλυμένη.
Η διαφαινόμενη πώλησή της στον όμιλο αραβικών κεφαλαίων που εκπροσωπεί ο Βγενόπουλος, με τις μη αποκρυπτόμενες πολιτικές φιλοδοξίες, με το ασήμαντο τίμημα των 177,2 εκ. ευρώ το πολύ (και όχι στην ΑΕGEAN, που έσπευσε να κάνει προσφορά όταν διαπίστωσε ότι η πώληση είναι επί θύραις) έγινε με το επιχείρημα της μη δημιουργίας μονοπωλίου από την AEGEAN, ώστε να πληρούται το γράμμα της Συνθήκης της Λισαβόνας, κάτι που θα κρίνει τελικά η Κομισιόν. Ο Βγενόπουλος και τα κεφάλαια που εκπροσωπεί έγιναν τώρα αποδεκτοί από την Κομισιόν, μετά το «άδειασμά» τους στην πώληση του ΟΤΕ.
Αν η πώληση της Ολυμπιακής τελεσφορήσει, το μονοπώλιο θεωρείται σχεδόν δεδομένο, με τη σύμπραξη της ιδιοκτησίας των δύο εταιρειών προς όφελος των κερδών τους και εις βάρος της χώρας και της κοινωνίας, που καλείται να πληρώσει τα χρέη της εταιρείας και τα ασφαλιστικά ταμεία, που θα επιβαρυνθούν με την απόλυση εργαζομένων, που αποφάσισε ο κ. Χατζηδάκης, ώστε να πάρουν μόνο το «φιλέτο» οι ιδιώτες.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Το ΑΣΚΕ συμμετέχει αυτοδύναμα στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου, με κύριο σκοπό να εξηγήσει γιατί πρέπει να αποχωρήσει άμεσα η πατρίδα μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτοδύναμα για άλλη μια φορά, γιατί άλλες φιλικές και συγγενείς δυνάμεις, παρότι καταγγέλλουν τον όλο και πιο απάνθρωπο χαρακτήρα της Ε.Ε., θεωρούν πρόωρο να τεθεί άμεσα το ζήτημα της αποχώρησης. Το ΑΣΚΕ, όμως, πιστεύει ότι η καταγγελία της Ε.Ε., χωρίς το εύλογο συμπέρασμα-πρόταση για άμεση αποχώρηση, τελικά λειτουργεί υπέρ της Ε.Ε. και εις βάρος της πατρίδας μας, όπως έχουμε αναλύσει σε άλλα άρθρα μας.
Όλοι γνωρίζουν ότι το ΑΣΚΕ δεν έχει ούτε επιθυμεί να έχει βοήθεια από ισχυρούς επιχειρηματίες και μεγαλοεκδότες, ούτε εισπράττει αργύρια από την Ε.Ε., όπως οι «εκσυγχρονιστές», οι «ανανεωτές», οι «οικολόγοι» και πάμπολλοι άλλοι που δικαιολογούν την παραμονή μας στην Ε.Ε. Στηρίζεται μόνο στη βοήθεια των φίλων του και το ίδιο περιμένουμε γιαυτές τις ευρωεκλογές .
Η αρχή γίνεται στα γραφεία μας, το Σάββατο 4 Απριλίου στις 6 το απόγευμα. Όποιος θέλει να συμβάλει στον προεκλογικό αγώνα του ΑΣΚΕ να είναι μαζί μας.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό