Το τσιράκι των Αμερικανών, που αιματοκύλισε το καλοκαίρι του 2008 τη χώρα του υπό την καθοδήγηση του ’λεξ Ρόντος, πρωτοτύπησε: επειδή στην πρωτεύουσα Τιφλίδα το Κοινοβούλιο είναι συχνά στόχος μαχητικών αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, αποφάσισε να το μεταφέρει σε άλλη πόλη, στο Κουταΐσι! Κατά σύμπτωση(!) στο σημείο που επέλεξε να στηθεί το νέο Κοινοβούλιο υπήρχε το μνημείο των 230.000 πεσόντων Γεωργιανών στον αγώνα κατά του ναζισμού. Κανένα πρόβλημα: ο κ. Σαακασβίλι το ανατίναξε(!!) στις 21/12/09, συνδέοντας μάλιστα την ανατίναξη με την προσωπική του γιορτή για τα 42α γενέθλιά του!!
Ο κ. ’λεξ Ρόντος ήταν ο σύμβουλος του τότε υπ. εξ. Γ. Παπανδρέου (ή ο πραγματικός υπ. εξ.;) και οργίασε κατά τη σφαγή και διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Να μην ανησυχούμε που και σήμερα βρίσκεται πίσω από το διευθυντήριο που μας κυβερνά αντ αυτού;
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Ο πρέσβης των ΗΠΑ Σπέκχαρντ εζήλωσε φήμην Πιουριφόι και «συμβουλεύει» την κυβέρνηση να καταργήσει τη ... μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και να επιβληθεί ... ευελιξία εργασίας. Μάθανε πως ...
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Κατά καιρούς ακούγονται διάφορα φαιδρά για την «Κρητική Αυτονομία». Κάποιοι επιτήδειοι ή αφελείς φωνάζουν σχετικά συνθήματα από το γήπεδο των Μαλλίων και τα Ζωνιανά μέχρι την κινητοποίηση των Κρητικών αγροτών στον Πειραιά.
Το πράγμα γίνεται σοβαρότερο όταν ο (προστατευόμενος των ΗΠΑ) Πατριάρχης Βαρθολομαίος καλεί τους μητροπολίτες της Κρήτης και της Δωδεκανήσου (που υπάγονται στο Πατριαρχείο) να αποκτήσουν
τουρκική υπηκοότητα (για να μπορούν να τον διαδεχθούν!) κι όταν διαδίδεται (εμείς αδυνατούμε να το πιστέψουμε) ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος συμφωνεί!
Σ αυτά ήρθε να προστεθεί η
απειλή του Γιώργου Βαρδινογιάννη στην κοπή της πίτας της Παγκρήτιας: «Ας μας προσέχουν, να μην κηρύξουμε την Κρητική Αυτονομία!» Το λόγο πήρε αμέσως ο τ. υπουργός Λ. Βερυβάκης κι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Η Κρήτη είναι ένας τόπος που διάλεξε να ζει ως Ελλάς, στην Ελλάδα όλων των Ελλήνων, που δημιούργησε ο Ελ. Βενιζέλος!», εισπράττοντας την επιδοκιμασία της μεγάλης πλειοψηφίας των παρευρισκομένων.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Αδιάλλακτοι οι Σκοπιανοί, υποτονικοί εμείς
Ενώ οι Σκοπιανοί συνεχίζουν αδιάλλακτα τις διεκδικήσεις τους για όνομα, γλώσσα, εθνικότητα και «απελευθέρωση αλύτρωτων εδαφών», στην Ελλάδα μικρή δημοσιότητα δίνεται στο σκοπιανό κι αυτό μόνο δυσάρεστες εκπλήξεις μπορεί να επιφυλάσσει. Οι Αμερικανοί φαίνεται ότι συμβουλεύουν τους Σκοπιανούς να ρίξουν τους τόνους, ώστε να φαίνονται διαλλακτικοί και να προωθήσουν ευκολότερα «λύσεις» πέρα από κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και ιστορικής αλήθειας.
Ο εν δυνάμει Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών και τυπικά Αναπληρωτής κ. Δρούτσας εμφανίζεται να υποστηρίζει τις πάγιες ελληνικές θέσεις με δηλώσεις όπως «ο μακεδονικός πολιτισμός είναι στοιχείο του ελληνικού πολιτισμού κι αυτό το λέμε να το ακούσουν και στα Σκόπια και στην Αμερική», όμως ο Πρωθυπουργός στο Βελιγράδι, μιλώντας σε σύνοδο διπλωματών για το πρόβλημα, δεν ανέφερε τις θέσεις αυτές και ιδίως τη θέση για μία ονομασία προς όλους και για όλα. Αντίθετα, μίλησε για δέσμευση της Ελλάδας να οδηγήσουμε τη FYROM στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξ άλλου πριν από λίγο καιρό οι Σκοπιανοί πανηγύριζαν, γιατί στην ιστοσελίδα του υποψηφίου τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδας προτεινόταν για ανάγνωση ένα βιβλίο, που υποστήριζε τις σκοπιανές θέσεις.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι πλησιάζει η μέρα της εκδίκασης της προσφυγής των Σκοπίων κατά της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Χάγης και (πληροφορίες λένε ότι) δε γίνεται η πρέπουσα δική μας προετοιμασία. Μια αποτυχία παρόμοια εκείνης των Βρυξελών μήπως αποτελέσει δικαιολογία για νέες ελληνικές υπαναχωρήσεις;
Νέο(;) σχέδιο για το Κυπριακό
Φαίνεται ότι η ώρα των αποφάσεων για το Κυπριακό πλησιάζει. Τεχνηέντως έχει τεθεί πάλι το δίλημμα: λύση τώρα ή διχοτόμηση. Οι Τούρκοι κατέθεσαν προτάσεις που μόνο ως απαράδεκτες μπορούν να χαρακτηρισθούν. Ζητούν νομιμοποίηση όλων των εποίκων (και όχι μόνο των 50.000 που τους χάρισε ο Χριστόφιας), ζητούν δύο FIR στην Κύπρο, δηλ. δύο κυριαρχίες, ζητούν ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος (ο ένας από τους δύο δικός τους) να έχουν δικαίωμα βέτο στο Υπουργικό Συμβούλιο, δηλ. όποτε θέλουν να προκαλούν ακυβερνησία, ζητούν σταθμισμένη ψήφο, που σημαίνει εξίσωση του 82% των Ελληνοκυπρίων με το 18% που είναι το πραγματικό ποσοστό των Τουρκοκυπρίων (πριν την εισβολή), ζητούν να αναγνωρισθούν ως ισχύουσες όλες οι αποφάσεις και οι συμβάσεις του ψευδοκράτους από την ίδρυσή του το 1983, ζητούν το δικαίωμα επί της περιουσίας να το έχει ο χρήστης και όχι ο ιδιοκτήτης(!), ενώ για τα φλέγοντα θέματα της επιστροφής εδαφών και της ασφάλειας αποφεύγουν να τοποθετηθούν. Κι εμείς συνεχίζουμε να συζητούμε!!
Ο ύπουλος ρόλος των Βρετανών συνεχίζεται. Αφού δεν κατάφεραν να επιβάλουν το σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε ακόμα και υφαλοκρηπίδα για τις βάσεις τους, τώρα προωθούν μια παραλλαγή του ίδιου σχεδίου. Όσο για την Ε.Ε., που υποτίθεται για κάποιους ότι θα θωράκιζε την ασφάλεια και την ενότητα της Κύπρου, στηρίζει τις ενέργειες των Αμερικανών και των Βρετανών. Αλήθεια τι έγιναν τα τόσα καταδικαστικά για την Τουρκία ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας;
Δυστυχώς, η υποχωρητική στάση του Προέδρου Χριστόφια (σε συμφωνία με την κυβέρνηση της Αθήνας) εκλαμβάνεται ως αδυναμία και χρησιμοποιείται, όπως συχνά έγινε στο παρελθόν, ως βάση για νέες απαιτήσεις και διεκδικήσεις από τους Τούρκους. Όλ αυτά σε συνδυασμό με περίεργα, ύποπτα και τραγικά γεγονότα, όπως η σύληση και βεβήλωση του τάφου του πρώην προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου, η αρπαγή των ελληνικών σημαιών από τους τάφους των Προέδρων Κυπριανού και Παπαδόπουλου και η άγρια δολοφονία του εκδότη της εφημερίδας «Σημερινή», δημιουργούν ένα κλίμα έντασης στην Κύπρο. Αν πρόκειται για μια αισχρή προσπάθεια να τρομοκρατήσουν και να ταπεινώσουν τον κόσμο του «ΟΧΙ», είναι σίγουρο πως θα πέσει στο κενό.
Τουρκικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο και Θράκη
Η συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη στο CNN προκάλεσε θύελλα στην
. Τουρκία. Ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης του ελληνορθόδοξου στοιχείου στην Τουρκία και δημιούργησε αίσθηση σε προοδευτικούς κύκλους της χώρας. Όμως αντί αυτό να ξεσηκώσει τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που τόσες φορές έχουν κατηγορήσει την Ελλάδα, ακόμα και για ανύπαρκτα θέματα, αντίθετα έγινε αφορμή για αύξηση των πιέσεων της ’γκυρας στην Αθήνα για παραχώρηση ανταλλαγμάτων στην Δυτική Θράκη. Συγκεκριμένα, με θράσος ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ερντογάν ζήτησε ευνοϊκές ρυθμίσεις στο θέμα της εκλογής του Μουφτή και της θρησκευτικής περιουσίας, τη στιγμή που οι Τούρκοι έχουν αρπάξει σχεδόν το σύνολο της περιουσίας του Πατριαρχείου και των ομογενών της Πόλης. Ζήτησε τη μείωση της ανεργίας(!) των μουσουλμάνων της Δ. Θράκης και την πλήρη ελευθερία δράσης των μειονοτικών συλλόγων, ως αντιστάθμισμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Ακόμα ζήτησε τη δημιουργία νεκροταφείου και Ιερού Τεμένους στην Αττική. Αυτό το τελευταίο αποκαλύπτει ότι η ’γκυρα αυτοπροβάλλεται ως ηγέτιδα-προστάτιδα όλων των μουσουλμάνων που ζουν στην Ελλάδα. Μπροστά σ αυτόν τον προφανή κίνδυνο η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά αδρανεί.
Σε εκκρεμότητα βρίσκεται και η επιστολή του Ερντογάν, η οποία παρέμεινε στην αφάνεια από το επίσημο Ελληνικό κράτος και δε γνωρίζουμε το περιεχόμενό της, άρα και τους κινδύνους από αυτήν. Διότι και η αποδοχή ακόμα μιας τέτοιας επιστολής θεωρείται διπλωματικό δεδομένο και κατοχυρώνει προς συζήτηση τις τυχόν διεκδικήσεις που περιέχει. Γιατί αυτή παρέμεινε κρυφή; Γιατί δε δίνεται ούτε τώρα στη δημοσιότητα; Γιατί δεν επιστρέφεται ως απαράδεκτη; Αντ αυτού ο Πρωθυπουργός μας δηλώνει ότι είναι έτοιμος να απαντήσει και να συνομιλήσει, αγνοώντας τάχα αυτά που προαναφέραμε. Μήπως όλα αυτά έχουν σχέση με τον χάρτη που κυκλοφόρησε στα τουρκικά σχολεία και δείχνει τα Δωδεκάνησα και το μισό Αιγαίο με τα νησιά του να ανήκουν στην Τουρκία; Ακόμα και την ημέρα των Χριστουγέννων και παρά τη συμφωνία των δύο κρατών για αυτοσυγκράτηση τις ημέρες θρησκευτικού περιεχομένου, οι Τούρκοι πιλότοι αλώνιζαν το Αιγαίο. Πόση εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε στον Πρωθυπουργό μας, αν ασκεί μυστική διπλωματία; Η προηγούμενη Υπουργός Εξωτερικών αποδείχτηκε ανάξια εκπρόσωπος της Ελλάδας, κάτι αναμενόμενο. Πρέπει να γνωρίζει ο σημερινός Υπ. Εξωτερικών και όσοι τον στηρίζουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να δεχτεί τετελεσμένα, ούτε παραχωρήσεις που θίγουν την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Πρέπει, πέρα από την ηθική συμπαράσταση, όλοι να βοηθήσουμε, πρακτικά και υλικά, ακόμη και με τον κίνδυνο όλη η βοήθεια ή μέρος της να έχει την τύχη ανάλογων περιπτώσεων, όπως αυτή προς τα θύματα του τσουνάμι της Νοτιοανατολικής Ασίας, που τίποτα δεν έφτασε στα θύματα.
Και με την «ευκαιρία», να θυμηθούμε ότι ο μικρός αυτός λαός της Αϊτής, ο πρώτος και μόνος λαός σκλάβων που αποτίναξαν τη δουλεία το 1821, ήταν και ο πρώτος που αναγνώρισε την Ανεξαρτησία των Ελλήνων το 1821, και μάλιστα έστειλε (1822) 25 τόνους καφέ, στον Αδαμάντιο Κοραή στο Παρίσι, ώστε να πουληθεί και να αγορασθούν όπλα για τους αγωνιζόμενους Έλληνες, όταν όλοι οι άλλοι, μας θεωρούσαν ... τρομοκράτες.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Έχουμε, ήδη, δημοσιεύσει σε περσινό φύλλο μας τη θέση μας για την, πραγματικά, δεινή θέση των αγροτών, κτηνοτρόφων, αλιέων κ.λπ και επόμενα της ελληνικής κοινωνίας, που καταναλώνει πλέον γεωργικά, κτηνοτροφικά, και αλιευτικά, προϊόντα ξένης παραγωγής, όταν οι δικοί μας παραγωγοί πένονται. Είναι γνωστοί οι στόχοι της Ε.Ε. και σαυτό το παραγωγικό πεδίο: Η Ελλάδα να μην παράγει τίποτα, να καταναλώνουμε προϊόντα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ακόμη και αγροτικά, αν δεν είναι από τρίτες χώρες που προστατεύονται από την Ε.Ε. εις βάρος μας, για να πωλούν εκείνοι εκεί τα δικά τους, κυρίως βιομηχανικά, προϊόντα.
Δεν επικροτούμε γενικά κινητοποιήσεις που πλήττουν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, όμως όταν όλα τα άλλα «όπλα» (δεν αναφερόμαστε, φυσικά, στις γελοιότητες για «διαβουλεύσεις και διαλόγους στο Ζάπειο»!) δεν είναι αποτελεσματικά, ο μόνος τρόπος για να ακουστούν οι αγρότες είναι αυτός και πρέπει και όλοι οι άλλοι, και για το δικό τους καλό τελικά, να συμπαραστέκονται.
Όσο για τους πάτρωνες της Ε.Ε...
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Η κυβέρνηση του «κύρους και της εθνικής υπερηφάνιας» έδωσε τις εξετάσεις της υποτέλειας και αρίστευσε. Υπάλληλοι και υπαλληλίσκοι της Κομισιόν περιέτρεχαν τα υπουργεία ως σουλτάνοι και οι «υπουργοί» μας τους «ενημέρωναν» περιδεείς και δουλόπρεποι. Όλοι, πλην του Ε. Βενιζέλου, ο οποίος δήλωσε ότι οι υπηρεσιακοί παράγοντες των Βρυξελών πρέπει να συνομιλούν με τους αντίστοιχους υπαλλήλους των Υπουργείων και οι Υπουργοί μόνο με τους αρμόδιους Επιτρόπους.
Ως ήτο επόμενο, ενοχλήθηκε σφόδρα ο Τσαρίσκος Παπακωνσταντίνου και επετέθη: «Το Υπουργείο Εθνικής (πώς ξέφυγε της κας Δραγώνα;) ’μυνας δεν είναι το ’βατον του Αγίου Όρους».
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Όταν διεξάγονταν η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για το κλίμα, όλοι οι λαοί και ελληνικός μαζί συνέπασχαν για το μεγάλο αυτό παγκόσμιο πρόβλημα. Και ως συνήθως, οι επαγγελματίες «οικολόγοι» έσπευσαν να επωφεληθούν. Έτσι διοργάνωσαν στις 13 Δεκεμβρίου 2009 εκδήλωση στο Σύνταγμα της Αθήνας με προγραμματισμένη «μεγάλη πορεία» 37 συλλογικοί φορείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Οικολόγοι-Πράσινοι (τρομάρα τους...) και άλλοι. Και τελικά συγκεντρώθηκαν, γύρω στους 100(!) πολίτες, ούτε δα τα προεδρεία τους!
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης με ... ρηξικέλευθες ιδέες, όπως η θέσπιση φόρου άνθρακα σε αυτούς που ρυπαίνουν και η αναδιανομή των εσόδων σε αυτούς που δε ρυπαίνουν. Δε μας εξήγησε όμως αν την οραματίζεται όπως τα μόνο κατ όνομα περιβαλλοντικά και ουσιαστικά φοροεισπρακτικά τέλη οχημάτων που εξήγγειλε η κυβέρνησή του (που αναγκάστηκε να τα πάρει πίσω του
χρόνου!), τα οποία επέβαλαν μεγαλύτερη επιβάρυνση στους κατόχους παλαιότερων οχημάτων, που ουσιαστικά ρυπαίνουν λιγότερο από τα υπερπολυτελή τζιπ και τις λιμουζίνες.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Το περιβάλλον στα πλαίσια της γεωπολιτικής
Από τις 7 μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη η διάσκεψη του Ο.Η.Ε για την κλιματική αλλαγή με τη συμμετοχή 193 κρατών. Στόχος της διάσκεψης ήταν η επίτευξη μιας νέας παγκόσμιας συμφωνίας για τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, η οποία θα αντικαθιστούσε το Πρωτόκολλο του Κιότο, που λήγει το 2012.
Το ίδιο το γεγονός της συνάντησης είναι θετικό, επειδή επιβεβαίωσε την κοινή παγκόσμια συνείδηση για την ύπαρξη και το μέγεθος του προβλήματος και επειδή για πρώτη φορά δέχτηκαν να συμμετάσχουν σ΄ αυτήν οι Η.Π.Α. και η Κίνα, οι δύο μεγαλύτεροι ρυπαντές, οι οποίοι δεν είχαν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο και δε δέχονταν μέχρι πρόσφατα να συζητήσουν οποιαδήποτε δέσμευσή τους.
Η διάσκεψη, όμως, κατέληξε σε αποτυχία, γιατί οι υπεύθυνοι και κυρίως οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να συμβάλουν, για να μη θίξουν τα δυσθεώρητα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματιών τους. Το τελικό κείμενο, μια μη δεσμευτική διακήρυξη, δεν επικύρωσε ούτε ο Ο.Η.Ε. Η οργή των πολλών ξεχείλισε και μέσα και έξω από την αίθουσα. Ο εκπρόσωπος του Σουδάν αποθεώθηκε όταν χαρακτήρισε τη συμφωνία «ολοκαύτωμα για την Αφρική». Το ίδιο και ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, που κατήγγειλε τον Ομπάμα ότι στη διάρκεια της διάσκεψης «μαγειρεύει με αντιδημοκρατικό τρόπο ένα ντοκουμέντο που δε θα αποδεχθούμε».
Οι στόχοι και τα αποτελέσματα
Πρώτος στόχος της διάσκεψης ήταν να υπάρξει δεσμευτική συμφωνία για μείωση των εκπομπών κατά 25-50% μέχρι το 2050 σε σχέση με τις εκπομπές του 1990, η οποία θα ετίθετο σε ισχύ από το 2013. Αντί γι αυτό, οι χώρες απλά συμφώνησαν να συνεργαστούν για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς (που κι αυτό είναι καταστροφικό για πολλά κράτη) μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τον τρόπο που θα το πετύχουν και χωρίς καθορισμό των ποσοτικών στόχων μείωσης των εκπομπών, που είναι και το πιο σημαντικό. Δεσμεύονται μόνο να γνωστοποιήσουν τα συγκεκριμένα σχέδιά τους έως το τέλος του 2010.
Δεύτερος στόχος ήταν η καθιέρωση ενός κοινά αποδεκτού μηχανισμού επαλήθευσης της μείωσης των εκπομπών. Ούτε αυτό έγινε, με καθαρή ευθύνη των αναπτυγμένων κρατών.
Τρίτος στόχος ήταν να υπάρξει ενίσχυση των φτωχών κρατών από τα πλούσια, ώστε τα φτωχά (που μέχρι τώρα δεν έχουν ρυπάνει) να ανταποκριθούν στις τεχνολογικές απαιτήσεις της μείωσης των εκπομπών τους (προώθηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας, φίλτρα στις βιομηχανίες κ.λπ.) και να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής (που οι πλούσιοι προκάλεσαν), όπως ξηρασία-μείωση αγροτικής παραγωγής-υποσιτισμός. Τελικά συμφωνήθηκε ενίσχυση μόνο 30 δισ. δολαρίων το χρόνο μέχρι το 2013, αντί των υπολογισμένων από τον ΟΗΕ 500 δισ., ποσό ίσο με το 0,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ και πολύ μικρότερο (το 1/4 περίπου) των οικονομικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Μπροστά στο φάσμα της πλήρους αποτυχίας της διάσκεψης, έγινε και η πρόταση να παραταθεί τουλάχιστον η ισχύς του Κιότο πέραν του 2012, αλλά ούτε σ αυτό συμφώνησαν οι ΗΠΑ.
Μόνη συγκεκριμένη απόφαση ήταν η επικύρωση του μηχανισμού για την προστασία των δασών (REDD) και η ανάληψη πρωτοβουλιών για επιμέρους θέματα από μεμονωμένα κράτη, όπως της Νορβηγίας για την αποψίλωση των δασών.
Το πρόβλημα του περιβάλλοντος και άλλα συναφή με αυτό, όπως ο υποσιτισμός μεγάλου μέρους του πλανήτη και τα κύματα μετανάστευσης, είναι διεθνή και συνέχονται ιστορικά με την αποικιοκρατία της Δύσης, την οικονομική ανισότητα βορρά-νότου, τις στρατιωτικοπολιτικές επεμβάσεις των ισχυρών ανά τον πλανήτη και το δυτικό καταναλωτικό πρότυπο ζωής. Ουσιαστικά το πρόβλημα του περιβάλλοντος είναι και πρόβλημα δικαιότερης αναδιανομής του πλούτου και της εξουσίας πάνω στον πλανήτη, ελεγχόμενης ανάπτυξης, αλλαγής προτύπων διαβίωσης και μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια πανανθρώπινη συνεργασία ισότιμων χωρών στα πλαίσια του Ο.Η.Ε., έξω από τη λογική του καπιταλιστικού συστήματος.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό