ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Από πολλούς τίθεται το «δίλημμα»: Να παραμείνει η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ στο χάλι που την έφεραν η κακοδιαχείρηση, οι ατασθαλίες και οι ρουσφετολογικές προσλήψεις του ΠΑΣΟΚ και να επιβαρύνει κάθε χρόνο με υπέρογκα ποσά τον προϋπολογισμό ή να πουληθεί σε ιδιώτες, όπως απαιτεί η Ε.Ε. και σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση της Ν.Δ.;

Η πρώτη παρατήρησή μας είναι ότι, αν παρέμενε το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, θα την πουλούσε κι αυτό.

Δεύτερο: Το «δίλημμα» είναι ίδιο με πολλά παρόμοια, αφού ούτε η μια είναι λύση ούτε η άλλη. Τέτοιες εταιρίες στρατηγικής σημασίας πρέπει να ανήκουν στο κράτος, ένα κράτος όμως που να λειτουργεί (έστω στοιχειωδώς) προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Τόσο δύσκολο είναι να υπάρχει ένα τέτοιο κράτος; Ίσως να είναι αδιανόητο γι’ αυτούς που «βολεύονται» με τα «διλήμματα» και συμβάλλουν με την ψήφο τους και την όλη συμπεριφορά τους στο σημερινό χάλι όχι μόνο της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, αλλά κάθε τομέα της δημόσιας ζωής.

Κόμματα, Μ.Μ.Ε. και Ε.Ε.

Η διάλυση και το ξεπούλημα της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ είναι εθνική μειοδοσία, για την οποία βαρύνονται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Εθνική μειοδοσία είναι και η εκχώρηση στην ΕΕ του δικαιώματος να επιβάλλει πρόστιμα, να απαιτεί τη διάλυση του εθνικού αερομεταφορέα και γενικά να έχει λόγο σε τόσο σημαντικά για τη χώρα ζητήματα, για να την επικαλούνται και να παίρνουν αντεθνικά και αντιλαϊκά μέτρα. Δεν περίμεναν, όμως, τόσες αντιδράσεις στις «λύσεις» που είχαν δρομολογήσει και τώρα έχουν μπερδευτεί.

Μόνο ως αστείο, λοιπόν, μπορεί να εκληφθεί το όψιμο ενδιαφέρον βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για την Ολυμπιακή, που με συναδέλφους τους του ΣΥΝ και του ΚΚΕ απέστειλαν επιστολή στην Πρόεδρο της Βουλής με αίτημα να κληθούν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ο πρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος της ΟΑ για να δώσουν εξηγήσεις. Λίγη ντροπή επιτέλους, όταν τα χρέη του κράτους προς την ΟΑ έφτασαν επί ΠΑΣΟΚ 1,1 τρις και η σύμβαση του νέου αεροδρομίου (με τη γερμανική εταιρεία Χόχτιφ), που υπεγράφη επί ΠΑΣΟΚ, προβλέπει αύξηση των οικονομικών υποχρεώσεων της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ από 3 εκ ευρώ σε 27 εκ ευρώ.

Εντύπωση προκαλεί (όχι στο ΑΣΚΕ) η στάση των ΜΜΕ σε σχέση με την απόφαση της Κομισιόν. Όχι μόνο δε σχολιάζεται αλλά θεωρείται και δεδομένη ώστε η ΕΕ να μένει στο απυρόβλητο. Οι διαπλεκόμενοι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προστατεύουν τον προστάτη τους. Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι η χώρα όσο παραμένει στην ΕΕ μόνο δεινά έχει να περιμένει.

Ο μαύρος βούρκος και η δυσωδία που άφησε πίσω της η εγκληματική αδιαφορία και ο ρατσισμός είναι ό,τι απέμεινε από μια τυπική μεγαλούπολη του αμερικάνικου νότου. Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι ο ¨αμερικάνικος τρόπος ζωής¨, το ¨αμερικανικό όνειρο¨, η ¨ελευθερία που πρέπει να υπερασπιστεί ο αμερικανικός λαός από τους τρομοκράτες¨ δεν είναι παρά το παραμύθι γι’ αυτούς που θέλουν να κλείσουν τ’ αυτιά τους στις φωνές από το υπόγειο της αμερικανικής κοινωνίας, που είναι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού των ΗΠΑ και που αποτελείται από μαύρους πρώην δούλους, λατινοαμερικάνους μετανάστες και περιθωριοποιημένους φτωχούς λευκούς. Ο κοινωνικός αποκλεισμός αυτών των ομάδων, ο ρατσισμός και η αδιαφορία αποδείχτηκαν μεγαλύτερος κίνδυνος από την ¨τρομοκρατία¨ της Αλ Κάιντα. Χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, γιατί δεν μπορούσαν να απομακρυνθούν, είτε γιατί δεν είχαν χρήματα για να φύγουν είτε γιατί η εξαθλίωση τους δεν τους άφησε καν να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Αλήθεια ποιόν θα τιμωρήσει τώρα ο Μπους γι’ αυτές τις καταστροφές; Μήπως πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από τον εαυτό του, αφού:

α) Έφτασε στη Ν. Ορλεάνη με 3 μέρες καθυστέρηση, επειδή δεν του επέτρεπαν να απουσιάσει από μια μασωνική σύναξη που γινόταν τις μέρες αυτές.

β) Περιέκοψε 71,2 εκατ. δολ. από τον προϋπολογισμό των αντιπλημμυρικών έργων του Μισισιπή, για να τα χρησιμοποιήσει στον πόλεμο του Ιράκ.

γ) Έστειλε το 35% της Εθνοφρουράς της Λουιζιάνας στο Ιράκ, μαζί με τον εξοπλισμό τους.

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι μεγάλες εταιρείες και οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες που ελέγχουν τις αμερικανικές κυβερνήσεις, καθόλου δεν ενδιαφέρονται για τις ανθρώπινες ζωές, παρά μόνο για τα κέρδη τους. Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος γιά τους λαούς όλης της γής, αλλά και του ίδιου του πλανήτη, που καταστρέφουν ασύστολα και ανεμπόδιστα.

Ενώ στην Κούβα ...

Πριν ένα χρόνο έπληξε τη «φτωχή» Κούβα ο τυφώνας «Ιβάν». Παρότι στη χώρα υπάρχουν ελάχιστα φορτηγά και λεωφορεία, μετακινήθηκαν 2.000.000 άνθρωποι από τις περιοχές που θα διέτρεχαν κίνδυνο, δηλ. το 15% του πληθυσμού της Κούβας(!), από τους οποίους οι 100.000 που θα κινδύνευαν περισσότερο μέσα σε 3 ώρες, μαζί με τα ζώα τους και τις κότες τους!

Το τεράστιο πρόβλημα των χώρων υποδοχής λύθηκε πολύ απλά: Το 78% όσων απομακρύνθηκαν φιλοξενήθηκε σε σπίτια ανθρώπων τους οποίους μέχρι εκείνη τη στιγμή δε γνώριζαν. Απολογισμός του τυφώνα: Νεκροί 0. Διερωτάται κανείς ποια χώρα είναι πιο πλούσια, οι ΗΠΑ ή η Κούβα;

Μιλάμε για τον επίτροπο της Ε.Ε., στον οποίο οι ευρωπαϊστές μας έδωσαν το δικαίωμα να μας επιβάλλει τα υπέρογκα πρόστιμα για την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. Το 1999 παραπέμφθηκε σε δίκη με την κατηγορία της κατάχρησης κονδυλίων για παράνομη χρηματοδότηση του κόμματός του και καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλάκιση. Μαζί με 2 συγκατηγορουμένους του καταχράστηκαν 3,83 εκατ. δολ. την περίοδο 1987-92.

1) Μόνο το 14% των πολιτών της Ευρώπης αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους κατά κύριο λόγο Ευρωπαίους, ενώ στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι υπερήφανοι για την εθνική τους ταυτότητα. Μόνο το 13% εμπιστεύεται τους πολιτικούς, ενώ πάνω από το 50% των πολιτών αμφιβάλλουν αν οι εκλογές που διεξάγονται στη χώρα τους είναι ελεύθερες και τίμιες. Αυτά είναι δύο από τα συμπεράσματα μεγάλης έρευνας του BBC.

2) Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα αποτελέσματα έρευνας της ίδιας της Ε.Ε. (Ευρωβαρόμετρο), που έγινε την άνοιξη του 2005. Μόνο το 44% των πολιτών των 25 χωρών εμπιστεύονται την Ε.Ε. (το φθινόπωρο του 2004 το ποσοστό ήταν 50%). Μόνο το 49% των πολιτών των 25 είναι ικανοποιημένο από τη λειτουργία της δημοκρατίας στην Ε.Ε.. Μόνο το 54% είναι υπέρ της ένταξης της χώρας τους στην Ε.Ε.

Όσο για την Κύπρο μόνο το 43% κρίνει ότι η ένταξη είναι θετικό γεγονός (πριν την ένταξη ήταν 62%), το 40% τηρεί ουδέτερη στάση και το 16% αρνητική. Και δεν τα έχουν δει όλα ακόμη.

Επειδή έχουμε κάθε λόγο να αμφιβάλλουμε για την ειλικρίνεια της Ε.Ε., είναι πιθανόν τα πραγματικά στοιχεία να είναι χειρότερα γι’ αυτούς.

Σημείωση: τα αποτελέσματα αυτά δε δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο (των νταβατζήδων) στην Ελλάδα.

Σε οδυνηρό αδιέξοδο έχει οδηγηθεί η «αυτοκρατορική» πολιτική του Μπους.

Στο Ιράκ όχι μόνο δεν κατάφεραν μετά 2,5 χρόνια να επιβάλουν τη «νέα τάξη», αλλά οι απώλειες των Αμερικανών και των συμμάχων τους γιγαντώνονται. Τον Αύγουστο σκοτώθηκαν 84 Αμερικανοί (σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία), ανεβάζοντας σε 1879 τον αριθμό των νεκρών τους από την αρχή της εισβολής. Ο Μπους έχασε τη συναίνεση ακόμη και της αμερικανικής κοινής γνώμης. Αυτό που φαίνεται ότι θα πετύχουν οι Αμερικανοί είναι η τριχοτόμηση του Ιράκ (Σιίτες, Σουνίτες, Κούρδοι), με την πολύτιμη βοήθεια της Αλ Κάιντα του Ζαρκάουι, που (μαζί με όλες τις άλλες προβοκάτσιες της) κάλεσε τους Σουνίτες να σκοτώνουν όποιον Σιίτη βρίσκουν μπροστά τους! Αλλά η ίδρυση κουρδικού κράτους δημιουργεί πανικό στο στρατοκρατικό καθεστώς της ’γκυρας, τον τοπικό χωροφύλακα των ΗΠΑ, που αναμένεται να αντιδράσει με όλες του τις δυνάμεις (κάτι που θα έχει επιπτώσεις και για την Ελλάδα).

Στο Ιράν, μετά το φιάσκο της στρατιωτικής «λύσης» στο Ιράκ, επέλεξαν άλλο τρόπο για να το ελέγξουν: τη διάβρωση του καθεστώτος, την ενίσχυση αντιπολιτευόμενων ομάδων και την προώθηση του «μετριοπαθούς» πάμπλουτου Ραφσαντζανί στην προεδρία της χώρας. Όμως πρόεδρος εξελέγη (λόγω και της αμερικανικής ανάμιξης) ο «σκληροπυρηνικός» Αχμαντινετζάντ, εκφραστής των φτωχών λαϊκών στρωμάτων του Ιράν. Οι φοιτητικές διαδηλώσεις σταμάτησαν, ίσως επειδή μαθεύτηκε ότι τις ενισχύουν οι Δυτικοί. Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν συνεχίζεται κανονικά, παρά τις απειλές του Μπους και της Ε.Ε., και προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο Ισραήλ.

Το πυρηνικό του πρόγραμμα συνεχίζει και το πάμπτωχο καθεστώς της Β. Κορέας, που έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις αμερικανικές απειλές.

Στο Αφγανιστάν το αμερικανόδουλο καθεστώς φαίνεται ότι ελέγχει μόνο την πρωτεύουσα και κάποια αστικά κέντρα. Τον Ιούνιο σκοτώθηκαν 30 Αμερικανοί. Δυστυχώς η ελληνική παρουσία ενισχύεται. Πριν 3 μήνες στείλαμε ιατρική μονάδα και το Δεκέμβριο προβλέπεται να αυξηθεί ο αριθμός των Ελλήνων στρατιωτών, αφού αναλαμβάνουμε την ασφάλεια του αεροδρομίου της Καμπούλ. Πότε θα αντιδράσουμε;

Όμως, η πιο ανησυχητική εξέλιξη για τους Αμερικανούς είναι η αποκατάσταση στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Κίνας. Οι δύο χώρες έκαναν για πρώτη φορά κοινά στρατιωτικά γυμνάσια, με τη συμμετοχή 10.000 στρατιωτών και παρατηρητές από τις χώρες του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, στον οποίο συμμετέχουν η Ρωσία, η Κίνα και όλες οι χώρες της Κεντρικής Ασίας πλην του Αφγανιστάν (Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργισία, Τατζικιστάν). Παρατηρητές προσκλήθηκαν και από την Ινδία και το Πακιστάν. Οι Αμερικανοί, παρότι προσκλήθηκαν, δεν έστειλαν παρατηρητές, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο τη δυσφορία τους.

Στις 7/7/2005 το υπ. Εξ. του Ουζμπεκιστάν ανακοίνωσε ότι η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη χώρα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Στις 11/7/2005, την επόμενη της θριαμβευτικής εκλογικής του νίκης, ο νέος πρόεδρος της Κιργισίας Μπακίγεφ (φιλοαμερικανός υποτίθεται) κάλεσε τους Αμερικανούς να κλείσουν τη στρατιωτική τους βάση που διατηρούν στη χώρα του και να αποσύρουν τους 2.000 στρατιώτες τους. Μετά 2 μέρες ανακοινώθηκε ότι οι Ρώσοι θα υπερδιπλασιάσουν το προσωπικό της δικής τους βάσης στην Κιργισία.

Δύσκολοι καιροί για το imperium.