ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Μπροστά στα αναμφισβήτητα στοιχεία και τη δεινή πραγματικότητα οι ευρωπαϊστές προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι «πρέπει να μείνουμε στην Ε.Ε., για να τη βελτιώσουμε». Προσπερνώντας την απορία γιατί είναι πιο εύκολο να βελτιώσουμε το τερατούργημα της Ε.Ε. παρά την Ελλάδα, εμείς απαντήσαμε ότι η Ε.Ε. θα γίνεται συνεχώς πιο απάνθρωπη και τελικά θα διαλυθεί, αφού πρώτα οι λαοί των χωρών μελών της υποστούν οδυνηρές συνέπειες. Αυτά εξηγούμε αναλυτικά στην έκδοσή μας ΑΣΚΕ-4 και το εύλογο συμπέρασμα είναι ότι η άμεση αποχώρηση από την Ε.Ε. είναι ο πρώτος όρος για την επιβίωση της χώρας μας και για οποιαδήποτε πρόοδο.
Από το 2006 που εκδώσαμε το ΑΣΚΕ-4 μέχρι σήμερα επιβεβαιώθηκε επανειλημμένα η πρόβλεψή μας. Θα αναφερθούμε μόνο σε μερικά πολύ πρόσφατα «κατορθώματα» της Ε.Ε., που βλάπτουν σοβαρά τον ελληνικό λαό.

«Ελεύθερος» ανταγωνισμός όπου
και όπως τους συμφέρει

Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να στηρίξει, έστω και ελάχιστα με 500 εκατ. ευρώ, το αγροτικό εισόδημα, υπό την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων. Η Ε.Ε. παρενέβη στις 27/1/09 και επέπληξε την Ελλάδα: «Δε μας ενημερώσατε, για να εξετάσουμε αν είναι νόμιμη η απόφαση», παρότι η ενίσχυση αυτή προέρχεται αποκλειστικά από εθνικούς πόρους!
Το ελληνικό δημόσιο είχε ενισχύσει επίσης με 500 εκ. ευρώ τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, με σκοπό την επιβίωση της εταιρείας, που παράγει στρατιωτικό υλικό και απασχολεί μεγάλο αριθμό εργαζομένων, κάτι που επιτρέπει το κοινοτικό δίκαιο. Όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) ζήτησε από τα Ναυπηγεία να επιστρέψουν αμέσως στο Δημόσιο τα χρήματα, με τον ισχυρισμό ότι δεν υπάρχει σαφής διάκριση ανάμεσα στο εμπορικό και το στρατιωτικό τμήμα της εταιρείας.
Την ίδια στιγμή που οι Βρυξέλες απαιτούν από εμάς την ευλαβική τήρηση των κανόνων τους το διευθυντήριο τους παραβιάζει κατάφωρα, π.χ. ο Σαρκοζί ανακοίνωσε τη στήριξη των αυτοκινητοβιομηχάνων, με τον όρο να μην επενδύσουν σε άλλες χώρες της Ε.Ε., παραβιάζοντας τόσο την αρχή του «ελεύθερου» ανταγωνισμού όσο και την αρχή της ελεύθερης διακίνησης των κεφαλαίων.

Ελεύθερα όλα τα βιντεοπαιχνίδια

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι από τα βασικά εργαλεία με τα οποία έχει διαμορφωθεί ο καινούργιος τύπος νεολαίας, που όχι μόνο δεν απειλεί το σύστημα, αλλά του προσφέρει πολλαπλές υπηρεσίες (συντηρητικοποίηση κοινωνικών στρωμάτων, προβοκάτσιες κ.λπ.).
Η έκθεση της σχετικής επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου δε διαπιστώνει «σαφή σχέση μεταξύ παιχνιδιών και βίαιης συμπεριφοράς»! Οι βουλευτές της «πολιτισμένης Ευρώπης» απέφυγαν να ζητήσουν την απαγόρευση έστω των βίαιων παιχνιδιών!
Ο έλεγχος του Αιγαίου

Μέσα στο Μάρτιο αναμένεται η «πρώτη ανάγνωση» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο των αλλαγών στους κανονισμούς του «Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού» (ΕΕΟ), που έχει ενοποιήσει όλα τα FIR των κρατών μελών. Θα ακολουθήσει η ψήφιση και η εφαρμογή τους. Οι προτεινόμενες αλλαγές θα ανατρέψουν το νομικό καθεστώς του Αιγαίου προς όφελος της Τουρκίας, γι’ αυτό η Τουρκία, χωρίς να είναι μέλος της Ε.Ε. έσπευσε να τις υποστηρίξει! Την υποστήριξή τους εξέφρασαν και οι ΗΠΑ και το Ισραήλ!
Με τους κανονισμούς που ισχύουν σήμερα η Ελλάδα διατηρεί τον εναέριο χώρο των 10 μιλίων και, επιπλέον, πέραν των 10 μιλίων και μέχρι τα όρια των FIR Αθηνών-Κωνσταντινούπολης έχει αρμοδιότητες έρευνας και διάσωσης και απαιτεί την κατάθεση σχεδίων πτήσης από τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα. Όλα αυτά τα δικαιώματα της χώρας μας αμφισβητεί η Τουρκία και παραβιάζει συνεχώς το Διεθνές Δίκαιο στο Αιγαίο.
Αν αποφασιστούν αυτές οι αλλαγές και η Ελλάδα παραμένει στην Ε.Ε., όχι μόνο απεμπολούμε το δικαίωμά μας να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα και τον εναέριο χώρο μας στα 12 μίλια, αλλά χαρίζουμε και αυτά που ήδη έχουμε. Επίσης περιορίζονται οι πτήσεις των ελληνικών πολεμικών αεροπλάνων στο Αιγαίο, γεγονός που καθιστά τις αναχαιτίσεις των τουρκικών από δύσκολες έως αδύνατες.

Η διεθνής θέση της Ελλάδας

Την ώρα που δρομολογούνται αυτές οι αλλαγές, η Ε.Ε. έχει προκαλέσει τη δικαιολογημένη οργή ολόκληρου του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου, λόγω της στάσης της μπροστά στην ισραηλινή θηριωδία στη Γάζα και η Ελλάδα θεωρείται δικαίως συνυπεύθυνη για τη στάση αυτή, ενώ ο Ερντογάν, με το θέατρο στο Νταβός, εξασφάλισε τη συμπάθειά τους και πολλές πολύτιμες ψήφους στους διεθνείς οργανισμούς.

’μεση αποχώρηση από την Ε.Ε.

Το κόστος της παραμονής μας στην Ε.Ε. γίνεται διαρκώς βαρύτερο, ενώ το κέρδος παραμένει ένα μεγάλο μηδενικό. Η Ε.Ε., μέσα στην έξαρση της κρίσης, παρουσιάζει σημάδια διάλυσης. Ο Ντελόρ δήλωσε στη Figaro της 1/3/09 ότι «η Ευρώπη έχει εξελιχθεί σε ένα πολιτικό αντικείμενο άγνωστης ταυτότητας» (=UFO). Οι ισχυρές χώρες φροντίζουν πλέον προκλητικά για τα εθνικά τους συμφέροντα. Οι ασθενέστερες περιέρχονται σε συνεχώς επιδεινούμενη θέση. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Τσέχου Προέδρου Βάτσλαβ Κλάους ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου στις 19/2/09, που είπε για την Ε.Ε. ότι «είναι αντιδημοκρατική και ελιτίστικη, ένα αρχιτεκτόνημα που μπορεί να συγκριθεί με τη δικτατορία της σοβιετικής εποχής που απαγόρευε την ελεύθερη σκέψη.»
Η Ελλάδα, η πλέον θιγόμενη, τι περιμένει; Ας αποχωρήσουμε το ταχύτερο.
Η οικονομική κρίση ήταν η αναμενόμενη κατάληξη του νεοφιλελευθερισμού, που ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1980 στις ΗΠΑ και τη Βρετανία (Ρήγκαν, Θάτσερ). Επεκτάθηκε και επιβλήθηκε στους λαούς μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, μέσω των υπερεθνικών οργανισμών (ΔΝΤ, Ε.Ε. Διεθνής Τράπεζα κ.λπ.), στους οποίους οι κυβερνήσεις και οι άρχουσες τάξεις ομόθυμα εκχώρησαν το δικαίωμα των εθνικών αποφάσεων για τις οικονομίες και τις κοινωνίες τους, εξασφαλίζοντας έτσι το μερίδιό τους και τη διαιώνισή τους.
Οι οργανισμοί αυτοί, όργανα του τραπεζικού και κερδοσκοπικού κεφαλαίου, ανέθεσαν στους τραπεζίτες την άσκηση της νομισματικής και οικονομικής πολιτικής που θα έπρεπε να επιβληθεί στις χώρες και στις κοινωνίες τους.

Καταναλωτισμός

Η συνταγή ήταν αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων με τη μείωση μισθών, συντάξεων κοινωνικών παροχών κ.λπ. Επίσης, αποψίλωση του κράτους από την επιχειρηματική και κοινωνική δράση και η υπερχρέωσή του, ώστε να εμφανίζεται σε πλήρη αδυναμία παρέμβασης στην κοινωνία. Σε αντίβαρο προωθήθηκε ο αλόγιστος καταναλωτισμός με τη χορήγηση αφειδώς τραπεζικών δανείων, ώστε να δημιουργηθεί κλίμα τεχνητής ευμάρειας και να αποσβέννυται πρόσκαιρα η αίσθηση της αδικίας, της αγανάκτησης και της κοινωνικής αντίδρασης, ενώ παράλληλα τα κέρδη και η αναδιανομή υπέρ του τραπεζικού κεφαλαίου πολλαπλασιάζονταν. Στη χώρα μας η συνέπεια ήταν να πολλαπλασιαστούν οι εισαγωγές, τα ελλείμματα και τα χρέη, δημόσιο και ιδιωτικό.
Οι τράπεζες είναι ο βασικός πυλώνας και εγγυητής του νεοφιλελεύθερου συστήματος και ασκούν εξουσία, υπερβαίνοντας τις κυβερνήσεις.

Αφαίμαξη χωρών και κοινωνιών

Η συνεχής αφαίμαξη των πολλών και η απληστία των τραπεζών οδήγησαν πολλές απ’ αυτές σε κατάρρευση, επειδή δάνειζαν αφειδώς σε ανθρώπους που δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Το ίδιο συνέβη και με τις χώρες που βάσισαν την ανάπτυξή τους στον υπερδανεισμό, όπως η Ιρλανδία, η Ισλανδία και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Φυσικά, τα στελέχη και οι μέτοχοι των τραπεζών δε διανοήθηκαν ούτε διανοούνται, ούτε φυσικά καμία κυβέρνηση τους υποχρεώνει να πληρώσουν τις ζημιές από τις θηριώδεις αμοιβές και τα κέρδη τους. Αντίθετα οι κυβερνήσεις της Δύσης, πιστές και αμετανόητες μέχρι τέλους στο νεοφιλελευθερο σύστημα, σπεύδουν να επιχορηγήσουν τις τράπεζες, χωρίς κανένα ουσιαστικά δημόσιο έλεγχο, επιβαρύνοντας τους πολλούς. Και αφού αυτές πάρουν τεράστια ποσά, ζητούν κι άλλα, απειλώντας και κινδυνολογώντας με χρεοκοπία.
Δραττόμενες της «ευκαιρίας», ανασύρανε τα «ανοίγματα» των θυγατρικών τους τραπεζών στην Αν. Ευρώπη, όπου δάνειζαν ασύστολα, και θεωρούν δικαίωμά τους να διοχετεύσουν εκεί τις κρατικές ενισχύσεις και μάλιστα με πλήρη κάλυψή τους από το μη εξαιρετέο κ. Αλμούνια.
Αντίθετα, Κομισιόν, ΟΟΣΑ και άλλα «ευαγή» καπιταλιστικά ιδρύματα, μαζί με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, «συνιστούν» για την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία, και για μια ακόμη φορά, λιτότητα, περικοπή συντάξεων και μισθών, ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση ασφαλιστικών εισφορών και ορίων ηλικίας, ανασφάλιστη εργασία κ.λπ.. Αυτοί οι αμετανόητοι και αχόρταγοι που προκάλεσαν την κρίση, αντί να τονώσουν τη ζήτηση με ενίσχυση των εισοδημάτων, εξακολουθούν να ζητούν σαν βρυκόλακες ακόμη μεγαλύτερη αφαίμαξη, για να αυξήσουν τα υπερκέρδη τους.

Οι αυτοκινητοβιομηχανίες

Στο «κόλπο» μπήκαν και οι βιομηχανίες αυτοκινήτων της Δύσης, απειλώντας με εκατόμβες απολύσεων, αν δεν εισπράξουν και αυτές τις κρατικές ενισχύσεις. Το τραγελαφικό είναι ότι η «στήριξη» αυτή χαρακτηρίζεται «εθνικισμός» από τους τραπεζίτες, επειδή τους στερεί το «δικαίωμα» του δανεισμού και του δικού τους κέρδους, όπως εθνικισμό αποκαλούν κάθε μέτρο προστασίας της εθνικής παραγωγής που αποπειράθηκαν Γαλλία και ΗΠΑ.
Στην Ε.Ε., μάλιστα, οι τραπεζίτες «συνιστούν» και η Κομισιόν μας «προτείνει» το μέτρο της απόσυρσης. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα, που δεν έχει ελέω Ε.Ε. όχι αυτοκινητοβιομηχανία, αλλά ούτε καν κάποια αξιόλογη βιομηχανία, θα πρέπει να δανεισθεί (κράτος, λόγω των κινήτρων, και καταναλωτές) πέραν του δυσθεώρητου χρέους της, για να χρηματοδοτήσει τις βιομηχανίες αυτοκινήτων των χωρών που οι κυβερνήσεις τους πρωτοστάτησαν στην οικοδόμηση του νεοφιλελευθερισμού, δηλ. της πιο άγριας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που στη χώρα μας πραγματοποιείται μέσω της Ε.Ε.
Οι κρατικές ενισχύσεις των τραπεζών, της αυτοκινητοβιομηχανίας και άλλων επιχειρήσεων, με στόχο να μη θιγεί το νεοφιλελεύθερο σύστημα, αποτελούν το σύγχρονο πίθο των Δαναΐδων.
Η τωρινή καπιταλιστική κρίση θα αποδειχθεί βαθύτερη και ευρύτερη αυτής του 1929, επειδή αντιμετωπίζεται από τους νεοφιλελεύθερους με συνεχή αφαίμαξη της αγοραστικής δύναμης και την εξαθλίωση των πολλών και όχι, όπως τότε, με αναδιανομή του πλούτου υπέρ τους, για την τόνωση της ζήτησης με κρατική παρέμβαση, σύμφωνα με τις αντιλήψεις του Κέυνς. Γι΄ αυτό η τωρινή κρίση δεν μπορεί να λυθεί από τους λίγους. Ελπίζουμε να λυθεί από τους πολλούς.
Η κρίση της ελληνικής κοινωνίας έχει διαπεράσει σε όλους τους τομείς της δημόσιας και ιδιωτικής μας ζωής. Είναι κρίση οικονομική, που κυρίως απασχολεί αυτή τη στιγμή τους πολίτες (βλ. άλλα άρθρα), κρίση εθνική, πολιτιστική, θεσμών και αξιών, πολιτική. Από τη γενική αυτή κρίση υποφέρει ο ελληνικός λαός και κινδυνεύει η χώρα. Η κατάσταση βαίνει επιδεινούμενη. Πιστεύουμε ακράδαντα, όμως, ότι η κοινωνία μας, παρά τη μερική αλλοτρίωσή της, διαθέτει ακόμη τεράστια αποθέματα από την κληρονομιά της, ώστε να αναστρέψει άρδην τη σημερινή πορεία και να καταλάβει μια περίοπτη θέση στον κόσμο, όπως αρμόζει στην ιστορία μας και στον πολιτισμό μας.
Στο άρθρο αυτό θα ασχοληθούμε με την πολιτική κρίση, όπως εκδηλώνεται με τις πρόσφατες εξελίξεις.

Η «συναίνεση» για την οικονομία

Ο πρωθυπουργός πρότεινε στα κοινοβουλευτικά κόμματα μια συμφωνία 6 σημείων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Τα κόμματα, πλην ΛΑΟΣ, την απέρριψαν. Είναι προφανές και για τα 5 κόμματα ότι το κύριο που τα απασχολεί είναι οι εντυπώσεις και η αντανάκλασή τους στις εκλογές και όχι η ουσία, η φτώχεια, που πλήττει ήδη το 25% της κοινωνίας και καλπάζει ανοδικά.
Αυτό που δεν αναδείχθηκε στις πολύωρες φλυαρίες των παπαγάλων των τηλεπαραθύρων είναι ότι το όλο ζήτημα δεν είχε νόημα, αφού η οικονομική και κοινωνική πολιτική καθορίζονται στις Βρυξέλες (όσο παραμένουμε στην Ε.Ε.) και όχι από τα 5 κόμματα της Βουλής ή το 1 κόμμα που κυβερνά. ’λλωστε το πρώτο σημείο του Καραμανλή ήταν η συμμόρφωση προς τις αποφάσεις της Ε.Ε., λες και είχαμε το δικαίωμα να μη συμμορφωθούμε (τα πρόστιμα θα έπεφταν βροχή).
Με το 6ο σημείο ο πρωθυπουργός ουσιαστικά καλεί τους άλλους 4 αρχηγούς να συμπράξουν, με τις επιρροές τους στο συνδικαλισμό, για την αντιμετώπιση των απολύτως δικαιολογημένων κοινωνικών αντιδράσεων, όχι γιατί φοβάται τις σημερινές απαξιωμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά γιατί τρέμει ανεξέλεγκτες καταστάσεις, όπως άρχισαν να εμφανίζονται σε άλλες χώρες της Ε.Ε..

Ο πλήρης πολιτικός έλεγχος

Μέσα στη γενικότερη τύφλωσή τους, τα ξένα κέντρα που ελέγχουν την πολιτική μας ζωή επιδιώκουν να εξαλείψουν τις λίγες αποκλίσεις της Ελλάδας από τη γραμμή που της υπαγορεύουν, π.χ. σχέσεις με Ρωσία, Σκοπιανό, Αιγαίο, όπως αναλυτικότερα αναφέραμε σε προηγούμενα φύλλα μας.
Δύο μέσα χρησιμοποιούν συστηματικά την περίοδο αυτή. Το πρώτο είναι οι ενορχηστρωμένες εκθέσεις των «αρμοδίων» των ΗΠΑ, του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που στηρίζουν κάθε επιβουλή κατά της Ελλάδας (βλ. ειδικό άρθρο). Συμβολικό είναι και το γεγονός ότι ο Ομπάμα, που προεκλογικά υποστήριξε φιλελληνικές θέσεις, θα επισκεφθεί τον επόμενο μήνα την Τουρκία και όχι την Ελλάδα.
Το δεύτερο είναι η δράση του παρακράτους των πάσης φύσεως κουκουλοφόρων, που είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο της πολιτικής και δημόσιας ζωής. Η εφημερίδα «Παρόν» της 8/3/09, επικαλούμενη αρμόδιες αρχές, έγραψε ότι «επιβεβαιώθηκαν οι πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες στα γεγονότα του Δεκέμβρη υπήρχε σοβαρή συμμετοχή ξένων υπηρεσιών». Επιβεβαίωση αυτών των πληροφοριών αποτελούν η υποστήριξη των κουκουλοφόρων από τον «Ιό της Κυριακής» και το γεγονός ότι η δράση τους γίνεται παγκόσμια είδηση από τα αμερικανοβρετανικά πρακτορεία.
Με όλ’ αυτά επιδιώκουν την πολιτική αστάθεια και τη δημιουργία αισθήματος ανασφάλειας μεταξύ των πολιτών, ώστε να μειωθούν οι αντιστάσεις στις υπαγορεύσεις τους. Δεν υπολογίζουν, όμως, ότι με τη συμπεριφορά τους η στάση του ελληνικού λαού απέναντί τους γίνεται ακόμη πιο εχθρική.

Οι εκκαθαρίσεις

Συγχρόνως τα ξένα κέντρα θέλουν να εξουδετερώσουν και τα πολιτικά πρόσωπα που εκφράζουν αυτές τις αποκλίσεις, έχοντας ήδη μια μεγάλη επιτυχία, την ήττα του Τάσσου στις προεδρικές της Κύπρου. Ο πρώτος στόχος τους είναι τώρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας, που το ΠΑΣΟΚ και μεγάλο μέρος των βουλευτών της Ν.Δ. δεν τόλμησαν να καταψηφίσουν το 2005, παρότι θα το ήθελαν πολύ. Η μεθόδευση που επιλέχθηκε είναι η ανάμιξη της προεδρικής εκλογής με το αίτημα για πρόωρες εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ, μετά από αμφιταλαντεύσεις, κατέληξε στη γραμμή να καταψηφίσει τον Κ. Παπούλια στην πρώτη εκλογή, ώστε να προκαλέσει εκλογές, και να τον ψηφίσει στη δεύτερη. Υπολογίζουν ότι ένας άνθρωπος που σέβεται το ανώτατο αξίωμα που κατέχει δε θα δεχτεί να παίξει σε τέτοια παιχνίδια και δε θα δεχτεί να είναι υποψήφιος, επικαλούμενος μάλιστα όχι τον πραγματικό λόγο, αλλά λόγους υγείας και ηλικίας, οπότε το ΠΑΣΟΚ δε θα έχει ούτε πολιτικό κόστος.
Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής φαίνεται ήδη αποδυναμωμένος μέσα στο κόμμα του. Ακόμη και ο στενός του κύκλος δυσφορεί με τις μεγάλες παραχωρήσεις προς τη Ντόρα. Αν, μάλιστα, το φλερτ με τον Καρατζαφέρη σηματοδοτεί την επιστροφή του στο «μαντρί», ο Καραμανλής θα ελέγχει ακόμη λιγότερο το κόμμα του. Τελικός τους στόχος είναι να τον απομακρύνουν και από την πρωθυπουργία και από την ηγεσία της Ν.Δ. με εκλογές πριν τη λήξη της 4ετίας. Αν επιτύχουν, εξουδετερώνουν αυτόματα και τον Π. Μολυβιάτη, αφού δεν έχει θεσμικό ρόλο.
Η Ντόρα προσπαθεί να αποκαταστήσει προνομιακές σχέσεις και με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση, ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής, αφού στη Ν. Υόρκη έγινε δεκτή μόνο από τη Χίλαρι και όχι από τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν, που έχει τον πρώτο λόγο στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής. Επίσης, οι δύο εκπρόσωποι του Ομπάμα που επισκέφθηκαν την Ελλάδα (Γιαννούλιας, Ντάρμπιν) συναντήθηκαν με τον υπ. Πολιτισμού Σαμαρά και όχι με την υπ. Εξ. Ντόρα!

Το ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που στην ηγεσία του δεν έχει απομείνει πλέον κανείς που να μην ευθυγραμμίζεται λίγο ή πολύ με κάποιο ξένο κέντρο κι αυτό είναι πολύ λυπηρό για το κόμμα που ίδρυσε ο Α. Παπανδρέου και τους πολυπληθείς οπαδούς του που είναι αγανακτισμένοι με τη γραμμή που ακολούθησαν στη συνέχεια οι Σημίτης-Γιωργάκης. Θυμίζουμε ότι ακόμη και ο Κ. Παπούλιας είχε μείνει εκτός Βουλής, αφού στο νομό του δύο εκσυγχρονιστές νέοι στην πολιτική πήραν πολλαπλάσιες ψήφους απ’ αυτόν.
Στην ηγεσία ετοιμάζουν τα υπουργικά τους κοστούμια, μετρώντας τη φθορά της Ν.Δ. και υπερεκτιμώντας την υποστήριξη του κυβερνώντος, πλέον, Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ. Πρόγραμμα δεν προβάλλουν, πέραν από κάποιες γενικότητες για τους τύπους, αφ’ ενός γιατί άλλοι αποφασίζουν (Ουάσινγκτον και Βρυξέλες), αφ’ ετέρου γιατί όσα σκέπτονται να κάνουν, αν επικρατήσουν, θεωρούν ότι καλύτερα να μην τα γνωρίζουν προεκλογικά οι ψηφοφόροι.
Ένας αστάθμητος παράγοντας είναι η στάση που θα κρατήσουν οι (όσοι απέμειναν) σημιτικοί, που βλέπουν να έχουν τεθεί στο περιθώριο. Το «Βήμα» έχει κηρύξει πόλεμο στο Γιωργάκη, αποκαλύπτοντας μεταξύ άλλων και το μυστικό δείπνο που του παρέθεσαν μεγαλοεπιχειρηματίες, πλήττοντας την εικόνα του … υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων. Η άποψή μας είναι ότι, στο βαθμό που δε θα γίνουν αντιληπτοί, οι σημιτικοί δε σκοπεύουν καν να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, αλλά ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγους και Δράση (Μάνος, Κοντογιαννόπουλος). Έτσι ο Γιωργάκης δέχεται προτάσεις να τοποθετήσει επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου το Σημίτη, ώστε να αποφύγει δυσάρεστες εκπλήξεις στις ευρωεκλογές, που θα επαναφέρουν αιτήματα για αντικατάσταση ηγεσίας. Η συνάντησή του με το Σημίτη δεν είναι βέβαιο ότι απομάκρυνε το ενδεχόμενο να ψηφίσουν άλλο κόμμα οι σημιτικοί.

Το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Οι αρνητικές εξελίξεις στο ΚΚΕ συνεχίστηκαν και στη διάρκεια του συνεδρίου. Όχι μόνο υπερψηφίστηκαν ομόφωνα οι θέσεις που επαναφέρουν ιδεολογικά το κόμμα στο σταλινισμό, αλλά επιπλέον η νεοεκλεγείσα Κ.Ε. ενισχύθηκε με μέλη που το κύριο «προσόν» τους είναι η αποστήθιση της γραμμής. Αντιθέτως τα στελέχη με άποψη, που συμβάλλουν στην ευπρόσωπη παρουσία του κόμματος στην κοινωνία, μειώθηκαν στην Κ.Ε., από την οποία διαπιστώνονται κραυγαλέες απουσίες. Η λογική συνέχεια (την οποία απευχόμαστε) θα είναι η αντικατάσταση της Αλ. Παπαρήγα πριν το επόμενο συνέδριο, η πλήρης επικράτηση απομονωτικών αντιλήψεων και πρακτικών και μια νέα μεγάλη κρίση, προς μεγάλη ικανοποίηση των πάσης φύσεως αντιπάλων του κόμματος και του ελληνικού λαού.
Αυτές οι εξελίξεις είναι δυσάρεστες και για την ελληνική κοινωνία, αφού το ΚΚΕ, παρά τα μέχρι τώρα αρνητικά του, θα μπορούσε να συμβάλει θετικά σε πολλά επί μέρους ζητήματα, ίσως και σε μια γενικότερη αλλαγή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Ο βουλευτής και ηγετικό στέλεχος του ΣΥΝ Μιχ. Παπαγιαννάκης δήλωσε σε συνέντευξή του στα «Νέα» ότι με τους περισσότερους από τους συμμάχους του στο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τίποτα κοινό. Δε θεώρησε υποχρέωσή του να εξηγήσει γιατί παραμένει σύμμαχός τους. Και δεν είπε ολόκληρη την αλήθεια. Έχουν κάτι κοινό. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συνονθύλευμα που δημιούργησε ο ΣΥΝ, με κοινό χαρακτηριστικό ότι παριστάνουν την αντιπολίτευση, ενώ στηρίζουν το σύστημα. Σε αντάλλαγμα, όλες οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ανταμείβονται πλουσιοπάροχα με τα εκατομμύρια ευρώ που δίνει τακτικά το κράτος στα κοινοβουλευτικά κόμματα και τις έκτακτες εκλογικές ενισχύσεις. Μέλη των συνιστωσών προωθούνται σε υπηρεσίες της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, στην τοπική αυτοδιοίκηση (όπου εκλέγονται με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ), σε πανεπιστημιακές έδρες, στα αμαρτωλά «προγράμματα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γενικά όπου κυκλοφορεί χρήμα, το οποίο είναι ο συνδετικός τους ιστός.
Ο ίδιος ο ΣΥΝ τροφοδοτεί συνεχώς με στελέχη το ΠΑΣΟΚ. Από τους δύο τελευταίους προέδρους του, η μία (Δαμανάκη) είναι ήδη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και ο άλλος (Κωνσταντόπουλος) οδεύει προς αυτό. Αν το ΠΑΣΟΚ υπερισχύσει της Ν.Δ. στις εθνικές εκλογές και χρειάζεται βοήθεια από το ΣΥΝ για να σχηματίσει αυτοδυναμία, θεωρούμε ότι δε θα δυσκολευτεί να την έχει.
Η απορία είναι πώς καταφέρνουν να συνυπάρχουν με όλους αυτούς οι πολυάριθμοι αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που αγωνίζονται ολόκληρη ζωή για μια καλύτερη κοινωνία, χωρίς να επιδιώκουν κανένα προσωπικό όφελος.

Οι Οικολόγοι-Πράσινοι

Η επιδείνωση του πολιτικού μας σκηνικού εκφράζεται και με το νέο φρούτο που μας κουβάλησαν, τους Οικολόγους-Πράσινους. Ακόμη και οι πιο πειθήνιοι στις εντολές των ξένων για τα εθνικά μας θέματα (Ντόρα, Γιωργάκης, Πάγκαλος, Τσίπρας κ.λπ.) δημοσίως δεν τολμούν να υποστηρίξουν ακριβώς αυτά που προωθούν υπογείως, έτσι π.χ. αναγκάζονται δημοσίως να τάσσονται υπέρ της σύνθετης ονομασίας για τα Σκόπια, ενώ με προηγούμενες δηλώσεις και πράξεις τους έχουν αποδείξει ότι θα ήθελαν να κάνουν ολόκληρη τη χάρη στους Σκοπιανούς.
Αυτό το κενό θέλουν να καλύψουν με την ενίσχυση των Οικολόγων-Πράσινων, που τους προωθούν για την Ευρωβουλή και το Ελληνικού Κοινοβουλίο (θα τα καταφέρουν;), για να υποστηρίζουν τις θέσεις του Γκρουέφσκι και των κεμαλιστών της Τουρκίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου τους Μιχ. Τρεμόπουλος πρότεινε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης να τιμήσει η πόλη το παιδί της, τον Ατατούρκ! Εννοούσε να του στήσουμε και ανδριάντα; Ο ίδιος είχε καταγγείλει παλαιότερα την ελληνική κυβέρνηση, επειδή εγκατέστησε μερικούς ομογενείς από τη Ρωσία στην ελληνική Θράκη κι έτσι αλλοίωνε τη σύνθεση του πληθυσμού της! Στεναχωρέθηκε, επειδή αυτό θα δυσχέραινε κάπως τη διαλυτική δράση του προξενείου της Κομοτηνής; Το κόμμα των Πρασίνων ουδέποτε παραβρέθηκε σε εκδήλωση μνήμης για τις γενοκτονίες των Ποντίων ή των Αρμενίων!
Φυσικά, για να εξασφαλίσουν την εκλογική τους δύναμη, κρύβουν την πραγματική τους αποστολή και προβάλλουν … οικολογικές ευαισθησίες, με τη βοήθεια της Κομισιόν, των Ευρωπαίων Πρασίνων (των φανατικότερων εχθρών της Ελλάδας σε ΟΛΑ τα εθνικά μας θέματα και φανατικών υποστηρικτών των νατοϊκών βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας) και των νταβατζήδων των ΜΜΕ. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, διαμαρτυρόμενοι για την εγκατάλειψη της γραμμής Ανδρέα στα εθνικά μας θέματα, να ετοιμάζονται να ψηφίσουν Οικολόγους!

Να απελευθερωθούν οι υγιείς δυνάμεις του τόπου σε μια άλλη προοπτική

Τις αρνητικές αυτές εξελίξεις των πολιτικών μας πραγμάτων μπορούν και πρέπει να αναστρέψουν το συντομότερο όλες οι υγιείς δυνάμεις της πατρίδας μας, συντονισμένες σε όσα ζητήματα συμφωνούν. Το ΑΣΚΕ σ’ αυτή την προοπτική δίνει καθημερινά όλες του τις δυνάμεις. Το προηγούμενο 4μηνο σημαντική, νομίζουμε, προσφορά, πέραν των άλλων, ήταν η έκδοση του ΑΣΚΕ-5 για τη Μακεδονία, με την οποία φωτίζουμε το ζήτημα και κάνουμε τις προτάσεις μας. Στο 3μηνο που ακολουθεί κύριο έργο μας θα είναι η συμμετοχή του ΑΣΚΕ στις ευρωεκλογές, μέσα από την οποία κυρίως θα επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε την ανάγκη της άμεσης αποχώρησης της Ελλάδας από την Ε.Ε., που αποτελεί τον πρώτο όρο για την επιβίωση της Ελλάδας και για οποιαδήποτε πρόοδο.
Επιθυμία μας ήταν το βάρος της προσπάθειας αυτής να το σηκώσουμε μαζί με άλλες προοδευτικές δυνάμεις, αλλά δυστυχώς υπάρχει ακόμη δυσκολία για υποστήριξη απ’ αυτές της θέσης για άμεση αποχώρηση, παρά την πλήρη αποκάλυψή της πλέον, λόγω και της οικονομικής κρίσης. Ελπίζουμε ότι η εκλογική ενίσχυση του ΑΣΚΕ στις ευρωεκλογές της 7/6/09 θα βοηθήσει στην αποδοχή μιας καθαρής θέσης από ευρύτερες δυνάμεις.
Ο ΟΗΕ αποφάσισε, λέει, να προχωρήσει η έρευνα για ενδεχόμενα εγκλήματα πολέμου στη Γάζα. Και την ανέθεσε στον ...Εβραίο Γκολντστόουν, (=Χρυσοπέτρας) που έθεσε ως όρο να κάνει έρευνες και για τις ...δύο πλευρές.
Και, εντούτοις, το Ισραήλ όχι μόνο αρνείται να αποδεχθεί την έρευνα, αλλά μόλις το έμαθε, έσπευσε να βομβαρδίσει τα σύνορα Γάζας-Αιγύπτου, για να αποτρέψουν λαθρεμπόριο !
Παλιότερα αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε δηλώσει ότι με το σχέδιο Ανάν οι Αμερικανοί (με την αμέριστη συμπαράσταση των συμμάχων τους της Ευρωπαϊκής Ένωσης) έδιναν «δώρο» την Κύπρο στην Τουρκία, για να επιτρέψει τη διέλευση των στρατευμάτων τους προς το Ιράκ.
Στη δήλωση αυτή ήρθε να προστεθεί η αποκάλυψη της επιστολής που έστειλε ο πλέον αρμόδιος, ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ, προς τον Τούρκο ομόλογό του Αμπντουλάχ Γκιουλ με την οποία του εξηγεί ότι το σχέδιο Ανάν «προστατεύει τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας.» («Έθνος» 26/4/09)
Τα παχύδερμα που υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν στην Ελλάδα και την Κύπρο δε φαίνεται πάλι να πτοούνται. Αντί να εξαφανιστούν από προσώπου γης, συνεχίζουν να μας κυβερνούν (π.χ. Ντόρα) ή επιδιώκουν να μας κυβερνήσουν (π.χ. Γιωργάκης) ή συνεχίζουν τις ... περισπούδαστες αναλύσεις τους στα κανάλια και τις εφημερίδες και τις διαλέξεις τους στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα.
Στην Κύπρο αποκαλύφθηκε ότι όλοι αυτοί οι υπέρμαχοι του σχεδίου Ανάν εισέπραξαν ουκ ολίγα αργύρια. Μήπως ελπίζουν σε νέες εισπράξεις με την επαναφορά του σχεδίου; Ως πότε θα τους ανεχόμαστε (και θα τους ψηφίζουμε);


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)