Η υπερπροβολή του Ζελένσκι, στα πλαίσια της προώθησης της μονόπλευρης ουκρανικής προπαγάνδας, που υπεραμύνεται των ναζί του Αζόφ, με μονολόγους σε ξένα κοινοβούλια και φόρα καλά κρατεί. Ετσι με αμερικανική πίεση (πες με Πάιατ) ο Μητσοτάκης σε συμφωνία με Τσίπρα και Ανδρουλάκη κάλεσε το Ζελένσκι, που σημειωτέον δηλώνει φίλος της Τουρκίας, να μιλήσει στη Βουλή. Η ομιλία του, χωρίς φυσικά να πει λέξη για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που είναι αντίστοιχη της ρωσικής, διανθίστηκε με προβολή βίντεο με ομογενείς(;) μαχητές (;)της Μαριούπολης του ναζιστικού τάγματος Αζόφ, που δήλωσαν ότι πολεμούν τους... «ναζί» Ρώσους (!!). Προς δόξαν των προθύμων «προοδευτικών» και μη. που διαμαρτύρονται για το θεαθήναι εκ των υστέρων. Αυτός που πήρε σαφή θέση εναντίον , προς τιμήν του, ήταν ο Α. Σαμαράς.
(Μωραίνει Κύριος....)
Για την Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε.
Λεοντόπουλος Νίκος
Στενός Σήφης
Ο άκρως περίεργος για τους μη γνωρίζοντες πόλεμος συνεχίζεται στην Ουκρανία. Ο επιτιθέμενος εισβολέας θέτει όρους για να σταματήσει, ενώ ήδη έχει κατακτήσει πολύ περισσότερα από τους όρους για... ειρήνευση(!) και «βραδυπορεί» παρατηρώντας τις εξελίξεις... Ο αμυνόμενος ζητά τη βοήθεια της Δύσης (των ΗΠΑ, κυρίως, μια που η Ε.Ε. είναι ανύπαρκτη), η οποία είχε δώσει το πράσινο φως για την εισβολή (μικρή, κατά τον κ. Μπάιντεν...) και δήλωνε ότι δεν θα εμπλακεί!! Ζητά, τουλάχιστον, αεροπλάνα, αλλά δεν υπάρχει... αεροδρόμιο εκκίνησης ! Εν τω μεταξύ, όμως, η Ουκρανία καταστρέφεται (οι «εργολάβοι» ετοιμάζονται), άμαχοι σκοτώνονται και όσοι πολίτες θέλουν και μπορούν τρέπονται σε φυγή, όχι όμως προς Ανατολάς..! και θριαμβεύει, παραληρηματική, η θηριώδης προπαγάνδα με παιδαριώδη fake news, που, πάντως, έχει επιτύχει να εμφανίσει τον Πούτιν τέρας και τον Ζελένσκι ήρωα!
Τι ακριβώς γίνεται; Θα φανεί, ίσως, στο τέλος (αν φανεί ποτέ...) με τους κερδισμένους και τους χαμένους, κάτι που δεν θα καθοριστεί, πάντως, από τις «κυρώσεις» (αναλυτικότερα στην προσεχή «Ε» του ΑΣΚΕ).
Τα πολεμικά τεκταινόμενα στην Ουκρανία, πέραν όλων των θυμάτων και των καταστροφών, έχουν, ήδη, πολλές παράπλευρες απώλειες και ειδικά για την Ελλάδα ήδη επώδυνες.
Γιατί η Ελλάδα διά του τωρινού πρωθυπουργού επιτίθεται κατά της Ρωσίας του Πούτιν με τόσο σκαιό τρόπο (όπως και ο τέως πρωθυπουργός με την ακατανόητη απέλαση Ρώσων διπλωματών), επιτείνοντας την ενεργειακή της κρίση, την ακρίβεια και το επισιτιστικό πρόβλημα (που είχε προβλεφθεί προ πολλού από ΗΠΑ και Κίνα!); Η δικαιολογία ότι έτσι θα «υποχρεώσει» τον μεγάλο «σύμμαχο» και τους εταίρους της Ε.Ε. να αντιδράσουν και να μας βοηθήσουν στην ήδη εκδηλούμενη έμπρακτα τουρκική επιθετικότητα, μόνο από ένα «πρόθυμο ηλίθιο» μπορεί να προβάλλεται. Αντέδρασαν και βοήθησαν στην εισβολή, κατοχή και εποικισμό της Κύπρου, στις συνεχείς έμπρακτες προκλήσεις στο Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και στις αναμενόμενες στη Θράκη;
Και το χειρότερο. Για να προλάβει και να αποτρέψει την τουρκική απειλή είχε συνάψει συμμαχίες με Ισραήλ, Αίγυπτο και Η.Α.Ε. Ομως τώρα αυτοί (ας ελπίσουμε ότι δεν θα τους ακολουθήσει και ο κ. Μακρόν...) σπεύδουν να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία, αφού η Ελλάδα δείχνει να μην έχει πρόβλημα με την Τουρκία, μια που η ίδια συνδιαλέγεται συνεχώς με αυτήν για όσα ανήκουστα και απαράδεκτα απαιτεί.
Αυτό επιβεβαιώνει ο κ. Μητσοτάκης, όταν εντελώς απρόοπτα και άκαιρα μεταβαίνει, για να «γευματίσει» και να συζητήσει στο παλάτι του Ερντογάν, όπως πρότειναν τις προηγούμενες ημέρες ο Α. Τσίπρας, ο Βενιζέλος(!) και η Ν. Μπακογιάννη. Και, πάντως, δεν βρίσκεται σε δύσκολη θέση ο Ερντογάν. Το αντίθετο μάλιστα.
Και το ακόμη χειρότερο αυτών. Δεν προετοιμαζόμαστε μόνοι μας, ώστε να μην φτάσουμε ποτέ στη δεινή θέση της... Ουκρανίας.
Ενώ μπορούμε, και πολλά μάλιστα...
Για την Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε.
Λεοντόπουλος Νίκος
Στενός Σήφης
«Μπλέξαμε» ...
Τα συμβαίνοντα του τελευταίου 15ήμερου και οι κυοφορούμενες ανησυχητικές εξελίξεις αμέσως μετά το αίτημα άμεσων εκλογών από τον (αυτοανακηρυχθέντα ασόβαρο) ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την επιμένουσα πανδημία του κορωνοϊού και τις δεκάδες χιλιάδες θανάτων, αποδίδουν την πλήρη, σχεδόν, εικόνα του εσωτερικού πολιτικοοικονομικού συστήματος, που εμπλέκεται με (και καθορίζεται από) τις κατ’ όνομα «φίλιες», κυρίως, ξένες δυνάμεις… Και η επακόλουθη «πρόταση μομφής», με νέα αφορμή τον χιονιά στην Αθήνα, επέτεινε εμφαντικά την ανωτέρω εικόνα.
Η πανδημία έδειχνε, ήδη, να μετριάζεται, όμως η, απροσδόκητη ίσως, σφοδρή χιονοθύελλα έδειξε την κρατική αδυναμία και ανικανότητα αντιμετώπισης τέτοιων κρίσεων. Και υπογράμμισε τις λογικά παράλογες, ηθελημένες όμως(…), επιλογές προσώπων, του Μητσοτάκη, με κορυφαίες αυτές του γερμανόπληκτου Σχοινά, της «προοδευτικιάς» Σακελλαροπούλου, του μακροπερίπατου και ιαπωνικοκήπειου, Δημάρχου και, επίκαιρου τώρα, του ένθερμου Ανανιστή Κυπρίου Στυλιανίδη, που όφειλε να παραιτηθεί αμέσως ή να τον παραιτήσουν! Αυτές, άλλωστε, θα αποδειχτούν, πιθανότατα, καταστροφικές, και για τον ίδιο, κατά τις διαδικασίες «επίλυσης» του Κυπριακού, στις «διερευνητικές» μετά τις επικείμενες εκλογές με «απλή» αναλογική και στις ήδη κυοφορούμενες ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό...!
Η ανούσια, ως προς τον επιδιωκόμενο τυπικά σκοπό της πτώσης της Κυβέρνησης, «πρόταση μομφής» ήταν ουσιαστική για την ανάδειξη της αμηχανίας έως ανικανότητας της Αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε την πρόσδεσή του στον αντιδημοκρατικό πολακισμό, που θα οδηγήσει αναπόφευκτα (και ηθελημένα) σε επιδίωξη πολιτικής και κοινωνικής «ανωμαλίας», κάτι που θεωρεί ευνοϊκή συνθήκη γι’αυτόν(!), με άγνωστες συνέπειες.
Ανέδειξε, επίσης, τις αδυναμίες της νεότευκτης ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, με την αντίφαση να ψηφίζει την πτώση της κυβέρνησης, αλλά όχι και εκλογές(!), την πολιτική «απρέπεια» (επιεικώς) να προτείνει στην Ν.Δ. να συμμαχήσει με τον …Βελόπουλο(!) και τον κίνδυνο να αποτύχει η αγωνιώδης επιδίωξη εσωτερικών οικονομικών κύκλων να οδηγήσουν την δημοσκοπική άνοδο, μέσω των μιντιακών μέσων τους, και σε εκλογική, για τους δικούς τους σκοπούς.
Και τέλος, εκμεταλλευόμενες τις παραπάνω εξελίξεις «φίλιες» γερμανοευρωπαϊκές δυνάμεις εξαγγέλλουν ανώμαλες πολιτικές εξελίξεις συμμαχικών κυβερνήσεων(!) από δικούς τους «ηγέτες», τον Σχοινά (!) οι πολιτικοί κύκλοι ή τον Στουρνάρα(!!) οι τραπεζικοχρηματιστηριακοί, ώστε αυτοί να απορροφήσουν τα δισεκατομμύρια των ταμείων Ανάκαμψης!
Ομως οι ΗΠΑ, ήδη, στέλνουν οικονομικούς κολοσσούς στην Ελλάδα και ο «πόλεμος» ανάμεσα στις ΗΠΑ και Ε.Ε. αναμένεται έντονος, όπως και ανάμεσα στις ομάδες που ελέγχουν εδώ.
Ολα τα παραπάνω διεξάγονται, δυστυχώς, ερήμην του Ελληνικού λαού, που παρακολουθεί ανήσυχος και αμήχανος, διερευνώντας πώς επιτέλους, θα εκφραστούν πολιτικά και Ελληνικά. Κάτι που δεν θα αργήσει.
Για την Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε.
Λεοντόπουλος Νίκος
Στενός Σήφης
Ο λαϊκός, εθνικός και θρησκευτικός ηγεμών (χαλίφης του Ισλάμ) της «Τουρκίας» (ορθότερο, της Μικράς Ασίας) έβαλε κονδυλοφόρους να γράφουν πόσο ικανοποιητική και ωφέλιμη τροφή είναι ο συνδυασμός άρτου και κρομμύου.
Ταυτόχρονα τους διαβεβαιώνεί ότι με την πείνα τους «δοκιμάζει» ο Αλλάχ και τους πληροφορεί ότι ο διάβολος έχει κατακτήσει τον Δήμαρχο της Πόλης Ιμάμογλου! Aφερίμ !!
Συνεχώς αναφερόμαστε στο μεγάλο εθνικό πρόβλημα που έχει ενσκήψει τα τελευταία χρόνια και που, τελικά, φάνηκε πως γίνεται, πλέον, σκόπιμα, αυτό της συστηματικής καταστροφής της Ελληνικής γλώσσας!
Τον περασμένο Ιούλιο απεφάσισε το Ε.Σ.Ρ., ουσιαστικά άφαντο, να επέμβει αποφασιστικά(!) στην καταστρατήγηση της Ελληνικής γλώσσας στα ΜΜΕ της χώρας, το Νοέμβριο το... επικύρωσε και τώρα, ανακοινώνοντάς το, περιμένουμε να το εφαρμόσει. Καλή αρχή, έστω από τα ΜΜΕ, για την ώρα. Να ακολουθήσει η Ακαδημία, το Υπουργείο Παιδείας, το Πολιτισμού και τα Πανεπιστήμια...
Και, πάντως, θα επανερχόμαστε συνεχώς!
Στην Αγγλία προκλήθηκε σάλος, όταν μαθεύτηκε πως η σοβαροφανής Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ θα απονείμει τον τίτλο του σερ (Σύντροφος ιππότης του ευγενεστάτου Τάγματος της περικνημίδος(!!), όχι παίζουμε...) στον Τόνι Μπλερ, πρώην πρωθυπουργό, σημαιοφόρο της... αντιτρομοκρατικής επίθεσης σε Ιράκ και Αφγανιστάν, κυρίως κατά Χουσεΐν Σαντάμ, που κατείχε, τάχα, χημικά όπλα. Αυτά που επακολούθησαν εκεί είναι γνωστά, με ένα μόνο πολιτικό, τον Χρυσοχοΐδη(!) να δηλώνει ότι «πρέπει να επιβάλλεται με τα όπλα η... Δημοκρατία»!
Οι Αγγλοι είναι έξαλλοι, κατηγορώντας τον ως «εγκληματία πολέμου» και δικαίως! Πάλι καλά, πάντως να λέγεται, που δεν του απονεμήθηκε και το Νόμπελ Ειρήνης, κάτι που παρά τρίχα έχασαν και οι «δικοί» μας Τσίπρας-Ζάεφ...
Ο κ. Μπακογιάννης, ο αποκαλούμενος, ήδη, Μεγαλοπερίπατος και πιθανόν, προσεχώς μικροπλάτανος, μετά τα «μεγαλομανή οράματά του» επί του πτώματος της πρωτεύουσας και τους ολιγόλεπτους αλλά πολυδάπανους εορτασμούς αποφάσισε με περίσσεια «θάρρους» να πρωτοτυπήσει...
Εξέδωσε κάρτα ευχετήρια προς τους δημότες της Αθήνας, κενή, ολόλευκη(!), με την σεμνότυπη προτροπή «να δώσουμε χώρο σε όλους» (γι’αυτό και η ολόλευκη λευκότης!), χωρίς να διευκρινίζεται «σε ποιούς;».
Δεν αποκλείεται να θέλησε να διευρύνει το αντικείμενο θαυμασμού και βαθειάς ικανοποίησης του «θείου» του και τωρινού πρωθυπουργού (που, σημειωτέον, αποφεύγει «ως ο διάβολος το λιβάνι» τις λέξεις Ελληνας, Ελλάδα, Ελληνικός), την πολυπολιτισμική Αθήνα, αποδιώχνοντας τους Ελληνες απ’ αυτήν, ώστε να εξασφαλιστεί πολύς, άπλετος χώρος για... τους Πακιστανούς στο Σύνταγμα! Πραγματικά άξιος μη χειροκροτημάτων και ψήφων!
Η κυρία Αικατερίνη, η γνωστή και μη εξαιρετέα, συστρατευμένη σε κάθε τι «προοδευτικό», αντιστρατευόμενη σε κάθε τι ελληνικό (μεταξύ αυτών και την ισχυρή έννοια της τυπικής οικογένειας), αποφάσισε να κάνει μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγισης σε παιδιά δημοτικού!
Σε μία επίσκεψη σε δημοτικό σχολείο διηγήθηκε, αφήνοντας όλους εμάς εμβρόντητους, ότι το αγαπημένο της παραμύθι είναι «η Γουίνη ο Που», που έχει και ανδρικό και θηλυκό όνομα και αυτό είναι που έχει προκαλέσει μεγάλη προσοχή! Γιατί δεν ήθελαν να δώσουν ανδρικό ή θηλυκό όνομα και έδωσαν και τα δύο, όπως είπε σε παιδιά της έκτης Δημοτικού(!)
Δεν γνωρίζαμε, μέχρι σήμερα, ότι στα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι και η σεξουαλική διαπαιδαγώγιση των ελληνόπουλων και μάλιστα η προώθηση του νέου (α)φύλου, που προσπαθούν να μας επιβάλλουν ως κάτι το εντελώς φυσιολογικό!
Ευτυχώς, ο (σκοτεινός) ρόλος της γίνεται ολοένα και πιο φανερός στον ελληνικό λαό!
Συνταγματικά η έννοια του κόμματος εισάγεται με την μεταπολίτευση στο Σύνταγμα του 1975 (άρθρο 29). Το μετεμφυλιακό Σύνταγμα του 1952 αναφέρεται μόνο σε βουλευτές. Στο Σύνταγμα του 1927 αναφέρονται τα κόμματα μόνο στο άρθρο 55 «σύσταση ειδικών επιτροπών της Βουλής κατ’ αναλογία των κομμάτων».
Μετεμφυλιακά τα αστικά κοινοβουλευτικά κόμματα (Συναγερμός, ΕΡΕ, Ενωση Κέντρου) ήταν προσωποπαγή και οι ηγεσίες τους επιβάλλονταν κατά κανόνα από εξωθεσμικά κέντρα (π.χ. ο Καραμανλής από τους Αγγλους και το παλάτι για να «λύσει» το Κυπριακό).
Με την μεταπολίτευση η φλόγα της κοινωνίας για δημοκρατική πορεία, μετά την επταετία της χούντας, συνετέλεσε ώστε πάρα πολλοί να ενταχθούν στα παλαιά και στα νέα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ απόκτησε με αυτοοργάνωση πλήθος κομματικών οργανώσεων και κομματικών μελών. Ακολουθησε η ΝΔ με ελεγχόμενη όμως εισροή κομματικών μελών και οργανώσεων( «είσαι φίλος γίνε μέλος»). Το ΚΚΕ και το ΚΚΕεσωτ., νόμιμα πλέον, είχαν ήδη έτοιμο κομματικό μηχανισμό και στρατολογούσαν νέα μέλη από τη νεολαία, ιδιαίτερα τη φοιτητική, που νομίζανε ή τους έπειθαν για «επικείμενη επανάσταση», οι πρώτοι για τον «Ευρωκομμουνισμό» και την «Ευρώπη των λαών» οι δεύτεροι. Πάντως στην πράξη όλες οι ηγεσίες αποφάσιζαν ερήμην των οργανώσεων και των μελών τους.
Στα κόμματα εξουσίας του πρώτου δικομματισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και προκειμένου να πάρουν την κυβέρνηση έβαζαν ουσιαστικά τις οργανώσεις να παίζουν το ρόλο του παλαιού κομματάρχη ή του απλήρωτου διαφημιστή. Και όταν γίνονταν κυβέρνηση, το κόμμα συνολικά έπαυε να έχει ρόλο και οι οργανώσεις και τα κομματικά μέλη, πλην εκείνων που έπαιρναν δημόσια αξιώματα, έμπαιναν από την κυβερνητική ηγεσία στο περιθώριο. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τον ΣΥΡΙΖΑ, «το κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς», όταν έγινε κυβέρνηση.
Σταδιακά και ιδιαίτερα με τη λαίλαπα των μνημονίων που υπηρέτησαν πιστά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώθηκε το φυλλορρόημα των κομματικών οργανώσεων και η ιδιώτευση της μεγάλης πλειονότητας των μελών τους. Ολα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, κατ΄αρχήν, αδυνατούν πλέον να προσελκύσουν νέα κομματικά μέλη.
Ο ΓΑΠ, που ήταν ο μοναδικός υποψήφιος αρχηγός το 2008(!!) η εκλογή του αντί να γίνει από Συνέδριο, όπου οι σύνεδροι θα πρόσκεινταν στοιχειωδώς ιδεολογικά στο ΠΑΣΟΚ, έγινε με ψηφοφορία απ’ ευθείας από το «λαό», δηλ. από ένα ακαθόριστο εν γένει ιδεολογικά σώμα. Ετσι εγκαινίασε αυτή τη μέθοδο πιστεύοντας ότι θα είναι ανεξέλεγκτος.
Την εκλογή με τον ίδιο τρόπο ακολούθησε η ΝΔ με το Σαμαρά και το Μητσοτάκη, το ΚΙΝΑΛ(πρώην ΠΑΣΟΚ) με τη Φώφη και τώρα με τον Ανδρουλάκη.
Ο αρχηγός εκλεγμένος με αυτόν τον τρόπο είναι όντως ανεξέλεγκτος από τα κομματικά και κοινοβουλευτικά όργανα (π.χ. Κεντρική Επιτροπή, Συνέδριο, Κοινοβουλευτική Ομάδα ) που έτσι υποβαθμίζονται, όμως αυτό εκ των πραγμάτων δεν συνεπάγεται μονιμότητα στην αρχηγική θέση . Υπο μία έννοια, πάντως, η εκλογή αρχηγού με καθολική ψηφοφορία σημαίνει τη συμμετοχή της κοινωνίας σε μια κομματική λειτουργία στα κατά τα άλλα κόμματα-φρούρια (κατά τη λαλιώτεια επιδίωξη).
Τα κόμματα με τα ιδεολογικά τους χαρακτηριστικά, ιδιαίτερα τα κοινοβουλευτικά, πρέπει να ανοιχθούν στην κοινωνία, που τα ψηφίζει και τα χρηματοδοτεί μέσω του κράτους, με πλήρη εκδημοκρατισμό τους. Να πάψουν να είναι φρούρια και θιασώτες του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού». Παραφράζοντας τον Αντρέ Μπρετόν είναι επίκαιρη η ρήση του: «Δημοκρατία είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση»!!
Ο Προκόπης Παυλόπουλος, που επελέγη από τον Αλέξη Τσίπρα Πρόεδρος της Δημοκρατίας με κάποιου είδους συμφωνία με τον Κ. Καραμανλή(!..) θα «μπορούσε» να είχε λειτουργήσει σχετικά καλά, παρά την άκρατη πολυλογία του. Δυστυχώς γι’αυτόν, Πρωθυπουργός ήταν ο Τσίπρας, επιλογή των ΗΠΑ με σκοπό να «λύσει» το πρόβλημα των Σκοπίων και, αν θα πρόκανε(!), να ικανοποιήσει τις παραλογικές φιλοδοξίες της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Κύπρο. Και, ακόμα πιο δυστυχώς για τον ίδιο, η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών αντέδρασε (και αντιδρά) έντονα.
Ετσι ο τέως Πρόεδρος στο τέλος του τσιρκοειδούς «δράματος» (και μόνο αυτό θα είναι αρκετό για να ακυρωθεί η επαίσχυντη «συμφωνία) της ψήφισης των φαιδρών Πρεσπών θα βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα: να υπογράψει «αυτό το πράμα» ή να το αναπέμψει στη Βουλή ή αλλιώς να παραιτηθεί του αξιώματος. Τότε, στις δύο τελευταίες λύσεις οι «Πρέσπες» θα ματαιώνονταν και θα γλύτωνε από τον κίνδυνο του διασυρμού του και της συνενοχής του σε προδοσία. Και το χειρότερο, δεν «έκατσε στ’αβγά του», ελπίζοντας να λησμονηθεί ήσυχα, αλλά, ξαφνικά, τώρα ξιφούλκησε σθεναρά κατά της «συμφωνίας των Πρεσπών», ζητώντας την ...ακύρωσή της!!!
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό