Οι όποιες αναφορές, «αναλύσεις» των παγκόσμιων (διεθνών) γεγονότων και διαγραφόμενων τάσεων δεν γίνονται για «εγκυκλοπαιδικούς», «ακαδημαϊκούς», απλώς θεωρητικούς λόγους, αλλά στοχεύουν στην διερεύνηση της σχέσης αυτών και τις επιπτώσεις στα εθνικά, ελληνικά «πράγματα». Και, κυρίως, στην διαχρονική επιβεβαίωση της περίφημης φράσης του μεγάλου Κ. Καβάφη («Στα 200 π.Χ» ο τίτλος του ποιήματός του) «[…] με την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών [...]» και, κυριότατα, στο εάν έχουμε τη θέληση και τα πρόσωπα να υπερπηδήσουμε τα ποικίλα «εμπόδια» ώστε να δράσουμε ανάλογα…
Γενικά, η φαινόμενη εικόνα και εντύπωση, τώρα, είναι πως, παρά το Ουκρανικό (…), Ισραήλ-Χαμάς, Χούθι-Δύση μέτωπα, υπάρχει μια σιωπηρή γενική «ισορροπία» και πως γενικά κίνδυνος ευρύτερης, ακόμη και πυρηνικής, έκρηξης (έστω και μη γενικής) πρέπει να αποκλείεται.
Ομως και μόνο η αναφορά από πολλές πλευρές πως ένα «τυχαίο» περιστατικό μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες εξελίξεις δεν δημιουργεί ευοίωνες προοπτικές. Αλλωστε η συνεχώς διευρυνόμενη απόσταση ισχύος μεταξύ, σχηματικά, Δύσης και Ανατολής, παρά τις πολλές σχέσεις μεταξύ μελών και από τις δύο «παρατάξεις», δημιουργεί κίνδυνο απόπειρας πρόωρης(!) «παγκόσμιας» επικράτησης ή, αντίθετα, μιας «αμυντικής» απόπειρας για «οριστική» αποτροπή απώλειας της τωρινής πρωτοκαθεδρίας…!
Και μπορεί, ίσως, η Ρωσοουκρανική σύγκρουση να καταλήξει, σταδιακά, στην επαναφορά της Ανατολικής Ουκρανίας στη Ρωσία και έτσι να μην συνεχίζει να λειτουργεί ως πεδίο Αμερικανικών πειραματισμών, όμως οι «διαφορές» Ισραήλ και Παλαιστινίων είναι μάλλον αγεφύρωτες, ως ζήτημα ζωής και θανάτου και για τις δύο πλευρές...
Πάντως ο «Δυτικός Συνασπισμός» σπαράζεται εσωτερικά, ακόμη και μέσα στο κυρίαρχο μέλος του (ΗΠΑ), ενώ ο «Ανατολικός» (5μελές BRICS) ήδη διπλασιάζεται, με ό,τι αυτό προοιωνίζεται, παρά τη χαλαρότητα των δεσμών του...
Η περίπτωση Τραμπ
Τον Σεπτέμβριο του 2016, 2 μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ («Ενημέρωση του ΑΣΚΕ φύλλο 167») είχαμε αναλύσει τι σήμαινε η υποψηφιότητα του Τραμπ και προβλέψει την επιτυχία του (που απεκλείετο από όλους, όπου γης). Εκέρδισε ο Τραμπ και ουσιαστικά επιτέθηκε στα σχέδια των εμπνευστών της Παγκοσμιοποίησης και τέθηκε επικεφαλής του, άτυπου ακόμη, «συνασπισμού» των κρατών-εθνών, που επιμένουν στην Ανεξαρτησία τους, όπως και Ρωσία του Πούτιν, Κίνα κ.λπ. (όπου δεν δρουν ανεξέλεγκτα οι απειράριθμες ΜΚΟ της «Δυτικής» Παγκοσμιοποίησης…, όργανά της…). Και, φυσικά, υπήρξε παγκόσμια «κατακραυγή» κατά του παραδείγματος του, που αναζωπυρώθηκε πάλι, τώρα που «απειλείται» και νέα επικράτησή του.
Οντως, εάν δεν αποκλειστεί ο Τραμπ από υποψήφιος στις εκλογές του Νοεμβρίου 2024 στις ΗΠΑ, με διάφορους «τρόπους», ακόμα και ακραίους(…), φυσικά ακραίας (ξανά!) αντιδημοκρατικότητας(!), οι εξελίξεις θα είναι πιθανότατα (υπάρχουν και σε κάποιους «ελπίδες» καθεστωτικής μεταστροφής του ως νέου προέδρου των ΗΠΑ, μάλλον ευχολογικές…) εντελώς διαφορετικές από τις πιθανώς δρομολογούμενες…
Σίγουρα, πάντως, η Δυτική Παγκοσμιοποίηση του ΝΤΑΒΟΣ θα ματαιώνεται, ευτυχώς για την Ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από πιθανές παρενέργειες αρνητικές, π.χ. νέες στενότερες σχέσεις του με ...Ερντογάν! Πάντως ο Νοέμβριος είναι ακόμη μακριά...
Και ο Ερντογάν
Εν μέσω της γενικής αβεβαιότητας και των ενεργών ήδη κινδύνων εμφανίζεται και ο μεγαλοϊδεασμός και μεγαλομανία του Ερντογάν, ο οποίος ως αυτοδιοριζόμενος εκφραστής του Παντουρκισμού(!) και Πανισλαμισμού(!) επιδιώκει να γίνει το έκτο μόνιμο(!) μέλος (με έβδομο τη Γερμανία;) του Συμβουλίου Ασφαλείας του (συνεχώς αποδυναμούμενου) ΟΗΕ και όχι, πλέον, απλός περιφερειάρχης. Και φαίνεται να κερδίζει, προσωρινά έστω, αρκετές επιτυχίες με την ευγενική συνεπικουρία του διδύμου Κυρ. Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη, του αποκαλούμενου βαθέως υποκλινόμενου. Δεν πρόκειται, βέβαια, να μακροημερεύσει, όμως αν δεν εμποδιστεί έγκαιρα η υποκλινόμενη στον Ερντογάν πολιτική του διδύμου αυτού, θα έχει περιληφθεί σύντομα ολόκληρο το Ανατολικό Αιγαίο στην ανύπαρκτη σήμερα «γαλάζια πατρίδα» της Ερντογανικής Τουρκίας… Και χρειαζόταν υπεράνθρωπες προσπάθειες του διδύμου να πάρει τα F16 ο Ερντογάν και να τον υποδεχθεί μετά Βαΐων και κλάδων η… Αίγυπτος.
Αντιδράσεις στα υπερεθνικά κελεύσματα των πολυεθνικών της «Δύσης».
Οι λαοί στις ΗΠΑ και τις χώρες της Ε.Ε. ήδη αντιδρούν στις εντολές της Δυτικής Νέας Τάξης με απειλή άμεσου διχασμού, με αγροτικές κινητοποιήσεις κατά του κινδύνου αφανισμού αγροτικής παραγωγής και με μετακίνηση της ψήφου τους προς κόμματα που υιοθετούν μέτρα κατά της βίαιας αλλοίωσης της σύνθεσης του εθνικού πληθυσμού και εξαφάνισης της εθνικής τους ιδιοσυστασίας.
Ακόμη και στην Ελλάδα χρησιμοποιούμενη ως πειραματόζωο, όπου ως χώρα προτεκτοράτο (ακόμη) και χρησιμοποιούμενη ανενδοίαστα από τους «προστάτες» και τους εντόπιους υπηρέτες των (και μάλιστα πολλούς αυτοονομαζόμενους «αριστερούς»(!)) ως πειραματόζωο για την εφαρμογή στην πράξη των εντολών της Νέας Τάξης τους «να μην έχουμε τίποτα και έτσι να είμαστε ευτυχείς», να μην έχουμε «πατέρα και μητέρα», να μην έχουμε εθνικότητα και να δεχτούμε να αντικατασταθούμε, λόγω κλιματικής αλλαγής(!) χωρίς γλώσσα κ.λπ από άλλους, άρχισε η αφύπνιση.
Αντιλαμβανόμαστε όλο και περισσότεροι ότι, αν θέλαμε επιβιώση ως Ελληνες, πόσο μάλλον και ανάπτυξη ανθρώπινη, απαιτείται Αγώνας για Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση. Και τότε...
Γιατί η ΝΔ του Μητσοτάκη βιάζεται;
Θα θέλαμε να ευχηθούμε για καλύτερο (μάλλον λιγότερο καταστροφικό) το νέο έτος, όμως αυτό θα ηχούσε κάπως ειρωνικό(!) μπροστά στα όσα εκτυλίσσονται και όσα ήδη προαναγγέλονται να επισυμβούν επί παντός του (κοινωνικού, πολιτικού, εθνικού) επιστητού.
(περί όλων αυτών αναλυτικά στο προσεχές φύλλο της «Ενημέρωσης του ΑΣΚΕ»
Γεννάται, όμως, το (φαινομενικά) αναπάντητο ερώτημα: Γιατί τόση βιασύνη στον καταιγισμό «μεταρρυθμίσεων» που απαιτούν οι εξωτερικοί πάτρωνες των κυβερνώντων και των κυβερνησίμων (όλοι τους, στην πραγματικότητα, συμφωνούν..!); Διαισθάνεται η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη ότι επίκειται το τέλος της (παρά την παντελή απουσία πραγματικής αντιπολίτευσης) και σπεύδει να εκτελέσει τα υπεσχημένα, ώστε να επέμβουν οι προστάτες τους να τους σώσουν;
Η μήπως η βιασύνη αυτή αποβλέπει στην δημιουργία σύγχυσης από τα αλλεπάλληλα πλήγματα, αλληλοαποπροσανατολιζόμενα, ώστε να εδραιωθεί, αναπόφευκτα (ελπίζουν…) μια, σχετική έστω, αδιαφορία για την τελευταία ελληνοτουρκική σύναξη στην Αθήνα και τα αποτελέσματά της; Οταν, μάλιστα, απειλείται(!) νέα συνάντηση την προσεχή άνοιξη με οριστικές(;) «ρυθμίσεις»;
Η ελληνοτουρκική σύναξη κατά της Ελλάδας
Εισαγωγικά υπενθυμίζουμε ότι όπως ο Α. Τσίπρας επελέγη για να λύσει, δηλ. να δέσει, κατά τις επιθυμίες, των ΗΠΑ και δευτερευόντως της Ε.Ε. -Γερμανίας σκοπιανό «ζήτημα» έτσι και ο Κ. Μητσοτάκης, για να «λύσει» ομοίως τα, κατά την Τουρκία, Ελληνοτουρκικά «προβλήματα» κατά τις επιθυμίες των ανωτέρω και αυτό ήδη επιχειρεί.
Ετσι συναντήθηκαν, μόνοι ουσιαστικά, ο Μητσοτάκης, ως εκπρόσωπος των «πρόθυμων» ανά την Ελλάδα, εντός και εκτός των κομμάτων (…), και ο Ερντογάν, εκπροσωπώντας σύμπασαν την Τουρκική ηγετική τάξη και επιδόθηκαν στην δημιουργία, όπως διακήρυτταν, καλού κλίματος στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, κάτι που βόλευε τον Ερντογάν για τους δικούς του λόγους.
Να θυμίσουμε ότι ο κ, Μητσοτάκης μάς είχε προδηλώσει, πέρα από το ανήκουστο «η ανισότητα είναι φυσικός νόμος» (!) ότι «Η (εθνική) κυριαρχία είναι σχετική έννοια», και «για κάθε συμφωνία θα γίνουν υποχωρήσεις»!!!·και ο Ερντογάν, πέραν από το εξωφρενικό «εγώ δεν (ανα)γνωρίζω το Διεθνές Δίκαιο, γνωρίζω όμως το (πολεμικό) Πολιτικό Δίκαιο» (!!!), δηλώνει αμετακίνητος από όλες τις παράνομες και παράλογες απαιτήσεις του…
Τι θα συζητούσαν λοιπόν πέρα από τις παραχωρήσεις(!) του Μητσοτάκη; Ευγενικά(!) υπενθύμισε στον σουλτάνο ότι η μειονότητα είναι, κατά την «Λωζάνη», μουσουλμανική και «λησμόνησε» να υπενθυμίσει στον θρασύτατο συνδαιτυμόνα του ότι η αντίστοιχη Ελληνική μειονότητα μετά τις αδυσώπητες τουρκικές διώξεις και δηώσεις κατήντησε στο 2%(!) της αρχικής, ενώ η αντίστοιχη μουσουλμανική αυξήθηκε κατά 30%!!!
Δεν θα σχολιάσουμε εδώ τις δουλικές υποκλίσεις ούτε τους τουρκιστί χαιρετισμούς της τωρινής ενοίκου του προεδρικού Μεγάρου ούτε τα άλλα πολλά κέρδη του Σουλτανίσκου. Αρκεί να αναφέρουμε μόνο την περιχαρή δήλωση του Μητσοτάκη ότι, μετά την κατάργηση της βίζας για επταήμερη επίσκεψη σε 10 νησιά του Ανατολικού, Ελληνικού, Αιγαίου (όχι όμως και ανάλογη στη Δυτική Μικρά Ασία…) «Τα νησιά μας θα αποτελέσουν τη γέφυρα ανάμεσα στους 2 λαούς».
Παλάβωσε ο Μητσοτάκης; Μα οι γέφυρες ανήκουν και στους 2 παράχθιους. Από τώρα παραχώρησε τα νησιά μας ο Πρωθυπουργός (!) της Ελλάδας; Δικά του είναι ;
Ελπίζουμε όλοι να καταλάβουν τι έγινε, τι θα ακολουθήσει και επομένως τι οφείλουμε να πράξουμε...
Για την Ε.Ε. του ΑΣΚΕ
Σήφης Στενός
Λεοντόπουλος Νικόλαος
Τους τελευταίους μήνες όλα τα ΜΜΕ μας έχουνε εθίσει στην ενασχόληση με σοβαρά και μη προβλήματα, χωρίς ουδείς σχεδόν να ασχολείται με τα πραγματικά αίτια και τους πραγματικούς αιτίους τους:
Η ιλαροτραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ, ποιος και γιατί την δημιούργησε.
Πρόσφατα το πώς θα γελοιοποιήσουν το θεσμό του γάμου το λίκνο της όποιας κοινωνίας που θέλει να εξασφαλίσει τους δεσμούς των πολιτών της, την αναπαραγωγή και επιβίωσή της.
Η ακρίβεια, που οδηγεί σταθερά στο να «μην έχουμε τίποτα και έτσι να είμαστε ευτυχείς», όπως ορίζουν οι επικεφαλής της Δυτικής Παγκοσμιοποίησης-Νταβός.
Η βία στις διαπροσωπικές σχέσεις, η συνεχής παραβατικότητα έως και εγκληματικότητα, ιδίως στις νεανικές, ακόμη και παιδικές ηλικίες κ.λπ, κ.λπ.
Ομως όλα αυτά, ως αποτελέσματα της ασφυκτικής εξάρτησης, που οι εγχώριοι εκτελεστές της διαγκωνίζονται ποιος θα την υπηρετεί πιο αποτελεσματικά, δεν δικαιολογεί σχεδόν την πλήρη «αδιαφορία» που καλλιεργείται, επιτυχώς για την ώρα…, μπροστά στον άμεσο κίνδυνο παράδοσης της Ελλάδας στον τωρινό εχθρό, την (κακώς ονομαζόμενη έτσι) Τουρκία.
Ο Κ. Μητσοτάκης με ολόκληρη, σχεδόν, την Κυβέρνηση του ετοιμάζεται να υποδεχθεί, και μάλιστα ως επισπεύδων, τον αλαζόνα δυνάστη των λαών της Μικράς Ασίας, για να αρχίσει η εφαρμογή της, ήδη προ πολλού ετοιμασθείσας, «συμφωνίας» παραχωρήσεων προς αυτόν.
Είναι, λέει ο Κ. Μητσοτάκης, «μεγάλη ευκαιρία», λόγω της πρόσκαιρης ομαλοποίησης μετά «την πολιτική των σεισμών» για μια συμφωνία αξιόπιστη(!) με την Τουρκία (!!), και μάλιστα τώρα που η Τουρκία έχει στρέψει τους πάντες εναντίον της με την στάση της στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, αποδοκιμαζόμενη ανηλεώς ακόμα και από την προστάτιδά της Γερμανία!
Ολα, σχεδόν, τα κοινοβουλευτικά κόμματα συμφωνούν, όπως έγινε παλιότερα κατά την απόπειρα του Ανδρέα Παπανδρέου για ανάλογο «κατόρθωμα» (Ανακοίνωση συμφωνίας για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου κ.λπ). Τότε όμως η γενική κατακραυγή, που όμως τα ΜΜΕ δεν την σχολίασαν και δεν την κοινοποίησαν, οδήγησε στο «Mea Culpa» τον Ανδρέα και δεν ευδοκίμησε, προς μεγάλην απογοήτευσιν της Τουρκίας…
Τώρα τι θα γίνει;
Οι αξιόπιστοι (!)Τούρκοι έδειξαν ήδη τα δόντια τους…
Για την Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε.
Νίκος Λεοντόπουλος
Σήφης Στενός
Ευελπιστούσαμε ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν θα τολμούσε... Σήμερα όμως, την μέρα του ΟΧΙ, μας πληροφορεί ότι οι συνομιλίες-παραχωρήσεις στην Τουρκία συνεχίζονται, διότι η Χαμάς είναι «τρομοκρατική οργάνωση»!
Κύριε ελέησον! Το σύμπαν είναι εξοργισμένο με τον Ερντογάν και ο Μητσοτάκης τον απενοχοποιεί και τον προικίζει με Ελληνικές περιοχές. Αν μάλιστα αληθεύουν οι καταγγελίες του επανεκλεγέντος περιφεριάρχη Β. Αιγαίου, («συντελείται ήδη ο αφοπλισμός των νησιών κ.λπ»), πρόκειται για μειοδοσία!!!
Οι πάντες γνωρίζουν ότι, ενώ οι περισσότεροι των «κυβερνώντων» την άτυχη χώρα μας υπερασπίζονται τα σχέδια των εχθρών της, στηρίζουμε την… σωτηρία μας σε κάποιους φίλους της Ελλάδας. Και, ακόμη χειρότερο, όταν οι φίλοι μας εμποδίζουν τους εχθρούς μας, αυτοί οι κυβερνώντες στη χώρα δηλώνουν έμπρακτα ότι οι εχθροί μας είναι… φίλοι μας(!!) και ουδέν πρόβλημα υπάρχει!
Αυτό έγινε το ‘91 με το πρόβλημα των Σκοπίων, όταν ο πατήρ Μητσοτάκης εμπόδιζε την παρέμβαση υπέρ ημών (που είχαν επιτύχει οι ομογενείς της Αμερικής). Ο τότε πρωθυπουργός είπε πως ήδη το θέμα είχε λήξει («κανένας μετά από δέκα χρόνια δεν θα θυμάται το θέμα»!). Και αυτό επαναλαμβάνει ο υιός προς παγκόσμια έκπληξη. Και την πληρώνει ο Μενέντεζ, με την απροσχημάτιστη επίθεση εναντίον του από την κυβέρνηση της χώρας του.
Πότε, επί τέλους, θα αποκτήσουμε εμείς κυβερνώντες τη χώρα να είναι υπέρ της Ελλάδας; Και να αντέχουν...
Ένας μαρτυρικός ανά τους αιώνες λαός, οι Αρμένιοι, βιώνουν ένα ακόμα δράμα στη μακραίωνη ιστορία τους με τον ξεριζωμό τους από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ - Αρτσάχ. «Γελασμένοι» από τους μεγάλους παίκτες, Ρώσους και Δυτικούς, αφελείς μπροστά σε ηγέτες - αχυρανθρώπων τύπου Πασινιάν και εγκλωβισμένοι στις συμπληγάδες πέτρες του προαιώνιου εχθρού τους (Τούρκοι – Αζέροι) αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή, αν κάποιος θέλει να διατηρηθεί ελεύθερος και ανεξάρτητος στις πατρογονικές του εστίες: Ποτέ ένα έθνος δεν πρέπει να στηρίζεται πρωτογενώς σε εξωγενείς παράγοντες για την εθνική του επιβίωση. Ταυτόχρονα, κανένας εθνικός αγώνας δεν μπορεί να είναι νικηφόρος αν δε βασίζεται σε αρραγές εθνικό μέτωπο και χρηστή εσωτερική διοίκηση. Προς γνώση και συμμόρφωση, μιας και οι εχθροί μας είναι κοινοί…
Είναι πλέον διάχυτη η άποψη στις ΗΠΑ ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει φτάσει στα όριά του και οδηγείται προς το τέλος του ή τουλάχιστον προς ένα μακροχρόνια τέλμα μιας παγωμένης εκεχειρίας όμοιας με τον πόλεμο της Κορέας. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να το ομολογήσει δημόσια. Εμφανίστηκαν όμως οι πρώτες ρωγμές. Και μάλιστα από τα πλέον επιδραστικά χείλη: ο διάσημος γεωπολιτικός αναλυτής και γκουρού της εξωστρεφούς και επεμβατικής αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής Friedman τιτλοφορεί προβεβλημένο άρθρο του ως «ο πόλεμος έχει τελειώσει, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς να τον σταματήσει».
Είχαμε γράψει ότι θα επανερχόμαστε συνεχώς στο ζήτημα της τουρκικής απόπειρας να ονομάσει διεθνώς το Αιγαίο τούρκικο. Οταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο της παραπάνω ονομασίας, η κυβέρνηση υποστήριζε ότι αυτό θα διορθωθεί και ότι οφείλετο σε αβλεψία του αρμόδιου Ελληνα υπαλλήλου.
Τι έγινε τελικά ή μήπως μας κοροϊδεύουν ακόμα;
«You will have nothing, you will be happy» («Δε θα σου ανήκει τίποτα, θα είσαι ευτυχισμένος») μας προειδοποιεί ο ιδρυτής του Φόρουμ του Νταβός Κλάους Σβαμπ. Στο Νταβός, όπου μαζεύεται η ελίτ της Νέας Τάξης και της Παγκοσμιοποίησης, υπουργοί, τραπεζίτες, στελέχη και μεγαλομέτοχοι μεγάλων πολυεθνικών και λοιποί μεγαλοπαράγοντες, αποφασίζεται η «γραμμή» της παγκοσμιοποίησης, που υπερβαίνει τις εθνικές κυβερνήσεις.
Ετσι, για να «μη μας ανήκει τίποτα», η «γραμμή» Νταβός είναι η ραγδαία άνοδος των τιμών και η μείωση μέχρι μηδενισμού των εισοδημάτων. Αλλωστε «οι άνεργοι και οι φτωχοί είναι τα σκουπίδια της ευημερίας» κατά τον τότε (1998) διευθύνοντα σύμβουλο της ΝΕΣΤΛΕ. Της δικιάς τους ευημερίας.
Αρχικά «έφταιγε» η πανδημία, μετά ο πόλεμος στην Ουκρανία και μετά κάτι άλλο ώστε να δεκαπλασιαστούν οι τιμές της ενέργειας, για να αποκομίζει το κύκλωμα των ορυκτών καυσίμων θηριώδη υπερκέρδη. Λόγω της αύξησης των καυσίμων τα κυκλώματα των τροφίμων και των βιομηχανικών προϊόντων ακολούθησαν. Και σαν να μην έφταναν οι συνεχείς αυξήσεις, που εξανέμιζαν τα εισοδήματα των πολλών, οι τραπεζίτες μέσω της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) με πρόσχημα τον πληθωρισμό αύξησαν ραγδαία τα προεξοφλητικά επιτόκια με τα οποία χρεώνουν τις τράπεζες για δάνεια. Η αύξηση του προεξοφλητικού επιτοκίου, ως γνωστόν, μειώνει την προσφορά χρήματος και ταυτόχρονα αυξάνει τους τόκους των μη αποπληρωμένων δανείων. Σκοπός τους είναι να πάρουν και τις ιδιοκτησίες όσων, λόγω συρρίκνωσης των εισοδημάτων τους, δεν μπορούν να αποπληρώνουν τα δάνεια τους, ενώ παράλληλα οι μικρότερες επιχειρήσεις λόγω υψηλότερου κόστους δανεισμού και εξυπηρέτησης δανείων είτε απολύουν προσωπικό είτε κλείνουν.
Στο σχέδιο «δε θα σου ανήκει τίποτα» οι κυβερνήσεις σκοπίμως μένουν άπραγες. Οπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη που, στο όνομα της «ελεύθερης αγοράς», δεν θέλει να κάνει στοιχειώδη αγορανομικό έλεγχο στα κυκλώματα που κερδοσκοπούν ασύστολα, ενώ παράλληλα ευνοεί τους πλειστηριασμούς σπιτιών και επιχειρήσεων στερώντας και φτωχοποιώντας την ελληνική κοινωνία. Επιπλέον για την περιβόητη επενδυτική βαθμίδα απαιτούνται αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα κι έτσι επανέρχεται η λιτότητα, όπως με τα μνημόνια, για να ψαλιδίστούν κι άλλο τα εισοδήματα.
Η σύγκρουση με τα ισχυρά κυκλώματα και συμφέροντα που προκαλούν όλα αυτά τα κοινωνικά δεινά μπορεί να γίνει μόνο από μια ελληνική κυβέρνηση που προασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα και προστατεύει την κοινωνία μας από όλα αυτά τα αρπακτικά. Μέχρι τότε όμως...
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό