Τα παχύδερμα των Βρυξελών, που δεν εκλέγονται από τους λαούς, αλλά διορίζονται, με μοναδική υποχρέωση να υπηρετούν αδίστακτα τους πιο επιθετικούς κύκλους του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, μας ζητούν να μειώσουμε τους μισθούς μας και τις συντάξεις μας, ακόμη κι αυτές των 550 ευρώ, όταν οι ίδιοι παίρνουν μισθούς από 3.000 έως 20.000 ευρώ (συν επιδόματα)! Ζητούν, μάλιστα, αύξηση των παχυλών μισθών τους και, επειδή οι εθνικές κυβερνήσεις αρνούνται, τις παραπέμπουν στο Ευρωδικαστήριο, όπου οι ευρωγραφειοκράτες προβλέπεται ότι θα κερδίσουν! Αυτή είναι η Ε.Ε., την οποία μερικοί μας κοροϊδεύουν ότι θα την κάνουν «Ευρώπη των λαών»!
[Παρεπιπτόντως: Η βασίλισσα της Αγγλίας, από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ζητάει κι αυτή αύξηση του μισθού της!!]
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Έχουν περάσει πάνω από 3 μήνες και το μόνο οικονομικό μέτρο που πήρε η κυβέρνηση του Γ.Α.Π. ήταν η διατήρηση της μεγάλης αύξησης των τελών κυκλοφορίας του Σουφλιά με τα δήθεν «πράσινα» τέλη, που είχαν κάποια δικαιολογία με τα ασήμαντα ποσά απόσυρσης και αγοράς καινούργιου αυτοκινήτου. Αφού κατάργησαν (σωστά) την απόσυρση, θα έπρεπε να αφαιρέσουν τα «πράσινα» τέλη. Τα διατήρησαν, όμως, κι έτσι επιβαρύνουν τους ιδιοκτήτες των παλαιών αυτοκινήτων, που κατά τεκμήριο δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν καινούργιο. Δε τα συνέδεσαν καν με την κακή συντήρηση και τη ρύπανση του οχήματος, ούτε με άλλες «πράσινες» πολιτικές.
Τα «πράσινα» τέλη είναι μόνο για εισπρακτικούς λόγους. Με τα αυξημένα τέλη το ετήσιο κόστος διατήρησης ενός παλαιού αυτοκινήτου μεσαίου κυβισμού (ασφάλιστρα, συντήρηση, τέλη, χωρίς τα καύσιμα) είναι κατά κανόνα πολύ μεγαλύτερο της εμπορικής του αξίας, που μειώνεται λόγω τελών.
Τους τρομοκράτησαν, όμως, οι αντιδράσεις των ιδιοκτητών παλαιών αυτοκινήτων με τις αθρόες καταθέσεις πινακίδων και έσπευσε ο Γ.Α.Π. να υποσχεθεί αόριστα ότι του χρόνου θα αναθεωρηθεί το μέτρο. Οι αντιδράσεις αυτές είναι θετικό σημάδι ότι τα οικονομικά μέτρα που προετοιμάζονται θα τύχουν ανάλογης αντίδρασης.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Η αποκέντρωση ήταν πάντα μέσα στο πρόγραμμα των δημοκρατικών, προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα (και σ όλο τον κόσμο, φανταζόμαστε), γιατί φέρνει πιο κοντά τους πολίτες στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν. Έτσι δένει καλύτερα ο κοινωνικός ιστός, αναπτύσσεται περισσότερο η χώρα και, επομένως, με ενεργούς πολίτες και ισχυρή οικονομία ισχυροποιείται και το κράτος, υπό την προϋπόθεση ότι το κράτος αυτό είναι ανεξάρτητο και δεν έχει εκχωρήσει μεγάλο μέρος της κυριαρχίας του σε άλλα κράτη ή οργανισμούς, όπως δυστυχώς συμβαίνει με την πατρίδα μας.
Το δίδυμο Γιωργάκη-Ραγκούση ισχυρίζεται ότι επιχειρεί «αποκέντρωση» με το νομοσχέδιο για τις περιφέρειες που προωθεί, το οποίο εμφανίζουν ως μια δική τους δημοκρατική πρωτοβουλία. Δεν είναι έτσι, όμως. Το χωρισμό των κρατών μελών σε περιφέρειες επιθυμεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και προς αυτή την επιθυμία σπεύδουν να συμμορφωθούν οι «πρόθυμοι» που μας κυβερνούν, οι οποίοι, άλλωστε, δε μας έχουν συνηθίσει να παίρνουν δικές τους πρωτοβουλίες.
Γιατί η Ε.Ε. επιβάλλει τις περιφέρειες;
Σαφέστατη απάντηση στο ερώτημα αυτό έδωσε από το 1999 ο τότε πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων (βλ. και ΑΣΚΕ-4): «Η Ευρώπη (εννοεί την Ε.Ε.) είναι σήμερα πολύτιμη, επειδή πειθαναγκάζει σε ιδιωτικοποιήσεις και φιλελευθεροποίηση, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα ήταν σε θέση ούτε καν να ονειρευτεί. Διότι οι κυβερνήσεις, ακόμη και δεξιότερες απ αυτήν του κ. Κολ, διατηρούν ευαισθησίες, έστω και για ψηφοθηρικούς λόγους.» Έστω για ψηφοθηρικούς λόγους, η δεξιά κυβέρνηση του Μπερλουσκόνι δεν πειθαρχούσε στην οδηγία για ιδιωτικοποίηση της ΑΛΙΤΑΛΙΑ, η δεξιά του Σαρκοζί αγνοεί το Σύμφωνο Σταθερότητας κ.λπ.
Η Ε.Ε., λοιπόν, βολεύεται να μην έχει απέναντί της ισχυρά και μεγάλα κράτη, αλλά όσο το δυνατόν ασθενέστερες και μικρότερες οντότητες, για να ελαχιστοποιεί τις αντιστάσεις στην κοινωνικά ανάλγητη πολιτική της. Γι αυτό επιβάλλει τις περιφέρειες, στις οποίες θέλει να δώσει όσο μπορεί περισσότερες εξουσίες, αφαιρώντας τες από τις εθνικές κυβερνήσεις, τις οποίες πολύ θα ήθελε να μετατρέπονται σταδιακά σε διακοσμητικά όργανα. Ο καθηγητής Θεσμών της Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Ν. Μαριάς, δηλωμένος «ευρωπαϊστής», σε άρθρο του στη «ΣΦΗΝΑ» (8/1/10) εξηγεί ότι υποστηρίζει τις περιφέρειες της Ε.Ε., γιατί «με τον τρόπο αυτό
διαβρώνεται η μονολιθικότητα του εθνικού κράτους
περιορίζει το κρατοκεντρικό μοντέλο και την κρατική εκτελεστική λειτουργία
τα περιφερειακά και τοπικά οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα βρίσκουν έκφραση σε ενωσιακό επίπεδο
κατ αποκλεισμό της κεντρικής εξουσίας».
Οι περιφέρειες, δηλ., θα έχουν απ ευθείας επαφές και δοσοληψίες με τις Βρυξέλες, παρακάμπτοντας το εθνικό κράτος. Κάποιοι άλλοι, που δηλώνουν ταυτόχρονα πατριώτες και ευρωπαϊστές, προχωρούν παραπέρα και ζητούν να μετατραπούν τα περιφερειακά συμβούλια σε «μικρές κυβερνήσεις»!
Συμφωνούν και οι ΗΠΑ
Το χωρισμό της Ελλάδας σε περιφέρειες με «μικρές κυβερνήσεις» επιδιώκουν και οι ΗΠΑ (με κυρίαρχη επιρροή στη σημερινή ελληνική κυβέρνηση), για να έχουν κι αυτές απέναντί τους μικρά και ασθενή κράτη και να εξυπηρετούν καλύτερα τα δικά τους (γεωπολιτικά, κυρίως) συμφέροντα. Η επιδίωξή τους αυτή δεν περιορίζεται στην Ελλάδα, αλλά αφορά σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Για τη Μέση Ανατολή οι διάφορες «δεξαμενές σκέψης» που καθοδηγούν τις αμερικανικές κυβερνήσεις έχουν κυκλοφορήσει χάρτες, που δημοσιεύτηκαν και στον ελληνικό τύπο και εμφανίζουν τεμαχισμένα όλα τα αραβικά κράτη, όχι βεβαίως το Ισραήλ, που διατηρεί το ρόλο του τοπικού χωροφύλακα. Η στρατηγική αυτή ονομάστηκε «μεσανατολισμός».
Στα Βαλκάνια οι Δυτικοί επέτυχαν ήδη τον τεμαχισμό της Γιουγκοσλαβίας και, μέσω αυτού, τον σχεδόν πλήρη έλεγχό της. Θα αποτελούσε ασυγχώρητη αφέλεια αν θεωρούσαμε ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα σχέδια για την Ελλάδα και αν υποτιμούσουμε τη δυνατότητα των «συμμάχων» μας να δρομολογούν τέτοιες επώδυνες εξελίξεις, ασχέτως αν τελικά τα σχέδια αυτά είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι τα προτεκτοράτα και οι χωροφύλακες των Αμερικανών δεν κρύβουν τις επεκτατικές τους επιδιώξεις σε βάρος της χώρας μας. Οι Σκοπιανοί εδώ και χρόνια έχουν γεμάτα τα σχολεία τους με χάρτες όπου η ελληνική Μακεδονία εμφανίζεται «απελευθερωμένη» και ενταγμένη στο κράτος τους. Αφού οι ελληνικές κυβερνήσεις παραμένουν απαθείς, άρχισαν και οι Τούρκοι να μοιράζουν χάρτες στα σχολεία τους με το μισό Αιγαίο τουρκικό. Για τη Δυτική Θράκη απαιτούν συνδιοίκηση. Την ελληνική Κύπρο την έχουν ήδη διχοτομήσει. Στην Αλβανία ακούγονται φωνές για διεκδίκηση της «Τσαμουριάς». Στην Κρήτη κινούνται αυτονομιστές!
Κατακερματισμός της κρατικής υπόστασης
Οι καλοθελητές κολακεύουν τους κατοίκους των περιοχών-στόχων, καταλογίζουν στο «κράτος των Αθηνών» ευθύνες για την κακοδαιμονία τους (δεν είναι δύσκολο, άλλωστε) και διαδίδουν ότι, αν αυτονομηθεί η περιοχή τους, η ζωή τους θα βελτιωθεί θεαματικά! [Αν φυσικά, ό μη γένοιτο, συνέβαινε αυτό, όχι μόνο δε θα ζούσαν καλύτερα, αλλά θα είχαν την τύχη των Ιμβρίων και των Κερυνιωτών!]
Οι περιφέρειες, λοιπόν, της Ε.Ε. δεν έχουν καμιά σχέση με το δημοκρατικό αίτημα της αποκέντρωσης. Στην πραγματικότητα θέλουν να απομακρύνουν ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες από τα κέντρα των αποφάσεων, αφού αυτά μετατοπίζονται ακόμη περισσότερο από την Αθήνα προς τις Βρυξέλες και την Ουάσινγκτον. Αν σήμερα έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να μετατρέψουν σε ιμάντα διαβίβασης των αποφάσεών τους την κυβέρνηση της Αθήνας, φαντάζεται κανείς πόσο πιο εύκολο θα τους είναι αυτό με τις «μικρές κυβερνήσεις» των περιφερειών. Το νομοσχέδιο, δηλ., αποσκοπεί στην αποτελεσματικότερη φίμωση και καθυπόταξη του ελληνικού λαού, μέσω του κατακερματισμού της κρατικής του υπόστασης. Οι απώτεροι στόχοι του φαίνονται και από το διορισμό στην ευαίσθητη θέση του περιφερειάρχη της Θράκης της κ. Κόκλα, που ανήκει στη σχολή Δραγώνα, Ρεπούση κ.λπ.
Στην παραπάνω λογική εντάσσεται και η προσπάθεια περαιτέρω συνένωσης των δήμων. Αν ο «Καποδίστριας» εδικαιολογείτο από τις ανάγκες κάλυψης λειτουργικών αναγκών, η σχεδιαζόμενη τώρα γιγάντωση των δήμων δε δικαιολογείται και θα περιορίσει ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα των πολιτών να ελέγχουν τις δραστηριότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ευτυχώς, οι αντιδράσεις στις σχεδιαζόμενες διοικητικές αλλαγές είναι τόσο μεγάλες για διάφορους λόγους, ακόμη και μέσα από το κυβερνών κόμμα, ώστε πιθανότατα οι αλλαγές θα ακυρωθούν. Ασφαλώς θα χρειαστεί να επανέλθουμε στο θέμα.
δικούς μας «προοδευτικούς»;
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Ο Κίρο Γκλιγκόροφ, σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» στις 26/10/09 επανέλαβε ότι ο λαός του είναι σλαβικής καταγωγής, ότι βρέθηκε στην περιοχή τον 6ο αι. μ.Χ., ότι δε συνδέεται με το Μ. Αλέξανδρο και συμπλήρωσε: «Σοβαροί ιστορικοί γελούν με όλ αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μου
Έτσι όπως πάμε θα βγούμε απ ευθείας απόγονοι του Αδάμ και της Εύας και θα αποδειχθεί ότι και ο Παράδεισος είναι μακεδονικός και ιδιοκτησίας μας. Κανένα σχόλιο από κάποιους δικούς μας «προοδευτικούς»;
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Το τσιράκι των Αμερικανών, που αιματοκύλισε το καλοκαίρι του 2008 τη χώρα του υπό την καθοδήγηση του ’λεξ Ρόντος, πρωτοτύπησε: επειδή στην πρωτεύουσα Τιφλίδα το Κοινοβούλιο είναι συχνά στόχος μαχητικών αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, αποφάσισε να το μεταφέρει σε άλλη πόλη, στο Κουταΐσι! Κατά σύμπτωση(!) στο σημείο που επέλεξε να στηθεί το νέο Κοινοβούλιο υπήρχε το μνημείο των 230.000 πεσόντων Γεωργιανών στον αγώνα κατά του ναζισμού. Κανένα πρόβλημα: ο κ. Σαακασβίλι το ανατίναξε(!!) στις 21/12/09, συνδέοντας μάλιστα την ανατίναξη με την προσωπική του γιορτή για τα 42α γενέθλιά του!!
Ο κ. ’λεξ Ρόντος ήταν ο σύμβουλος του τότε υπ. εξ. Γ. Παπανδρέου (ή ο πραγματικός υπ. εξ.;) και οργίασε κατά τη σφαγή και διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Να μην ανησυχούμε που και σήμερα βρίσκεται πίσω από το διευθυντήριο που μας κυβερνά αντ αυτού;
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Ο πρέσβης των ΗΠΑ Σπέκχαρντ εζήλωσε φήμην Πιουριφόι και «συμβουλεύει» την κυβέρνηση να καταργήσει τη ... μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και να επιβληθεί ... ευελιξία εργασίας. Μάθανε πως ...
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Κατά καιρούς ακούγονται διάφορα φαιδρά για την «Κρητική Αυτονομία». Κάποιοι επιτήδειοι ή αφελείς φωνάζουν σχετικά συνθήματα από το γήπεδο των Μαλλίων και τα Ζωνιανά μέχρι την κινητοποίηση των Κρητικών αγροτών στον Πειραιά.
Το πράγμα γίνεται σοβαρότερο όταν ο (προστατευόμενος των ΗΠΑ) Πατριάρχης Βαρθολομαίος καλεί τους μητροπολίτες της Κρήτης και της Δωδεκανήσου (που υπάγονται στο Πατριαρχείο) να αποκτήσουν
τουρκική υπηκοότητα (για να μπορούν να τον διαδεχθούν!) κι όταν διαδίδεται (εμείς αδυνατούμε να το πιστέψουμε) ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος συμφωνεί!
Σ αυτά ήρθε να προστεθεί η
απειλή του Γιώργου Βαρδινογιάννη στην κοπή της πίτας της Παγκρήτιας: «Ας μας προσέχουν, να μην κηρύξουμε την Κρητική Αυτονομία!» Το λόγο πήρε αμέσως ο τ. υπουργός Λ. Βερυβάκης κι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Η Κρήτη είναι ένας τόπος που διάλεξε να ζει ως Ελλάς, στην Ελλάδα όλων των Ελλήνων, που δημιούργησε ο Ελ. Βενιζέλος!», εισπράττοντας την επιδοκιμασία της μεγάλης πλειοψηφίας των παρευρισκομένων.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Αδιάλλακτοι οι Σκοπιανοί, υποτονικοί εμείς
Ενώ οι Σκοπιανοί συνεχίζουν αδιάλλακτα τις διεκδικήσεις τους για όνομα, γλώσσα, εθνικότητα και «απελευθέρωση αλύτρωτων εδαφών», στην Ελλάδα μικρή δημοσιότητα δίνεται στο σκοπιανό κι αυτό μόνο δυσάρεστες εκπλήξεις μπορεί να επιφυλάσσει. Οι Αμερικανοί φαίνεται ότι συμβουλεύουν τους Σκοπιανούς να ρίξουν τους τόνους, ώστε να φαίνονται διαλλακτικοί και να προωθήσουν ευκολότερα «λύσεις» πέρα από κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και ιστορικής αλήθειας.
Ο εν δυνάμει Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών και τυπικά Αναπληρωτής κ. Δρούτσας εμφανίζεται να υποστηρίζει τις πάγιες ελληνικές θέσεις με δηλώσεις όπως «ο μακεδονικός πολιτισμός είναι στοιχείο του ελληνικού πολιτισμού κι αυτό το λέμε να το ακούσουν και στα Σκόπια και στην Αμερική», όμως ο Πρωθυπουργός στο Βελιγράδι, μιλώντας σε σύνοδο διπλωματών για το πρόβλημα, δεν ανέφερε τις θέσεις αυτές και ιδίως τη θέση για μία ονομασία προς όλους και για όλα. Αντίθετα, μίλησε για δέσμευση της Ελλάδας να οδηγήσουμε τη FYROM στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξ άλλου πριν από λίγο καιρό οι Σκοπιανοί πανηγύριζαν, γιατί στην ιστοσελίδα του υποψηφίου τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδας προτεινόταν για ανάγνωση ένα βιβλίο, που υποστήριζε τις σκοπιανές θέσεις.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι πλησιάζει η μέρα της εκδίκασης της προσφυγής των Σκοπίων κατά της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Χάγης και (πληροφορίες λένε ότι) δε γίνεται η πρέπουσα δική μας προετοιμασία. Μια αποτυχία παρόμοια εκείνης των Βρυξελών μήπως αποτελέσει δικαιολογία για νέες ελληνικές υπαναχωρήσεις;
Νέο(;) σχέδιο για το Κυπριακό
Φαίνεται ότι η ώρα των αποφάσεων για το Κυπριακό πλησιάζει. Τεχνηέντως έχει τεθεί πάλι το δίλημμα: λύση τώρα ή διχοτόμηση. Οι Τούρκοι κατέθεσαν προτάσεις που μόνο ως απαράδεκτες μπορούν να χαρακτηρισθούν. Ζητούν νομιμοποίηση όλων των εποίκων (και όχι μόνο των 50.000 που τους χάρισε ο Χριστόφιας), ζητούν δύο FIR στην Κύπρο, δηλ. δύο κυριαρχίες, ζητούν ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος (ο ένας από τους δύο δικός τους) να έχουν δικαίωμα βέτο στο Υπουργικό Συμβούλιο, δηλ. όποτε θέλουν να προκαλούν ακυβερνησία, ζητούν σταθμισμένη ψήφο, που σημαίνει εξίσωση του 82% των Ελληνοκυπρίων με το 18% που είναι το πραγματικό ποσοστό των Τουρκοκυπρίων (πριν την εισβολή), ζητούν να αναγνωρισθούν ως ισχύουσες όλες οι αποφάσεις και οι συμβάσεις του ψευδοκράτους από την ίδρυσή του το 1983, ζητούν το δικαίωμα επί της περιουσίας να το έχει ο χρήστης και όχι ο ιδιοκτήτης(!), ενώ για τα φλέγοντα θέματα της επιστροφής εδαφών και της ασφάλειας αποφεύγουν να τοποθετηθούν. Κι εμείς συνεχίζουμε να συζητούμε!!
Ο ύπουλος ρόλος των Βρετανών συνεχίζεται. Αφού δεν κατάφεραν να επιβάλουν το σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε ακόμα και υφαλοκρηπίδα για τις βάσεις τους, τώρα προωθούν μια παραλλαγή του ίδιου σχεδίου. Όσο για την Ε.Ε., που υποτίθεται για κάποιους ότι θα θωράκιζε την ασφάλεια και την ενότητα της Κύπρου, στηρίζει τις ενέργειες των Αμερικανών και των Βρετανών. Αλήθεια τι έγιναν τα τόσα καταδικαστικά για την Τουρκία ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας;
Δυστυχώς, η υποχωρητική στάση του Προέδρου Χριστόφια (σε συμφωνία με την κυβέρνηση της Αθήνας) εκλαμβάνεται ως αδυναμία και χρησιμοποιείται, όπως συχνά έγινε στο παρελθόν, ως βάση για νέες απαιτήσεις και διεκδικήσεις από τους Τούρκους. Όλ αυτά σε συνδυασμό με περίεργα, ύποπτα και τραγικά γεγονότα, όπως η σύληση και βεβήλωση του τάφου του πρώην προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου, η αρπαγή των ελληνικών σημαιών από τους τάφους των Προέδρων Κυπριανού και Παπαδόπουλου και η άγρια δολοφονία του εκδότη της εφημερίδας «Σημερινή», δημιουργούν ένα κλίμα έντασης στην Κύπρο. Αν πρόκειται για μια αισχρή προσπάθεια να τρομοκρατήσουν και να ταπεινώσουν τον κόσμο του «ΟΧΙ», είναι σίγουρο πως θα πέσει στο κενό.
Τουρκικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο και Θράκη
Η συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη στο CNN προκάλεσε θύελλα στην
. Τουρκία. Ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης του ελληνορθόδοξου στοιχείου στην Τουρκία και δημιούργησε αίσθηση σε προοδευτικούς κύκλους της χώρας. Όμως αντί αυτό να ξεσηκώσει τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που τόσες φορές έχουν κατηγορήσει την Ελλάδα, ακόμα και για ανύπαρκτα θέματα, αντίθετα έγινε αφορμή για αύξηση των πιέσεων της ’γκυρας στην Αθήνα για παραχώρηση ανταλλαγμάτων στην Δυτική Θράκη. Συγκεκριμένα, με θράσος ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ερντογάν ζήτησε ευνοϊκές ρυθμίσεις στο θέμα της εκλογής του Μουφτή και της θρησκευτικής περιουσίας, τη στιγμή που οι Τούρκοι έχουν αρπάξει σχεδόν το σύνολο της περιουσίας του Πατριαρχείου και των ομογενών της Πόλης. Ζήτησε τη μείωση της ανεργίας(!) των μουσουλμάνων της Δ. Θράκης και την πλήρη ελευθερία δράσης των μειονοτικών συλλόγων, ως αντιστάθμισμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Ακόμα ζήτησε τη δημιουργία νεκροταφείου και Ιερού Τεμένους στην Αττική. Αυτό το τελευταίο αποκαλύπτει ότι η ’γκυρα αυτοπροβάλλεται ως ηγέτιδα-προστάτιδα όλων των μουσουλμάνων που ζουν στην Ελλάδα. Μπροστά σ αυτόν τον προφανή κίνδυνο η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά αδρανεί.
Σε εκκρεμότητα βρίσκεται και η επιστολή του Ερντογάν, η οποία παρέμεινε στην αφάνεια από το επίσημο Ελληνικό κράτος και δε γνωρίζουμε το περιεχόμενό της, άρα και τους κινδύνους από αυτήν. Διότι και η αποδοχή ακόμα μιας τέτοιας επιστολής θεωρείται διπλωματικό δεδομένο και κατοχυρώνει προς συζήτηση τις τυχόν διεκδικήσεις που περιέχει. Γιατί αυτή παρέμεινε κρυφή; Γιατί δε δίνεται ούτε τώρα στη δημοσιότητα; Γιατί δεν επιστρέφεται ως απαράδεκτη; Αντ αυτού ο Πρωθυπουργός μας δηλώνει ότι είναι έτοιμος να απαντήσει και να συνομιλήσει, αγνοώντας τάχα αυτά που προαναφέραμε. Μήπως όλα αυτά έχουν σχέση με τον χάρτη που κυκλοφόρησε στα τουρκικά σχολεία και δείχνει τα Δωδεκάνησα και το μισό Αιγαίο με τα νησιά του να ανήκουν στην Τουρκία; Ακόμα και την ημέρα των Χριστουγέννων και παρά τη συμφωνία των δύο κρατών για αυτοσυγκράτηση τις ημέρες θρησκευτικού περιεχομένου, οι Τούρκοι πιλότοι αλώνιζαν το Αιγαίο. Πόση εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε στον Πρωθυπουργό μας, αν ασκεί μυστική διπλωματία; Η προηγούμενη Υπουργός Εξωτερικών αποδείχτηκε ανάξια εκπρόσωπος της Ελλάδας, κάτι αναμενόμενο. Πρέπει να γνωρίζει ο σημερινός Υπ. Εξωτερικών και όσοι τον στηρίζουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να δεχτεί τετελεσμένα, ούτε παραχωρήσεις που θίγουν την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Πρέπει, πέρα από την ηθική συμπαράσταση, όλοι να βοηθήσουμε, πρακτικά και υλικά, ακόμη και με τον κίνδυνο όλη η βοήθεια ή μέρος της να έχει την τύχη ανάλογων περιπτώσεων, όπως αυτή προς τα θύματα του τσουνάμι της Νοτιοανατολικής Ασίας, που τίποτα δεν έφτασε στα θύματα.
Και με την «ευκαιρία», να θυμηθούμε ότι ο μικρός αυτός λαός της Αϊτής, ο πρώτος και μόνος λαός σκλάβων που αποτίναξαν τη δουλεία το 1821, ήταν και ο πρώτος που αναγνώρισε την Ανεξαρτησία των Ελλήνων το 1821, και μάλιστα έστειλε (1822) 25 τόνους καφέ, στον Αδαμάντιο Κοραή στο Παρίσι, ώστε να πουληθεί και να αγορασθούν όπλα για τους αγωνιζόμενους Έλληνες, όταν όλοι οι άλλοι, μας θεωρούσαν ... τρομοκράτες.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Έχουμε, ήδη, δημοσιεύσει σε περσινό φύλλο μας τη θέση μας για την, πραγματικά, δεινή θέση των αγροτών, κτηνοτρόφων, αλιέων κ.λπ και επόμενα της ελληνικής κοινωνίας, που καταναλώνει πλέον γεωργικά, κτηνοτροφικά, και αλιευτικά, προϊόντα ξένης παραγωγής, όταν οι δικοί μας παραγωγοί πένονται. Είναι γνωστοί οι στόχοι της Ε.Ε. και σαυτό το παραγωγικό πεδίο: Η Ελλάδα να μην παράγει τίποτα, να καταναλώνουμε προϊόντα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ακόμη και αγροτικά, αν δεν είναι από τρίτες χώρες που προστατεύονται από την Ε.Ε. εις βάρος μας, για να πωλούν εκείνοι εκεί τα δικά τους, κυρίως βιομηχανικά, προϊόντα.
Δεν επικροτούμε γενικά κινητοποιήσεις που πλήττουν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, όμως όταν όλα τα άλλα «όπλα» (δεν αναφερόμαστε, φυσικά, στις γελοιότητες για «διαβουλεύσεις και διαλόγους στο Ζάπειο»!) δεν είναι αποτελεσματικά, ο μόνος τρόπος για να ακουστούν οι αγρότες είναι αυτός και πρέπει και όλοι οι άλλοι, και για το δικό τους καλό τελικά, να συμπαραστέκονται.
Όσο για τους πάτρωνες της Ε.Ε...
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό