ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μας περιμένει μια δύσκολη χρονιά. Όχι μόνο για τα οικονομικά, ιδιωτικά και δημόσια, που πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, στα πλαίσια του παραδείσου της ΟΝΕ? όχι μόνο για τις λύσεις – τραγωδίες που προωθούνται σ’ όλα τα εθνικά θέματα (κλεισίματα τις αποκαλεί ο περιχαρής για την … ευτυχία του πρωθυπουργός)? ούτε για τα «προβλήματα της καθημερινότητας», για τα οποία πασχίζει άοκνα εδώ και χρόνια πολλά, αναλαμβάνοντας τη λύση τους προσωπικά (!) ο Κ. Σημίτης, μια που αναγνωρίζει και ο ίδιος με αξιοπρόσεκτη σεμνότητα ότι δεν υπάρχει αρμόδια κυβέρνηση, δηλ. για την Υγεία, την Παιδεία, την Διαφθορά ( με κεφαλαίο, γιατί αποτελεί πλέον θεσμό). Μας περιμένει μια χρονιά δύσκολη, γιατί πέρα από όλα αυτά και τόσα άλλα κινδυνεύουμε να υποστούμε τις ψυχωτικές συνέπειες της παρανοϊκότητας και της σχιζοφρένειας της εικονικής πολιτικής που κυριαρχεί πλέον παντού και με ρυθμούς καταιγιστικούς.

Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί αντεπίθεση.

Το ΠΑΣΟΚ δε φαίνεται να έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα της, προσωρινής έστω, παράδοσης της εξουσίας, της εναλλαγής σ’ αυτήν των δύο ομοίων, σε γενικές γραμμές, κομμάτων. Και τούτο, γιατί (όπως το ίδιο ομολογεί) δεν έχει … όραμα. Αν είχε, δε θα έπρεπε να φρικιά στη σκέψη ότι θα κυβερνήσει κι η ΝΔ, μια που το δικό του ακριβώς όραμα θα υπηρετήσει κι εκείνη…(συνέχεια στη σελ. 2)

Την έλλειψη … οράματος, όμως, θα την πληρώσει πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός. Όχι γιατί δε θα γίνει τίποτα. Αλλά γιατί θα γίνουν πάρα πολλά. Η μανιακή προσήλωση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, στην άσκηση γυμνής από κάθε σκοπό εξουσίας, έξω από την εξ αυτής ηδονή και τον απαραίτητο πλουτισμό, θα επενδυθεί με τέτοιο καταιγισμό παραπληροφόρησης, αποπροσανατολισμού και πλύσης εγκεφάλου, που όλα όσα μέχρι τώρα ανάλογα συνέβησαν θα φαντάζουν απλά πταίσματα.

Μας επιφυλάσσουν μια χρονιά πολύ δύσκολη. Δε θα διστάσουν προ ουδενός. Θα ρίξουν στο τραπέζι όλα τα χαρτιά τους. Είδαμε ήδη πώς χρησιμοποίησαν το δημοφιλή (λόγω και των ΜΜΕ) Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να περάσουν τη «χρυσή ευκαιρία» του τερατουργήματος του Ανάν για την Κύπρο. Είδαμε και υποστήκαμε το όργιο παρουσίασης της «17^ης Νοέμβρη». Είδαμε πώς εμφάνισαν την ήττα τους στις δημοτικές – νομαρχιακές εκλογές σε περίπου θρίαμβο. Τώρα μας περιμένουν πολύ χειρότερα. Θα αρχίσουν νέες συλλήψεις «τρομοκρατών». Θα χρησιμοποιήσουν, όσο μπορούν, τα όργανά τους στο χώρο της Δικαιοσύνης, στα σ(ε)ίριαλ των δικών και θα υποστούμε πρωτοφανές παραλήρημα των κονδυλοφόρων τους και ρητόρων στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Φαντάζεται κανείς τι θα ακολουθήσει, για να πείσουν για την «αναγκαιότητα» αποδοχής του σχεδίου Ανάν και, ό μη γένοιτο, για τη «μεγάλη επιτυχία» των παραχωρήσεων στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και σε όλα τα άλλα θέματα. Όσο για τις μεγάλες κουβέντες της, όσης απέμεινε, εσωκομματικής αντιπολίτευσης εναντίον του σχεδίου Ανάν, θα αποδειχθούν απλά κακαρίσματα ορνίθων.

Το μόνο που ίσως αποφύγουμε, τώρα που βάζουν στο περιθώριο τον άκρως επικίνδυνο Λαλιώτη (και τους πάτρωνές του), είναι ο μέγας κίνδυνος τεχνητού διχασμού μέχρι και όχι ομαλών εξελίξεων. Ελπίζουμε τουλάχιστον. Και αν τα πράγματα πάνε καλά με την πολιτική εικόνων και φαντασμάτων που θα εφαρμόσουν, αν δηλ. επιτύχουν την πλήρη σύγχυση, θα επιχειρήσουν εκλογικό αιφνιδιασμό μετά τον Ιούνιο ή, το αργότερο, τον Οκτώβριο και ό,τι γίνει. Και αυτό ανεξάρτητα αν θα επικρατήσουν τα «νέα πρόσωπα» ή αν θα ψηφιστεί ο νέος εκλογικός νόμος.

Προβλήματα στη ΝΔ.

Από την άλλη μεγάλο πρόβλημα έχει να αντιμετωπίσει η ΝΔ του Κ. Καραμανλή.Προσπαθούν να τον πείσουν ότι δεν αρκεί να περιμένουν να πέσει μόνο του το ΠΑΣΟΚ ως ώριμο, σάπιο μήλο, αλλά πρέπει και να ελκύσει η ΝΔ με το πρόγραμμά της και τη γενικότερη πολιτική της δράση. Εδώ όμως είναι ακριβώς το πρόβλημα. Εξασφαλίζει για την ώρα η ΝΔ σημαντικό προβάδισμα ως αντίδραση προς το ΠΑΣΟΚ. Τι θα συμβεί, όμως, αν αρχίσουν να διαφημίζουν την ιδιωτικοποίηση (απελευθέρωση τη λένε) της ανώτατης εκπαίδευσης ή την εντατικοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων ή την ασυδοσία της εργοδοσίας; Ποιος θα τους πιστέψει για την … κοινωνική ευαισθησία τους; Δίνοντας εξετάσεις στους πραγματικούς κυρίους δε διαμαρτυρήθηκαν ούτε καν όταν ο Σημίτης προσυπέγραψε τη νέα ΚΑΠ, που πλήττει ευθέως τα αγροτικά στρώματα, στα οποία ελπίζει η ΝΔ. Για δε τα εθνικά θέματα (ευρωστρατός, σχέδιο Ανάν κλπ), που αρχικά ακούστηκαν δυνατά σωστές φωνές, ούτε λόγος, για τους ίδιους λόγους.

Και πέρα απ’ αυτά, θέλουν πράγματι να κυβερνήσουν μπροστά στις εκρήξεις που θα ακολουθήσουν, την απειλούμενη χρεωκοπία της χώρας, παρά … την ΟΝΕ, που και αυτοί υποστηρίζουν, μπροστά στο μεγαλειώδες φιάσκο των Ολυμπιακών που μας περιμένει, μπροστά στα γραμμάτια που δε θα έχει εξοφλήσει ο Σημίτης; Αλλά και πάλι τι να πουν, ότι δε θέλουν να νικήσουν; Μπρος γκρεμός και πίσω Ντόρα, που φρόντισε για … αργότερα.

Τα άλλα κόμματα

Μπορεί να μην έχει, βέβαια, όραμα το ΠΑΣΟΚ ούτε και η ΝΔ, έχει όμως ο ΣΥΝ (της Αριστεράς και της Οικολογίας, σβήνοντας το «και της Προόδου», που τώρα κατάλαβαν ότι … εξυπονοείται!). Το μεγάλο όραμα της συμμετοχής στην εξουσία ως κόμμα και όχι μόνο ως … Μπίστης ή Δαμανάκη. Το παλιό όνειρο του Λ. Κύρκου, που εκλιπαρούσε από τα μπαλκόνια να συμμετάσχει το ΚΚΕ εσωτ. στην κυβέρνηση του Παπανδρέου, επειδή είναι αξιόπιστο, και όχι όπως το άλλο ΚΚΕ «που κρατάει ένα μαχαίρι κρυμμένο πίσω του και θα σε χτυπήσει πισώπλατα μόλις βρει την ευκαιρία»! (ομιλία του Λ.Κ. στο Μαρούσι το 1985). Γι’ αυτό και ξεσπάθωσε ο Ν. Κωνσταντόπουλος με ιερό πάθος υπέρ του σχεδίου Ανάν και εκτελεί χρέη εκπροσώπου επί των εξωτερικών στα Βαλκάνια, την Τουρκία και στη σύνταξη του … Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Τι άραγε του είπαν μυστικά και, όμορφα και καλά, μετά 2-3 μέρες ξεσπάθωσε λάβρος; Πόσοι όμως θα συμφωνήσουν στην «κουλτούρα της εξουσίας»;

Από το κακό στο χειρότερο

Η εισαγωγή του ευρώ στη χώρα μας προκάλεσε σοβαρά προβλήματα στην οικονομία και στην κοινωνία.

Η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο ούτε από τους πολέμιους της ΟΝΕ ήταν ο τόσο πολύ σύντομος χρόνος εκδήλωσης των προβλημάτων αυτών.

Υποχρεώθηκαν έτσι να προσφύγουν αμέσως στην απόκρυψή τους με τη «δημιουργική λογιστική» και τη γνωστή πια σε όλους εικονική πραγματικότητα των ΜΜΕ.

Ελλείμματα δανεισμός και υπερχρέωση

Οταν σε μία οικονομία, που έχει προβλήματα παραγωγικής αποδιάρθρωσης και επομένως μειωμένης ανταγωνιστικότητας, που έχουν προκληθεί από τη συμμετοχή της στην ΕΟΚ-ΕΕ, επιβληθεί σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία, όπως είναι η εισαγωγή του ευρώ, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα μειωθούν οι εξαγωγές, και θ’ αυξηθουν οι εισαγωγές.

Αυτό προκαλεί την αύξηση των ελλειμμάτων, του δανεισμού, των τοκοχρεωλυσίων, της ανεργίας, της κοινωνικής εξαθλίωσης. Η δημόσια περιουσία πωλείται όσο-όσο ενώ τα κέρδη των ολίγων μεγιστοποιούνται.

Οδεύουμε προς την κοινωνία των δύο τρίτων δηλ. του ενός δεκάτου. Το όραμα των εμπνευστών της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Οι «παγκοσμιοποιημένες» καπιταλιστικές συνταγές των σταθερών νομισματικών ισοτιμιών έχουν αποτύχει ιστορικά, με πρόσφατη επιβεβαίωση το δράμα της Αργεντινής.

Πληθωρισμός

Διαφήμιζαν ότι με το «σκληρό» ευρώ ο πληθωρισμός θα ήταν .... παρελθόν Η μείωση του τζίρου, σε συνδυασμό με τη δυσκολία σύγκρισης των τιμών μεταξύ ευρώ και δραχμών , καθώς και η κατάργηση του κρατικού αγορανομικού ελέγχου, που μας επιβλήθηκε από την Ε.Ε. στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, διευκολύνει την κερδοσκοπία με τις «στρογγυλοποιήσεις» και τις αδικαιολόγητες αυξήσεις των τιμών. Κι' όμως o αρμόδιος (σ.σ !!) υπουργός...θύμωσε. «Αφήστε τα καλαμπούρια περί ανατιμήσεων».

Με το ευρώ χειρότερα

Στη διάθεση μας έχουμε ένα καθορισμένο ποσόν ευρώ να διαχειρισθούμε (114 δις) και μας επιτρέπεται να δανειζόμαστε μέχρι 3 % του ΑΕΠ. Αν τα ελλείμματα υπερβαίνουν το 3 % το ποσόν αυτό θα μειώνεται. Ενδεικτικό είναι ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας σ’ένα τρίμηνο η νομισματική κυκλοφορία μειώθηκε κατά 12,5 % !

Το Σύμφωνο Σταθερότητας απέτυχε ακόμη και στις χώρες που το επέβαλαν.

Η Ελλάδα ζημιώνεται με την παραμονή της στην ΕΕ

Αν παραμείνουμε στην Ε.Ε., είναι απολύτως βέβαιο ότι οδηγούμαστε σε χρεωκοπία. Το τεράστιο δημόσιο (επίσημο και αφανές) χρέος συν αυτά που θα προστεθούν από τα χρέη των ολυμπιακών αγώνων συν τις υποχρεώσεις της ΟΝΕ θα προκαλέσουν αδυναμία του κράτους να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Οι μισθοί και οι συντάξεις θα καθηλωθούν, οι αγρότες και οι μικρές επιχειρήσεις θα συρρικνωθούν, οι κοινωνικές δαπάνες θα περιορισθούν στο ελάχιστο και η ανεργία θ’ αυξηθεί κατακόρυφα (κυρίως μετά το 2004). Η ραγδαία μείωση των εισοδημάτων των μεσαίων στρωμάτων και η ήδη μεγάλη υπερχρέωση των νοικοκυριών θα οδηγήσει Τράπεζες είτε σε χρεωκοπία, είτε σε δραστική άνοδο επιτοκίων για εξεύρεση κεφαλαίων.

Στα εθνικά θέματα η ΕΕ όχι μόνο δε στηρίζει τη χώρα μας, αλλά σχεδόν πάντα έχει αντίθετη θέση.

Μόνο εκτός ΕΕ η Ελλάδα μπορεί να λύσει τα προβλήματά της

Η χώρα μας διαθέτει πρώτες ύλες, περιβάλλον, κλιματικές συνθήκες και υψηλής στάθμης ανθρώπινο δυναμικό, στοιχεία στα οποία μπορεί να βασισθεί η ανάπτυξη της, σύμφωνα με τα συμφέροντα του τόπου και της κοινωνίας μας.

Η επιλογή αυτή είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και η μόνη δυνατή για την ανάπτυξη, την ανεξαρτησία και την ασφάλεια της χώρας.

Αντιγράφουμε από τη σελίδα στο internet των δίδυμων πύργων: http//www.twin-towers.net/tt facts.htm

52. Περισσότεροι από 50 000 άνθρωποι εργάζονταν στους δίδυμους πύργους.

53. Στις 9 π.μ. κάθε εργάσιμη μέρα τα κτίρια είχαν κατά μέσον όρο 35 000 απασχολούμενους στα γραφεία τους.

54. Περισσότεροι από 200 000 άνθρωποι - οι μισοί τουρίστες - κινούνταν μέσα στα κτίρια κάθε μέρα.

55. Ο Νότιος Πύργος είχε ένα παρατηρητήριο, που το επισκέπτονταν περισσότεροι από 26 000 άνθρωποι κάθε μέρα.

Οι προεδρικές εκλογές στην Κυπριακή Δημοκρατία και το άδοξο τέλος (;) του απερίγραπτου σχεδίου Ανάν έδωσαν μιαν ανάσα, αν όχι αισιοδοξίας, τουλάχιστον μερικής ανακούφισης και στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Όχι σε όλους, όμως, δυστυχώς...

Η εκλογή του Τ. Παπαδόπουλου ήταν, τελικά, το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το ότι, μάλιστα, εκλέχτηκε από τον πρώτο γύρο (με θυσία πολλών που θα ήθελαν να επιβραβεύσουν την απερίφραστα ορθή στάση του Ν. Κουτσού), παρά την οργιώδη προπαγάνδα εναντίον του και την απροκάλυπτη στήριξη του Γλ. Κληρίδη από τους Αγγλοαμερικανούς και τους Εοκικούς και τους εδώ κολαούζους τους, αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό μήνυμα.

Ο ρόλος του Γλ. Κληρίδη και των περί αυτόν επιβεβαιώθηκε σε πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, όπου αποκαλύφθηκε ότι είχαν κάνει μυστικές συμφωνίες με τους Αγγλοαμερικανούς, με τις οποίες δέσμευαν την Κυπριακή Δημοκρατία για διευκολύνσεις στον πόλεμο του Ιράκ!

Οι θέσεις του νέου Προέδρου μπορεί να μην είναι τελείως ξεκάθαρες, ίσως και λόγω της πολυκομματικής στήριξης του και των συνεπόμενων περιορισμών του. Η άκομψη, όμως, προσπάθεια παραμερισμού ή υπερκέρασης του με τις εξωφρενικές τελευταίες απόπειρες στη Χάγη (να τεθεί σε δημοψήφισμα το τελευταίο σχέδιο και... ύστερα να συζητηθεί!) καθώς και οι προσεκτικές δηλώσεις του για αντιρρήσεις του σ' αυτό υποδηλώνουν ότι κάτι ουσιαστικό άλλαξε στην Κύπρο, κάτι που επιτρέπει κάποια μικρή, έστω, αισιοδοξία.

Η αποδοχή των δημοψηφισμάτων από την ελληνική πλευρά (ακόμη κι αν το αποτέλεσμα ήταν ΟΧΙ) θα ισοδυναμούσε με εξίσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» κι έτσι ο νέος Πρόεδρος δε θα μπορούσε να εκπροσωπεί πλέον το σύνολο του Κυπριακού Λαού στους διεθνείς οργανισμούς. Η απόρριψή τους από τον Τ. Παπαδόπουλο μας γλύτωσε από τα χειρότερα.

Το θράσος των Αγγλοαμερικανών και των Εοκικών ήταν πρωτοφανές. Απαιτούσαν να υπογράψει τις προφορικές συμφωνίες του Κληρίδη, τον οποίο λίγες ώρες πριν είχε αποδοκιμάσει ο λαός και με τις οποίες διαφωνούσε ο νέος Πρόεδρος!!!

Είναι απορίας άξιο, ακόμη, γιατί επιχειρήθηκε αυτή η τελευταία λυσσαλέα απόπειρα εγκλωβισμού και πλήρους υποδούλωσης της Κύπρου στη Χάγη. Οι εξώφθαλμοι εκβιασμοί για «ύστατη προσπάθεια», για «τελευταία ευκαιρία!», για «κίνδυνο de facto (εκ των πραγμάτων, στην πράξη) διχοτόμησης» (όταν όλοι γνωρίζουν ότι με το σχέδιο Ανάν θα είχαμε τελειωτική και de jure, δηλ. επίσημη, διχοτόμηση) δεν έχουν, μέχρις ώρας, ευδιάκριτους στόχους. Σίγουρα όχι την τουρκική χούντα. Αυτοί έχουν άλλα σχέδια και κατά βάση τα θέλουν όλα, πιστεύοντας ότι τα νέα δεδομένα στην εγγύς (για μας) Ανατολή τους ευνοούν. Συνήθισαν να τα παίρνουν όλα κι όχι το 90%, που τους δίνει το σχέδιο Ανάν. Θέλουν την Κύπρο δικό τους τσιφλίκι κι όχι να μοιράζονται την εξουσία με τους Αγγλοαμερικανούς.

Οι πιέσεις, λοιπόν, αυτές πιθανόν ήταν μια απονενοημένη τελευταία προσπάθεια να μην αποκαλυφθεί τη στιγμή της τελικής υπογραφής προσχώρησης της Κύπρου στην Ε.Ε. ότι μέρος της συμφωνίας είναι η αποδοχή από την Κυπριακή Δημοκρατία του σχεδίου Ανάν, όπως δήλωσε, έστω και ως... ανησυχία, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής Δ. Χριστόφιας. ’λλωστε οι περί το παλιό Προεδρικό συνεχίζουν να πιέζουν ανοιχτά, ώστε το σχέδιο Ανάν να ενσωματωθεί στη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ε.Ε.!

Ευχόμαστε να μην είναι έτσι. Δε θα χαρούμε καθόλου με την αποκάλυψη της απάτης, που επιχειρήθηκε από τις δοτές ή απλώς εθελόδουλες ηγεσίες στη χώρα μας. Εκτός πια και η πολύ πιθανή εμπλοκή της διεύρυνσης στο Ευρωκοινοβούλιο ή στις ευρωχώρες, μετά τα τραγελαφικά των τελευταίων ημερών λόγω του πολέμου στο Ιράκ, ματαιώσουν τις εξελίξεις και τις αποκαλύψεις.

Αποφεύχθηκαν, πάντως, για την ώρα τα χειρότερα. Και, αν επαληθευτεί η νέα γραμμή για την Κύπρο, δηλ. ότι κάθε νέα διαπραγμάτευση θα αρχίσει από μηδενική βάση και όχι από τους παραλογισμούς που χειροκροτούσαν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΝ και ο Κ. Στεφανόπουλος, μπορεί να έχουμε βάσιμες ελπίδες για ευοίωνες εξελίξεις. Μπορούμε να ελπίζουμε ότι δε θα επαναληφθεί η ιστορία κάθε νέο σχέδιο του ΟΗΕ, που έρχεται μετά από τουρκική απόρριψη του προηγουμένου, να συμπεριλαμβάνει όλες ανεξαιρέτως τις υποχωρήσεις που έχει κάνει η ελληνική πλευρά και να προχωρεί ακόμη πιο κοντά προς τις τουρκικές θέσεις.