ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Είναι, κατ’αρχήν, ευκταίες οι διεθνείς και, πολύ περισσότερο, οι διακρατικές συναντήσεις. Το πρόβλημα εμφανίζεται, και οι κίνδυνοι..., στις συναντήσεις «Μεγάλων» με «Μικρούς». Και οι κίνδυνοι για τους λαούς των «Μικρών», αυξάνονται κατακόρυφα, όταν εκπροσωπούνται από όργανα ή, έστω, υπό επιρροήν των «μεγάλων», κάτι για το οποίο ευθύνονται οι ίδιοι οι λαοί, εν πολλοίς, δυστυχώς. Ετσι κατ’αρχήν (γενικώς και όχι αρχικά, οπότε λέμε κατ’αρχάς!) καλώς μας ήλθε ο Μακρόν, με μεγάλη κουστωδία υποψήφιων «επενδυτών» και καλώς, επίσης μεταβαίνει ο Τσίπρας με κουστωδία «επαιτών» πολιτικής και, πιθανόν, οικονομικής επικουρίας.

Α. Ο Μακρόν στην Ελλάδα

Η πανηγυρική επίσκεψη του νεότευκτου Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας δεν ήταν, εξ’ αρχής, ουσιαστικής σημασίας και αποτελέσματος.

O κ. Μακρόν (δημιούργημα της συζύγου του κας Μπριζίτ και των γαλλικών τραπεζών), που επωφελήθηκε του Χάους στη γαλλική πολιτική σκηνή, της Λεπέν και του ολίγιστου σοσιαλιστή(!) Ολάντ, ήλθε στην Ελλάδα για να τονώσει την εικόνα και το «κύρος» του και να ενισχύσει τις ελπίδες της οικονομικής γαλλικής ελίτ για μεγαλύτερο μερίδιο στην καταλήστευση της χώρας μας. Το κατά πόσο επέτυχε στους στόχους του (η βουλιμία της Γερμανίας και οι ενστάσεις και βλέψεις των ΗΠΑ δύσκολα θα περιοριστούν) θα το δούμε σύντομα, στο θέμα όμως της εικόνας και του «κύρους» οι γαλλικές δημοσκοπήσεις είναι απογοητευτικές.

Ανάλογα ισχύουν και για τον κ. Τσίπρα. Τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις επεδίωκε κατ’αρχάς να ζωογονήσει κάπως και προς τούτο η θλιβερή ΕΡΤ έδωσε τα ρέστα της, επιχειρώντας να επανορθώσει τα του φιάσκου της επίσκεψης Ομπάμα... Η σπουδή της, τα ενθουσιώδη σχόλια ήταν τα ακριβώς αντίθετα απ’ό,τι συνέβαινε σε αντίστοιχες περιστάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, όταν εφρόντιζε να ... απεργεί(!), κάτι που οδήγησε και στο (ατυχές, βέβαια), μαύρο στις οθόνες της. Το δημοσκοπικό αποτέλεσμα, φυσικά, μηδαμινό και όσον αφορά τις ελπίδες για τις περιπόθητες (σ’αυτόν) «επενδύσεις» τίποτα που να δικαιολογεί τους αστείους πανηγυρισμούς.

Β. Το ταξίδι των γραικύλων στη «Ρώμη»

Αντίθετα προς τα προηγούμενα το ταξίδι στην Ουάσιγκτον του κ. Τσίπρα με όλους τους προσκείμενους στις ΗΠΑ (λείπουν ΓΑΠ, Καμίνης, κ.λπ!) είναι πολύ σημαντικό και εν πολλοίς καθοριστικό για τις όποιες εξελίξεις στη χώρα μας, δυστυχώς. Το «δυστυχώς» αναφέρεται στην βαθιά εξάρτησή μας από τις ΗΠΑ και στις δουλοπρεπείς ηγεσίες μας, χωρίς αυτό να σημαίνει κατ’ανάγκην ότι, στις τωρινές συνθήκες τουλάχιστον των αμερικανογερμανικών προστριβών και τη σημερινή ρήξη στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, δε θα μπορούσε να υπάρξουν, ακόμη και με κυβέρνηση οιονεί ανδρεικέλων, κάποιες θετικές εξελίξεις.

Υπάρχουν όμως μεγάλες δυσκολίες... και ο Τραμπ το μέγα (και καθοριστικό) ερωτηματικό. Το ελληνικό «εκστρατευτικό», διερευνητικό τάγμα ήταν σαφώς Κλιντονικό και σχεδόν περιφρονητικό προς τον υποψήφιο Τραμπ, σχεδόν υβριστικό. Φυσικά η πολιτική κάτι τέτοια τα προσπερνά, αλλά ο Τραμπ είναι Τραμπ. Βέβαια ο ευφυής Κοτζιάς και ο (άλλως αφελής και απρόσεκτος!) Καμμένος είχαν ανιχνεύσει κάποιες σχέσεις, αλλά ο Παππάς, ο πιο έμπιστος πιθανόν του Τσίπρα, είναι πολύ «λίγος» για τέτοιες αποστολές.

Ο Τραμπ είναι απρόβλεπτος και επιπλέον είναι αμφίβολο αν ελέγχει (και πόσο) το Δ.Ν.Τ., το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο. Αρα είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να αποκομίσουμε κάποιες διαβεβαιώσεις, πόσο μάλλον δεσμεύσεις, για διευκολύνσεις στην «τρίτη αξιολόγηση» και κυρίως για Κύπρο, Αιγαίο, Σκόπια, Αλβανία, παρά τις μέχρι τώρα πρωτοβουλίες του Τραμπ για την περιοχή μας. Η παρουσία του Σόρος με το Ράμα στα Τίρανα δείχνει ότι επιβιώνει ο ανθέλληνας αυτός, προσκείμενος στο προ Τραμπ αμερικανικό κατεστημένο.

Πάντως είναι άκρως ενδιαφέρουσα η επίσκεψη αυτή και θα φανεί από τις «φωτογραφίες», αν ο Τσίπρας κέρδισε παράταση της, κατά παραγγελία των προηγούμενων, κυβερνητικής θητείας του, όσο για τα «αιτήματα» του Τραμπ, που θα γίνουν φυσικά δεκτά αυθωρεί, θα τα μάθουμε πολύ αργότερα.

(σ.σ.) Γραικύλοι=Ελληνάκια, όπως ονόμαζαν όσους προσέτρεχαν και έλειχαν την ακμαία τότε (2ος - 1ος αιώνας π.Χ.) Ρώμη.

Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της ΠΟΑΣΥ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων), που ουσιαστικά συντονίζεται με τις κινητοποιήσες κατά των πλειστηριασμών σε βάρος ουσιαστικά πενόμενων (λόγω των Μνημονίων της εξαθλίωσης) πολιτών, χωρίς άλλα σχόλια:

 «H  Κυβέρνηση, αγνοώντας την κατακραυγή που προκαλούν οι πλειστηριασμοί ακινήτων, δέσμια των μνημονιακών της συμφωνιών με τους δανειστές της χώρας και κατά παράβαση των όσων είχε υποσχεθεί προεκλογικά, δίνει το «πράσινο φως» για εφαρμογή και αυτών των άδικων και παράλογων μέτρων καταλήστευσης της περιουσίας των συμπολιτών μας που βρέθηκαν στη δυσχερή θέση της αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών τους. 

Η Ομοσπονδία μας, συντάσσεται με όσους διαμαρτύρονται για τους άδικους πλειστηριασμούς και καλεί την Κυβέρνηση να λάβει μέτρα για την προστασία της περιουσίας που αποκτήθηκε με κόπους και θυσίες. Επίσης, να μην τολμήσει να χρησιμοποιήσει συναδέλφους μας για να εφαρμόσει μια πολιτική που θα πετά στο δρόμο ανθρώπους του μόχθου και της βιοπάλης.

Τα νέα ήθη που επιχειρεί η Κυβέρνηση να επιβάλει διά της αστυνομίας, θα μας βρουν στις επάλξεις του αγώνα για μια αστυνομία η οποία θα είναι δίπλα και όχι απέναντι στους συμπολίτες μας. Προερχόμαστε από τα λαϊκά στρώματα και πρώτιστο μέλημά μας είναι η διασφάλιση των καλών μας σχέσεων με την κοινωνία και τους ανθρώπους που βλέπουν τον αστυνομικό ως φίλο και συμπαραστάτη στη δυστυχία του και όχι ως «φόβητρο» για να μη διεκδικήσουν το δίκιο τους. Αθήνα, 21 Σεπτεμβρίου 2017».

Η ιδέα που υπέβαλε ένας Αμερικανός βουλευτής μετά την πρόσφατη κρίση των Σκοπίων είναι πολύ ενδιαφέρουσα: «το κράτος αυτό δεν μπορεί να επιβιώσει, γιατί δεν υπάρχει καμιά συνοχή μεταξύ των διάφορων εθνοτικών ομάδων που το αποτελούν. Γι’ αυτό η καλύτερη λύση για την αποφυγή παρόμοιων κρίσεων στο μέλλον θα ήταν η διάλυσή του και η ένταξη των τμημάτων που θα προέλθουν από αυτήν στα γειτονικά κράτη του Κοσσυφοπεδίου και της Βουλγαρίας».

            Αναμφίβολα, η ιδέα είναι πολύ καινοτόμα, γιατί αμφισβητεί ευθέως ένα δόγμα στο οποίο βασιζόταν μέχρι τώρα η διεθνής πολιτική στην περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου (ότι το κράτος των Σκοπίων είναι αναγκαίο για την εδραίωση της ειρήνης στην περιοχή αυτή και βιώσιμο) και προτείνει μια διάρθρωση των κρατών της περιοχής διαφορετική από την υπάρχουσα.

            Επιπλέον, η ιδέα αυτή του Αμερικανού βουλευτή είναι ρεαλιστική, γιατί, αν παραμερίστηκαν προσωρινά και ώς ένα βαθμό, με εξωτερικές παρεμβάσεις, οι διαφορές που χωρίζουν τις βασικές εθνοτικές ομάδες του κράτους, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα δεν θα εκδηλωθούν και πάλι με κάποιες άλλες αφορμές και δεν θα οδηγήσουν σε πλήρη ρήξη. Αλλά ένα κράτος που χρειάζεται συνεχώς την παρέμβαση εξωτερικών παραγόντων για να παραμείνει ενιαίο δεν έχει μέλλον.

            Θα μπορούσε όμως ακόμη να θεωρηθεί αυτή η ιδέα του Αμερικανού βουλευτή πολύ σημαντική και για την ελληνική εξωτερική πολιτική, αν αποτελέσει το έναυσμα για τη ριζική αναθεώρηση των στόχων της σε αυτό το θέμα. Να θεωρήσουμε δεδομένο ότι το κράτος των Σκοπίων ως τεχνητή συγκόλληση διάφορων εθνοτικών ομάδων είναι θνησιγενές και κατά συνέπεια κάθε παραχώρηση σε αυτό για την επίτευξη μιας συμφωνίας θα ήταν ανόητη. Ακόμη και αυτές οι παραχωρήσεις που έχουν γίνει πρέπει να ανακληθούν. Από τη διάλυση δεν θα ισχυροποιηθούν γειτονικά μας κράτη σε τέτοιο βαθμό, που να ανατρέψουν την υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων. Αν μάλιστα η ένταξη των διάφορων περιοχών στα γειτονικά κράτη γίνει με κριτήριο τη βούληση των κατοίκων τους, που θα εκφρασθεί με τοπικά δημοψηφίσματα, όπως φαίνεται να υπονοεί ο Αμερικανός πολιτικός, τότε έχουμε πολλές ελπίδες όχι μόνο να σταματήσει κάθε προπαγάνδα εις βάρος της Ιστορίας και της ακεραιότητας της χώρας μας, αλλά  ακόμη και να ενσωματώσουμε στο δικό μας κράτος περιοχές που κατοικούνται από τους με ελληνική εθνική συνείδηση βλαχόφωνους  και τους λοιπούς  «εξαφανισμένους» εκεί Ελληνες. 

Βέβαια κάτι τέτοιο δεν είναι και τόσο απλό, όμως η Ελληνική διπλωματία αποκτά ένα ακόμα όπλο.

Η ετήσια συνεστίαση μελών και φίλων του ΑΣΚΕ θα γίνει στα γραφεία μας την Κυριακή, 5 Νοεμβρίου ώρα 13:30. Θα «καταναλωθούν» οι προσφορές όλων σε μεζέδες και ποτά, θα γίνει πολιτική ανασκόπηση και θα ακολουθήσει κουβέντα.  Σας περιμένουμε.

Η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων συνεχώς επιδεινώνεται και το ίδιο συμβαίνει και για το ΑΣΚΕ, με αποτέλεσμα η δραστηριότητά του να περιορίζεται όπως και η λειτουργία του. Παρακαλούμε, τα μέλη και οι στενοί, ενεργοί φίλοι να συνδράμουν όσο, φυσικά, μπορούν.