ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

  Αν και απομένει ο Β΄ γύρος για να ολοκληρωθούν οι εντυπώσεις, στις εκλογές της 7ης/11/10 εκφράστηκε η αποδοκιμασία μιας σαφούς πλειοψηφίας του ελληνικού λαού προς την πολιτική του μνημονίου. Η ανάδειξη του μνημονίου σε κεντρικό ζήτημα των αυτοδιοικητικών εκλογών έγινε με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης (κυρίως της αξιωματικής) και το μήνυμα δόθηκε κυρίως στις περιφερειακές εκλογές.

Μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων, όμως, ενώ αντιτίθενται στο μνημόνιο, ψήφισαν τα κόμματα του μνημονίου, υποκύπτοντας στις γνωστές μεθόδους υφαρπαγής της ψήφου, αυταπατώμενοι ότι θα βρουν ατομικές λύσεις στα εντεινόμενα από την κρίση προβλήματά τους. Έτσι η έκταση της αποδοκιμασίας δεν ήταν τόσο μεγάλη, ώστε να ανακόψει το καταστροφικό έργο των κατοχικών, βοηθούντων και των ΜΜΕ, τα οποία παρουσίασαν την αποδοκιμασία μικρότερη απ’ όσο πράγματι ήταν.

   Προηγουμένως τα ΜΜΕ και τα ξένα κέντρα έπαιξαν σοβαρό ρόλο και στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Σε συνεννόηση με την κυβέρνηση και τους συμμάχους της δημιούργησαν μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα οικονομικής τρομοκρατίας με τη διακαναλική και τη μπλόφα περί πρόωρων βουλευτικών εκλογών, που θα είχαν δήθεν ως αποτέλεσμα την αδυναμία του κράτους να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, τη δέσμευση των καταθέσεων κ.λπ. Το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν γνωστό εκ των προτέρων από τις κρυφές δημοσκοπήσεις, εκλογές βουλευτικές ήταν βέβαιο ότι δε θα γίνουν, γιατί δεν τις ήθελαν οι ξένοι προστάτες και δανειστές ούτε τα κόμματα που τους εξυπηρετούν, αφού η εκλογική τους δύναμη θα μειωνόταν. Η μπλόφα είχε ως συνέπεια τον περιορισμό της ήττας του ΠΑΣΟΚ και την εκτίναξη του spread από τις 650 στις 900 μονάδες, και τα δύο προς μεγάλη ικανοποίηση των ξένων, που αύξησαν και πάλι τα κέρδη τους !

   Η μεγάλη αποχή είναι πολυσήμαντη, δεν μπορεί να προσμετρηθεί ούτε θετικά ούτε αρνητικά προς την κυβέρνηση και το μνημόνιο και, πάντως, είναι ένα αρνητικό φαινόμενο της πολιτικής μας ζωής, επειδή απαξιώνει τους δημοκρατικούς μας θεσμούς (έστω όσο και όπως λειτουργούν) και νομιμοποιεί τη μεταβίβαση της πολιτικής εξουσίας σε κέντρα που δεν εκλέγονται από το λαό ούτε λογοδοτούν σε αυτόν.

   Με τα δεδομένα αυτά, οι ξένοι προστάτες και η κατοχική τους κυβέρνηση με τους πολιτικούς της συμμάχους (που περιμένουν τη στιγμή που θα περιληφθούν στο κυβερνητικό σχήμα) θεωρούν ότι έχουν το ελεύθερο να προχωρήσουν σε περαιτέρω άγρια αφαίμαξη των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων, σε επαχθείς παραχωρήσεις στο Αιγαίο, την Κύπρο, τη Θράκη και το σκοπιανό, σε παράδοση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ξένους και στο ιδιωτικό κεφάλαιο κ.λπ. Οι κίνδυνοι μεγαλώνουν, γι’ αυτό η επαγρύπνηση και η κινητοποίηση εναντίον των παραπάνω σχεδίων πρέπει να ενισχυθεί.

   Οι επισκέψεις του Στρος Καν, που θύμισε με τη συμπεριφορά του τη χούντα, και του Ολι Ρεν για να στήριξουν την κατοχική κυβέρνηση και να πιέσουν την αξιωματική αντιπολίτευση για συναίνεση, δείχνουν ανάγλυφα την ανησυχία τους. Δηλ. ότι, παρά τα συνεχή δεινά και τη διαρκή αφαίμαξη και φτώχεια που επιβάλλουν στον ελληνικό λαό, το μνημόνιο οδηγεί ολοταχώς στη χρεωκοπία. Η «επιμήκυνση», που ωφελεί τους δανειστές-τοκογλύφους, η κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος, η επιβολή μισθών και συντάξεων πείνας για να πληρώνονται απρόσκοπτα οι τοκογλύφοι και για να στηρίζεται το γερμανικό ευρώ έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα.

   Τους τρομοκρατεί η στάση πληρωμών του χρέους της χώρας στους ξένους τοκογλύφους, τους τρομοκρατεί το παράδειγμα της Αργεντινής. Και σπεύδουν , προκειμένου να στηρίξουν το ευρώ και την Ε.Ε., να μας προετοιμάζουν σταδιακά για τα χειρότερα, που είναι νέοι επαχθέστεροι δανεισμοί από τους ίδιους τοκογλύφους για να ξεπουλήσουν πλήρως την Ελλάδα και να βιώνει ο ελληνικός λαός συνθήκες πλέον πραγματικής κατοχής.

Ωσπου ν’αναπτυχθεί ένα νέο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα.

  Ψηφίζεται από μοιραίους και ολέθριους ο πρώτος, μετα την απελευθέρωσή της χώρας απο τη γερμανική κατοχή, νεοκατοχικός προϋπολογισμός. Εναρμονισμένος πλήρως με τα διαρκή νεοφιλελεύθερα μνημόνια των επικυρίαρχων, που στηρίζονται μόνο στη συνεχή απομύζηση των ασθενέστερων προς όφελος των τοκογλύφων.

  Ομως όπως και ο περσινός θα αναθεωρείται διαρκώς, επειδή οι εισπράξεις από φόρους ή άλλες πηγές θα βαίνουν μειούμενες λόγω της πρωτοφανούς φτώχειας-ύφεσης της νέας κατοχής. Αυτό θα είναι το πρόσχημα των επικυρίαρχων τοκογλύφων για τη διαρκή επιβολή νέων εξωφρενικών «μέτρων» που θα προκαλούν αυξανόμενα αισθήματα οργής και αγανάκτησης.

  Και είναι αμφίβολο αν όλα τα στηρίγματα αυτού του καθεστώτος της υποτέλειας μπορούν για πολυ χρόνο να τα αντέξουν.

  Με μια κακοστημένη παράσταση στο Ερζερούμ οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης και των ΜΜΕ επεχείρησαν να καλύψουν την εθνική μειοδοσία του κατοχικού πρωθυπουργού με ανέξοδους λεονταρισμούς.

   Η Τουρκία, κατά την πάγια στρατηγική της, δημιουργεί μεγάλες περιόδους εντάσεων, κατά τις οποίες θέτει κλιμακούμενες απαράδεκτες διεκδικήσεις κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου, και στη συνέχεια, στις μικρές περιόδους «φιλίας και συνεργασίας», κατοχυρώνει ένα μεγάλο μέρος των διεκδικήσεων αυτών, εκμεταλλευόμενη την υποχωρητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων. Αυτό συνέβη και στο Ερζερούμ (στη «γη των Ρωμιών», στα αραβικά), τη βυζαντινή Θεοδοσιούπολη, όπου εξοντώθηκαν χιλιάδες Έλληνες Πόντιοι στα κεμαλικά «τάγματα εργασίας», για τους οποίους ο κ. Παπανδρέου δε βρήκε ούτε μια λέξη να πει!

   Επί της ουσίας, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει στα εξής ερωτήματα: Τι δουλειά είχε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας σε σεμινάριο εκπαίδευσης του αρραγούς διπλωματικού σώματος της Τουρκίας, που συνεχώς, αδιαλείπτως και επιτυχώς προωθεί τις τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας; (Ξέχασε ποιας χώρας αξίωμα κατέχει;)

   Γιατί δε διακηρύσσει (όπως έπρατταν π.χ. οι κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου) ότι διατηρεί το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων (άρα και του εναέριου χώρου) στα 12 μίλια σε όλα τα θαλάσσια σύνορά μας, όπως έκαναν όλες οι χώρες του κόσμου, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο;

  Γιατί δεν καθορίζει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σε όλα τα θαλάσσια σύνορά μας, όπως έκαναν όλες οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, μεταξύ αυτών και η Κύπρος (διαδικασία που ξεκίνησε ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος), αγνοώντας τις τουρκικές απειλές, οι οποίες έπεσαν στο κενό; Το Καστελλόριζο δικαιούται ΑΟΖ, όπως όλα τα νησιά;

   Γιατί τους τελευταίους μήνες δεν αναχαιτίζονται τα τουρκικά αεροπλάνα που παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, επιτρέποντας στην Τουρκία να θεωρεί ότι κατοχυρώνει κυριαρχικά δικαιώματα στο μισό Αιγαίο; (Αναχαιτίστηκαν μόνο την παραμονή του Ερζερούμ, στα πλαίσια της παράστασης.)

Γιατί επιτρέπει δια της σιωπής της στην Τουρκία να διενεργεί ασκήσεις και επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο;

  Έχει αποδεχθεί την αμερικανική πρόταση για συνεκμετάλλευση του πλούτου του Αιγαίου, σύμφωνα με την οποία οι Αμερικανοί παίρνουν τη μερίδα του λέοντος, ενώ Ελλάδα και Τουρκία μοιράζονται εξ ίσου ό,τι απομένει;

Γιατί δεν απαιτεί από την τουρκική κυβέρνηση να συμμαζέψει το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και τους Τούρκους αξιωματούχους που αλωνίζουν στην ελληνική Θράκη, απειλώντας και εκβιάζοντας Έλληνες πολίτες; Γιατί δεν προειδοποιεί ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσης το προξενείο θα κλείσει και η είσοδος στους αξιωματούχους θα απαγορευτεί;

   Θα δεχθεί να συμμετάσχει σε 5μερή διάσκεψη για την Κύπρο και να υπογράψει συμφωνία με εκ περιτροπής Προεδρία, παραμονή δεκάδων χιλιάδων εποίκων (έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο) και αφαίρεση του δικαιώματος των Ελληνοκυπρίων προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους και τα χωράφια τους;

   Γιατί δεν επαναπροωθεί τους παράνομους μετανάστες που περνούν από την Τουρκία στην Ελλάδα (με τη βοήθεια των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών οι περισσότεροι), αντιθέτως από το Μάιο του 2010 (συμφωνία Χρυσοχοΐδη με τον ομόλογό του) κατάργησε το πρωτόκολλο που ίσχυε για μια 10ετία και υποχρέωνε την Τουρκία να δέχεται όλους πίσω; (Δε μιλάμε, βεβαίως, για τους πραγματικούς πολιτικούς πρόσφυγες.)

Υ.Γ.: Μετά το σάλο που δημιουργήθηκε η κατοχική κυβέρνηση προσπάθησε να καθησυχάσει τον ελληνικό λαό ότι δεν απεμπολεί κυριαρχικά μας δικαιώματα. Αλλά πόσο μπορούμε να είμαστε ήσυχοι με μια κυβέρνηση που ψεύδεται διαρκώς, λειτουργεί ως εντολοδόχος των Αμερικανών και διαχειρίζεται με πλήρη μυστικότητα τα εθνικά μας θέματα;

  Εμείς οι Έλληνες, γενικά, υποδεχθήκαμε τα πρώτα κύματα μεταναστών στην πατρίδα μας, κυρίως τη δεκαετία του ’90, με τη γνωστή φιλοξενία και την ανθρωπιά που για χιλιετίες μας χαρακτηρίζουν. Όταν, όμως, ο αριθμός των μεταναστών γιγαντώθηκε, όταν το μέγα αυτό πλήθος άρχισε να χρησιμοποιείται για την αλλοίωση της φυσιογνωμίας μας και του πολιτισμού μας, για τη διάλυση του κοινωνικού μας ιστού και για την υπονόμευση της ασφάλειάς μας, άλλο ζήτημα αναδείχθηκε ως μείζον: η προστασία της κοινωνίας μας και της πατρίδας μας

  Η κατάληψη του κτιρίου της Νομικής (ύστερα από την επίδειξη δύναμης με την ομαδική προσευχή) οργανώθηκε από τους γνωστούς δήθεν προοδευτικούς κύκλους, που στηρίζονται παντοιοτρόπως από το σύστημα εξουσίας, σε συμπαιγνία με την κυβέρνηση και κάθε αρμόδιο και με την ακροδεξιά στον επικίνδυνο συμπληρωματικό ρόλο του «υπερασπιστή των εθνικών δικαίων». Αυτό το εκρηκτικό μίγμα νομίζουν ότι μπορούν να το χρησιμοποιήσουν ως έναν από τους τρόπους για την αποσόβηση της καθολικής εξέγερσης του ελληνικού λαού, που θα καταργήσει το μνημόνιο και θα εκδιώξει τους κατοχικούς που το ψήφισαν στη Βουλή.