Πριν από μερικές βδομάδες προσωπικό από το κορυφαίο πανεπιστήμιο της Φινλανδίας Τουρκ δημοσίευσε μια μελέτη για το μεταναστευτικό στην Ελλάδα. Το συμπέρασμα αυτής της («)έρευνας(») ήταν ότι η Ελλάδα δεν ασκεί εθνική κυριαρχία στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ότι πλέον η νόμιμη (!!) πλειονότητα του πληθυσμού των νησιών αυτών δεν είναι Έλληνες αλλά μετανάστες και ότι η Ελλάδα κακομεταχειρίζεται και καταπιέζει τον πληθυσμό αυτό στα νησιά αυτά. Η αντίδραση του Έλληνα πρέσβη στο Ελσίνκι ήταν άμεση και οξεία, αποτέλεσμα της οποίας ήταν το πανεπιστήμιο να επιχειρήσει να ανασκευάσει και να πάρει πίσω την έρευνα επί της ουσίας.

Είναι απορίας άξιο πώς σκέφτηκαν οι εν λόγω ερευνητές (;) να διεξαγάγουν τέτοια έρευνα. Ποιο το ελατήριο της έρευνάς τους; Πέρα όμως από αυτό, είναι προφανές και από το περιστατικό αυτό ότι δεν είναι απλά και μόνο η Τουρκία που επιδιώκει τη διάλυση της Ελλάδας. Είναι σαφές και στους πλέον καλόπιστους ότι υπάρχουν και δυνάμεις στην Ευρώπη, αλλά και στο ΝΑΤΟ, που εξυπηρετούν αυτά τα σχέδια και τα προωθούν ενεργά. Αλλωστε, δεν είναι μόνο η «φίλη» Φινλανδία (με κατοίκους Φίνες τουρανοτουρκικής ασιατικής καταγωγής...). Ταξιδιωτικός «οδηγός» στην Αυστραλία έστειλε τουρίστες στην Οθωμανική Κρήτη(!) και ΜΚΟ του Soros στη Λέσβο μιλούσε για Ελληνική πλευρά της νήσου, ενώ η άλλη...; Και παραμένει άγνωστη η Ελληνική αντίδραση!

Είναι ευθύνη της διαχρονικής ελληνικής στάσης που άφησε τέτοια φαινόμενα να εκδηλώνονται. Είναι τώρα η ώρα να γίνουν όλες εκείνες οι ενέργειες που θα καταστήσουν σαφές σε όλους στη διεθνή κοινότητα ότι η ακεραιότητα της Ελλάδας και η συνοχή της είναι θέματα που η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν ούτε καν παιχνίδια και υπόνοιες. Θα το κάνουν, επιτέλους, όλοι (έστω, οι περισσότεροι) οι κρατούντες ή μήπως έχουν συναινέσει ιδιοτελώς σε τέτοιες εξελίξεις, που θα εκδηλώνονται σταδιακά, όταν θα «ωριμάςζουν» οι συνθήκες έτσι, ώστε να μην εκραγούν εναντίον τους οι Ελληνες πολίτες;

 Ποτέ μέχρι σήμερα η Δικαιοσύνη, ο ανεξάρτητος, τυπικά, 3^ος πυλώνας της Ελληνικής Πολιτείας και στις 3 ανώτερες μορφές της, Αρειος Πάγος, ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) και Ελεγκτικό Συνέδριο, δεν αντιμετώπισε τέτοιας έντασης κρίση και απώλεια κύρους και αξιοπιστίας, τουλάχιστο στην κορυφή της ιεραρχίας τους, όσο τον τελευταίο καιρό. Αίτιο (και αποτέλεσμα!) η εξάρτηση ή και υποταγή στην Εκτελεστική Εξουσία, στην εκάστοτε Κυβέρνηση ειδικότερα, η οποία και επιλέγει τους επικεφάλης τους.

Ο  πρώην Πρωθυπουργός  Κώστας Καραμανλής είχε δηλώσει κάτι «πρωτάκουστο» επίσημα ότι: «Η Δικαιοσύνη είναι διαβρωμένη από εσωτερικά και εξωτερικά κυκλώματα», κάτι για το οποίο δεν ευθύνονται μόνο οι  «άλλοι»…

Τώρα της δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία ουσιαστικής κάθαρσης. Είναι ενδεχόμενο σοβαρό να κληθεί να κρίνει και να αποφασίσει η ίδια για κατάχρηση εξουσίας της εκτελεστικής εξουσίας επί της Δικαστικής διαδικασίας με συγκατηγορούμενους Υπουργό Δικαιοσύνης, πολλούς δικαστικούς, εισαγγελικούς κυριώς, λειτουργούς κ.λπ.

Ευρίσκεται, λοιπόν, μια απροσδόκητη ευκαιρία κάθαρσης και ειδικότερα αυτοκάθαρσης, ως πρώτο βήμα ανάκτησης κύρους και αξιοπιστίας.

Ο ελληνικός λαός σχεδόν ομόθυμα στήριξε και επιδοκίμασε την πολιτική της κυβέρνησης στα γεγονότα του Έβρου και στην κρίση του κορωναϊού. Ως αποτέλεσμα, η αντιπολίτευση, κυρίως η αξιωματική, ξεπεράσε την αρχική αμήχανη σιωπή και απρόθυμα ανέχτηκε και στήριξε τα κυβερνητικά μέτρα. Όμως η ανακωχή αυτή και η ύφεση στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο μόνο προσωρινές είναι. Η λογική του πολιτικού μας συστήματος λέει ότι επέρχεται όξυνση και μάλιστα πολύπλευρη. Και όπως πάντα, οι συνέπειες της όξυνσης αναμένεται να είναι αρνητικές.

Η πολιτική όξυνση στην Ελλάδα αφορά διαχρονικά είτε τη διάσταση μεταξύ κοινωνίας και πολιτικού συστήματος, είτε (και) τη διάσταση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι θα συμβούν και τα δύο.

Η δημοτικότητα της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα είναι γεγονός. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι και στις δύο κρίσεις, μεταναστευτική και υγειονομική, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πράξει ό,τι έπραξε. Στον Έβρο αναγκάστηκε να κρατήσει σθεναρή στάση μετά το φιάσκο της πολιτικής της στα νησιά το προηγούμενο διάστημα και την αντίδραση των νησιωτών. Στον κορωναϊό η κυβέρνηση ενήργησε άμεσα με επιτυχία, ακολουθώντας διεθνεις πρακτικές και υπό το φόβο της μετάδοσης του φαινομένου της Ιταλίας. Εξάλλου, η κυβέρνηση γνώριζε τις αδυναμίες του ΕΣΥ, στο οποίο για λόγους πολιτικούς και ιδεολογικούς δεν επρόκειτο να επενδύσει σοβαρά με αφορμή και για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Παραμένει βεβαιώς ακόμα το ερώτημα αν η κυβέρνηση εφάρμοσε καθολική και οριζόντια απαγόρευση από νωρίς και με το σκεπτικό ότι αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να είναι μια καλή άσκηση για μελλοντικές πολιτικές επιβολής περιορισμών και αφορμή για αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αν και πρωτοβουλίες των τελευταίων ημερών (δράσεις της αστυνομίας, νομοσχέδιο για το περιβάλλον, κάμερες παρακολούθησης σε εκπαιδευτικές αίθουσες κλπ) γεννούν εύλογα ερωτηματικά.

Η δημοτικότητα της κυβέρνησης λοιπόν είναι αβέβαιο ότι θα συνεχιστεί, με δεδομένες τις εξαρτήσεις του συστήματος εξουσίας Μητσοτάκη από το σύστημα Σόρος και ΜΚΟ, τις δηλώσεις και πρωτοβουλίες των συμβούλων του πρωθυπουργού για τα ελληνοτουρκικά (Χάγη κλπ) και την εκπεφρασμένη πολιτική της στα οικονομικά. Αν κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί, η αντίδραση του ελληνικού λαού, έστω και σιωπηρή, αναμένεται σθεναρή, όπως έδειξε και η αντίδραση των νησιωτών.

Πάντως είναι βέβαιο ότι στους κόλπους της ΝΔ υπάρχουν αντίρροπες δυνάμεις σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά και το μεταναστευτικό, κάτι το οποίο γεννάει κάποιες ελπίδες.

Το δεύτερο μέτωπο όξυνσης, αυτό μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, πρέπει να θεωρείται πιο βέβαιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του βλέπουν ότι το πολιτικό κλίμα της συναίνεσης είναι εναντίον τους. Έτσι υπονομεύεται ο στόχος για τη μετεξέλιξη του κόμματος στο βασικό κεντροαριστερό πόλο, ένας στοχος ούτως ή άλλως αμφίβολος, δεδομένης της διαπάλης εντός του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των παλαιών του ΣΥΝ - ΚΚΕ εσωτερικού και των πασοκογενών. Έτσι, αναμένεται η αντιπολίτευση να επιχειρήσει να οξύνει το πολιτικό κλίμα, άθλημα στο οποίο είναι ούτως ή άλλως εθισμένη. Το δράμα μας θα είναι για άλλη μια φορά η πολιτική αντιπαράθεση να αφορά κραυγές συνθήματα και ακρότητες, ενώ στην πράξη οι δύο βασικοί μονομάχοι θα συμφωνούν σε όλα τα βασικά. Τίποτα πιο αποπροσανατολιστικό για το λαό και τη χώρα ενόψει των κινδύνων που σοβούν.

Οι «ατίθασοι» (κατά τον Κίσινγκερ...) Ελληνες είναι γνωστό ότι βρίσκονται υπό διωγμόν εδώ και δεκαετίες, με στόχους βολής την Ιστορία, τον πολιτισμό και πρώτα απ’ όλα τη γλώσσα τους. Και σε μεγάλο βαθμό το έχουν επιτύχει, βλέποντας και ακούγοντας την κατάντια της χρήσης της ακόμα και από αυτούς που θεωρητικά θα είχαν τη δυνατότητα (και το καθήκον) να την προάγουν και με το παράδειγμά τους. Ας μην ξεχνάμε το Σημίτη, το Γιωργάκη, τον Τσακαλώτο! (Υπουργός της Ν.Δ. εξεστόμισε προχθές: «... περί του ευρεία ανασχηματισμού»!)

Και τώρα με το νέο (πάλι!) νόμο για την Παιδεία (Εκπαίδευση), για τον οποίο αναλυτικά στο επόμενο φύλλο της «Ε» του ΑΣΚΕ, της εκλεκτής της λέσχης Μπίλντεμπεργκ, μπροστάρη της Παγκοσμιοποίησης, της κ. Ν. Κεραμέως η επίθεση κατά της γλώσσας αρχίζει από το νηπιαγωγείο(!), όπου εισάγεται κατάλληλα η εκμάθηση της Αγγλικής!!

Αντί να εκπαιδεύονται πρώτα, όσο το δυνατόν καλύτερα στη μάθηση και τη χρήση της Ελληνικής γλώσσας οι νηπιαγωγοί, ώστε να γίνονται οι ίδιοι παράδειγμα της ορθότερης χρήσης της νηπιακής γλώσσας, εισβάλλουν τα Αγγλικά, για να μπερδέψουν τέλεια τα παιδιά στη χρήση της Ελληνικής γλώσσας με τα σωστά ακούσματα.