Μαίνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στους ξένους προστάτες, κι έτσι το εγχώριο πολιτικό σκηνικό(αφού διαρκεί η παθητικότητα των δυνάμει πολιτών) υφίσταται σοβαρούς κλυδωνισμούς.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρά την πρόσφατη εκλογική του νίκη, τα έχει τελείωςχαμένα. Ακολουθεί πιστά τις κατευθύνσεις της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης,όπως αυτή εξειδικεύεται στις ντιρεκτίβες της ΕΟΚ, αλλά και απευθείας μέσωτων κατευθύνσεων της αμερικανικής πολιτικής, κάτι που δημιουργεί πρόσθεταπροβλήματα, όταν ΕΟΚ και ΗΠΑ έχουν διαφορές.Και ταπροβλήματα πολλαπλασιάζονται, όταν υπάρχουν αντιθέσεις μέσα στις ΗΠΑ καιανάμεσα στις κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΟΚ!
Επισφαλής η θέση του Σημίτη.
Η αλλαγή Προέδρου στις ΗΠΑ και η αλλαγή στις προτεραιότητες της πολιτικής τους καθιστούν,πλέον, πολύ επισφαλή τη θέση του Κ. Σημίτη, που ετοιμάζονται να τον απομακρύνουν.Φαίνεται μάλιστα ότι και ο κατ' εξοχήν άνθρωπος των ΗΠΑ στη χώρα μας, οΓιωργάκης, σύντομα θα τελειώσει τη θητεία του στο Υπουργείο Εξωτερικών,παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες τωνπροηγούμενων πατρόνων. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη και η αναποτελεσματικότητατης εσωτερικής δεξιάς πολιτικής του Σημίτη, που άγγιξε τα όρια της και στοοικονομικοκοινωνικό της επίπεδο και στο επίπεδο των υποχωρήσεων στον εξωτερικόπερίγυρο και ιδιαίτερα με την Τουρκία, φαίνεται λογική η στροφή προς τηναυθεντική κεντροδεξιά, με την οποία υπάρχουν ήδη σχέσεις (Ντόρα, Αβραμόπουλος).
Ταυτόχρονα η πλήρης σύμπλευση του Κ. Σημίτη με τη γερμανική πολιτική (συστοιχήθηκεμε τη Γερμανία στη Νίκαια και μίλησε σε... "αυστηρό" τόνο για τις ευθύνεςτου NATO στις βόμβες ουρανίου!) δημιουργεί νέα προβλήματα. Όσοι ακολουθούν άλλες χώρεςκαι επιρροές, όπως π.χ. ο Πάγκαλος με τη Γαλλία, ο Χρυσοχοϊδης και οΠαπαδόπουλος με τις ΗΠΑ κ.λ.π.,ετοιμάζονται για τις επικείμενες αλλαγές και τις νέες συμμαχίες.
O Αβραμόπουλος
Ειδική περίπτωση ο Δήμαρχος. Δεν είναι τυχαίο που ανήγγειλε την ...πρόθεση ίδρυσης νέου κόμματος, μόλις επισημοποιήθηκεη εκλογή του Μπους. Δεν είναι, επίσης, τυχαία η τόσο μακρόχρονη κυοφορίατου νέου κόμματος. Περιμένει να αποσαφηνιστεί η νέα αμερικανική πολιτικήγια τη χώρα μας και ανάλογα να προσαρμοστεί στις κατευθύνεις της. Είναι το ιδανικό πολιτικόπροσωπείο που θέλει η Νέα Τάξη της παγκοσμιοποίησης. Τελείως άχρωμο, απολίτικο, αποϊδεολογικοποιημένο και ασαφές. Είναι όμως σαφής σ'αυτά που προωθεί η παγκοσμιοποίηση. Υποβάθμιση της δημοκρατίας (200 μόνοβουλευτές) και προσπάθεια διάλυσης της χώρας (περιφέρειες αυτόνομες).
Η άλλη όψη
Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα πια για τους τέκτονες του νέου σκηνικού. Τα προβλήματα από την ένταξη στην ΕΟΚ και ιδιαίτερα τώρα με την ΟΝΕ γίνονται σε όλους προφανή. Η σύμφυτη με ένα τέτοιο καθεστώς διαφθορά απειλεί με πλήρη διάλυση και δημιουργεί αντίθετες ροπές. Οι επιπτώσεις στην παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό, ακόμη και στο... ποδόσφαιρο προμηνύουν θυελλώδεις αντιδράσεις. Και αν συνυπολογισθούν παγκόσμιες αντιδράσεις κατά της παγκοσμιοποίησης, με τις όποιες μορφές τους, που τώρα αρχίζουν να εκδηλώνονται και εδώ και ιδιαίτερα κατά της ΕΟΚ, η διαμόρφωση του νέου σκηνικού γίνεται πολύ δυσχερής υπόθεση.
Φυσικά θα επιχειρήσουν αυτό το ογκούμενο κύμα να διοχετευθεί σε σχετικά ανώδυνα σχήματα. Δεν είναι, άλλωστε τυχαίο ενώ οι αφελείς εξουσιολάγνοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να πλησιάσουν το ΠΑΣΟΚ και τον... Αβραμόπουλο (Δαμανάκη, Μπίστης,Παπαγιαννάκης κ.λ.π.), άλλοι (Κωνσταντόπουλος, Τσοβόλας) πυκνώνουν τις αριστερές κορώνες και ετοιμάζονται να υποδεχθούν τη στροφή προς τα αριστερά των πολιτών, που ήδη ξυπνούν από το λήθαργο.
Ιδού το στάδιο αγώνων της πραγματικής αριστεράς, αυτών που, με όποιο μέχρι τώρα πολιτικό πρόσημο, αγωνιούν πραγματικά για το κατάντημα της χώρας και για τη θανάσιμη απειλή κατά των ανθρώπων, του πολιτισμού μας,των εθνικών γνωρισμάτων μας.
Το τελευταίο ανέκδοτο;
"Το ΠΑΣΟΚ άνοιξε μέτωπο κατά της... διαφθοράς".
Κατηγορία
Φύλλο 80 Φεβρουαρίου 2001
Δεν έχουν ακόμη κοπάσειοι πανηγυρισμοί του κυβερνητικού επιτελείου για την είσοδο της χώρας στηζώνη του ευρώ. Πανηγυρισμοί για την υλοποίηση του στόχου που είχε αναλάβειη «προοδευτική» νεοδεξιά να περάσει στον ελληνικό λαό προς όφελος του εοκικούδιευθυντηρίου, κυρίως της Γερμανίας, και του χρηματιστηριακού και τραπεζικούκεφαλαίου.
Βομβαρδίστηκε ηελληνική κοινωνία από τη συνεχή προπαγάνδα για τον «παράδεισο» που θα σήμαινεη συμμετοχή της χώρας στο «κλαμπ» των ισχυρών. Η λιτότητα των ασθενέστερωνκοινωνικών στρωμάτων, όχι όμως και τα κέρδη των ισχυρών, είναι η απαραίτητηθυσία για τον «παράδεισο»
Ιδού, λοιπόν, ο «παράδεισος»προ των πυλών. Ο «παράδεισος» όμως, μας λένε, θα περιμένει, επειδή προέχειη «διατηρησιμότητα», που απαιτεί κι άλλες θυσίες, κι άλλες θυσίες.
Κι όσοι δε θέλουν να ζουν με αυταπάτες, θα πρέπει να έχουν αντιληφθεί ότι η καθιέρωση ενιαίου νομίσματος, στην ουσία είναι η εφαρμογή σταθερής ισοτιμίας μεταξύ των μετεχόντων στην ΟΝΕ.
ΤΟ ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
Ενιαίο νόμισμα θα σήμαινε κεντρική πολιτική οικονομική και νομισματική εξουσία που θα αποτρέπει τις οικονομικές, και κατ επέκταση τις κοινωνικές, ανισότητες, θα εγγυάται και θα στηρίζει το νόμισμα.
Αντίθετα, με την εφαρμογή του ευρώ τα κράτη της ΟΝΕ θα έχουν τα ίδια την ευθύνη της οικονομικής ανάπτυξης, του ισοζυγίου πληρωμών, του δανεισμού κ.λ.π. Δηλ. θα έχουν όλες τις ευθύνες, τις οποίες φυσικά θα πληρώνουν οι κοινωνίες τους, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα οικονομικής και νομισματικής πολιτικής (διακύμανση ισοτιμίας για ενίσχυση εξαγωγών, μεταβολή επιτοκίων για προσέλκυση κεφαλαίων κ.λ.π.). Το ευρώ στηρίζεται στην συρρίκνωση της οικονομίας και στον δραστικό περιορισμό της αμοιβής εργασίας.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΙΔΕΑ ΤΟ ΕΥΡΩ
Η νομισματική πολιτική έχει ανατεθεί στην ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), που ελέγχεται από το τραπεζικό κεφάλαιο μεν, όμως η πολιτική της εξουσία της είναι ανύπαρκτη, λόγω των μεγάλων αντιθέσεων στο χώρο της ΕΟΚ, που έχει προκαλέσει η γερμανική πολιτική για ευρωπαϊκή ομοσπονδία και που βγήκε στην επιφάνεια στη σύνοδο της Νίκαιας.
Η ΕΚΤ ήταν απλός παρατηρητήςστην πρόσφατη βουτιά του ευρώ έναντι του δολαρίου καθώς και στην άνοδοτων τιμών του πετρελαίου.
Το ευρώ ως ιδέα ανταποκρινόταν στη γερμανική επιδίωξη για κεντρική πολιτική, οικονομική και νομισματική εξουσία ελεγχόμενη φυσικά από τη Γερμανία. Το σημερινό αποτέλεσμα για το ευρώ είναι προϊόν συμβιβασμού και αποτελεί διαλυτικό στοιχείο για την ΕΟΚ.
ΟΙ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΔΙΕΥΡΥΝΘΟΥΝ
Με το ευρώ οι ανισότητες θα βαθύνουν. Η χώρα μας θα είναι δέσμια της σταθερής ισοτιμίας και ανήμπορη να αντιμετωπίσει τις διακυμάνσεις του δολαρίου στο οποίο βασίζεται ο εξωτερικός μας δανεισμός και πολλές ζωτικές εισαγωγές, όπως τα καύσιμα.
Επειδή η χώρα μας είναιελλειμματική στο εμπορικό της ισοζύγιο και αδυνατώντας με το ευρώ να ενισχύσειτις εξαγωγές της, θα προσφεύγει μονίμως σ εξωτερικό δανεισμό με αποτέλεσματο χρέος να εκτοξευθεί στα ύψη και η λιτότητα να είναι εκτός από μόνιμηκαι εντεινόμενη.
Το ίδιο πρόβλημα θ αντιμετωπίσουν όλες οι οικονομικά ασθενέστερες χώρες, που μετέχουν στην ΟΝΕ. Το πρόβλημα θα τεθεί έτσι κι αλλιώς. Καμιά κοινωνία δε θα δεχθεί αυτή τη πορεία που νομοτελειακά την οδηγεί στην καταστροφή.
Αργά ή γρήγορα θα υποχρεωθούν να σπάσουν τα δεσμά του ευρώ που σε τελευταία ανάλυση δε θα εξυπηρετεί κανένα, ούτε τους ίδιους τους εμπνευστές του.
Όσο πιο γρήγορα συμβείτόσο οι ζημιές θα είναι λιγότερες.
Κατηγορία
Φύλλο 80 Φεβρουαρίου 2001
Το Χρηματιστήριο καθιερώθηκε ως θεσμός του καπιταλιστικού συστήματος προκειμένου οι επιχειρήσεις να βρίσκουν κεφάλαια για παραγωγικές επενδύσεις, χωρίς να προσφεύγουν σε τραπεζικό δανεισμό, και παράλληλα οι κατέχοντες μετοχές να μοιράζονται τα κέρδη των επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις ενδιαφέρονταν με την αύξηση της παραγωγής τους να διατηρούν ψηλά την αξία της μετοχής τους και την αξιοπιστία τους ώστε να μπορούν να διατηρούν τη δυνατότητα προσφυγής στο Χρηματιστήριο. Κριτήριο ήταν τα κέρδη να προέρχονται από την παραγωγή.
Από τη δεκαετία του '90 με την επιβολή της «παγκοσμιοποίησης» ο ρόλος του Χρηματιστηρίου άλλαξε. Η παραγωγή μεγάλης κλίμακας παραδοσιακών βιομηχανικών και ηλεκτρονικών προϊόντων μετατέθηκε προς την Κίνα και τις χώρες της Ν.Α. Ασίας, που έχουν φθηνό και υψηλής στάθμης εργατικό δυναμικό. Τα τεράστια κέρδη θα έπρεπε να βρουν διέξοδο όχι μόνο σε επίπεδο εξουσίας αλλά και οικονομίας.
Χρηματιστήριο από την παραγωγή στην κερδοσκοπία
ΤοΧρηματιστήριο το προσανατόλισαν έτσι ώστε αντί να έχει ως βάση την παραγωγήνα έχει πλέον την κερδοσκοπία. Οι κυβερνήσεις διογκώνουν το ρόλο του μετην απαξίωση κάθε άλλης επένδυσης (τραπεζικές καταθέσεις, ομόλογα, ακίνητακ.λ.π.), ώστε να οδηγούν ακόμη και τους μικροκαταθέτες, εκεί, βορά στανύχια των αρπακτικών του κεφαλαίου.
Στηχώρα μας όλ αυτά συμβαίνουν σε υπερθετικό βαθμό. Από την άνοιξη του 1999δημιουργήθηκεο «πυρετός» της κερδοσκοπίας, που έφθασε σε κάθε γωνιά της χώρας και σε κάθεκοινωνική τάξη και παρέσυρε εκατοντάδες χιλιάδες αφελείς,πουπίστεψαν ότι θα έχουν κέρδη από το πουθενά, σ ένα νέο Ελντοράντο. Παράλληλαδημιουργήθηκε ένα δίκτυο χρηματιστηριακό (Τράπεζες, χρηματιστηριακές εταιρείες,ΕΛΔΕ κ.λπ.) που κατηύθυναν τους αφελείς σε υπερτιμημένες μετοχές-φούσκεςεπειδή όλοι αυτοί κέρδιζαν.
ΟιΤράπεζες τις προωθούσαν, επειδή έπαιρναν πίσωτα δάνεια απ αυτές τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και παράλληλα μεγάληπρομήθεια επί της υπερτιμημένης μετοχής τους. Οι άλλοι επειδή καρπώνονταντο ποσοστό από την αξία των φουσκωμένων συναλλαγών.
Η χρηματιστηριακή ληστεία είναι πολιτική
Ισχυρίζονται οι άθλιοι της κυβέρνησης Σημίτη ότι δεν πρέπει ν αναμιγνύεται η πολιτικήκαι οι πολιτικοί στο Χρηματιστήριο.
ΟιΤράπεζες όταν δανείζουν, οι νόμοι τους δίνουν το δικαίωμα να εξασφαλίζουντην αποπληρωμή των δανείων με εγγυήσεις, που υπερβαίνουν κατά πολύ τηναξία τους. Μάλιστα οι Τράπεζες απαιτούν ,σαν τοκογλύφοι πολλαπλάσια των δανείων και πέραν των νομίμων. Γι αυτό, άλλωστε, έχουν οδηγήσει τους οφειλέτες σε καταστροφή και τα κέρδη τους σε τετραπλασιασμό από πέρυσι. Δεν αρκεί όμως αυτό. Γιανα πάρουν και την τελευταίαδραχμή από τους μικροκαταθέτες η ίδια η κυβέρνηση, με προτροπή των μεγαλοτραπεζιτών θεσμοθέτησετα μετοχοδάνεια για αγορά νέων μετοχώνμε ενέχυρο τις παλιές. Αυτό δεν είναι πολιτική ;
Στο Χρηματιστήριο, από το οποίο δανείζονται οι επιχειρήσεις, γιατί δεν υπάρχουν νόμοι και αρχές που να διασφαλίζουν τουλάχιστον τη φερεγγυότητα των επιχειρήσεων αυτών, ώστε να υπάρχει στοιχειώδης εξασφάλιση των επενδυτών ;
Η ίδια,μάλιστα, η κυβέρνηση συμμετέχει στην απάτη όταν για να εισάγει την Αγροτική Τράπεζα στο Χρηματιστήριο,στα πλαίσια των εντολών της ΟΝΕ, μετατρέπει τις ζημιές της σε κέρδη μεεικονικές πωλήσεις μετοχών της σε θυγατρικές εταιρείες της.
Η απουσίανόμων και ελεγκτικών αρχών είναι πολιτική, που υπαγορεύουν οι διεθνείς οργανισμοί (ΔΝΤ, Διεθνής Τράπεζα,κ.λ.π.) της «παγκοσμιοποίησης» και της ΟΝΕ. Όπως ίδια πολιτική είναι νατους στέλνουν όλους στο Χρηματιστήριο, ν αφήνουν τις Τράπεζες και τουςισχυρούς του κεφαλαίου να κυριαρχήσουν ώστε αφού λήστεψαν οριστικά τουςμικροεπενδυτές να ληστέψουντώρα και τις αποταμιεύσεις των υπολοίπων που διέφυγαν.
Η πρώτημορφή αυτών των επιθέσεων είναι "ριζική", "συστημική", επιτίθεται τυφλάσε κάθε εκδήλωση της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης με σειρά κινητοποιήσεωναπό το Σιάτλ, την Ουάσιγκτον, την Πράγα, το Νταβός, και τη Νίκαια, πουδημιούργησαν ήδη τόση αναστάτωση, ώστε αποφάσισαν οι ανέμελοι μέχρι τώρααρχιτέκτονες, να συνεδριάσουν την επόμενη φορά στην έρημο του ...Κατάρ!
Η δεύτερη,σε πρώτη ματιά πιο μετριοπαθής, εκδηλώθηκε στη σύνοδο του Πόρτο Αλέγκρεστη Βραζιλία (βλέπε άλλο άρθρο).
Τώρα πια κανένας δεν τολμά να μιλήσει για μονόδρομους και αυτό έχει ήδη τις επιπτώσεις του παντού.
Κατηγορία
Φύλλο 80 Φεβρουαρίου 2001
Την τελευταία 10ετία, όπως πολλές φορές έχουμε ξαναπεί και ξαναγράψει, το τραπεζικό και χρηματιστικό κεφάλαιο επιχειρεί, με ξέφρενο και παράλογο τρόπο, να εξασφαλίσει την παγκόσμια εξάπλωση και επικράτηση, με σκοπό κέρδη από χρήματα (και όχι την - παραγωγή) και άσκηση απεριόριστης εξουσίας. Και μάλιστα χωρίς τη μεσολάβηση της πολιτικής και των αξιόλογων πολιτικών, που θα μπορούσαν να απορροφούν ή και να κατευνάζουν τους αναπόφευκτους κραδασμούς. Επιβάλλουν πολιτικές και, στο μέτρο του δυνατού, επιλύουν τις μεταξύ τους διαφορές.
Η πτώση του Ανατολικού Μπλοκ, η διάλυση του κινήματος των Αδέσμευτων και η αποδυνάμωση και αφομοίωση των συνδικάτων στη Δύση τους έκαναν να αισθάνονται ελεύθεροι από κάθε περιορισμό και, με όργανα τους μεταλλαγμένους πρώην αριστερούς, επιχειρούν να πάρουν πίσω ό,τι αναγκάσθηκαν να "παραχωρήσουν" επί ένα αιώνα στους λαούς λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων και κινημάτων. Επικεφαλής αυτής της πορείας είναι, φυσικά, οι ΗΠΑ, με τις οποίες συστοιχούνται οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης και ασιατικές οικονομίες και σ' αυτές τώρα προστέθηκαν οι διαλυμένες δυνάμεις της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και, κάπως πιο δειλά, η Κίνα. Η πορεία μέχρι πριν από ένα χρόνο φαινόταν ανέφελη και οι ανά τον κόσμο μηχανισμοί στήριξης (Μ.Μ.Ε. και πληρωμένες "αριστερές" γραφίδες) θριαμβολογούσαν και υμνολογούσαν τομονόδρομο της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης.
Πολλά όμως τώρα έχουν αλλάξει, που δημιουργούν ανησυχίες στους πρωταγωνιστές και μεγάλη αμηχανία στους υποστηρικτές τους.
Ζοφερή η εικόνα των ΗΠΑ
Πρώτα-πρώτα η ηγέτιδαδύναμη, οι ΗΠΑ. δεν είναι συμπαγής. Οι εσωτερικές αντιθέσεις τους είναιτόσο μεγάλες, ώστε έστω η κορυφή του παγόβουνου βγήκε στην επιφάνεια μετις τελευταίες προεδρικές εκλογές και την επικράτηση του Μπους, δηλαδήτου παλιού εμπορικού λόμπυ και των πετρελαίων, σε βάρος της επέλασης τουεβραϊκού κεφαλαίου, που επιχείρησε να προωθήσει αστόχαστα τον καθαρόαιμοΕβραίο αντιπρόεδρο, τον Λίμπερμαν. Οι επιπτώσεις παγκόσμια και ιδιαίτεραστην Ευρώπη, στη Βαλκανική και Μέση Ανατολή (που μας ενδιαφέρει) θα είναισημαντικές.
Η εικόνα των ΗΠΑ γίνεται ακόμη πιο ζοφερή με τους μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης και το τεράστιο εξωτερικό χρέος. Τα πρώτα αποτελέσματα της αποθέωσης των ιδιωτικοποιήσεων γίνονται αισθητά. Στην Καλιφόρνια ο κόσμος μένει χωρίς ηλεκτρικό (!) και αναγκάζονται να αγοράζουν ρεύμα από το τριτοκοσμικό Μεξικό (!!). Πώς αυτή η χώρα να αποτελεί πλέον πρότυπο, ακόμη και για όσους αποδέχονται το καπιταλιστικό σύστημα;
Οι επιπτώσεις στην Ευρώπη
Οι αλλαγέςαυτές επηρέασαν αμέσως και τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Η πορεία τηςΕΟΚ κατά των λαών της και ιδιαίτερα των περιφερειακών και ασθενέστερωνοικονομικά συνεχίζεται, αλλά η συγκέντρωση δύναμης στη Γερμανία ήδη δημιουργείπροβλήματα. Την ακολουθούν μόνο η Ιταλία και η Ελλάδα του Σημίτη, όπωςήδη φάνηκε στη Νίκαια, ενώ όλοι οι υπόλοιποι, τουλάχιστον, ανησυχούν. Ταυτόχροναη νέα αυτή δύναμη έκανε τις πρώτες δοκιμές επίθεσης κατά των ΗΠΑ, με τηνανακίνηση του εγκλήματος στο Κόσοβο μέσω της τάχα ευαισθησίας για το πρόβληματου απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Τοπιο σημαντικό, όμως, πρόβλημα γι' αυτούς είναι οι ογκούμενες, σε παγκόσμιοπλέον επίπεδο, αντιδράσεις κατά της παγκοσμιοποίησης. Αρχικά εκδηλώθηκανως αμφισβητήσεις, ακόμη και μέσα στους κόλπους της, για την αποτελεσματικότητααυτής της πορείας, στη συνέχεια εξελίχθηκαν σε ευθείες επιθέσεις εναντίοντης και σήμερα πλέον παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας, που οδηγεί και τουςμέχρι χθες υμνητές σε απόγνωση...
Η πρώτημορφή αυτών των επιθέσεων είναι "ριζική", "συστημική", επιτίθεται τυφλάσε κάθε εκδήλωση της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης με σειρά κινητοποιήσεωναπό το Σιάτλ, την Ουάσιγκτον, την Πράγα, το Νταβός, και τη Νίκαια, πουδημιούργησαν ήδη τόση αναστάτωση, ώστε αποφάσισαν οι ανέμελοι μέχρι τώρααρχιτέκτονες, να συνεδριάσουν την επόμενη φορά στην έρημο του ...Κατάρ!
Η δεύτερη,σε πρώτη ματιά πιο μετριοπαθής, εκδηλώθηκε στη σύνοδο του Πόρτο Αλέγκρεστη Βραζιλία (βλέπε άλλο άρθρο).
Τώρα πια κανένας δεν τολμά να μιλήσει για μονόδρομους και αυτό έχει ήδη τις επιπτώσεις του παντού.
Κατηγορία
Φύλλο 80 Φεβρουαρίου 2001
Η εγκληματική επιδρομή των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων υποτακτικών τους κατά της Σερβίας, με πρόσχημα την προστασία των αλβανοφώνων στο Κοσσυφοπέδιο, διεύρυνε τις εστίες αστάθειας στη Βαλκανική.
Η αδυναμία της Ρωσίας και η εξασθένηση της παραδοσιακής επιρροής της στα Βαλκάνια έδωσε τη δυνατότητα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία να βάλουν σ εφαρμογή το σχέδιο διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας.
Η πρώτη φάση της διάλυσης είχε ήδη προκαλέσει τη φρίκη του πολέμου με χιλιάδες θύματα, τον ξερριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων, με την επιβολή της δημιουργίας ενός θνησιγενούς κρατικού μορφώματος, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Οι Αμερικάνοι θεωρούσαν με τους αρχικούς σχεδιασμούς τους για τη «Νέα Τάξη» ότι με ασθενή κρατίδια-προτεκτοράτα θα επιβάλλουν την «παγκοσμιοποίησή» τους. Οι Γερμανοί θεωρούσαν ότι η ανεξαρτητοποίηση της Κροατίας και της Σλοβενίας θα διευρύνει την επιρροή τους στον ευρωπαϊκό χώρο.
Τα σχέδιά τους στην Βοσνία απέτυχαν. Παρά τα τεράστια ποσά που επένδυσαν, τους χιλιάδες στρατιώτες που διατηρούν, το κράτος αυτό βρίσκεται υπό διάλυση (αποχώρηση Κροατών, ουσιαστική αποχή Σέρβων).
Η Ελλάδα στήριξε τη FYROM
Χωρίς πόλεμο δημιουργήθηκε η FYROM, σφετεριζόμενη το όνομα και το περιεχόμενο του όρου Μακεδονία ως ιδεολόγημα συνοχής για το σλαβικό πληθυσμό της. Το κράτος αυτό είναι θνησιγενές και παράγοντας αστάθειας, λόγω της σύνθεσης πληθυσμού και των ιστορικών βουλγαρικών βλέψεων.
Η επιβίωσή της FYROM ως τώρα οφείλεται σ ένα πολύ μεγάλο βαθμό, αν όχι αποκλειστικά, στην υποστήριξή της από την Ελλάδα.. Όμως, παρ όλ αυτά, οι πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδας παρέπεμψαν στις καλένδες το όνομα και την προστασία της ελληνικής μειονότητας της FYROM, υπακούοντας πλήρως και καθέξιν στους «συμμάχους». Σημειώνουμε ότι είμαστε η μοναδική χώρα που όχι μόνο δεν προστατεύει, αλλά ούτε καν μνημονεύει τις ελληνικές μειονότητες στις χώρες των Βαλκανίων.
Ο Αλβανικός αλυτρωτισμός
Η υποστήριξη των νατοϊκών στον UCK και κατά την επιδρομή και μετά απ αυτή ξύπνησε τον αλβανικό αλυτρωτισμό, που εχει όντως πραγματική βάση. Η επιδίωξη της ανεξαρτησίας, πιο εφικτή τώρα για τους Αλβανούς στο Κοσσυφοπέδιο, πέρασε και στον αλβανικό πληθυσμό της FYROM και, όπως όλα δείχνουν, αργά ή γρήγορα, θα υπάρξουν μεταβολές στην κρατική υπόσταση του κράτους αυτού με κάποιου είδους αυτονομία των περιοχών με αλβανικό στοιχείο.
Οι ΗΠΑ δεν είχαν ως γεωπολιτικό στόχο της επιδρομής στη Γιουγκοσλαβία τη δημιουργία της μεγάλης Αλβανίας. Χρησιμοποίησαν τον UCK ως αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την αποκοπή του Κοσσυφοπεδίου από τη Γιουγκοσλαβία , χωρίς να τους ενδιαφέρουν οι παρενέργειες.
Οι Δυτικοί έμπλεξαν
Η διατήρηση στο Κοσσυφοπέδιο 50.000 νατοϊκών στρατιωτών, που είναι εν δυνάμει όμηροι του αλβανικού πληθυσμού, περιπλέκει τα πράγματα. Η νέα αμερικανική κυβέρνηση αρχικά επεδίωξε τη στρατιωτική απεμπλοκή των ΗΠΑ από τα Βαλκάνια. Οι Γερμανοί, όμως αντέδρασαν (αποκαλύψεις για θανάτους από το ουράνιο κ.λ.π.). Τώρα οι ΗΠΑ σύρονται από τα γεγονότα, παρά το ότι ελέγχουν τα εοκικά όργανα (ο Σολάνα δήλωσε στα Σκόπια ότι τα Βαλκάνια δεν είναι Ταϊβάν ή Σιγκαπούρη, ώστε να ενδιαφέρουν τους Αμερικάνους, γι αυτό και οι Ευρωπαίοι θ αναμιχθούν ενεργότερα), προσπαθώντας να έχουν τη μικρότερη δυνατή εμπλοκή και το μικρότερο δυνατό κόστος. Προς το παρόν προσπαθούν να διατηρήσουν τις ισορροπίες μεταξύ Αλβανών και Σλάβων στη FYROM .Έφθασαν στο σημείο να ζητήσουν προστασία απ τη χώρα που βομβάρδισαν, τη Σερβία,. Θέλουν να εμπλέξουν τη χώρα μας στρατιωτικά αλλά και πολιτικά στις αντιθέσεις που οι ίδιοι προκάλεσαν.
Έχει, μάλιστα, αναλάβει δράση ο διαβόητος σύμβουλος του Γιωργάκη Ρόντος, ο οποίος, ενεργώντας για λογαριασμό των ΗΠΑ, λειτουργεί σαν αφεντικό θέλοντας να επιβάλει στους Σκοπιανούς συνομιλίες με τα αλβανικά κόμματα, προκαλώντας τη δυσφορία των κυβερνητικών αξιωματούχων τους.
Η χώρα μας ενόψει των εξελίξεων αυτών δεν πρέπει να εμπλακεί. Οφείλει να προστατεύσει τα συμφέροντά της, απαιτώντας την αφαίρεση του ονόματος Μακεδονία, μια και με τις τελευταίες εξελίξεις αποδείχθηκε ότι δεν έχει καμία σχέση ο όρος αυτός με τη FYROM και, επί τέλους, να ενδιαφερθεί για την ελληνική μειονότητα. Τα προβλήματα της περιοχής θα πρέπει να επιλύονται μέσα σ ένα σταθερό πλαίσιο διαβαλκανικής συνεννόησης, αποκλείοντας τις ξένες επεμβάσεις. Αυτά όμως προϋποθέτουν ελληνικές πολιτικές ηγεσίες.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Παιδεία για το λαό!
Την προετοιμασία και την οργάνωση του νέου Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Τρίπολη) ανέθεσε το Υπουργείο Παιδείας σε Επιτροπή, με πρώτο αστέρα τον κ. Παν. Αθανασόπουλο, που διαθέτει (μεταξύ άλλων) τα εξής προσόντα:
Ο κύριος τούτος προτείνει, λοιπόν, τα εξής: Τη διοίκηση και τη χάραξη της στρατηγικής του Πανεπιστημίου να μην την έχει η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου, αλλά ένα Εποπτικό Συμβούλιο, που θα διορίζεται από το Υπουργείο Εργασίας! Οι καθηγητές απλώς θα κάνουν το μάθημα τους! Το Πανεπιστήμιο θα έχει δύο βασικές γλώσσες διδασκαλίας και έρευνας: την ελληνική και την αγγλική! Αυτή είναι παιδεία στην υπηρεσία του ελληνικού λαού!
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Για την επίλυση της κρίσης στην ΠΓΔΜ η ΕΟΚ κάλεσε στο Λουξεμβούργο εκπρόσωπους όλων των εθνοτήτων: "Σλαβομακεδόνες" (Βούλγαρους), Αλβανούς, Σέρβους, Τούρκους, ROM. Επροσώπους των 300.000 Ελλήνων δεν κάλεσε. Γιατί;
Αλλά αυτοί οι Έλληνες "δεν υπάρχουν για την ελληνική κυβέρνηση. Θα υπάρχουν για την ΕΟΚ;
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Πριν λίγο καιρό έγινε δημοψήφισμα στην Ελβετία, με το ερώτημα της άμεσης ένταξης στην ΕΟΚ. Οι Ελβετοί απάντησαν με ένα τεράστιο 72 % ΟΧΙ. Πέρσι είχε γίνει ένα άλλο δημοψήφισμα, στο οποίο οι Ελβετοί αποφάσισαν ότι θα ενταχθούν στην ΕΟΚ, όποτε κρίνουν ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις, για να προστατευτούν τα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει.
Γιατί αυτές οι επιφυλάξεις
Είναι αυτονόητο για τον Ελβετό πολίτη, ότι η τετρακομματική κυβέρνηση δουλεύει γι' αυτόν και ότι υπερασπίζει τα συμφέροντα του. Κατ' αρχήν έχει αναπτυχθεί ένα πολύ καλό κοινωνικό σύστημα παροχών και κοινωνικής αλληλεγγύης. Η ανεργία έχει πολύ χαμηλό ποσοστό και οι άνεργοι έχουν πλήρη κρατική στήριξη. Το σύστημα υγείας καλύπτει πλήρως όλες τις ανάγκες των ασφαλισμένων και η δημόσια νοσοκομειακή περίθαλψη ανταγωνίζεται την ιδιωτική και σε πολλές περιπτώσεις είναι καλύτερη απ' αυτήν. Οι ανύπαντρες μητέρες και όσοι αδυνατούν να εργασθούν (λόγω αναπηρίας, ασθενείας κλπ) έχουν εξασφαλισμένη αξιοπρεπή διαβίωση.
Το κράτος φροντίζει οι εύρωστες οικονομικά τάξεις να συνεισφέρουν πολύ περισσότερα, ώστε να υπάρχει πραγματικά δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνική πολιτική και ο κάθε πολίτης να αισθάνεται εξασφαλισμένος σε οποιαδήποτε κακοτυχία. Στην κυριολεξία οι πλούσιοι πληρώνουν, για να ζήσουν με αξιοπρέπεια και οι φτωχοί.
Υπάρχει πλήρης διαφάνεια σε όλα τα θέματα και οι αποφάσεις λαμβάνονται από όλους τους πολίτες με συχνά δημοψηφίσματα σε επίπεδο πόλης - Καντονιού - Κράτους. Δηλαδή υπάρχει πραγματική Δημοκρατία.
Τι σημαίνει η ένταξη τους στην ΕΟΚ;
Οι Ελβετοί, βλέποντας τι γίνεται σε άλλες χώρες πχ. Αυστρία, Σουηδία, όπου υπήρχε ένα πολύ καλό σύστημα πρόνοιας, που κατέρρευσε με την ένταξη στην ΕΟΚ, ανησυχούν ότι θα έχουν την ίδια τύχη.
Βέβαια οι επιχειρηματίες πιέζουν για την ένταξη, για να εξασφαλίσουν την εοκική ασυδοσία και να απαλλαγούν από τα βάρη της κοινωνικής πρόνοιας. Μετακινούν τις επιχειρήσεις τους σε γειτονικές χώρες πχ στη Γερμανία κι αυτό οπωσδήποτε είναι ένας εκβιασμός και προς τους εργαζόμενους και προς το κράτος.
Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια...
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Η ραγδαία επιδείνωση της αμερικανικής οικονομίας, σε συνδυασμό με την σχεδιαζόμενη από τη νέα κυβέρνηση Μπους απόσυρση της άμεσης στρατιωτικής αμερικανικής ανάμιξης σε διάφορες περιοχές, δημιουργεί την αίσθηση ότι η υπερδύναμη έχει χάσει ένα σημαντικό μέρος της δυνατότητας επιβολής της ισχύος της.
Βρέθηκε για πρώτη φορά απομονωμένη, μαζί με τη Βρετανία, όταν βομβάρδισαν πρόσφατα τη Βαγδάτη για επίδειξη δύναμης απέναντι σε Γαλλία, Ρωσία, Κίνα, που διαφωνούν με την πολιτική της στο Ιράκ. Όλος ο αραβικός κόσμος, ακόμη και παραδοσιακοί σύμμαχοί της όπως η Σ. Αραβία, καταδίκασε την ενέργειά της. Διαφάνηκε μάλιστα ότι για το Ιράκ υπάρχουν δύο γραμμές στην αμερικάνικη πολιτική, αυτή του υπουργού εξωτερικών Κ. Πάουελ και αυτή του αντιπροέδρου Τσένι.
Οι ρεπουμπλικάνοι είναι περισσότερο συνδεδεμένοι με τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου και γενικότερα των παραδοσιακών βιομηχανιών. Είναι συνεπώς αναμενόμενο ότι το ενδιαφέρον τους θα είναι αυξημένο για τη διατήρηση και διεύρυνση των προσβάσεων στα πετρέλαια, δηλ. κυρίως Μ. Ανατολή, Περσικός Κόλπος, Καύκασος. Επίσης επιδιώκουν σταθερά την εξασφάλιση προσβάσεων των αμερικανικών κεφαλαίων στις χώρες της Α. Ασίας, που διαθέτουν φθηνό εργατικό δυναμικό και νέες αγορές.
Βρέθηκε για πρώτη φορά απομονωμένη, μαζί με τη Βρετανία, όταν βομβάρδισαν πρόσφατα τη Βαγδάτη για επίδειξη δύναμης απέναντι σε Γαλλία, Ρωσία, Κίνα, που διαφωνούν με την πολιτική της στο Ιράκ. Όλος ο αραβικός κόσμος, ακόμη και παραδοσιακοί σύμμαχοί της όπως η Σ. Αραβία, καταδίκασε την ενέργειά της. Διαφάνηκε μάλιστα ότι για το Ιράκ υπάρχουν δύο γραμμές στην αμερικάνικη πολιτική, αυτή του υπουργού εξωτερικών Κ. Πάουελ και αυτή του αντιπροέδρου Τσένι.
Οι ρεπουμπλικάνοι είναι περισσότερο συνδεδεμένοι με τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου και γενικότερα των παραδοσιακών βιομηχανιών. Είναι συνεπώς αναμενόμενο ότι το ενδιαφέρον τους θα είναι αυξημένο για τη διατήρηση και διεύρυνση των προσβάσεων στα πετρέλαια, δηλ. κυρίως Μ. Ανατολή, Περσικός Κόλπος, Καύκασος. Επίσης επιδιώκουν σταθερά την εξασφάλιση προσβάσεων των αμερικανικών κεφαλαίων στις χώρες της Α. Ασίας, που διαθέτουν φθηνό εργατικό δυναμικό και νέες αγορές.
Ρωσία
Επιδιώκουν να απομονώσουν τη Ρωσία, τώρα μάλιστα που έφυγε η διεφθαρμένη κλίκα του Γιέλτσιν και γίνεται πλέον προσπάθεια να ασκηθεί εθνική πολιτική, ώστε να δρουν ανενόχλητοι στον Καύκασο και γενικότερα στις περιοχές όπου η Ρωσία έχει ιστορικούς δεσμούς επιρροής, όπως στα Βαλκάνια.
Η επαναφορά του ψυχροπολεμικού κλίματος με απελάσεις Ρώσων κατασκόπων (;), είχε αποτελέσματα αρνητικά για τις ΗΠΑ. Προσέγγιση Ρωσίας-Κίνας και Ρωσίας-Ιράν, με το οποίο, μάλιστα, υπογράφτηκε αμυντική συμφωνία. Κατασκευάσθηκε ο αγωγός πετρελαίου Καζακστάν Νοβοροσίρσκ στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ ο αμερικανικών συμφερόντων αγωγός Μπακού-Τσεϊχάν στην Τουρκία είναι αμφίβολο αν θα κατασκευασθεί. Οι εξελίξεις αυτές, ευνοϊκές για τη ρωσική πολιτική, συντελέσθηκαν παρά τις έντονες αμερικανικές προσπάθειες για την αποτροπή τους.
Η επαναφορά του ψυχροπολεμικού κλίματος με απελάσεις Ρώσων κατασκόπων (;), είχε αποτελέσματα αρνητικά για τις ΗΠΑ. Προσέγγιση Ρωσίας-Κίνας και Ρωσίας-Ιράν, με το οποίο, μάλιστα, υπογράφτηκε αμυντική συμφωνία. Κατασκευάσθηκε ο αγωγός πετρελαίου Καζακστάν Νοβοροσίρσκ στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ ο αμερικανικών συμφερόντων αγωγός Μπακού-Τσεϊχάν στην Τουρκία είναι αμφίβολο αν θα κατασκευασθεί. Οι εξελίξεις αυτές, ευνοϊκές για τη ρωσική πολιτική, συντελέσθηκαν παρά τις έντονες αμερικανικές προσπάθειες για την αποτροπή τους.
Κίνα
Με την Κίνα θέλουν να έχουν εμπορικές και οικονομικές σχέσεις, προσπαθώντας ταυτόχρονα να περιορίσουν το γεωπολιτικό της ρόλο στην Ασία, πράγμα δύσκολο, επειδή δεν υπάρχει αντίπαλο δέος στην περιοχή. Η Ιαπωνία μεταπολεμικά έχει περιορισθεί σε οικονομική δύναμη, που τα τελευταία χρόνια η οικονομία της βρίσκεται σε κρίση.
Δε συμφέρει τους Αμερικανούς η ανοικτή αντιπαράθεση με την Κίνα, επειδή θα περιορίσει τις προσβάσεις τους στην Α. Ασία. Το πρόσφατο επεισόδιο με το κατασκοπευτικό αμερικανικό αεροπλάνο και η απαξιωτική και αλαζονική συμπεριφορά της αμερικανικής ηγεσίας προς την Κίνα είναι ένα ακόμη αρνητικό στοιχείο για τις ΗΠΑ, επειδή περιορίζει την επιρροή τους στην περιοχή.
Ευρώπη
Στα Βαλκάνια προσπαθούν να απεμπλακούν στρατιωτικά. Όπως δήλωσε ο Μπούς, τα αμερικανικά στρατεύματα σε χώρες εκτός ΗΠΑ θα μειωθούν. Την επιρροή τους στην Ευρώπη και στο νέο «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσίας (Ουκρανία, Καύκασος) θα επιχειρήσουν να διατηρούν μέσω του ΝΑΤΟ και της επέκτασής του προς Ανατολάς.
Η απόλυτη υπεροχή και η επιθετικότητα της «μοναδικής υπερδύναμης» δείχνει σημάδια υποχώρησης. Ετσι για τους λαούς διαμορφώνονται καλύτερες συνθήκες, ώστε ν απαιτήσουν πιο αποτελεσματικά όσα τους αφαίρεσαν την προηγούμενη δεκαετία, με την πιο άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση και τις πιο βάρβαρες στρατιωτικές επεμβάσεις.
Η απόλυτη υπεροχή και η επιθετικότητα της «μοναδικής υπερδύναμης» δείχνει σημάδια υποχώρησης. Ετσι για τους λαούς διαμορφώνονται καλύτερες συνθήκες, ώστε ν απαιτήσουν πιο αποτελεσματικά όσα τους αφαίρεσαν την προηγούμενη δεκαετία, με την πιο άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση και τις πιο βάρβαρες στρατιωτικές επεμβάσεις.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Αρκούσε μια χρηματιστηριακή κρίση, για να καταρρεύσει ο μύθος της ισχυρής Τουρκίας και να βγουν στην επιφάνεια τα προβλήματά της.
Το νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 80 % σε σχέση με το δολάριο, τo ξένo κεφάλαιο το επενδεδυμένο στο χρηματιστήριο φυγαδεύτηκε στο εξωτερικό, ο πληθωρισμός τρέχει με 70 %-120 %, το εξωτερικό χρέος πήρε εκρηκτικές διαστάσεις και μεγάλο μέρος του πληθυσμού περιήλθε σε κατάσταση φτώχειας.
Η εξέλιξη αυτή είναι συνέπεια της μεγαλοϊδεατικής πολιτικής του τουρκικού στρατοκρατικού καθεστώτος, που βασίσθηκε σε ξένα δανεικά κεφάλαια. Οι τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες, το υψηλό κόστος αστυνόμευσης του πληθυσμού, το κουρδικό, τα μεγαλεπήβολα σχέδια τουριστικής και βιομηχανικής ανάπτυξης, τα μεγάλα έργα (φράγματα στη Ν.Α. Τουρκία κ.λ.π ), σε συνδυασμό με τη μείωση της παραγωγής και τις τεράστιες δαπάνες αποκατάστασης των ζημιών λόγω των σεισμών του 1999, είναι τα αίτια. Το ΔΝΤ, για να δανείσει τα μεγάλα ποσά που ζητά η Τουρκία, ορίζει, σύμφωνα με τις γνωστές συνταγές του, περικοπή κοινωνικών προγραμμάτων, λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις κ.λ.π. Επί πλέον όμως ζητά από την Τουρκία και νομοθετική κατοχύρωση των μέτρων αυτών.
Η Δύση στηρίζει το τουρκικό καθεστώς
Η Δύση στηρίζει πολιτικά το καθεστώς της Τουρκίας για τη στρατηγική θέση της χώρας και για την αγορά της. Το εσωτερικό πρόβλημα του καθεστώτος, δηλ. η βίαιη επιβολή τουρκικής εθνικής συνείδησης στους λαούς και τις μειονότητες της Τουρκίας, για το λόγο αυτό καλύπτεται.
Οι στρατιωτικοί και η διοικητική κάστα, ως θεματοφύλακες του κεμαλικού ιδεολογήματος του παντουρκισμού, έχουν κατασκευάσει το μύθο ότι η χώρα περιβάλλεται από εχθρούς, ώστε το εσωτερικό πρόβλημα να διοχετεύεται σε επιθετικότητα προς τις γειτονικές χώρες. Η άρχουσα τάξη της Τουρκίας έχει και δικούς της στόχους και συμφέροντα και δεν είναι εξαρτημένη τυφλά από τα συμφέροντα των δυτικών. Είναι παραπλανητική η άποψη ότι το τουρκικό καθεστώς θ αλλάξει στρατηγική με τη διπλωματία ή με την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΟΚ. Αν η ένταξη είχε ως υποχρεωτική συνέπεια τον εκδημοκρατισμό και την αναγνώριση μειονοτήτων, τότε δε θα την ήθελε το τουρκικό καθεστώς. Αν η ΕΟΚ ήθελε την ένταξη της Τουρκίας, δε θα ζητούσε εκδημοκρατισμό.
Η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης
Η Ελλάδα δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Το τουρκικό καθεστώς δε θ αλλάξει στρατηγική ούτε με την παρούσα κρίση, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν οι διαγκωνιζόμενοι για την αμερικανική εύνοια ’κης-Γιωργάκης και τα παρατρεχάμενα ΜΜΕ.
Η συνηγορία της ελληνικής κυβέρνησης μαζί με τους άλλους εοκικούς για τη γενναία δανειοδότηση προς την Τουρκία, ύψους 3,8 τρις δρχ., με τη δικαιολόγηση (Παπαντωνίου) της σταθερότητας που θα επιφέρει προς το συμφέρον και της Ελλάδας, δείχνει ότι ή δεν ξέρει τι της γίνεται ή κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό κατά τρόπο κυνικό.
Οι κρατούμενοι απεργοί
Το πόσο δημοκρατική γίνεται η Τουρκία στην "πορεία της προς την Ευρώπη" φαίνεται και από τη συμπεριφορά της προς τους πολιτικούς της κρατούμενους, που αγωνίζονται για την κατάργηση των λευκών κελιών. Από τις 20 Οκτώβρη, που ξεκίνησε η απεργία πείνας μέχρι θανάτου, μέχρι σήμερα :
- 28 κρατούμενοι δολοφονήθηκαν στις φυλακές
- 14 κρατούμενοι πέθαναν από την απεργία πείνας
- 3 γυναίκες συγγενείς κρατουμένων πέθαναν, επίσης, από απεργία πείνας για συμπαράσταση.
- Πολλοί από τους 2000 κρατούμενους απεργούς και τις 50 γυναίκες - συγγενείς έχουν πάθει ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό