Μετά την Εβδομάδα των Παθών διάλεξε η κυβέρνηση να φορτώσει κι άλλο Σταυρό στους ώμους του ελληνικού λαού. Ήταν κάτι αναμενόμενο, κάτι που όλοι συζητούσαμε από καιρό, ακόμα και πριν από τις περσινές εκλογές. Όμως τα μεγάλα κόμματα απέφευγαν να μιλούν για το ασφαλιστικό, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Ήξεραν τότε ότι, αν δημοσιοποιούσαν τις επιταγές της ΕΟΚ και τις δεσμεύσεις τους προς το μεγάλο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο, θα έχαναν το παιχνίδι και κρυβόντουσαν πίσω από το δάχτυλο τους.
Έτσι εφευρέθηκε η "μελέτη" του ασφαλιστικού από βρετανική εταιρία (μια τελείως ανυπόληπτη, που μέχρι τώρα έκανε μελέτες μόνο για τα νησιά Φερόε και το Μαυρίκιο!!), για να περάσουν οι εκλογές και να κερδίσουν χρόνο, μέχρι να κοπάσει ο θόρυβος για την αναμενόμενη από τότε βουτιά του χρηματιστηρίου. Το ένα χαστούκι μετά το άλλο για τον Ελληνικό Λαό, γιατί μετά το ασφαλιστικό ακολουθεί σφίξιμο για τους Ολυμπιακούς, με μειώσεις δαπανών και κοινωνικών παροχών, με εξαθλίωση του συστήματος υγείας και της παιδείας ακόμη περισσότερο.
Κάτω από τα όρια της φτώχειας
Αλήθεια ποιους εννοούσε ο πρωθυπουργός, όταν έλεγε ότι θα πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες; Τους συνταξιούχους των 124.000, που θα παίρνουν τώρα 65.000; Τι έγινε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα; Ήταν τόσο "τεράστιο" το κόστος, ώστε σε σύσκεψη στο Μαξίμου οι Σημίτης - Παπαντωνίου-Γιαννίτσης αποφάσισαν να το εγκαταλείψουν; Το 70% των συνταξιούχων 1.200.000 άτομα, παίρνουν ήδη σύνταξη κάτω από το όριο φτώχειας. Αυτές οι πενιχρές συντάξεις θα μειωθούν ακόμα περισσότερο, από 30 - 45 %, αφού το ποσοστό κύριας σύνταξης από 80 % γίνεται 60 % και ο προσδιορισμός του εξαρτάται από τους μισθούς της τελευταίας 10ετίας αντί της τελευταίας 5ετίας.
Η κατάσταση των Ταμείων
Τόσο χάλια είναι η οικονομική κατάσταση των Ταμείων; Αυτή τη στιγμή τα Ταμεία διαθέτουν περιουσία, που συνολικά ανέρχεται περίπου στα 5,6 τρις και σίγουρα είναι ανεπαρκής, για να καλύψει τις τρέχουσες και μελλοντικές δαπάνες τους.
Πώς φτάσαμε ως εδώ ;
Η καταλήστευση των διαθεσίμων των Ταμείων άρχισε με νόμο που ίσχυσε από το 1950 ως το 1975 και διέθετε το αποθεματικό τους άτοκα στη Βιομηχανία και το Εμπόριο, για δήθεν οικονομική ανάπτυξη. Μετά το 1975 τα αποθεματικά τοκίζονταν με το 25% του πληθωρισμού, δηλ. με λιγότερο από το 1/5 του συνήθους επιτοκίου καταθέσεων. Το τελικό χτύπημα ήταν η πάση θυσία στήριξη του Χρηματιστηρίου πριν τις εκλογές με τα λεφτά των εργαζομένων και χωρίς τη συγκατάθεση τους από τους διορισμένους κυβερνητικούς Διοικητές τους, με αποτέλεσμα το οριστικό γονάτισμα των Ταμείων, θα έπρεπε η περιουσία τους κινητή και ακίνητη σήμερα να είναι 20,3 τρις, δηλαδή η τριπλάσια.
Η κύρια αιτία, όμως, για το χάλι των Ταμείων είναι η ένταξη στην ΕΟΚ, που οδήγησε σε δραματική μείωση της παραγωγής και της απασχόλησης. Αν δεν αποχωρήσουμε από την ΕΟΚ, ανάπτυξη δε θα υπάρξει και όποια μέτρα ληφθούν σήμερα θα αποδειχθεί μετά 5-6 χρόνια ότι δεν απέδωσαν και θα ζητηθούν νέες θυσίες
Η ιδιωτική ασφάλιση
Η χρεοκοπία των Ταμείων ήταν πάντα ένας κρυφός στόχος της ΕΟΚ, για να στρέψουν τους Έλληνες πολίτες, ιδίως τους νέους 25 -35 ετών, στην ιδιωτική ασφάλιση, που θα την παρέχουν ξένες εταιρείες. Η στροφή αυτή διαφημίζεται π.χ. με ιατρική περίθαλψη σε πολυτελή ιδιωτικά νοσοκομεία. Για 30-40 χρόνια οι ξένες αυτές εταιρείες θα πληρώνουν μόνο περίθαλψη (όχι συντάξεις) και, όταν θα 'ρθει η ώρα να πληρωθούν και συντάξεις, κανείς δεν ξέρει τι θα μηχανευτούν. Μέχρι και εικονικές πτωχεύσεις, οπότε θα κληθεί πάλι το δημόσιο να πληρώσει για συντάξεις ένα μικρό μέρος απ' αυτά που θα περίμεναν οι ασφαλισμένοι από τις ιδιωτικές εταιρείες.
Τι θα μπορούσε να γίνει;
Η λύση δεν είναι βέβαια οι προτάσεις των ’γγλων, τις οποίες ακόμη και ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Σπράος χαρακτήρισε ανεδαφικές, ούτε η πολιτική εξουθένωσης των "περήφανων γερατειών". Υπάρχουν μέτρα, που μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την κατάσταση, ακόμη και στα πλαίσια του σημερινού συστήματος, με τη σύνδεση του ασφαλιστικού και της οικονομίας, όπως
Μέτρα κατά της ανεργίας, που μαστίζει κυρίως τους νέους, με παραγωγικές επενδύσεις και εξασφάλιση, μ' αυτόν τον τρόπο, νέων πόρων για τα Ταμεία.
Χτύπημα της εισφοροδιαφυγής, με ασφάλιση των εργαζόμενων και κυρίως των λαθρομεταναστών, που ο αριθμός τους εκτιμάται στους 500.000 - 1.000.000
Κυνήγημα της εισφοροκλοπής από μεγάλους κυρίως επιχειρηματίες, αλλά και από το ίδιο το κράτος, που χρωστάει στα Ταμεία ήδη 1,6 τρις.
Επιτέλους δημιουργία ασφαλιστικού μητρώου εργαζομένων και μηχανογράφηση των Ταμείων, ώστε κάθε εργαζόμενος να είναι καταγεγραμμένος.
Η κυβέρνηση, αντί γι' αυτά, προτιμάει να καταφύγει σε λύσεις - τσεκουριές για το λαό, ώστε να είναι συνεπής στην ονομαστική σύγκλιση, που της επιβάλλει η ΕΟΚ, και τα κριτήρια διατηρησιμότητας, που καλείται να εφαρμόζει για τα επόμενα 3 χρόνια τουλάχιστον.
Φυσικά η οριστική λύση του προβλήματος και η εξασφάλιση μιας αξιοπρεπούς ζωής στους συνταξιούχους μπορούν να επιτευχθούν μόνο με μια άλλη οικονομική πολιτική, που θα αξιοποιεί τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας θα εκμηδενίζει την ανεργία και θα επιτυγχάνει μια συνεχή και σημαντική ανάπτυξη. Όλ' αυτά με ελληνική πολιτική, δηλ. με αποχώρηση της Ελλάδας από την ΕΟΚ.
Οι αντιδράσεις
Η αντιπολίτευση σχεδόν τα έχει χαμένα. ’λλοι κατακεραυνώνουν τα μέτρα, μόνο για να φανούν αρεστοί, άλλοι κυρίως από την αξιωματική αντιπολίτευση, σιωπούν ή τραυλίζουν, γνωρίζοντας ότι αυτή με το Νόμο Σιούφα τα ξεκίνησαν και κυρίως ότι και αυτοί τα ίδια θα έκαναν, αν ήταν κυβέρνηση. Τρέμουν όμως το πολιτικό κόστος και τις αντιδράσεις των εργαζομένων.
Οι συνδικαλιστές, μετά από μακροχρόνιο ύπνο, δείχνουν να ξυπνούν, αφού καλούνται μέσα σε 2 μήνες να προσέλθουν σε "διάλογο" σικέ, για αποφάσεις που ήδη έχουν ληφθεί, με "αξιόπιστες" προτάσεις, έτοιμες για τον κάλαθο των αχρήστων.
Εμείς ο λαός τι κάνουμε; Το άρθρο αυτό γράφεται 2 μέρες πριν την πανελλαδική απεργία της 26/4. Φαίνεται ότι οι αντιδράσεις θα είναι πρωτοφανείς κατά της κυβέρνησης Σημίτη, που βρίσκεται απομονωμένη, εισπράττει την καθολική αγανάκτηση και δείχνει σημάδια αναδίπλωσης.
Αν, τελικά, ο Νόμος που θα ψηφιστεί απέχει πολύ από τις αρχικές επιδιώξεις της κυβέρνησης (δηλ. τις εντολές της ΕΟΚ), όπως έγινε και με το εργασιακό, τότε, όχι μόνο θα έχουμε άλλη μια νίκη (έστω για διατήρηση κάποιων κεκτημένων) του λαϊκού κινήματος (παρά τη σημερινή του κατάσταση), αλλά ίσως εκδηλωθούν και κάποιες γενικότερες πολιτικές διεργασίες.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Τι μπορούν να ισχυριστούν, πλέον, ακόμη και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, για να υποστηρίξουν την κυβέρνηση τους: Ακόμη και οι υπουργοί διαχειρίζονται κρυφίως τα "θέματά τους", δηλ. την υλοποίηση των εντολών της ΕΟΚ, που είναι όλες σε βάρος της Ελλάδας.
Τα "μεγάλα έργα"
Τα "μεγάλα έργα" με τις φιέστες για τα εγκαίνια τους ήταν ένας τομέας πάνω στον οποίο στήριζε πολλά η "επικοινωνιακή πολιτική" της κυβέρνησης. Όταν, όμως, προχώρησε η υλοποίηση τους, οι πολίτες άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι: Είναι έργα που εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα (π.χ. αεροδρόμιο) Γίνονται με χρήματα που αφαιρέθηκαν από το λαό και όχι "με λεφτά της ΕΟΚ". Γίνονται στην Αττική, με χρήματα που προορίζονταν για χρήσιμα έργα στην ύπαιθρο. Γίνονται με υπερβολικό κόστος και πλήρη αδιαφάνεια. Γίνονται χωρίς καμμιά χωροταξική μελέτη, δημιουργώντας ένα οικιστικό τέρας στα Μεσόγεια, χειρότερο από την Αθήνα. Γίνονται με βιασμό του οικοσυστήματος της Αττικής και με προσβολή της ιστορίας μας (π.χ. Σχινιάς). Συγχρόνως έγινε αντιληπτή και η μεγάλη απάτη με τον "εθνικό στόχο" της ΟΝΕ.
Οι "ημέτεροι"
Έτσι, μοναδικό όπλο του ΠΑΣΟΚ απομένει η διάθεση στους "ημετέρους" διαφόρων προνομίων, που για ελάχιστους είναι χρυσοφόρα και για τους πολλούς από μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούν "συνενόχους", που αποτελούν και τον κορμό της εκλογικής τους βάσης.
Όλ' αυτά γίνονται με μια προϋπόθεση: ότι το ΠΑΣΟΚ έχει την αμέριστη υποστήριξη του συνόλου, σχεδόν, του ξένου παράγοντα. Αν αυτή πάψει να υπάρχει;
Ενισχύεται η Ν.Δ.;
Είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ είναι βραχυκυκλωμένο και μη αποτελεσματικό, πλέον, για τους ξένους προστάτες του. Κάποιοι απ' αυτούς φαίνεται να προσανατολίζονται προς τη Ν.Δ. Ενδείξεις:
Η επιστροφή του Σουφλιά στη Ν.Δ. Ο Σουφλιάς, χωρίς να είναι τίποτα σπουδαίο, εκφράζει συμφέροντα κάποιων αμερικανικών κύκλων.
Η στασιμότητα του Αβραμόπουλου, που στην περίπτωση ενός νέου κόμματος ισοδυναμεί με πρόωρο θάνατο. Είναι αμφίβολη η κάθοδος του στις εκλογές.
Η σταδιακή επιστροφή των περισσοτέρων στελεχών της ΠΟΛΑΝ στη Ν.Δ. Βέβαια, η Ν.Δ. δε δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται να κυβερνήσει! Γιατί; Μήπως δεν πιστεύει κι η ίδια ότι θα βγει πρώτο κόμμα; Μήπως επειδή ξέρει ότι έτσι κι αλλιώς κυβερνάνε άλλοι (ΕΟΚ); Επίσης, η ΝΔ σε ορισμένα ζητήματα παίρνει φιλολαϊκές θέσεις. Αλλά δεν είναι πρόβλημα. Απλώς, αθετεί τις υποσχέσεις της.
Πάντως, αν οι ξένοι το μετανοιώσουν και δε θέλουν τη Ν.Δ. στην κυβέρνηση, έχουν λύση: βάζουν το Μητσοτάκη να δημιουργήσει τέτοια εσωκομματικά προβλήματα, ώστε να ματαιωθεί η εκλογική νίκη της Ν.Δ.!
Κομφούζιο στο ΠΑΣΟΚ
Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ επικρατεί κατάσταση νευρικής κρίσης. Τα διαγκωνιζόμενα ξένα συμφέροντα δε φαίνεται να ενδιαφέρονται, πλέον, για την καλή εικόνα του ΠΑΣΟΚ και βάζουν τους ανθρώπους τους να ξεσπαθώνουν. Η Γαλλία π.χ. σ' αυτή τη φάση έχει πολύ κακές σχέσεις με τις ΗΠΑ και ψυχρές με τη Γερμανία, γι' αυτό ο Πάγκαλος πνέει μένεα κατά Γιωργάκη και υπονομεύει Σημίτη.
Πολλοί, για να σωθεί το ΠΑΣΟΚ, μεθοδεύουν αντικατάσταση του Σημίτη. Ο Σημίτης διασώζεται προς το παρόν, γιατί οι διάδοχοι είναι πολλοί! Ισχυροί αμερικανικοί κύκλοι προωθούν το Γιωργάκη (τον υιό της μαμάς, Κ.Τσαντ), που αποδυναμώθηκε, όμως, με τις αποκαλύψεις της κ. Κανέλλη (στο παιχνίδι της εξουσίας κι αυτή!). ’λλοι αμερικανικοί κύκλοι θέλουν Παπαδόπουλο κι άλλοι (μαζί με Γερμανούς) ’κη. Όλοι σκέπτονται δικαίως: "αφού έγινε ο Σημίτης πρωθυπουργός, γιατί να μη γίνω και 'γω;" Το ίδιο σκέπτεται και ο Καραμανλής!
Μια άλλη λύση που εξετάζουν είναι η πολυδιάσπαση των πολιτικών κομμάτων και οι συμμαχικές κυβερνήσεις. Φοβούνται, όμως, τη συνολική αποσταθεροποίηση
Τα άλλα κόμματα
To KKE, καταδικασμένο στη στασιμότητα που του επιβάλλει η ιδεολογία και η ιστορία του, φαίνεται να έχει εσωτερικό πρόβλημα εν όψει δημοτικών εκλογών: Να συνεργαστεί πάλι με τη Ν.Δ., ώστε να αυξήσει την εξουσία του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Ή να συνεργαστεί με ΣΥΝ και ΔΗΚΚΙ;
Ο ΣΥΝ πληρώνει την ιδεολογική του αφομοίωση από το σύστημα με τις συνεχείς αποχωρήσεις προς το ΠΑΣΟΚ. Οι κ.κ. Μπίστης κλπ. σκέπτονται (πολύ σωστά): "αφού υπηρετούμε το σύστημα, γιατί να μην το υπηρετούμε ανοιχτά, να έχουμε και περισσότερα οφέλη; Τι έχομε να κρύψωμεν, άλλωστε;", όπως θα έλεγε κυνικά και ο επίτιμος της ΝΔ
To ΔHKKI φαίνεται ότι έχασε την υποστήριξη που είχε από κάποιους αμερικανικούς κύκλους και προσπαθεί να επιβιώσει μέσα από τη συνεργασία του με KKE και ΣΥΝ. Αμφίβολο!
Oχι άλλες αυταπάτες
Θεωρούμε χρήσιμο να κλείσουμε αυτό το άρθρο, υπενθυμίζοντας τα εξής: Από τις πολιτικές δυνάμεις που κυριαρχούν σήμερα και όλες τις "λύσεις" που προαναφέραμε (διατήρηση Σημίτη, αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, άνοδος ΝΔ, πολυδιάσπαση) ο ελληνικός λαός δε μπορεί να περιμένει τίποτα. Δε μπορεί να παγιδεύεται στο δίλημμα του δικομματισμού, ψάχνοντας για το "λιγότερο κακό". Έτσι κι αλλιώς τη διακυβέρνηση την ασκούν οι Βρυξέλες κι όχι η κάθε μετριότητα που υποδύεται το ρόλο του πολιτικού στην Ελλάδα.
Δε μπορεί να παγιδεύεται από την επιδίωξη ή διαφύλαξη μιας θέσης εργασίας με χαριστικό τρόπο, που εξοργίζει τους συνανθρώπους του. Η εργασία, και μάλιστα με ανθρώπινες συνθήκες, είναι δικαίωμα του καθενός.
Δεν αξίζει η Ελλάδα αυτή την τύχη. Ειδικά σήμερα, που η παγκοσμιοποίηση μας οδηγεί σ' ένα φρικτό μέλλον σ' όλους τους τομείς, πρέπει ν' απαλλαγούμε το ταχύτερο από τους μηχανισμούς της. Ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας, το ανθρώπινο δυναμικό μας, οι πλουτοπαραγωγικές μας πηγές μας επιτρέπουν να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και ασφάλεια.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Ευτυχώς!
Δύσκολο πράγμα η πολιτική. Ευτυχώς ο κ. Ν. Μπίστης διατρέχει τα ΜΜΕ και μας λύνει τις απορίες: «Σημαντικό βήμα για την τιμωρία των υπευθύνων για μαζικά εγκλήματα» η απαγωγή του Μιλόσεβιτς".
Όσο για τα εσωτερικά μας: «Προωθητική λύση» οι τελευταίες κινήσεις του Σημίτη.
Πως το λένε αυτό; "Την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, ... ".
H κ. εισαγγελεύς
Η κ. Κάρλα ντελ Πόντε απεύθυνε θερμές ευχαριστίες στην κυβέρνηση των ΗΠΑ «για την αποφασιστική παρέμβασή τους» στην έκδοση του Μιλόσεβιτς.
"Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή ...εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;
- Βλέπω τους Στρατοδίκες να καίνε σαν κεριά, στο μεγάλο τραπέζι της αναστάσεως..."
(’ξιον Εστί - Ο. Ελύτη)
H ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ
Πανηγυρίζει η Ιταλική δεξιά για τη νίκη της επί της "ΕΛΙΑΣ". Ποιας αριστεράς όμως ; Αυτής που έστελνε από το Αβιάνο τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία; Αυτής που καταδίκασε το λαό στην εοκική λιτότητα και εξαφάνισε τα άλλοτε πανίσχυρα συνδικάτα ;
10 χρόνια ζωής!
Ο ’ντονι Σώντερς καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης σε συνέντευξή του στον ΕΠΕΝΔΥΤΗ λέει για την ΟΝΕ ότι "οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα, γιατί στην ουσία δεν πρόκειται για μια ζώνη κοινού νομίσματος... Δίνω στ' όλο εγχείρημα 10 χρόνια ζωής. Όχι, δε νομίζω ότι το σύστημα μπορεί ν' αντέξει μια μεγάλη κρίση..."
Κρίμα τα πανηγύρια του Σημίτη για την επίτευξη του "εθνικού στόχου"! Αλλά ποιος θα τον θυμάται σε χρόνια ;
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Ανησυχία προκαλούν οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια. Η επέμβαση των νατοϊκών γκάγκστερς και η ανοιχτή υποστήριξή τους στον UCK έχει δρομολογήσει συνθήκες αποσταθεροποίησης για όλη την ευρύτερη περιοχή.
Η ευκολία με την οποία δρουν στρατιωτικά στην ΠΓΔΜ σε συνδυασμό με την πίεση των δυτικών προς τους Σκοπιανούς για "εξεύρεση" ειρηνικής λύσης θα πρέπει να κάνουν τη χώρα μας να προετοιμαστεί, για να αντιμετωπίσει πιθανές ανάλογες δράσεις, όχι μόνο αλβανικής προέλευσης.
Τα σημάδια είναι πολλά. Απειλές έχουν διατυπωθεί, όπως · το σχέδιο της Ακαδημίας της ΠΓΔΜ για επέκταση της "Μακεδονίας" προς νότο στην "Μακεδονία του Αιγαίου", δηλ. στη χώρα μας, σε αντιστάθμισμα των περιοχών των αλβανοφώνων. Το κατέβασμα της σημαίας μας, από "Μακεδόνες" με έμβλημα τους τον ήλιο της Βεργίνας· οι απειλές του UCK με αναφορά στην Τσαμουριά και η διαδήλωση "τσάμηδων" στα Τίρανα.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη πιστή στο δόγμα "ό,τι θέλουν οι προστάτες" έχει λειτουργήσει ως φερέφωνο των ΗΠΑ και εις βάρος των συμφερόντων της χώρας (στις βαλκανικές χώρες έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σημαντικές ελληνικές επενδύσεις) με το γιο της κ. Τσαντ και με το τσιράκι της Ολμπράϊτ, το διαβόητο Ρόντος. Στην ΠΓΔΜ, μάλιστα, είναι πλέον ανεπιθύμητοι και οι δύο, επειδή, με τις πρώτες τουφεκιές του UCK, πίεζαν απροκάλυπτα τη σκοπιανή κυβέρνηση για ομοσπονδία με τους αλβανόφωνους. Τώρα προτείνουν για την ΠΓΔΜ, οι άθλιοι, διεθνή διάσκεψη τύπου Ραμπουγέ, που ήταν το προοίμιο της νατοϊκής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία.
Έτσι, δυστυχώς έχουν καταντήσει τη χώρα μας αναξιόπιστη στα Βαλκάνια και την έχουν καταστήσει ευάλωτη στα σχέδια για επαναχάραξη των βαλκανικών συνόρων.
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Μετά τους Δανούς, που το φθινόπωρο του 2000 απέρριψαν με 53% την ένταξή τους στην ΟΝΕ, και τους Ελβετούς, που στις αρχές του 2001 ανέβαλαν επ' αόριστον με 72% την ένταξή τους στην ΕΟΚ, οι Ιρλανδοί έδωσαν ένα τρίτο χαστούκι στις 8/6, απορρίπτοντας τη Συνθήκη της Νίκαιας με 54%. Το δημοψήφισμα αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί οι Ιρλανδοί εθεωρούντο ο πιο φιλοεοκικός λαός της Δυτ. Ευρώπης και, μάλιστα, είχαν εγκρίνει με 60% τη Συνθήκη του ’μστερνταμ.
Όπως και στη Δανία, το σύνολο σχεδόν των πολιτικών κομμάτων ήταν υπέρ του ΝΑΙ. Μαζί και τα συνδικάτα, οι εργοδότες και η παντοδύναμη καθολική εκκλησία. Μόνο κάποιες μικρές δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ολιγάριθμοι οικολόγοι, επιτροπές πολιτών (δικαστικών, καθηγητών κλπ) και το Σιν Φέϊν (η πολιτική πτέρυγα του IRA) ήταν υπέρ του ΟΧΙ.
Το ιρλανδικό αποτέλεσμα δημιούργησε πανικό στο Διευθυντήριο των Βρυξελών. Διέδωσαν ψευδώς ότι οι Ιρλανδοί ψήφισαν ΟΧΙ, γιατί δεν ήθελαν τη διεύρυνση, που θα περιόριζε τα κονδύλια προς την Ιρλανδία (η Ιρλανδία είναι μία από τις 4 χώρες, μαζί με Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, που παίρνουν χρήματα από το ταμείο Συνοχής). Όμως η διεύρυνση ελάχιστα απασχόλησε τον προεκλογικό αγώνα. Κυρίαρχα θέματα ήταν η αντιλαϊκή οικονομική και κοινωνική πολιτική της ΕΟΚ, ο αντιδημοκρατικός τρόπος που η ΕΟΚ αποφασίζει και η δημιουργία του ευρωστρατού, στον οποίο καθόλου δε θέλουν να συμμετέχουν οι Ιρλανδοί.
Σύμφωνα με την εοκική νομοθεσία η Συνθήκη της Νίκαιας είναι τώρα άκυρη. Πολιτικά έχει δεχθεί κι άλλα σοβαρά πλήγματα, αφού την απέρριψαν τόσο το Ευρωκοινοβούλιο, όσο και ο πρώην Πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ! Μια λύση για την ΕΟΚ είναι να την τροποποιήσει και να ξαναψηφίσουν οι Ιρλανδοί! Αλλά, αν ψηφίσουν πάλι ΟΧΙ;
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
’ρθρο του Ν. Καργόπουλου στην εφημερίδα "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ"
Ευρωπαϊκή ένωση: μύθος. Απλώς μερική σύμπτωση αδηφάγων οικονομικών συμφερόντων: Η ενοχή Γερμανία, με ψευδώνυμο, για να ξανατολμήσει την κυριαρχία στην Ευρώπη. Η Γαλλία, πολιτική ηγεσία στην αρχή, θεώρησε ότι η Γερμανία θα χρειάζεται εσαεί το ψευδώνυμο. Οι ΗΠΑ, έχοντας τον έλεγχο σε ευρωπαϊκές χώρες (και με το σχέδιο Μάρσάλ), σε άλλες περισσότερο (Ιταλία, Ελλάδα, Ολλανδία) και σε άλλες λιγότερο, μέσω ΕΟΚ διεμβολίζουν ευκολότερα τις υπόλοιπες. Το εβραϊκό κεφάλαιο, που κερδίζει περισσότερα κινούμενο διακρατικά.
Ευρωπαϊκό έθνος: ιδεολόγημα, που στηρίζεται πράγματι σε κάποια κοινά στοιχεία που έχουν (πλην Ελλήνων). Ιδεολόγημα χρήσιμο, για να καλύψει τον πραγματικό στόχο, την άγρια εκμετάλλευση των ασθενέστερων χωρών και όλων των λαών. Που, όμως, εγκαταλείπεται σιγά-σιγά, καθώς τα συμφέροντα άρχισαν να αποκλίνουν. Από τα κέρδη αυτής της εκμετάλλευσης (τουλάχιστον στην Ελλάδα) χρηματοδοτούνται πολιτικοί, ΜΜΕ και πανεπιστημιακοί και διαλαλούν: μονόδρομος. Γιατί; Έτσι, χωρίς επιχειρήματα. Αρκεί να ακούγεται χιλιάδες φορές (Γκαίμπελς).
Διασφαλίζουμε τη δημοκρατία, λένε, όταν για κανένα ζήτημα δεν αποφασίζει (ούτε ερωτάται) ο ελληνικός λαός, ούτε γνωρίζει ποιος αποφασίζει και τι αποφασίζει για την τύχη του.
Διασφαλίζουμε τα σύνορα μας, λένε, όταν επανειλημμένα η ίδια η ΕΟΚ και έργω (Ίμια) και λόγω αρνείται να το κάνει: "Δεν έχουμε κανένα συμφέρον να αναμιχθούμε", είπε για το Αιγαίο ο "προεδρεύων".
Θα ανέβει το βιοτικό μας επίπεδο, λένε, όταν συνεχώς φτωχαίνουμε, όταν εξαθλιώνονται αγρότες, απολύονται εργάτες, απειλούνται υπάλληλoι, εξαφανίζεται η ελληνική βιομηχανία και βιοτεχνία, όταν μπαίνει στο στόχαστρο η κοινωνική πρόνοια, όταν οδηγούμαστε σε οικονομική κρίση.
Υπερασπίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, λένε αυτοί που βομβαρδίζουν αδιακρίτως με ουράνιο Σέρβους, Αλβανούς, Ιρακινούς (και άλλους αύριο, αν συνεχίσουμε να τους ανεχόμαστε), άνδρες, γυναίκες, παιδιά, σχολεία, νοσοκομεία ταυτιζόμαστε με τους υπερατλαντικούς γκάνγκστερ.
Το παραμύθι, σε νέα διασκευή, προβλέπει πως η ΕΟΚ στο μέλλον θα γίνει καλύτερη, ίσως σοσιαλιστική!
Αποτελεσματικό το παραμύθι. Κοιμίζει. Αλλά μέχρι πότε; ’λλοι λαοί, που ερωτώνται, διαχωρίζουν τη θέση τους, παρ' ότι το σύνολο των πολιτικών τους κομμάτων (σχεδόν) είναι υπέρ της ΕΟΚ, παρά την εξωφρενική πλύση εγκεφάλου. Οι Νορβηγοί και οι Ελβετοί με 2 δημοψηφίσματα απέρριψαν την ένταξη στην ΕΟΚ. Το 49% των Δανών είπαν ΟΧ/ στο Μάαστριχτ και το 53% ΟΧΙ στο ευρώ. Το 48% των Γάλλων και το 48% των Σουηδών είπαν ΟΧΙ στο Μάαστριχτ. Το 40% των Ιρλανδών είπαν ΟΧΙ στο Αμστερνταμ. Οι σημερινές (δικές τους) δημοσκοπήσεις είναι ακόμη δυσμενέστερες γι'αυτούς.
Εμείς πότε θα αντιδράσουμε; Τελευταίοι; Εμείς, που με στοιχεία της ίδιας της ΕΟΚ υφιστάμεθα βαρύτερα απ' όλους τις οικονομικές, πολιτιστικές και κοινωνικές συνέπειες της ένταξης; Εμείς, που δεν έχουμε πολιτιστική ή φυλετική συγγένεια με τα γερμανικά φύλα, που κυριάρχησαν στη Δυτική Ευρώπη, ούτε ιστορική, με τους μισθοφόρους, τον παπισμό, την αποικιοκρατία και το μιλιταρισμό;
Ας μην περιμένουμε τίποτα από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις. Ήταν πάντοτε εξαρτημένες. Κι αυτό δεν αφορά μόνο στο συντηρητικό χώρο, αλλά και σε μεγάλη μερίδα της αριστεράς. Ας τολμήσουμε τα πρώτα ΟΧΙ, απέναντι στα ατελείωτα δικά τους ΝΑΙ. Όσοι "αρχαϊκοί" επιμένουμε να διατηρούμε την αξιοπρέπειά μας, την εντιμότητά μας, το θάρρος μας, την αγάπη μας για την πατρίδα μας, την απέχθεια για την κοινωνική αδικία, την πίστη μας στη δημοκρατία, ας συναντηθούμε στο αίτημα: άμεση αποχώρηση από την ΕΟΚ. Προς το συμφέρον του συνόλου (σχεδόν) των κατοίκων αυτής της χώρας. Προς το συμφέρον του συνόλου των πολιτών αυτής της χώρας.
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Πριν από 3 χρόνια οι Αμερικανοί επιχειρηματίες είχαν απαιτήσει από την κυβέρνηση Κλίντον να παρέμβει μέσω του Π.Ο.Ε. (Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου), για να καταργηθεί η νομοθετική προστασία του Δημόσιου Συστήματος Υγείας που υπήρχε σε χώρες της Ευρώπης, ώστε να μπορέσουν να κάνουν επενδύσεις! Κλασικό παράδειγμα της αρχής: τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο.
Σήμερα το μοναδικό δημόσιο Νοσοκομείο στην Ουάσινγκτον αδυνατεί να λειτουργήσει, λόγω έλλειψης πόρων. Το άλλοτε αξιοζήλευτο Δημόσιο Σύστημα Υγείας της Μ. Βρετανίας έχει πλέον διαλυθεί, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. ’λλη μια υπηρεσία της... σοσιαλιστικής κυβέρνησης του κ. Μπλερ προς το μεγάλο κεφάλαιο (βλ. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ 24/6/01).
Ο δρόμος για τις ιδιωτικοποιήσεις έχει ένα πρώτο στάδιο: τη διάλυση του φορέα που λειτουργεί για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, ώστε οι αφελείς να θεωρήσουν ως αναγκαία λύση την ιδιωτικοποίηση. Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε να εξευτελίσει θεσμούς, για τους οποίους είχαν γίνει μεγάλοι αγώνες: συνεταιρισμοί, κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις κλπ. Δεν είναι μόνο οι ρεμούλες και οι προσλήψεις άχρηστου προσωπικού, αλλά και η (φαινομενικά) αναιτιολόγητη ταλαιπωρία του κόσμου. Ατέλειωτες ουρές στις κρατικές Τράπεζες, στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, για να αγανακτούν οι πολίτες.
Σ' αυτά τα πλαίσια το ΠΑΣΟΚ κι άλλα να παρέχουν άθλιον επιπέδου ανέλαβε και τη διάλυση των δημόσιων Νοσοκομείων, ώστε άλλα απ' αυτά να ξεπουληθούν σε ιδιώτες περίθαλψη.
Ποια είναι σήμερα η κατάσταση;
Τα δημόσια Νοσοκομεία έχουν εγκαταλειφθεί στη τύχη τους, χωρίς εξοπλισμό, χωρίς επισκευές, χωρίς ανανέωση, με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που δεν επαρκεί ούτε για το 1/3 των ασθενών. Για να κάνεις μια σοβαρή εξέταση, πέρα από εξετάσεις αίματος και ακτινογραφίες (που και γι' αυτές πρέπει να περιμένεις ώρες στην ουρά και μετά ραντεβού), πρέπει να περιμένεις εβδομάδες ή και μήνες. Τα κρεβάτια δεν επαρκούν και τα ράντζα γεμίζουν τους διαδρόμους. Για να κάνεις μια εγχείρηση, πρέπει να διαθέσεις από 200.000 μέχρι 3.000.000 ως φακελάκι στους μεγαλογιατρούς "καθηγητές" αλλά και σε κατώτερους.
To Δημόσιο πληρώνει τεράστια ποσά σε ιδιώτες για εξετάσεις που δεν μπορεί να κάνει, είτε γιατί δεν έχει τα μηχανήματα, είτε γιατί αυτά που υπάρχουν δεν επαρκούν ούτε για τις άμεσες ανάγκες. Υπολογίστηκε σε ένα Νοσοκομείο ότι τα χρήματα για αγορά και λειτουργία αξονικού τομογράφου θα ήταν πολύ λιγότερα, από αυτά που πληρώνουν σε ένα χρόνο σε ιδιώτες για τις εξετάσεις αυτού του είδους.
Ο δεύτερος τομέας της Υγείας είναι η πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (η εκτός νοσοκομείων), που κατά κύριο βαθμό παρέχεται από το ΙΚΑ. Οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ γνωρίζουν την τραγική του κατάσταση, που έχει ως συνέπεια την προώθηση των ασφαλισμένων στην ιδιωτική περίθαλψη. Τελικός στόχος τους η πλήρης διάλυση του ΙΚΑ και όλων των ασφαλιστικών Ταμείων.
Το παρήγορο είναι ότι μέσα σ' όλο αυτό το αρνητικό κλίμα πολλοί γιατροί, ιδίως νέοι, επιμένουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, να φροντίζουν τους ασθενείς τους μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Η υπόθεση της δημόσιας περίθαλψης πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του ελληνικού λαού. Να την περιφρουρήσουμε και να τη βελτιώσουμε. Αλιώς, οι λίγοι εύποροι θα καλύπτονται από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι πολλοί φτωχότεροι (που θα γίνονται όλο και περισσότεροι) ουσιαστικά δε θα έχουν περίθαλψη και θα πεθαίνουν σε μικρότερη ηλικία, ώστε να έχει το κεφάλαιο και αυτό το όφελος, αφού θα περιοριστούν τα έξοδα των ασφαλιστικών ταμείων (το ομολόγησε, άλλωστε, ο κ. Σπράος).
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και τώρα που η ίδια η Παγκόσμια Τράπεζα είπε ότι η ιδιωτική ασφάλιση είναι μια απάτη ;
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΚ
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 6/5 στα γραφεία του ΑΣΚΕ εκδήλωση - συζήτηση για την "αποχώρηση της Ελλάδας από την ΕΟΚ" με ομιλητές τον πρώην πρέσβη Θ. Στοφορόπουλο, τον πρώην υπουργό Π. Κατσάρο, τον εκπρόσωπο της κίνησης "Αριστερά!" Χ. Καραμάνο και μέλος της Ε.Ε. του ΑΣΚΕ Ν. Καργόπουλο.
Το πλήθος των παρευρεθέντων και το επίπεδο των εισηγήσεων και της συζήτησης που ακολούθησε συνθέτουν τα στοιχεία αυτής της επιτυχίας. Κοινή ήταν πεποίθηση ότι χρειάζεται στην Ελλάδα να συγκροτηθεί μια σοβαρή κίνηση, που θα αμφισβητήσει τον "ευρωπαϊκό μονόδρομο".
ΚΛΙΜΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΣΚΕ
Κλιμάκια του ΑΣΚΕ από τις αρχές Ιουνίου έχουν ξεκινήσει περιοδείες. Στις 1-3 Ιουνίου επισκέφτηκαν το Βόλο, τη Λάρισα, τα Τρίκαλα, την Καρδίτσα και τη Λαμία. Στις 21-23 Ιουνίου επισκέφτηκαν την Κόρινθο, το ’ργος, την Τρίπολη, τη Μεγαλόπολη, τη Σπάρτη, την Καλαμάτα, τον Πύργο, την Αμαλιάδα και την Πάτρα.
Στη διάρκεια του Ιουνίου έγιναν περιοδείες και σε 15 συνοικίες του Λεκανοπεδίου. Διαπιστώθηκε ότι ο κόσμος μακρυά από τα ψευτοδιλήμματα των εκλογών και υπό το βάρος των προβλημάτων του είναι για πρώτη φορά τόσο αρνητικός για την κυβέρνηση Σημίτη, αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Οι περιοδείες θα συνεχιστούν και όλο τον Ιούλιο. Στις 8 Ιουλίου ξεκινάει περιοδεία σ' όλη τη Β. Ελλάδα
Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ
Η νέα προκήρυξη του ΑΣΚΕ τυπώθηκε σε 50.000 φύλλα, από τα οποία τα περισσότερα έχουν ήδη διανεμηθεί. Τυπώθηκαν άλλες 20000.
Για πρώτη φορά, ύστερα από πολλά χρόνια, υπάρχει τέτοια ανταπόκριση. Συζητήσεις κατά τη διάρκεια της διανομής της, επιστολές και τηλέφωνα στο ΑΣΚΕ και διάθεση γνωριμίας.
Η προκήρυξη αυτή θα μοιράζεται (αν δεν υπάρξει κάποιο σημαντικό πολιτικό γεγονός) όλο το καλοκαίρι.
Όπως είναι φανερό, η προκήρυξη δεν έχει χώρο για να αναλύσουμε κανένα θέμα. Απλώς θίγουμε τα θέματα και διατυπώνουμε κάποιες θέσεις. Αναλύσεις υπάρχουν στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, π.χ. στο προηγούμενο φύλλο γράψαμε για το ασφαλιστικό και τα μεγάλα έργα. Σ' αυτό το φύλλο θέλουμε να ενισχύσουμε το περιεχόμενο της προκήρυξης με κάποια μικρά κείμενα για τα ζητήματα της Δημόσιας Υγείας και της κατάστασης της Νεολαίας καθώς και με μια ομιλία για την κατάσταση και τις προοπτικές της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Όλο και πιο μαζικές και δυναμικές γίνονται οι αντιδράσεις κατά της ΕΟΚ και της παγκοσμιοποίησης. ’νθρωποι κάθε ηλικίας και από διάφορες λαϊκές κοινωνικές τάξεις διατρανώνουν την αντίθεσή τους στον παραλογισμό της καταστροφής του περιβάλλοντος, στα μεταλλαγμένα τρόφιμα, στο παγκοσμιοποιημένο δημοκρατικό έλλειμμα, που καλλιεργείται υπό την άμεση επίβλεψη και επιρροή της Αμερικής.
Συκοφαντίες
Όμως οι εκφραστές της "ανάλγητης παγκοσμιοποίησης", θορυβημένοι από τη συνεχή διόγκωση των διαμαρτυριών και την αποτελεσματικότητά τους, (κατάφεραν να μη γίνει η σύνοδος της Παγκόσμιας Τράπεζας στη Βαρκελώνη), οργανώνουν την αντίδρασή τους, με όπλα τη συνθήκη Σένγκεν και τους τρομονόμους στα ευρωπαϊκά κράτη, που έχουν ως στόχο την ποινικοποίηση κάθε αντίστασης, διαμαρτυρίας και διαδήλωσης. Χαρακτηρίζουν αυτό το νέο και υπό διαμόρφωση κίνημα ως "οργανωμένη και ασύνορη βία", ως "περιφερόμενους εγκληματίες", ή "ομάδες εγκληματιών και αναρχικών". Είναι η κατασυκοφάντηση, το πρόσχημα, για σκληρή και ανελέητη αντιμετώπιση των διαδηλωτών με απίστευτη αγριότητα όπως πχ στη Σουηδία, μια χώρα με μεγάλη κοινωνική ευαισθησία μέχρι τώρα και δημοκρατικούς θεσμούς. Εκεί στο Γκέτεμποργκ, το Σάββατο 16/6 συγκεντρώθηκαν 35.000 διαδηλωτές από όλη την Ευρώπη, για να διαδηλώσουν ειρηνικά, με τραγουδιστά συνθήματα, φιλαρμονικές, άλλοι ντυμένοι σαν τρελές αγελάδες, άλλοι σαν τείχος του Σένγκεν που καταρρέει, άλλοι με πλακάτ εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εναντίον του Μπους.
Επιθέσεις
Όμως κάποιοι θέλουν βίαιες διαδηλώσεις ή τουλάχιστον να φανούν έτσι. Η Σουηδική αστυνομία επιδεικνύει πρωτοφανή αγριότητα -αγριότητα που απέκτησε μετά την είσοδο της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση- συλλαμβάνει κόσμο, κλείνει το κέντρο της πόλης με υψηλούς φράκτες και ατσάλινα πλέγματα, κατεβάζει έφιππους και ανθρωποβόρα σκυλιά, πυροβολεί με πραγματικά πυρά. Τρεις διαδηλωτές τραυματίζονται σοβαρά και ο ένας τελικά πεθαίνει. Τα ΜΜΕ μεταδίδουν εικόνα χάους με πετροπόλεμο και λεηλατημένα μαγαζιά, κανείς όμως δε μιλάει για την επίθεση της αστυνομίας. Αντίθετα επαγγελματίες κονδυλοφόροι γράφουν να επιτραπεί η χρήση αντλιών υψηλής πίεσης, τοξικών αερίων και πλαστικών σφαιρών κατά των διαδηλωτών. Έτσι προσπαθούν να περάσει σιγά σιγά η λογική στα μεσοαστικά και μικροαστικά στρώματα ότι διαδηλωτής ίσον εξτρεμιστής. Μια λογική χρήσιμη έως απαραίτητη για την αντιμετώπιση κάθε αντίδρασης και στη σύνοδο του G-8, που θα γίνει στη Γένοβα στις 20/7, αλλά και για τις επόμενες διασκέψεις.
Δολοπλοκίες
Όμως κάποιοι θέλουν βίαιες διαδηλώσεις ή τουλάχιστον να φανούν έτσι. Η Σουηδική αστυνομία επιδεικνύει πρωτοφανή αγριότητα -αγριότητα που απέκτησε μετά την είσοδο της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση- συλλαμβάνει κόσμο, κλείνει το κέντρο της πόλης με υψηλούς φράκτες και ατσάλινα πλέγματα, κατεβάζει έφιππους και ανθρωποβόρα σκυλιά, πυροβολεί με πραγματικά πυρά. Τρεις διαδηλωτές τραυματίζονται σοβαρά και ο ένας τελικά πεθαίνει. Τα ΜΜΕ μεταδίδουν εικόνα χάους με πετροπόλεμο και λεηλατημένα μαγαζιά, κανείς όμως δε μιλάει για την επίθεση της αστυνομίας. Αντίθετα επαγγελματίες κονδυλοφόροι γράφουν να επιτραπεί η χρήση αντλιών υψηλής πίεσης, τοξικών αερίων και πλαστικών σφαιρών κατά των διαδηλωτών. Έτσι προσπαθούν να περάσει σιγά σιγά η λογική στα μεσοαστικά και μικροαστικά στρώματα ότι διαδηλωτής ίσον εξτρεμιστής. Μια λογική χρήσιμη έως απαραίτητη για την αντιμετώπιση κάθε αντίδρασης και στη σύνοδο του G-8, που θα γίνει στη Γένοβα στις 20/7, αλλά και για τις επόμενες διασκέψεις.
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Η Νέα Τάξη των ΗΠΑ και της ΕΟΚ, με όργανα το υποτιθέμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (!) της Χάγης και τους εγκαθέτους τους στη Γιουγκοσλαβία, έκαναν ένα ακόμη βήμα στην προσπάθειά τους για την επιβολή μιας παγκόσμιας δικτατορίας με την απαγωγή του πρώην Προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και την προσαγωγή του σε δίκη.
Θέλουμε να θυμίσουμε ότι το ΑΣΚΕ ουδέποτε εξέφρασε κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια προς το καθεστώς Μιλόσεβιτς. Αντιθέτως πιστεύουμε ότι το χαρακτήριζε ο νεποτισμός και η διαφθορά και σ' όλη τη διάρκεια της γιουγκοσλαβικής κρίσης η πολιτική του εξυπηρέτησε τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις, με αποκορύφωμα τη συμφωνία του Ντέϊτον.
Η αθλιότητα της Χάγης
Όμως, όποια αδικήματα κι αν διέπραξε ο Μιλόσεβιτς, τα διέπραξε μέσα στη χώρα του και οπωσδήποτε δε συγκρίνονται με τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ. Αν, λοιπόν, το «δικαστήριο» της Χάγης ήθελε να είναι στοιχειωδώς αξιόπιστο, θα έπρεπε να καθίσει στο σκαμνί πρώτα τον Κλίντον, την Ολμπράϊτ, το Μπλέρ, το Σρέντερ, το Σιράκ και το Ζοσπέν, το Ντ' Αλέμα, το Σημίτη και το γιο της Μαργαρίτας Τσαντ, όλους όσοι υπέγραφαν τους βομβαρδισμούς και το εμπάργκο, μαζί με όλους τους νεοχιτλερικούς στρατιωτικούς του ΝΑΤΟ και μετά το Μιλόσεβιτς μαζί με τους ηγέτες των Κροατών, των μουσουλμάνων, των Κοσοβάρων κλπ., που όλοι έκαναν εγκλήματα.
Αλλά είναι φανερό ότι οι «δικαστές» της Χάγης δεν ενδιαφέρονται ούτε για τα προσχήματα, αφού παραβίασαν και την τυπική νομιμότητα της Γιουγκοσλαβίας: απήγαγαν το Μιλόσεβιτς παρά την ομόφωνη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας, που ανέβαλε την έκδοση.
Οι παλιότεροι από μας δε μπορούν να μη φέρουν στο μυαλό τους τα στημένα στρατοδικεία της χούντας των Παπαδόπουλου - Ιωαννίδη. Μόνο που η Χάγη είναι κάτι χειρότερο: προσπαθεί να νομιμοποιήσει μια δικτατορία όχι σε μια χώρα, αλλά παγκόσμια. Γι' αυτό η αντίσταση στη Νέα Τάξη είναι το πρώτο καθήκον οποιουδήποτε πάνω στη Γη θέλει να λέγεται άνθρωπος.
Οι εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία
Πιθανότατα η απαγωγή του Μιλόσεβιτς θα φέρει μεγαλύτερη ζημιά στη Δύση και τα ανδρείκελά της παρά όφελος.
Όταν το φθινόπωρο ανετράπη ο Μιλόσεβιτς, το ΑΣΚΕ δε συμφώνησε με τις αναλύσεις που ταύτιζαν όλους τους αντιπάλους του με τη Δύση. Αντιθέτως εκτίμησε ότι στην εξέγερση και στη DOS πήραν μέρος και πατριωτικές και δημοκρατικές δυνάμεις που δεν ήθελαν το Μιλόσεβιτς. Είχαμε γράψει στην "Ε" (αρ.φ. 78, Οκτώβρης 2000) ότι γρήγορα οι δύο τάσεις στη νέα εξουσία θα έρθουν σε σύγκρουση, η έκβαση της οποίας θα καθορίσει το μέλλον της Γιουγκοσλαβίας. Ευχηθήκαμε, μάλιστα, να υπάρξει μια σύγκλιση των πατριωτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της DOS και του Σοσιαλιστικού Κόμματος που θα απομόνωνε τον Τζίντζιτς και τους ομοίους του.
Ο πρώτος γύρος, λοιπόν, ήταν υπέρ των ανδρεικέλων της Δύσης. Όμως, ελπίζουμε ότι η ιστορία δε θα τελειώσει εδώ. Ο Πρόεδρος Κοστούνιτσα καταδίκασε με κατηγορηματικό τρόπο την απαγωγή (την οποία έμαθε από το ραδιόφωνο) και το κόμμα του αποχώρησε από την κυβέρνηση. Το Λαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα του Μαυροβουνίου αποχώρησε, επίσης. Πιστεύουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του γιουγκοσλαβικού λαού αγανάκτησε με το πραξικόπημα της κυβέρνησης Τζίντζιτς. Περιμένουμε τη συνέχεια.
Τα δολάρια (αργύρια) της προδοσίας
Η Δύση φρόντισε να εξευτελίσει ακόμη και τα ανδρείκελά της, προσφέροντας 500 δις δραχμές (!) τη στιγμή της απαγωγής του Μιλόσεβιτς. Τόσο κοστίζουν οι τρομακτικές ζημιές που προκάλεσαν οι βομβαρδισμοί τους; Πού είναι οι υποσχέσεις τους για επανορθώσεις;
Είναι προφανές ότι το μέγιστο μέρος αυτών των χρημάτων δε θα πάει ούτε για την ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας, ούτε για την ανακούφιση της οικονομίας της, ούτε για την ενίσχυση όσων Γιουγκοσλάβων πένονται. Θα καταλήξουν στις τσέπες των διαφόρων Τζίντζιτς. Έτσι εξηγείται η σπουδή τους στην εκτέλεση των εντολών των προστατών τους. Πέρα από το γεγονός ότι τα χρήματα της Δύσης (όχι τα "δώρα" αλλά τα δάνεια, που είναι τα περισσότερα) θα βάλουν ακόμη βαθύτερα τη Γιουγκοσλαβία στον κύκλο υπερχρέωση - λιτότητα - εξάρτηση.
Η «ελληνική» κυβέρνηση
Από την αναμενόμενη στάση των ανδρεικέλων της Δύσης που κυβερνούν και τη δική μας χώρα θέλουμε να σημειώσουμε μόνο το θράσος τους. Ο επί του τύπου κ. Ρέππας είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν επεμβαίνει στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας (!!!). ΄Όπως έκανε κι όταν υπέγραφε τους βομβαρδισμούς, όταν παραχωρούσε δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια και τρένα για την προώθηση των γκάνγκστερ του ΝΑΤΟ. Όπως έκανε με τη συμμετοχή του Γιωργάκη και του ’λεξ Ρόντος στον προεκλογικό αγώνα στο Βελιγράδι. Ας τους έχουμε να τους βλέπουμε (και να τους ψηφίζουμε)...
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό