Ποιος είναι ο πιο δεξιός;
Βεβαίως στο θέμα της ξενοφοβίας ο Καρατζαφέρης έχει τις πιο δεξιές θέσεις. Αλλά στα υπόλοιπα, δηλ. την ευθυγράμμιση προς τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε., τα εθνικά θέματα κλπ. ποιος είναι πιο δεξιός από τον Τζαννετάκο και τους λοιπούς πρώην κνίτες της ΑΕΚΑ και του ΣΥΝ;
Αυτά ως προς τον πολιτικό λόγο, γιατί στην πραγματικότητα οι διάφοροι τύποι σαν το Λεπέν, το Χάιντερ, τον Καρατζαφέρη και σία παίζουν απλώς το ρόλο τους ως η βολική αντιπολίτευση, σ' ένα παιχνίδι σικέ. Ας μας λείπει, λοιπόν, ο πανικός για την «ακροδεξιά»!
Το άτιμο το χρήμα!
Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί που συγκράτησε τις εντυπώσεις το ΠΑΣΟΚ ήταν στο Λεκανοπέδιο, όπου εκτελούνται τα ολυμπιακά έργα και διοργανώνονται πάσης φύσεως εκδηλώσεις (πολιτιστική Ολυμπιάδα κλπ.). Στη Γλυφάδα, όπου ο υποψήφιος της Ν.Δ. Λανδράκης πέτυχε το 1998 συντριπτική νίκη, το 2002 4(!) δικοί του αντιδήμαρχοι προσχώρησαν στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, που στο δεύτερο γύρο κέρδισε το δήμο! Στην Καλλιθέα, απ' όπου απομακρύνεται ο Ιππόδρομος και απομένει τεράστιος χώρος για αξιοποίηση (εμπορικά κέντρα κλπ.), ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ πέτυχε άνετη νίκη, έχοντας μαζί του προηγούμενο υποψήφιο δήμαρχο της Ν.Δ. και άλλους δεξιούς!
Η Νίκαια
Αν η αποδοκιμασία του Τζαννετάκου ήταν ένα θετικό γεγονός, γιατί έδειξε ότι η ανοχή του ελληνικού λαού έχει και τα όρια της, άλλο ένα ευχάριστο γεγονός ήταν το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου της Νίκαιας, όπου προβλέπεται να γίνουν οι αγώνες άρσης βαρών το 2004.
Επί μία βδομάδα οργίασαν οι μηχανισμοί του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής το Λαλιώτη, να απειλούν να εκβιάζουν, να εξαγοράζουν, να περιφέρουν ολυμπιονίκες .όπως ο αρκουδιάρης τα αξιοθέατα του, με αποτέλεσμα ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ να πάρει στο δεύτερο γύρο λιγότερες ψήφους από τον πρώτο! Μοναδικό φαινόμενο σ' όλη την Ελλάδα!
Επί τη ευκαιρία: οι αξιωματικοί των Ε.Δ. έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε προεκλογικούς
αγώνες; Γιατί, αν θυμόμαστε καλά, κάποιους από τους ολυμπιονίκες αυτούς τους έχουν διορίσει στις Ε.Δ., ανεξαρτήτως αν δεν πατάνε ποτέ σε στρατόπεδο.
Κνίτες
Για τους νεώτερους και όσους δε γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα σας ενημερώνουμε ότι πολλά από τα «αστέρια» που κρατούν στα χέρια τους την ενημέρωση μας και μας εκνευρίζουν συνέχεια στην TV διετέλεσαν φανατικά μέλη της ΚΝΕ, π.χ. Π.Τσίμας, Στ. Θεοδωράκης, Παπαχελάς και, βεβαίως, ο και δημοσιογράφος κ. Γ.Τζαννετάκος! Ακολούθησαν την πορεία του πνευματικού τους πατέρα Γρ. Φαράκου, υπεύθυνου από το Π.Γ. του ΚΚΕ για την ΚΝΕ(!) και των άλλων φανατικών, του Ν. Μπίστη, της Μ. Δαμανάκη, του Μ. Ανδρουλάκη και πολλών άλλων, που δεν καταδέχονται να πολυασχολούνται με την πολιτική, γιατί έγιναν αιφνιδίως μεγαλοεπιχειρηματίες!
Ο κ. εκπρόσωπος τύπου
’σχετο! Πριν 1-2 χρόνια ένας περίεργος ελληνοαμερικανός, ο Ουίλιαμ Αναγνωσταράς, με την ιδιότητα του εκπροσώπου τύπου της ισραηλινής πρεσβείας, είχε πάρει αμπάριζα όλους τους πολιτικούς συντάκτες εφημερίδων και καναλιών με πολλά «δωράκια» στα χέρια και πολλή διάθεση για φιλίες». Δυστυχώς, η πληροφορία μας προέρχεται από δημοσιογράφους που δε δέχτηκαν τα «δωράκια» κι έτσι δε γνωρίζουμε τη συνέχεια. Ούτε μπορούμε να τη φανταστούμε!..
Μισθοι Ελλάδας - Τιμές Ευρώπης
Ακούμε κατά καιρούς τα παραμύθια για σύγκλιση της Ελλάδας με την Ευρώπη, για την άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου, για τη συμμετοχή μας στο club των "ισχυρών". Βέβαια, όλοι γνωρίζουμε την πικρή πραγματικότητα. Τη σύγκλιση των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών στην Ελλάδα με τις αντίστοιχες της Ευρώπης, - προς μεγάλη ικανοποίηση των μεγαλοεπιχειρηματιών και χονδρεμπόρων, και την υπόκλιση των αμοιβών, μισθών και ημερομισθίων. Το κοινό νόμισμα έκανε ολοφάνερες τις διαφορές και πανεύκολες τις συγκρίσεις. Τελικά είμαστε οι τελευταίοι της Ευρώπης. Είμασταν φτωχοί, γίναμε φτωχότεροι. Καλύτερα ταμίας στην Αγγλία με 1800 , παρά καθηγητής στην Ελλάδα με 1700 , καλύτερα πωλητής στη Γερμανία με 1920 , χαρά γιατρός στην Ελλάδα (νοσοκομείου) με 1750 , καλύτερα τηλεφωνήτρια στη Γαλλία (1370 ), παρά χημικός τροφίμων στην Ελλάδα (1115 ). Όσο για το κόστος ζωής, με την αλματώδη άνοδο των τελευταίων χρόνων, συναγωνίζεται η Ελλάδα επάξια τα κόστη των πλουσιοτέρων χωρών της Ευρώπης. Αν μάλιστα υπολογίσαμε τις οικογενειακές δαπάνες για την παιδεία - υγεία -ασφάλιση, τότε γινόμαστε πρωταθλητές.
Και πολύ μικρή είναι η "παρηγοριά" ότι σε 25 περ. χρόνια (!) θα επιτευχθεί η σύγκλιση, όταν όλοι, πλέον, γνωρίζουν πως και σε απόλυτους και σε σχετικούς αριθμούς η θέση των εργαζομένων στη χώρα μας συνεχώς θα επιδεινώνεται, όσο θα συνεχίζεται η παραμονή μας στην Ε.Ε., που βλέπει τη χώρα μας (και άλλες) ως χώρο απομύζησης και όχι, βέβαια, ανάπτυξης και ανθρώπινης επιβίωσης.
Πολιτική ... Φιλάθλων
Δεν είναι, βέβαια, ευχάριστο για μια χώρα φίλαθλοι - οπαδοί (και μάλιστα όχι μόνο μιας ομάδας...) να παίρνουν στα χέρια τους την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της. Δυστυχώς, ακόμη και αυτό προετοιμάζεται να συμβεί
Οι οπαδοί του "Παναθηναϊκού", που προκλήθηκαν και προπηλακίστηκαν στην Πόλη από τους οπαδούς της "Φενέρ Μπαχτσέ" (όχι, πιθανόν, και χωρίς δική τους ευθύνη, μερική έστω), χωρίς καμία, απολύτως, προστασία ή κάλυψη από τους υπεύθυνους της ομάδας τους και τους Υπουργούς (Ελληνες, παρακαλώ) που έσπευσαν να πάρουν μέρος στο πανηγύρι και να φωτογραφηθούν (και όχι μόνο...) καταλλήλως, έχουν δηλώσει "επανάσταση". Η σύγκριση με την... πανεθνική κινητοποίηση στην Αγγλία, για
να προστατέψουν τους πολίτες τους που ασκούσαν, όντως, κατασκοπεία στην Ελλάδα, μόνο θλίψη προκαλεί για τους δικούς μας.
Το γιαούρτωμα, συνεπώς, και καρέκλωμα του Γιωργάκη απ' αυτούς (τους Βενιζέλο και Λιανή τους είχαν αφήσει όρθιους (!) σε όλο τον αγώνα οι Τούρκοι και γι' αυτό, ίσως, τους λυπήθηκαν οι εξαγριωμένοι οπαδοί), τα συνθήματα "Γιωργάκη, είσαι τρέλα με την τούρκικη σημαία!", "εσείς με τσιφτετέλι ως τα χαράματα κι εμείς γεμάτοι με ράμματα" κ.λ.π. δεν προοιωνίζουν τίποτα καλό για τη ρεβάνς στην Αθήνα, ούτε για την κατάληξη της ... συνδιοργάνωσης τουπανευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2008, ούτε, φυσικά, για το μεγάλο στοίχημα του George περί μετατροπής της Ελλάδας σε τουρκική επαρχία.
Αν ελληνική πολιτική δεν ασκείται από τους υπεύθυνους, τότε τέτοιες συνέπειες θα έχουμε, που θα είναι ακόμη πιο επικίνδυνες, αν βοηθήσουν και οι... ακροδεξιοί.
Παράνομοι οι Γενικοί Διευθυντές του «2004». αλλά... κανένα πρόβλημα!
Παράνομους έκρινε τους διορισμούς των γενικών διευθυντών η ελεγκτική επιτροπή, που διενήργησε διαχειριστικό έλεγχο πεπραγμένων του έτους 2000 στην οργανωτική επιτροπή του 2004, όπως δημοσιεύθηκε στον «Επενδυτή» της 19 & 20-10-2002. Δεν ακολούθησαν, αναφέρει η έκθεση, τη διαδικασία προκήρυξης των θέσεων σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο της οργανωτικής επιτροπής και τους διόρισαν απ' ευθείας. Το ίδιο πρόβλημα ανακύπτει και για τα έτη 2001-2002.
Ε και, σιγά το πρόβλημα,ανέκραξαν οι χρυσοκάνθαροι με τις προκλητικές αμοιβές, που έχουν εθισθεί στη κατασπατάληση τεράστιων χρηματικών ποσών, που θα τα πληρώνει για πολλά χρόνια ο ελληνικός λαός.
'Οπως διαδίδουν «κύκλοι» του 2004, με τροπολογία σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο θα ευλογήσουν αναδρομικά τα «πεπραγμένα» τους
Το Σύμφωνο Σταθερότητας
Μία, μία οι χώρες της Ε.Ε., με προεξάρχουσες τη Γερμανία και τη Γαλλία, άρχισαν να ζητούν εκπτώσεις από το Σύμφωνο Σταθερότητας, μέχρι που τελικά ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ρ. Πρόντι το χαρακτήρισε βλακώδες!!
Και ποιοι έμειναν να το υποστηρίζουν; Οι εν Ελλάδι «σοσιαλιστές», δια του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργού κ. Χριστοδουλάκη!
Τόσα χρόνια τους είχαν βάλει να το υποστηρίζουν και τώρα να τους κρεμάσουν έτσι!
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση [Τ.Α.] στην Ελλάδα γνώρισε περιόδους ακμής. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι δυσπρόσιτες στους Τούρκους ορεινές και νησιωτικές περιοχές, με πολλαπλάσιο πληθυσμό του σημερινού, ήταν ουσιαστικά ελεύθερες και αυτοδιοικούμενες. Στην περίοδο 1941-44 στην Ελεύθερη Ελλάδα υπήρχε κατά κανόνα ένα καθεστώς άμεσης δημοκρατίας.
Αντιθέτως, στο σκληρό μετεμφυλιακό καθεστώς η Τ.Α., χωρίς πόρους και αρμοδιότητες, ασφυκτιούσε κάτω από τον έλεγχο της κεντρικής εξουσίας. Όμως αρκετοί δήμοι, ακόμη και μεγάλων πόλεων, περνούσαν στα χέρια προοδευτικών ή και αριστερών δυνάμεων, και αποτελούσαν ένα στήριγμα για τους διωκόμενους πολίτες και τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής εκείνης.
Στη σημερινή εοκική εποχή η Τ.Α. έχει και πόρους και αρμοδιότητες, αλλά δεν αποτελείται από κύτταρα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, όπως ήθελαν τα παλιά οράματα. Αντιθέτως, λειτουργούν κατ' εικόνα και ομοίωση της κεντρικής εξουσίας και σε διαπλοκή με αυτή, με τον απλό πολίτη να ρουσφετολογεί για μια από τις πάμπολλες θέσεις εργασίας ή κάποια άλλη εξυπηρέτηση και τους επιτήδειους να αρπάζουν κάτω από αδιαφανείς συνθήκες δουλειές εκατομμυρίων.
[Στον πειρασμό μιας τέτοιας λειτουργίας υποκύπτουν και τα κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς, όταν ελέγχουν την Τ. Α.]
Στην περίοδο μετά τη μεταπολίτευση η αριστερά με τις πανίσχυρες οργανώσεις της [και πριν το 1967 χωρίς διάσπαση και με ανοιχτή αντίληψη] κατάφερνε να ελέγχει μεγάλο αριθμό δήμων, αναντίστοιχο προς την εκλογική δύναμη που εμφάνιζε στις βουλευτικές εκλογές. Τα κόμματα εξουσίας δε μπορούσαν να την ανταγωνιστούν, γιατί οι παλαιοκομματικοί τους μηχανισμοί δεν είχαν ισχυρό κίνητρο για να αναπτυχθούν σ' αυτό το επίπεδο.
Σήμερα η ιδεολογική ανεπάρκεια και η σύγχυση της αριστεράς οδήγησαν στην οργανωτική της αποδυνάμωση, ενώ, αντιθέτως, λόγω των κινήτρων, τα κόμματα εξουσίας διαθέτουν πλέον ισχυρότατους μηχανισμούς σε κάθε δήμο και νομό. Έτσι το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. έφτασαν να ελέγχουν το σύνολο σχεδόν των δήμων και των νομαρχιών. [Η θέση του ΑΣΚΕ για την Τ.Α. και τις εκλογές στο φύλλο της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ του Ιούνη 2002.]
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Είναι πραγματικά το πιο θλιβερό και (απαράδεκτο) φαινόμενο στην κοινωνία μας. Παρά τους κόπους των παιδιών, των γονέων και της πλειονότητας των εκπαιδευτικών, παρά τα χρηματικά ποσά που διατίθενται, παρά τα σεμινάρια επί των σεμιναρίων, παρά τα βουνά των βιβλίων που φορτώνονται οι μαθητές, τα αποτελέσματα στη Μέση Παιδεία (για την Ανώτατη ας μη γίνεται λόγος) πλησιάζουν το μηδέν. Η Ελλάδα κατατάσσεται, σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, σε όλα τα πεδία της Μ. Παιδείας στην τελευταία θέση των ευρωπαϊκών χωρών (εκτός των ξένων γλωσσών, όπου έχουμε την πρώτη θέση, γιατί φυσικά κανείς δε μαθαίνει ξένη γλώσσα στο σχολείο). Και το αποκορύφωμα: ένας στους επτά μαθητές χαρακτηρίζεται αναλφάβητος!
Είναι, βέβαια, το θέμα τεράστιο και δε μπορεί ούτε να θιγεί σε τόσο μικρό χώρο. Όμως μια ματιά στην ύλη Γυμνασίου και Λυκείου, μια ματιά στα βιβλία και τους ονομαστικούς στόχους θα μας οδηγήσει στην αποκαρδίωση. Κανένα σύστημα. Όλα φύρδην μίγδην, ανάλογα του τι ήρθε ξαφνικά στο μυαλό του διαπλεκόμενου συγγραφέα. Ύλη πανεπιστημιακή, για ειδικούς, εκσφενδονίζεται στα κεφάλια των δύστυχων παιδιών...
Ο κοινός νους, το πραγματικό ενδιαφέρον λείπουν παντελώς. Το κάνουν επί σκοπού άραγε; Δε ντρέπονται,τουλάχιστον, όταν βλέπουν νέους με 2,8 σ' αυτά τα Μαθηματικά και 3,8 σ' αυτή την Ιστορία να προάγονται και να εισάγονται στα πανεπιστήμια;
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Ανακοίνωση
Η ομόφωνη απόφαση των 15 για τον «ευρωστρατό», από τα μέχρι τώρα γνωστά, είναι η πλήρης αποδοχή του κειμένου Κωνσταντίνουπολης - Αγκυρας, με μια προσθήκη στο άρθρο 2 άνευ σημασίας.
Ετσι ο «ευρωστρατός» όχι μόνο δε δίνει καμμιά εγγύηση για τα σύνορα μας, αλλά υποχρεώνει σε διαβουλεύσεις με την Τουρκία για ζητήματα που αφορούν σε ελλαδικό και κυπριακό χώρο.
Αποτελεί ένα μηχανισμό καταστολής, που θα λειτουργεί με βάση τις υποδομές, τις ιεραρχήσεις και τα συμφέροντα του NATO.
Η συγκρότηση του επιταχύνθηκε ύστερα από πιέσεις των Αμερικανών, θα επεμβαίνει σε κρίσεις, που δε διευκρινίζεται αν (δεν) αφορούν και σε εσωτερικές κοινωνικές αντιθέσεις των χωρών-μελών.
Οι απαράδεκτες αυτές παραχωρήσεις επιχειρείται να δικαιολογηθούν με την προσπάθεια μη εμπλοκής στην ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε , η οποία ένταξη θα βλάψει την οικονομία του νησιού και θα συμβάλει στη νομιμοποίηση της διχοτόμησης, δικαιώνοντας έτσι τον Αττίλα.
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Πράγματι δεν το κάνει μόνον η Ελλάδα. Το έκαναν και η Ιταλία και άλλοι. Για να ανταποκριθούν στα κριτήρια εισόδου στη «χρυσοφόρο» (τρομάρα τους) ΟΝΕ και να εμφανίσουν χαμηλά ποσοστά ελλειμμάτων στουςπροϋπολογισμούς τους χρησιμοποιούσαν (και χρησιμοποιούν) λογιστικές αλχημείες, αποκρύπτοντας ελλείμματα και εμφανίζοντας εικονικά πλεονάσματα. Οι δικοί μας όμως το παράκαναν. Απέκρυψαν χρέη μέχρι 1,3 τρισεκατομμύρια δρχ.(Η), τηρώντας «διπλά βιβλία».
Το παράξενο είναι ότι η ΕΥΡΩΣΤΑΤ τους συνέλαβε τώρα, που μπήκαμε ήδη στην ΟΝΕ και που μπορούσαν να το αποφύγουν, εμφανίζοντας περίπου αληθινή την οικονομική κατάσταση. Μερικοί είπαν ότι «κακή συνήθεια δεύτερη φύση». Δεν είναι έτσι. Η επικοινωνιακή πολιτική, κοινώς χοντροκομμένη προπαγάνδα, έχει τις απαιτήσεις της. Πώς να διαλαλεί ο κ. Σημίτης την «ισχυρή Ελλάδα» με τη δημοσιονομική κατάσταση στα πρόθυρα της κατάρρευσης;
Γεννιέται όμως ένα μεγάλο ερώτημα: Πώς θα διενεργούνται πλέον έλεγχοι για τέτοιες λογιστικές ατασθαλίες και πώς θα επιβάλλονται (εξοντωτικά για τους μικρούς) πρόστιμα για διπλά βιβλία, όταν η ίδια υπηρεσία, το Υπουργείο Οικονομικών, διαπρέπει σ' αυτά;
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Εδώ και πολύ καιρό προετοιμάζονται τα σχέδια για την Κύπρο, αλλά τώρα φαίνεται ότι μπήκαμε στην τελική ευθεία. Με τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και στην Κύπρο υποταγμένες στα ξένα συμφέροντα (με το αζημίωτο) και τους πολίτες απαθείς (με τις ανυπότακτες μειοψηφίες πάντα να υπάρχουν), είναι προφανές on οδηγούμαστε σε δυσμενείς συμφωνίες, που θα καθορίσουν το μέλλον του νησιού για αρκετά χρόνια.
Το Κυπριακό
Παρότι όλοι αρνούνταν μέχρι τελευταία ότι υπήρχε σχέδιο, ο Σολάνα αποκάλυψε ότι υπάρχει σχέδιο του ΟΗΕ (κατά πληροφορίες μας 2 εναλλακτικά σχέδια), που θα υποβληθεί τις προσεχείς μέρες.
Η ασθένεια του Ντενκτάς δεν επηρεάζει καθόλου τις συζητήσεις, για να αποδειχθεί άλλη μια φορά ότι επρόκειτο για ένα πιόνι.
Η «λύση» φοβόμαστε ότι θα προβλέπει την ύπαρξη δύο ξεχωριστών κρατών. ’λλωστε η λειτουργία σ'αυτή τη φάση των δύο τεχνικών επιτροπών, από τις οποίες η μία μελετά τις διεθνείς συμφωνίες που έχουν κάνει μέχρι τώρα τα 2 «κράτη» με τρίτους, ώστε να θεωρηθούν κατά το δυνατό ισχύουσες και μετά τη «λύση», σημαίνει ουσιαστικά αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Τρίτο κράτος θα είναι το ενιαίο, απογυμνωμένο από εξουσίες και τέταρτο οι αγγλικές βάσεις!
Η άσκηση "Νικηφόρος", που γινόταν κάθε χρόνο ματαιώθηκε. Έτσι εγκαταλείπεται και επισήμως το «Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα», με τη λογική ότι, αν εμείς υποβαθμίζουμε την αμυντική μας ικανότητα, η «λύση» θα είναι πιο ευνοϊκή για μας!
Η «λύση» προβλέπουμε ότι θα αγνοεί άλλες δύο αποφάσεις του ΟΗΕ: την απομάκρυνση των στρατευμάτων κατοχής (30000 άνδρες) και την απομάκρυνση των εποίκων, που η έκθεση του Φινλανδού βουλευτή Λάακσον τους ανεβάζει σε 115000, τη στιγμή που απέμειναν 87000 Τουρκοκύπριοι και η τουρκική πλευρά κοροϊδεύει φανερά όλο τον κόσμο και η ελληνική αφήνει άλλο ένα όπλο αναξιοποίητο.
Με τα δεδομένα αυτά η προετοιμαζόμενη «λύση» θα περιπλέξει τα πράγματα, θα είναι άλλη μια (χειρότερη) Ζυρίχη και θα χρειαστούν πολλές θυσίες για να διορθωθούν τα αποτελέσματα της.
Η ένταξη στην Ε.Ε.
Παράλληλα προωθείται η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., με την οποία οι ελίτ του νησιού προσπαθούν να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους. Στην πραγματικότητα θα χάσουν τη θέση τους, θα μεταβληθούν (κυρίως οι αεριτζήδες) σε μεσάζοντες του ευρωπαϊκού χρηματιστικού και τραπεζικού κεφαλαίου, που έχει βάλει στο μάτι την κυκλοφορία του μαύρου χρήματος που γίνεται στο νησί, τα πετρέλαια που βρέθηκαν στην Κύπρο (ήδη έχει συμφωνηθεί η υφαλοκρηπίδα με την Αίγυπτο και γίνονται συζητήσεις με το Λίβανο), τις άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις αποταμιεύσεις των Ελληνοκυπρίων. Οι Ελληνοκύπριοι θα υποστούν και όλες τις άλλες γνωστές συνέπειες που υφίσταται κάθε εισερχόμενη χώρα, π.χ. αύξηση ανεργίας, ενώ οι Τουρκοκύπριοι (για την ακρίβεια η άρχουσα κάστα που καταπιέζει τη Βόρεια Κύπρο) μόνο ωφελημένοι θα βγουν, αφού προβλέπεται να εισπράξουν πιστώσεις 200 εκατομμυρίων ευρώ ως το 2006.
Από την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. θα μπορούσαν να προκύψουν κάποια οφέλη για την ελληνική πλευρά (κοινοτικό κεκτημένο). Όμως, ενώ η Κυπριακή Βουλή καλείται μέχρι το 2004 να ψηφίσει 700 νόμους, για να προσαρμοστεί η κυπριακή νομοθεσία στην εοκική, για τα πιο σημαντικά θέματα θα υπάρχουν εξαιρέσεις:
Οι Κύπριοι θα μπορούν να πηγαίνουν και να εγκαθίστανται οπουδήποτε στην Ευρώπη, εκτός από τα σπίτια τους στα κατεχόμενα.
Στο τέταρτο κρατίδιο, το έδαφος των αγγλικών βάσεων, δε θα ισχύει το κοινοτικό κεκτημένο για το περιβάλλον, για να μη φύγουν οι κεραίες!
Έτσι, άλλο ένα «εθνικό όραμα», η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., όχι μόνο θα χειροτερεύσει την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στο νησί, αλλά (κατά δήλωση του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη) γίνεται η αιτία (ή δικαιολογία;) για απαράδεκτες υποχωρήσεις και στο πολιτικό ζήτημα (Κυπριακό) και σε άλλα ζητήματα, π.χ. ευρωστρατός.
Οι προεδρικες εκλογές
Από το γενικό κατήφορο των πολιτικών δυνάμεων η χειρότερη εξέλιξη είναι η μετάλλαξη της ηρωικής ΕΔΕΚ στο υποταγμένο ΚΙΣΟΣ (με την απλόχερη οικονομική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ). Παρότι το ΚΙΣΟΣ είναι 4ο κόμμα, οι Αγγλραμερικάνοι προωθούν με κάθε τρόπο τον Πρόεδρο του Γ. Ομήρου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μεθοδεύοντας ακόμη και αναβολή των εκλογών. Ο ΔΗΣΥ (η κυπριακή δεξιά του Γλ. Κληρίδη) με τη συμβιβασμένη ηγεσία του αποφάσισε ομόφωνα να υποστηρίξει τον Ομήρου! Ο λόγος προφανής: αντλώντας αποθέματα από τους αγώνες της ΕΔΕΚ, προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν τις αντιδράσεις.
Από τη γενική ανυποληψία της κυπριακής ηγεσίας δεν εξαιρείται η εκκλησία, που παλιότερα έρριχνε το βάρος της υπέρ μιας πατριωτικής γραμμής.
Υπάρχουν, βέβαια, και οι εξαιρέσεις. Η μειοψηφία που αντιστέκεται. Στελέχη της ΕΔΕΚ δε χώνεψαν ποτέ τη μετάλλαξη του κόμματος τους. ’νθρωποι απ' όλους τους πολιτικούς χώρους, π.χ. οι προερχόμενοι από τη δεξιά Ν. Ορίζοντες του Κουτσού. Αρθρογραφία σ'όλες τις εφημερίδες. Το πάντα συμβιβαστικό ΑΚΕΛ έχει ανεβάσει (έστω καθυστερημένα) τους τόνους. Ας ελπίζουμε σε μια αφύπνιση των πολλών στην Κύπρο και την Ελλάδα, που, σε συνδυασμό με την εκδήλωση κάποιων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, θα μπορούσε να δημιουργήσει εμπλοκή στις διαδικασίες και να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Του ΣΤΑΘΗ
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Μέχρι το καλοκαίρι η Ν.Δ. εμφανιζόταν να υπερέχει συντριπτικά απέναντι σ' ένα ΠΑΣΟΚ που παρέπαιε και η μόνη του φιλοδοξία φαινόταν να είναι ο περιορισμός της έκτασης της ήττας. Εάν το σκηνικό αυτό αποτυπωνόταν στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, θα προέκυπτε μια κραυγαλέα δυσαρμονία μεταξύ Κοινοβουλίου και εκλογικού σώματος και η Ν.Δ. θα είχε το πολιτικό δικαίωμα (συνταγματικά δεν προβλέπεται πλέον) να ζητήσει παραίτηση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Η αυτοκτονία της Ν.Δ.
Όμως, με μία μόνο κίνηση, την επιλογή του Γ. Τζαννετάκου, η ηγεσία της Ν.Δ. κατάφερε να αναστρέψει το κλίμα και να αυτοκτονήσει.
Πάγωσε τα μέλη της και τους ψηφοφόρους της, όχι μόνο στο λεκανοπέδιο, αλλά σ' όλη την Ελλάδα.
Ανέδειξε σε παράγοντα της πολιτικής ζωής το Γ. Καρατζαφέρη.
Βοήθησε τη συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ, που σε κάποιο βαθμό θα γινόταν έτσι κι αλλιώς.
Οδηγείται προς τις βουλευτικές εκλογές μεδιχασμένη ηγεσία (κόντρα Μεϊμαράκη-Σουφλιά.
Έτσι, το εκλογικό αποτέλεσμα ανέδειξε μεν τη Ν.Δ. ως πρώτη δύναμη, αλλά δεν της δίνει το δικαίωμα να ζητήσει τίποτα και η κυβέρνηση Σημίτη μπορεί να συνεχίσει απρόσκοπτα το έργο της!
Αν η Ν.Δ. δεν είχε επιλέξει τον Τζαννετάκο, αλλά κάποιο παραδοσιακό της στέλεχος, « ο Καρατζαφέρης δε θα κατέβαινε στις εκλογές ή, αν κατέβαινε, θα έπαιρνε ασήμαντο ποσοστό, η Ν.Δ. θα κέρδιζε Αθήνα, Πειραιά και άλλους δήμους από τον πρώτο γύρο, θα κέρδιζε στο δεύτερο γύρο όλους τους δήμους και τις νομαρχίες που έχασε οριακά και την Υπερνομαρχία.
Καταλαβαίνουμε ποιο θα ήταν σήμερα το πολιτικό κλίμα!
Οι δυσκολίες του ΠΑΣΟΚ
Φυσικά η κατάσταση διαγράφεται δύσκολη για το ΠΑΣΟΚ. Έχουν πρώτα να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προέκυψαν από τις εκλογές. Οι απώλειες τους ήταν σοβαρές. Τα ερωτήματα που ανέκοψαν από τις ιλιγγιώδεις εκλογικές δαπάνες [π.χ. ο Παπουτσής είχε 530 τηλεοπτικές διαφημίσεις(!), όταν η δεύτερη Μπακογιάννη είχε 187] θέλουν απαντήσεις. Η προπαγάνδισή τους (επικοινωνιακή πολιτική!) υπήρξε χαμηλού επιπέδου, π.χ. κατηγορούσαν τη Ν.Δ. για πολιτικοποίηση των εκλογών, όταν οι ίδιοι έκαναν το ίδιο, επικεντρώνοντας τα βέλη τους σε τριτεύοντα θέματα. Έχουν να απολογηθούν για τον άξεστο τρόπο με τον οποίο επεχείρησαν να παίξουν το χαρτί των ακροδεξιών.
Κυρίως, όμως, έχουν να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα, όχι για να τα λύσουν, φυσικά, αλλά για να αποπροσανατολίσουν απ' αυτά. Και δεν είναι πλέον εύκολο. Ηοικονομία απειλείται με έκρηξη. Η ακρίβεια και η ανεργία επελαύνουν.Οι αλχημείες στους δημοσιονομικούς πίνακες τους εξευτέλισαν. Στα ελληνοτουρκικά, τον ευρωστρατό, το Κυπριακό οι μειοδοσίες δε μπορούν να καλυφθούν εν ονόματι της εισόδου (;) της Κύπρου στην Ε.Ε., που ούτως ή άλλως είναι αφ' εαυτής αρνητική εξέλιξη.
Πέρα απ' αυτά, ή λόγω ακριβώς αυτών, είναι φανερό σ' όλους ότι το ΠΑΣΟΚ είναι, πλέον, φορέας, που το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι η διατήρηση της εξουσίας ως αυτοσκοπός. Και αυτό έχει σοβαρές παρενέργειες. Η αμφισβήτηση από μέσα θα είναι διπλή : από τους «αντιεκσυγχρονιστες», που σιγά σιγά αναθαρρούν, και από τους περί το Λαλιώτη, που
προωθούν τη διαρχία με σκοπό τον περιορισμό μέχρι και εκπαραθύρωση του Σημίτη. Γι' αυτό όλα είναι ανοιχτά, μέχρι και αιφνίδιες εκλογές από το Σημίτη, αν δει κάποιο ευνοϊκό γι'αυτόν σημείο, είτε για προσωπική επικράτηση είτε για ηρωική έξοδο.
Γιατί ο Γ. Τζαννετάκος;
Το ερώτημα που καίει τους νεοδημοκράτες και απασχολεί όλους τους υπόλοιπους είναι: ποιος και γιατί επέλεξε το Γ.Τζαννετάκο;
Μια ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι πίσω από την ευφράδεια του αρχηγού της Ν.Δ. κρύβεται ένας άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερες πολιτικές ικανότητες, που επεχείρησε με λάθος πρόσωπο να επαναλάβει την εκδοχή Κατριβάνου.
Αν, όμως, τέτοιες επιλογές δε γίνονται τόσο αβασάνιστα, πρέπει να δεχτούμε ότι ο Τζαννετάκος επιβλήθηκε στη Ν.Δ. Εκτιμούμε τα
εξής:
Ο Γ.Σουφλιάς εκφράζει την αμερικανική επιρροή στη Ν.Δ. Όταν επέστρεψε στη Ν.Δ., που μέχρι τότε εξέφραζε μόνο ένα μέρος από τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, είχαμε γράψει στην «Ε» ότι οι ΗΠΑ αποδέχονται πλέον και τη Ν.Δ. ως ενδεχόμενη κυβέρνηση και όρισαν τοποτηρητή στο κόμμα.
Ο Κ. Καραμανλής επισκέφτηκε πρόσφατα τις ΗΠΑ. Επειδή, φυσικά, δε σκοπεύει να ασκήσει πολιτική διαφορετική από το ΠΑΣΟΚ, άρα να. στηριχτεί στον ελληνικό λαό, γνωρίζει ότι πρέπει να εξασφαλίσει την υποστήριξη της μεγαλύτερης μερίδας του ξένου παράγοντα. Πήγε, λοιπόν, στις ΗΠΑ για το O.K., στις οποίες ΗΠΑ κυριαρχεί σήμερα το εβραϊκό λόμπι, με την κυβέρνηση Μπους να απαιτεί με τον πιο ιταμό τρόπο από τους πάντες τα πάντα, πολλώ μάλλον από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ελλάδας. Ο Κ.Καραμανλής, για άλλη μια φορά, ευθυγραμμίστηκε πλήρως και, επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ, ξέχασε όποιες διαφοροποιήσεις και ήρθε πρόθυμος να πειθαρχεί στους όποιους τοποτηρητές (μεταξύ αυτών και στην πρεσβεία του Ισραήλ).
Όλοι ισχυρίζονται, πλέον, ότι η επιλογή Τζαννετάκου ήταν πρόταση του Γ.Σουφλιά (και ο ίδιος ο Σουφλιάς το ισχυρίζεται αυτό!). Αυτό που δε φάνηκε είναι ότι ο Μητσοτάκης προώθησε τον Τζαννετάκο ως υποψήφιο υπερνομάρχη, ενώ εκλογικά ενίσχυσε τον Καρατζαφέρη, του οποίου έκανε την τιμή να τον συναντήσει προεκλογικά. Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει την ικανότητα του Μητσοτάκη να προβλέψει τις συνέπειες αυτής της επιλογής: την αποδυνάμωση του Καραμανλή, που επιτρέπει στη Ντόρα να διατηρεί ακέραιες τις προσωπικές της φιλοδοξίες.
Αν τα πράγματα είναι έτσι, η επιλογή Τζαννετάκου αποσκοπούσε:
Να παρατείνει την παραμονή της κυβέρνησης Σημίτη, για να εξοφληθούν και άλλα γραμμάτια, με πρώτο το Κυπριακό.
Όταν και αν ο Καραμανλής γίνει πρωθυπουργός στις ερχόμενες εκλογές, να μην πάρει ένα ποσοστό που θα τον καταστήσει παντοδύναμο, αλλά να διαθέτει οριακές πλειοψηφίες, που θα τον κάνουν να υποκύπτει σε κάθε πίεση.
Ο Κ. Καραμανλής, με την αποδοχή της υποψηφιότητας Τζαννετάκου, απέδειξε ότι δε διαθέτει την πολιτική ικανότητα να καταλάβει πού τον οδηγεί αυτή η επιλογή ή ότι δε διαθέτει το σθένος να την αρνηθεί. Ή και τα δύο μαζί.
Η αριστερά
Το ΚΚΕ λειτούργησε για άλλη μια φορά με στενά κομματικά κριτήρια. Με τη δικαιολογία ότι μια μερίδα του ΣΥΝ ήθελε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αρνήθηκε τη συνεργασία με τα άλλα στελέχη του ΣΥΝ και του ευρύτερου χώρου που δεν την ήθελαν, ούτε δείχνουν διάθεση συμμετοχής στη νομή οποιασδήποτε εξουσίας και έχουν μια συνεπή αριστερή στάση. Δεν περιορίστηκε στη δίκαιη (και θεμιτή) κριτική άλλων, αλλά έβρισκε μόνο αρνητικά σ' όποιον δε συνεργάστηκε μαζί του! Ο Μ.Γλέζος π.χ. ήταν κακός, γιατί ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Δ.Τσοβόλας ξεχάστηκε ότι ήταν υπουργός του ΠΑΣΟΚ!
Η συνεργασία με το ΔΗΚΚΙ δεν απέδωσε. Παρ'όλ' αυτά επιμένει σε μια συνεργασία μαζί του και στις βουλευτικές εκλογές, γιατί πιστεύει ότι το ΔΗΚΚΙ δεν έχει τη δυνατότητα να του δημιουργήσει προβλήματα.
Μετά τις εκλογές αρνείται να δει την πραγματικότητα και επαναλαμβάνει τα καθόλου πειστικά: «πήγαμε καλά, συνεχίζουμε πιο δυναμικά». Πού οδηγείται, όμως, μ'αυτές τις αντιλήψεις;
Ο ΣΥΝ όχι μόνο κατάφερε να διασωθεί, αλλά με κάποιες σωστές επιλογές προσώπων κέρδισε εντυπώσεις σε μεγάλους δήμους και νομούς που κατέβηκε αυτόνομα.
Η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ απέδωσε κάποια αξιώματα, αλλά με μειωμένα ποσοστά.
Το μεγάλο πρόβλημα, όμως, του ΣΥΝ είναι ότι στην ουσία δεν αποτελεί ένα κόμμα, αλλά συστεγάζει ανθρώπους απ' όλο το πολιτικό φάσμα, από τους πιο προοδευτικούς μέχρι τους πιο αντιδραστικούς, με τους τελευταίους να είναι οι προνομιακοί αποδέκτες των εοκικών κονδυλίων. Αυτή η κατάσταση δε μπορεί να διαιωνίζεται. Σύντομα οι ισορροπίες του
Ν.Κωνσταντόπουλου δε θα αποδίδουν πια και ο καθένας θα υποχρεωθεί ν' αποφασίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει». Αλλωστε στο ΠΑΣΟΚ ετοιμάζουν σχέδια εκλογικού νόμου στα μέτρα μιας κυβερνητικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, την οποία ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΝ αποδέχεται.
Το ΔΗΚΚΙ ως κεντρική γραμμή επέλεξε τη συνεργασία με το ΚΚΕ, με προφανή σκοπό την επάνοδο του Δ. Τσοβόλα στα βουλευτικά έδρανα μέσω των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ. Με τον τρόπο, όμως, που γίνεται αυτή η συνεργασία, το ΔΗΚΚΙ, παρ' ότι από την ίδρυση του κρατάει μια συνεπή αντιπολιτευτική στάση, παύει πια να απευθύνεται στο μεγαλύτερο μέρος των αρχικών του οπαδών και ψηφοφόρων. ’λλωστε, παρότι το ΔΗΚΚΙ σ' ελάχιστες περιοχές διαθέτει ισχυρές οργανώσεις, παρατηρήθηκαν διαφοροποιήσεις από την κεντρική γραμμή (αυτόνομη κάθοδος ή άλλες συνεργασίες).
Αξιοσημείωτο, τέλος, είναι ότι, όπου κάποια μικρή οργάνωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς είχε δυνάμεις για να κατέβει αυτόνομα, συγκέντρωσε ένα ποσοστό 2-3%, από το οποίο ένα μικρό μόνο μέρος ήταν κομματικό. Η ποιότητα αυτών των ψηφοφόρων, αν ενεργοποιηθούν, μπορεί να συμβάλει (υπό προϋποθέσεις) σε μια αναγέννηση της αριστεράς, για την οποία σύντομα θα αναφερθούμε στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.
Όσο για το περίφημο μήνυμα, αν κάποιοι πρέπει να πάρουν ένα μήνυμα από τις εκλογές είναι αυτό το 2-3% μαζί με όποιους άλλους αντέχουν και δεν αλλοτριώνονται μέσα στο σημερινό κλίμα: μας αξίζει μια καλύτερη μοίρα, ας προσπαθήσουμε γι' αυτήν.
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Απο το Σηάτλ άρχισαν να μορφοποιούνται κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης σ όλο τον κόσμο, που στις συνόδους των διαφόρων οργάνων του καπιταλισμού (G8, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, σύνοδος συμβουλίων της Ε.Ε. ) διαδηλώνουν με πορείες και συγκεντρώσεις.
Στη χώρα μας έχουν δημιουργηθεί τέσσερις κινήσεις κατά τής παγκοσμιοποίησης
*Η Πρωτοβουλία για την δημιουργία του Ελληνικού κοινωνικού φόρουμ (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΣΥΝ, συνδικαλιστές ΠΑΣΟΚ, ΑΚΟΑ, Α/Συνέχεια, διάφορες πολιτικές οργανώσεις τροσκιστών όπως ΟΚΔΕ, Εργατική Αριστερά)
*Η Θεσσαλονίκη Δράση 2003 (ΚΚΕ, ΔΗΚΚΙ, Κομμουν. Ανανέωση)
*Η Πρωτοβουλία Γενοβα 2001{πολιτικές οργανώσεις τροσκιστών}
*Η Πρωτοβουλία Αγώνα 2003 .
Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις κατά τις συνόδους των διαφόρων οργάνων του καπιταλισμού είναι επιβεβλημένες και θετικές ως γεγονός. Ομως πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει η αντίδραση και η αντίσταση μέσα σε κάθε χώρα κατά των κυβερνήσεων, που υλοποιούν τις αποφάσεις των συνόδων αυτών, ώστε αυτές να καθίστανται πραγματικά ανενεργές. Eπίσης, απερίφραστη θα πρέπει να είναι η αντιθεσή τους στην ΕΕ, που είναι η έκφραση της παγκοσμιοποίησης στη χώρα μας.
Οι κινήσεις κατά της παγκοσμιοποίησης, δυστυχώς, αντιμετωπίζονται από τις πολιτικές δυνάμεις, που τις έχουν συγκροτήσει, ως μαζικοί χώροι, όπου είτε το κομματικό όφελος υπερισχύει της επιτυχίας των κινητοποιήσεων,είτε η εκπεφραμένη θέση τους υπερ της ΕΕ και η ενσωμάτωση στελεχών του κυβερνητικού κόμματος υπονομεύει την αξιοπιστία τους.
Το ΑΣΚΕ μετέχει στις κινητοποιήσεις κατά της παγκοσμιοποίησης και ιδιαίτερα αυτές που προγραμματίζονται στη χώρα μας κατά τη διάρκεια της προεδρίας, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2003, χωρίς, για τους παραπάνω λόγους, να μετέχει σε καμμία από τις κινήσεις αυτές.
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Με την εκλογή του Γκουτιέρες στον Ισημερινό (Εκουαντόρ) προστέθηκε άλλος ένας πονοκέφαλος στους επιτελείς του κ. Μπους. Προηγήθηκαν δύο λαϊκές εξεγέρσεις, στις οποίες πήρε μέρος κι ένα ισχυρό κίνημα Ινδιάνων, που κατέλυσαν την εξουσία των ανδρεικέλων των ΗΠΑ.
Στη Βραζιλία Πρόεδρος εξελέγη ο υποψήφιος της αριστεράς Λούλα, παλιός συνδικαλιστής. Παρότι ο ίδιος δε δείχνει διατεθειμένος να συγκρουστεί με το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, στις δυνάμεις που τον υποστήριξαν και στο ίδιο του το κόμμα εκφράζονται πολύ πιο ριζοσπαστικές απόψεις.
Στη Βενεζουέλα οι επανειλημμένες απόπειρες ανατροπής του Τσάβες δεν έχουν αποδώσει, προς το παρόν τουλάχιστον. Οι αντιδραστικές δυνάμεις, στηριζόμενες και χρηματοδοτούμενες από τη CΙΑ και τις εταιρείες πετρελαίου, επείγονται να ανατρέψουν τον Τσάβες, γιατί από 1/1/03 θέτει σε εφαρμογή νέο Σύνταγμα, που
Προβλέπει ευρύτατο κοινωνικό έλεγχο στα βασικά μέσα παραγωγής.
Στην Αργεντινή η οικονομική εξαλίωση, που επέφεραν οι οδηγίες του ΔΝΤ, συνεχίζεται και το λαϊκό κίνημα δεν υποχωρεί.
Στην Κολομβία το ισχυρότατο αντάρτικο συνεχίζει απτόητο τη δράση του.
Στην Παραγουάη αναπτύσσεται ένα νέο κίνημα και σε μικρότερο βαθμό στις άλλες χώρες της Λ. Αμερικής.
Η Κούβα όχι μόνο κρατάει, αλλά έχει το ... θράσος να προτείνει στις υπόλοιπες χώρες συνεργασία, για ν απαλλαγούν από την εξάρτηση των ΗΠΑ.
Με εξαίρεση την Κούβα, που φαίνεται να ξέρει τι θέλει, στις άλλες χώρες αυτή η μεσοβέζικη κατάσταση δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Ή θα αναδειχθούν φορείς και προγράμματα που θα συγκρουστούν με το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, θα θέσουν τις οικονομίες και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές κάτω από κοινωνικό έλεγχο και θα επιτρέψουν την ανάπτυξη της Λ. Αμερικής ή θα είναι αναπόφευκτη η οπισθοδρόμηση.
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Οι προσπάθειες των «γερακιών» για επέμβαση στο Ιράκ προσκρούουν στην έλλειψη, προς το παρόν, προσχημάτων που αναζητούν εναγωνίως με τους επιθεωρήτες του ΟΗΕ.
Τα «γεράκια» υποχρεώθηκαν να αποδεχθούν τη διαδικασία των επιθεωρητών του ΟΗΕ, που στήριζε το Στέιτ Ντηπάρτμεντ, λόγω των σοβαρών αντιδράσεων της κοινής γνώμης σχεδόν όλων των χωρών του κόσμου αλλά και ισχυρης μερίδας του αμερικανικού κεφαλαίου. Η τακτική της πλευράς αυτής είναι η αποτροπή της επέμβασης με την αφαίρεση κάθε λογικοφανούς αφορμής από τα «γεράκια». Από την άποψη αυτή το Στέϊτ Ντηπάρτμεντ εμφανίζεται ενισχυμένο.
Είναι πιθανό στην ίδια γραμμή να εξηγείται και η σταδιακή αποδυνάμωση του Σαντάμ (άμεση αποδοχή επιθεωρήσεων του ΟΗΕ, συγγνώμη στο Κουβέϊτ, υποβολή έκθεσης 12.000 σελίδων με τα όπλα του Ιράκ) που διετέλεσε, άλλωστε, εκλεκτός των ΗΠΑ με την επέμβασή του στο Ιράν.
Φυσικά τα «γεράκια» δεν έχουν εγκαταλείψει το στόχο τους («Θα είναι θαύμα να μη γίνει πόλεμος» είπε ο Ταρέκ Αζίζ). Θα επιχειρήσουν να «ανακαλύψουν» όπλα μαζικής καταστροφής από τις εκθέσεις των επιθεωρητών ή από την έκθεση των 12.000 σελίδων του Ιράκ, την οποία μάλιστα παρακράτησαν οι Αμερικάνοι και μοίρασαν φωτοαντίγραφα (σ.σ. !!!) μόνο στα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ..Παρ όλες όμως τις προσπάθειες των επιθεωρητών τέτοια όπλα δεν έχουν ακόμή βρεθεί. Αυτό που αποκαλύφθηκε, προφανώς από την αντιτιθέμενη στην επέμβαση μερίδα των Αμερικανών, είναι ο κατάλογος των αμερικανικών εταιρειών που προμήθευσαν όπλα μαζικής καταστροφής στο ιρακινό καθεστώς.Επίσης και ο ρόλος του Ράμσφελντ στη χορήγηση των όπλων αυτών επί προεδρίας Μπους πατρός.
Ο Μπους υιός θεωρεί ότι οι εκθέσεις των επιθεωρητών, που δεν έχουν ακόμη υποβληθεί (σ.σ !!), είναι αναξιόπιστες και αναποτελεσματικές. Ο Κόφι Ανάν (του Στέιτ Ντιπάρτμεντ) δήλωσε ότι δε δικαιολογείται επίθεση κατά του Ιράκ. Ο δε Βρετανός ΥΠΕΞ δηλώνει ότι τώρα ο πόλεμος δεν είναι τόσο πιθανός.
Η επέμβαση στο Ιράκ δεν αφορά μόνο τους Αραβες και τη γύρω περιοχή. Θα επηρεάσει αρνητικά και τη χώρα μας με την αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας και την ένταση των διεκδικήσεών της εις βάρος μας.
Το Ιράκ, συνεπώς, μας αφορά.
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό