Τώρα, που μάλλον έχει διαφανεί το κίνητρο και υπόβαθρο του δράστη στο Ορλάντο, είναι για μια ακόμα φορά αναγκαίο να τονιστεί ότι τα πράγματα είναι λιγότερο προφανή από όσο θα θέλαμε να παρουσιάζουμε βάσει των κυρίαρχων ερμηνευτικών σχημάτων.
Όποια κι αν είναι η σχέση του δράστη με την ακραία ισλαμική ιδεολογία και τρομοκρατία, γίνεται πλέον σαφές ότι στη σημερινή εποχή πόλεμος σε μια περιοχή της γης σημαίνει δυνητικά πόλεμο παντού. Και όχι πόλεμο υπό την έννοια της απλής αντιπαράθεσης συμφερόντων, αλλά υπό την έννοια της αντιπαράθεσης πολιτισμικών προτύπων. Η αντίθεση του θύματος στην ομοφυλοφιλία και η προσβολή του δεν είναι της ίδιας τάξης με την εδώ αντίθεση του κάθε Αμβρόσιου. Για το δράστη του Ορλάντο είναι θέμα τιμής και προσβολή των ιερών του, για τους εδώ ακραίους είναι απλά μη αποδεκτή εικόνα.
Στις κοινωνίες πολιτισμικά χωνευτήρια - χυλούς, όπως των ΗΠΑ, συμβιώνω δε σημαίνει ότι συμμερίζομαι κοινούς πολιτισμικούς κώδικες.
Παρόλα αυτά, η μέχρι τώρα κυρίαρχη αντίληψη ήταν ότι μια χώρα μπορεί να επιβιώσει, ακόμα και ως ηγέτιδα δύναμη παγκοσμίως, αρκεί οι πολίτες της να μοιράζονται τις κοινές αξίες της ευκαιρίας, της επιτυχίας και του χρήματος. Πλέον, αυτή η αντίληψη αρχίζει να σείεται.
Επιπλέον, στη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου η αξία της ανθρώπινης ζωής δε μετριέται απλά από την ευκολία που κάποιος μπορεί να κατέχει όπλο, αλλά κυρίως από την ευκολία με την οποία μπορεί να προβαίνει σε αυτοδικία, η οποία είναι εμμέσως ιδεολογικά και κοινωνικά αποδεκτή. Λένε κάποιοι ότι πρέπει να περιοριστεί δραστικά η οπλοκατοχή στις ΗΠΑ. Σωστό. Απαραίτητο. Όμως δεν είναι αρκετό. Αν ο μισός αμερικανικός κινηματογράφος βρίθει ηρώων που εξιλεώνονται αυτοδικώντας, το θέμα καθίσταται πιο βαθύ από ό,τι ένα νομικό θέμα απαγόρευσης.
ΤΑ 4 ΠΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΘΩΝ
ΠΕΙΘΗΝΙΟΙ-ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ-ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ-ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί στην Ελλάδα τα μνημόνια και τα μνημονιακά μέτρα όχι μόνο δεν έχουν τελειωμό αλλά ταυτόχρονα οι προστάτες-δανειστές μάς εγκαλούν διαρκώς ότι καθυστερούμε τις «μεταρυθμίσεις» και δεν τηρούμε τα «υπεσχημένα».
Γιατί, ενώ κατά τους προστάτες-εμπνευστές τους (Ε.Ε-ΗΠΑ) με τα σκληρά και απάνθρωπα αυτά μέτρα η χώρα θα εξυγίαινε την οικονομία της και θα αποκτούσε ανταγωνιστικότητα και «έξοδο στις αγορές», έχουν περάσει 6 χρόνια και τα πράγματα έχουν γίνει χειρότερα σε σχέση με το 2010 ;
Γιατί, ενώ είναι οφθαλμοφανής παραλογισμός ότι οι θηριώδεις φόροι και οι περικοπές των δημόσιων δαπανών με έκπτωση της Πρόνοιας, της Παιδείας, της Υγείας, της Εθνικής Αμυνας κ.λ.π. οδηγούν σε ραγδαία φτωχοποίηση και περιορισμένη κυριαρχία και αποκλείουν στο διηνεκές την ανάκαμψη και την ανάπτυξη, εξακολουθούν να επιβάλλουν διαρκώς νέους φόρους και περικοπές; Και παρ’ όλα αυτά να ψεύδονται οι πειθήνιοι ότι «η ανάπτυξη έρχεται» ;
Μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτή η καταστροφή
Στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία ακόμη και στην Κύπρο, χώρες που πέρασαν ή περνούν μνημόνια, οι μνημονιακές επιπτώσεις δεν συγκρίνονται με το δικό μας Αρμαγεδώνα. Εκεί, παρά τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε. που εξακολουθούν να εφαρμόζονται, οι δικές τους ελίτ δεν είναι όργανα-υποτακτικοί των ξένων. Δεν καθορίζουν εκεί ξένοι ποιοι θα μπουν στη Βουλή ή ποιοι θα κυβερνήσουν, όπως δυστυχώς συμβαίνει στη χώρα μας, όπου μόνο όσοι είναι προσκυνημένοι και διεφθαρμένοι (για να τους έχουν υποχείρια) προωθούνται στις ελίτ. Πράγμα που ίσως είναι παγκοσμίως μοναδικό και αποτελεί την πηγή των δεινών της χώρας μας
Η πολιτική και πνευματική ελίτ «αριστερή» ή μη πειθήνια στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. :
Δεν ενδιαφέρεται αν με τα τρία, έως τώρα, μνημόνια των προστατών τους πληρώσαμε (δηλ. χάσαμε) περι τα 45 δις σε φόρους και περικοπές Αν το ΑΕΠ της χώρας έχασε από το 2009 έως το 2015 61 δις. Αν τα δάνεια το 2009 ήταν στο 126% του ΑΕΠ και το 2015 έφθασαν στο 183%. Αν η ανεργία από το 9,6% το 2009 εκτοξευτηκε στο 25% το 2015. Αν οι μισθοί και οι συντάξεις εξαερώθηκαν, δηλ. μειώθηκαν κατά μέσο όρο από το 2009 έως το 2015, οι μισθοί κατά 35%, ενώ οι συντάξεις κατά 48% , με αντίστοιχη μείωση της αγοραστικής δύναμης.
Δεν ενδιαφέρεται αν 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι είναι οι απλήρωτοι (από 1 - 5 μήνες) στον ιδιωτικό τομέα και αν μισό εκατομμύριο είναι οι υποαπασχολούμενοι (μέχρι 4 ώρες, επισήμως, την ημέρα με τις μισές αποδοχές), ενώ 1,5 εκατ. είναι οι αμειβόμενοι, περιοδικά, με «μαύρα» και 1,5 εκ. είναι άνεργοι.
Δεν ενδιαφέρεται αν με τα τοξικά δάνεια των προστατών τους, ύψους 220 δις, πληρώνουμε τις ξένες τράπεζές τους, ανακεφαλαιώνουμε διαρκώς τις ελληνικές, υποτίθεται, τράπεζες (που είναι όπως ο πίθος των Δαναΐδων, όπου «χάθηκαν» 45 δις), ενώ για τον ελληνικό προϋπολογισμό, δηλ για τους Έλληνες απέμειναν μόνο 9,7 δις, δηλ. ούτε 5% των δανείων!!! Ούτε στα δάνεια της Ανεξαρτησίας (1824-1932) δεν είχαμε τέτοια ληστεία.
Δεν ενδιαφέρεται αν ξεπουλά σε εξευτελιστικές τιμές τη δημόσια περιουσία και τις δημόσιες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να είναι μοχλοί για την ανάπτυξη της χώρας καθώς και για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας. Βασικές δημόσιες υποδομές (οδοί, λιμάνια, αεροδρόμια), στρατηγικές επιχειρήσεις (τηλεπικοινωνίες, πολεμική βιομηχανία, σιδηρόδρομοι κ.λ.π.) ξεπουλήθηκαν ή ξεπουλιόνται, ενώ με το νέο Υπερ-Ταμείο αποκρατικοποιήσεων, που θα ελέγχουν οι ξένοι προστάτες-δανειστές, υποθηκεύουν για μελλοντικό ξεπούλημα ό,τι έχει απομείνει δημόσιο.
Δεν ενδιαφέρεται αν θα ξεπουληθεί στους ξένους η ιδιωτική περιουσία με πρόσχημα όχι μόνο τα «κόκκινα» δάνεια άλλά και τα «πράσινα», δηλ. αυτά που εξοφλούνται κανονικά στις τράπεζες ! Δεν τους ενδιαφέρει, συνεπώς, αν θα χάσουν οι «ανακεφαλαιοποιημένες» τράπεζες· έχουν τα κορόιδα για να τις «ξανανακεφαλαιοποιήσουν».
Ενδιαφέρεται μόνο για την πολιτική και κοινωνική της επιβίωση και φυσικά για την οικονομική της ευμάρεια. Θεωρούν ότι αυτά τους τα εξασφαλίζει η εύνοια των ξένων-προστατών, που γι’ αυτούς σημαίνει το ρόλο του υποτακτικού. Εχουν εκχωρήσει στους ξένους την πραγματική διακυβέρνηση αδιαφορώντας αν η χώρα έχει μεταβληθεί σε προτεκτοράτο, χωρίς πραγματική δημοκρατία, στο οποίο εφαρμόζονται «πειραματικές» νεοφιλελεύθερες πολιτικές εξαιρετικής σκληρότητας ως εργαστήριο για τη γενίκευσή τους και σε άλλες κοινωνίες χωρών της Ε.Ε.
Επιδιώκουν τη διαιώνιση της κατοχής με διαρκή μνημόνια με «κόφτες» και με θηριώδη και εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%, που θα τα αρπάζουν οι δανειστές για να συνεχίσουν τα «πειράματά» τους μέχρι αφανισμού μας.
Μόνο που αντί να...ψοφήσει ο γάιδαρος του Χότζα μπορεί και να κλωτσήσει. Κι’ αυτός είναι ο φόβος τους, δηλ. μήπως έτσι χάσουν τους προστάτες τους...
Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Ευρώπη των λαών (!!) με δυναμισμό και παρρησία κατατρόπωσε επιτέλους τις οικονομικές ελίτ, τους στυγερούς τοκογλύφους, τους νεοφιλελεύθερους ηγέτες, που ήθελαν να επιβάλουν σκληρό και ακραίο καπιταλισμό, να τιμωρήσουν τους ατίθασους και τεμπέληδες Ελληνες. Ο ηρωικός Τσίπρας με σκληρές διαπραγματεύσεις έξι μηνών, κατάφερε να υπογράψει το 3ο μνημόνιο, πολύ πιο σκληρό από τα προηγούμενα, υποσχόμενος όπως όλοι οι προηγούμενοι ότι θα είναι το τελευταίο !!!
Μα επιτέλους δεν υπάρχουν όρια στο θράσος; Δεν είναι μόνο η αντιδιαμετρική πολιτική απ΄ αυτήν που είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Δεν είναι η συμπόρευση με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι, για την επιβολή του νέου μνημονίου. Δεν είναι η ανοιχτή πρόσκληση σε όλους τους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες όπου γης, να βρουν απάγγειο στην αγκαλιά της Χριστοδουλοπούλου. Είναι η περιφρόνηση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, το οποίο ο Τσίπρας ενήργησε (περιμένοντας άλλο αποτέλεσμα) και στο οποίο η σαφής απάντηση του ελληνικού λαού, ακύρωσε τον εκφοβισμό και την αφόρητη προπαγάνδα των ΜΜΕ και των λοιπών εκπροσώπων -ξένων και εγχώριων- των ευρωπαϊκών οικονομικών συμφερόντων, περί μονοδρόμου, καταστροφής της Ελλάδας κλπ, συνοδεία βεβαίως «πατριωτικών»! κορόνων.
Αφού λοιπόν ο Τσίπρας έκανε τη δουλειά που έπρεπε, αφού ολοκλήρωσε τις δεσμεύσεις που είχε, αφού κατήργησε τη Δημοκρατία και σπίλωσε την έννοια της «Αριστερής Κυβέρνησης», αγνοώντας εκτός των υποσχέσεών του και ένα μεγάλο μέρος του κόμματός του και αντιλαμβανόμενος ότι η έσχατη ξεφτίλα να στηρίζεται για να εκτελέσει την τούμπα του σ’ αυτούς που έβριζε σκαιότατα και να κάνει ό,τι αυτοί προγραμμάτιζαν πολύ πιο πριν, δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί ούτε με τις πιο γελοίες προφάσεις, (εξ’ άλλου πήρε την έγκριση της Μέρκελ που είναι σίγουρη ότι με οποιοδήποτε αποτέλεσμα, η δουλειά θα γίνει), οδήγησε τη χώρα σε εκλογές υποσχόμενος τί; Την πιθανή όχι απομείωση αλλά διαιώνιση του χρέους και την καταπολέμηση της διαφθοράς ! Ουσιαστικά ο Τσίπρας παραδέχτηκε (αν και το ήξερε από την αρχή), ότι τερματισμός των μνημονίων και της λιτότητας μέσα στη μάντρα της ΟΝΕ και της ΕΕ είναι αδύνατη. Φυσικά επέλεξε τη μάντρα, τον γενιτσαρισμό και την τυφλή συμμόρφωση προς τας υποδείξεις – διαταγές.
Ο Λαφαζάνης ουσιαστικά κρατώντας τις αρχικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (τουλάχιστον δεν ενέδωσε), συνεχίζει να εθελοτυφλεί υποστηρίζοντας πως είναι δυνατόν και η πίτα να μείνει ακέραια και ο σκύλος να είναι χορτάτος. Δεν προχώρησε σε ξεκάθαρες λύσεις.
Το μέγα όφελος απ’ όλα αυτά είναι ότι ο ελληνικός λαός διαπίστωσε με επώδυνο τρόπο, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση για την Ελλάδα σημαίνει διαδοχικά μνημόνια, 3ο τώρα, 4ο αύριο, 5ο μεθαύριο κλπ, δηλαδή ανεργία, μειώσεις μισθών και συντάξεων, εξοντωτικοί φόροι, αντιλαϊκοί νόμοι, λιτότητα, έλλειμμα δημοκρατίας, καταστροφή του κράτους πρόνοιας, υπονόμευση των εθνικών θεμάτων, διάλυση της υγείας και της παιδείας και το σπουδαιότερο όλων την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.
Ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να (ξανα)δώσει στις εκλογές την πρέπουσα απάντηση.
- Τουρισμός του …μικροφώνου
Η (καλή, πιθανόν) τραγουδίστρια έγινε, γράφουν, υπουργός Τουρισμού, διότι γνωρίζει κάθε γωνιά της Ελλάδας δίνοντας συναυλίες (της αρπαχτής, λένε οι κακεντρεχείς) και διότι, όπως λέει η ίδια, «ούτως ή άλλως είχε πάντα την Ελλάδα στην καρδιά της».
Εντάξει, ας πούμε. Αλλωστε κι οι υπουργοί του Τσίπρα ήσαν (ή και θα είναι…) καλύτεροι; Την ρώτησαν όμως την καλή (πιθανόν) αοιδό μήπως έχει κι αυτή καμμιά off shore εταιρία και αποκτήσει μπλεξίματα με το νόμο;
- Κι αν αυτοί δε θέλουν;
Ο τέως πρωθυπουργός (των ΗΠΑ και της Γερμανίας), μετά τις σουρεαλιστικές δηλώσεις του του τύπου «θα τηρήσω τη Συμφωνία- (μνημόνιο 3) για να την καταργήσω» ή «είμαι ο πιο κατάλληλος για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων» (!), μας γέμισε ανησυχία με τη δήλωση «θα συνεργαστώ μόνο με όποιους ΕΓΩ θέλω»
Κι αν τύχει και κάποιοι απ’ αυτούς δεν το θελήσουν; Θα’ χουμε πάλι εκλογές, της μιας βδομάδας τότε;
- Να ! η λύση
Αν όλοι (όσοι απόμειναν, έστω) οι οπαδοί του Τσίπρα ακολουθήσουν το παράδειγμα (όπως ψιθυρίζεται, κακοβούλως, πιστεύουμε…) της αδικημένης (κατά δήλωσή της) κας Τασίας των «παράτυπων» μεταναστών, ότι με δικά της έξοδα και σε δικές της θέσεις θα τακτοποιήσει τους κατασκηνωτές της πλατείας Βικτωρίας, δε θα ελύετο το πρόβλημα των λαθρομεταναστών;
Τι περιμένουν, λοιπόν, για να αποδείξουν την ειλικρίνεια των φιλανθρωπικών αισθημάτων τους;
- Αμ ο Λεβέντης ;
Ολο το σύστημα δείχνει να συνωμοτεί: «Ο Λεβέντης στη Βουλή». Μετά τον εξευτελισμό του πολιτικού συστήματος με το Σταύρο του σακκίδιου, φαίνεται ότι έρχεται και η γελοιοποίησή του.
- Και μετά τι…;
Εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν
Ο Τσίπρας διόρισε την ολόλευκη κα Θάνου (που δηλώνει : «πάντοτε ήμουν στον Αγώνα»…) πρόεδρο του Αρείου Πάγου και αμέσως μετά ο κ. Παυλόπουλος εκλογικό Πρωθυπουργό, κατά το παράδειγμα του, κυριολεκτικά..., Πικραμμένου (που έβγαλε συνταγματικό (!) το 1ο μνημόνιο).
Δεν είναι απλώς κρίμα. Είναι πολύ επικίνδυνη εξέλιξη οι Θεσμοί (όχι φυσικά η τρόικα!) να εκτίθενται τόσο απροκάλυπτα…
Μέσα στον καταιγισμό των καθημερινών εξελίξεων, των απειλών και των αλληλοδιαψευδόμενων δηλώσεων (όλοι τους, και ιδιαίτερα οι, για την ώρα, κυβερνητικοί, ψέυδονται με την άνεση που αναπνέουν), την πλημμύρα των λαθρομεταναστών και των ληστειών και των ήδη δρομολογούμενων καταστροφών σε όλα τα εθνικά θέματα, εσωτερικού και εξωτερικού (που οι πολλοί, τρομοκρατημένοι μπροστά στην οικονομική θύελλα που πλησιάζει, δεν μπορούν να τα συνειδητοποιήσουν...). Το μόνο που επικρατεί γενικά είναι η πλήρης σύγχυση και ο πανικός.
Ο απόλυτος παραλογισμός στο πολιτικό σκηνικό
Στο πολιτικό σκηνικό, για πρώτη φορά στα 200 περίπου χρόνια «ελεύθερης» Ελλάδας, επικρατεί το απόλυτο αλαλούμ. Η συμπολίτευση, με την μεγαλύτερη και πιο απροκάλυπτη «κωλοτούμπα» της ελληνικής ιστορίας, στερείται και της ελάχιστης, έστω, λαϊκής νομιμοποίησης. «Διαμαρτύρεται» (!), για τη συμφωνία-εκτέλεση του ελληνικού λαού, που η ίδια(!) συμφώνησε, υπέγραψε και ψήφισε(!!!), ενώ το 62%, τουλάχιστο, την απέρριψε στο δημοψήφισμα, που η ίδια προκήρυξε, δηλώνοντας πως θα το σεβαστεί απόλυτα(!). Και τώρα προσπαθεί πάση δυνάμει να αποσείσει από τους ώμους της την ... εφαρμογή της, που θα την οδηγήσει στο τέλος της (ελπίζουμε χωρίς βιαιότητες...), πότε με συνέδριο(!), πότε με «ψήφο εμπιστοσύνης (όπως ο Γιωργάκης, δύο μέρες πριν από την εκπαραθύρωσή του), πότε με εκλογές άμεσες στο ίδιο διάστημα! Η «Αντιπολίτευση», που ευτύχησε (έτσι νομίζει...) να φέρει το 3ο, ολέθριο, μνημόνιο, ο αντιμνημονιακός Τσίπρας, προσπαθεί το ίδιο, να είναι άλλοι οι υπεύθυνοι για την εφαρμογή της και, για πρώτη φορά επίσης, θα επιδιώξει, να «χάσει» στις επαπειλούμενες άμεσες εκλογές! Σε ένα μόνο συμφωνούν όλοι τους (με πραγματικά αποτελεσματικό επικεφαλής το ... ΚΚΕ!): Μη χάσουμε το ΕΥΡΩ !!!, με πάσαν θυσίαν των άλλων, των πολλών.., φυσικά.
Το μόνο θετικό, μπροστά στον Αρμαγεδώνα που, ήδη, έφτασε είναι πως, πλήρως αποκαλυπτικά τώρα φαίνονται πόσοι και ποιοι, με μοναδικό κίνητρο τη θεσούλα, την τσέπη και το μπράβο των πατρόνων τους, εσωτερικών και, κυριώς, εξωτερικών, επιδίδονται με μανία στο να συκοφαντήσουν, να εξευτελίσουν και, έτσι, να αποδυναμώσουν όσους, έστω και τώρα...,ενδιαφέρονται για τη χώρα και την ελληνική κοινωνία και, φυσικά, ως πρώτο βήμα για τη σωτηρία της υποστηρίζουν την επάνοδο στην Εθνική, Οικονομική και Κοινωνική Ανεξαρτησία, την έξοδο απο ΟΝΕ του ΕΥΡΩ και, βέβαια, από την εγκληματική για τους λαούς, και ιδιάιτερα τον Ελληνικό, ΕΟΚ- Ε.Ε...
Δυστυχώς Σχέδιο υπήρξε, υπάρχει και εκτελείται
Στην προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα σουρεαλιστικά, (για όσους δεν είναι στο colpo) και εφιαλτικά που διαδραματίζονται μπροστά μας και στη πλάτη μας, φίλοι και «εχθροί» του αμερικανοκατέβατου Τσίπρα ψιθυρίζουν πως τα «παιδιά», τα Φλαμπουράρικα Παππάκια κ.λπ καλόπαιδα, είναι άπειρα, πως δεν υπήρχε σχέδιο και άλλα ανάλογα, όπως επιγραμματικά δήλωσε ο ασιδέρωτος διάδοχος του στυλίστα Βαρουφάκη: «δεν είχαμε σχέδιο· δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε»!! Οντως αυτοί δεν είχαν σχέδιο. (παρόλο που ένας πολύ στενός κυβερνητικός πυρήνας γνώριζε εξ αρχής τα βήματα). Είχαν όμως σχέδιο, και πολύ καλό γι’αυτους μάλιστα, αυτοί που με τους τρόπους και τα όργανα που διαθέτουν μας τους φόρτωσαν στην κυβέρνηση ως συνεχιστές του έργου του Γιωργάκη: «με προσάναμμα την Ελλάδα να βάλουν φωτιά στην Ε.Ε., για χάρη του δολαρίου, της παρεμπόδισης στενών σχέσεων Γερμανίας – Ρωσίας και της αποτροπής της γερμανικής βουλιμίας από τα ελληνικά ενεργειακά κοιτάσματα», όπως γράφουμε απο το 2010 ήδη, με το κόστος συνεχώς να αυξάνει για τη χώρα μας, κάτι που εξυπηρετεί και ΗΠΑ και Γερμανική Ε.Ε., ώστε να διαλυθεί, αν το καταφέρουν, η Ελλάδα.
Το σχέδιο με τον Τσίπρα προβλέπει 3 κύριες κατευθύνσεις:
Α) Τσίπρας με Βαρουφάκη (του Δ.Ν.Τ) και λοιπούς συνεργούς να ταλαιπωρούν την Ευρωζώνη επί μήνες με τα τάχα λάθη τους, να αποδυναμωθεί το ΕΥΡΩ και να δημιουργηθούν ρήγματα στην παντοδυναμία της Γερμανίας μέσα στην Ε.Ε. και ταυτόχρονα να διαλυθεί κοινωνικά και οικονομικά η Ελλαδά με την άγρια αντεπίθεση της Γερμανίας κατά της χώρας ως εκδίκηση για το ρόλο που παίζει η (αμερικάνικη) κυβέρνησή μας, κάτι που, μέσα στη σύγχυση, θα διευκολύνει τη συνέχεια του σχεδίου. Το πέτυχαν ήδη,
Β) Τσίπρας με Κοτζιά (πρώην σύμβουλος του ΓΑΠ!) ως υπουργό Εξωτερικών και τώρα με προσθήκη της υμνήτριας του Ερντογάν και των Σκοπίων Σίας Αντωνοπούλου να προετοιμάσουν το έδαφος για πλήρη παράδοση της Ελλάδας στους στόχους των ΗΠΑ σε σχέση με Τουρκία (Θράκη-Αιγαίο-Κύπρο) Σκόπια και Αλβανία (!). Και αυτά «μπήκαν ήδη στις ράγες», που λέει κι ο Αλέξης, και το τραίνο έρχεται κατ’ επάνω μας, και μάλιστα κανείς δε φαίνεται να νοιάζεται.
Γ) Τσίπρας με τα φρικιά του ΣΥΡΙΖΑ (Μπαλτάς-Κουράκης στην παιδεία, Παρασκευόπουλος στη Δικαιοσύνη, Χριστοδουλοπούλου στους λαθρομετανάστες, Βούτσης στο εσωτερικών και λοιποί) να επιχειρούν να εξαφανίσουν τον Ελληνισμό όπου μπορέσουν να διώξουν ή να αλλοιώσουν τους, ατίθασους κατά Κίσινγκερ, Ελληνες και να καταστήσουν την Ελλαδα χώρα μεταναστών, κατά το πρότυπο των ΗΠΑ (αφού εξόντωσαν τους γηγενείς «ινδιάνους»). Το σχέδιο προχωρεί, όμως, ευτυχώς, άρχισε να συνειδητοποιείται ο μέγιστος των κινδύνων που μας απειλούν.
Ολα τα παραπάνω έβαιναν καλώς για τους αρχιτέκτονες του σχεδίου, όμως (όπως είχαμε προβλέψει και ελπίζαμε στην πρώτη ανακοίνωσή μας, στις 26/1/2015, μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη βλέπε ιστοσελίδα ΑΣΚΕ και στο φύλλο «Ε» του Μαρτίου) το 1/3 του ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε και τα χάλασε όλα, με αποτέλεσμα το κομφούζιο για τους υπεύθυνους εφαρμογής της «συμφωνίας-λαιμητόμου», για ψήφους επιστοσύνης, για συνέδρια και για άμεσες εκλογές. Ιδωμεν!
Και τώρα τι γίνεται;
Επί του παρόντος, δυστυχώς ελάχιστα, μπορούν να επιτευχθούν για τη σωτηρία μας, όσο τουλάχιστο «εμπιστεύομαστα» το παρόν Σύστημα καθολικού ελέγχου μας και μάλιστα εν ονόματι της Σωτηρίας μας(!)· και όσο υποκύπτουμε στην γιγαντιαία προπαγάνδιση (μαύρη, γκρίζα, λευκή, την πιο αποτελεσματική...) όλων των Μέσων, με ελάχιστες ατομικές εξαιρέσεις και αυτές χωρίς προστάτες δυστυχώς... Και το πολιτικό κομφούζιο θα συνεχίζεται, με ακόμη χειρότερες προοπτικές για την ελληνικη κοινωνία, είτε γίνουν άμεσες εκλογές (στις οποίες το ΑΣΚΕ θα πάρει μέρος, μόνο αν τα ποσά εκλογικής ενίσχυσης που θα υποσχεθουν τηλεφωνικά τώρα όσοι το επιθυμούν καλύψουν τα έξοδα) είτε όχι, μια που είναι πολύ δύσκολη μια συμφωνία, για μας μεταξύ Γερμανών και ΗΠΑ τώρα.
Οι Γερμανοί (που οι Αμερικανοί τους θέλουν αδύναμους σε σχέση μ’αυτούς και σχετικά ισχυρούς σε σχέση με τη Ρωσία...) δεν προτίθενται να σταματήσουν την προέλασή τους στη χώρα μας, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τα 14 μεγαλύτερα και πιο κερδοφόρα αεροδρόμια, ακόμη και γεωπολιτικά(...) που «κέρδισε» γερμανική εταιρεία, με πλειοψηφικό μέτοχο το γερμανικό κράτος(!!!), ενώ εδώ μας κατηγορουν για καθυστερήσεις στις ...αποκρατικοποιήσεις! Και οι Αμερικανοί επιταχύνουν τις ... διευθετήσεις στα εθνικά μας θέματα (εσωτερικά και εξωτερικά). Οσο για το «δικό» μας πολιτικό προσωπικό, προσπαθούν να ισορροπήσουν και να συντονιστούν σε τεντωμένο σχοινί, οι δόλιοι.
Συνοπτικά διαμορφώνονται 3 πόλοι. Οι φιλοαμερικάνοι (Τσίπρας και ΣΙΑ, Λούκα, Καμμένος, Παπανδρεϊκοί και μέρος των άλλων κομμάτων), οι Ευρωπαϊστές (Ν.Δ., Καραμανλής, μέρος του υπό ξήρανση Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ, Παυλόπουλος, δυστυχώς για Πρόεδρο Δημοκρατίας, και λοιποί, με αλληλοδιεισδύσεις και αλληλοαποχωρήσεις, αλλά και συμφωνίες μεταξύ τους, ανάλογα με τις σχέσεις ΗΠΑ και Γερμανίας, θετικές ή αρνητικές κατά περίσταση. Τίποτα, φυσικά, θετικό, δε μπορεί να προκύψει, για την Ελλάδα απ’αυτούς τους δύο και τους μη φανερούς συνοδοιπόρους τους...
Και ο τρίτος πόλος, που σιγά σιγά δημιουργείται, μετά μάλιστα το αποτέλεσμα του (μεγάλο το λάθος τους...!) δημοψηφίσματος που δείχνει το δυναμικό μέγεθός του, το οποίο θα αυξάνεται όσο η συνειδητοποίηση των οπαδών όλων των τωρινών κομμάτων του Συστήματος, φανερών ή καλυμμένων, θα αυξάνει και έτσι θα οδηγέι στην απογύμνωσή τους. Είναι η μόνη ελπίδα για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση της Ελλάδας κάτι που επιδιώκει και το ΑΣΚΕ, από την αρχή της ίδρυσής του
Στην «τελική ευθεία» για «επικείμενη» συμφωνία διαρρέει συνεχώς το Μαξίμου δηλ. ο Τσίπρας και οι περί αυτόν. Το νέο τους «αφήγημα» ( αμερικανικός όρος της πολιτικής ορθότητας storytelling, που σημαίνει κατασκευή και ψέμα) είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λαϊκή εντολή για ρήξη με την ευρωζώνη και επομένως θα πρέπει να κάνει έναν «έντιμο», πλην επώδυνο συμβιβασμό. Τα περί κατάργησης των μνημονίων, της τρόικα και εφαρμογής του προγράμματος της Θεσσαλονίκης έγιναν καπνός.
Διαρρέουν κείμενο της Κομισιόν σύμφωνα με το οποίο μέχρι τον Ιούνιο πρέπει να νομοθετήσουν πρόσθετα μέτρα 5 δις (!!). Στο ίδιο κείμενο προβλέπεται να εφαρμοστούν το φθινόπωρο (Σεπτέμβριος - Οκτώβριος) οι «μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές» που θα περιλαμβάνονται στη λίστα του ΟΟΣΑ και είναι ήδη συμφωνημένες «μεταρρυθμίσεις» με τους ευρωπαίους, όπως η αλλαγή του ασφαλιστικού και των εργασιακών σχέσεων.
Στο κείμενο προσδιορίζονται οι δημοσιονομικοί στόχοι για την τετραετία (!) 2015 - 2018 που είναι οι εξής:
-2015 πρωτογενές πλεόνασμα 0,75% του ΑΕΠ
-2016 πρωτογενές πλεόνασμα 2% του ΑΕΠ
-2017 πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ
-2018 πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.
(σ.σ Δηλ. πάνε περίπατο τα μικρά πλεονάσματα, που μας έλεγαν, μαζύ με την ανάπτυξη )
Μεταξύ των μέτρων ύψους 5 δισ. που πρέπει να ληφθούν είναι η «μεταρρύθμιση» του ΦΠΑ, δηλ. η δραστική αύξησή του , η αύξηση της έκτακτης εισφοράς στα προ μείωσης επίπεδα για εισοδήματα πάνω από 30.000 ευρώ, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, η κατάργηση του αφορολόγητου των 12.000, η επανεξέταση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά, η επανεξέταση του θέματος των συλλογικών συμβάσεων κ. α. Δηλ το «μάρμαρο» θα το πληρώσουν και πάλι τα «συνήθη υποζύγια» και όχι οι πλούσιοι , όπως μας κοροϊδεύουν, ιδιαίτερα με το ΦΠΑ , και τη νέα επέλαση στο ασφαλιστικό και στα εργασιακά.
Εν τω μεταξύ οι ιδιωτικοποιήσεις της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου προχωρούν κανονικά (λιμάνια, αεροδρόμια, Ελληνικό κ.λ.π.)
Διαρρέεται, επίσης (εφ. Δημοκρατία 20-5-2015 άρθρο Μ. Κοττάκη «Η πρόθυμη Αριστερά») , ότι μέσα στο σχέδιο συμφωνίας Ελλάδας-«θεσμών» περιέχεται και η θέσπιση του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, μιας ανεξάρτητης Αρχής μέσω της οποίας εκχωρείται εθνική οικονομική κυριαρχία από ένα κράτος-μέλος στην Κομισιόν. «Από αυτά επωφελούνται η Ευρώπη (εννοεί την Ε.Ε.) και η Γερμανία. με τη θέσπιση Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου Ευρωζώνης, Ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών, Ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών και εκλεγμένου προέδρου της Κομισιόν.<...> Η σύσταση Ανεξάρτητου Δημοσιονομικού Συμβουλίου σε συνδυασμό με την ανεξαρτησία των φορολογικών Αρχών ουσιαστικά αποτελεί την εγκατάσταση μιας ευρωπαϊκής τρόικα σε κάθε κράτος-μέλος.»
Φυσικά μια τέτοια εξέλιξη που θα καθιερώνει τη γερμανική παντοκρατορία στο χώρο της Ευρώπης θα συναντήσει την αντίδραση των ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας και αυτό φαίνεται και στις εγχώριες πολιτικές κινήσεις.
Οπως ο «τρομοκρατημένος» κ. Βαρουφάκης που ξανάρχισε τον ορυμαγδό της προβοκατόρικης δημόσιας αμετροέπειάς του προκαλώντας απορίες αν πρόκειται για μελετημένες κινήσεις πολιτικών βλέψεων αμερικανικής προέλευσης ή εκρήξεις ναρκισσισμού ή,το πιθανότερο, και τα δύο. Ή όπως η ενίσχυση του ρόλου του φιλογάλλου Κ. Καραμανλή, που κατά την πρωθυπουργία του υπονομεύτηκε από τον αμερικανικό παράγοντα και τώρα φαίνεται να συμμαχεί.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά η χώρα και ο ελληνικός λαός, όσο παραμένουμε στο ευρώ και την Ε.Ε., θυσιάζονται στο βωμό των ξένων συμφερόντων από δεξιούς και «αριστερούς» ευρωπαϊστές.
Η αδιέξοδη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ
Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει, αυτή την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, το πολύ μικρό νομοθετικό έργο που έχει να επιδείξει η κυβέρνησή του. Μια νέα κυβέρνηση υποτίθεται ότι έχει διαφορετική αντίληψη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας από αυτήν που αντικατέστησε και, κατά συνέπεια, θα περίμενε λογικά κανείς να προχωρούσε ευθύς εξαρχής στην ψήφιση σειράς νόμων που να αντανακλούν τη δική της πολιτική αντίληψη. Και ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί αυτή η ένδεια νομοθετικού έργου, επειδή η νέα κυβέρνηση είναι, όπως διατυμπανίζει, αριστερή και διαδέχθηκε μια άλλη νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας.
Υπάρχουν βέβαια λόγοι που εξηγούν αυτή την αδυναμία παραγωγής νομοθετικού έργου. Η κυβέρνηση, που δυστυχώς εμμένει στο ευρώ και την Ε.Ε και λόγω αυτής της εμμονής, υπακούει πλήρως στα κελεύσματα των δανειστών και έχει συμφωνήσει με αυτούς όχι μόνο να μην κάνει καμία μονομερή ενέργεια στα οικονομικά ζητήματα αλλά και να πληρώνει στο ακέραιο τα τοκοχρεωλύσια τους χωρίς να παίρνει ούτε ευρώ απ’ αυτούς. Οι απειλές για εκλογές ή δημοψήφισμα είναι για τους αφελείς.
Επομένως έχει αποκλείσει, για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστο, οποιαδήποτε παρέμβαση θα συνεπαγόταν διαφορετική οικονομική πολιτική από αυτήν που ακολουθούνταν μέχρι τώρα. Η ανομοιογένεια επίσης αυτού του συνασπισμού κομμάτων –γιατί δεν αποτελεί, φυσικά, ενιαίο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ– δυσχεραίνει τη θέσπιση νέων νόμων, επειδή θα έθετε σε δοκιμασία την προβληματική συνοχή του.
Οι λόγοι αυτοί εξηγούν ασφαλώς τη δυσκολία νομοθετικών παρεμβάσεων που αφορούν την οικονομία, αλλά δεν δικαιολογούν την πλήρη αδυναμία παραγωγής νομοθετικού έργου. Γιατί, παραδείγματος χάριν, να μη μπορεί να καταρτίσει ένα ολοκληρωμένο νομοσχέδιο για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ή να μην προωθεί τη θέσπιση νόμων για την καλύτερη προστασία των καταναλωτών ή μέτρων για τη διοικητική αναβάθμιση ώστε να σταματήσει το αίσχος των ατελείωτης αναμονής σε ουρές για απλές διοικητικές πράξεις;
Δύσκολα μπορεί να κρυφτεί πλέον και από τους πιο φανατικούς απολογητές της κυβέρνησης, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ουσιαστικά καταρτίσει κανένα πρόγραμμα διακυβέρνησης ή αυτό που ενδεχομένως είχε καταρτίσει ήταν μόνο για να κερδίσει τις εκλογές ,δηλ. εντελώς ανεδαφικό, και γι’αυτό τώρα που ανέλαβε την εξουσία βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Αν όμως των άλλων προβλημάτων η αντιμετώπιση μπορεί να αναβληθεί για ένα χρονικό διάστημα, αυτών της οικονομίας είναι επείγουσα. Περιέκοψαν τα κονδύλια που προορίζονταν για δημόσια έργα, για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις του Απριλίου, παίρνουν, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, τα ταμειακά διαθέσιμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Πανεπιστημίων και των Νοσοκομείων, για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις του Μαΐου. Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί. Διασώζει τα προσχήματα, αλλά διογκώνει τα προβλήματα. Η κυβέρνηση εξαντλεί κάθε εφεδρεία και έτσι οδηγείται δέσμια να εκβιάζεται για τα νέα μνημόνια και να απειλείται με δυσάρεστες πολιτικές εξελίξεις δηλ. με κυβερνήσεις «προθύμων» που σε βάθος χρόνου κρύβονται «εθνικοσοσιαλιστές». Μακάρι να διαψευστούμε.
Γιατί αποτυγχάνει ο ΣΥΡΙΖΑ
Η Συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές αποτελεί έναν συμβιβασμό που δεν έγινε με αμοιβαίες υποχωρήσεις, όπως διακηρύσσουν οι κυβερνητικές πηγές, αλλά με πλήρη υποχώρηση της ελληνικής πλευράς. Και μόνο η δέσμευση της κυβέρνησης για αποφυγή κάθε μονομερούς ενέργειας δείχνει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα, αν δεν έχει την έγκριση των δανειστών. Η μετονομασία της τρόικας είναι για αφελείς και φανατικούς. Η πλήρης συμμόρφωση με τις επιταγές «των θεσμών», συνοδευόμενη από κάποιες ενστάσεις στην αρχή, αναντίρρητα στη συνέχεια, συνιστά ασφαλώς πλήρη αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πρόβαλε ως ο ριζοσπαστικός πολιτικός οργανισμός που όχι μόνο θα έσωζε την Ελλάδα, αλλά και θα σηματοδοτούσε μια ριζική αλλαγή πολιτικής σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση!
Παρά τη σύναψη αυτής της Συμφωνίας (και ακριβώς λόγω αυτής !), ωστόσο, οι μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει είναι φανερές. Σχεδόν απελπιστική έλλειψη ρευστότητας, ελλιπής είσπραξη φόρων, αδυναμία εξεύρεσης άλλων ρεαλιστικών τρόπων για την αντιμετώπιση της οικονομικής ασφυξίας.
Παρότι φαίνεται ότι είναι πρόωρο ακόμη, θα μπορούσε κανείς να προβλέψει την τελική αποτυχία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όχι τόσο επειδή οι δανειστές είναι πολύ σκληροί στις διαπραγματεύσεις, αντιμετώπιση που θα έπρεπε βέβαια να περιμένουν, ούτε λόγω των αναπόδεικτων συνωμοσιών των πολιτικών τους αντιπάλων, θεωρία στην οποία έχει προσφύγει τελευταία, αλλά για άλλους λόγους που αφορούν το ίδιο τους το κόμμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πρώτα-πρώτα ένα κόμμα ομοϊδεατών αλλά ένα συνονθύλευμα κομμάτων, πολιτικών ομάδων και προσώπων που αδυνατούσαν να προωθήσουν την πολιτική τους από μόνοι τους και επιδιώκουν να ικανοποιήσουν, οι περισσότεροι, τις προσωπικές φιλοδοξίες τους μέσω της συγκροτήσης ενός μεγαλύτερου πολιτικού οργανισμού. Οι διαφορές μεταξύ των ομάδων και των προσώπων είναι, τις περισσότερες φορές, αγεφύρωτες.
Τα πράγματα, έπειτα, έκαναν χειρότερα για την επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ οι προεκλογικές υποσχέσεις που ήταν αδύνατο να εκπληρωθούν (π.χ. πλήρης διαγραφή ή περικοπή χρέους, όταν ήταν γνωστό ότι το μεγαλύτερο μέρος του ανήκει πλέον σε κράτη-μέλη της Ε.Ε.)
Ο κυριώτερος όμως λόγος για τη διαφαινόμενη αποτυχία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι, κατά τη γνώμη μας, ότι ήθελε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους και να εφαρμόσει ένα κοινωνικό πρόγραμμα ακολουθώντας τους κανόνες της Ε.Ε. Αλλά η Ε.Ε. δημιουργήθηκε ακριβώς για να επιβάλει την αντίθετη οικονομική πολιτική στα μέλη της και δε θα άφηνε ποτέ ένα μέλος της, και μάλιστα το πιο αδύναμο αυτήν την εποχή, να εγκαινιάσει μια αιρετική πολιτική.
Καταρρεύσανε μέσα σε λίγες μέρες μύθοι και στερεότυπα που χτίστηκαν δεκαετίες τώρα από τους ευρωπαϊστές, μεταξύ των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα και οι αριστεροί πολιτικοί του πρόγονοι, για τις νομοτέλειες και τους μονοδρόμους της συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΟΚ, αρχικά, στην Ε.Ε στη συνέχεια και τέλος στο ευρώ. Οι «ευρωπαϊκές αρχές» της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, του ορθού λόγου, της ισότητας των χωρών-εταίρων τελικά εν μιά νυκτί αποδείχθηκαν «πουκάμισο αδειανό», δηλ. προπαγανδιστικά συνθήματα, με τη συμβολή, είναι αλήθεια, της νέας διακυβέρνησης που μας υποσχέθηκε το τέλος των μνημονίων και της τρόικας εντός του ευρώ και της Ε.Ε. (!!!). Των υπαίτιων δηλ. που, μαζί με τις ΗΠΑ με το ΔΝΤ της, ευθύνονται για το καθεστώς της νέας κατοχής που βιώνουμε, με τη σύμπραξη της έγχώριας ελίτ.
Η διάλυση της ελληνικής παραγωγής και η υπερχρέωση
Από το 1981 με την ΕΟΚ ξεκίνησε η διάλυση της ελληνικής παραγωγής και η αντικατάσταση των ελληνικών με ξένα εισαγόμενα αυξάνοντας ραγδαία την ανεργία και τον ξένο δανεισμό.
Στην έκδοσή μας ΑΣΚΕ-4 το 2006 (Η Ελλάδα στην ΕΟΚ-Ε.Ε. Η αποχώρηση από την Ε.Ε. όρος επιβίωσης και προόδου) αναφέρεται (σελ. 57,58,59,60,65) :
«Την πρώτη περίοδο της ένταξης της χώρας μας στην ΕΟΚ οι εταίροι μας πέτυχαν το άνοιγμα της αγοράς μας, τον εξοστρακισμό πολλών ελληνικών προϊόντων και την κυριαρχία των δικών τους. Αυτό το επέβαλαν με την κατάργηση των δασμών, την επιδότηση των εισαγομένων από την ΕΟΚ προϊόντων και το σταδιακό έλεγχο των δικτύων πώλησης επώνυμων ελληνικών βιομηχανιών και επιχειρήσεων, τις οποίες αγόραζαν <....> Παράλληλα μας επέβαλαν ποσοστώσεις, δηλ. ανώτατα όρια παραγωγής σε προϊόντα, όπως π.χ. το γάλα, ο χάλυβας, το βαμβάκι, που είτε τα παρήγαν οι άλλοι εταίροι, ιδιαίτερα οι βόρειοι, είτε τα εισήγαν από τρίτες χώρες, με τις οποίες η ΕΟΚ είχε συνάψει ειδικές συμφωνίες. Με αυτό τον τρόπο μετέτρεπαν την παραγωγή σε κατάρα<...> Επιδοτούσαν την απόσυρση των αγροτικών μας προϊόντων. Επιδοτούσαν την πρόωρη συνταξιοδότηση των αγροτών, υπό την προϋπόθεση να πουλήσουν τα χωράφια τους. Επιδοτούσαν την καταστροφή των ελληνικών ψαράδικων σκαφών, με το πρόσχημα της προστασίας των αλιευμάτων. Επιδοτούσαν, ... επιδοτούσαν για να μην παράγουμε.<…> Ο λόγος που οι «εταίροι» μας δέχθηκαν τη χώρα μας στη ζώνη του ευρώ δεν οφείλεται στην (κατά Σημίτη) «ισχυρή Ελλάδα». Ο λόγος ήταν ότι με το ευρώ η ελληνική οικονομία θα καταποντιζόταν. Θα έχανε όση ανταγωνιστικότητα της είχε απομείνει κι έτσι τα εισαγόμενα κοινοτικά και άλλα ξένα προϊόντα θα είχαν πλήρως δική τους την ελληνική αγορά. Από την άλλη θα υπήρχε μόνιμη πίεση για μείωση μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, στο όνομα της χαμένης ανταγωνιστικότητας<...> Αφαιρέθηκε από τη χώρα μας το δικαίωμα άσκησης νομισματικής πολιτικής, δηλ. το δικαίωμα να ορίζει την ισοτιμία του νομίσματός της σε σχέση με τα ξένα νομίσματα, να ορίζει τα επιτόκια και τους όρους δανεισμού, ώστε να ευνοεί τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων, τον τουρισμό, να αποθαρρύνει τις εισαγωγή ξένων προϊόντων και να ευνοεί την ελληνική παραγωγή.»
Τα πράγματα χειροτέρεψαν από τότε
Η διαφορά του τότε με το τώρα είναι ότι με όπλο το ευρώ και την Ε.Ε. κυριάρχησε και πάλι η Γερμανία, που έχοντας στο DNA της τα γονίδια του κατακτητή, επιχειρεί πλέον την γεωπολιτική κυριαρχία στο χώρο της Ευρώπης περιθωριοποιώντας τις άλλες ισχυρές χώρες της ευρωζώνης (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) και ασκώντας ασφυκτικό πολιτικό και οικονομικοκοινωνικό έλεγχο στις περιφερειακές χώρες. Η λιτότητα που έχει επιβάλλει στην ευρωζώνη και λογικά πλήττει και την ίδια, φαίνεται ότι δεν είναι τόσο οικονομικό όσο γεωπολιτικό εργαλείο κυριαρχίας. Γι αυτό, άλλωστε, αντιδρούν οι ΗΠΑ στη γερμανική μονοκρατορία (και όχι στη διαλυση της ευρωζώνης) , δυστυχώς, με μόνιμο θύμα τη χώρα μας, αφού τώρα ζούμε το δεύτερο πολιτικό εγχείρημα, μετά απ’ αυτό του ΓΑΠ που του υπέδειξαν να αποτρέψει το ευρώ ως αποθεματικό χρήμα εις βάρος του δολαρίου. Αφού το πέτυχε παρέδωσαν τη χώρα στα νύχια της Γερμανίας.
Οποιος, λοιπόν, ισχυρίζεται ότι η σημερινή κατάσταση της χώρας μέσα στην Ε.Ε. και το ευρώ θα ήταν διαφορετική αν δεν ήμασταν, όλοι εμείς οι Ελληνες , «διεφθαρμένοι», « άπληστοι» και ό,τι άλλο ανάλογο επίθετο χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ τους για να δικαιολογούν τη νέα κατοχή, ψεύδεται συνειδητά. Πολύ δε περισσότερο αυτοί που ισχυρίζονται ότι μέσα στο ευρώ και την Ε.Ε. θα απελευθερωθούμε από τα μνημόνια δηλ. από τις ΗΠΑ-Γερμανία και θα έχουμε ανάπτυξη. Το πρόσθετο δυστύχημα για την Ελλάδα είναι ότι έχει διαχρονικά την πιο υποταγμένη και πειθήνια στους ξένους πολιτική ελίτ
Ανάπτυξη κατά τη γερμανική Ε.Ε. σημαίνει
Την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και του ορυκτού πλούτου καθώς και των δημοσίων επιχειρήσεων σε εξευτελιστικές τιμές σε κερδοσκοπικά-αρπακτικά κεφάλαια με εργαζόμενους με μισθούς (200-300 ευρώ) και συνθήκες οιονεί δουλείας . Αφαιρείται έτσι κάθε μέσο ανάπτυξης από το δημόσιο, καταρρέει η αγοραστική δύναμη και η εσωτερική αγορά, τα δημόσια έσοδα, τα ασφαλιστικά ταμεία, η δυνατότητα επενδύσεων για παραγωγικές δραστηριότητες, σε συνδυασμό με τις υπέρογκες δόσεις των δυσθεώρητων δανείων, που καταλήγουν σχεδόν το σύνολό τους στους δανειστές, με συνέπεια να μεγαλώνουν τα ελλείμματα και οι ανάγκες δανεισμού και να μας οδηγούν στα νύχια των «εταίρων»-δανειστών, δηλ. στη Γερμανία και στις ΗΠΑ, που μας θέλουν εσαεί «αγκιστρωμένους».
Ανάπτυξη μέσα στο ευρώ και την Ε.Ε. ;
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το ζήτημα της ανάπτυξης της χώρας, που είναι ζωτικής σημασίας, ήταν ιδιαίτερα ελλειμματικό. Επίσης η επιστολή Βαρουφάκη προς τους «θεσμούς» στο κεφάλαιο Πολιτικές για την προώθηση της ανάπτυξης μόνο στις ιδιωτικοποιήσεις αναφέρεται.
Με το ευρώ η κυβέρνηση δε διαθέτει ρευστότητα για δημόσιες επενδύσεις, δεν της επιτρέπουν οι «θεσμοί» να αυξήσει την αγοραστική δύναμη των πολλών για να ενισχύσει την ζήτηση, την εσωτερική αγορά και την ανάπτυξη. Αλλά ούτε και την ανάπτυξη μπορεί να χρηματοδοτήσει, επειδή η ρευστότητα των τραπεζών εξαρτάται από τη βούληση Σόιμπλε-Ντράγκι. Τι τελικά μπορεί να κάνει σ’ αυτό το πλαίσιο μια κυβέρνηση της Αριστεράς, όπως αυτοαποκαλείται ;
Oμολογείται έτσι με την αποσιώπηση ότι όταν δεν ελέγχεις το νόμισμα, την εσωτερική αγορά και τη διακίνηση αγαθών και κεφαλαίων είσαι έρμαιο του κάθε εκβιαστή, αρπακτικού «θεσμού» και «εταίρου». Δηλ. δεν έχεις εθνική κυριαρχία.
Προοδευτική πολιτική μέσα στο ευρώ και την Ε.Ε.;
Καμιά κυβέρνηση, όσο καλές προθέσεις κι αν έχει, δεν μπορεί, όσο η χώρα παραμένει μέλος της Ε.Ε. και πολύ περισσότερό της ευρωζώνης, να πάρει κανένα προοδευτικό, φιλολαϊκό μέτρο. Οι λεγόμενες κοινοτικές αποφάσεις είναι δεσμευτικές συνοδευόμενες με πρόστιμα και ποινές σε περίπτωση απειθαρχίας. Τώρα με τα μνημόνια οι εκβιασμοί και οι απειλές «θεσμών» και «εταίρων», κυρίως, των Γερμανών και των υποτακτικών τους, είναι διαρκείς και απροκάλυπτες. Ο πόλεμος αυτός γίνεται αμείλικτος με τη συνδρομή των εγχώριων και ξένων ΜΜΕ τους.
Τα μνημόνια ή τα «συμβόλαια για την ανάπτυξη» η όπως αλλιώς θα βαφτισθούν δεν εμπίπτουν στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και του Δικαίου της Ε.Ε., επειδή έτσι θέλουν οι Γερμανοί. Τα θεωρούν διμερείς συμφωνίες δανειστών και δανειζόμενου. (σχετικές δηλώσεις Μοσκοβισί, Κατάινεν των «θεσμών»)
«Η κρίση ρευστότητας χρησιμοποιείται για να πιέσει τους Έλληνες να αρχίσουν πολύ γρήγορα συζητήσεις για την αξιολόγηση και να την ολοκληρώσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα - χωρίς καν να περιμένουν το τέλος Απριλίου» δήλωσε κυνικά στο Reuters αξιωματούχος της ευρωζώνης.(27-2-2015)
Συνέπεια όλων αυτών είναι ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση θα ήθελε να πάρει μέτρα υπέρ του λαού να μην μπορέσει να υλοποιήσει το πρόγραμμά της, να χάσει τη λαϊκή υποστήριξη οπότε ή θα ανατραπεί ή θα παραδοθεί. Τα παραδείγματα περισσεύουν. Η Ιρλανδια που, όπως αποκάλυψε ο τότε υπουργός οικονομικών της, εκβιάστηκε από την ΕΚΤ με τον Τρισέ ότι αν δεν υπογράψει το μνημόνιο θα διακόψει τη χρηματοδότηση των τραπεζών. Την Κύπρο που, μετά την απορριπτική απόφαση της Βουλής εκβιάστηκε ωμά : «Είτε αποδέχεστε την πρόταση είτε πτωχεύετε» είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών στον Κύπριο ομόλογό του και η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ συμφώνησε...
Στην Ελλάδα ο Α. Παπανδρέου (ασύγκριτου αναστήματος σε σχέση με τους σημερινούς πολιτικούς ηγέτες) ως αντιπολίτευση διεκήρυσσε κατά της ένταξής μας στην ΕΟΚ. Όταν έγινε πρωθυπουργός, μέσα στη γενικότερη ασυνέπειά του και την εξαπάτηση του κόσμου, αποδέχθηκε την ένταξη. Τελικά η ΕΟΚ άλωσε το κόμμα που ο ίδιος ίδρυσε και διάδοχός του εκλέχθηκε ο εκλεκτός της ΕΟΚ, ο Κ. Σημίτης, ο τελευταίος άνθρωπος που ο Ανδρέας θα ήθελε να τον δει πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Το ερώτημα όμως είναι
Οσοι διαφωνούν με τη 4μηνη συμφωνία που υπέγραψε ο κ. Βαρουφάκης τι ακριβώς προτείνουν, επειδή κανείς απ’ αυτούς δε μίλησε για έξοδο από την Ε.Ε. και το ευρώ. Μήπως ότι θα ... φοβηθεί ο Σόιμπλε ή θα... βοηθήσει ο Ομπάμα; Ή έχουν άλλο σχέδιο ;
Το δημογραφικό μας πρόβλημα οξύνεται με τη νέα κατοχή
Πριν λίγα χρόνια, (προ κρίσης), γινόταν μεγάλη συζήτηση για το δημογραφικό πρόβλημα και τις επιπτώσεις του. Γήρανση του πληθυσμού, μείωση του ποσοστού των ελλήνων σε σχέση με τους αλλοεθνείς μετανάστες, πρόβλημα στα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία, ελάττωση της παραγωγικής ικανότητας των Ελλήνων λόγω μείωσης των νέων στις παραγωγικές ηλικίες. Περιέργως τον τελευταίο καιρό δεν ακούγεται τίποτα από τους αρχηγούς των κομμάτων πλην των ΑΝΕΛ. Μήπως λύθηκε το πρόβλημα; Στη διπλανή Τουρκία ο Ερντογάν έκανε δηλώσεις και προτροπές στα νέα ζευγάρια, να αυξηθεί ο τουρκικός πληθυσμός! Στην Ελλάδα η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έκανε ό,τι τους υπαγόρευαν οι ξένοι και με τα μνημόνια τσάκισαν τους πολύτεκνους με τους φόρους και απαγόρευσαν ουσιαστικά στους νέους να κάνουν οικογένεια με τη θηριώδη ανεργία και τα αντικίνητρα που θέσπισαν.
Τα άλλα κόμματα δεν τους απασχολεί το δημογραφικό
Μια ελληνική κυβέρνηση, αν υπάρξει, που να ενδιαφέρεται για τα ελληνικά συμφέροντα θα έρθει σίγουρα αντιμέτωπη με το δημογραφικό, το οποίο δεν έχει απλώς επιδεινωθεί, αλλά έχει γιγαντωθεί με συνέπειες φοβερές για το μέλλον της πατρίδας και του λαού μας. Η κρίση χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά της ελληνικής οικογένειας.
Το 1996 για πρώτη φορά οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 22 άτομα. Το 2012 η διαφορά έφτασε τα 16.300 άτομα και συνεχώς μεγαλώνει. Ποιες είναι οι προοπτικές όταν η ανεργία στις αναπαραγωγικές ηλικίες (25 – 29 ετών), είναι πάνω από 50% και (30 – 44 ετών) κοντά στο 35%; Πώς μπορούν τα νέα παιδιά να κάνουν οικογένεια και παιδιά; Δεν είναι μόνο το κόστος του τοκετού. Με τα μνημόνια και τα νέα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, όλο και περισσότερα ζευγάρια αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα οικονομικά βάρη ενός παιδιού και η πολιτεία όχι μόνο δε βοηθάει τους γονείς, αλλά τους αντιμετωπίζει ως οικονομικά εύπορους και τα παιδιά ως τεκμήριο ευμάρειας και τους υποχρεώνει να πληρώνουν παραπάνω φόρους.
Οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί κλείνουν ή υπολειτουργούν και οι φοροαπαλλαγές σταματούν για τους γονείς. Τα οικογενειακά επιδόματα μειώνονται και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σχεδόν εξαφανίστηκε. Πολλά ζευγάρια αναβάλουν ή ακόμα και ακυρώνουν τα αρχικά τους σχέδια για να αποκτήσουν δεύτερο ή περισσότερα παιδιά, ενώ σε άλλες περιπτώσεις αυτή η ψυχολογική κατάσταση επιδρά αρνητικά στην γονιμότητά τους. Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί μειώνεται συνεχώς ο ελληνικός πληθυσμός. Ο δείκτης γονιμότητας στις ελληνίδες είναι ο χαμηλότερος της Ευρώπης και κυμαίνεται κάτω από 1 ενώ για την αντικατάσταση απλά του πληθυσμού απαιτείται 2,1.
Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται περισσότερες από 250.000 αμβλώσεις και διπλασιάστηκε το ποσοστό των παλίνδρομων κυήσεων. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι ότι πολλές γυναίκες τεκνοποιούν σε μεγάλες ηλικίες, μετά τα 30 ή δεν τεκνοποιούν καθόλου. Η κρίση δε δημιούργησε, αλλά επέκτεινε το ήδη τεράστιο πρόβλημα. Ο ετήσιος αριθμός γεννήσεων ανά 1000 κατοίκους από 30,8 που ήταν το 1931, έφτασε τώρα κάτω από το 9. Όσοι νέοι μας μπορούν, μεταναστεύουν και μεγαλώνει η πληγή. Τι μπορεί να γίνει; Όσο είμαστε δέσμιοι κάτω από την μπότα του νέου κατακτητή ο λαός μας οδηγείται σε δημογραφικό εκφυλισμό.
Οι αμερικανοί και ευρωπαίοι «φίλοι» και «σύμμαχοι» προσβλέπουν σε αντικατάστασή μας από τους μουσουλμάνους μετανάστες, που κατά εκατοντάδες χιλιάδων λαθραία εισρέουν στη χώρα μας, αλλοιώνοντας την κοινωνική και εθνική μας ταυτότητα, τα ήθη και τα έθιμα, την πολιτισμική μας παράδοση, όπως κάποτε ονειρευόταν ο Κίσινγκερ.
Κάθε λαός δικαιούται να διατηρεί την ταυτότητά του και αυτό δεν έχει ίχνος εθνικισμού, ρατσισμού ή φυλετικής διάκρισης.
Η νεολαία της Ελλάδας έχει δικαίωμα να μπορεί να δημιουργεί οικογένειες και να μεγαλώνει νέες γενιές. Υποχρέωσή μας είναι να εξασφαλίσουμε τις προϋποθέσεις γι’ αυτό, αγωνιζόμενοι για κοινωνική οικονομική και εθνική απελευθέρωση της πατρίδας μας απ’ αυτή τη νέα κατοχή που μας έχουν επιβάλλει με την Ε.Ε. και το γερμανικό ευρώ της.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό