ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στις 22 Νοεμβρίου, ημέρα Κυριακή, στις 5.30 μ.μ. το ΑΣΚΕ θα παρουσιάσει την 5η έκδοσή του «η Μακεδονία και το ψευδώνυμο του κράτους των Σκοπίων», εν όψει της νέας κινητικότητας του αμερικανικού παράγοντα για μια «λύση» του ζητήματος επικίνδυνη για την ασφάλεια της χώρας μας και της ευρύτερης περιοχής.

Η εκδήλωση θα γίνει στο αμφιθέατρο του Ειδικού Σχολείου Ύδρας και Μνησικλέους,απέναντι από το Δημοτικό Αναψυκτήριο.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν:

η Βίκυ Αράπη, φιλόλογος, πρώην βουλευτής,

ο Αντώνης Κακαράς, αρχιπλοίαρχος ε.α., μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-74,

ο Νίκος Καργόπουλος, χημικός, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΑΣΚΕ,

ο Μανώλης Μηλιαράκης, δημοσιογράφος, πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας.

Συντονιστής της εκδήλωσης θα είναι ο Δημήτρης Παλλαδινός, μαθηματικός, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΑΣΚΕ.

Ήταν, φυσικά, αναμενόμενο. Γι΄ αυτό προώθησαν όλοι τους, «προστάτες» και οι μηχανισμοί τους, το Γιωργάκη στην εξουσία. Με πρωθυπουργό και Υπ. Εξ. τον ίδιο, εκτελεστή το Δ. Δρούτσα, επιβλέποντα τον Πάγκαλο και στα παρασκήνια το διαβόητο ’λεξ Ρόντο τα πάντα προωθούνται προσεκτικά και συστηματικά στα εξωτερικά μας θέματα (σε αντίθεση με το γενικό αλαλούμ στα εσωτερικά), όχι βεβαίως προς όφελός μας.

Σκοπιανό

Μας προϊδέασαν, πριν από τις εκλογές, με το Λοβέρδο (τότε αρμόδιο επί των Εξωτερικών): «δεν πρέπει η διένεξη για το όνομα να εμποδίζει την ανάπτυξη των σχέσεών μας σε όλους τους τομείς», άσχετα αν δεν τον επιβράβευσαν με το υπουργείο εξωτερικών και τον έριξαν στο στόμα των λεόντων, στα εργατικά. Ο Γκρουέφσκι συνέχισε το επιθετικό παραλήρημά του για «Μακεδονία του Αιγαίου» κ.λπ. στην Αυστραλία και ο Πρωθυπουργός-Υπ. Εξ. τον φιλοδώρησε με ημίωρη συνάντηση, όπου, υποτίθεται, του υπενθύμισε την «κόκκινη γραμμή», λες και δεν την ήξερε. Την ίδια ώρα ο πρόεδρος της Βουλγαρίας Παρβάνοφ, στην Αυστραλία επίσης, επετέθη δριμύτατα στον Γκρουέφσκι για την αναφορά του και στη «Μακεδονία του Πιρίν» (μικρής έκτασης) και τον απείλησε να ξεχάσει τα περί Ε.Ε., αν δεν συμμαζευτεί. Η Commission και ο επίτροπος Ρεν βιάζονται για την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε., όμως πιθανόν κάποιος από τους Αμερικανούς συμβούλους του Γ. να έχει λίγο μυαλό και να τον συγκρατήσει από καμιά επίσκεψη στα Σκόπια και από κανένα ολοπρόθυμο ΝΑΙ, όσο το «veto» του Βουκουρεστίου είναι, ακόμη, πρόσφατο. ’λλωστε, το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας δεν επέτρεψε κάποιο φιλοδώρημα (το αντίθετο, μάλιστα…) προς τους χειμαζόμενους Έλληνες, ώστε να εξασφαλίσει κάποια, πρόσκαιρη, ανοχή.

Ελληνοτουρκικά – Κυπριακό

Οι υποχωρήσεις στο Σκοπιανό μπορεί (ελπίζουμε) να καθυστερήσουν λίγο, οι Αγγλοαμερικάνοι όμως και οι σύμμαχοί τους στην Ε.Ε. βιάζονται πολύ στην προώθηση των τουρκικών αιτημάτων ενόψει της αξιολόγησης του Δεκεμβρίου. Εδώ οι Παπανδρέου και Χριστόφιας κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν πλήρως.

Ο Γιώργος έσπευσε, χωρίς να τον καλέσει κανένας, στην Κωνσταντινούπολη, σε μια άτυπη (!) σύνοδο Βαλκάνιων υπουργών εξωτερικών, όπου συνομίλησε με τον (έκπληκτο για το αναπάντεχο δώρο) Ερντογάν, χωρίς φυσικά η … διαφάνεια να μας πληροφορήσει τι είπαν. Οι Αμερικανοί σύμβουλοι δεν τον συγκράτησαν και η αμερικανική κυβέρνηση «εξέφρασε τη μεγάλη ικανοποίησή της που η πρώτη επίσκεψη του Γ. έγινε στην Τουρκία»…, αποκαλώντας τον μάλιστα πολύ γνωστό και αγαπητό στις ΗΠΑ!

Ο Γ. είχε δηλώσει ότι η πρώτη επίσκεψή του θα ήταν στην Κύπρο. Το ότι το λησμόνησε δεν είναι και προς θάνατον, δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με το τι έκανε εκεί! Ακόμη και ο Χριστόφιας τρόμαξε με τους «οδικούς χάρτες» για την Τουρκία που παρουσίασε και μάλιστα τόσο πολύ, ώστε χωρίς διπλωματικές περιστροφές να δηλώσει πως αυτοί αναφέρονται για μέχρι το Δεκέμβριο, ενώ ο Γ. για … μετά. Μαζί του, μάλιστα, είχε και τον Δρούτσα, συγκατασκευαστή του σχεδίου Ανάν!

Πολύ δυσάρεστες, λοιπόν, εξελίξεις και μάλιστα άμεσες μας αναμένουν το Δεκέμβριο, όταν η Ε.Ε. θα «αξιολογήσει» την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας με βάση τη συμμόρφωσή της στις υποχρεώσεις της και κυρίως το άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα. Θα έχουμε το θλιβερό φαινόμενο η Γερμανία και, κυρίως, η Γαλλία να θέτουν όρους και ο Γ. (μαζί και ο Χριστόφιας) να προτείνουν… διευκολύνσεις στην Τουρκία!!!

Λαθρομετανάστες από την Τουρκία

Και όλα αυτά ενώ αυξάνονται(!) οι μέσω (και με τη βοήθεια) της Τουρκίας λαθρομετανάστες, συνεχώς, παρά τη FRONTEX. Σε ερώτημα του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Ν. Χουντή προς τα όργανα της Ε.Ε. για το τι θα μέτρα θα λάβει η Ε.Ε. κατά της Τουρκίας για τη συνεχιζόμενη μεταφορά προς την Ελλάδα λαθρομεταναστών και τις Τουρκικές προκλήσεις προς τη FRONTEX, δόθηκε η απάντηση ότι εξετάζεται η δυνατότητα συμμετοχής της Τουρκίας στις σχετικές ενέργειες αποτροπής!! Ανάλογου περιεχομένου είναι και η σχετική αναφορά του σχεδίου αξιολόγησης της Τουρκίας από την Commission, για την οποία το δικό μας ΥΠΕΞ δήλωσε την ικανοποίησή του!! Εννοείται ότι δεν έκανε καμιά αναφορά για τις επιθέσεις σε Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι, ίσως γιατί αυτά περιλαμβάνονται στις «βραχονησίδες που δεν πρέπει να γίνονται αιτία να διαταράσσονται οι σχέσεις μας προς τη γείτονα», όπως μας έλεγε παλαιότερα ο Γ. και φαίνεται ότι «αδιαφορεί» για τον κίνδυνο από την Τουρκία, η οποία με το δόγμα Νταβούτογλου εξασφαλίζει τα ανατολικά σύνορά της και το κύρος της στους ’ραβες, ώστε να έχει ελευθερία κινήσεων στα δυτικά της…

Τι πρέπει να γίνει;

Είναι σε όλους φανερό τι πρόκειται, και σύντομα πλέον, να επιχειρηθεί σε όλα τα εθνικά μέτωπα. Το ερώτημα είναι αν μπορούμε και πώς να αντιταχθούμε και να τα αποτρέψουμε, όπως, άλλωστε, θα πρέπει να γίνει και στα οικονομικά και κοινωνικά μέτωπα.

Πρώτα πρώτα ενημέρωση και αποκάλυψη απ’ όλους όσους ξέρουν ήδη ή θα μάθουν, αν προσέχουν, προφορικά και γραπτά.

Μετά όλοι να παίρνουμε μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις που θα οργανωθούν, σε όλες τις πορείες που θα ξεκινήσουν.

Ταυτόχρονα συμμετοχή (ή και πρωτοβουλία) σε συμμαχίες, συσσωματώσεις με όσους ειλικρινά και αξιόπιστα είναι διατεθειμένοι να βγουν μπροστά, έξω από ατομικές ή κομματικές ιδιοτέλειες. Ακόμη και με αυτούς από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ που θα αγανακτήσουν και θα είναι διατεθειμένοι, είτε παραμένοντας (όσο θα παραμένουν) είτε απομακρυνόμενοι απ’ αυτό, στη σημερινή έστω μορφή του.

Πολλά μπορούν να γίνουν, όπως έγιναν και στο παρελθόν και τους ματαίωσαν ή τους ανάγκασαν να αναβάλουν τα σχέδιά τους. Πόσες δεκαετίες δεν προσπαθούν να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία; Πόσες δεκαετίες δεν επιχειρούν να «δωρίσουν» το Αιγαίο στους Τούρκους; Από πότε προσπαθούν να ξεχάσουμε το «όνομα» της Μακεδονίας; Γιατί δεν πέρασαν η συμφωνία του Νταβός, το σχέδιο Ανάν, τα μέτρα Γιαννίτση;

Όλα, τελικά, από εμάς, τους πολλούς, εξαρτώνται.

Πριν αλέκτορα φωνήσαι

Η πρώτη δουλειά του αρμόδιου (κατά Παμπούκη) υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ήταν να καλέσει ενώπιον των καναλιών το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (πάλι καλά που παρέμεινε η Ελλάδα στον τίτλο της και δεν «παγκοσμιοποιήθηκε», όπως το πάλαι ποτέ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας), για να τον «ενημερώσει» ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι 10 % και να «εκτιμήσει» ότι έως το τέλος του 2009 θα φθάσει το 12%. Θυμίζουμε ότι λίγο πριν από την προκήρυξη των εκλογών η Ν.Δ. μιλούσε για 6% και προεκλογικά δηλωνόταν μεταξύ 6% και 10 %, αλλά στις Βρυξέλες ενώπιον Αλμούνια, Τρισέ, Γιούνγκερ και Εκοφίν ανέβηκε στο 12,5 %!

Πόσο είναι το πραγματικό έλλειμμα το γνώριζαν και το γνωρίζουν άριστα οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Διεύθυνση Δημοσιονομικής Πολιτικής κ.λπ.). Απ’ αυτές αντλεί τα στοιχεία ο κ. Προβόπουλος, ο οποίος, όπως δήλωσε στην «Καθημερινή», είχε πλήρως ενημερώσει προεκλογικά για το έλλειμμα και τον Κ. Καραμανλή στις 2-9-2009 και το Γ. Παπανδρέου στις 8-9-2009.

Ως εξιλαστήριο θύμα στην Κομισιόν «δόθηκε» η, ούτως ή άλλως, αμαρτωλή Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, που ευθύνεται για βολικά στις κυβερνήσεις Σημίτη και Ν.Δ. «μαγειρέματα», όπως π.χ. των ποσοστών ανεργίας και της αύξησης του ΑΕΠ, για να φαίνονται μικρότερα τα ελλείμματα, που δεν έχει όμως άμεση σχέση με το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Συνεπώς, το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά γνώριζε πολύ καλά τα πραγματικά στοιχεία, αλλά τότε υποσχόταν τα πάντα, μέχρι και συντάξεις στις νοικοκυρές! Εφάρμοζαν την παλιά ρήση του παππού του Γ. Παπανδρέου ότι με το τάξιμο κανείς δεν πληρώνει, μόνο με το δόσιμο.

Χοντροκομμένη μεθόδευση

Αυτή η χοντροκομμένη μεθόδευση έχει σκοπό όχι μόνο να ακυρώσει τις προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά και να προετοιμάσει όλους αυτούς που ποντάρισαν ψηφίζοντας το ΠΑΣΟΚ για τα νέα εισπρακτικά και άλλα μέτρα, όπως το ασφαλιστικό, που επίμονα ζητούν οι Βρυξέλες. Είναι επίσης πολύ πιθανό να «φούσκωσαν» σκόπιμα το έλλειμμα, για να παρουσιάσουν «θεαματική» μείωσή του το 2010 και να ζητήσουν μεγαλύτερη περίοδο χάριτος από τους Αλμούνια και Σία.

Αυτό το θέατρο, δηλ. ότι δήθεν η κυβέρνηση πληροφορήθηκε το πραγματικό έλλειμμα από τον Προβόπουλο είναι σε άλλη έκδοση η γνωστή μέθοδος της «καμένης γης» ή της «παραλαβής χάους», που έχει φθαρεί από την πολλή χρήση και η επανάληψή της θα προκαλούσε αμέσως αντιδράσεις.

Έτσι οι κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ διατηρούν τα εισπρακτικά μέτρα της Ν.Δ., τα οποία υποσχέθηκαν να καταργήσουν. Το τέλος ακίνητης περιουσίας (ΕΤΑΚ) π.χ., που προεκλογικά υπόσχονταν να καταργήσουν και στη θέση του να επιβάλλουν φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, «προσωρινά» παραμένει. Παραμένουν επίσης τα «πράσινα» τέλη αυτοκινήτων του Σουφλιά, ενώ καταργούν (σωστά) την περιβόητη «απόσυρση», που ευνοεί τις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες. Επίσης διατηρούν την έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ και εξαγγέλλουν την ενιαία φορολόγηση όλων των εισοδημάτων, που είναι μεν σωστή, αλλά δεν πιάνει τα μεγάλα «ψάρια», που φοροδιαφεύγουν με τις υπεράκτιες (offshore) εταιρείες. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θ’ ακολουθήσει στην ουσία την ίδια ανάλγητη νεοφιλελεύθερη κοινωνική και οικονομική πολιτική της Ν.Δ., που υπαγορεύουν οι Βρυξέλες, με νέο περιτύλιγμα και με την πλήρη κάλυψη των ΜΜΕ των διαπλεκομένων. Όμως τους αρκεί αυτό, για να μην έχουν την τύχη της Ν.Δ.;

Οι πανηγυρισμοί των Αμερικανών και των Τούρκων (ακόμη και του Ταλάτ!) καθώς και η συστράτευση των καναλαρχών-μεγαλοεπιχειρηματιών για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το χαρακτήρα και τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.

Ένα πρώτο χαρακτηριστικό είναι η τοποθέτηση σε κρίσιμες υπουργικές θέσεις αγνώστων ανθρώπων, που δε ζήτησαν καν τη λαϊκή ψήφο, επομένως δεν αισθάνονται την υποχρέωση να λογοδοτήσουν κάποτε στο λαό για το έργο τους. Προφανώς λογοδοτούν σ’ αυτούς που με αδιαφανείς διαδικασίες τους ανέσυραν από το παρασκήνιο. Πρώτος διδάξας ο Σημίτης, που τοποθέτησε μη κοινοβουλευτικούς υπουργούς για τη «βρόμικη» δουλειά, π.χ. Σταθόπουλος για τις ταυτότητες, Γιαννίτσης για το ασφαλιστικό.

Η απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών προωθείται και με την αναβάθμιση φορέων, που τους καθιέρωσε επίσης η κυβέρνηση Σημίτη και που οι εκπρόσωποί τους διορίζονται επίσης. Στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο πήρε μέρος και ο Συνήγορος του Πολίτη (!), ο οποίος έδωσε και συμβουλές προς τους υπουργούς(!), και τα ΜΜΕ πανηγύρισαν. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς ότι οι λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές», οι λεγόμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και τα ΜΜΕ ενισχύονται παντοιοτρόπως, ώστε ο πολίτης να αισθάνεται ότι αυτοί τον υποστηρίζουν, ενώ το επίσημο κράτος τον καταδυναστεύει. Στο τέλος υποκαθιστούν την εκλεγμένη από το λαό πολιτική ηγεσία και εξυπηρετούν χωρίς προσχήματα και δισταγμούς τα ξένα συμφέροντα.

Ένα τρίτο χαρακτηριστικό είναι η μη τήρηση, για πρώτη φορά, των ισορροπιών ανάμεσα στους εκφραστές των διαφόρων ξένων επιρροών. Η κυβέρνηση έχει μια καθαρή αμερικανική σφραγίδα. Οι υπόλοιποι πήραν ελάχιστα υπουργεία, αλλά και σ’ αυτά οι αρμοδιότητές τους περιορίστηκαν υπέρ των «εμπίστων».

Τέταρτο, ενισχύεται το πρωθυπουργικό γραφείο κατά τα πρότυπα του Λευκού Οίκου, με «συμβούλους» αρμόδιους για κάθε υπουργείο, προς τους οποίους οι υπουργοί ουσιαστικά οφείλουν υποταγή. Ελπίζουμε, τουλάχιστον αυτοί οι «σύμβουλοι» να γνωρίζουν ελληνικά, όχι σαν τους 60(!) «συμβούλους» που είχε ο Γ. Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών και οι οποίοι (όπως είχε καταγγείλει τότε ο Θ. Πάγκαλος) μιλούσαν μόνον αγγλικά (αμερικάνικα, για την ακρίβεια). Επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου (αφανής πρωθυπουργός) τοποθετήθηκε ο Χ. Παμπούκης, μη κοινοβουλευτικός. Αυτός θα αναπληρώνει και επισήμως τον πρωθυπουργό και όχι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης!

Ο πολιτισμός είναι ο πιο σημαντικός τομέας για την επιβίωση ενός έθνους. Θυμίζουμε ότι ο πολύς Κίσινγκερ είχε πει ότι για να τιθασευτεί ο ελληνικός λαός και να μην παρεμποδίζει τα σχέδιά τους στην Αν. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια πρέπει πρώτα «να τον πλήξουμε στις πολιτιστικές του ρίζες». Από τους αρμόδιους υπουργούς, ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος την ίδια μέρα της υπουργοποίησής του δειπνούσε με τον Αμερικανό Πρέσβη στο Χίλτον! Είναι βουλευτής Επικρατείας, δηλ. δε ζήτησε την ψήφο του λαού. Η άλλη είναι η υπουργός Παιδείας ’ννα Διαμαντοπούλου, εκλεγμένη αυτή, η οποία ως Επίτροπος της Κομισιόν είχε προτείνει την καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους!

Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος τοποθετήθηκε η παντελώς άγνωστη μη κοινοβουλευτική κ. Μπιρμπίλη, η οποία ανέλαβε το άχαρο έργο να παγώσει για … περιβαλλοντικούς λόγους την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, παρότι η σχετική συμφωνία επιδοκιμάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Πρώτος τη τάξει υπουργός για την οικονομία τοποθετήθηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επίσης χωρίς να ζητήσει λαϊκή ψήφο (ευρωβουλευτής). Το παγερό ύφος του και η θρασύτητά του θυμίζουν τον αλήστου μνήμης προκάτοχό του εκσυγχρονιστή Ν. Χριστοδουλάκη.

Στο υπουργείο Εσωτερικών τοποθετήθηκε επίσης χωρίς λαϊκή ψήφο (βουλευτής Επικρατείας) ο «έμπιστος» Γ. Ραγκούσης.

Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (στην πραγματικότητα υπουργός) ορίστηκε ο παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα Δ. Δρούτσας, ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Κύπρο, αφού αυτός ήταν που συνεργάστηκε με το λόρδο Χάνι για την εκπόνηση του τερατουργήματος που ονομάστηκε σχέδιο Ανάν και στη συνέχεια εστάλη στην Κύπρο, για να το περάσει με κάθε αθέμιτο τρόπο και με αφειδή αμερικανική χρηματοδότηση. Ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε πει ότι «όσο ζω εγώ αυτός δε θα ξαναπατήσει στην Κύπρο»! Δυστυχώς δε ζει πια.

Συντονιστής σε ζητήματα εθνικά και ειδικά στη διαχείριση κρίσεων ορίστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει την υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων «χαμένη» και ο οποίος εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας, παραδίδοντας τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Στην κρίση των Ιμίων αρχικά συμμετείχε σε πάνελ στο ΜΕΓΚΑ(!) και στη συνέχεια έδωσε ρεσιτάλ μειοδοσίας μαζί με το Σημίτη, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «θα πάρει ο αέρας την ελληνική σημαία και δε θα βάλουμε άλλη»!

Σύμφωνη με την εικόνα της κυβέρνησης ήταν και η επιλογή του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Το πρωτοφανές είναι ότι τοποθετήθηκε επικεφαλής ενός ανώτατου κομματικού οργάνου κάποιος που δεν είχε διατελέσει καν μέλος του! Το κριτήριο για την επιλογή του ήταν ότι στην εκλογική του περιφέρεια (Ξάνθη) οι περισσότεροι μουσουλμάνοι (οι ελεγχόμενοι από του τουρκικό προξενείο) ψήφισαν ΠΑΣΟΚ(!), εξασφαλίζοντάς του το 68%!

Τι άλλο πρέπει να δούμε, για να αποφασίσουμε τι σημαίνουν για την πατρίδα μας οι συνάξεις των Βρυξελλών; Από το περίφημο «η Ελλάδα έχει δίκιο στο Αιγαίο, αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα συμφέρον να αναμιχθούμε» του προεδρεύοντος τότε Γάλλου υπουργού ’μυνας Ρισάρ (που εφαρμόστηκε με την εκκωφαντική σιωπή τns Ε.Ε. και κατά την πρόκληση των Ιμίων) φτάσαμε στο σημείο να σιωπά η Ε.Ε. (και ο γαλλογερμανικός άξονας) ακόμη και όταν βλάπτεται το δικό τns συμφέρον, για να μη χάσει το ρόλο του «βοηθού Σερίφη της Αμερικής», όπως έγραψαν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Για το ζήτημα των Σκοπίων η Ε.Ε. ξεκίνησε με τη (Λεκτική) υποστήριξη των ελληνικών θέσεων (ούτε παράγωγο) και κατέληξε να υποστηρίζει τις προτάσεις του ανεκδιήγητου Νίμιτς, που παριστάνει το μεσολαβητή, ενώ είναι αυτός με το λόμπι του που καθοδηγούν τους Σκοπιανούς. Οι ασκούντες τις εξουσίες στην Ελλάδα μάς παραμυθιάζουν, παρουσιάζοντας ως επιτυχία την αναβολή τns συζήτησης για το Σκοπιανό στην Ε.Ε. για λίγους μήνες, χωρίς καν υπενθύμιση του όρου για το όνομα!

Οι μάσκες έπεσαν εντελώς με την τουρκική υποψηφιότητα. Η Ε.Ε. ξεκίνησε με όρους συμπεριφοράς προς τους γείτονες και, όταν είδε ότι οι Τούρκοι την γράφουν εις τα παλαιότερα των υποδημάτων τους, οι όροι ως διά μαγείας εξαφανίστηκαν. Για να μην υπάρχει καμμία αμφιβολία, οι Τούρκοι επέλεξαν ακριβώς την ώρα τns «αξιολόγησης» για τα εξής:

Α) Ο πρωθυπουργός τους δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να εφαρμόσουν το Πρωτόκολλο, ούτε να αποσύρουν τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο.

Β) Τουρκικά μαχητικά παρενόχλησαν το υπηρεσιακό αεροσκάφος, που μετέφερε τον Έλληνα υπουργό ’μυνας στην Κύπρο.

Γ) Τουρκικά μαχητικά μπήκαν σφήνα σε ελληνικά και γαλλικά, που πραγματοποιούσαν κοινή άσκηση νότια τns Ικαρίας.

Δ) Τουρκικό δικαστήριο έθεσε εκτός νόμου το φιλοκουρδικό κόμμα.

Για όλα αυτά και πολλά παρόμοια η Ε.Ε. ομόφωνα (με την ψήφο και των ψοφοδεών που εκπροσωπούν σήμερα την Ελλάδα και την Κύπρο) όχι μόνο δεν επέβαλε καμμία κύρωση, αλλά άνοιξε άλλο ένα κεφάλαιο (απομένουν άλλα 6 από τα αρχικά 35).

Φαίνεται πλέον ότι, ακόμη και αν τελικά επιλεγεί η ειδική σχέση, η απαίτηση για συμμόρφωση της Toυρκίας προς το Διεθνές Δίκαιο δεν θα χρησιμοποιηθεί ούτε ως πρόσχημα για τον αποκλεισμό της πλήρους ένταξης. Επομένως, κανένα όφελος για τα εθνικά μας θέματα. Αντιθέτως, όπως έγραψε και ο Μ. Στυλιανού στο «Παρόν» της 13.12.09, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. την υποβίβασε σε «μέλος ειδικής κατηγορίας, με μειωμένα δικαιώματα και ασφάλιση». Και ο Γ. Δελαστίκ συμπλήρωσε στο «Έθνος» της ίδιας μέρας ότι με την απόφαση των Βρυξελλών «η Τουρκία κατοχύρωσε ντε φάκτο πλέον το εξωφρενικό δικαίωμα να μη λαμβάνει υπ' όψιν της οποιοδήποτε δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας». Αυτά δεν θα είχαν συμβεί, αν το Κυπριακό δεν είχε μπλέξει στα γρανάζια της Ε.Ε. Η πρόσφατη Σύνοδος των Βρυξελλών αποκάλυψε πλήρως τον καταστροφικό ρόλο της Ε.Ε. και για την οικονομία μας, αλλά γι' αυτά σε άλλο άρθρο, προς το παρόν, μία παρατήρηση: Η κα Μέρκελ και η παρέα της (πολιτικοί, τραπεζίτες, μεγαλο-βιομήχανοι, γραφειοκράτες κ.λπ.) δεν κρύβουν πλέον την απαίτησή τους να εξουσιάζουν όχι μόνο τις δικές τους χώρες, αλλά και τη δική μας. Βρήκαν και το επιχείρημα: όχι το χάλι της ελληνικής οικονομίας (που οι ίδιοι προκάλεσαν, με την τεράστια ευθύνη όσων ημεδαπών τους αποδέχονχαι) δήθεν επηρεάζει αρνητικά τη δική τους οικονομία (δηλαδή τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων τους).