Προβλήματα πολλά έχουν ανακύψει στον Καραμανλή και τον Πρόεδρο Παυλόπουλο λόγω της (μη) στάσης τους, για την προδοσία της «συμφωνίας» των Πρεσπών, τα οποία θα μεγεθύνονται συνεχώς όσα θα αναφαίνονται τα παρεπόμενα και τα αποτελέσματά της.
Ως εκ τούτου καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια πολλών «γραφίδων και ήχων» για να τους στηρίξουν και να δικαιολογήσουν την εκκωφαντική αφωνία τους, με επικεφαλής τον ικανό δημοσιογράφο, αρθρογράφο και σχολιαστή της «Δημοκρατίας» και διευθυντή της «Εστίας» κ. Κοττάκη.
Τώρα όμως ανέλαβε ο... ΣΥΡΙΖΑ την υπεράσπισή τους με μπροστάρη τον κ. Βούτση(!), για την ώρα για τον Πρόεδρο και, όπου να’ ναι, του ετέρου!
Ωρα, λοιπόν, να απελευθερωθούν οι «γραφίδες» όλων τους.
Οι πολιτικοί όροι Ακροδεξιά, Δεξιά, Κεντροδεξιά, Κεντροαριστερά, Αριστερά, που χρησιμοποιούν ως «πολιτική ορθότητα» οι ταγοί και οι παρατρεχάμενοι της παγκοσμιοποίησης, στη σημερινή εποχή δεν έχουν πλέον καμιά κοινωνική αναφορά. Αυτοί οι όροι είχαν νόημα την εποχή του κοινωνικού κράτους και της εθνικής παραγωγής, που τελείωσε περί το 1990 με τη σφραγίδα της Washington Consensus (1989), δηλ. με την έναρξη της παγκοσμιοποίησης. Η πραγματική αντίθεση, που παράγει σήμερα η παγκοσμιοποίηση λόγω της θηριώδους και ραγδαίας ανακατανομής του πλούτου, είναι μεταξύ των ελάχιστων εκμεταλλευτών ευνοημένων ελίτ (του 1%) και των πάμπολλων εκμεταλλευόμενων καταπιεζόμενων λόγω της λιτότητας με τις ελάχιστες αμοιβές σε συνθήκες οιονεί δουλείας, με συντάξεις πείνας, με την υπερφορολόγηση, τη «διάσωση» των τραπεζών των χρυσοκάνθαρων, τα μνημόνια , την κατακρεούργηση της δημοκρατίας κ.λπ.
Επομένως το ερώτημα είναι ποιος πολιτικός φορέας είναι υπέρ ή κατά της παγκοσμιοποίησης Υπέρ ή κατά των φορέων της (Ε.Ε., ΔΝΤ, ΕΚΤ κ.λπ.). Υπέρ ή κατά του ευρώ. Υπέρ ή κατά της λαθρομετανάστευσης. Υπέρ της λαϊκής κυριαρχίας ή υπέρ της ουσιαστικής κατάργησής της δημοκρατίας. Τελικά υπέρ ή κατά του έθνους. Με τους εκμεταλλευτές ή με τους εκμεταλλευόμενους ;
Στις βουλευτικές εκλογές που πλησιάζουν, για πρώτη φορά τόσο έντονα, θα κυριαρχήσουν πολλά ερωτηματικά, όπως π.χ. υπάρχει κάποιο κόμμα που δεν βλάπτει, άλλο πολύ και άλλο, ίσως, λιγότερο, τους Ελληνες, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό γενικότερα;
Και ο προβληματισμός αυτός σε πολλούς μπορεί να οδηγήσει μέχρι την αποχή, τη λευκή ή την άκυρη ψήφο.
Για την τελευταία περίπτωση είναι γνωστή η θέση του ΑΣΚΕ: Οχι στην αποχή, το λευκό και το άκυρο, ΝΑΙ στη θετική (όσο είναι δυνατό...) ψήφο, όσο αρνητική και αν είναι η εκτίμηση για το, κάθε φορά, εκλογικό σκηνικό. Μοναδική εξαίρεση η περίπτωση Δημοψηφίσματος με νόθο, κάλπικο ερώτημα-δίλημμα, οπότε η ενεργητική αποχή, με γενική κινητοποίηση καταγγέλλει την επιχειρούμενη απάτη και οδηγεί στη ματαίωση ή ακύρωσή του. Παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης είναι η δήλωση του ανεκδιήγητου κυβερνητικού εκπροσώπου, που εκφράζει τη γενική συριζαίικη αντίληψη, ότι, αν προκηρυσσόταν Δημοψήφισμα για τη «συμφωνία» των Πρεσπών η απάντηση θα ήταν ναι! Και συμπλήρωσε: «Το ερώτημα θα ήταν δέχεστε το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» ή δέχεστε να ονομάζονται σκέτη «Μακεδονία»;»!!! Το ερώτημα, βέβαια, θα έπρεπε να ήταν «δέχεσθε τη συμφωνία αυτή ή ΟΧΙ;»
Γι’αυτό, άλλωστε, και δεν τόλμησαν τέτοια ανοησία.
Θα έπρεπε όλοι να ψηφίζουν, λοιπόν. Μεταξύ τίνων όμως;
Επειδή, για τους γνωστούς οικονομικούς λόγους, το ΑΣΚΕ δε θα μπορέσει να πάρει μέρος (και) σ’αυτές τις εκλογές, η πρότασή του είναι:
Δεν ψηφίζουμε, κατ’αρχήν, όποιο κόμμα αποδέχεται όποιο ή όποια Μνημόνια. Οποιο κόμμα αποδέχεται και υποτάσσεται, ρητά ή σιωπηλά, στη λεγόμενη «Παγκοσμιοποίηση» και στις διάφορες εκδηλώσεις της. Οποιο κόμμα δεν πρεσβεύει και δεν αγωνίζεται για τη Δημοκρατία και την εμβάθυνσή της. Και, φυσικά, όποιο κόμμα, μεγάλο ή μικρό, κοινοβουλευτικό ή εξωκοινοβουλευτικό, γενικότερα, δεν αγωνίζεται για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση της Ελληνικής Κοινωνίας.
Εννοείται ότι αβίαστα ανακύπτει το ερώτημα αν υπάρχει τέτοιο κόμμα και αν ΟΧΙ, αποκλειόμενης της Αποχής κ.λπ, τι πρέπει να γίνει.
Απάντηση: Ζυγίζοντας τα ΥΠΕΡ και τα ΚΑΤΑ ανάμεσα σ’αυτά που πλησιάζουν στα παραπάνω κριτήρια αποφασίζουμε για το πού θα κατευθυνθεί η ψήφος μας. Εννοείται, επίσης, ότι, όταν προκηρυχθούν οι εκλογές και θα έχει ολοκληρωθεί το εκλογικό σκηνικό, θα υπάρξει ειδικότερη, ονομαστική εικόνα του πλαισίου, μέσα στο οποίο θα μπορούμε να κινηθούμε για την τελική, ατομική επιλογή μας.
Ο δικός «μας» αρχιερέας κ. Ιερώνυμος ξεκίνησε από το «δε χαρίζουμε το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια, αλλά δε χρειάζονται τα ... συλλαλητήρια»(!), μετά τη «Θεσσαλονίκη» αναγκάστηκε να δώσει άδεια γι’αυτό της Αθήνας και στο τελευταίο, μεγαλύτερο όλων, εξαφανίστηκε...
Τώρα (λέγεται ότι) πρώτος απ’όλους έδωσε συγχαρητήρια στον Τσίπρα για το θρίαμβο του με τις «Πρέσπες» εξηγώντας, έτσι, γιατί πανηγύριζαν στο μικρό, τότε, ΣΥΡΙΖΑ, όταν αυτός εκλεγόταν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος...
Και ο άλλος, ο «Οικουμενικός» πώς του ήρθε ξαφνικά να ξιφουλκήσει υπέρ της Αυτοκεφαλίας της εκκλησίας της Ουκρανίας, που υπαγόταν στο πατριαρχείο της Μόσχας;
Μήπως και οι δυό τους υπάγονται στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και στο Soros; Κι αυτοί;
Πολλοί, ακόμη και οι προκλητικά υβριστές, ζητούν από τους... άλλους (συνήθως) εκφράσεις πολιτικού πολιτισμού ή, όπως το λένε, πολιτικά ορθού.
Πολλοί, επίσης, θέλουν να ακολουθήσουν τις συστάσεις αυτές, όμως, απευθυνόμενοι σε συριζαίους αντιμετωπίζουν ένα (φαινομενικά) μικρό πρόβλημα, πώς να τους προσφωνούν! Και το πρόβλημα αυτό είναι απροσδόκητα παρεπόμενο της καινοφανούς συριζαίικης... βιολογικής ανακάλυψης ότι ο άνθρωπος (και τα λοιπά... ζώα, φανταζόμαστε) δε γεννιέται ως άρρεν ή θήλυ ον, αλλά γίνεται. Και το ...κακό μεγεθύνεται από την παράλειψη να προσδιορίσουν πότε αυτό το γίνωμα ολοκληρώνεται ή, έστω, να αλλάξουν τη Γραμματική, καταργώντας τα γένη της με κάποιο Διάταγμα του εμβρόντητου (φανταζόμαστε, αν και...) Προέδρου της Δημοκρατίας. Κάτι που δεν αποκλείεται να το επιχειρήσουν, με τις ιδέες που τους υποβάλλουμε.
Πάντως, για την ώρα, πώς να αναφέρεται, τυχαία παραδείγματα, ο κ. Τσακαλώτος, έτσι ή κ. Τσακαλώτου, ή η (ο) κ Χριστοδουλουπούλου (-ος);
Τι προβλήματα που δημιουργεί κι αυτή η πολιτική αβρότητα και ο αυτοπροσδιορισμός (εν διαρκεί γενέσει)!
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό