ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ
Η ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ αρχικά και εν συνεχεία στο κατασκεύασμα της Ε.Ε. και της Ο.Ν.Ε., δηλ. στο καταστροφικό ευρώ, αποτελεί διαχρονικά μόνιμη πληγή, που αποτρέπει κάθε δυνατότητα αυτοδύναμης ανάπτυξης και έχει καταστήσει τη χώρα μας παρία, πειραματόζωο σ’ένα «πείραμα» που αφαιρεί συστηματικά τον πλούτο και τα δικαιώματα του Ελληνικού Λαού, λόγω της ξενόδουλης εγχώριας ελίτ που τους συνδράμει. Γι’ αυτό, άλλωστε, σε πρόσφατη δημοσκόπηση του Ευρωκοινοβουλίου οι μισοί Ελληνες εκφράστηκαν αρνητικά για την Ε.Ε., παρόλο που στην πολιτική σκηνή κυριαρχούν τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα, που με τη συνδρομή των ΜΜΕ δεν αφήνουν ν’ ακουσθεί άλλη φωνή, άλλη πρόταση κατά της Ε.Ε. και του ευρώ.
Δυστυχώς το ίδιο συνέβη και στις 26 Μαΐου. Η τεχνητή πόλωση που δημιούργησαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και η μεγάλη απέχθεια κατά του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε τις ευρωκλογές. Χαρακτηριστικά επίσης των εκλογών αυτών είναι το ποσοστό του τηλεκόμματος του τηλεπωλητή (και φιλορώσου) Βελόπουλου, που περιόρισε τις ψήφους της απεχθούς Χ.Α., που από 3ο σε δύναμη κόμμα έπεσε στην 5η θέση, το αξιόλογο ποσοστό της Ζ. Κωνταντοπούλου με σύνθημα «Δεν κοιτάμε ούτε αριστερά ούτε δεξιά, κοιτάμε μπροστά», με ενδιαφέρον προεκλογικό πρόγραμμα, όχι όμως αναφανδόν κατά της Ε.Ε., και η «περίεργη», λόγω των επιρροών Σόρος υπερψήφιση του κόμματος του υπερτιμημένου (και νάρκισσου) Βαρουφάκη, που υπόσχεται ότι οι προτάσεις του θα διασώσουν την Ε.Ε. και όχι την Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία. Πρεσβεύει, μάλιστα, ότι «τα σύνορα είναι ένας παραλογισμός αν τα κοιτάζεις από το διάστημα»!!!
Ετσι η αντίθεση στην Ε.Ε. δεν εκφράστηκε και τα κόμματα που είχαν θέση κατά του ευρώ και της Ε.Ε. (ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΛ-ΚΚΕ) συρρικνώθηκαν. Ιδιαίτερα η ΛΑΕ, που στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 για ελάχιστους ψήφους δε μπήκε στη Βουλή, δε μπόρεσε, λόγω της μετωπικής, διεθνικής και ακτιβίστικης νοοτροπίας πολλών στελεχών της , να μετασχηματισθεί σε αριστερό πατριωτικό κόμμα, που να εκφράζει καθαρές θέσεις στα εθνικά θέματα στα πλαίσια της εθνικής ανεξαρτησίας, συστατικό της οποίας είναι η αποχώρηση από την Ε.Ε. και το ευρώ της. Προβλήματα που επισήμανε μετεκλογικά και αυτοκριτικά ο Π. Λαφαζάνης.
Το ΚΚΕ, που εμμένει στη διατήρηση του ευρώ, παρέμεινε στάσιμο. Το ποσοστό των ευρωεκλογών (5,35%) είναι μικρότερο από αυτό των ευρωεκλογών του 2014 (6,11%) και των βουλευτικών του 2015 (5,47% και 5,55%).
Κατέρρευσαν επίσης τα μικρά φιλοευρωπαϊκά κόμματα (Ποτάμι, Λεβέντης), που δεν είχαν σαφές πολιτικό στίγμα και ήταν δημιουργήματα των αρχηγίσκων τους, που και αυτοί ήταν τηλεδημιουργήματα.Ο Λεβέντης μέλος του ΠΑΣΟΚ, υποψήφιος με τη ΝΔ το 1989 προβλήθηκε με το κανάλι Κ67 ιδιοκτησίας του. Ο Θεοδωράκης, δημιούργημα του Mega, διακρίθηκε για τους πολιτικούς ακροβατισμούς του και για την υπερψήφιση της αντεθνικής συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Καμμένος εισέπραξε τα επίχειρα της συμπόρευσής του με τον Τσίπρα και μετά την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, ο οποίος τον εξευτέλισε κρατώντας τους αναξιοπρεπείς υπουργούς των ΑΝΕΛ που «μεταπήδησαν» στο ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό σκηνικό του 2015 άλλαξε άρδην. Τελικά όλα εδώ πληρώνονται.
Το ΚΙΝΑΛ της Φώφης, αν και παρέμεινε σε μονοψήφιο ποσοστό (7,72%) μικρότερο απ’αυτό της ΕΛΙΑΣ των ευρωεκλογών του 2014 (8,02%), πανηγυρίζει, επειδή κατέλαβε την 3η θέση. Τι θα πράξει όμως μετά είναι ζωτικό ερώτημα, με το Γιωργάκη να θέλει συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ και τους άλλους (Λοβέρδος κ.λπ) με τη ΝΔ, κάτι που θα λειτουργεί διαλυτικά.
Η ΝΔ του Μητσοτάκη καρπώθηκε τελικά το μεγαλύτερο μέρος της απέχθειας κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα με αποτέλεσμα, τη μη αναμενόμενη από τους συριζαίους, διαφορά του 9,5%, που οδήγησε τον Τσίπρα στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών, επειδή διέβλεπε ότι οι εσωκομματικές αντιδράσεις, λόγω απώλειας της ουσιαστικής δεδηλωμένης, μπορεί να οδηγούσαν στην πρόωρη πτώση της κυβέρνησης και στην αμφισβήτηση της ηγεσίας του.
Είναι απορίας άξιο πάντως ότι για να διώξεις ένα ψεύτη ανθέλληνα «αριστερό» νεοδεξιό, που προώθησαν οι ΗΠΑ των Ομπάμα-Σόρος, να ψηφίζεις ένα νεοφιλελεύθερο φιλογερμανό δεξιό, που θα συνεχίσει το πείραμα και θα αποτελειώσει ό,τι άφησε ανολοκλήρωτο ο νεοδεξιός.
Οι προεκλογικές υποσχέσεις είναι πλέον κανόνας να μην τηρούνται και να πράττουν τα εντελώς αντίθετα απ’αυτά που υπόσχονται.
Αν αναλογισθεί κάποιος ότι το δίλημμα είναι Τσίπρας ή Μητσοτάκης, ΗΠΑ ή Γερμανία, ποιον θα διαλέξει, αυτούς ή την Ελλάδα και τους Ελληνες ;
ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ
Δοθέντων των τοιούτων πολιτικών μας ήταν επόμενο, όσο πλησίαζαν, έστω και χωρίς επίσπευσή τους, οι εθνικές εκλογές και θα ευρισκόμασταν σε μεταβατική πολιτική κατάσταση οι Μεγάλοι «φίλοι», «σύμμαχοι» και «εταίροι» μας δρομολόγησαν να μη χαθεί η «μεγάλη ευκαιρία» (Τσίπρας και Αναστασιάδης...), ώστε να φτάσουμε σε συμφωνία τύπου «Πρεσπών» («το διπλωματικό αριστούργημα» του Τσίπρα) με Αλβανία (δεν πρόλαβαν, ευτυχώς) και Τουρκία. Προετοιμάστηκε το έδαφος με τα «κοράκια» του Σύριζα, ακολούθησαν τα διάφορα Σημιτάκια, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο ανεκδιήγητος γκαουλάιτερ κ. Πάιατ και τις λεπτομέρειες (για Αιγαίο και Κύπρο) «συζήτησαν», φαίνεται, οι Τσίπρας και Ερντογάν, που ανέλαβε να δώσει την αφορμή με ολομέτωπες, πρωτοφανείς προκλήσεις στο Αιγαίο, Καστελόριζο και ΑΟΖ Κύπρου.
Κάτι όμως (Τραμπ; ΝΔ; Ο Στρατός;) συνέβη και το σχέδιο «σκάλωσε» και, το πιθανότερο, θα πάμε στις εκλογές, τελικά.
Εννοείται, φυσικά, ότι οι «προστάτες» μας έδειξαν, τάχα, αιφνιδιασμένοι και αμήχανοι και το εγχείρημα παραπέμπεται για μετά τις εκλογές...
Θα δούμε. Πάντως η «υπηρεσιακή» Κυβέρνηση δεν πέτυχε με τις διάφορες κινήσεις της (ΚΥΣΕΑ κ.λπ) να δημιουργήσει κλίμα πανικού, να συσπειρώσει (!) τον κόσμο γύρω της(!!), κανείς δεν τόλμησε να προτείνει έκτακτα μέτρα επαγρύπνησης ούτε... αναβολή εκλογών, οπότε έμεινε με το ΚΥΣΕΑ στο χέρι της. Ελπίζουμε τουλάχιστον.
Φανταζόμαστε η νέα κυβέρνηση, όπως και να σχηματιστεί, μονοκομματικά ή ευρύτερα, να έχει ήδη έτοιμα τα σχέδια και τα μέσα να αποτρέψει ή να αντιμετωπίσει όποια απόπειρα «Ιμίων» και οι όποιοι Σημίτηδες, ΓΑΠαίοι, Τσιπραίοι ή Τσακαλώτηδες, με τους χιλιάδες, δυστυχώς, συνακολούθους να μην ξαναφανούν στην Ελληνική Ιστορία.
Καλούμε τους φίλους του ΑΣΚΕ και όσους ενδιαφέρονται για τις θέσεις μας, στις 29/6, Σάββατο, στις 6:00μμ στα Γραφεία μας. Θα γίνουν τοποθετήσεις και συζήτηση για τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Σας περιμένουμε.
Είχαμε επισημάνει στο προηγούμενο φύλλο (179) της «Ε» την «απορία» γιατί στις ευρωεκλογές δεν ακουγότανε λέξη για την Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ της, όταν είναι δεδομένο ότι το μισό, τουλάχιστον, του εκλογικού σώματος την αμφισβητεί, αν δεν αρνείται και ολικά την καταστροφική ένταξή μας σ’αυτήν. Μήπως συμφωνούν με τις ανοησίες του Προέδρου της Δημοκρατίας για την «οριστική και αμετάκλητη παραμονή μας σ’ αυτήν»;
Τα ίδια συμβαίνουν και στη νέα προεκλογική περίοδο που διανύουμε τώρα, που θα έπρεπε να τίθενται όλα τα θέματα που απασχολούν τους Ελληνες πολίτες και να λυθούν όλες οι απορίες για το πού το πάνε όλοι όσοι φιλοδοξούν να μας αντιπροσωπεύουν για τέσσερα χρόνια.
Ποιος αβρός(!) «δημοσιογράφος» τους ερώτησε ποιες οι σχέσεις (και οι όποιες δεσμεύσεις τους) με τους «εταίρους» και τους «φίλους» μας και στις δύο ακτές του Ατλαντικού; Και, ειδικά, τι γίνεται με το …Soros και ποιοι στηρίζουν (ή εντάσσονται εις) τις αβυσσαλέες δραστηριότητές του στη χώρα μας;
Ποιοι αναφέρουν ή ερωτώνται για τις θέσεις τους απέναντι στη μεγάλη νέα αντίθεση μέσα στο «Δυτικό κόσμο» ανάμεσα στην αποτρόπαια «Παγκοσμιοποίηση» των ασύδοτων «ανώνυμων» αγορών και κεφαλαίων, «επενδυτικών», τραπεζικών, χρηματιστηριακών κ.λπ, και την αυτόνομη, ανεξάρτητη ύπαρξη των κρατών-εθνών, όπου μπορούν να υπάρξουν άτομα, πρόσωπα και προσωπικότητες και να ανθίσουν άνθρωποι ολοκληρωμένοι, κύριοι της μοίρας τους; Και γιατί όχι, άραγε;
Τι θα γίνει με τις περιώνυμες(!) ΜΚΟ, που φυτρώνουν κατά χιλιάδες μέχρι και την τελευταία γωνιά της χώρας, χρηματοδοτούμενες από το κράτος ή απευθείας από ξένες μυστικές ή φανερές υπηρεσίες (δεν είναι όλες, φυσικά, του Soros) και βυσσοδομούν κατά των Ελλήνων; Μια φορά, πριν από 15 χρόνια, μόνο ο Στυλιανίδης, ως υφυπουργός Εξωτερικών, επιχείρησε να ελέγξει τις εκατοντάδες τέτοιες του προηγούμενου ΓΑΠ και ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ έξαλλος εδήλωσε «Ποιος είναι αυτός που θα βάλει χέρι σε αυτές;». Και βέβαια ουδέν έγινε έκτοτε.
Γιατί δε λέει κανείς τους (ή δεν ερωτάται) κάτι για την κατάρα των off shore (εξωχώριων) εταιρειών, τα άντρα των μεγαλόσχημων (και μικρόσχημων!) απατεώνων, του μαύρου χρήματος των μεγαλοκλεφτών (και μικροκλεφτών) παντός χρώματος και είδους;
Ούτε λέξη ακόμη και για τα ζέοντα, ήδη, εθνικά θέματα
Ισως για τα παραπάνω να θεωρούν οι πολιτευτές και οι «δημοσιογράφοι» ότι εντάσσονται στα μη «πολιτικά ορθά» θέματα, οι δόλιοι. Αλλά για τα εθνικά θέματα, εξωτερικά και εσωτερικά, πότε συνεννοήθησαν και γιατί, όλοι τους να μην ακουστεί τίποτα, οι άθλιοι;
Οι αλληλοσπαρασσόμενοι Αλβανοί έφτιαξαν εθνική ομάδα Τσαμουριάς, οι Σλαβοβούλγαροι των Σκοπίων επελαύνουν στη Θεσσαλονίκη ως οι Μακεδόνες. Στη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο οι απειλούμενοι από εσωτερική έκρηξη λεγόμενοι «Τούρκοι» της Μικράς Ασίας έχουν ήδη εκδηλώσει γενική επίθεση και κανείς δε λέει (και δεν ερωτάται) τι πρέπει να γίνει, πώς θα αμυνθούμε, πώς θα προετοιμασθούμε όλοι γι’ αυτό, και μόνο κάτι περιθωριακά, πλέον, όντα μας προτείνουν «όχι ευχάριστες διευθετήσεις»! Και δεν ακούγεται ούτε ένα σχόλιο επ’αυτών, από αυτούς που ζητούν την ψήφο μας.
Δεν ακούμε και δε θα ακούσουμε σχεδόν τίποτα για το μέγα πρόβλημα των λαθρομεταναστών, δε θα μάθουμε τι σκέπτονται (αν σκέπτονται...) για την υπαρξιακή, κυριολεκτικά, απειλή του Δημογραφικού ούτε καν ένα σχόλιο για τον έσχατο κυνισμό του ανθελληνισμού του Α. Τσίπρα και της παρέας του για την αντικατάσταση των Ελλήνων με τους πεφιλημένους τους ξένους επήλυδες, κατά προτίμηση Μουσουλμάνους, Και, φυσικά, για την έως φανατική επίθεση κατά της Ελληνικής Παιδείας και γενικότερα του Ελληνισμού κ.λπ κ.λπ. Και θα «συζητούν» μόνο για τα ...οικονομικά, (κατά των Ελλήνων) με μικρές φραστικές παραλλαγές!
Επομένως
Τίποτα δε θα λύσουν οι εκλογές που έρχονται και ξανά τα σημερινά κόμματα δε θα εκφράσουν αυτοί που απασχολούν τους Ελληνες και η νέα Βουλή των Ελλήνων ελάχιστη σχέση θα έχει με τους Ελληνες.
Παρ’ολ’αυτά, πρέπει όλοι να ψηφίσουμε, έστω για το μικρότερο κακό.
ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ ΟΧΙ ΚΑΤ’ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΕΣ...
ΟΧΙ ΚΑΤ’ΑΝΑΓΚΗΝ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΕΣ...
Απασχολημένοι στο μικρόκοσμο της χώρας και, ιδιαίτερα, στις «δυσκολίες» της αλλαγής στο πολιτικό σκηνικό, δεν παρακολουθούμε με τη δέουσα προσοχή τα τεκταινόμενα στον κόσμο που μας περιβάλλει και που σχετίζεται στενά με τα εδώ συμβαίνοντα, μια που η εξάρτησή μας γίνεται συνεχώς και στενότερη, αντί να αμβλύνεται στη χώρα μας, θεωρούμενη από τους κεντροευρωπαίους ως αποικία πλέον και από τους Αμερικανούς «στρατηγικός» σύμμαχος!
Ο οικονομικός ανταγωνισμός ΗΠΑ-Ε.Ε (δηλ. Γερμανίας) μετασχηματίζεται σε γεωστρατηγικό και ενεργειακό, η Ρωσία κερδίζει, προσεκτικά, έδαφος και η Κίνα έχει ήδη κάνει αισθητή την παρουσία της στην ευρύτερη περιοχή μας, με την Ελλάδα να μετατρέπεται σε σάκο του μποξ των λιλιπούτειων Σκοπίων, της σπαραζόμενης Αλβανίας και του μεγαλομανούς της Τουρκίας, που επιχειρεί να διαδραματίσει ρόλο δεξιοτέχνη παίκτη στην περιοχή. Και το δράμα της «Ελληνικής» πολιτικής φάρας μεγεθύνεται από το γεγονός της ασίγαστης διαμάχης περί του Τραμπ, που ήδη ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για δεύτερη θητεία, και από την παραπαίουσα Ε.Ε., ιδιαίτερα μετά τις ευρωεκλογές και το Brexit. Οι επιρροές και διαταγές έρχονται έτσι αλληλοσυγκρουόμενες και τώρα που οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις σε Κύπρο και Αιγαίο εξελίσσονται σε καθαρά επιθετικές ενέργειες και ιταμές προκλήσεις (στη Θράκη) οι πολιτικές «δυνάμεις» εδώ λειτουργούν ως παιδία εν παιδοτόπω, δυστυχώς.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό