ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της ΠΟΑΣΥ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων), που ουσιαστικά συντονίζεται με τις κινητοποιήσες κατά των πλειστηριασμών σε βάρος ουσιαστικά πενόμενων (λόγω των Μνημονίων της εξαθλίωσης) πολιτών, χωρίς άλλα σχόλια:

 «H  Κυβέρνηση, αγνοώντας την κατακραυγή που προκαλούν οι πλειστηριασμοί ακινήτων, δέσμια των μνημονιακών της συμφωνιών με τους δανειστές της χώρας και κατά παράβαση των όσων είχε υποσχεθεί προεκλογικά, δίνει το «πράσινο φως» για εφαρμογή και αυτών των άδικων και παράλογων μέτρων καταλήστευσης της περιουσίας των συμπολιτών μας που βρέθηκαν στη δυσχερή θέση της αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών τους. 

Η Ομοσπονδία μας, συντάσσεται με όσους διαμαρτύρονται για τους άδικους πλειστηριασμούς και καλεί την Κυβέρνηση να λάβει μέτρα για την προστασία της περιουσίας που αποκτήθηκε με κόπους και θυσίες. Επίσης, να μην τολμήσει να χρησιμοποιήσει συναδέλφους μας για να εφαρμόσει μια πολιτική που θα πετά στο δρόμο ανθρώπους του μόχθου και της βιοπάλης.

Τα νέα ήθη που επιχειρεί η Κυβέρνηση να επιβάλει διά της αστυνομίας, θα μας βρουν στις επάλξεις του αγώνα για μια αστυνομία η οποία θα είναι δίπλα και όχι απέναντι στους συμπολίτες μας. Προερχόμαστε από τα λαϊκά στρώματα και πρώτιστο μέλημά μας είναι η διασφάλιση των καλών μας σχέσεων με την κοινωνία και τους ανθρώπους που βλέπουν τον αστυνομικό ως φίλο και συμπαραστάτη στη δυστυχία του και όχι ως «φόβητρο» για να μη διεκδικήσουν το δίκιο τους. Αθήνα, 21 Σεπτεμβρίου 2017».

Η ιδέα που υπέβαλε ένας Αμερικανός βουλευτής μετά την πρόσφατη κρίση των Σκοπίων είναι πολύ ενδιαφέρουσα: «το κράτος αυτό δεν μπορεί να επιβιώσει, γιατί δεν υπάρχει καμιά συνοχή μεταξύ των διάφορων εθνοτικών ομάδων που το αποτελούν. Γι’ αυτό η καλύτερη λύση για την αποφυγή παρόμοιων κρίσεων στο μέλλον θα ήταν η διάλυσή του και η ένταξη των τμημάτων που θα προέλθουν από αυτήν στα γειτονικά κράτη του Κοσσυφοπεδίου και της Βουλγαρίας».

            Αναμφίβολα, η ιδέα είναι πολύ καινοτόμα, γιατί αμφισβητεί ευθέως ένα δόγμα στο οποίο βασιζόταν μέχρι τώρα η διεθνής πολιτική στην περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου (ότι το κράτος των Σκοπίων είναι αναγκαίο για την εδραίωση της ειρήνης στην περιοχή αυτή και βιώσιμο) και προτείνει μια διάρθρωση των κρατών της περιοχής διαφορετική από την υπάρχουσα.

            Επιπλέον, η ιδέα αυτή του Αμερικανού βουλευτή είναι ρεαλιστική, γιατί, αν παραμερίστηκαν προσωρινά και ώς ένα βαθμό, με εξωτερικές παρεμβάσεις, οι διαφορές που χωρίζουν τις βασικές εθνοτικές ομάδες του κράτους, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα δεν θα εκδηλωθούν και πάλι με κάποιες άλλες αφορμές και δεν θα οδηγήσουν σε πλήρη ρήξη. Αλλά ένα κράτος που χρειάζεται συνεχώς την παρέμβαση εξωτερικών παραγόντων για να παραμείνει ενιαίο δεν έχει μέλλον.

            Θα μπορούσε όμως ακόμη να θεωρηθεί αυτή η ιδέα του Αμερικανού βουλευτή πολύ σημαντική και για την ελληνική εξωτερική πολιτική, αν αποτελέσει το έναυσμα για τη ριζική αναθεώρηση των στόχων της σε αυτό το θέμα. Να θεωρήσουμε δεδομένο ότι το κράτος των Σκοπίων ως τεχνητή συγκόλληση διάφορων εθνοτικών ομάδων είναι θνησιγενές και κατά συνέπεια κάθε παραχώρηση σε αυτό για την επίτευξη μιας συμφωνίας θα ήταν ανόητη. Ακόμη και αυτές οι παραχωρήσεις που έχουν γίνει πρέπει να ανακληθούν. Από τη διάλυση δεν θα ισχυροποιηθούν γειτονικά μας κράτη σε τέτοιο βαθμό, που να ανατρέψουν την υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων. Αν μάλιστα η ένταξη των διάφορων περιοχών στα γειτονικά κράτη γίνει με κριτήριο τη βούληση των κατοίκων τους, που θα εκφρασθεί με τοπικά δημοψηφίσματα, όπως φαίνεται να υπονοεί ο Αμερικανός πολιτικός, τότε έχουμε πολλές ελπίδες όχι μόνο να σταματήσει κάθε προπαγάνδα εις βάρος της Ιστορίας και της ακεραιότητας της χώρας μας, αλλά  ακόμη και να ενσωματώσουμε στο δικό μας κράτος περιοχές που κατοικούνται από τους με ελληνική εθνική συνείδηση βλαχόφωνους  και τους λοιπούς  «εξαφανισμένους» εκεί Ελληνες. 

Βέβαια κάτι τέτοιο δεν είναι και τόσο απλό, όμως η Ελληνική διπλωματία αποκτά ένα ακόμα όπλο.

Η ετήσια συνεστίαση μελών και φίλων του ΑΣΚΕ θα γίνει στα γραφεία μας την Κυριακή, 5 Νοεμβρίου ώρα 13:30. Θα «καταναλωθούν» οι προσφορές όλων σε μεζέδες και ποτά, θα γίνει πολιτική ανασκόπηση και θα ακολουθήσει κουβέντα.  Σας περιμένουμε.

Η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων συνεχώς επιδεινώνεται και το ίδιο συμβαίνει και για το ΑΣΚΕ, με αποτέλεσμα η δραστηριότητά του να περιορίζεται όπως και η λειτουργία του. Παρακαλούμε, τα μέλη και οι στενοί, ενεργοί φίλοι να συνδράμουν όσο, φυσικά, μπορούν.

Το νομοσχέδιο («νόμος») αυτοκαθορισμού (!) φύλου, επιμελώς πρόχειρο και ατελές, ήταν αναμενόμενο να προκαλέσει προσχεδιασμένο και επιδιωκόμενο(!) σάλο. Και, βέβαια, δεν είναι αποτέλεσμα ευαισθησίας μπροστά στη «δυσφορία σώματος-φύλου», πραγματική ή επιλεγμένη, όταν η ευαισθησία αυτή απουσιάζει παντελώς μπροστά στην απείρως μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική δυσφορία που κυριεύει εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών και τους οδηγεί σε λύσεις φυγής, στο εξωτερικό, μέχρι και την αυτοκτονία.

Ενα ερώτημα ανακύπτει, γιατί επιλέχτηκε αυτή η χρονική στιγμή. Ηταν απόπειρα (μαζί με την τεράστια δημοσιότητα του αίσιου τέλους της απαγωγής κρητικού επιχειρηματία) αποπροσανατολισμού από τις ανοησίες Κουρουπλή-Καμμένου και ταυτόχρονα να καλυφθεί με σιωπή η, τουλάχιστο, ύποπτη τροπολογία για «τουρκικές» ενώσεις στην Ελληνική Θράκη; Υποπτεύονται επερχόμενες εκλογές και προσπαθούν να εξασφαλίσουν τις ψήφους των «δικαιωματικών», «αυτόνομων» και «αυτοκαθοριστών» (πόσοι είναι;); Ή για να εξασφαλίσουν παράταση παραμονής στην «εξουσία», με ό,τι γι’αυτούς συνεπάγεται (...), επιδεικνύουν δείγματα συμμόρφωσης στις επιταγές υπερεθνικών ιδρυμάτων, κατά των εθνικών κοινωνιών, μεγάλων και ιδιαίτερα μικρών, και ιδιαίτερα κατά των «ατίθασων» Ελλήνων και της Ελλάδας, σύμφωνα με το παραληρηματικά ανθελληνικό κήρυγμα, αποδιδόμενο στον αμερικανογερμανό Κίσιγκερ;

Θεωρητικό υπόβαθρο τέτοιων πρωτοβουλιών και νομοθετημάτων είναι το τεχνητό ιδεολόγημα της απόλυτης ελευθερίας ατομικού «αυτοκαθορισμού», της διαλυτικής των πάντων αποδόμησης του μεταμοντερνισμού. Ομως «ο άνθρωπος είναι το σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων», ως άνθρωπος-κοινωνικό ον, και ως φυσικό-βιολογικό ον «το σύνολο των φυσικών-βιολογικών λειτουργιών του». Και στις δύο όψεις του ανθρώπου υπάρχουν κοινωνικές και βιολογικές, παρεκκλίσεις, που (περιληπτικά και επομένως σχηματικά) αντιμετωπίζονται με μεταρρυθμίσεις – επαναστάσεις και με ιατρικές επεμβάσεις-παρεμβάσεις, που αμφότερες συνεπάγονται περιορισμούς (κατά τα ισχύοντα των εκάστοτε περιόδων). Εξ αυτών των περιορισμών προέκυψε, άλλωστε, το περιώνυμο «πολιτισμός πηγή δυστυχίας» του Φρόιντ. Δεν είναι αυτονόητος, λοιπόν, ο αυτοκαθορισμός του ατόμου, δηλαδή γενικότερα η κατάργηση κάθε ορισμού-κανόνος, κοινωνικού και φυσικού-βιολογικού!!

Για να πλησιάσουμε στην αφετηρία των προηγουμένων, οι βιολογικές παρεκκλίσεις είναι ποικίλες, ευρύτερου ενδιαφέροντος όμως είναι αυτές που σχετίζονται με τις λειτουργίες αναπαραγωγής του είδους. Αυτές, για να ασκούνται αποτελεσματικά «προικίστικαν» με τη μέγιστη δυνατή ηδονή, η αναζήτηση της οποίας εξελίχθηκε στις, ας πούμε, υπερπολιτισμένες υλικά (στις «ανώτερες τάξεις» αρχικά) κοινωνίες στον πανηδονισμό. Γνώρισμα και αιτία της παρακμής και εκφυλισμού των, που οδήγησαν αναπόφευκτα στον αφανισμό, αφού κανείς δεν ενδιαφερόταν για τίποτα άλλο πέραν της κατάκτησης της απεριόριστης ηδονής και έτσι επωφελούνταν όσοι καραδοκούσαν, εντός και εκτός  «βάρβαροι» και εχθροί τους (Σόδομα και Γόμορρα του Εβραϊκού «μύθου»(;) και την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, π.χ., η αρχή και τα αίτια της οποίας περιγράφονται στο αριστουργηματικό «Σατυρικόν» του Πετρώνιου).

Επί του, τυπικά, προκείμενου τώρα. Αν πρόκειται για ερμαφροδιτική παρέκκλιση γενετική ή ηπιότερες μορφές της, ορθώς πρέπει, κατόπιν ιατρικής φροντίδας και πιστοποίησης, να αντιμετωπιστεί (ευχόμαστε όχι επώδυνα εγχειρητικά), ακόμη και με αλλαγή ταυτότητας φύλου. Αν όμως πρόκειται για ομοφυλοφιλία λόγω των περιστάσεων, «ατυχιών», μιμητισμού, διαφημίσεων, αντιδράσεων σε συμπλέγματα από άλλες αιτίες, επαγγελματικής μόδας κ.λπ, οι κοινωνικοί λειτουργοί και μετά οι ψυχίατροι έχουν τον πρώτο λόγο φροντίδας και πιστοποίησης αν χρειάζεται περαιτέρω παρέμβαση της Πολιτείας και, φυσικά, όχι στα 15 χρόνια, ηλικία μεταβατική με στιγμιαίες και αντιρρητικές εφήμερες εκδηλώσεις. Ο πανηδονισμός δεν είναι φαινόμενο της Ελληνικής κοινωνίας. Δεν υπήρξε ακμή (την εξέλιξή της ανέκοψε η, μετά το 1990, Νέα Τάξη και η Παγκοσμιοποίηση των πολυεθνικών) ούτε «υπερπολιτισμός» και επομένως παρακμιακός και εθνομηδενιστικός.

Φάνηκε, ελπίζουμε, έστω και έμμεσα, ποιο είναι το ευρύτερο πρόβλημα για την Ελληνική κοινωνία και την επιβίωσή της. Οι εμμονικοί εχθροί της επιτίθενται σε ό,τι ελληνικό, υπερασπίζονται όμως ό,τι ανθελληνικό εμφανίζεται. Επιτίθενται σε ό,τι εμφανίζεται ως εθνικό (π.χ. ιστορία, ιστορική συνέχεια, σύμβολα, ήθη και έθιμα κ.λπ.) και υπερασπίζονται όλους τους γειτονικούς εθνικισμούς. Επιτίθενται στην Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία (το μόνο θεσμό που επέδειξε έμπρακτα ευαισθησία στους πάσχοντες από την κρίση) και ζητούν τεμένη και προστασία στους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες. Επιτίθενται στην Ελληνική οικογένεια και ζητούν γάμο, οικογένεια και υιοθεσία για τους ομοφυλόφιλους!!!

Η Ελληνική κοινωνία όμως, θα τους απογοητεύσει και θα αντιδράσει με κάθε τρόπο, ευχόμαστε όχι βίαια, σε κάθε προσπάθεια διάλυσης και αφανισμού της.