Προοίμιο Αντίστασης για τα Ανατολικά, για την εσωτερική Ερήμωση και τον Aφελληνισμό.
Κανένας δεν το περίμενε. Ούτε καν οι συριζαίικες «υπηρεσίες» έτσι, ώστε ο Τσίπρας να κομπορρημονεί ότι «κανείς δε διαμαρτύρεται» και ο Τσακαλώτος ότι οι «Ελληνες γίνονται ευτυχέστεροι»! Και κανένας πλέον δεν αρνείται ότι 1,5 εκατομμύρια, τουλάχιστο, προειδοποίησαν (...) στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, στη Μελβούρνη, στον Πύργο, στη Νέα Υόρκη, πολλαπλώς αποκαλυπτικά για τις προδοσίες που σχεδιάζονται.
Κανένας αποπροσανατολισμός δε φέρνει πλέον αποτελέσματα, ούτε «ο πόλεμος κατά της διαφθοράς»(!!!) ούτε οι «σφαίρες σε φακέλους»... Αντίθετα, τα αποτελέσματα των συλλαλητηρίων αυτών και όσων ακολουθήσουν (και όχι μόνο για τα βόρεια προβλήματα) είναι πολλαπλά και άκρως αποκαλυπτικά.
- Οι ύβρεις και οι συκοφαντίες κατά των, με άκρα σοβαρότητα και αυτοσυγκράτηση, «συλλαλησάντων» έγιναν ήδη μπούμερανγκ στους ίδιους τους εμπνευστές και εκτελεστές τους τόσο, ώστε τώρα να «δαγκώνουν τη γλώσσα τους» για την ανόητη έμπνευσή τους. Ωστε έτσι; Για τους «φασιστερόστροφους- αριστερούς» τα εκατομμύρια του λαού είναι «ετερόκλητοι όχλοι», «μιάσματα» και... «φασιστοειδή»; Μέχρι τώρα τους αποκαλούσαν «μάζες», αποδεικνύοντας έτσι οι θεόπνευστοι «επαγγελματίες επαναστάτες», οι σιτιζόμενοι από διάφορα «προγράμματα» και τους παντοίου είδους Σόρους, τη βαθειά τους... δημοκρατικότητα! Απόλυτη αυτοαποκάλυψη.
- Πιο σημαντικό αποτέλεσμα όμως, γιατί αφορά ολόκληρο το τωρινό πολιτικοκοινωνικό σύστημα, είναι η κρυστάλλινη αποκάλυψη ότι αυτό βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού, τον οποίο υποτίθεται εκπροσωπεί και εκφράζει. Και ο κίνδυνος για αυτούς και τους πάτρωνές του είναι, ευτυχώς,(!) μεγάλος. Οσες μεταμφιέσεις και αν επιχειρήσουν, όσες μετονομασίες και αν εφεύρουν και όσες μεγαλοστομίες και αν ανακράξουν (όπως π.χ. γελοιωδώς ακούστηκαν από Σημίτη, Γιωργάκη και λοιπούς στο ιδρυτικό συνέδριο του «Κινήματος Αλλαγής»!!!), ποιους είναι δυνατόν, και κυρίως άμεσα πόσους να ξεγελάσουν ότι πράγματι άλλαξαν; Πιστεύει κανείς ότι άλλαξαν, πράγματι, θέσεις ο Πρόεδρος της μητσοτάκικης Ν.Δ. ή ο Αρχιεπίσκοπος της Ελληνικής Εκκλησίας;
- Ισως το ακόμη σημαντικότερο αποτέλεσμα, που διαρκώς λειτουργεί και πιο αποτελεσματικά, είναι η αποκάλυψη πως ο απελευθερωμένος από τις δοτές «ηγεσίες» του Ελληνικός λαός μπορεί να διαβλέψει ακριβώς την κεντρική ουσία του προβλήματος (και επομένως, έστω έμμεσα για κάποια από αυτά οδηγήσει σε πραγματική αντιμετώπισή του.) Και στο πρόβλημα του Σκοπιανού, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες συσκότισής του, είδε καθαρά ότι πραγματικό πρόβλημα είναι το όνομα Μακεδονία! Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα για όλες τις επεκτατικές βλέψεις στην περιοχή και όλα τα άλλα από αυτό θα προέρχονται, όταν και οι εκεί πάτρωνες θα νομίσουν ότι ο καιρός, οι περιστάσεις θα είναι ώριμες για να προωθήσουν τις ακατονόμαστες βλέψεις τους.
- Αποτέλεσμα αναπόφευκτα από όλα τα παραπάνω είναι να σκέπτονται όλοι πλέον και να διερωτώνται ποιοι είναι αυτοί και με ποιο σκοπό, που «διαπραγματεύονται» εξ’ ονόματος της Ελλάδος(!) τα δίκαιά της και να εκπλήσσονται βλέποντάς τους να λειτουργούν ως εκπρόσωποι των Σκοπίων (ή της Τουρκίας) και να προβάλλουν επιχειρήματα για να πείσουν... τους Έλληνες τέτοιας γελοιότητας που ούτε οι ίδιοι οι σκοπιανοί (ή οι Τούρκοι) δεν τολμούσαν μέχρι τώρα να εκστομίζουν, φοβούμενοι την γελοιοποίησή τους.
- Και οι διερωτήσεις αυτές θα επεκταθούν γρήγορα και στις ελληνοτουρκικές «διαπραγματεύσεις» που σύντομα επέρχονται (για Θράκη, Αιγαίο, κυρίως, και Κύπρο) και, ευτυχώς(!), και για την «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια. Και τα συνεπαγόμενα από αυτές τις διερωτήσεις θα είναι, ευτυχώς πάλι, ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος για τους «διαπραγματευτές».
Τα προβλήματα, τα πελώρια (από το αρχαίο πέλωρ=τέρας...), που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και η Ελληνική Κοινωνία δε λύνονται, βέβαια, αυτόματα με τα Συλλαλητήρια μόνο. Ανοίγουν όμως αυτά δρόμους συνειδητοποίησης για τα αίτια και τους αίτιους που τα δημιουργούν και επομένως, αργά ή γρήγορα για την αντιμετώπισή τους και τη λύση τους.
Όπου στον Τύπο γίνεται λόγος για την τουρκική επιθετικότητα, επαναλαμβάνεται σχεδόν πάντα η μόνιμη επωδός: Ο Ερντογάν και ο νεο-οθωμανισμός του ευθύνονται. Η θέση αυτή, βεβαίως, ανταποκρίνεται στη σημερινή έξαρση, τα διακηρυγμένα, εφαρμοζόμενα σχέδια και τις αλλεπάλληλες, εμπρηστικές δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας. Παρά ταύτα, αποσιωπά τη ρίζα και διαχρονικότητα της τουρκικής επιθετικότητας και άρα εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους.
Η εγγενής τουρκική επιθετικότητα
Είναι η άποψη αυτή λαθεμένη, γιατί υπονοεί ότι πριν από τον Ερντογάν η Τουρκία υπήρξε μια χώρα εντός του Διεθνούς Δικαίου ή ότι έστω η επιθετικότητα και παραβατικότητά της ήταν πολύ πιο ήπιες. Και γιατί, ακόμα χειρότερα, υπονοεί ότι μια Τουρκία χωρίς τον Ερντογάν θα μπορούσε να γίνει και πάλι ένας καλός γείτονας. Ουδέν αναληθέστερο αυτών.
Η επιθετικότητα της Τουρκίας υπάρχει όσο υπάρχει το κράτος αυτό με οποιαδήποτε μορφή, είτε της οθωμανικής αυτοκρατορίας είτε του τουρκικού κράτους από το 1923 και μετά. Άλλοτε η επιθετικότητα είναι σε έξαρση και άλλοτε σε ύφεση, ανάλογα και με την εσωτερική κατάσταση της χώρας και τις διεθνείς συγκυρίες. Είναι, όμως, πάντα εκεί, να μας υπενθυμίζει τον εγγενή χαρακτήρα του τουρκικού κράτους.
Κοινό διαχρονικό γνώρισμα όλων των μορφών του τουρκικού καθεστώτος από την εποχή των σουλτάνων έως την εποχή του κεμαλισμού και τώρα του νεο-οθωμανισμού του Ερντογάν υπήρξε πάντα η καταπίεση των λαών στο εσωτερικό της χώρας και η συνεχής επεκτατικότητα έναντι όλων των γειτόνων της. Αναρίθμητα τα παραδείγματα μόνο τα τελευταία 100 χρόνια, ως συνέχεια της προγενέστερης Τουρκοκρατίας: Στο εσωτερικό, γενοκτονίες, εκτοπίσεις, διωγμοί και καταπίεση Αρμενίων, Αράβων, Ελλήνων, Κούρδων, Αλεβιτών και άλλων. Προπηλακισμοί, δολοφονίες, φυλακίσεις αντιφρονούντων σε λευκά κελιά και φίμωση του Τύπου. Στο εξωτερικό, πάρανομες εισβολές, κατοχές και εποικισμοί σε Αλεξανδρέττα, Ιράκ, Συρία, Κύπρο, Κουρδιστάν. Διαρκής επιθετικότητα – παραβατικότητα σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο. Ενα κράτος δυνάστης στο εσωτερικό για τους λαούς του και τρομοκράτης στο εξωτερικό για τους γείτονές του.
Οι βαθιές ρίζες της τουρκικής επεκτατικότητας
Το τουρκικό καθεστώς είναι επεκτατικό εξωτερικά για τον ίδιο λόγο που είναι αυταρχικό εσωτερικά. Η Τουρκία, ως ετερογενές, πολυεθνικό κράτος, δεν έχει αναφορά ούτε στο έθνος - κράτος της νεωτερικής Δύσης, ούτε σε νεότερη πολιτική συγκρότηση μακραίωνων εθνών (Έλληνες, Κινέζοι), ούτε σε μια πολυεθνική ένωση κατά τις σύγχρονες ομοσπονδίες. Συνολικά, δεν έχει αναφορά σε βασικές αρχές οικειοθελούς πολιτικής συγκρότησης με βάση το Δίκαιο, Εσωτερικό και Διεθνές. Αντιθέτως, η Τουρκία, ως κράτος και ιδεολογία, είναι το διαχρονικό αποτέλεσμα βίαιου εκτουρκισμού του κράματος εθνοτήτων της Μ.Ασίας από μια ολιγάριθμη άρχουσα τάξη. Ταυτόχρονα, η ελίτ αυτή επιτίθεται διαρκώς στα όμορα κράτη με στόχο την κατάκτησή τους. Ειδικά η εξωτερική επέκταση είναι για το ίδιο το τουρκικό καθεστώς, όπως και για κάθε αυταρχικό καθεστώς, βασικός παράγοντας αναπαραγωγής και επιβεβαίωσης της ισχύος του. Διότι μεγεθύνεται οικονομικά και δυναμώνει γεωπολιτικά κυρίως μέσα από την κατάκτηση. Και διότι όσο επεκτείνεται στα όμορα έθνη τόσο ισχυροποιείται εσωτερικά, επειδή ενσπείρει το φόβο, που είναι συνεκτικά αναγκαίος, ελλείψει άλλων ενοποιητικών στοιχείων. Συνεπώς, είναι για την ίδια την τουρκική ελίτ ζήτημα επιβίωσης η επίδειξη πυγμής και καταστολή εσωτερικά και η συνεχής επέκταση εξωτερικά.
Απατηλή η προσδοκία μεταμόρφωσης της Τουρκίας
Τις τελευταίες δεκαετίες, με αφορμή την περιώνυμη τουρκική υποψηφιότητα ένταξης στην ΕΕ, μεγάλες προσδοκίες καλλιεργήθηκαν για την «εξημέρωση του θηρίου». Η ανάσχεση της επιθετικότητας της Τουρκίας και η συμμόρφωσή της με το Διεθνές Δίκαιο θα ακολουθούσε τον εκδημοκρατισμό της στο πλαίσιο της αναμενόμενης ευθυγράμμισής της με το λεγόμενο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Η προοπτική αυτή πλέον εξαφανίστηκε και κανείς δεν συζητά για αυτό, όπως ήταν εξάλλου λογικά αναμενόμενο. Η προσδοκία αυτή αγνοούσε τη βασική ιστορική εμπειρία ότι η επεκτατικότητα και ο μη σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου δεν είναι κατ’ ανάγκη ασύμβατα με τα δημοκρατικά καθεστώτα, τουλάχιστον τα δυτικά – αστικά, των τελευταίων 200 χρόνων. Επιπλέον, η προσδοκία αυτή αγνοούσε το γεγονός ότι η ΕΕ ήταν πάντα περισσότερο χώρος άσκησης πολιτικής ισχύος και απλών διακηρύξεων παρά απονομής δικαίου και εφαρμογής αρχών. Οι πάμπολλες αποκλίσεις του ευρωπαϊκού κεκτημένου το αποδείχνουν. Όμως ακόμα κι αν υπήρχε θεωρητική βάση για την παραπάνω προσδοκία, αυτή δε θα μπορούσε ποτέ να δικαιολογηθεί για την Τουρκία. Θα αρκούσε μόνο η πρόσφατη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Τσαβούσογλου αναφορικά με τα κριτήρια ένταξης στην Ε.Ε.: «Στην ουσία θα καταργήσουμε το κράτος μας, αν εφαρμόσουμε όλα όσα μας ζητούν για ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατικούς θεσμούς»! Με άλλα λόγια, το τουρκικό καθεστώς δε θα διακινδύνευε ποτέ το θεμέλιο λίθο της ύπαρξής του: την αυταρχική δεσποτεία και τον επεκτατισμό του. Μόνη λύση θα ήταν ο διαμελισμός της Τουρκίας, η απελευθέρωση και ανεξάρτητη πολιτική συγκρότηση των διαφορετικών εθνοτήτων της και η οικοδόμηση ομαλών σχέσεων με τα γειτονικά τους κράτη. Αυτό είναι μάλλον αναπόφευκτο μακροπρόθεσμα, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στο Κουρδικό. Προφανώς, όμως, δεν ανήκει στη σφαίρα του εγγύς μέλλοντος και δεν εξυπηρετεί τις άμεσες ανάγκες της Ελλάδας.
Τελικά ένας επικίνδυνος μύθος
Η άποψη ότι η Τουρκία είναι επιθετική λόγω της εκάστοτε ηγεσίας της και κυρίως ότι μπορεί να αλλάξει δεν είναι σημερινή. Κάποτε έλεγαν ότι έφταιγε απλά το κεμαλικό - στρατιωτικό κατεστημένο, όπως τώρα οι νεο - οθωμανοί. Είναι ένας ακόμα μύθος ισχυρής μερίδας της μεταπολιτευτικής ελίτ της Ελλάδας. Μιας ελίτ που έχει συστηματικά εγκαταλείψει εδώ και χρόνια το ρόλο της πρωτοπορίας σε κάθε προσπάθεια προόδου και προστασίας της πατρίδας, προκειμένου να πρακτορεύσει εξωχώρια συμφέροντα και να μακροημερεύσει. Πρόκειται για μύθο επικίνδυνο, διότι μας εθίζει στην ιδέα ότι η τουρκική απειλή μπορεί να είναι παροδική. Ως αποτέλεσμα, αδυνατούμε να δούμε τις πραγματικές διαστάσεις και το βάθος της απειλής και να προβούμε σε σχεδιασμό και υλοποίηση ικανής αποτροπής. Είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι μυθεύματα που ματαιώνουν την αποτροπή εξέθρεψαν διαχρονικά την τουρκική επιθετικότητα.
Είναι τώρα η ώρα ο μύθος αυτός να καταρριφθεί. Και να αναληφθούν άμεσα πολυεπίπεδες πρωτοβουλίες αποτροπής. Το ερώτημα είναι από ποιους; Από τους υπηρέτες ξένων (και ντόπιων) αφεντάδων; Αυτό μόνο από Έλληνες μπορεί να γίνει.
Καθολική είναι πλεον η αίσθηση ότι η γενική κατάσταση της χώρας και οι διεθνείς εξελίξεις βρίσκονται στο χειρότερο δυνατό σημείο.
Στα Διεθνή
Οι εξελίξεις στις ΗΠΑ εξακολουθούν να καθορίζουν το διεθνές περιβάλλον. Η προεδρία Τραμπ προχωρά σταδιακά στο ξήλωμα της διαβόητης Παγκοσμιοποίησης, παρά τις μανιασμένες επιθέσεις των οπαδών της ανά τον κόσμο για να τον ρίξουν. Οι δασμοί σε χαλυβα και αλουμίνιο, για να προστατέψει την παραγωγή των ΗΠΑ (συνεπές μέτρο του δόγματός του «πρώτα οι ΗΠΑ»), τρομοκρατεί Γερμανία, Ε.Ε. και Κίνα, που είναι οι πλέον ωφελημένοι της Παγκοσμιοποίησης. Οι φιλοδοξίες της Γερμανίας για ευρύτερο γεωπολιτικό ρόλο με ατμομηχανή την οικονομία της, την Ε.Ε.. και την Παγκοσμιοποίηση ψαλιδίζονται. Στη Γερμανία επιφυλάσσεται ρόλος μόνο περιφερειακής δύναμης. Η Κίνα υπό το φόβο οικονομικού πολέμου με τις ΗΠΑ «συμμόρφωσε» το Βορειοκορεάτη υποτακτικό της, που εμφανίζεται τώρα «περιστεράκι».
Ομως οι ενδοαμερικανικές αντιθέσεις εξάγονται υπό μορφή πλήρους αναθεώρησης της εξωτερικής της πολιτικής και αλλεπάλληλων αλλαγών πολιτικών προσώπων σε καίρια πόστα. Βασική είναι η αναθεώρηση της πολιτικής Ομπάμα έναντι του Ιράν και η στροφή, ξανά, προς το Ισραήλ και η εντεινόμενη αντιπαλότητα των ΗΠΑ και λοιπών δυτικών με τη Ρωσία, τώρα και με αφορμή τη δηλητηρίαση των διπλών πρακτόρων στη Βρετανία. Αλλά ο κύριος λόγος είναι το περίπλοκο Συριακό προβλημα και το μοίρασμα της επιρροής στην πολύπαθη αυτή χώρα. Ομως η εντεινόμενη προσπάθεια απομόνωσής της Ρωσίας είναι κάτι που υπονομεύει τα γερμανικά συμφέροντα εκεί. Οι μεγαλοϊδεατικές βλέψεις του ανεξέλεγκτου και αποθηριωμένου Ερντογάν, που τον άφησαν ελεύθερο (Ρωσία, ΗΠΑ) να «καθαρίσει» με τους Κούρδους, η φαινομενική αδυναμία των αμερικανών να παρέμβουν, δημιουργούν ένα ομιχλώδες , ασταθές και επικίνδυνο περιβάλλον. Πάντως όσοι ελπίζουν ότι οι ΗΠΑ θα τα «σπάσουν» οριστικά με την Τουρκία του Ερντογάν θα διαψευσθούν, δυστυχώς. Παραμένει ο μέγας κίνδυνος για τη χώρα μας να ευνοήσουν την Τουρκία να επεκταθεί δυτικά σε αντίβαρο τυχόν απωλειών της ανατολικά. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν οι ΗΠΑ τελικά αφέθηκαν να ηττηθούν και γιατί.
Στα Δυτικά Βαλκάνια οι ΗΠΑ επιχειρούν να αποτρέψουν την αύξηση της ρωσικής επιρροής. Εκείνοι, όμως, που διακαώς επιδιώκουν την ένταξη των χωρών αυτών στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε είναι οι Γερμανοι, για να επεκτείνουν την εκμετάλλευση των δυτικών Βαλκανίων, προσεταιριζόμενοι τις άρχουσες τάξεις τους.
Στην Ελλάδα
Η γενική αίσθηση είναι ότι τίποτα δεν πάει καλά στη χώρα, όλα πάνε προς το χειρότερο σ’ όλους τους τομείς, στην Υγεία, στην Παιδεία στην Οικονομία, ενώ κουκουλοφόροι και ρουβίκωνες δρούν ανενόχλητοι από το υπουργείο του Τόσκα, ως βραχίονες των συριζαίων, ενώ τα Πανεπιστήμια έχουν γίνει άντρα κουκουλοφόρων εντείνοντας το κλίμα γενικευμένης ανομίας. Το γενικό μπάχαλο ενισχύει η ξενόδουλη, και εν πολλοίς ανίκανη, πολιτική ελίτ, που έχει βάλει πλώρη να «λύσει» τα εθνικά θέματα και να «συνδιαλλαγεί» με την ερντογανική Τουρκία. Μεγάλη ευκαιρία για τους πάτρωνές τους η κυβέρνηση Τσίπρα με τους συριζαίους της που έχουν δυσανεξία στις λέξεις Πατρίδα και Εθνος Ανοιξε τα εθνικά θέματα (Σκοπιανό, Αλβανικό) με στόχο να τα κλείσει άμεσα. Ομως οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα τους τρόμαξαν, παρά την θηριώδη προπαγάνδα τους για ακροδεξιούς και θρησκόληπτους. Μεχρι και το Μ. Θεοδωράκη και το Μ. Γλέζο, που τον υποστήριξε, λοιδώρησαν «Ιοί» και άλλοι «εργολάβοι» κοντυλοφόροι, Καμίνηδες και σία. Τώρα για τους κυβερνητικούς οι «λύσεις» δυσκολεύουν, δεδομένης και της στάσης Παυλόπουλου για το Σκοπιανό και της επιμονής των Σκοπιανών να μην κάνουν βήμα πίσω, ζητώντας μάλιστα ν’αλλαξουμε εμείς το Σύνταγμά μας!!! Ιδωμεν...
Την επόμενη του συλλαλητηρίου της Αθήνας «ανακάλυψαν» ξαφνικά το υπαρκτό σκάνδαλο NOVARTIS (με προτροπή των ΗΠΑ;), που επιχειρούν να το κρατούν «ζωντανό» με νέες «αποκαλύψεις», για να μας αποπροσανατολίσουν από τις μειοδοτικές λύσεις που εξυφαίνουν, παρά την αντιδραση της Μέρκελ που δε θέλει οι ΗΠΑ, και πολύ περισσότερο ο υποτελής τους στην Ελλάδα, να ενοχλούν τις διαφθείρουσες γερμανικές ευρωπαϊκές εταιρείες. Ομως, δυστυχώς για τους εμπνευστές της NOVARTIS, προεξάρχει στις ειδήσεις η επιθετικότητα Ερντογάν στο Αιγαίο και στην Κύπρο, που έχει οδηγήσει τα πράγματα στα πρόθυρα πολέμου, κάτι που τρομοκρατεί τις εγχώριες ελίτ, που περιμένουν μάταια τη «βοήθεια» των πατρώνων τους. Πολλοί, μάλιστα, υποπτεύονται (δικαίως) ότι η σύλληψη των δύο στρατιωτικών δεν ήταν τυχαία αλλά μεθόδευση ως προοίμιο ανταλλαγής με Τούρκους και Κούρδους, που έχουν καταφύγει στη χώρα μας, με την φρούδα ελπίδα να «κατευνάσουν» το θηρίο. Αρχισαν και τα δημοσιεύματα (Κοττάκης-Εστία) που προτρέπουν για άμεση ανταλλαγή με τους 8 Τούρκους αξιωματικούς. Τώρα προστέθηκε και ο Κατσίκης...
Οι «εταίροι»-δανειστές θέλουν στην Ελλάδα να εφαρμόζουν το «πείραμά» τους στο διηνεκές. Για το λόγο αυτό δεν πρόκειται να μειώσουν το χρέος, ενώ απαιτούν διαρκείς «μεταρρυθμίσεις», δηλ. περαιτέρω σφαγή εργαζόμενων, μικρομεσαίων, συνταξιούχων και το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας που έχει απομείνει, με ένα διαρκές μνημόνιο. Να παραμείνει η χώρα δέσμια εσαεί. Τα περί «καθαρής» εξόδου και «δίκαιης» ανάπτυξης είναι ακόμη ένα ψέμα Τσίπρα, που έχει κοντά, προεκλογικά, ποδάρια. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, και μάλιστα πρώτης κατοικίας, κατ’ απαίτηση Ντράγκι, προκαλούν αντιδράσεις της ΛΑΕ και του ΠΑΜΕ, κυρίως, που ενοχλούν σφόδρα τους συριζαίους και απαντούν με ωμή αστυνομική καταστολή και δίκες. Ούτε αυτό τους βγαίνει...
Ούτε και στο ποδόσφαιρο τους βγαίνει. Οπως φαίνεται, υποσχέθηκαν πρωτάθλημα στον Ιβάν, που επιζητά ηγεμονικό ρόλο στη Βόρεια Ελλάδα δημιουργώντας στρατιά από πολιτικούς και άλλους παρατρεχάμενους . Αυτός που υμνούσε τον Τσίπρα ως «Πούτιν της Ελλάδας»(!!!) και βοήθησε με το αζημίωτο την κυβέρνηση Τσίπρα. Ετσι πίστευε ότι είναι στο απυρόβλητο και γι’ αυτό τα’ κανε μπάχαλο για ένα οφσάιτ που μετά έγινε γκολ από τον ίδιο διαιτητή που το 2017 κατακύρωσε γκολ οφσάιντ υπέρ του και έτσι πήρε το Κυπελλο Ελλάδας ο ΠΑΟΚ από την ΑΕΚ. Λεβέντης, βουλευτές και λοιποί παρατρεχάμενοι σπεύδουν να κατηγορήσουν το «Αθηνοκεντρικό κράτος» που στερεί το πρωτάθλημα από τον ΠΑΟΚ και τον πρόεδρό του !!!
Ελπίζουμε ότι οι Θεσσαλονικείς δε θα «τσιμπήσουν» στα ψευτοδιλήμματα που επιχειρούν να θέσουν για προσωπικούς-ιδιοτελείς λόγους.
Κυβέρνηση υπό διάλυση
Η κυβέρνηση αδυνατεί πλέον να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα που έχουν προκύψει, όπως περιγράφονται πιο πάνω. Γι’ αυτό οι συριζαίοι διαισθάνονται ότι η φθορά από δω και πέρα θα είναι ραγδαία, ιδιαίτερα αν πάνε να «λύσουν» εθνικά θέματα. Αντιπερισπασμοί τύπου NOVARTIS με στόχο τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, παρά την προσπάθεια διατήρησής της στην επικαιρότητα, είναι περιορισμένης αποτελεσματικότητας και αναιρεί την προσπάθεια προσέγγισης του «βρόμικου» ΠΑΣΟΚ.
Τι γίνεται με τους ΑΝ.ΕΛ.
Ο λαλίστατος μέχρι πρότινος Καμμένος είχε εξαφανισθεί και στο διάστημα αυτό ανέλαβε ο ανανήψας κ. Φώτης την εκπροσώπηση του Υπ. Αμυνας(!), προφανώς με πρωθυπουργική εντολή. Ο κ. Φώτης «κατάλληλος» για την Εθνική Αμυνα! Τι άλλο μας περιμένει ακόμη...
Η δημόσια επανάκαμψη Καμμένου δεν αναιρεί το πρόβλημα της πολιτικής και εκλογικής επιβίωσης των ΑΝΕΛ, που φαίνεται ότι τους υπαγορεύει τη σιωπηρή και σταδιακή απαγκίστρωση από μια κυβέρνηση που φθείρεται ραγδαία. Οι κινήσεις Τσίπρα με το Σ. Θεοδωράκη και οι κινήσεις προσεταιρισμού του «βρόμικου» ΠΑΣΟΚ έχουν στόχο τη συναίνεσή τους για «λύση» του Σκοπιανού και φυσικά για πιθανή κυβερνητική συνεργασία.
Οι εκλογές πλησιάζουν
Οι προϋποθέσεις για παράταση της κυβερνητικής θητείας, δηλ. παράταση της σφαγής των συνταξιούχων για το δευτερο εξαμηνο του 2019, δε φαίνεται να τους το παραχωρούν οι δανειστές, ενώ ζητούν περικοπή του αφορολογήτου το 2019, και όχι όπως το ψήφισαν, δηλ. από το 2020. Για το Σκοπιανό δεν είναι βέβαιοι για την υπερψήφιση τυχόν «λύσης» από τη Βουλή, ενώ η τουρκική επιθετικότητα μπορεί ανα πάσα στιγμή να εκδηλωθεί με πολεμική ενέργεια. Αν τους βρεί το 2019 στη κυβέρνηση, οι εκλογικές απώλειες ενδέχεται να μην είναι αναστρέψιμες. Ευελπιστούν ότι οι μεθεπόμενες εκλογές θα γίνουν σύντομα με τη συριζαίικη απλή αναλογική και θα επανακάμψουν, αλλά τότε θα χρειάζονται πολλούς «προθύμους» συνεταίρους. Αλλιώς το poulain των Ομπάμα-Κλίντον θα αποστρατευθεί πολιτικά στο άνθος της ηλικίας του, προς θλίψη της «κυβερνώσας αριστεράς» και των αμερικανών πατρώνων της.
Και στη ΝΔ διαλυτικά φαινόμενα
Ο εσωκομματικός πόλεμος έχει φουντώσει με αφορμή τη NOVARTIS, που συντηρούν οι καραμανλικοί με τις εφημερίδες «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» και «ΕΣΤΙΑ», με πρώτο στόχο τον Αδωνι και απώτερο το Μητσοτάκη. Το περίεργο είναι γιατί επιτίθενται και στο Σαμαρά.
Η ΝΔ, με μια κυβέρνηση σαν αυτή και με τη στροφή της υπέρ των συλλαλητηρίων, αν και στα περισσότερα θέματα (εθνικά, οικονομία, μνημόνια), συμφωνεί επί της ουσίας με τον Τσίπρα, δεν κερδίζει δημοσκοπικά, παρόλο που προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με ποσοστά που δεν μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αλλωστε ο βίος και η πολιτεία του Μητσοτάκη δεν πείθουν ότι με αυτόν η ΝΔ ως κυβέρνηση θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Αρχίζουν να διακινούνται, μάλιστα, «σενάρια» περί μετεκλογικής κυβέρνησης «εθνικής ενότητας ή σωτηρίας» με επανάκαμψη Καραμανλή, που υπονομεύουν ακόμη περισσότερο το Μητσοτάκη.
Το «Κίνημα Αλλαγής», δηλ. το πρώην αμαρτωλό και διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ, που μόνη ιδεολογία του είναι η νομή της εξουσίας, με τις προσθήκες και άλλων εξουσιομανών αρχηγίσκων, έγινε η πολύφερνη νύφη μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Ομως η αρχηγός του κήρυξε «ανένδοτο αγώνα» στο πρόσφατο ιδρυτικό Συνέδριο με διορισμένους(!) συνέδρους, προφανώς για ξεκάρφωμα, μήπως και ξεγελαστούν και επανακάμψουν οι πάλαι ποτέ ψηφοφόροι τους. Η συνύπαρξη όλων αυτών των ετερόκλητων και μωροφιλόδοξων αρχηγίσκων δεν προοιωνίζεται ευοίωνο μέλλον. Εχει το σπέρμα της διάλυσης κυρίως μετα τις εκλογές, όπου άλλοι θα πάνε με το ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι με τη ΝΔ, χωρίς να αποκλείεται για μερικούς απ’ αυτούς να «ενδώσουν» από τώρα.
Για τα λοιπά κοινοβουλευτικά κόμματα
Η Χρυσή Αυγή εξυπηρετεί ακόμη πλήρως το σύστημα που την ανέδειξε, επειδή όποιος υποστηρίζει την Ελλάδα και τα εθνικά δίκαια ή μετείχε στα συλλαλητήρια τον βαφτίζουν χρυσαυγίτη. Για το ΚΚΕ ουδέν νεότερο. Το Ποτάμι του κ. Σταύρου προσεγγίζει τώρα τον Τσίπρα, που πριν τον λοιδωρούσε, ενώ ο Λεβέντης προσπαθεί να διασωθεί με το να υποστηρίζει τον Ιβάν...
Οσο για τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, παλαιά και νέα,η ΛΑΕ του Λαφαζάνη με τη στάση της στους πλειστηριασμούς έχει σχετικά θετική προοπτική, όμως στα εθνικά θέματα έχει, δυστυχώς, αφωνία λόγω των «διεθνιστικών» συνιστωσών της, που δεν τις επιτρέπουν να εξελιχθεί σε πατριωτική Αριστερά.
Ο Βαρουφάκης (ο οποίος, για να μην ξεχνάμε, το Φεβρουάριο του 2015 συμφώνησε να πληρώνει στο ακεραίο τους δανειστές από τα αποθεματικά ασφαλιστικών Ταμείων, Δήμων κ.λπ.) ίδρυσε κόμμα με το επιτηδευμένα περίεργο όνομα (ΜέΡΑ25) και θέλει να... εξωραΐσει το ευρώ και την Ε.Ε. ερήμην της Γερμανίας (!) Τι να πεί κανείς; Για ναρκισσισμούς, αμετροέπειες και ουτοπίες; «Ποτάμι» με ολίγη από Λεβέντη μυρίζει...
Και τώρα ;
Στο ρητορικό ερώτημα αν γίνεται χειρότερα η απάντηση είναι ναι, όσο εφησυχάζουμε και αναθέτουμε σε άλλους, που η πολιτεία τους είναι γνωστή, το μέλλον της χώρας και της κοινωνίας μας. Οσο θα μας κυβερνούν αυτοί που άλλα υπόσχονταν και άλλα έπρατταν. Αυτοί που μέλημά τους είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πατρώνων τους.
Ομως υπάρχουν και θετικά σημάδια με τα πάνδημα συλλαλητήρια, που δείχνουν ότι μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού αποστασιοποιούνται από τις δοτές ηγεσίες...
Μετά την επίθεση κατά των εισοδημάτων των σπιτιών και των κτημάτων κ.λπ και κ.λπ, τώρα ανακάλυψαν και τους πενταψήφιους αριθμούς !
Ολοι έχουμε ανάγκη κάποιων πληροφοριών, αλλά οι πάροχοί τους βρήκαν τρόπο να εξασφαλίζουν άκοπα κέρδη, που τα μοιράζονται με τις τηλεφωνικές εταιρίες(!) προξενώντας ίλιγγο στους καταναλωτές ενόψει των λογαριασμών.
Οθεν, ας αποφεύγουμε τους πενταψήφιους αριθμούς πάση θυσία, όπως και τα καταστήματα Lidl. Υπάρχουν χίλιοι τρόποι να πάρουμε πληροφορίες και πάρα πολλά super market τάδε, για να ψωνίζουμε!!
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό