Α,χα! Τώρα «υπάρχουν μια σειρά προτάσεις οι οποίες πρέπει να συζητηθούν. Ενδεχομένως το κούρεμα να μη βρίσκεται στην ατζέντα, αλλά υπάρχουν μια σειρά από δυνατότητες με τις οποίες μπορεί να καταστήσει το χρέος βιώσιμο.<...> Και η απόφαση για το αν θα παραμείνει ή όχι είναι στην κρίση του ΔΝΤ», δηλώνει ο Υπουργός Οικονομίας και (αντι)συμπληρώνει ο συνεταίρος του Τσίπρα Υπουργός Επικρατείας ότι, κατά την κρίση του, το ΔΝΤ πρέπει να αντικατασταθεί από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ESM.
Καλά, δε λυπούνται τουλάχιστον τους εναπομείναντες οπαδούς τους; Θέλουν οι κύριοι (τρόπος του λέγειν) αυτοί να τους αποοτρελάνουν;
Και, επί τη ευκαιρία, πώς θα δικαιολογήσουν τον Αρμαγεδώνα που μας φέρνουν «με πόνο ψυχής» και «εκβιαζόμενοι», τώρα που η διαγραφή ή έστω η ελάφρυνση του χρέους αποκλείεται ή παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες και μπορεί να γίνει «βιώσιμο»;
Μια λύση θα ήταν η, περήφανη φυσικά, αποχώρηση μέσω...εκλογών (ταλαίπωρε Μητσοτάκη τι θα σε περίμενε !). Ομως τι θα απογίνουν οι χιλιάδες καρέκλες και πώς θα εξαφανισθεί ο Ελληνισμός και η ίδια η Ελλάδα; ΔΡΑΜΑ !
Ενα από τα σοβαρά εθνικά θέματα που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι και η μετανάστευση των Ελλήνων, και δη των νέων, στο εξωτερικό. Η μαζική φυγή των Ελλήνων εντάθηκε το διάστημα της κρίσης και, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (τα πραγματικά είναι πολύ μεγαλύτερα), πάνω από 200.000 συμπατριώτες μας αναζήτησαν την τύχη τους στο διάστημα 2010-2014. Το 70% από αυτούς ήταν νέοι, κυρίως ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης.
Οι λόγοι, φυσικά, δεν είναι άλλοι από τα αποτελέσματα της κρίσης στην εποχή των μνημονιών. Πολλοί από αυτούς εγκαταλείπουν τη χώρα μας, διότι είναι σχεδόν αδύνατο να βρουν εργασία πάνω στο αντικείμενο των σπουδών τους. Άλλοι πάλι αναγκάζονται να φύγουν, διότι μετά τη εκτόξευση της ανεργίας στο 25% (και στο 60% για τους νέους) είναι αδύνατο να βρουν δουλειά ακόμα και σε εργασία μη σχετική με αυτό που σπούδασαν. Αλλά ακόμα και αυτοί που καταφέρνουν να βρουν μια θέση, εγκαταλείπουν την Ελλάδα, αναζητώντας καλύτερους μισθούς, καλύτερες εργασιακές συνθήκες και μια καλύτερη ζωή. Τι μπορεί να πει κανείς σε κάποιον νέο που αποφασίζει να φύγει, όταν το μεγαλύτερο μέρος αυτών δηλώνει ότι δε μπορεί πια να ονειρεύεται ένα μέλλον εδώ, ένα μέλλον που περιέχει σε μεγάλο βαθμό και τη δημιουργία της δικής του οικογένειας, κάτι που με τις σημερινές συνθήκες αποκλείεται;
Η μετανάστευση των Ελλήνων, και κυρίως των νέων, σε συνδυασμό με τα άλλα δύο συναφή εθνικά θέματα, το λαθρομεταναστευτικό και της υπογεννητικότητας, δημιουργεί μέγα κίνδυνο για το ελληνικό έθνος. Η αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού, με την εισροή προσφύγων και, κυρίως, μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών μαζί με το χρόνιο πρόβλημα της υπογεννητικότητας μειώνουν δραστικά το ποσοστό των Ελλήνων που ζουν στη χώρα μας. Η μαζική φυγή των νέων, που, εκτός από το άμεσο πόσοστο του Ελληνικού πληθυσμού που αφαιρεί, αφαιρεί έμμεσα και το ποσοστό από τα παιδιά που τυχόν θα κάνουνε στο μέλλον. Αν τα φαινόμενα αυτά συνεχιστούν, οι Έλληνες κινδυνεύουν να αποτελούν μειοψηφία στην ίδια τους τη χώρα!!! Αυτό είναι το όνειρο όλων των ξένων πατρώνων και των εγχώριων υποτακτικών τους, που επιθυμούν διακαώς την εξαφάνιση του ελληνικού λαού και, όπως δηλώνουν αναίσχυντα τώρα οι Συριζαίοι, την αντικατάστασή του από λαθρομετανάστες, κυρίως Ισλαμιστές. Να μην ξέχναμε, φυσικά, ότι οι νέοι που φεύγουν, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό είναι άρτια εκπαιδευμένο, είναι αυτοί που θα μπορούσαν δυνητικά να βοηθήσουν την χώρα να ανακάμψει, είτε εφαρμόζοντας τις επιστημονικές τους γνώσεις είτε αναλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης και εξουσίας. Δε θα πρέπει να υποτιμάμε επίσης, σε καμμιά περίπτωση, τα χρήματα που δαπανήθηκαν, από το αίμα του ελληνικού λαου, για την εκπαίδευση αυτών των νέων, ενώ τα οφέλη τα νέμονται οι χώρες στις οποίες μεταναστεύουν, όπως π.χ. η Γερμανία, Αγγλία, κ.α.
Το θέμα της μετανάστευσης των νέων είναι από τα σοβαρότερα εθνικά θέματα και δε θα πρέπει σε καμμια περίπτωση να υποτιμάται έναντι άλλων εθνικών θεμάτων, αν δεν θέλουμε οι Έλληνες να αποτελούμε μειοψηφία στην ίδια μας τη χώρα. Αυτό προϋποθέτει, φυσικά, κυβερνήσεις που θέτουν ως προτεραιότητα το δικαίωμα της εργασίας, με εργασιακές συνθήκες που προστατεύουν τους εργαζόμενους, με δικαιώματα που εξασφαλίζονται από δίκαιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, και με μισθούς αντάξιους της εκπαίδευσης και που δίνουν το δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Αυτό φυσικά δε μπορεί να γίνει υπό καθεστώς μνημονίων και όσο μένουμε σε λεόντειους οργανισμούς τύπου Ε.Ε, που επιβάλλουν απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.
Μονο πραγματικά ελληνικές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να τα επιβάλλουν.
Η κ. Φωτίου, κάπου αναπληρωτής υπουργός του Τσίπρα, και εκ των κορυφαίων (!) του Σύριζα, η οποία χαρακτήρισε ως ωραιότατα τα σάπια φρούτα που πρόσφατα διανεμήθηκαν σε απόρους, σε συζήτηση κατά την οποία αναφέρθησαν τα όσα κατά καιρούς επαγγελλόταν το κόμμα της ανεφώνησε «με αγανάκτηση»: «Τι θέλετε να πείτε; ότι είμαστε απατεώνες;». Για να τη διευκολύνουμε, παρά τη «συμπάθειά» μας για τα χορταστικά γεμιστά της, της απαντάμε: «ΝΑΙ, ΝΑΙ, και λίγα να λες!»
Το φιάσκο με το ΝΑΤΟ, που άσκοπα αγναντεύει τα παράλια, και η υπόσχεση ( που κάποιοι την πίστεψαν!) των Τούρκων να δεχθούν πίσω τους λαθρομετανάστες «στεναχώρησε» (;) κάποιους. Αν είναι ειλικρινείς, μπορούν να βρουν μια αποτελεσματική λύση:
Να στείλουν την κ. Τασία να περιπολεί στα υδάτινα σύνορα (Υπάρχουν. Ετσι, Τσίπρα;) με την Τουρκία.
Θα τραπούν όλοι τους σε φυγή και, αν κάποιοι είναι τυφλοί, θα τους «εξαφανίσει». Εντάξει;