Πέρυσι τέτοια εποχή υπήρχαν, συγκρατημένες έστω, προσδοκίες σε πολλούς για κάτι καλύτερο και, πάντως, γενική ανοχή και πίστωση χρόνου προς όλους. Είχαν προηγηθεί η ανέλπιστη ποδοσφαιρική επιτυχία, η αποφυγή διασυρμού μέχρι και ευφορία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μείωση των επεισοδίων στο Αιγαίο και κατευναστικές έως και αισιόδοξες εξαγγελίες στο βήμα της Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Ακόμη και οι πασοκτζήδες ήσαν αισιόδοξοι για το νέο τους αρχηγό και αναπτέρωναν τις ελπίδες τους με το «άλλαξέ τα όλα»
Όλα τώρα έχουν αλλάξει προς τις σκουρόχρωμες αποχρώσεις, παρότι στο διεθνή ορίζοντα μετριάστηκε η αμερικανική αλαζονεία, λόγω Ιράκ, Ιράν, κινέζικης ανάδυσης και της αποκάλυψης στη Νέα Ορλεάνη κλπ. (βλ. άλλες στήλες). Όλα αρνητικά σε σχέση με τις κυβερνητικές αντιδράσεις στα εθνικά θέματα, παρά τις αισιόδοξες προοπτικές που διανοίχτηκαν από το πρωτόφαντο, εδώ και δεκαετίες, κυπριακό «ΟΧΙ» στον παραλογισμό του σχεδίου Ανάν και τον απροκάλυπτο ενδοτισμό των Γιωργάκη, Μητσοτάκη, Κωνσταντόπουλου κλπ. Η ανησυχία εντείνεται τώρα που έφτασε η 3η Οκτωβρίου και οι τουρκικές ηγεσίες εμπαίζουν απροκάλυπτα τους πάντες, επωφελούμενες των ενδοευρω-παϊκών αντιθέσεων και της ανύπαρκτης εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, που κάνει
ακόμα και τα Σκόπια να ασχημονούν σε βάρος μας. Όσο για τα εσωτερικά θέματα, όλα βαίνουν από το κακό στο χειρότερο, με τις ευλογίες-οδηγίες πάντοτε των Βρυξελών και την κάλυψή τους (βλ. άλλες στήλες).
Ισχυρή ακόμη η κυβέρνηση
Παρ όλ αυτά η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή αισθάνεται αρκετά ισχυρή, τόσο ώστε να τολμά να κάνει επίδειξη «δύναμης» στη Θεσσαλονίκη. Καμιά υπόσχεση, καμιά δέσμευση, μόνο εξαγγελία
μεταρρυθμίσεων. Επωφελείται, ακόμη, από τη γενική αγανάκτηση, έως και αηδία, από την προηγούμενη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και από τις εξοργιστικές φωνασκίες των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που διαμαρτύρονται για τις
δικές τους πολιτικές. Επωφελείται από τη γενική απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος και των πλήρως κομματικοποιημένων και (άρα) αδύναμων λαϊκών κινητοποιήσεων στη συνέχιση της νεοφιλε-λεύθερης επέλασης των Σημίτη Μητσοτάκη.
Έτσι η ανεργία, η ακρίβεια, η λιτότητα και η φτώχεια, αντί να φοβίζουν την κυβέρνηση, γίνονται όπλα της(!) για την άρση της μονιμότητας των Δημ. Υπαλλήλων, τη θεσμοθέτηση της πελατειακής «συνέντευξης», την είσοδο στην εργασιακή ζούγκλα, την ασφαλιστική κόλαση και τον εργοδοτικό και τραπεζικό παράδεισο της ασυδοσίας, την πώληση των πάντων στις ευρωπαϊκές εταιρείες και το θρίαμβο των διαπλεκόμενων νταβατζήδων. Και όλα αυτά χωρίς καν να έχει οδηγήσει κανέναν στη φυλακή για καταλήστευση των εθνικών πόρων (και των δανείων!) από τους προηγούμενους στους οποίους (δίκαια ως ένα βαθμό) καταλογίζει τη σημερινή δημοσιονομική ανέχεια! Πώς να μην έχει ήδη αρχίσει και το νεοδημοκρατικό φαγοπότι παντού, αφού κανείς ποτέ για τίποτα δεν τιμωρείται, εκτός καμιά φορά κάποιος που θα λέει ότι «όλοι τα παίρνουν», όπως ο δυστυχής κ. Πολύζος, που διαγράφτηκε, ζητωκραυγάζοντας υπέρ του Κ. Καραμανλή!
Αισθάνεται ισχυρή, ακόμη, η κυβέρνηση τόσο, ώστε να κομπάζει και για τις συνεχείς υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα, πιστεύοντας ότι τα προηγούμενα «όπλα» της την εξασφαλίζουν από τις όποιες αντιδράσεις, αφού στις δημοσκοπήσεις τα θέματα αυτά δείχνουν να κατέχουν την τελευταία θέση στις ανησυχίες των πολιτών. Όταν πεινούν ή έστω ανησυχούν για την επιβίωσή τους, πού να βρουν το κουράγιο να ενδιαφερθούν για Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη και Μακεδονία; Και ποιος να τους εξηγήσει ότι τα εθνικά και τα οικονομικά ζητήματα είναι άρρηκτα δεμένα και μόνο ως σύνολο μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Αισθάνεται ισχυρή, ακόμη, για να λειτουργεί έτσι η κυβέρνηση και διότι οι πολιτικοί αντίπαλοί της, η Ντόρα και ο Γιωργάκης είναι εντελώς αναξιόπιστοι. Και δεν είναι εύκολο η μητσοτακική απειλή να εκδηλωθεί όσο το ΠΑΣΟΚ θα είναι διαλυμένο
Το ΠΑΣΟΚ θαλασσοδέρνεται
Η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ εξελίσσεται σε κωμικοτραγική. Κωμική, γιατί όσοι πρωτοστά-τησαν στην κυβερνητική τους λεηλασία, τώρα διαμαρτύρονται για τα «έργα» τους. Κωμική, γιατί όσοι πρωταγωνίστησαν στη διάλυση του κόμματος και την ενθρόνιση του Μεσσία, τώρα διαμαρτύρονται που κανείς δεν τους υπολογίζει. Κωμική, διότι όταν τα διαπλεκόμενα Μέσα τους στήριζαν απροκάλυπτα, το θεωρούσαν φυσικό και τώρα που αυτά θωπεύουν τη νέα κυβέρνηση, διαμαρτύρονται για «τηλεοπτική δημοκρατία» και
διαπλοκή συμφερόντων!
Και τραγική, ταυτόχρονα, και για τους ίδιους και για τη χώρα. Είναι θλιβερό να καθοδηγείται το ΠΑΣΟΚ από το Γιώργο και τα αδέλφια του (και πίσω η Μαργαρίτα με την Πρεσβεία των ΗΠΑ), τη Δαμανάκη και το Μάνο. Οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ αποτελούν μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών. Και είναι τραγικό να τους οδηγούν στον παραλογισμό. Η προσπάθεια για αυτοδικαιο-λόγηση έχει τα όριά της. Η Νεολαία διαλύεται, για να ξαναφτιαχτεί! Πολλοί έφτασαν να υποστηρίζουν ότι ο Γιωργάκης «παλεύει για το σοσιαλισμό»(!) και, επειδή αντιλαμβάνονται ότι ενδέχεται να αντικατασταθεί σύντομα, δεν ξέρουν πώς να μιλήσουν για το Βενιζέλο ή, ακόμη χειρότερα, για το Λαλιώτη, που καραδοκεί. Φαντάζεται κανείς τι θα συμβεί, αν, μετά τον αντικρατισμό και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, επαναληφθεί και καμιά προτροπή για
καλλιέργεια του χασίς;
Πώς να τους πάρει, λοιπόν, κανείς στα σοβαρά
Δεν εκδηλώνεται, ακόμη, σοβαρή αντίδραση
Δεν υπάρχει, ακόμη, όπως προαναφέραμε, αξιοσημείωτη αντίδραση στα έργα και τις ημέρες των δύο αλληλοτροφοδοτούμενων εγκάθετων πόλων. Το Κ.Κ.Ε. και ο ΣΥΝ δεν μπορούν να υπερβούν κάποια όρια, για λόγους που αναφέραμε σε προηγούμενα φύλλα της «Ε». Επιπλέον ο ΣΥΝ είναι διχασμένος και στο ζήτημα των δημοτικώννομαρχιακών εκλογών, αφού ένα πολύ μεγάλο μέρος στελεχών, μελών και φίλων συμμετέχουν σε όλα τα επίπεδα της εξουσίας.
Η στροφή προς άλλες ριζοσπαστικές λύσεις, έστω και ως πίεση προς τους κυβερνώντες, είναι ακόμη μικρή για να γίνει πραγματικά ευοίωνη. Αυξάνονται όσοι το πήραν απόφαση, όχι όμως ακόμη ικανοποιητικά
Ειδικά για το ΑΣΚΕ οι πρώτες ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Για πρώτη φορά στην ελληνική, τουλάχιστον, πολιτική ιστορία είχαμε μια τόσο επώδυνη αποκάλυψη για τον ακρογωνιαίο λίθο μιας δημοκρατούμενης πολιτείας, τη Δικαιοσύνη, από τα πιο «επίσημα» χείλη. «Παραλάβαμε μια Δικαιοσύνη διαβρωμένη από δικαστικά και παραδικαστικά κυκλώματα»(!), δήλωσε ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής.
Θα έπρεπε να είχε πλήρη συνείδηση της σοβαρότητας μιας τέτοιας δήλωσης, η οποία συνεπάγεται σοβαρότατες συνέπειες και απαιτεί ακόμη σοβαρότερες ενέργειες. Γιατί, αν ήταν δυνατή η αυτοκάθαρση, αυτή θα είχε ήδη γίνει. Αλίμονο στην οργανωμένη κοινωνία που δε θα λάβει τα αναγκαία μέτρα και δε θα προβεί στις απαραίτητες ρυθμίσεις, ώστε να ανακτηθεί (τουλάχιστον όση υπήρχε
) η αξιοπιστία στο θεμελιώδη αυτό θεσμό.
Όλοι βλέπουμε ότι σ ένα σύστημα εξάρτησης και υποτέλειας η διαφθορά είναι εγγενές στοιχείο και αγγίζει όλους τους τομείς του δημόσιου βίου. Όλοι γνωρίζουμε τα τρωτά της Δικαιοσύνης και πόσο ευάλωτος είναι και αυτός ο θεσμός σε μια κοινωνία διαβρωμένη από τη διαφθορά «μέχρι, σχεδόν, μυελού των οστέων». Όμως μέχρι το κατάντημα στο οποίο έφθασαν (ας ελπίσουμε όχι οι περισσότεροι) δικαστικοί λειτουργοί, υπάρχει μεγάλη απόσταση για οποιαδήποτε ανοχή ακόμη και απ αυτούς που θεωρούν το υπάρχον καθεστώς καλό, νομοτελειακό, ή έστω ανεκτό.
Θα περιμένουμε τα αποτελέσματα (και τις ενέργειες που απορρέουν) της πρωθυπουργικής δήλωσης. Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια πρόβλεψη. Αλλά ας περιμένουμε και θα επανέλθουμε
Κατηγορία
Φύλλο 106 Σεπτεμβρίου 2005
Μετά την Αθήνα αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε και στη Θεσσαλονίκη την έκδοση του ΑΣΚΕ «Η Μακεδονία και το ψευδώνυμο του κράτους των Σκοπίων». Η εκδήλωση θα γίνει την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου στις 11 το πρωί στη Νεάπολη, στην αίθουσα της Αυτόνομης Παρέμβασης Νεαπολιτών, Μουδανιών 2 και Α. Παπανδρέου.
Το πρώτο μέρος, με το σύντομο ιστορικό της Μακεδονίας, θα παρουσιάσει ο Γιάννης Τσιάφης, καθηγητής του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης, στέλεχος της «Χριστιανικής Δημοκρατίας». Το δεύτερο μέρος, με την παραχάραξη της ιστορίας και του πολιτισμού της Μακεδονίας, θα παρουσιάσει ο δημοσιογράφος - συγγραφέας Στέλιος Λεπτοκαρύδης, πρόεδρος της Ένωσης Περιοδικού Ηλεκτρονικού Τύπου. Το τρίτο μέρος, με τις διπλωματικές διεργασίες, θα παρουσιάσει ο τ. βουλευτής Θεσσαλονίκης Λευτέρης Κωνσταντινίδης. Το τέταρτο μέρος, με τις θέσεις και προτάσεις του ΑΣΚΕ, θα παρουσιάσει το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Νίκος Καργόπουλος. Συντονιστής της εκδήλωσης θα είναι ο δημοσιογράφος Γαβριήλ Αβραμίδης.
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Τις μέρες αυτές απεκαλύφθη ένα συγκλονιστικό γεγονός. Η εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» δημοσίευσε απόρρητο έγγραφο του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, με οδηγίες προς τους διπλωμάτες τους για το πώς θα μεθοδεύσουν τις ενέργειές τους, ώστε να εξαπατηθεί και παγιδευθεί η Ελλάδα και να επιτύχουν λύση του σκοπιανού ζητήματος σύμφωνα με τα μακροπρόθεσμα σχέδιά τους στην περιοχή, με προκάλυψη το νέο Ανάν, το θλιβερό κ. Νίμιτς.
Για πρώτη φορά οι διάχυτες εντυπώσεις και υποψίες επαληθεύονται επίσημα και πανηγυρικά. Και τα ΜΜΕ «μας» ουσιαστικά το «αγνόησαν»! Δύο μόνο εφημερίδες («Έθνος» και «Αδέσμευτος Τύπος») το προέβαλαν στην πρώτη σελίδα. Όσο για τα γνωστά κανάλια, αντί να ασχοληθούν με αναλύσεις, σχόλια, προτάσεις για το ρόλο του «στρατηγικού μας εταίρου» (!) που βυσσοδομεί εναντίον μας, για τις γελοιότητες των αμερικανοτραφών σκοπιανών, για την, επιτέλους, αποπομπή του ανεκδιήγητου Νίμιτς και της συνεργάτιδάς τους θυγατρός Μητσοτάκη, για το πού θα οδηγήσει η τυχόν αποδοχή του σύνθετου ονόματος, αυτά παίζουν με τα κόλπα του Εφραίμ και των συν αυτώ στη Βουλή, προσπαθώντας να αναπροσαρμόσουν το πολιτικό σκηνικό σύμφωνα με την επερχόμενη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Η οικονομική κρίση έχει δυσμενείς επιπτώσεις σε όλο τον ελληνικό λαό, μεγάλο μέρος του οποίου (που αυξάνεται ραγδαία) περιέρχεται σε απελπιστική κατάσταση. Όλες οι προβλέψεις συμφωνούν ότι οι προσεχείς μήνες θα είναι ακόμη χειρότεροι και αρκετοί είναι αυτοί που εκτιμούν (μεταξύ τους και το ΑΣΚΕ) ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση θα είναι πιο βαθιά και πιο μακροχρόνια από την κρίση του μεσοπολέμου (βλ. άλλο άρθρο). Το ΑΣΚΕ, μάλιστα, εκφράζει το φόβο ότι η κατάσταση στην Ελλάδα δε θα βελτιωθεί ακόμη κι όταν περάσει η παγκόσμια κρίση, εάν εξακολουθούμε να συμμετέχουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι μετανάστες, που αποτελούν ήδη πάνω από το 10% του πληθυσμού της χώρας μας, θα υποφέρουν περισσότερο. Σε πρώτη φάση ίσως αντέξουν, γιατί δεν έχουν την καταναλωτική νοοτροπία που απέκτησαν πολλοί από εμάς και γιατί θα είναι πιο πρόθυμοι να κατεβάσουν τα μεροκάματα και να δουλέψουν με χειρότερες συνθήκες. Σε δεύτερη φάση, όμως, οι περισσότεροι θα μείνουν άνεργοι, α) γιατί οι τομείς της οικονομίας που πλήττονται είναι κυρίως αυτοί που απασχολούν μετανάστες, π.χ. η οικοδομή έχει πέσει ήδη 25%, β) γιατί πολλοί Έλληνες εργοδότες θα αναβάλουν επ αόριστον εργασίες στις οποίες απασχολούσαν μετανάστες, π.χ. ελαιοχρωματισμοί και επισκευές σπιτιών, και γ) γιατί πολλοί Έλληνες θα κάνουν οι ίδιοι εργασίες που βολευτήκαμε να αναθέτουμε σε μετανάστες, π.χ. αγροτικές εργασίες, οικιακές βοηθοί. Επιπλέον οι μετανάστες, αντίθετα με τους περισσότερους Έλληνες, πρέπει να πληρώνουν νοίκι και δεν έχουν στην οικογένειά τους ένα τουλάχιστον σίγουρο μισθό (έστω μειωμένο) ενός δημοσίου ή ιδιωτικού υπαλλήλου ή την οικιακή οικονομία στην ύπαιθρο, που αντιστοιχεί σε ένα μισθό. Έτσι κάποιοι μετανάστες θα επιστρέψουν μόνοι τους στη χώρα τους, αλλά αυτό είναι δύσκολο για πολλούς.
Με τα δεδομένα αυτά η κατάσταση στην ελληνική κοινωνία έχει ήδη αγριέψει και είναι βέβαιο ότι θα αγριέψει περισσότερο. Η εγκληματικότητα θα αυξηθεί, χωρίς να αναφερόμαστε στη δραστηριότητα των κουκουλοφόρων, που υπηρετούν άλλες σκοπιμότητες. Συγκρούσεις θα υπάρξουν όχι μόνο μεταξύ Ελλήνων και ξένων, αλλά και μεταξύ των μεταναστών, η πρώτη γενιά εναντίον της δεύτερης.
Όλ αυτά είναι ένα ακόμη τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε, για να θησαυρίζουν οι τραπεζίτες και οι πάσης φύσεως εκμεταλλευτές. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για να πάρουμε την τύχη της πατρίδας μας στα χέρια μας. Το ΑΣΚΕ έχει κάνει τις προτάσεις του και για την παρουσία των ξένων στην Ελλάδα και για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και γενικά για μια καλύτερη πορεία του τόπου.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Η πλήρης, πλέον, αλλαγή της αμερικάνικης πολιτικής μετά την 11ηΣεπτεμβρίου του 2001 επισφραγίζεται με την απόφασή τους να επέμβουν στο Ιράκ μονομερώς, χωρίς προσχήματα και χωρίς, πλην του θλιβερού Μπλέρ, συμμάχους.
Έχουμε γράψει σε προηγούμενο φύλλο της «Ε» ότι οι ΗΠΑ, με ενδεχόμενη απώλεια της Σαουδικής Αραβίας, μετά το Ιράν και το Ιράκ, θα έχουν χάσει τον έλεγχο του 80% των πετρελαίων που εξάγονται με πολύ φθηνές τιμές. Όπως δήλωσε άλλωστε ευθέως ο Αμερικανός υφυπουργός ’μυνας Πολ Γούλβοβιτς στην Τουρκία , οι ΗΠΑ ως μοναδική υπερδύναμη είναι αδιανόητο να μην ελέγχουν τις πηγές ενέργειας, που υπάρχουν στον κόσμο. Τα άλλα περί όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ ή «αξόνων του κακού» κ.λ.π. είναι τόσο χοντροκομμένα, που δεν πείθουν ούτε τους αφελείς. Οι ίδιοι Αμερικανοί επιθεωρητές του ΟΗΕ δηλώνουν ότι το Ιράκ δε διαθέτει τέτοια όπλα και είναι πολύ δύσκολο να τα αποκτήσει στο μέλλον.
Η επέμβαση στο Ιράκ αφορά την ιδιοκτησία του μεγαλύτερου «βενζινάδικου» του πλανήτη, όπως εύστοχα έγραψαν οι Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς. Ο Σαντάμ , άλλωστε, ήταν το «αγαπημένο παιδί» των ΗΠΑ στον πόλεμο με το Ιράν. Επίσης σιωπηρά τον ενθάρρυναν για την εισβολή στο Κουβέϊτ, την οποία εν συνεχεία χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα, για να εγκατασταθούν στρατιωτικά στην πλέον πετρελαιοφόρα περιοχή του κόσμου.Την ίδια ακριβώς πολιτική ακολούθησαν και με το Μιλόσεβιτς και με το Μπιν Λάντεν.
Οι αντιδράσεις μέσα στις ΗΠΑ είναι πολύ σοβαρές. Είναι πρωτοφανές ότι ο υπουργός Εξωτερικών τους Κόλιν Πάουελ δηλώνει ότι θα αποχωρήσει μετά το τέλος της τρέχουσας προεδρικής θητείας (σ.σ. να θυμηθούμε στην Ελλάδα τι έγινε με τον Αλ. Παπαδόπουλο). Επίσης αντίθεση στην επέμβαση εκφράζουν ανοικτά πολλοί γερουσιαστές, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Ράμσεϊ Κλαρκ, ο στρατηγός Πολ Σκόουκροφτ (ο επικεφαλής της «καταιγίδας» της ερήμου) κ.λ.π., με αποτέλεσμα να μεταστρέφεται η, συνήθως καθοδηγούμενη από την κυβέρνηση, αμερικανική κοινή γνώμη. Τα αμερικανικά συμφέροντα που εκφράζονται μέσω του Στέϊτ Ντηπάρτμεντ, της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Κίνας, οι οποίες έχουν συνάψει ενεργειακές συμφωνίες με το Ιράκ, αντιτίθενται στην επέμβαση.
Ολ αυτά έχουν οδηγήσει την πολιτική μονομερούς επέμβασης των «γερακιών» σε αδιέξοδο.Την εξέλιξη αυτή είχαμε προβλέψει σε προηγούμενο φύλλο της «Ε», όπου είχαμε γράψει ότι όσο πιο απροκάλυπτα προσπαθούν οι ΗΠΑ να προωθούν τις θέσεις τους, σε τόσο μεγαλύτερο αδιέξοδο θα περιέρχονται.
Μπρος στο αδιέξοδο αυτό διαφαίνεται μια προσπάθεια εκ μέρους τους να διαπραγματευθούν με τους «ανταγωνιστές» τους τα «ποσοστά» ελέγχου των πετρελαίων του Ιράκ. Οι συνθήκες όμως (Παλαιστινιακό, αντιδράσεις των Αράβων, κεκτημένο των «ανταγωνιστών») δεν είναι προς το παρόν τουλάχιστον ευνοϊκές για τα «γεράκια».
Κατηγορία
Φύλλο 88 Σεπτεμβρίου 2002
Η Νέα Τάξη των ΗΠΑ και της ΕΟΚ, με όργανα το υποτιθέμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (!) της Χάγης και τους εγκαθέτους τους στη Γιουγκοσλαβία, έκαναν ένα ακόμη βήμα στην προσπάθειά τους για την επιβολή μιας παγκόσμιας δικτατορίας με την απαγωγή του πρώην Προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και την προσαγωγή του σε δίκη.
Θέλουμε να θυμίσουμε ότι το ΑΣΚΕ ουδέποτε εξέφρασε κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια προς το καθεστώς Μιλόσεβιτς. Αντιθέτως πιστεύουμε ότι το χαρακτήριζε ο νεποτισμός και η διαφθορά και σ' όλη τη διάρκεια της γιουγκοσλαβικής κρίσης η πολιτική του εξυπηρέτησε τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις, με αποκορύφωμα τη συμφωνία του Ντέϊτον.
Η αθλιότητα της Χάγης
Όμως, όποια αδικήματα κι αν διέπραξε ο Μιλόσεβιτς, τα διέπραξε μέσα στη χώρα του και οπωσδήποτε δε συγκρίνονται με τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ. Αν, λοιπόν, το «δικαστήριο» της Χάγης ήθελε να είναι στοιχειωδώς αξιόπιστο, θα έπρεπε να καθίσει στο σκαμνί πρώτα τον Κλίντον, την Ολμπράϊτ, το Μπλέρ, το Σρέντερ, το Σιράκ και το Ζοσπέν, το Ντ' Αλέμα, το Σημίτη και το γιο της Μαργαρίτας Τσαντ, όλους όσοι υπέγραφαν τους βομβαρδισμούς και το εμπάργκο, μαζί με όλους τους νεοχιτλερικούς στρατιωτικούς του ΝΑΤΟ και μετά το Μιλόσεβιτς μαζί με τους ηγέτες των Κροατών, των μουσουλμάνων, των Κοσοβάρων κλπ., που όλοι έκαναν εγκλήματα.
Αλλά είναι φανερό ότι οι «δικαστές» της Χάγης δεν ενδιαφέρονται ούτε για τα προσχήματα, αφού παραβίασαν και την τυπική νομιμότητα της Γιουγκοσλαβίας: απήγαγαν το Μιλόσεβιτς παρά την ομόφωνη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας, που ανέβαλε την έκδοση.
Οι παλιότεροι από μας δε μπορούν να μη φέρουν στο μυαλό τους τα στημένα στρατοδικεία της χούντας των Παπαδόπουλου - Ιωαννίδη. Μόνο που η Χάγη είναι κάτι χειρότερο: προσπαθεί να νομιμοποιήσει μια δικτατορία όχι σε μια χώρα, αλλά παγκόσμια. Γι' αυτό η αντίσταση στη Νέα Τάξη είναι το πρώτο καθήκον οποιουδήποτε πάνω στη Γη θέλει να λέγεται άνθρωπος.
Οι εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία
Πιθανότατα η απαγωγή του Μιλόσεβιτς θα φέρει μεγαλύτερη ζημιά στη Δύση και τα ανδρείκελά της παρά όφελος.
Όταν το φθινόπωρο ανετράπη ο Μιλόσεβιτς, το ΑΣΚΕ δε συμφώνησε με τις αναλύσεις που ταύτιζαν όλους τους αντιπάλους του με τη Δύση. Αντιθέτως εκτίμησε ότι στην εξέγερση και στη DOS πήραν μέρος και πατριωτικές και δημοκρατικές δυνάμεις που δεν ήθελαν το Μιλόσεβιτς. Είχαμε γράψει στην "Ε" (αρ.φ. 78, Οκτώβρης 2000) ότι γρήγορα οι δύο τάσεις στη νέα εξουσία θα έρθουν σε σύγκρουση, η έκβαση της οποίας θα καθορίσει το μέλλον της Γιουγκοσλαβίας. Ευχηθήκαμε, μάλιστα, να υπάρξει μια σύγκλιση των πατριωτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της DOS και του Σοσιαλιστικού Κόμματος που θα απομόνωνε τον Τζίντζιτς και τους ομοίους του.
Ο πρώτος γύρος, λοιπόν, ήταν υπέρ των ανδρεικέλων της Δύσης. Όμως, ελπίζουμε ότι η ιστορία δε θα τελειώσει εδώ. Ο Πρόεδρος Κοστούνιτσα καταδίκασε με κατηγορηματικό τρόπο την απαγωγή (την οποία έμαθε από το ραδιόφωνο) και το κόμμα του αποχώρησε από την κυβέρνηση. Το Λαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα του Μαυροβουνίου αποχώρησε, επίσης. Πιστεύουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του γιουγκοσλαβικού λαού αγανάκτησε με το πραξικόπημα της κυβέρνησης Τζίντζιτς. Περιμένουμε τη συνέχεια.
Τα δολάρια (αργύρια) της προδοσίας
Η Δύση φρόντισε να εξευτελίσει ακόμη και τα ανδρείκελά της, προσφέροντας 500 δις δραχμές (!) τη στιγμή της απαγωγής του Μιλόσεβιτς. Τόσο κοστίζουν οι τρομακτικές ζημιές που προκάλεσαν οι βομβαρδισμοί τους; Πού είναι οι υποσχέσεις τους για επανορθώσεις;
Είναι προφανές ότι το μέγιστο μέρος αυτών των χρημάτων δε θα πάει ούτε για την ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας, ούτε για την ανακούφιση της οικονομίας της, ούτε για την ενίσχυση όσων Γιουγκοσλάβων πένονται. Θα καταλήξουν στις τσέπες των διαφόρων Τζίντζιτς. Έτσι εξηγείται η σπουδή τους στην εκτέλεση των εντολών των προστατών τους. Πέρα από το γεγονός ότι τα χρήματα της Δύσης (όχι τα "δώρα" αλλά τα δάνεια, που είναι τα περισσότερα) θα βάλουν ακόμη βαθύτερα τη Γιουγκοσλαβία στον κύκλο υπερχρέωση - λιτότητα - εξάρτηση.
Η «ελληνική» κυβέρνηση
Από την αναμενόμενη στάση των ανδρεικέλων της Δύσης που κυβερνούν και τη δική μας χώρα θέλουμε να σημειώσουμε μόνο το θράσος τους. Ο επί του τύπου κ. Ρέππας είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν επεμβαίνει στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας (!!!). ΄Όπως έκανε κι όταν υπέγραφε τους βομβαρδισμούς, όταν παραχωρούσε δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια και τρένα για την προώθηση των γκάνγκστερ του ΝΑΤΟ. Όπως έκανε με τη συμμετοχή του Γιωργάκη και του ’λεξ Ρόντος στον προεκλογικό αγώνα στο Βελιγράδι. Ας τους έχουμε να τους βλέπουμε (και να τους ψηφίζουμε)...
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Οι χουντικοί, που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1967 μέχρι το 1974, έκαναν ό,τι μπορούσαν, για να διευκολύνουν την Τουρκία, με εντολή των μισθοδοτών τους Αμερικανών.
α) Έκαναν αδικαιολόγητες σφαγές σε τ/κ χωριά και πριν και μετά τις 21/4/67 (τα μέλη του ΙΔΕΑ πέρασαν οι περισσότεροι από την Κύπρο πριν το 1967). Το ίδιο έκανε και η τ/κ οργάνωση ΤΜΤ.
β) Απέσυραν το 1967 την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο, που έστειλε κρυφά ο Γ. Παπανδρέου το 1964.
γ) Ανέτρεψαν το Μακάριο στις 15/7/74 και διέλυσαν το κυπριακό κράτος. Ο τουρκικός στρατός κατοχής άρχισε να αποβιβάζεται στην Κύπρο στις 20/7/74 στις 5π.μ. και το κρατικό ραδιόφωνο της Λευκωσίας μέχρι τις 8π.μ. μετέδιδε πρωινή γυμναστική (!). Οι Ε/κ κατασφάζονταν και όσοι ζητούσαν όπλα, για να αντισταθούν, δεν έβρισκαν.
Όλ αυτά τα έκαναν με κορώνες πατριωτισμού και μαξιμαλιστικά συνθήματα (Ένωση).
Σήμερα έχουν το θράσος να συνεχίζουν να παριστάνουν τους πατριώτες. Έφτασαν να κάνουν συγκέντρωση και πορεία στις 2/12 εναντίον του σχεδίου Ανάν.
Η νεολαία, που δεν έζησε και ίσως δεν ξέρει, ας προσέχει τέτοιους πατριώτες(!)
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Έτσι έλεγαν δακρύβρεχτες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Πού να ήξεραν ότι αυτή θα ήταν η επωδός όλων των πολιτικών που δικαιολογούν παρακυβερνητικές δραστηριότητες γυναικών και παιδιών τους (πέρα από τις δικές τους): «για να θρέψουν τα παιδιά τους». Αυτό είπε π.χ. ο Αλογοσκούφης για τις περίεργες ενασχολήσεις της γυναίκας του, αυτά προφασίζονται και όλοι όσοι απεμπολούν ιδεολογίες και πολιτικές δεσμεύσεις και τρέχουν πίσω από κυβερνητικές ή παρακυβερνητικές πανδαισίες. Όμως τι θα γίνει με τα παιδιά των άλλων, των πολλών;
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Αναμένεται σε λίγες μέρες ο Πάπας στην Ελλάδα, μετά από πρόσκληση του Προέδρου Κ. Στεφανόπουλου, για προσκύνηση στον ’ρειο Πάγο (όπου μίλησε ο Απόστολος Παύλος) και για παγκαθολική λειτουργία στο Ολυμπιακό Στάδιο. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, θα έχουμε πολλές αντιδράσεις, αντιπαπικές εκδηλώσεις, πιθανώς ακόμη και οδομαχίες. Πολύ δυσάρεστα ενδεχόμενα. Το ερώτημα είναι αν πράγματι θα ευθύνονται αποκλειστικά γι' αυτά αυτοί που θα αντιδράσουν, όπως και αν αντιδράσουν.
’γνωστο γιατί τον επισκέφθηκε επίσημα ο Κ. Στεφανόπουλος και τον κάλεσε στην Ελλάδα. Λάθος πάντως. Και θα είναι εξαιρετικά λυπηρό να δημιουργηθούν προβλήματα με τους Έλληνες καθολικούς, κάτι που επιδιώκει ο αρχιεπίσκοπος τους με τις περίεργες δηλώσεις του. Η συμβίωση των Ορθοδόξων και των Καθολικών ήταν μέχρι τώρα αρμονική.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Είναι η πρώτη φορά που διαμορφώνονται ευνοϊκές προοπτικές για το Κυπριακό, που οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στη δύσκολη θέση που έχει περιέλθει η Τουρκία το τελευταίο διάστημα, λόγω των εσωτερικών της προβλημάτων και της διεθνούς συγκυρίας.
Η σοβαρή οικονομική κρίση που μαστίζει την Τουρκία, σε αντίθεση με την ευημερούσα ελεύθερη Κύπρο, είχε αντίκτυπο στο ψευδοκράτος. Επιτάχυνε τις αντιθέσεις μεταξύ Τουρκοκυπρίων και τουρκικών αρχών (στρατός, διοίκηση), που στηρίζουν τον Ντεκτάς. Το όραμα της μητέρας-πατρίδας Τουρκίας δεν έχει πέραση στις νέες γενιές Τουρκοκυπρίων, που αισθάνονται περισσότερο Κύπριοι παρά Τούρκοι.
Η Τουρκία είναι στριμωγμένη, λόγω των αμερικανικών σχεδίων για την τριχοτόμηση του Ιράκ καθώς και της αμερικανικής υποστήριξης του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων.
Η δημιουργία κουρδικού κράτους, ακόμη και πλήρως ελεγχόμενου από τις ΗΠΑ, θ' αποσταθεροποιήσει την τουρκική στρατιωτική κάστα και θα θέσει με άλλη μορφή ανατολικό ζήτημα.
Λόγω της κρίσης στο παλαιστινιακό, η Τουρκία έχει αποκοπεί από τον αραβικό κόσμο. Είναι φανερό ότι, λόγω των εξελίξεων στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία η γεωπολιτική θέση της Τουρκίας, ιδιαίτερα προς τη Μ. Ανατολή και την Κ. Ασία, έχει σ' αυτή τη φάση υποβαθμισθεί και από τις ΗΠΑ και από τους δυτικοευρωπαίους.
Τα μεγαλεπήβολα σχέδια Οζάλ για τουρκική ηγεμονία στις τουρκογενείς χώρες του Καυκάσου απέτυχαν πλήρως λόγω της ρωσικής αντίδρασης.
Η υποστήριξη της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. από τις ΗΠΑ και από τους δυτικοευρωπαίους χωρίς υποχρεωτικά να έχει λυθεί το κυπριακό είναι αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων. Ετσι η Κύπρος, αγκάθι επί Μακάριου στα σχέδια τους, που αποτελεί λόγω γεωγραφικής θέσης στρατηγικό σημείο, θα περιέλθει στον έλεγχο τους.
Όμως οι εξελίξεις αυτές, που θα μπορούσαν ν' αξιοποιηθούν θετικά για την Κύπρο και την Ελλάδα, αν υπήρχε ελληνική εξωτερική και αμυντική πολιτική, αντίθετα προκαλούν σοβαρές ανησυχίες τόσο για τη λύση του κυπριακού όσο και για το Αιγαίο.
Ο περιορισμός του ανατολικού προσανατολισμού της Τουρκίας θα την καταστήσει επιθετικότερη στις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ Η χώρα μας κινδυνεύει σοβαρά λόγω του δεδηλωμένου ενδοτισμού της κυβέρνησης Σημίτη.
Η κυβέρνηση εγκατέλειψε την Κύπρο (ενιαίο αμυντικό δόγμα, λύση στα πλαίσια των αποφάσεων του ΟΗΕ κ.λπ.) υποστηρίζοντας, απλώς την ένταξη της στην ΕΕ. Αφησε την κυπριακή ηγεσία μόνη της ενώπιον της προωθούμενης από τον ΟΗΕ ( δηλ. από τις ΗΠΑ) λύσης της συνομοσπονδίας με μανδύα ομοσπονδίας. Ούτε και πρόκειται δυστυχώς να παρέμβει.
Η Τουρκία, προφανώς, θα συνδέσει οποιαδήποτε παραχώρηση στην Κύπρο, που υπό άλλες συνθήκες θα υποχρεωνόταν να κάνει χωρίς όρους, με ανταλλάγματα στο Αιγαίο και διατήρηση του δικαιώματος επέμβασης.
Τα παραμύθια ότι η ΕΕ θα προστατεύσει τα σύνορα κ.λ.π. ή την Κύπρο από την Τουρκία είναι παλιά και δεν περνάν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πολύ σύντομα, εφ' όσον η Κύπρος ενταχθεί, η ΕΕ θα διαλύσει την ευημερούσα κυπριακή οικονομία και έτσι θα ...συγκλίνουν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι προς τα κάτω.
Κατηγορία
Φύλλο 85 Φεβρουαρίου 2002
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό