Η εταιρεία του αρχηγαδελφού «Investing in Greece» για την «επένδυση» στον Αστακό ατύχησε λόγω των υπερβολικών απαιτήσεών του. Δεν το έβαλε όμως κάτω. Ίδρυσε νέα μονοπρόσωπη (!) ΕΠΕ, η οποία, μεταξύ άλλων, μπορεί να συνεργάζεται με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, βιβλιοθήκες, ΜΜΕ, και κινηματογραφικές λέσχες. Ευρύ πεδίο και... Θα προλάβει όμως;
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Ο Υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε πρόσφατα την οικονομική ενίσχυση των κομμάτων για τις ευρωεκλογές της 7 ης Ιουνίου 2009, με το συνολικό ποσό των 13,4 εκατ. ευρώ (!) εκ των οποίων το 60 % θα κατανεμηθεί αναλογικά στα κόμματα της Βουλής και το υπόλοιπο 40 % σε όλα τα κόμματα που θα λάβουν άνω του 1,5 % των ψήφων (με ποικίλες πριμοδοτήσεις για εφεδρείες...), μετά τις εκλογές.
Αυτή, φαίνεται, είναι η (συσταλτική) ερμηνεία της διάταξης περί ισότητας του ελληνικού Συντάγματος, βάσει της οποίας επιδιώκεται να μην ακούγεται η φωνή των άλλων κομμάτων και των ψηφοφόρων τους, ώστε να μην υπάρξει δυνατότητα αμφισβήτησης της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης. Και αυτά χωρίς αντίρρηση από κανένα άλλο κόμμα.
Εκτιμάται, φαίνεται και πάλι, ότι δεν αρκούν για την εδραίωση του του πολιτικού status quo οι υπερπολλαπλάσιες της κρατικής ενισχύσεις των εκατοντάδων επιχειρήσεων, τύπου Siemens (που λόγω ...ατυχήματος απεκαλύφθη) και άλλων πηγών προς τα γνωστά κόμματα, που τόσο εύκολα διαρρηγνύουν τον ιστό του ελέγχοντος νόμου.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Μόλις πριν από λίγες μέρες (18 του Νοέμβρη) δημοσιεύτηκε το σχέδιο νόμου (μετά από μήνες διαβουλεύσεων) στο οποίο ενσωματώνεται μια «σκληρή» κοινοτική οδηγία «σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη-μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών», στο λαβυρινθώδες κείμενο του οποίου ουσιαστικά δυσκολεύει την απέλαση που διακηρύττει...
Κι ενώ δεν εγκαταστάθηκαν ακόμη οι νέοι δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης (που είναι υπέρ... των μεταναστών), οι εξ Ανατολών λαθρομετανάστες (η πλειονότητα των συμμετεχόντων) έκαμαν μια πανηγυρικά προκλητική εμφάνιση «προσευχής» σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας και μάλιστα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, στο κέντρο της πόλης.
Φυσικά, ήταν κεντρικά (κυρίως από ξένους γνωστών στοχεύσεων) σχεδιασμένη κίνηση, που άφησε άναυδους και τους πιο καλοπροαίρετα αφελείς πολίτες, που ακόμη διερωτώνται ποιος τους έδωσε τη σχετική άδεια, χωρίς απάντηση, βεβαίως!
Οι θέσεις μας για τους οικονομικούς(;) μετανάστες είναι γνωστές (φύλλο 88 της «Ε»). Περιττεύει, λοιπόν, να επαναλάβουμε την ευαισθησία μας για όσους υποφέρουν και για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, μεταξύ των οποίων και τα θρησκευτικά, π.χ. ίδρυση ναών (όπως όλες οι θρησκευτικές μειονότητες με δικά τους μέσα), που πρέπει πάντοτε να είναι σεβαστά· αλλά και την υποχρέωση όλων των μεταναστών να σέβονται τη χώρα όπου νομίμως διαμένουν και τους πολίτες της. Νομίμως όμως. Όποιος παράνομα εισέρχεται στη χώρα δεν παραβιάζει μόνο τους νόμους της αλλά και περιφρονεί τους πολίτες της.
Στην περίπτωση, επομένως, παράνομης εισόδου οποιουδήποτε δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, πόσο μάλλον παραδεκτή, καμία έγερση απαιτήσεων ούτε επίκληση δικαιωμάτων όποιας μορφής. Η νόμιμη είσοδος είναι προϋπόθεση για κάθε προστασία.
Έτσι, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, είναι ζήτημα ευθύνης και δικής μας αξιοπρέπειας πρώτα να απαιτούμε από αυτούς να σεβαστούν τη χώρα μας και τους πολίτες της και μετά να απαιτούν το δικό μας σεβασμό προς αυτούς (ανεξάρτητα αν εμείς τους αντιμετωπίζουμε με ανθρωπισμό, όπως ταιριάζει στην ιστορία και τις παραδόσεις μας).
Ως προσωρινός επίλογος ας λεχθεί και τούτο: αυτοί που κόπτονται για την προστασία των παράνομων μεταναστών και τα θρησκευτικά, επί του προκειμένου, δικαιώματά τους τα αρνούνται, χλευαστικά μάλιστα, για τα αντίστοιχα των δικών μας, στην Ελλάδα και αλλού. Τι θα γινόταν π.χ. αν ο Χριστόδουλος μάζευε ορθόδοξους στα Προπύλαια;
Εξαιρετικό είναι το σχόλιο του Στ. Λυγερού: «Είναι πολιτικά ανήθικο εύποροι αριστεροί και φιλελεύθεροι αστοί από απόσταση ασφαλείας να παραδίδουν αντιρατσιστικά μαθήματα. Είναι ανέξοδο και εύκολο να πουλάς ανθρωπισμό, όταν δε συγχρωτίζεσαι με λαθρομετανάστες, όταν δεν κατοικείς στις ίδιες γειτονιές, δε στέλνεις τα παιδιά σου στα ίδια σχολεία, δε χρησιμοποιείς καν τα δημόσια νοσοκομεία και βεβαίως δεν ανταγωνίζεσαι για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως η μόνη σχέση που έχουν όλοι αυτοί με τους λαθρομετανάστες είναι ότι τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό.» (Καθημερινή 12/11/10)
Τους χρησιμοποιούν, λοιπόν, για δικούς τους, ανομολόγητους σκοπούς, που τους καθορίζουν άλλοι. Τα γνωστά ξένα κέντρα που καταστρέφουν τους λαούς μόνο και μόνο για να παγιώσουν τις κατακτήσεις και την εκμετάλλευσή τους.
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Το Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.) εκφράζει τη βαθύτατη λύπη του στους οικείους του, φίλους-πολιτικούς συνεργάτες και στον κυπριακό Ελληνισμό για την απώλεια του προσφιλούς τους προσώπου, του ισόβιου συναγωνιστή και του ηγέτη του λυτρωτικού ΟΧΙ , Τάσσου Παπαδόπουλου.
Για τους οικείους του η απώλεια είναι χωρίς αναπλήρωση και, έτσι, οδυνηρή. Για τους συναγωνιστές του, όμως, και την πλειονότητα των Ελλήνων της Κύπρου η συνειδητοποίηση της ακούσια πρόωρης αποχώρησής του, του παραδείγματος και των παρακαταθηκών του ελπίζουμε να οδηγήσει σε επίταση της αγωνιστικότητας για μια Κύπρο Ελεύθερη Ανεξάρτητη και Ενιαία. 15/12/2008
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Οι κρίσιμες στιγμές που περνάει η Κύπρος ανέδειξαν, δυστυχώς, τις τραγικές αδυναμίες των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Δεν εννοούμε αυτές που υποστηρίζουν το σχέδιο Ανάν, αλλά αυτές που αντιτάσσονται.
Παλιότερα η λαϊκή θέληση στην Κύπρο και στην Ελλάδα εκφραζόταν με συλλαλητήρια, που ήταν τόσο μαζικά και μαχητικά, ώστε επηρέαζαν τις εξελίξεις. Τα πανό ήταν ελάχιστα και χωρίς υπογραφές. Οι κομματικές ταυτότητες έμεναν στα σπίτια.
Στην Κύπρο, μόλις δημοσιεύτηκε το σχέδιο Ανάν, συγκροτήθηκε η «Παγκύπρια Κίνηση Πολιτών» από το σύνολο των δυνάμεων όλου του πολιτικού φάσματος που αντιτάσσονται στο σχέδιο. Στην αρχή του καταλόγου είναι δήμοι και κοινότητες, κυρίως από τα κατεχόμενα, ακολουθούν προσφυγικά σωματεία, η Μητρόπολη Κυρήνειας, κάπου στη μέση του καταλόγου είναι τα 2 κόμματα (Νέοι Ορίζοντες και Οικολόγοι), ακολουθούν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ και πολλοί άλλοι. Η κίνηση αυτή υπολογίζεται από τον καθένα. Έκανε επιτυχείς εκδηλώσεις, αν και η πιο σημαντική, η συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας στις 8/12 δεν είχε την αναμενόμενη μαζικότητα, λόγω της πρωτοφανούς νεροποντής και διαφόρων μεθοδεύσεων. Στο ενεργητικό της είναι η ενημέρωση του κυπριακού ελληνισμού, που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του ποσοστού του ΟΧΙ στις δημοσκοπήσεις.
Η Κύπρος το ελάχιστο που ζητούσε από την Ελλάδα ήταν ένα συλλαλητήριο συμπαράστασης. Οι φορείς θα έπρεπε κατ αρχήν να ευαισθητοποιήσουν και να ενημερώσουν μέλη και φίλους (αυτό έκανε και το ΑΣΚΕ) και στη συνέχεια όλες οι δυνάμεις να κινητοποιηθούν για ένα παλλαϊκό συλλαλητήριο χωρίς κομματικές ταμπέλες. Αντί γι αυτό επεκράτησαν κομματικές σκοπιμότητες.
Το ΚΚΕ έκανε αμέσως μια κομματική συγκέντρωση και πορεία, που επηρέασε μόνο την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας. Στις 12/12 το μετωπικό του σχήμα «Δράση Θεσσαλονίκη 2003» οργάνωσε μια δεύτερη συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία προς τα γραφεία της Ε.Ε., όπου πήραν μέρος απρόσκλητες και δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Συνολικά λίγες χιλιάδες άνθρωποι, δηλ. ούτε καν όλα τα κομματικά μέλη. Μάλιστα το Κυπριακό ήταν ένα από τα 3 βασικά θέματα της κινητοποίησης. Τα αποτελέσματα αναμενόμενα.
Στην εκδήλωση του ΔΗΚΚΙ στην ΕΣΗΕΑ δημιουργήθηκε η Πατριωτική Κίνηση Πολιτών (ΠΑΚΙΠ), η οποία (ανεξαρτήτως προθέσεων) δεν κάλυψε όλο το πολιτικό φάσμα, αλλά στη συνείδηση του κόσμου καταγράφηκε ως «η Κίνηση του Τσοβόλα και των διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ» και για κάποιους επαϊοντες ως προσπάθεια διεύρυνσης του (ολίγον μυστηριώδους) Δικτύου 21. Στην εκδήλωση της ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ στο Πολεμικό Μουσείο στις 27/11, που ήταν πολύ επιτυχής, διατυπώθηκε από τους διοργανωτές η πρόταση για ένα συλλαλητήριο πριν την Κοπεγχάγη (12/12).
Το ΑΣΚΕ εκπροσωπήθηκε στην εκδήλωση και στο χαιρετισμό του συμφώνησε με την πρόταση (άλλωστε ήταν και δική μας απόφαση να το προτείνουμε). Έτσι την επόμενη μέρα έγινε συνάντηση στα γραφεία της ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ με αποκλειστικό θέμα τη διοργάνωση του συλλαλητηρίου και με σκοπό να απευθυνθούμε στους πάντες πλην των χουντικών. Αποφασίσαμε να τεθούν επικεφαλής η ΣΕΥΑΕΚ (Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο), το σωματείο ΣΑΚ (Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου) και κυπριακά σωματεία και να ακολουθούμε όλοι οι υπόλοιποι φορείς. Αποφασίσαμε να κινηθούμε ταχύτατα προς κάθε κατεύθυνση.
Το ΚΚΕ απάντησε ότι θα το συζητήσει(!) Ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ μας έκλεισε ραντεβού μετά 5 μέρες(!), το οποίο ανέβαλε για άλλες 2, λόγω φόρτου εργασίας (!) και το οποίο τελικά δεν έγινε(!). Τα στελέχη του ΣΥΝ εξαφανίστηκαν(!). Ο αρχιεπίσκοπος είπε ότι δε συμφωνεί με συλλαλητήριο πριν τις 12/12 (για πότε άραγε;) και ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να συγχαρούν το Σημίτη για την ... επιτυχία της Κοπεγχάγης(!).
Το χειρότερο ήταν ότι, ενώ αποφασίστηκε η διοργάνωση να γίνει από το πλατύτερο δυνατό φάσμα, εμφανίστηκε έτοιμη αφίσα που υπογραφόταν από την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΠΑΚΙΠ). Για να διορθωθεί το λάθος, αποφασίσαμε να τυπωθεί προκήρυξη. Όταν ήρθε και η προκήρυξη, διαπιστώσαμε με έκπληξη ότι κι αυτή έγραφε για «εκδήλωση της ΠΑΚΙΠ με συμμετοχή και άλλων φορέων». Τρίτη απόφαση για δελτίο τύπου, που θα διόρθωνε τα δύο προηγούμενα λάθη, είχε τα ίδια αποτελέσματα. Το δελτίο έγραφε για «εκδήλωση της ΠΑΚΙΠ, στην οποία θα χαιρετίσουν και άλλοι φορείς»(!).
Ενδιαμέσως ο τύπος έγραψε ότι η ΠΑΚΙΠ μετατρέπεται σε πολιτική κίνηση. {Το ΑΣΚΕ μετά το τύπωμα της προκήρυξης έπαψε να συμμετέχει, γιατί είδε ότι κύριος σκοπός δεν ήταν η βοήθεια προς την Κύπρο, αλλά η ανάδειξη της ΠΑΚΙΠ κι έτσι ο κόσμος δε θα ανταποκρινόταν, γιατί θα ήθελε μόνο να βοηθήσει την Κύπρο κι όχι να συμβάλει σε κομματικές σκοπιμότητες.}
Το αποτέλεσμα ήταν θλιβερό. Ο δήμαρχος Κυρήνειας, ο μητροπολίτης Κυρήνειας και οι εκπρόσωποι των 2 κυπριακών κομμάτων μίλησαν στα Προπύλαια στις 11/12 μπροστά σε 500 ανθρώπους, από τους οποίους οι 100 επίσημοι (τ. υπουργοί, βουλευτές κλπ.) και εκπρόσωποι φορέων...
Ας ελπίσουμε ότι, έστω και καθυστερημένα, μια και δόθηκε παράταση μέχρι 28/2/03, θα επικρατήσουν άλλες αντιλήψεις.
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Το ΑΣΚΕ προσκαλεί τους φίλους του στην ετήσια συνεστίαση μας, που θα πραγματοποιηθεί, και με την ευκαιρία της έκδοσης του 100ου φύλλου της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, το Σάββατο 16 Οκτωβρίου, ώρα 8 μ.μ., στα γραφεία μας, Τζωρτζ 12, 7 όροφος, στην πλατεία Κάνιγγος.
Μεταξύ άλλων θα μιλήσουμε, όπως πάντα, για τις πολιτικές εξελίξεις. Περιμένουμε από τους φίλους και να μας βοηθήσουν οικονομικά, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας από την επιτυχή μεν, αλλά επώδυνη οικονομικά, συμμετοχή μας στις δύο εκλογές μέσα στο 2004.
Ευχαριστούμε
Κατηγορία
Φύλλο 100 Σεπτεμβρίου 2004
Χ. Κίσιγκερ Σεπτέμβριος 1994
"The Greek people are anarchic and difficult to tame. For this reason we must strike deep into their cultural roots: Perhaps then we can force them to conform. I mean, of course, to strike at their language, their religion, their cultural and historical reserves, so that we can neutralize their ability to develop, to distinguish themselves, or to prevail; thereby removing them as an obstacle to our strategically vital plans in the Balkans, the Mediterranean, and the Middle East"
«Οι Έλληνες είναι αναρχικός λαός και δυσκολοκυβέρνητος. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές ρίζες τους: Ίσως έπειτα μπορούμε να αναγκάσουμε αυτοί για να προσαρμοστούν. Εννοώ, φυσικά, να χτυπήσουμε τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους, τα πολιτιστικά και ιστορικά τους αποθέματα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εξουδετερώσουμε τη δυνατότητά τους να αναπτυχθούν, να διακριθούν, ή να επικρατήσουν, με αυτόν τον τρόπο αφαιρώντας τους ως εμπόδιο στα στρατηγικά ζωτικής σημασίας σχέδιά μας στα Βαλκάνια,την Μεσόγειο, και τη Μέση Ανατολή» Αρθρο Ν. Σταύρου «Ελευθεροτυπία» 12-5-2010 Σαμιουελ Χάντιγκτον 1995 (Η σύγκρουση των πολιτισμών και η αναδόμηση της παγκόσμιας τάξης σελ.162-63) «Η Ελλάδα είναι μια ανωμαλία, ο Ορθόδοξος παρείσακτος στους δυτικούς πολιτισμούς...(και) δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις αρχές και τα ήθη και των δύο» (σ.σ εννοεί στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ)
Καιρός είναι να δείξουμε αν έχουν δίκιο.
Κατηγορία
Φύλλο 134 Ιουνίου 2010
Το ΑΣΚΕ έλαβε μέρος στις ευρωεκλογές, για να ακουστεί η πολιτική του πρόταση για άμεση αποχώρηση από την ΕΕ, για τους λόγους που έχουμε αναλυτικά παρουσιάσει και υποστηρίξει. Χωρίς ουσιαστικά προεκλογικό αγώνα, αφού η απόφαση της συμμετοχής μας πάρθηκε την τελευταία στιγμή, λόγω οικονομικών δυσκολιών, και παρά τον αποκλεισμό του και την ειδική μεταχείρησή του από τα ΜΜΕ (βλ. σχετικό άρθρο), το ΑΣΚΕ κατάφερε να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό και το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων που έχει πάρει ποτέ σε εκλογές (0,19% και 11598 ψήφους).
Ο,τι δεν μπορέσαμε να κάνουμε προεκλογικά προσπαθούμε να το κάνουμε τώρα, με την προκήρυξη και την αφίσα μας,που εξηγούν τη θέση μας για την άμεση αποχώρηση. Προγραμματίζουμε και την έκδοση του ΑΣΚΕ-4, όπου όλ' αυτά θα εξηγούνται αναλυτικά.
Οι πολίτες που μας εμπιστεύτηκαν με τη ψήφο τους, είχαν να αντιμετωπίσουν και πάλι το παιχνίδι του δικομματισμού. Καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας είχε τους λόγους του να κινδυνολογεί και να εκβιάζει τους ψηφοφόρους. Έτσι, η ψήφος δεν ήταν τόσο χαλαρή, όσο είναι συνήθως στις ευρωεκλογές. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ν.Δ., ως πρώτο κόμμα, ελάχιστα μείωσε το ποσοστό των εθνικών εκλογών (45 % - 43%) και από το γεγονός ότι τα περισσότερα μικρά κόμματα είχαν αύξηση ψήφων μόνο 30% - 50%. Η αντίστοιχη αύξηση του ΑΣΚΕ ήταν 365% κι αυτό μετά την αύξηση κατά 60% και στις εθνικές εκλογές. Το ΑΣΚΕ πήρε τώρα περίπου τον ίδιο αριθμό ψήφων με κόμματα που στις εθνικές εκλογές είχαν πάρει 3πλασιο αριθμό ψήφων από μας.
Επίσης έγινε τεράστια προσπάθεια να ατονήσει το κλίμα των εκλογών, με βασικούς μοχλούς τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια, που μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές ελάχιστα ασχολήθηκαν μ' αυτές και αποπροσανατόλιζαν τον κόσμο με συζητήσεις και κονταρομαχίες, όχι για τις θέσεις που είχε κάθε κόμμα για την ΕΕ, αλλά για το εάν επικροτεί ο λαός την πορεία της κυβέρνησης ή τις αποφάσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.
Αποχή, δικομματισμός και αποπροσανατολισμός έπληξαν όλα τα μικρά κόμματα. Ομως σε όσους έφτασε η φωνή μας, εκτίμησαν την ξεκάθαρη θέση μας για το σχέδιο Ανάν και την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ και, κυρίως, επικρότησαν τη θέση μας για την άμεση αποχώρησή μας από την ΕΕ και γενικότερα την πολιτική μας συνέπεια. Γι' αυτό τα μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΣΚΕ προήλθαν από εργατικές, αγροτικές και εθνικά ευαίσθητες περιοχές, όπως η Θράκη, ενώ στη Φιλοθέη και την Εκάλη είμαστε το μοναδικό κόμμα που είχαμε μηδενικό αριθμό ψήφων (τιμή μας και καμάρι μας).
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Είναι η πρώτη φορά, μετά το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που ο ελληνισμός, ένα κομμάτι του αυτή τη φορά, με τη συμπαράσταση του υπολοίπου, αρνείται να συμμορφωθεί προς τις απαιτήσεις των ισχυρών της γης. Το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 είναι ένα γεγονός μεγάλης και πολλαπλής σημασίας.
Α) Αποδεικνύει ότι, παρά τη μερική μας αλλοτρίωση και αντιθέτως προς όσα διαλαλεί η κρατούσα ιδεολογία, στο βάθος της ψυχής μας δεν έχουμε αποκοπεί από τις αγωνιστικές μας παραδόσεις, δεν έχουμε χάσει τον αυτοσεβασμό μας και αυτό το εκδηλώνουμε, όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Οι εκφοβισμοί, οι εκβιασμοί και η προσπάθεια εξαγοράς των συνειδήσεων (800 εκατ. δολάρια από τις ΗΠΑ και 350 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε.) ακούμπησαν λίγους Ελληνοκύπριους. Η απόδειξη, μάλιστα, έρχεται από το κομμάτι του ελληνισμού που θεωρείται από τα πιο κοσμοπολίτικα και από τα πιο εύπορα. Η στάση του, με κορυφαία στιγμή το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, δίνει θάρρος και αυτοπεποίθηση σε όλους τους Έλληνες, που απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται, και πολύ μάλιστα, για την Κύπρο, άρα και για τα υπόλοιπα εθνικά μας θέματα, παρ' όσα ισχυρίζονταν οι εκφραστές της υποτέλειας.
Β) Αποφύγαμε τα χειρότερα στα εθνικά μας θέματα. Βεβαίως το Κυπριακό δε λύθηκε με το δημοψήφισμα, αλλά απέτυχαν οι Αγγλοαμερικάνοι να μετατρέψουν την Κύπρο ταχύτατα σε Βοσνία ή Κόσοβο, με τελικό στόχο τον πλήρη αφελληνισμό του νησιού. Απομακρύνθηκαν οι αντίστοιχες «λύσεις», που είχε ετοιμάσει για το Αιγαίο και τη Θράκη η αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση των Σημίτη-Γιωργάκη. Δεν ησυχάζουμε, αλλά κερδίζουμε χρόνο και μπορούμε να ελπίζουμε.
Γ) Γκρεμίζει το επιχείρημα ότι η μη συμμόρφωση προς τας «υποδείξεις» συνεπάγεται τη συντέλεια του κόσμου και εκθέτει ανεπανόρθωτα τους υποτελείς σε Ελλάδα και Κύπρο, που το χρησιμοποίησαν κατά κόρον. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε, τόσο καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.
Δ) Αποδεικνύει ότι οι Η.Π.Α., παρά την τεράστια ισχύ που διαθέτουν δεν επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους, όταν δεν εξασφαλίζουν τη συναίνεση ή την ανοχή των λαών. Στην ευρύτερη περιοχή μας δέχονται ένα ηχηρότατο χαστούκι από τον ιρακινό λαό, που, με το αίμα του αυτός, έχει φέρει την υπερδύναμη σε αδιέξοδο και απελπισία. Τρίτη αποτυχία στην Παλαιστίνη, όπου ο τοπικός χωροφύλακας της Δύσης έχει περιέλθα κι αυτός σε αδιέξοδο.
Η πολιτική κατάσταση στην Κύπρο
Ένας σοβαρός λόγος που δεν μπορούμε να ησυχάζουμε είναι ότι αυτό το μεγαλειώδες ΟΧΙ δεν εκφράζεται πολιτικά. Το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας στην Κύπρο και την Ελλάδα ήταν υπέρ του ΝΑΙ, όμως μια μεγάλη μερίδα στην Κύπρο (ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ), κάτω από την πίεση του κόσμου και μπροστά στον κίνδυνο της απομόνωσης, εσύρθησαν να πουν ΟΧΙ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρότι τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ, δεν εγκατέλειψε την Κύπρο στις επόμενες διπλωματικές μάχες.
Ο ΔΗΣΥ. που η ηγεσία του (Αναστασνάδης) υποστήριξε το ΝΑΙ, διασπάστηκε και συμμετέχει στις ευρωεκλογές με δύο ψηφοδέλτια. Οι υποστηρικτές του ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, θα έχουν επικεφαλής τον τ. πρόεδρο του κόμματος Μάτση, αδελφό ήρωα της ΕΟΚΑ.
Στο ΑΚΕΛ έχουν βγει ανοιχτά προς τα έξω οι διαφωνίες, πρωτοφανές για κομμουνιστικό κόμμα, και είναι άγνωστο μέχρι πότε η ηγετική ομάδα θα διατηρεί τις ισορροπίες και τη συνοχή του κόμματος. Ο Χριστόφιας ανοιχτά δηλώνει ότι επιδιώκει να μην ενταφιαστεί το σχέδιο Ανάν και έχει γίνει (μαζί με τον Ταλάτ) ο προνομιακός συνομιλητής των Αγγλοαμερικανών, που σε κάθε ευκαιρία παρακάμπτουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο μόνος δήμος όπου πλειοψήφισε το ΝΑΙ ήταν της Δερύνειας, προπύργιο του ΑΚΕΛ.
Στην ΕΔΕΚ η σημερινή ηγετική ομάδα εγκαταστάθηκε από το Λαλιώτη (όψιμο απορριπτικό !!), που έθεσε στο περιθώριο τον ιστορικό ηγέτη Β. Λυσσαρίδη. Σήμερα ο Λυσσαρίδης κινείται για την αλλαγή της ηγεσίας.
Το ΔΗΚΟ οφείλει την απήχηση του κυρίως στην προσωπικότητα του Τ. Παπαδόπουλου. Οι Νέοι Ορίζοντες του Ν. Κουτσού, με τη συνεπή στάση, έχουν μικρή επιρροή, όπως και η ΑΔΗΚ και οι Οικολόγοι. Ο πρόεδρος των Ε.ΔΗ. Γ. Βασιλείου εξευτελίστηκε πλήρως, αφού αποκαλύφθηκαν και οι επαγγελματικές του σχέσεις με το λόρδο Χάνει!!
Η Κύπρος έχει επείγουσα ανάγκη από αλλαγή του πολιτικού της σκηνικού. Όλες οι δυνάμεις που στήριξαν το ΟΧΙ, κυρίως μέσα από κινήσεις πολιτών, πρέπει να κυριαρχήσουν στην πολιτική, είτε μπολιάζοντας τα υπάρχοντα κόμματα, είτε δημιουργώντας νέα. Ειδικά αυτό αφορά τα λαϊκά στρώματα, που, εγκλωβισμένα στην πολιτική του ΑΚΕΛ, κυρίως, δεν έπαιξαν τον πρωτοποριακό ρόλο που έπρεπε στον αγώνα για το ΟΧΙ και εναπέθεσαν την ευθύνη στην πατριωτική μερίδα της αστικής τάξης, με εκφραστή τον πρόεδρο Παπαδόπουλο. Το κλίμα είναι κατάλληλο, εκτός των άλλων, γιατί έχει αρχίσει ήδη να αμφισβητείται σοβαρά ο ρόλος της Ε.Ε. και πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να εξηγήσει ότι η επιλογή της ένταξης είναι εις βάρος της Κύπρου και πρέπει να αναθεωρηθεί.
Τελευταία παρατήρηση: φαίνεται ότι οι «εθνικιστές» του ΟΧΙ ενδιαφέρονται περισσότερο για την πρόοδο των Τουρκοκυπρίων απ' όσο οι αυτόκλητοι προστάτες τους του NΑΙ. (Πολλοί Τουρκοκύπριοι ψήφισαν ΝΑΙ, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγούν από τον Αττίλα και τον Ντενκτάς} Οι οποίοι κ προστάτες» τους του ΝΑΙ (Αναστασιάδης, Κληρίδης, Βασιλείου κλπ.) είχαν διαβεβαιώσει τους δικούς τους προστάτες (ΗΠΑ και Ε.Ε.) ότι η υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν ήταν βέβαιη!! Και τώρα...
Κατηγορία
Φύλλο 98 Μαΐου 2004
’ρθρο στο «ΠΑΡΟΝ»
[Θα επιχειρήσουμε μια ερμηνεία της τυφλής βίας της προηγούμενης βδομάδας και θα πιθανολογήσουμε τις επιδιώξεις της. Επιφυλασσόμαστε σε άλλο κείμενο να ασχοληθούμε με τα προβλήματα και τη συμπεριφορά της νεολαίας.]
Στην αρχή της δεκαετίας του 80, όταν το «κράτος της δεξιάς» (με το παρακράτος του, αναγκαίο συμπλήρωμα) έπαψε να είναι αποτελεσματικό για τη διαχείριση του συστήματος της εξάρτησης, η μεγαλύτερη και ισχυρότερη μερίδα του ξένου παράγοντα υποστήριξε ή αποδέχθηκε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας από το ΠΑΣΟΚ. Φρόντισε, όμως, να πάρει κάποια «ασφαλιστικά μέτρα», που ισχύουν μέχρι σήμερα:
α) Εξαγοράστηκε η συνείδηση του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ, με ένα όργιο ρουσφετολογίας, ώστε να απεμπολήσει τους διακηρυγμένους του στόχους και να τεθεί στην υπηρεσία του συστήματος.
β) Διαμορφώθηκε ένας καινούργιος τύπος νεολαίας, ακίνδυνης για το σύστημα, χωρίς ιδεολογία, με κύριο χαρακτηριστικό τον ατομισμό.
γ) Από τα πιο αντικοινωνικά στοιχεία αυτής της μερίδας της νεολαίας δομήθηκε μεθοδικά ένα νέο παρακράτος πολλαπλών χρήσεων, πολυδιαφημιζόμενο από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων», με τις μορφές «αριστερών» κουκουλοφόρων (στους οποίους περιλαμβάνονται πλέον και οικονομικοί μετανάστες) και ακροδεξιών «υπερπατριωτών», ενστόλων ή μη, με τη μια μορφή να δικαιολογεί την ύπαρξη της άλλης και τα γήπεδα ως χώρο εκπαίδευσης.
Όταν το 2004 ο Κ. Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός, φαίνεται ότι εμπιστεύτηκε τη χάραξη γραμμής για κάποια εθνικά θέματα (Σκοπιανό, Κυπριακό) και κάποιες διεθνείς σχέσεις (αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου) σε πολιτικούς από τη Ν.Δ. και το «ανδρεϊκό» ΠΑΣΟΚ (Κ. Παπούλιας, Π. Μολυβιάτης κ.ά.). Έτσι διαμορφώθηκε μια γραμμή, συντηρητική μεν, στα πλαίσια του «ανήκομεν εις την Δύσιν», που προσπαθεί όμως να αξιοποιήσει τα μικρά της περιθώρια για τα συμφέροντα της Ελλάδας. Οι Αμερικανοί και οι άλλοι Δυτικοί μας «σύμμαχοι» δεν έκρυψαν την οργή τους (δηλώσεις Μπράιζα κ.λπ.) και την επιθυμία τους να αντικαταστήσουν τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση με άλλη, που δε θα αποκλίνει από τη γραμμή του μητροπολιτικού κέντρου (Ουάσινγκτον). Πολιτικό προσωπικό για να τους υπηρετήσει διατίθεται επαρκώς σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Όπλα για την ανατροπή του προσφέρει άφθονα ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής:
α) Με την πιστή εφαρμογή της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής που υπαγορεύεται από τις Βρυξέλες (σύμφωνης με το πρόγραμμα και την ιδεολογία της Ν.Δ.), που συσσωρεύει απολύτως δικαιολογημένη κοινωνική αγανάκτηση, που κορυφώνεται στις μέρες μας.
β) Με την ανικανότητα της κυβέρνησής του να χειριστεί την οποιαδήποτε κρίση (από το Σινούκ μέχρι την τρέχουσα) και με την ενδυνάμωση των «νταβατζήδων» και της εσωκομματικής του αντιπολίτευσης. Έτσι η Ντόρα (κατά τα πρότυπα του πατρός) υπονομεύει την πολιτική που επισήμως υποστηρίζει και σύσσωμα τα ιδιωτικά ΜΜΕ (μήπως και τα κρατικά σε κάποιο βαθμό;) τον πριονίζουν συνεχώς.
γ) Με το πλήθος των σκανδάλων καραμανλικών κυβερνητικών στελεχών, που αναδεικνύονται υπέρμετρα από τα ΜΜΕ, ενώ τα πολλαπλάσια και σοβαρότερα των εκσυγχρονιστών όλων των κομμάτων ουδέποτε αποκαλύπτονται.
Εκπαραθύρωση του Κ. Καραμανλή επιχειρήθηκε το καλοκαίρι του 2007, με τον εξαναγκασμό του σε πρόωρες εκλογές και το ολοκαύτωμα που προηγήθηκε. Το σχέδιο μόλις απέτυχε. Η προσπάθεια επαναλαμβάνεται σήμερα, με τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, που δικαιολογημένα προκάλεσε την οργή των συνομηλίκων του και όλων των πολιτών. Αμέσως παρενέβη και η άλλη όψη του παρακράτους, με τις φωτιές να κατακαίουν όχι τα δάση, αλλά τις πόλεις.
Οι ενδιαφερόμενοι επιχαίρουν: Για «καταρρέουσα κυβέρνηση» γράφουν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», για «λαϊκή εξέγερση» η «Μιλιέτ», ενώ η ισραηλινή «Χααρέτζ», αφού προηγουμένως εκθειάζει την κυβέρνηση Σημίτη, μελαγχολεί για την καταστροφή που έφερε στην Ελλάδα ο Καραμανλής!
Στόχοι τους είναι να κλείσουν μέσα στο 2009 το Σκοπιανό και το Κυπριακό (με τον «πρόθυμο» κ. Χριστόφια, μετά την ανυπολόγιστη απώλεια του Τάσσου) και το πάγωμα της συμφωνίας για τους αγωγούς. Το μέλλον δεν προδιαγράφεται ευοίωνο.
Όπως έχει υποστηρίξει το ΑΣΚΕ από τις φιλόξενες στήλες αυτής της εφημερίδας, η σημερινή συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί με μια άλλη πολιτική, που ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει την εθνική μας ανεξαρτησία (αποχώρηση από Ε.Ε., ΝΑΤΟ κ.λπ.) και την ακεραιότητα της χώρας μας, θα θέτει την παραγωγή και τα προϊόντα της υπό τον έλεγχο της κοινωνίας, θα διευρύνει και εμβαθύνει τη δημοκρατία, θα προστατεύει και θα αναπτύσσει τον πολιτισμό μας. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Τελευταίο: Όλοι οι μεγάλοι αγώνες του ελληνικού λαού (Εθνική Αντίσταση, ανένδοτοι, Πολυτεχνείο κ.λπ.) έγιναν με την ελληνική σημαία στο χέρι και με την (επιτυχή) προσπάθεια να εξασφαλιστεί η υποστήριξη της μεγάλης πλειονότητας. Τώρα οι κουκουλοφόροι πετάνε και καίνε τη σημαία και δεν ενδιαφέρονται που προκαλούν την αποστροφή. Η κάλυψη που τους παρέχουν πολιτικές δυνάμεις και ΜΜΕ είναι ανάλογη προς το βαθμό συμμόρφωσής τους με τις επιθυμίες των Δυτικών στα εθνικά μας θέματα.
Νίκος Καργόπουλος
Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΣΚΕ)
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό