Ενα από τα πιο έντονα χαρακτηριστικά της, ύστερα από τη Χούντα, εποχής είναι η εμφάνιση ποικιλώνυμων και ...ποικιλόπηγων «επαναστατικών» οργανώσεων, αλληλοπλεκόμενων και αλληλοαντιμαχόμενων ανάλογα με τις εκάστοτε βλέψεις των χορηγών (στις ηγεσίες...) του, αρχής γενομένης από τη «17η Νοέμβρη», αγνώστου (και ελεύθερης...) ακόμη (πλην Γιωτόπουλου) της ηγεσίας της.
Χώρος αλίευσης «ακροατών» και εκτελεστών τα ανώτερα και, κυρίως, ανώτατα εκπαιδευτικα ιδρύματα και κοινωνική τάξη η μικρομεσαία παρασιτική, οι έκγονοι της οποίας, πιθηκίζοντας μπλαζέ ύφος, με εξασφαλισμένη οικονομική και κοινωνική άνεση, εκδηλώνουν τη νεανική γενικά «αντιρρητική» τους τάση εντασσόμενοι σε, άγνωστες, στους περισσότερους απ’αυτούς, ξένες αγκάλες, νομίζοντες ότι έγιναν επαναστάτες, ωσάν νέοι Τσε Γκεβάρα(!).
Αυτά μόνο, (τώρα), αναγκαστικά πλήρως περιληπτικά και σχετικά σχηματικά για το προρουβικώνικό περιβάλλον, οι δράσεις του οποίου και τα αποτελέσματα, όχι όμως και οι στοχεύσεις, είναι γνωστές σε όλους.
Τις ομάδες αυτές δεν ήλεγχε μέχρι και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ (τέως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ κ.λπ.), τις υποστήριζε όμως πάντοτε και, κατά το δυνατόν, τις προστάτευε, ελπίζοντας σε μια γενική συμπόρευση, έστω και μόνο... εκλόγική, χωρίς μεγάλη επιτυχία, και με κάποιο κόστος τώρα με την (αποκαλυφθείσα, πλέον) πλήρη αστικοποίηση και φανερή ένταξή τους στο Σύστημα. Σκέφτηκαν, λοιπόν, ενόψει της μετεκλογικής, σχεδόν βέβαιας και γι’αυτούς, θέσης Αντιπολίτευσης, να φτιάξουν δική τους «επαναστατική» (λέγεται ότι η έμπνευση ήταν του κυβερνητικού εκπροσώπου) οργάνωση, ώστε να οδηγούν σε δράσεις που θα επιλέγονται κατά τις ανάγκες της στιγμής και, ταυτόχρονα να υπενθυμίζουν ότι μετεκλογικά θα γίνουν, αν χάσουν τις εκλογές, πάλι «επαναστάτες»...
Δε φαίνεται να ευοδώνεται, όπως περίμεναν, η προσπάθεια. Δεν υπάρχει αθρόα προσέλευση, τόσο ώστε να καταφύγουν σε «δημόσια πρόσκληση» ένταξης!!! Αλλωστε η απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ στα ΑΕΙ είναι της τάξης του 1%(!!) και δεν είναι και εύκολη η παχυλή αποζημίωση. Ετσι, πράγματι, ο Ρουβίκωνας είναι «μωρό που μπουσουλάει», όπως είπε ο κ. Βούτσης, πατέρας «επαναστατικού» ληστή Τραπεζών και, κατά την τότε δήλωσή του, βοηθού του και επομένως γνώστη των πραγμάτων.
Μένει να δούμε αν θα επαληθευτεί και η (για πρώτη φορά... έξυπνη) απάντηση του Κ. Μητσοτάκη στο βούτσειο «μωρό» ότι «η Μαμά του θα το αναθρέψει κατάλληλα», με την ευχή να μη χρειαστεί να ξανααναφερθούμε στο θέμα αυτό.
Στο φύλλο 135 της «Ε» Σεπτεμβρίου 2010 είχε δημοσιευθεί το άρθρο «ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΑ ΜΜΕ ΚΑΤΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ» αποσπάσματα του οποίου παραθέτουμε :
«Κάποιοι τέτοιοι λεβέντες και λεβέντισσες, που έχουν απαξιώσει και διαλύσει ολόκληρο το κύκλωμα της ενημέρωσης, ανέλαβαν εργολαβικά να μας πείσουν για το πόσο αναγκαίο είναι το μνημόνιο, πόσο τιτάνιο είναι το έργο και η προσπάθεια της κυβέρνησης, πόσο εμείς ευθυνόμαστε για το χάλι μας και πόσο χαμηλά μπορούμε να φτάσουμε αν αντιδράσουμε. Να πείσουν το χαμηλοσυνταξιούχο ότι πρέπει να δεχθεί δραστική περικοπή της σύνταξης των 500 ευρώ, ενώ οι ίδιοι αμείβονται με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ...»!!”»
« Κινδυνολογούν, για να φοβίσουν τον κόσμο ότι χωρίς τον θανάσιμο εναγκαλισμό του μνημονίου θα πτωχεύσουμε, θα χαθούν πολλοί από τους 14 μισθούς και συντάξεις, θα γίνουν μαζικές απολύσεις στο δημόσιο, θα κλείσουν πολλά σχολεία, δήμοι και νοσοκομεία, θα φτωχύνουμε στο επίπεδο του 1950, θα χάσουμε την αξιοπιστία μας στο εξωτερικό. Ούτε κουβέντα γι αυτούς που φταίνε και πώς θα τιμωρηθούν, ούτε κουβέντα για το πώς θα τα γυρίσουν πίσω αυτοί που τα έφαγαν, ούτε κουβέντα για άλλες λύσεις που μπορεί να συμμαζέψουν τους φοροφυγάδες και όσους συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να σπαταλάνε τα δανεικά μας ευρώ, λύσεις που θα είναι λιγότερο επώδυνες για τους εργαζόμενους. Ούτε κουβέντα για το πόσο φουσκωμένα είναι τα ποσά που μας ζητούν να ξεχρεώσουμε».
« Σ’ αυτούς λοιπόν, τα παπαγαλάκια των ξένων «επενδυτών» και των ξένων που μας κυβερνάνε, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού μας, το μόνο που ταιριάζει είναι το ρουφιάνοι, γιατί ρουφιάνος είναι αυτός που παραδίδει στους εχθρούς τον όμοιό του, τον φίλο του, τον συμπατριώτη του, μόνο και μόνο για να έχει δικό του όφελος.
Βέβαια υπάρχουν και δημοσιογράφοι, φωτεινές εξαιρέσεις, που κάνουν πραγματικά τη δουλειά τους, που ελέγχουν την εξουσία, αλλά αυτούς πρέπει να ψάξεις να τους βρεις στις μέσα σελίδες κάποιων μεγάλων εφημερίδων, από τις οποίες κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να απολυθούν, αν γίνουν πολύ ενοχλητικοί, ή σε μικρά ΜΜΕ ή κάπου στο διαδίκτυο.
Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;
Δυστυχώς, κανένα μεγάλο ΜΜΕ δεν υπηρετεί την ενημέρωση, αλλά επιχειρηματικά συμφέροντα και πολιτικές σκοπιμότητες. Τουλάχιστον να αγοράζουμε μια εφημερίδα που στις μέσα σελίδες της μπορούμε να βρούμε κάποια είδηση (και όχι για το CD που μας κουνάει σαν καρότο), να χρησιμοποιούμε το κατάλληλο κουμπί της τηλεόρασης όταν εμφανίζονται Καψήδες και Πρετεντέρηδες, να αναζητούμε ενημέρωση από μικρότερα και πιο αδέσμευτα ΜΜΕ ή στο διαδίκτυο, να εμπιστευόμαστε έντυπα όπως αυτό που κρατάτε στα χέρια σας, να μιλάμε μεταξύ μας και να μην αποχαυνωνόμαστε στο γυαλί, να πιστέψουμε ότι μπορούμε εμείς να είμαστε που καθορίζουμε τις εξελίξεις».
Αλλαξαν όλα προς το χειρότερο
Πέρασαν ήδη 8χρόνια από τότε που γράφτηκε το αυτό άρθρο και προστέθηκαν, στο διάστημα αυτό, 2 επί πλέον μνημόνια στις πλάτες της Ελλάδας και του Ελληνικού λαού, ενώ η κατάσταση στα ΜΜΕ επιδεινώθηκε. Εχουν εξελιχθεί πλέον σε οιονεί μονοπώλια, αφού μεγάλες εφημερίδες, κανάλια, διαδικτυακός τύπος έχουν περιέλθει πλέον στην ιδιοκτησία ελαχίστων μεγαλοεπιχειρηματιών, ενώ έμεινε ένα και μοναδικό πρακτορείο διανομής τύπου υπό τον έλεγχο ενός μεγαλοεπιχειρηματία (Μαρινάκης) από το οποίο ανακοινώνονται οι κυκλοφορίες εφημερίδων και περιοδικών. «Παραδόξως» σύμφωνα με τις κυκλοφορίες, που δίνει το πρακτορείο του, δείχνει ότι οι εφημερίδες του μεγαλοεπιχειρηματία αυτού αυξάνονται σε κυκλοφορία, ενώ μειώνονται όλων των άλλων(!!!). Ετσι ευελπιστεί να πάρει τη μερίδα του λέοντος από τις διαφημίσεις. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες με τα ΜΜΕ τους εξασφαλίζουν ουσιαστικά το ακαταδίωκτο μέσω της ισχύος που απέκτησαν με αυτά.
Τα ΜΜΕ αυτά περιήλθαν στους μεγαλοεπιχειρηματίες με μηδαμινό κόστος, αφού οι τράπεζες στις οποίες χρωστούσαν εκατοντάδες εκατομμύρια οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες τα βγάλανε στο σφυρί για ψίχουλα. Τη διαφορά θα την πληρώσουν και πάλι τα γνωστά υποζύγια, οι πιο φτωχοί, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι μικροεπαγγελματίες μέσω της «ανακεφαλαιοποίησης» των τραπεζών που σε «αναγνώριση» των θυσιών τους εκπλειστηριάζουν τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους.
Εμπόρευμα προς πώληση
Φυσικά η «αριστερή» κυβέρνηση με τους Παππάδες της και τη λοιπή συντροφία δε θεωρεί την είδηση κοινωνικό αγαθό αλλά εμπόρευμα προς πώληση, γι’αυτό ευνοεί τους μεγαλοεπιχειρηματίες να κυριαρχήσουν στα ΜΜΕ. Αλλωστε, αυτό βολεύει τους συριζαίους, αφού η θηριώδης προπαγάνδα τους ευνοεί και την επιχείρηση πόλωσης που έχουν εξαπολύσει για να διασωθούν στις επόμενες εκλογες. Ετσι τη συριζαίικη γραμμή ακολουθουν η, δυστυχώς, «ξεφωνημένη» ΕΡΤ, η εφημερίδα των «Ιών» και των άλλων ομοίων τους, κατ’ευφημισμόν «των Συντακτών», η «Κόντρα News» του Κουρή, η «Documento» του Βαξεβάνη και περιστασιακά το «Εθνος» του Ιβαν Σαββίδη. Για την «Αυγή» είναι προφανές.
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο, κρατώντας «αποστάσεις», εμφανίζεται το συγκρότημα (REAL NEWS, REAL FM, ιστοσελίδα ΕΝΙΚΟΣ) του «αντικειμενικού» Χατζηνικολάου (με συνεταίρο το γιο του Κουρή), του πιο σοβαρού στηρίγματος του συστήματος εξουσίας. Υπέρ της ΝΔ και κατά της κυβέρνησης είναι το συγκρότημα Αλαφούζου (Καθημερινή, ΣΚΑΙ) που οι χολερική αντισυριζαίικη στάση διαφόρων «σχολιαστών» του μόνο το ΣΥΡΙΖΑ ευνοεί.
Στην ίδια αντισυριζαίικη πλευρά. αλλά υπέρ του Μητσοτάκη ειδικά, βρίσκεται το συγκρότημα Μαρινάκη, δηλ. οι εφημερίδες(ΒΗΜΑ, ΝΕΑ) και η ιστοσελίδα ΙΝ.GR. του πρώην ΔΟΛ. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα «Παραπολιτικά» του Κουρτάκη, συνεταίρου του Μαρινάκη. Με παραλλαγές στην ίδια γραμμή είναι και ο «Φιλελευθερος» του Μαυρίδη, η «εφημερίδα της μεσαίας τάξης», όπως διατείνεται, και η ιστοσελιδα του LIBERAL.GR. Στο ίδιο μήκος και ο «Ελευθερος Τύπος».
«Καραμανλικές», αντιμητσοτακικές και αντισαμαρικές εμφανίζονται οι εφημερίδες του Φιλιππάκη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», κυρίως, και «ΕΣΤΙΑ». Δημοσιεύματα, κυρίως της πρώτης, έχουν επισύρει τη μήνιν της ηγετικής ομάδας της ΝΔ. Ομως επιζητεί και ακροδεξιά πελατεία με βιογραφίες Παπαδόπουλου, Μεταξα κ.λ.π.
Με τις ενδεικτικές αυτές περιπτώσεις είναι πλέον φανερό ότι στη συντριπτική πλειοψηφία η κατάσταση στα ΜΜΕ έχει επιδεινωθεί ραγδαία. Οι πραγματικές ειδήσεις και η ουσιαστική κριτική είναι είδη υπό εξαφάνιση στις εφημερίδες, ενώ στην TV κυριαρχούν ριάλιτι, λαιφστάιλ, τηλεπαιχνίδια, κουτσομπολιά και υπερπροβολή θεμάτων (εγκλήματα, σεξ κ.λ.π) αποκλειστικά και μόνο για την τηλεθέαση. Είναι φυσική συνέπεια η αποστροφή σ’ ολα αυτά πολλών, ιδιαίτερα των νέων. Το ακροτελεύτιο «Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;» του άρθρου του Σεπτεμβρίου 2010 παραμένει πάντα επίκαιρο.
Είχε δοθεί καταλλήλως, συνειδητά από κάποιους, άθελα από κάποιους άλλους αφελείς(;), ότι οι «αφόρητες» πιέσεις του «συμμαχικού» παράγοντα για «λύση» στο θέμα ονοματοθεσίας δε θα συνεχίζονταν, όσον αφορά στην Ελλάδα, που η ηγεσία της είχε αγγίξει τα όρια της εθνικής προδοσίας ήδη, και η τύχη των «διαπραγματεύσεων» θα είχε την τύχη για το Κυπριακό, όπου οι παραλογισμοί της Αγκυρας εξόργισαν και το διάμεσο του ΟΗΕ.
Δεν ήταν όμως έτσι. Είχαμε (όχι φυσικά, τουλάχιστον, το ΑΣΚΕ) λησμονήσει ποιοι «διαπραγματεύονταν» από τη μεριά μας το θέμα «της εξωτερικής πολιτικής», όπως αποκαλούν πλέον οι Συριζαίοι τα «Εθνικά ζητήματα» (μια που ο όρος «εθνικό» είναι κόκκινο πανί γι’αυτούς...). Ο Τσίπρας διαδήλωνε (!) στα Σκόπια υπέρ του ονόματος «Μακεδονία» (σκέτο!) γι’αυτούς και 200 στελέχη (μεταξύ των οποίων και ο «ηγέτης» των 53 plus ανελλήνιστος Τσακαλώτος) «προκήρυσσαν» το 2008 υπέρ της εισόδου στο ΝΑΤΟ των Σκοπίων με αυτό το όνομα!
Είναι πλέον φανερό σε όλους πως οι Συριζαίοι ουσιαστικά συνεχίζουν να εμμένουν σ’αυτό, και το απέδειξαν περίτρανα με το να μας προτείνουν οι ίδιοι(!) το όνομα «Μακεδονία» με την προσθήκη «του Ιλιντεν», διευκρινίζοντας έτσι, αναίσχυντα, πως στόχος επεκτατικός (και όχι αλυτρωτικός, όπως κακώς λέγεται) είναι ολόκληρη η Μακεδονία (με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκή!) και μέρος της Θράκης!!!.
Αυτό ήταν το αίτημα του κινήματος του Ιλιντεν (= Προφήτου Ηλία), που έγινε το 1903, 20 Ιουλίου, στα Βαλκανικά εδάφη της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σύνθημα «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες». Το υποκίνησε η Βουλγαρία, με ρωσική καθοδήγηση, αποβλέποντας σε πρώτο στάδιο αυτονόμηση της Μακεδονίας και μετά ένωση με τη Βουλγαρία, κατά το πρότυπο της «Ρωμυλίας» (1878), που ενώθηκε το 1885 με τη Βουλγαρία, παρά το έντονο ελληνικό στοιχείο εκεί. Το κίνημα αυτό, του Ιλιντεν, κατασβέστηκε σε λίγες μέρες από τους Τούρκους, όμως υπέβοσκε με θύματα τους Ελληνες, οπότε αφυπνίστηκε η μικρή, τότε, Ελλάδα και από το 1904 ξεκίνησε ο Μακεδονικός Αγώνας αντεπίθεσης στους Βουλγάρους κομιτατζήδες, και ολοκληρώθηκε η απελευθέρωση (και) της Μακεδονίας με τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13.
Το παραπάνω «αίτημα του Ιλιντεν» υιοθετήθηκε από το Δημητρώφ, βούλγαρο κομμουνιστή, καθοδηγούμενο από το Σοβιετικό Στάλιν, για να κερδίσει την εύνοια των εθνικιστών του Βασιλείου της Βουλγαρίας(!) και το ΚΚΕ, μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο από τον Τίτο, μήλο της έριδας ανάμεσα σε Δύση και Σοβιετική Ενωση, και επανέκαμψε πάλι, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, από τα Σκόπια.
Αυτό το αίτημα (του Ιλιντεν!) μετέφερε (και ουσιαστικά πρότεινε) στην Ελλάδα ο Κοτζιάς, κάτι που είχε σχεδιάσει από το περασμένο φθινόπωρο με το Ζάεφ, και το προσέφερε ως ξαφνικό, με το γνωστό αποτέλεσμα. Ακόμα και ο Μητσοτάκης εξανέστη! Θα ήταν μεγάλη επιτυχία, έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι την ονομασία αυτή δέχονταν οι Σκοπιανοί να ισχύει erga omnes (έναντι όλων, εσωτερικά και εξωτερικά)! Αλλο που δε θα ήθελαν οι Σκοπιανοί από του να ισχύει και να κατοχυρωνόταν παντού το αίτημα του Ιλιντεν, δηλ. ολόκληρη η Μακεδονία στα Σκόπια! Το κόλπο απεκαλύφθει , τα έτοιμα άρθρα και οι συνηγορίες αποσύρθηκαν γρήγορα-γρήγορα, με εξαίρεση την «Εφημερίδα των Συντακτών» και μερικούς άλλους «ανόητους», που πρόλαβαν να εξεμέσουν όλη την ανθελληνική χολή τους.
Και τώρα τι γίνεται; Θα συνεχίσει ο κ. Κοτζιάς να μας «εκπροσωπεί» ακόμη και μαζί με τον ανεκδιήγητο Νίμιτς; Ή μήπως τώρα που ανέλαβε τη μεσολάβηση η Μέρκελ («χαιρετίζω τον Μακεδόνα Πρωθυπουργό κ. Ζάεφ»!) που ονειρεύεται κι αυτή έξοδο στο Αιγαίο(!) και ίσως ψιθυρίζει κάτι για το χρέος, αν..., θα συνεχιστεί ο κατήφορος;
Τα πράγματα, γι’αυτούς, όμως έχουν γίνει τώρα πολύ δύσκολα, ευτυχώς, έτσι που τά’καναν.
Θα δούμε και θα πράξουμε.
Κάνει ό,τι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εξοφλήσει τα γραμμάτια κάτι που (νομίζει ότι) αυξάνουν ή σταθεροποιούν τους ψηφοφόρους του, παρά τον κίνδυνο να χάσει πολύ περισσότερους και, να έχει ένα καθαρό, όπως κι αν το εννοεί, εκλογικό αποτέλεσμα. Ετσι:
- Πέρασε με σχετική ευκολία την ελεύθερη (τη διαδικασία, τους όρους κ.λπ, και μάλιστα λεπτομερειακά, και σχεδόν, αφόρητα(!) γραφειοκρατικά, που κανείς φυσικά δεν θα τηρήσει) καλλιέργεια της κάνναβης (το χασίσι ακούγεται κάπως αρνητικό), για ιατρική (!) χρήση. Εννοείται ότι αμέσως μετά οργάνωσαν σεμινάρια κ.λπ. για να προωθήσουν την ψυχαγωγική χρήση...
Αμέσως μετά ήρθε το άλλο γραμμάτιο, αυτό της αναδοχής παιδιών στα ιδρύματα από ζευγάρια με «σύμφωνο συμβίωσης» ομοφύλων, κάτι που συνεπάγεται και σοβαρή οικονομική αμοιβή, ενώ η υιοθεσία (που μπορεί να περιμένει) συνεπάγεται και έξοδα. Είχε προηγηθεί, βέβαια, η προικοδότηση των ομοφύλων από συμφώνου συμβίούντων με όλα τα προνόμια (SIC) των έγγαμων ζευγαριών, οπότε η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη.
Το πραγματικό πρόβλημα όμως δεν είναι τα διέμφυλα ή ομόφυλα ζευγάρια. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς σχεδόν δεν σκέφτεται τα παιδιά,τα παιδιά που την αναδοχή τους θα αναλάβουν, τυχόν (...), ομόφυλα, ιδίως αντρικά ζευγάρια. Τι θα απογίνουν, τι πρότυπα θα έχουν, ποια κοινωνία, όσο εξαρτάται από αυτά, θα προοιωνίζονται τουλάχιστο σε ευκτική προσμονή, μια που δεν είναι και όλα τα ετερόφυλα ζευγάρια πάντοτε άψογα, όμως δε χρειάζεται κι η προσθήκη αυτή. Θυμίζουμε ότι πολλοί συριζαίοι διατείνονται ότι, όπως ο άνθρωπος ως άτομο και προσωπικότητα δε γεννιέται, αλλά γίνεται (κυρίως), έτσι δεν γεννιέται ο άντρας ή η γυναίκα, αλλά γίνεται. Ωραίος συλλογισμός, ενώ είναι εντελώς αστήρικτη η αναλογία, φυσικά. Με τέτοια «λογική» φαντάζεται κανείς τι θα φροντίζουν οι ανάδοχοι, κυρίως τα ανδρικά ζευγάρια (...) να συμβεί στο άτυχο παιδί, που θα γίνει ατυχέστερο, όταν θα πεσει τυχόν, σε τέτοια χέρια..., και πώς θα συμβάλει στην κοινωνία που σε λίγο θα μπει.
Γενικά πάντως με αυτού του είδους ψηφοθηρία, το επιδιωκόμενο «καθαρό» εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι τόσο «καθαρό», όσο θα είναι και η έξοδος από τα μνημόνια, τον Αύγουστο μήνα.
Την Πρωτομαγιά των εργατικών διεκδικήσεων ετέθη επικεφαλής της πορείας, αντικυβερνητικής(!), στη Θεσσαλονική η πρωθυπουργεύουσα εκεί ευειδής νεαρά κ. Νοτοπούλου, ενώ τις μέρες εκείνες, στην Αθήνα, έθετε τη σφραγίδα της αίγλης της σε εκδήλωση για την ψυχαγωγική χρήση της κάνναβης (κοινώς χασίσι) η αναλόγως ετέρα νεαρά, απλή Υπουργός, κα Αχτζιόγλου!
Επανήλθε πλησίστια η «Αψογη Στάση»
του 19ου αιώνα απέναντι στην Τουρκία (και όχι μόνο). Ο αντίπαλος, του Ερντογάν στις, σε λίγες μέρες, προεδρικές τουρκικές εκλογές κ. Ιντζές, ήλθε στη Θράκη, για να μιλήσει στους Μουσουλμάνους Ελληνες πολίτες, που δεν ψηφίζουν, βέβαια εκεί, μετά από «άδεια» της Ελληνικής Κυβέρνησης, κάτι που έχει απαγορευθεί στην Ευρώπη, παρά τις εκατοντάδες χιλιάδες τούρκους ψηφοφόρους εκεί!!
Την «άδεια» αυτή την είχε δώσει πρόσφατα και στον Ερντογάν και ο απειλητικός για την Ελλάδα και τώρα προκλητικός συμβολισμός είναι προφανής: Να μην απαντάμε, ούτε καν να σχολιάζουμε ποτέ τις τουρκικές προκλήσεις, στάση που ονομάστηκε «Άψογος Στάσις», από τα μέσα του 19ου αιώνα, ειρωνικά βέβαια.
Πότε θα (μας αφήσουν να) βάλουμε μυαλό, δηλαδή θα ασκούμε, επιτέλους, Ελληνική πολιτική;
Δεν είναι η πρώτη φορά που, ο κακή τη τύχη, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης γίνεται πρόσωπο της ημέρας με τις προκλητικές δηλώσεις και πράξεις του, τώρα όμως που για πρώτη φορά γνώρισε τις, δυσάρεστες, συνέπειες των ηθελημένων προκλήσεών του (πάντοτε κατά της Ελλάδας και της κοινωνίας μας), ξέσπασε (τεχνητός, φυσικά) σάλος, από τον οποίο πολλοί σπεύδουν να επωφεληθούν. Ευτυχώς, όλος ο τουρκικός(!) τύπος έσπευσε να υπερασπισθεί τον «φίλο της Τουρκίας» και να κατακρίνει τους Έλληνες γι’αυτό. Και οι Έλληνες, βέβαια, κατάλαβαν τι γίνεται...
Πρώτα-πρώτα όμως μία γενική τοποθέτηση: Οποιος προκαλεί πρέπει να αναμένει αντίδραση, αλλιώς είναι απλώς θρασύδειλος. Όταν όμως η αντίδραση φτάνει στη σωματική βία (αν δεν είναι άμυνα), τότε βρίσκονται τρόποι η πρόκληση να αποκομίσει κέρδη και ας λένε οι πολλοί «καλά του έκανε».
Γιατί όμως αυτή η εκκωφαντική τυμπανοκρουσία;
- Πρώτα γιατί «συνέπεσε» με την απίστευτη πρόταση, έτοιμη από το φθινόπωρο(!), για την ονομασία των Σκοπίων που ξαφνικά μας παρουσίασε οι Τσίπρας-Ζάεφ και έπρεπε να ξεσπάσει κάτι άλλο «τρανταχτό», για αποπροσανατολισμό.
Επειτα οι γνωστοί πολιτικοί μας γνωρίζουν ή διαισθάνονται το βαθμό και την ένταση της οργής εναντίον τους και σύσσωμοι έσπευσαν να καταδικάσουν, όσο πιο έντονα μπορούσαν. Είναι πρόδηλο το γιατί. Οι προηγούμενοι τη γλίτωσαν φτηνά από τους όντως Αγανακτισμένους. Όσο για τους σημερινούς απορούν και οι ίδιοι που η οργή των πολλών δεν ξέσπασε ακόμη και τρέμουν στην ιδέα ότι η προστασία που τους παρέχει η τωρινή (δοτή) εξουσία τους σε λίγο δε θα υπάρχει...
Πέρα από τα παραπάνω όμως υπάρχει και η αφορμή για όλα αυτά, το ίδιο το πρόσωπο και η δράση του Γ. Μπουτάρη. Ολα όσα προκλητικά λέει (όλα ακραία ανθελληνικά) και τα περισσότερα απ’όσα πράττει είναι απορίας άξιο πώς άργησαν να επέλθουν τα επίχειρά τους. Είναι η τουριστική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης; Είναι, επειδή φαίνεται να μην αναμιγνύεται σε σκάνδαλα, σπάνιο στην εποχή μας και είναι ένας επιτυχημένος παραγωγός;
Ευτυχώς, έσπευσε να τον εναγκαλιστεί ο Τσίπρας και τα τσιράκια του, κάτι που ο όχι ανόητος δήμαρχος το κατάλαβε τι σημαίνει. Θα τον πάρει μαζί του...!
Μένει να δούμε αν έχει τρόπο να το αποφύγει, ώστε να ανασάνουν οι φίλοι του Τούρκοι κι ο Σόρος.
[...Ο κ. Κοντονής τόνισε ότι «ο Δημήτρης Τζανακόπουλος πήγε στον Άρειο Πάγο «για να ενημερωθεί. Επί μια εβδομάδα βλέπαμε δημοσιεύματα ότι η διαδικασία ολοκληρώνεται, δεν είναι λογικό να ρωτήσεις αν - ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και άτομο κοντά στον πρωθυπουργό - για το αν τελικά ολοκληρώνεται;», διερωτήθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης και συμπλήρωσε: «Δεν πρόκειται για καμία παρέμβαση σε κάτι απλά ζητήθηκε ενημέρωση επί του θέματος, η οποία ήταν νόμιμη»].
Κατά τύχη η δικογραφία της Novartis στάλθηκε από τον Κοντονή στη Βουλή στις 6 Φεβρουαρίου 2 ημέρες μετά το μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας (4/2/2018) για τη Μακεδονία, αφού πέρασε, μέσω Τζανακόπουλου, από το γραφείο του Τσίπρα, που έδωσε εντολή να γίνει Προανακριτική επιτροπή για 10 πολιτικούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
[...σε σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ο κ. Κοντονής είπε χαρακτηριστικά, «όλοι μας έχουμε μείνει εμβρόντητοι από την έκταση». Ενώ στο ερώτημα περί παραγραφής, επανέλαβε πως, «ναι, κάποια αδικήματα σίγουρα έχουν παραγραφεί, υπάρχουν όμως και άλλα, που χαρακτηρίζονται «διαρκή» και δεν έχουν παραγραφεί (δωροδοκία, ξέπλυμα μαύρου χρήματος)».
Εξάλλου, τα στοιχεία έχουν σταλεί στη Βουλή χωρίς αξιολόγηση, με αποτέλεσμα να μην είναι προς το παρόν σαφές ποιους αφορά το αδίκημα της απιστίας και ποιους η δωροδοκία έστω κι αν είναι παραγεγραμμένες...]
Ηταν φανερό από τότε ότι η πολιτική εκμετάλλευση απο την κυβέρνηση, μέσω της Βουλής, της υπόθεσης Novartis (που είναι όντως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς και λεηλασίας της δημοσιας υγείας και κατ’ επέκταση της ελληνικής κοινωνίας) δεν αποσκοπούσε στην αναζήτηση της αλήθειας, αλλά σε αντιπερισπασμό για τα συλλαλητήρια, σε συνδυασμό με την πόλωση που προωθεί για να περιορίσει τις απώλειες στις επερχόμενες εκλογές.
[«Το πολιτικό και ποινικό μας μητρώο είναι πιο καθαρό και από τον ξάστερο ουρανό...<>...Αυτό που καθοδηγεί τις πράξεις μας, είναι η αντίληψη μας για την πολιτική ως προσφορά και ως ηθικού καθήκοντος" ...<>...γι' αυτό και εκεί που οι άλλοι απέτυχαν, εμείς τώρα πετυχαίνουμε»]. Τάδε έφη Τσίπρας στις 6/2/2018 σε ένα από τα λεγόμενα περιφερειακά συνέδρια-κυβερνητικές φιέστες , ουσιαστικά προεκλογικές, με αφορμή την υπόθεση Novartis. Μαλιστα... Ο «ξάστερος ουρανός» υπογράφει τα πάντα «ως ηθικό καθήκον», δηλ. χωρίς ηθικούς φραγμούς, για να παραμείνει στην εξουσία. Την υπόθεση Novartis, αφού την «τράβηξαν» όσο μπορούσαν (πάνω από 2 μήνες) και, ενώ όλη η Αντιπολίτευση είχε αποχωρήσει από την Προανακριτική, μόνοι τους πλεον οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποφάσισαν ότι η Βουλή είναι αναρμόδια να προχωρήσει σε διώξεις για τα πολιτικά πρόσωπα. Δεν εξέτασαν καν, ως όφειλαν, επί της ουσίας το βάσιμο ή όχι των κατηγοριών (με εξέταση μαρτύρων κ.λ.π στοιχείων) σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, για να τους παραπέμψει ή όχι σε Ειδικό Δικαστήριο. Παραπέμψανε όμως την υπόθεση στην Δικαιοσύνη και τη διωξη των πολιτικών προσώπων στις ελληνικές καλένδες. Διακατέχονται από φόβο και θράσος. Φόβο ότι αν προχωρούσαν θα αντιμετωπίσουν οι ίδιοι μελλοντικά διώξεις και θράσος, επειδή δεν ορρωδούν προ ουδενός για να πετύχουν τους σκοπούς τους.
Μπορεί όμως να πέτυχαν πρόσκαιρα με τον αντιπερισπασμό τους, όμως οι παρακαταθήκες της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας παραμένουν πάντα το φόβητρό τους. Και προβλέπονται τώρα και νέα...
Σε φίλους του ΑΣΚΕ
Στις 23/6/2018, Σάββατο 18:30 στα γραφεία μας, θα έχουμε συγκέντρωση με πολιτικές ομιλίες και ζωηρή συζήτηση.
Σας περιμένουμε.
Πιστεύαμε ότι μόνο στην Ελλαδα, με την πληθώρα των «προθύμων», των υπηρετούντων τα ξένα συμφέροντα, υπάρχει τόσο εμφανής δοτή εξουσία για την εφαρμογή του «πειράματος» στο πειραματόζωο-Ελλάδα, που έχουν επιβάλει η Γερμανία-Ε.Ε. και οι ΗΠΑ-ΔΝΤ με τα διαρκή και καταστροφικά μνημόνια. Ετσι στη Δημοκρατία(;) μας, είτε με εκλογές είτε και με δημοψηφίσματα, ό,τι και να ψηφίζει ο Ελληνικός Λαός οι εγχώριες ελίτ έχουν (νομίζουν...) δέσει την Ελλάδα στο ευρώ και στην Ε.Ε., δηλ. σε μια μέγγενη που καθιστά τη χώρα οιονεί αμερικανογερμανικό προτεκτοράτο.
Να όμως που αυτά συμβαίνουν τώρα και στην Ιταλία, ιδρυτικό μέλος της ΕΟΚ, χώρα πολύ διαφορετική από την Ελλάδα, δηλ. παραγωγική, με ισχυρή εθνική τάξη, που δεν είναι όλοι τους πρόθυμοι να γίνουν υποχείρια της Γερμανίας, που με όπλο το ευρώ έχει καταστήσει την Ιταλία την πιο υπερδανεισμένη χώρα της Ε.Ε., παρά τη λιτότητα που είχε επιβάλει η Κεντροαριστερά (Πρόντι, Μόντι, Ρέντσι).
Στις εκλογές της 4ης Μαρτίου το Κίνημα των Πέντε Αστέρων και η Λίγκα του Βορρά, που είχε κατέβει μαζί με το κόμμα του Μπερλουσκόνι, πήραν την πλειοψηφία ψήφων (άνω του 60%) και των εδρών. Το πρόγραμμά τους αναφερόταν στην καταπολέμηση της λιτότητας και της αθρόας λαθρομετανάστευσης, που συσσωρεύει και εγκλωβίζει στην Ιταλία, όπως και στην Ελλάδα, εκατοντάδες χιλιάδες, επειδή η Γερμανία και οι κολαούζοι της δε τους θέλουν.
Με την είδηση σχηματισμού κυβέρνησης των Πέντε Αστέρων και Λίγκας του Βορρά προκλήθηκε πανικός σε Γερμανία και σ’όλο το νεοφιλελεύθερο (για να το πούμε κομψά) συρφετό κατ’ αναλογία του πανικού με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ. Τα «ιερά και τα όσια» της παγκοσμιοποίησης διακυβεύονταν και πάλι. Οταν μάλιστα προτάθηκε ως Υπουργός Οικονομικών ο οικονομολόγος Πάολο Σαβόνα, που διακατέχεται από κεϋνσιανές αντιλήψεις για «πιο δίκαιη Ευρώπη», δηλ. «με μείωση του ιταλικού δημόσιου χρέους, όχι με παρεμβάσεις που να προβλέπουν φόρους και λιτότητα, αλλά μέσω της αύξησης του ΑΕΠ», επενέβη ο Ιταλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον απέρριψε και ζήτησε για τη θέση αυτή έναν που θα εξασφάλιζε τη μη έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ.
Τους Ιταλούς τους ρώτησε;
(Μας θυμίζει την άρνηση του Κωνσταντίνου το 1965 να διορισθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ως Υπουργός Εθνικής Αμυνας επιμένοντας να μην αποπεμφεί από το υπουργείο ο φιλοβασιλικός Γαρουφαλιάς).
Η προεδρική απόρριψη έγινε για καθαρά πολιτικούς λόγους και καθιστούν έτσι τον προεδρικό θεσμό θεματοφύλακα της γερμανικής Ε.Ε και του ευρώ της, πολλώ δε μάλλον που αμέσως διόρισε ό ίδιος πρώην στέλεχος του ΔΝΤ ως πρωθυπουργό «κυβέρνησης τεχνοκρατών», τον επιλεγόμενο κ. Ψαλίδη(!), προς ανακούφιση Μέρκελ-Μακρόν και συντροφίας...
Οι θεματοφύλακες της νεογερμανικής-νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας έχουν γυρίσει την ιστορία πίσω στο 19ο αιώνα, τότε που οι μονάρχες «ελέω Θεού» διόριζαν ακόμη και τους κηπουρούς τους ως πρωθυπουργούς. Η αρχή της δεδηλωμένης, δηλ. η κυβέρνηση να σχηματίζεται από την πλειοψηφία της Βουλής, δεν ισχύει πλέον, αν η κυβέρνηση δεν είναι πειθήνια στους «θεσμούς» και στις «δεσμεύσεις»...
Γκίντερ Έτινγκερ, Γερμανός επίτροπος της Κομισιόν: «Οι χρηματαγορές θα μάθουν στους Ιταλούς πώς να ψηφίζουν». Οπως πριν τους «τεμπέληδες» Έλληνες...
Ομως ο σάλος που έχει προκληθεί διεθνώς αναγκάζει πλέον τον Ιταλό Πρόεδρο να ανακρούσει πρύμναν «καίγοντας» τον εκλεκτό τους, υπάλληλο του Δ.Ν.Τ, αρεστό στη γερμανική Ε.Ε., επανερχόμενος, έστω και κατόπιν εορτής, στη δημοκρατική νομιμότητα.
Τα πραξικοπήματα αυτά αποδεικνύουν για πολλοστή φορά ότι Γερμανία με την Ε.Ε. και το ευρώ και η Δημοκρατία των πολιτών είναι έννοιες ασύμβατες. Γι’αυτό οι πολίτες των χωρών της Ε.Ε., ιδιαίτερα του Νότου, τους αποστρέφονται όλο και περισσότερο βλέποντας καθαρά το αδυσώπητο και απάνθρωπο χαρακτήρα τους. Και στην Ιταλία, όπως πριν στη Βρετανία, θα εισπράξουν σύντομα τα επίχειρα....
Τελικά, ευτυχώς, μωραίνει Κύριος...
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό